Geld & Recht
alle pijlers
Kind wel erkend, maar geen gezag
maandag 19 december 2011 om 13:34
Hallo!
Een juridisch vraagje.
Een vriendin zit in de volgende situatie:
Vader is Nederlands, moeder is buitenlands (niet EU). Vader en moeder wonen samen in Nederland maar hebben geen geregistreerd partnerschap (maar ze zijn wel fiscale partners, een adres, beide namen op de bankrekening, etc).
Vader heeft beide kinderen erkend, maar heeft geen gezag over hen.
Buiten het feit of dit wel netjes is of niet, mag de moeder, als de relatie overgaat, met de kinderen terug naar haar land verhuizen of wordt dit ook gezien als ontvoering door een ouder.
Bedankt!
Een juridisch vraagje.
Een vriendin zit in de volgende situatie:
Vader is Nederlands, moeder is buitenlands (niet EU). Vader en moeder wonen samen in Nederland maar hebben geen geregistreerd partnerschap (maar ze zijn wel fiscale partners, een adres, beide namen op de bankrekening, etc).
Vader heeft beide kinderen erkend, maar heeft geen gezag over hen.
Buiten het feit of dit wel netjes is of niet, mag de moeder, als de relatie overgaat, met de kinderen terug naar haar land verhuizen of wordt dit ook gezien als ontvoering door een ouder.
Bedankt!
maandag 19 december 2011 om 20:32
Ik ben Belgische en ik vond het al raar dat hier in Nederland erkenning van het kind niet automatisch leidt tot ouderlijk gezag over het kind.
Allereerst wil ik zeggen dat ik het niet altijd eens ben met wat vrienden en kennissen doen of zeggen! Toen vriendin zwanger was van eerste kindje, heeft haar vriend het kind erkend. Bij de erkenning werd ze verteld dat andere formaliteiten gelden voor het verkrijgen van gezag en dat de vader dat dus apart moet doen. En dat heeft vriendin naar eigen zeggen geweigerd.
Vriendin heeft geen plannen om het land te verlaten met de kinderen. Ze wil de vader en de kinderen niet van elkaar scheiden. Maar dat is dan ook de enige reden dat ze hier blijft. Langs de andere kant zou haar land van oorsprong ook een probleem hebben met haar verhuis naar daar samen met de kinderen zonder toestemming van vader. Daar heeft vader immers wel gezag. Enerzijds zou het inderdaad erg zijn voor de vader mocht ze verhuizen, anderzijds voelt ze zich hier een gevangene omdat ze hier niet wil blijven. De vader van de kinderen is de enige reden.
Tja moeilijk! Maar mijn vraag was eigenlijk omdat ik gewoon benieuwd was hoe het eraan toegaat in het Nederlandse recht.
Allereerst wil ik zeggen dat ik het niet altijd eens ben met wat vrienden en kennissen doen of zeggen! Toen vriendin zwanger was van eerste kindje, heeft haar vriend het kind erkend. Bij de erkenning werd ze verteld dat andere formaliteiten gelden voor het verkrijgen van gezag en dat de vader dat dus apart moet doen. En dat heeft vriendin naar eigen zeggen geweigerd.
Vriendin heeft geen plannen om het land te verlaten met de kinderen. Ze wil de vader en de kinderen niet van elkaar scheiden. Maar dat is dan ook de enige reden dat ze hier blijft. Langs de andere kant zou haar land van oorsprong ook een probleem hebben met haar verhuis naar daar samen met de kinderen zonder toestemming van vader. Daar heeft vader immers wel gezag. Enerzijds zou het inderdaad erg zijn voor de vader mocht ze verhuizen, anderzijds voelt ze zich hier een gevangene omdat ze hier niet wil blijven. De vader van de kinderen is de enige reden.
