Geld & Recht
alle pijlers
Hyper, kan niet slapen, erfenis na 11 jaar
dinsdag 31 januari 2012 om 00:37
Zojuist gehoord dat wij - jaren na het overlijden van mijn ouders - ons erfdeel krijgen. Mijn moeder heeft ons in een bijzondere constructie financieel buitenspel gezet en haar toen vriend (sinds 3 jaar) over de volledige erfenis van mijn vader vruchtgebruik gegeven. Behalve dat het om veel geld en antieke erfstukken gaat, was het destijds een verdrietige tijd dat wij zo werden gepasseerd als kinderen. Meer het feit dat we niet werden gezien. Zelfs over mijn vaders foto aan de muur moest onderhandeld worden.
Nu jaren later heeft hij een nieuwe vriendin en gaat samenwonen, waardoor de erfenis vrijkomt. Vanavond ontving ik daar bericht van. Eerst heb ik heel hard gehuild en vervolgens lig ik al vanaf 23.30 uur naar het plafond te staren.
... mijn adrenaline maakt overuren, maar hopelijk heb ik mijn onrust een beetje weg kunnen tikken.
Edit
Nu jaren later heeft hij een nieuwe vriendin en gaat samenwonen, waardoor de erfenis vrijkomt. Vanavond ontving ik daar bericht van. Eerst heb ik heel hard gehuild en vervolgens lig ik al vanaf 23.30 uur naar het plafond te staren.
... mijn adrenaline maakt overuren, maar hopelijk heb ik mijn onrust een beetje weg kunnen tikken.
Edit
dinsdag 31 januari 2012 om 08:11
dinsdag 31 januari 2012 om 08:13
Ik begrijp het ook niet helemaal, de negatieve reacties. Het gaat niet alleen om geld maar ook om antieke spullen die blijkbaar al jaren in de familie zijn.
Die zou ik ook graag willen, vanwege de emotionele waarde. Ik zou het ook niet goed kunnen verkroppen als een vreemde een beetje de mooie sier gaat zitten maken met familiestukken van een overleden voorganger van hem.
Die zou ik ook graag willen, vanwege de emotionele waarde. Ik zou het ook niet goed kunnen verkroppen als een vreemde een beetje de mooie sier gaat zitten maken met familiestukken van een overleden voorganger van hem.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 31 januari 2012 om 08:34
quote:Lyndah schreef op 31 januari 2012 @ 08:07:
Hoe kan dat dan vraag ik mij af?! Je hebt als kind altijd recht op je kindsdeel, ook als je onterft wordt?!Het is heel makkelijk om kinderen te onterven. Dat is in het nieuwe erfrecht nog makkelijker dan in het oude.
Dit is een mooi voorbeeld.
En natuurlijk staan veel mensen dan direct klaar om de zoon te veroordelen maar zolang je niks van de omstandigheden kent, kun je daar niet over oordelen laat staan veroordelen.
Ik kan me goed voorstellen dat Appeltje heel blij is dat de zaak nu is opgelost. Zeker zoals ze het beschrijft, spelen hier nare zaken. De moeder heeft kunnen beschikken over de nalatenschap van haar man en na haar overlijden is het in handen gekomen van de nieuwe partner van moeder. Dat zou vader zeer waarschijnlijk zo niet hebben bedoeld.
Stel dat daar nog geld en of waardevolle zaken bij zitten die daarvoor van de ouders van vader waren? Ik zou ook niet willen dat de erfenis van mijn ouders na mijn overlijden terecht komt bij een eventuele nieuwe vriendin van mijn man. Dan moet het naar mijn kinderen.
In het nieuwe erfrecht is het zo geregeld dat de hele nalatenschap(inclusief wat je hebt geërfd van je ouders) naar je partner gaat als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd. Als je dat niet wilt, moet je het goed laten regelen bij de notaris d.m.v. een testament waarin is opgenomen dat erfenissen en schenkingen buiten de gemeenschap van goederen vallen. Dit is de zogenaamde uitsluitingsclausule.
Hoe kan dat dan vraag ik mij af?! Je hebt als kind altijd recht op je kindsdeel, ook als je onterft wordt?!Het is heel makkelijk om kinderen te onterven. Dat is in het nieuwe erfrecht nog makkelijker dan in het oude.
