Geld & Recht
alle pijlers
Co-ouderschap en KA
vrijdag 9 december 2011 om 01:06
Mijn 1e vrouw en ik hebben bij onze scheiding een onderlinge overeenkomst voor co-ouderschap gesloten. Onze zoon (toen 2, nu 6) verbleef elke week 4 dagen bij haar en 3 dagen bij mij. Ik betaalde ¤85 KA voor dat verschil in dagen verzorging. Achteraf gezien is dat belachelijk, aangezien zij door de GBA inschrijving van onze zoon op haar adres aanspraak kon maken op duizenden ¤ heffingskortingen en de KBS.
Mijn 2e vrouw vertrok afgelopen maart met onze dochter (toen 6 mnd oud) uit onze gezamenlijke woning en ging 90km verderop wonen. Ik betaal ¤150 KA voor mijn dochter via een beschikking (verzoekschrift van 2e vrouw zonder verweer van mijn kant).
Volgen jullie het nog?
Augustus dit jaar verbreekt mijn 1e vrouw de co-ouderschapsovereenkomst door 70km hier vandaan met een andere man te gaan samenwonen en onze zoon mee te nemen. Hij gaat nu daar naar school. Ik heb bezwaar gemaakt maar ze heeft haar zin doorgezet.
Deels via de gezamenlijke advocaat van mijn exen (jawel) en daarna onderling (ik tegen 2 exen die samen optrekken) zijn we gedrieën tot overeenstemming gekomen dat mijn kinderen nu 1 weekend in de 2 weken gezamenlijk bij mij doorbrengen.
1e vrouw stuurt nu bericht dat ze, vanwege haar ‘verhuizing’ met onze zoon nu ook ¤150 KA eist.
Ik kan ondertussen amper de boodschappen nog betalen. Laat staan nieuwe kleren kopen of iets leuks doen met de kinderen. God verhoede dat ik mijn baan kwijtraak.
Ik ben van mening dat mijn 1e vrouw zelf de financiële gevolgen van het éénzijdig verbreken van onze wettelijk bindende co-ouderschapsovereenkomst mag dragen, maar ik ben me ondertussen ernstig bewust van de (advocaat)kosten van civiele procedures en de willekeur van rechterlijke uitspraken aangaande het toekennen van KA.
Inhuren van een advocaat en/of een procedure bij de rechtbank sleuren me beiden vroeger of later de schuldsanering in zonder uitzicht op verbetering van de situatie. Wat is wijsheid?
(het onbeschrijflijke verdriet van een vader die niet voor z'n kinderen mag zorgen heb ik achterwege gelaten)
Mijn 2e vrouw vertrok afgelopen maart met onze dochter (toen 6 mnd oud) uit onze gezamenlijke woning en ging 90km verderop wonen. Ik betaal ¤150 KA voor mijn dochter via een beschikking (verzoekschrift van 2e vrouw zonder verweer van mijn kant).
Volgen jullie het nog?
Augustus dit jaar verbreekt mijn 1e vrouw de co-ouderschapsovereenkomst door 70km hier vandaan met een andere man te gaan samenwonen en onze zoon mee te nemen. Hij gaat nu daar naar school. Ik heb bezwaar gemaakt maar ze heeft haar zin doorgezet.
Deels via de gezamenlijke advocaat van mijn exen (jawel) en daarna onderling (ik tegen 2 exen die samen optrekken) zijn we gedrieën tot overeenstemming gekomen dat mijn kinderen nu 1 weekend in de 2 weken gezamenlijk bij mij doorbrengen.
1e vrouw stuurt nu bericht dat ze, vanwege haar ‘verhuizing’ met onze zoon nu ook ¤150 KA eist.
Ik kan ondertussen amper de boodschappen nog betalen. Laat staan nieuwe kleren kopen of iets leuks doen met de kinderen. God verhoede dat ik mijn baan kwijtraak.
Ik ben van mening dat mijn 1e vrouw zelf de financiële gevolgen van het éénzijdig verbreken van onze wettelijk bindende co-ouderschapsovereenkomst mag dragen, maar ik ben me ondertussen ernstig bewust van de (advocaat)kosten van civiele procedures en de willekeur van rechterlijke uitspraken aangaande het toekennen van KA.
