Seks
alle pijlers
Minnaar deel 15
vrijdag 9 december 2011 om 10:32
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
dinsdag 31 januari 2012 om 12:28
In Clinton's terminologie heb ik nog niet daadwerkelijk (letterlijk) sex gehad met mijn minnaar. En nee, mijn partner weet dit niet.
Anderhalf jaar geleden is mijn borst geamputeerd en gereconstrueert nadat er een premature kanker ontdekt werd. Ik ben heel goed en sterker uit deze situatie gekomen maar het heeft een en ander veranderd aan mijn kijk op de wereld. Waaronder sexualiteit. Theoretisch vond ik dat het mogelijk moest zijn om meerdere partners te hebben en dat leek me ontzettend opwindend. In de praktijk bleef dit heel lang een droom. Tot ik na 3 jaar de stoute schoenen aantrok en een afspraak met mijn secret love maakte - eind 2011.
Ik leef maar één keer en ben een intens gepassioneerde vrouw. Mijn partner is een intellectueel met wie ik een heel bijzondere band heb maar die mijn sexuele passie niet kan beantwoorden.
Ik weet niet of hij moet weten of wilt weten wat ik uitspook met mijn minnaar. Ik heb hem laten weten dat ik verliefd ben, niet van plan ben om op te stappen en nog steeds veel van hem hou en dat als hij meer wil weten hij het me moet vragen zodat ik weet wat hij wil weten en wanneer hij daar klaar voor is. Voor mij is het een nieuwe situatie. Heb dit nog nooit meegemaakt. De ene optie was om mijn kop in het zand te steken en het te negeren en de andere optie was het een gezicht te geven en trouw aan mijn gevoelens te blijven. Na mijn operatie van anderhalf jaar terug (waar minnaar van weet) geef ik de voorkeur aan het leven op het scherp van de snede...elk gemist moment is er één.....!
Mijn partner heeft ook z'n dromen. Of hij zo dapper is om z'n dromen na te jagen weet ik niet. Hij krijgt de ruimte van mij en moet zelf zien of hij die ruimte wil ontdekken. Ik weet niet hoe ik daarop ga reageren, maar ik vind het de zoektocht waard. Een enorme filosofische en psychologische uitdaging die alleen mogelijk is wanneer de relatie stevig genoeg is. Wat mij betreft is dat zo.
Rooss, ben jij gelukkig met jouw situatie zoals deze nu is? Had je dingen anders willen of kunnen doen?
Anderhalf jaar geleden is mijn borst geamputeerd en gereconstrueert nadat er een premature kanker ontdekt werd. Ik ben heel goed en sterker uit deze situatie gekomen maar het heeft een en ander veranderd aan mijn kijk op de wereld. Waaronder sexualiteit. Theoretisch vond ik dat het mogelijk moest zijn om meerdere partners te hebben en dat leek me ontzettend opwindend. In de praktijk bleef dit heel lang een droom. Tot ik na 3 jaar de stoute schoenen aantrok en een afspraak met mijn secret love maakte - eind 2011.
Ik leef maar één keer en ben een intens gepassioneerde vrouw. Mijn partner is een intellectueel met wie ik een heel bijzondere band heb maar die mijn sexuele passie niet kan beantwoorden.
Ik weet niet of hij moet weten of wilt weten wat ik uitspook met mijn minnaar. Ik heb hem laten weten dat ik verliefd ben, niet van plan ben om op te stappen en nog steeds veel van hem hou en dat als hij meer wil weten hij het me moet vragen zodat ik weet wat hij wil weten en wanneer hij daar klaar voor is. Voor mij is het een nieuwe situatie. Heb dit nog nooit meegemaakt. De ene optie was om mijn kop in het zand te steken en het te negeren en de andere optie was het een gezicht te geven en trouw aan mijn gevoelens te blijven. Na mijn operatie van anderhalf jaar terug (waar minnaar van weet) geef ik de voorkeur aan het leven op het scherp van de snede...elk gemist moment is er één.....!