Tja moeilijk! Maar mijn vraag was eigenlijk omdat ik gewoon benieuwd was hoe het eraan toegaat in het Nederlandse recht.
maandag 19 december 2011 om 21:04
quote:Missprincesa schreef op 19 december 2011 @ 19:03:
Hoezo zou het niet netjes zijn als ze terug zou willen naar haar eigen land met kinderen. Ik ken veel mensen die alleen voor partner naar nederland zijn gekomen, maar anders binnen 3 tellen weer zouden vertrekken. Ik vind niet dat iemand dan of hier moet blijven of zonder kinderen moet vertrekken. Zou het niet netjes vinden wanneer het zonder overleg zou gaan.Tja, dat kan inderdaad ook schreinende (schrijnende?) situaties opleveren. Ik heb weleens bij hello-goodbye een vrouw gezien die al 6 jaar in Australie moest blijven wonen omdat ze haar zoontje niet mee mocht nemen van de rechter. Dat moet ook ontzetten pijnlijk zijn. Kan ook geen gezonde thuissituatie opleveren voor t kind...
Hoezo zou het niet netjes zijn als ze terug zou willen naar haar eigen land met kinderen. Ik ken veel mensen die alleen voor partner naar nederland zijn gekomen, maar anders binnen 3 tellen weer zouden vertrekken. Ik vind niet dat iemand dan of hier moet blijven of zonder kinderen moet vertrekken. Zou het niet netjes vinden wanneer het zonder overleg zou gaan.Tja, dat kan inderdaad ook schreinende (schrijnende?) situaties opleveren. Ik heb weleens bij hello-goodbye een vrouw gezien die al 6 jaar in Australie moest blijven wonen omdat ze haar zoontje niet mee mocht nemen van de rechter. Dat moet ook ontzetten pijnlijk zijn. Kan ook geen gezonde thuissituatie opleveren voor t kind...
maandag 19 december 2011 om 22:47
quote:gember999 schreef op 19 december 2011 @ 21:04:
[...]
Tja, dat kan inderdaad ook schreinende (schrijnende?) situaties opleveren. Ik heb weleens bij hello-goodbye een vrouw gezien die al 6 jaar in Australie moest blijven wonen omdat ze haar zoontje niet mee mocht nemen van de rechter. Dat moet ook ontzetten pijnlijk zijn. Kan ook geen gezonde thuissituatie opleveren voor t kind...Toen Nederland dit kinderbeschermingsverdrag tekende, dacht onze regering alleen aan kindertjes die ontvoerd worden vanuit het "veilige" Nederland naar het "enge" buitenland. Dat het omgekeerde ook het geval zou kunnen zijn was onze regering even vergeten.
[...]
Tja, dat kan inderdaad ook schreinende (schrijnende?) situaties opleveren. Ik heb weleens bij hello-goodbye een vrouw gezien die al 6 jaar in Australie moest blijven wonen omdat ze haar zoontje niet mee mocht nemen van de rechter. Dat moet ook ontzetten pijnlijk zijn. Kan ook geen gezonde thuissituatie opleveren voor t kind...Toen Nederland dit kinderbeschermingsverdrag tekende, dacht onze regering alleen aan kindertjes die ontvoerd worden vanuit het "veilige" Nederland naar het "enge" buitenland. Dat het omgekeerde ook het geval zou kunnen zijn was onze regering even vergeten.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 20 december 2011 om 01:09
Nee hoor, het gaat om het belang van het kind. Het zou nogal raar zijn als een verdrag maar één kant op zou werken. Als je je met een kind in het buitenland vestigt, dan weet je dat je niet zomaar kan vertrekken als je relatie spaak loopt. Het is een risico waar veel mensen niet bij stilstaan.
Overigens mag je wel teruggaan naar je eigen land. Maar om je kinderen mee te nemen moet je toestemming van de andere ouder hebben. Als je teruggaat zonder kinderen moet jij ze missen; als je ze meeneemt de andere ouder.
Het alternatief - en dat is het beste voor de kinderen - is dat je je erbij neerlegt en een bestaan opbouwt in dat land. Aangezien je daar al woonde, kan dat toch niet zo'n vreselijke straf zijn.
Overigens mag je wel teruggaan naar je eigen land. Maar om je kinderen mee te nemen moet je toestemming van de andere ouder hebben. Als je teruggaat zonder kinderen moet jij ze missen; als je ze meeneemt de andere ouder.
Het alternatief - en dat is het beste voor de kinderen - is dat je je erbij neerlegt en een bestaan opbouwt in dat land. Aangezien je daar al woonde, kan dat toch niet zo'n vreselijke straf zijn.