Inhuren van een advocaat en/of een procedure bij de rechtbank sleuren me beiden vroeger of later de schuldsanering in zonder uitzicht op verbetering van de situatie. Wat is wijsheid?
(het onbeschrijflijke verdriet van een vader die niet voor z'n kinderen mag zorgen heb ik achterwege gelaten)
woensdag 1 februari 2012 om 21:18
2 Dagen per 2 weken. Moeder is 100 (HONDERD) kilometer verderop gaan wonen. Ze draagt bij aan de helft van de vervoerslast van de standaardregeling. Ik haal en breng mijn dochter 'extra' wanneer ik kan. Het is niet eenvoudig om alles voor elkaar te boksen, kan ik je vertellen. Een inkomen verdienen, 2 kinderen halen/brengen, de dreiging van astronomische advocaatkosten die ik van m'n levensdagen niet kan betalen, gecombineerd met het dagelijkse verdriet van het missen van m'n kinderen en mezelf ertoe zetten een duurzame koers voor de toekomst uit te zetten.
woensdag 1 februari 2012 om 21:46
Bedankt voor de complimenten Eens dat mensen soms te snel relaties aangaan en kinderen krijgen. Zeker als je er al één of meer hebt, moet je bij een volgende relatie toch goed nadenken waar je aan begint. Erg verdrietig dat je exen zo weinig stilstaan bij wat het voor de kinderen betekent om hun vader zo veel te moeten missen. En voor jou ook erg wreed.
Ga in therapie!
woensdag 1 februari 2012 om 21:57
woensdag 1 februari 2012 om 22:02
quote:Marahbloem schreef op 01 februari 2012 @ 21:57:
armand: je had het je vast anders voorgesteld. Emotionele (verdriet) en financiele problemen maken het leven er niet gemakkelijker op. Rot voor je. Hopelijk (vast) compenseert het co-ouderschap over je zoon hierin. Weer voor hem zorgen voor de helft geeft in elk geval wel weer richting. Sterkte.
Het is onbeschrijflijk hoe het voelt om weer voor hem te kunnen gaan zorgen. Het is WOW!
Ik heb deze week direkt alweer ondervonden hoe ik als gescheiden vader door o.a. school weer op het tweede plan gezet word. Ik ben ondertussen echter al gewend om niet dubbel maar viervoudig-hard te zeuren en te zeiken als het gaat om het afdwingen van de rechten die horen bij ouderlijk gezag (want daar gaat het uiteindelijk om).
Thnx!
armand: je had het je vast anders voorgesteld. Emotionele (verdriet) en financiele problemen maken het leven er niet gemakkelijker op. Rot voor je. Hopelijk (vast) compenseert het co-ouderschap over je zoon hierin. Weer voor hem zorgen voor de helft geeft in elk geval wel weer richting. Sterkte.
Het is onbeschrijflijk hoe het voelt om weer voor hem te kunnen gaan zorgen. Het is WOW!
Ik heb deze week direkt alweer ondervonden hoe ik als gescheiden vader door o.a. school weer op het tweede plan gezet word. Ik ben ondertussen echter al gewend om niet dubbel maar viervoudig-hard te zeuren en te zeiken als het gaat om het afdwingen van de rechten die horen bij ouderlijk gezag (want daar gaat het uiteindelijk om).
Thnx!
woensdag 1 februari 2012 om 22:13
quote:amand1969 schreef op 01 februari 2012 @ 22:02:
[...]
Het is onbeschrijflijk hoe het voelt om weer voor hem te kunnen gaan zorgen. Het is WOW!
Ik heb deze week direkt alweer ondervonden hoe ik als gescheiden vader door o.a. school weer op het tweede plan gezet word. Ik ben ondertussen echter al gewend om niet dubbel maar viervoudig-hard te zeuren en te zeiken als het gaat om het afdwingen van de rechten die horen bij ouderlijk gezag (want daar gaat het uiteindelijk om).
Thnx!
Dat kan ik me goed voorstellen, dat het als WOW voelt!