Mijn partner heeft ook z'n dromen. Of hij zo dapper is om z'n dromen na te jagen weet ik niet. Hij krijgt de ruimte van mij en moet zelf zien of hij die ruimte wil ontdekken. Ik weet niet hoe ik daarop ga reageren, maar ik vind het de zoektocht waard. Een enorme filosofische en psychologische uitdaging die alleen mogelijk is wanneer de relatie stevig genoeg is. Wat mij betreft is dat zo.
Rooss, ben jij gelukkig met jouw situatie zoals deze nu is? Had je dingen anders willen of kunnen doen?
dinsdag 31 januari 2012 om 13:14
Aphrodite, ben je je ervan bewust dat je het eea aan persoonlijke informatie hier neerzet waardoor je herkent zou kunnen worden? Ik denk, ik zeg het maar even.
Of ik gelukkig ben in deze situatie is nu niet te zeggen. Ik peil mijn geluk van dag tot dag. Ben nog niet gescheiden en weet niet hoe de toekomst eruit gaat zien. Het moeilijkste is geweest, namelijk het besluit. Maar ik leef straks wél met 3 kinderen, zonder man, klein inkomen enz.. Natuurlijk had ik dingen anders kúnnen doen maar ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze voor zeb toendertijd, we waren stik verliefd en toen we trouwden wist ik zeker dat het voor het leven zou zijn.
Eerder scheiden was ook geen optie, we zijn er nú klaar voor, zijn nú emotioneel los van elkaar. Dat was ik een jaar geleden nog niet.
Ik begrijp heel goed dat het gebeuren met je lijf je toen aan het denken heeft gezet. Het besef dat je maar 1 keer leeft en dat je potdikke alles aan moet grijpen om die tijd zo leuk mogelijk te maken.
Je hebt A gezegd tegen je man, wordt het niet tijd om B ook te zeggen? En daarbij aan te geven dat ook hij zijn vleugels uit mag slaan? Je bent nú Clintongewijs nog niet vreemd gegaan.. in mijn optiek hét moment om het aan te kaarten. Ik krijg de indruk dat jullie relatie best stabiel is en er best een heleboel te bespreken is of heb ik het mis?
Edit: ik lees je post nog even en je hebt de deur open gezet zie ik, je hebt aangegeven dat hij erom mag vragen als hij meer wil weten. Dat is wel een goede eigenlijk. Maar nu heb ik toch nog een vraag voor je. Als je nu met je minnaar naar bed zou gaan, zou het dan evengoed als vreemdgaan voelen? Of eerder als een soort gedoogbeleid?
Of ik gelukkig ben in deze situatie is nu niet te zeggen. Ik peil mijn geluk van dag tot dag. Ben nog niet gescheiden en weet niet hoe de toekomst eruit gaat zien. Het moeilijkste is geweest, namelijk het besluit. Maar ik leef straks wél met 3 kinderen, zonder man, klein inkomen enz.. Natuurlijk had ik dingen anders kúnnen doen maar ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze voor zeb toendertijd, we waren stik verliefd en toen we trouwden wist ik zeker dat het voor het leven zou zijn.
Eerder scheiden was ook geen optie, we zijn er nú klaar voor, zijn nú emotioneel los van elkaar. Dat was ik een jaar geleden nog niet.
Ik begrijp heel goed dat het gebeuren met je lijf je toen aan het denken heeft gezet. Het besef dat je maar 1 keer leeft en dat je potdikke alles aan moet grijpen om die tijd zo leuk mogelijk te maken.
Je hebt A gezegd tegen je man, wordt het niet tijd om B ook te zeggen? En daarbij aan te geven dat ook hij zijn vleugels uit mag slaan? Je bent nú Clintongewijs nog niet vreemd gegaan.. in mijn optiek hét moment om het aan te kaarten. Ik krijg de indruk dat jullie relatie best stabiel is en er best een heleboel te bespreken is of heb ik het mis?
Edit: ik lees je post nog even en je hebt de deur open gezet zie ik, je hebt aangegeven dat hij erom mag vragen als hij meer wil weten. Dat is wel een goede eigenlijk. Maar nu heb ik toch nog een vraag voor je. Als je nu met je minnaar naar bed zou gaan, zou het dan evengoed als vreemdgaan voelen? Of eerder als een soort gedoogbeleid?
dinsdag 31 januari 2012 om 13:23
Heb net een groot deel gelezen hier.