Ga in therapie!
dinsdag 20 december 2011 om 08:23
@ dubiootje: dat ben ik niet altijd met je eens. Vooral mensen die hier niet gelukkig zijn, hebben vaak min of meer de afspraak dat het tijdelijk is. Dat kan los staan van de kinderen, want kinderen kunnen ook heel goed emigreren. Mijn ervaring is dat ze dit erg leuk vinden. Ik vind wel dat het belang van de kinderen voorop moet staan. Als ze in dat andere land helemaal geen mogelijkheden hebben, of slechte scholing krijgen dan is die keus snel gemaakt.
Zijn landen daar prima, of zelfs beter, dan kun je ook zeggen dat (ex)partner misschien maar moet mee verhuizen. De ander heeft zijn hele leven voor hem (of haar) opgegeven, misschien moet hij (of zij) dat nu maar voor de kinderen doen. Wij hebben daar in ieder geval wel afspraken over gemaakt (nog geen kinderen). Wanneer we een kindje krijgen, verhuizen we naar zijn land. Zo rond de 5 jaar gaan we weer terug naar nl, omdat het onderwijs hier veel beter is.
Gaan we in de tussentijd uit elkaar, blijf ik wel daar totdat kind 5 is en daarna komt hij wel terug mee naar nederland.
Zijn landen daar prima, of zelfs beter, dan kun je ook zeggen dat (ex)partner misschien maar moet mee verhuizen. De ander heeft zijn hele leven voor hem (of haar) opgegeven, misschien moet hij (of zij) dat nu maar voor de kinderen doen. Wij hebben daar in ieder geval wel afspraken over gemaakt (nog geen kinderen). Wanneer we een kindje krijgen, verhuizen we naar zijn land. Zo rond de 5 jaar gaan we weer terug naar nl, omdat het onderwijs hier veel beter is.
Gaan we in de tussentijd uit elkaar, blijf ik wel daar totdat kind 5 is en daarna komt hij wel terug mee naar nederland.
dinsdag 20 december 2011 om 11:15
Noor, misschien wil je vriendin ook wel weten wat er met de kinderen gebeurt als zij plotseling komt te overlijden, nu de vader geen gezag heeft. Die gaan in eerste instantie naar BJZ. Vandaaruit wordt gekeken wie daarna het gezag over de kinderen krijgt, maar dat kan nog een slepende procedure worden.
Ik snap dat nooit, wel kinderen krijgen met een man, maar hem vervolgens niet het gezag over deze kinderen geven.
Ik snap dat nooit, wel kinderen krijgen met een man, maar hem vervolgens niet het gezag over deze kinderen geven.
dinsdag 20 december 2011 om 11:36
quote:Missprincesa schreef op 20 december 2011 @ 08:23:
@ dubiootje: dat ben ik niet altijd met je eens. Vooral mensen die hier niet gelukkig zijn, hebben vaak min of meer de afspraak dat het tijdelijk is. Dat kan los staan van de kinderen, want kinderen kunnen ook heel goed emigreren. Mijn ervaring is dat ze dit erg leuk vinden. Ik vind wel dat het belang van de kinderen voorop moet staan. Als ze in dat andere land helemaal geen mogelijkheden hebben, of slechte scholing krijgen dan is die keus snel gemaakt.
Zijn landen daar prima, of zelfs beter, dan kun je ook zeggen dat (ex)partner misschien maar moet mee verhuizen. De ander heeft zijn hele leven voor hem (of haar) opgegeven, misschien moet hij (of zij) dat nu maar voor de kinderen doen. Wij hebben daar in ieder geval wel afspraken over gemaakt (nog geen kinderen). Wanneer we een kindje krijgen, verhuizen we naar zijn land. Zo rond de 5 jaar gaan we weer terug naar nl, omdat het onderwijs hier veel beter is.
Gaan we in de tussentijd uit elkaar, blijf ik wel daar totdat kind 5 is en daarna komt hij wel terug mee naar nederland.Dat moet dan wel mogen, zonder een relatie met een Nederlandse. Dat is met de Nederlandse immigratieregels nog niet zo makkelijk volgens mij! Het is al niet makkelijk als de buitenlander wel getrouwd is met een Nederlandse, laat staan als zijn enige connectie een NL kind is...