Dit is een mooi voorbeeld.
En natuurlijk staan veel mensen dan direct klaar om de zoon te veroordelen maar zolang je niks van de omstandigheden kent, kun je daar niet over oordelen laat staan veroordelen.
Ik kan me goed voorstellen dat Appeltje heel blij is dat de zaak nu is opgelost. Zeker zoals ze het beschrijft, spelen hier nare zaken. De moeder heeft kunnen beschikken over de nalatenschap van haar man en na haar overlijden is het in handen gekomen van de nieuwe partner van moeder. Dat zou vader zeer waarschijnlijk zo niet hebben bedoeld.
Stel dat daar nog geld en of waardevolle zaken bij zitten die daarvoor van de ouders van vader waren? Ik zou ook niet willen dat de erfenis van mijn ouders na mijn overlijden terecht komt bij een eventuele nieuwe vriendin van mijn man. Dan moet het naar mijn kinderen.
In het nieuwe erfrecht is het zo geregeld dat de hele nalatenschap(inclusief wat je hebt geërfd van je ouders) naar je partner gaat als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd. Als je dat niet wilt, moet je het goed laten regelen bij de notaris d.m.v. een testament waarin is opgenomen dat erfenissen en schenkingen buiten de gemeenschap van goederen vallen. Dit is de zogenaamde uitsluitingsclausule.
dinsdag 31 januari 2012 om 08:36
quote:nak schreef op 31 januari 2012 @ 08:15:
En wat te denken van het idee dat er aan jou, kind van je moeder, volledig wordt voorbij gegaan. Dát lijkt me het meest pijnlijk. Ook al ging het maar om een tientje....Precies. Dat de mooie familiestukken, waarvan de vader vast wilde dat het naar de kinderen ging, gewoon even door moeder 'gegeven' worden aan een kerel die ze net 3 jaar kent. Pijnlijk.
En wat te denken van het idee dat er aan jou, kind van je moeder, volledig wordt voorbij gegaan. Dát lijkt me het meest pijnlijk. Ook al ging het maar om een tientje....Precies. Dat de mooie familiestukken, waarvan de vader vast wilde dat het naar de kinderen ging, gewoon even door moeder 'gegeven' worden aan een kerel die ze net 3 jaar kent. Pijnlijk.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 31 januari 2012 om 08:39
quote:hkgirl schreef op 31 januari 2012 @ 03:07:
[...]
Eens. Ik word er ook een beetje treurig van dat je als volwassene nog zo afhankelijk bent van het geld van je ouders, ikzelf zou mij dan diep schamen. Gelukkig heb ik al mijn geld zelf verdiend en hoef ik geen cent te hebben van een ander, óók niet van mijn man. Ik ben zelf als klein kind half-wees geworden en als jong volwassene helaas wees en kreeg een enorme erfenis. Echt hyper werd ik er dus niet van...had en heb het niet nodig gelukkig. Wens je echter veel "plezier" met het geld van je ouders!
Ehm, niet om het een of ander, maar dit spreekt elkaar nogal tegen.
To, fijn voor je dat je dit deel nu kan afsluiten, en dat je toch nog beschikking krijgt over de spullen van je ouders!
[...]
Eens. Ik word er ook een beetje treurig van dat je als volwassene nog zo afhankelijk bent van het geld van je ouders, ikzelf zou mij dan diep schamen. Gelukkig heb ik al mijn geld zelf verdiend en hoef ik geen cent te hebben van een ander, óók niet van mijn man. Ik ben zelf als klein kind half-wees geworden en als jong volwassene helaas wees en kreeg een enorme erfenis. Echt hyper werd ik er dus niet van...had en heb het niet nodig gelukkig. Wens je echter veel "plezier" met het geld van je ouders!
Ehm, niet om het een of ander, maar dit spreekt elkaar nogal tegen.