Ik moet toch ook even wat ventileren hier, heb een nr1 maar heb ook een soort van nr2. Deze nr2 leren kennen via een profielensite toen ik nog vrijgezel was. Hij is gebonden. Er was een mega klik en we waren allebei zo verbaast over hoe we ons voelde over ons contact. Heftige gevoelens speelde op, bij beide. Hij was erg in de war over wat hij met zijn thuis wilde. Na een aantal maanden wilde ik niet diegene zijn die chaos in zijn thuissituatie veroorzaakte en had besloten geen contact meer te hebben. Intussen weer relatie met mijn nr1 gekregen(was een half jaar uit) en samen gaan wonen. Toch is het contact met nr 2 weer opgelaaid. Wel met afspraken dat we maatjes zijn en dat er verder niks mag en kan gebeuren. Ook afspraken gemaakt dat we alleen conctact hebben op kantoortijden zeg maar. Ondertussen elkaar wel 2x gezien, geen sex, maar er is zo'n spanning!!
We spreken elkaar bijna elke dag wel, en vaak meerdere keren per dag, hij belt mij vaak. Merk ook dat de grenzen van geen contact na kantoortijden soms ook vervaagd. Voel me wel schuldig naar nr1....Maar wat ik voor nr2 voel is zo fijn. En we zeggen ook tegen elkaar dat we niks missen bij onze nr 1's maar dat wat wij hebben een soort bonus is. maar toch heb ik het gevoel dat we allebei niet eerlijk tegen elkaar zijn over wat we nou echt voor elkaar voelen. Ik weet ook niet zo goed hoe ik daarover moet beginnen. Voel me net een puber als ik hem zie of spreek. Hij is ook erg voorzichtig met uitspraken daarover. Daar komt bij dat we nog nooit verder zijn gegaan, als in sex hebben met elkaar. Hij zegt dat we maatjes zijn, hele goede, maar die verliefdheid die we beide in het begin voelde is er volgens mij nog wel(waarom anders zoveel contact, we lijken wel een stel op die bekende roze wolk, spreken elkaar echt letterlijk over alles), maar we hebben het er nooit over.
Misschien kan iemand hier iets zinnigs over zeggen? Ik wordt gek hierover na te denken....
Ik moet toch ook even wat ventileren hier, heb een nr1 maar heb ook een soort van nr2. Deze nr2 leren kennen via een profielensite toen ik nog vrijgezel was. Hij is gebonden. Er was een mega klik en we waren allebei zo verbaast over hoe we ons voelde over ons contact. Heftige gevoelens speelde op, bij beide. Hij was erg in de war over wat hij met zijn thuis wilde. Na een aantal maanden wilde ik niet diegene zijn die chaos in zijn thuissituatie veroorzaakte en had besloten geen contact meer te hebben. Intussen weer relatie met mijn nr1 gekregen(was een half jaar uit) en samen gaan wonen. Toch is het contact met nr 2 weer opgelaaid. Wel met afspraken dat we maatjes zijn en dat er verder niks mag en kan gebeuren. Ook afspraken gemaakt dat we alleen conctact hebben op kantoortijden zeg maar. Ondertussen elkaar wel 2x gezien, geen sex, maar er is zo'n spanning!!
We spreken elkaar bijna elke dag wel, en vaak meerdere keren per dag, hij belt mij vaak. Merk ook dat de grenzen van geen contact na kantoortijden soms ook vervaagd. Voel me wel schuldig naar nr1....Maar wat ik voor nr2 voel is zo fijn. En we zeggen ook tegen elkaar dat we niks missen bij onze nr 1's maar dat wat wij hebben een soort bonus is. maar toch heb ik het gevoel dat we allebei niet eerlijk tegen elkaar zijn over wat we nou echt voor elkaar voelen. Ik weet ook niet zo goed hoe ik daarover moet beginnen. Voel me net een puber als ik hem zie of spreek. Hij is ook erg voorzichtig met uitspraken daarover. Daar komt bij dat we nog nooit verder zijn gegaan, als in sex hebben met elkaar. Hij zegt dat we maatjes zijn, hele goede, maar die verliefdheid die we beide in het begin voelde is er volgens mij nog wel(waarom anders zoveel contact, we lijken wel een stel op die bekende roze wolk, spreken elkaar echt letterlijk over alles), maar we hebben het er nooit over.