@ dubiootje: dat ben ik niet altijd met je eens. Vooral mensen die hier niet gelukkig zijn, hebben vaak min of meer de afspraak dat het tijdelijk is. Dat kan los staan van de kinderen, want kinderen kunnen ook heel goed emigreren. Mijn ervaring is dat ze dit erg leuk vinden. Ik vind wel dat het belang van de kinderen voorop moet staan. Als ze in dat andere land helemaal geen mogelijkheden hebben, of slechte scholing krijgen dan is die keus snel gemaakt.
Zijn landen daar prima, of zelfs beter, dan kun je ook zeggen dat (ex)partner misschien maar moet mee verhuizen. De ander heeft zijn hele leven voor hem (of haar) opgegeven, misschien moet hij (of zij) dat nu maar voor de kinderen doen. Wij hebben daar in ieder geval wel afspraken over gemaakt (nog geen kinderen). Wanneer we een kindje krijgen, verhuizen we naar zijn land. Zo rond de 5 jaar gaan we weer terug naar nl, omdat het onderwijs hier veel beter is.
Gaan we in de tussentijd uit elkaar, blijf ik wel daar totdat kind 5 is en daarna komt hij wel terug mee naar nederland.Dat moet dan wel mogen, zonder een relatie met een Nederlandse. Dat is met de Nederlandse immigratieregels nog niet zo makkelijk volgens mij! Het is al niet makkelijk als de buitenlander wel getrouwd is met een Nederlandse, laat staan als zijn enige connectie een NL kind is...
woensdag 21 december 2011 om 05:54
Ik begrijp de moeilijkheid ook heel goed, Missprincesa. De meeste mensen staan er niet bij stil als ze met kinderen naar een ander land verhuizen. In jouw situatie zou ik kijken of je e.e.a. notarieel kan vastleggen en of zo'n akte in aanmerking wordt genomen als het geval zich zou voordoen. Uiteindelijk is het de rechter die bepaalt waar het kind moet wonen en die kan natuurlijk rekening houden met dit soort afspraken. Alleen zal de rechter het belang van het kind normaliter voorop stellen en aan contact met de vader en in de vertrouwde omgeving blijven wordt veel belang gehecht.
Misschien toch nog even uitzoeken?
Misschien toch nog even uitzoeken?
Ga in therapie!
woensdag 21 december 2011 om 10:41
Misschien is dat inderdaad wel een goed idee. Vooralsnog hebben we het zo samen besproken...dat is naar ons idee het beste voor de kinderen (als er kinderen komen...) mochten we uit elkaar gaan.
Ik ga ervan uit dat we altijd het belang van de kinderen voorop zullen zetten ook (of vooral) wanneer we uit elkaar gaan.
Ik vind het belangrijk dat ze de familie en cultuur van hun vader leren kennen (maar ook mijn cultuur en familie natuurlijk), maar ook dat ze een goede opleiding/kansen krijgen, vandaar de eerste 5 jaar daar, en daarna hier.
Maar goed, je weet het nooit en wie weet veranderen we wel in verschrikkelijke personen die elkaar via de kinderen proberen te pakken. In zo'n geval zal ik blij zijn dat we die afspraken dan op papier hebben laten zetten.
Edit: misschien op het moment zelf niet (als ik dan toch zo'n kreng ben :p), maar later wanneer ik bekoeld ben wel weer.
Ik ga ervan uit dat we altijd het belang van de kinderen voorop zullen zetten ook (of vooral) wanneer we uit elkaar gaan.
Ik vind het belangrijk dat ze de familie en cultuur van hun vader leren kennen (maar ook mijn cultuur en familie natuurlijk), maar ook dat ze een goede opleiding/kansen krijgen, vandaar de eerste 5 jaar daar, en daarna hier.
Maar goed, je weet het nooit en wie weet veranderen we wel in verschrikkelijke personen die elkaar via de kinderen proberen te pakken. In zo'n geval zal ik blij zijn dat we die afspraken dan op papier hebben laten zetten.
Edit: misschien op het moment zelf niet (als ik dan toch zo'n kreng ben :p), maar later wanneer ik bekoeld ben wel weer.