To, fijn voor je dat je dit deel nu kan afsluiten, en dat je toch nog beschikking krijgt over de spullen van je ouders!
dinsdag 31 januari 2012 om 08:48
Ik herken het wel een beetje. Mijn moeder heeft een erfenis van haar zus gehad, maar daar had ook iemand anders nog het vruchtgebruik op (had mijn tante zelf niks mee te maken, ingewikkeld verhaal). Mijn ouders moesten wel de successierechten vast betalen, maar kregen nog niks. Heel leuk. Uiteindelijk heeft de vrouw die het vruchtgebruik had nog bijna 20 jaar geleefd, en toen kwam inderdaad ineens dat telefoontje, terwijl wij op weg terug waren van vakantie. Dat was heel raar. Die vrouw was natuurlijk wel overleden, maar die kenden wij helemaal niet, en ze was ergens in de 90. En mijn moeder kreeg eindelijk de erfenis van haar zusje. Ondanks alles zijn we toch maar even ergens koffie met een stukje taart gaan eten, ook om het leven van tante en die onbekende vrouw te eren.
En mijn ouders hadden het geld niet 'nodig', hebben altijd voor zichzelf gezorgd. En ja, mijn moeder zou het zo ingeleverd hebben, plus nog meer erbij als ze dan nog een paar jaar langer met haar zusje gehad zou hebben. Die weet en voelt echt wel dat geld je dan niet ver brengt. maar die opties waren er nou eenmaal niet, dus mag je dan ook best een beetje blij zijn met de optie die je wel krijgt.
En mijn ouders hadden het geld niet 'nodig', hebben altijd voor zichzelf gezorgd. En ja, mijn moeder zou het zo ingeleverd hebben, plus nog meer erbij als ze dan nog een paar jaar langer met haar zusje gehad zou hebben. Die weet en voelt echt wel dat geld je dan niet ver brengt. maar die opties waren er nou eenmaal niet, dus mag je dan ook best een beetje blij zijn met de optie die je wel krijgt.
dinsdag 31 januari 2012 om 12:25
Waar lezen jullie dat ik mezelf op de borst klop? Ik vroeg me alleen oprecht af of het zo logisch is dat geld (ik had het niet over de spullen) naar de kinderen gaat en niet naar de langstlevende partner. Ik heb nergens geoordeeld, alleen gevraagd.
Als ik dan toch even mag oordelen: natuurlijk is het onlogisch als spullen uit de familie van vader naar het vriendje van ma gaan. Maar die vriend heeft ze niet geërfd, alleen vruchtgebruik gehad, dat is wat anders. Ik kan een aantal posts van TO niet meer zien, maar kennellijk was de relatie met de partner van haar moeder niet zo warm en dat is heel jammer.
In mijn geval is de relatie met mijn stiefs wel goed, dus is het voor mij ook makkelijker voor te stellen dat mijn stiefvader in het huis blijft als mijn moeder overlijdt en dat haar spullen daar blijven staan, ook al komen die misschien wel weer van mijn oma, die dus niets met mijn stiefvader van doen heeft gehad. Ik heb er ook (naïef, misschien) alle vertrouwen in dat we daar als het zover is, fatsoenlijk mee om kunnen gaan. Stief zal respectvol met de spullen omgaan (hoop ik) en mij ook echt al wel wat spulletjes gunnen van mijn moeder.
Laten we hopen dat ik het voorlopig nog niet hoef uit te proberen....
Als ik dan toch even mag oordelen: natuurlijk is het onlogisch als spullen uit de familie van vader naar het vriendje van ma gaan. Maar die vriend heeft ze niet geërfd, alleen vruchtgebruik gehad, dat is wat anders. Ik kan een aantal posts van TO niet meer zien, maar kennellijk was de relatie met de partner van haar moeder niet zo warm en dat is heel jammer.
In mijn geval is de relatie met mijn stiefs wel goed, dus is het voor mij ook makkelijker voor te stellen dat mijn stiefvader in het huis blijft als mijn moeder overlijdt en dat haar spullen daar blijven staan, ook al komen die misschien wel weer van mijn oma, die dus niets met mijn stiefvader van doen heeft gehad. Ik heb er ook (naïef, misschien) alle vertrouwen in dat we daar als het zover is, fatsoenlijk mee om kunnen gaan. Stief zal respectvol met de spullen omgaan (hoop ik) en mij ook echt al wel wat spulletjes gunnen van mijn moeder.
Laten we hopen dat ik het voorlopig nog niet hoef uit te proberen....