Heeft school geen beleidsplan waar je op terug kunt vallen? (niet dat dit altijd iets wil zeggen). Hoor dit van kennis ook (kinderen wonen bij haar ex-man) wat zij allemaal wel niet moet doen om een klein beetje info te krijgen. Dat je als ouder op de 2e/3e rang zit. Lijkt me verschrikkelijk als het om je kind gaat en inderdaad helaas helpt alleen zeiken en zeuren...word je alleen niet vrolijker van. Het zou zo fijn zijn als het soepel ging...scheelt zoveel frustratie lijkt me.
[...]
Het is onbeschrijflijk hoe het voelt om weer voor hem te kunnen gaan zorgen. Het is WOW!
Ik heb deze week direkt alweer ondervonden hoe ik als gescheiden vader door o.a. school weer op het tweede plan gezet word. Ik ben ondertussen echter al gewend om niet dubbel maar viervoudig-hard te zeuren en te zeiken als het gaat om het afdwingen van de rechten die horen bij ouderlijk gezag (want daar gaat het uiteindelijk om).
Thnx!
Dat kan ik me goed voorstellen, dat het als WOW voelt!
Heeft school geen beleidsplan waar je op terug kunt vallen? (niet dat dit altijd iets wil zeggen). Hoor dit van kennis ook (kinderen wonen bij haar ex-man) wat zij allemaal wel niet moet doen om een klein beetje info te krijgen. Dat je als ouder op de 2e/3e rang zit. Lijkt me verschrikkelijk als het om je kind gaat en inderdaad helaas helpt alleen zeiken en zeuren...word je alleen niet vrolijker van. Het zou zo fijn zijn als het soepel ging...scheelt zoveel frustratie lijkt me.
woensdag 1 februari 2012 om 22:16
quote:Marahbloem schreef op 01 februari 2012 @ 22:13:
[...]
Dat kan ik me goed voorstellen, dat het als WOW voelt!
Heeft school geen beleidsplan waar je op terug kunt vallen? (niet dat dit altijd iets wil zeggen). Hoor dit van kennis ook (kinderen wonen bij haar ex-man) wat zij allemaal wel niet moet doen om een klein beetje info te krijgen. Dat je als ouder op de 2e/3e rang zit. Lijkt me verschrikkelijk als het om je kind gaat en inderdaad helaas helpt alleen zeiken en zeuren...word je alleen niet vrolijker van. Het zou zo fijn zijn als het soepel ging...scheelt zoveel frustratie lijkt me.Ik heb geleerd om niet in de verdediging te gaan maar de school consequent te wijzen op hun verantwoordelijkheid naar mij persoonlijk als ouder met ouderlijk gezag. Vooral heel veel praten (en tijd roven!) van de directeur van de school werpt uiteindelijk vruchten af. Dat het voor de school lastig is, is niet mijn probleem. Het probleem wordt veroorzaakt door de ex die alles naar zich toetrekt en niets communiceert. Sleutel is om dit niet jouw probleem te maken.
[...]
Dat kan ik me goed voorstellen, dat het als WOW voelt!
Heeft school geen beleidsplan waar je op terug kunt vallen? (niet dat dit altijd iets wil zeggen). Hoor dit van kennis ook (kinderen wonen bij haar ex-man) wat zij allemaal wel niet moet doen om een klein beetje info te krijgen. Dat je als ouder op de 2e/3e rang zit. Lijkt me verschrikkelijk als het om je kind gaat en inderdaad helaas helpt alleen zeiken en zeuren...word je alleen niet vrolijker van. Het zou zo fijn zijn als het soepel ging...scheelt zoveel frustratie lijkt me.Ik heb geleerd om niet in de verdediging te gaan maar de school consequent te wijzen op hun verantwoordelijkheid naar mij persoonlijk als ouder met ouderlijk gezag. Vooral heel veel praten (en tijd roven!) van de directeur van de school werpt uiteindelijk vruchten af. Dat het voor de school lastig is, is niet mijn probleem. Het probleem wordt veroorzaakt door de ex die alles naar zich toetrekt en niets communiceert. Sleutel is om dit niet jouw probleem te maken.
woensdag 1 februari 2012 om 23:11
Kan ik me voorstellen dat dat de sleutel is, maar de erbij horende frustraties ook. Goed voor het sterken van je karakter denk je dan maar?! Je krijgt nu wel de info die je hebben moet, zonder al teveel gedoe? Hoe doen jullie dit met 10-minuten gesprekken of heeft zoon die nog niet? Anders aparte afspraken?
woensdag 1 februari 2012 om 23:17
quote:Marahbloem schreef op 01 februari 2012 @ 23:11:
Kan ik me voorstellen dat dat de sleutel is, maar de erbij horende frustraties ook. Goed voor het sterken van je karakter denk je dan maar?! Je krijgt nu wel de info die je hebben moet, zonder al teveel gedoe? Hoe doen jullie dit met 10-minuten gesprekken of heeft zoon die nog niet? Anders aparte afspraken?Elke keer stel ik mijn ex consequent voor om het samen te doen en consequent doet ze dat niet. Ik probeer te voorkomen dat zij en ik verschillende info krijgen van de juffen (duobaan; zij heeft met de ene juf te maken en ik met de andere) maar ze werkt er niet aan mee.
Kan ik me voorstellen dat dat de sleutel is, maar de erbij horende frustraties ook. Goed voor het sterken van je karakter denk je dan maar?! Je krijgt nu wel de info die je hebben moet, zonder al teveel gedoe? Hoe doen jullie dit met 10-minuten gesprekken of heeft zoon die nog niet? Anders aparte afspraken?Elke keer stel ik mijn ex consequent voor om het samen te doen en consequent doet ze dat niet. Ik probeer te voorkomen dat zij en ik verschillende info krijgen van de juffen (duobaan; zij heeft met de ene juf te maken en ik met de andere) maar ze werkt er niet aan mee.
woensdag 1 februari 2012 om 23:35
quote:amand1969 schreef op 01 februari 2012 @ 23:17:
[...]
Elke keer stel ik mijn ex consequent voor om het samen te doen en consequent doet ze dat niet. Ik probeer te voorkomen dat zij en ik verschillende info krijgen van de juffen (duobaan; zij heeft met de ene juf te maken en ik met de andere) maar ze werkt er niet aan mee.Mijn ex en ik hebben ook aparte gesprekken,(samen gaat echt niet meer, maar dat is offtopic) maar wel met dezelfde juf. Misschien kun je dat op school voorstellen? Alhoewel ik hierboven las dat het niet zo soepel verloopt met school.
[...]
Elke keer stel ik mijn ex consequent voor om het samen te doen en consequent doet ze dat niet. Ik probeer te voorkomen dat zij en ik verschillende info krijgen van de juffen (duobaan; zij heeft met de ene juf te maken en ik met de andere) maar ze werkt er niet aan mee.Mijn ex en ik hebben ook aparte gesprekken,(samen gaat echt niet meer, maar dat is offtopic) maar wel met dezelfde juf. Misschien kun je dat op school voorstellen? Alhoewel ik hierboven las dat het niet zo soepel verloopt met school.
donderdag 2 februari 2012 om 19:49
quote:amand1969 schreef op 01 februari 2012 @ 23:17:
[...]
Elke keer stel ik mijn ex consequent voor om het samen te doen en consequent doet ze dat niet. Ik probeer te voorkomen dat zij en ik verschillende info krijgen van de juffen (duobaan; zij heeft met de ene juf te maken en ik met de andere) maar ze werkt er niet aan mee.Jee, armand, wat ingewikkeld zeg. Aan de andere kant, als dit het hoogst haalbare is...jammer voor jullie zoon blijft het.
[...]
Elke keer stel ik mijn ex consequent voor om het samen te doen en consequent doet ze dat niet. Ik probeer te voorkomen dat zij en ik verschillende info krijgen van de juffen (duobaan; zij heeft met de ene juf te maken en ik met de andere) maar ze werkt er niet aan mee.Jee, armand, wat ingewikkeld zeg. Aan de andere kant, als dit het hoogst haalbare is...jammer voor jullie zoon blijft het.