Misschien kan iemand hier iets zinnigs over zeggen? Ik wordt gek hierover na te denken....
dinsdag 31 januari 2012 om 13:26
quote:aphrodite schreef op 31 januari 2012 @ 12:28:
Na mijn operatie van anderhalf jaar terug (waar minnaar van weet) geef ik de voorkeur aan het leven op het scherp van de snede...elk gemist moment is er één.....!
Mijn partner heeft ook z'n dromen. Of hij zo dapper is om z'n dromen na te jagen weet ik niet. Hij krijgt de ruimte van mij en moet zelf zien of hij die ruimte wil ontdekken. Ik weet niet hoe ik daarop ga reageren, maar ik vind het de zoektocht waard. Een enorme filosofische en psychologische uitdaging die alleen mogelijk is wanneer de relatie stevig genoeg is. Wat mij betreft is dat zo.
Het is alsof ik mezelf van een paar jaar terug lees. Ik had diezelfde drive, ik heb dezelfde goede relatie. Het was, en is, een heel proces. Is die ontdekkingsreis iets voor jezelf? Zijn het aparte processen voor jullie of gaan jullie er iets gezamenlijks van maken?
Die definities ook.. Verkering is ook niet iets wat ik zou gebruiken. Voelt op de een of andere manier ook een beetje puberaal. Maar minnaar of sv dekt ook de lading niet. Zoveel s is er hier niet, maar hij is wel prettig aanwezig in mijn leven. Dus tja, wat voor sticker zal ik daar eens op plakken...
Rooss, wa's een NM? Nieuwe Man, Nutteloze Minnaar, Nietszeggende Medeslaper?
Na mijn operatie van anderhalf jaar terug (waar minnaar van weet) geef ik de voorkeur aan het leven op het scherp van de snede...elk gemist moment is er één.....!
Mijn partner heeft ook z'n dromen. Of hij zo dapper is om z'n dromen na te jagen weet ik niet. Hij krijgt de ruimte van mij en moet zelf zien of hij die ruimte wil ontdekken. Ik weet niet hoe ik daarop ga reageren, maar ik vind het de zoektocht waard. Een enorme filosofische en psychologische uitdaging die alleen mogelijk is wanneer de relatie stevig genoeg is. Wat mij betreft is dat zo.
Het is alsof ik mezelf van een paar jaar terug lees. Ik had diezelfde drive, ik heb dezelfde goede relatie. Het was, en is, een heel proces. Is die ontdekkingsreis iets voor jezelf? Zijn het aparte processen voor jullie of gaan jullie er iets gezamenlijks van maken?
Die definities ook.. Verkering is ook niet iets wat ik zou gebruiken. Voelt op de een of andere manier ook een beetje puberaal. Maar minnaar of sv dekt ook de lading niet. Zoveel s is er hier niet, maar hij is wel prettig aanwezig in mijn leven. Dus tja, wat voor sticker zal ik daar eens op plakken...
Rooss, wa's een NM? Nieuwe Man, Nutteloze Minnaar, Nietszeggende Medeslaper?
dinsdag 31 januari 2012 om 13:39
dinsdag 31 januari 2012 om 13:43
quote:Rooss4 schreef op 31 januari 2012 @ 13:33:
Navigatieloze Minkukel, Inez
(neej, Nieuwe Man natuurlijk.. maar hoe ga ik `m potdikkie nou weer noemen as tie niet nieuw meer is?)
En dat wil jij in je bed? Jij liever dan ik! Succes ermee he!
Ach, ik noem de mijne al heel lang Date. Terwijl we altijd riepen dat we niet gingen daten, we ook amper daten. Date dus. Als opteert hij zelf tegenwoordig voor: best wel mooi persoon *moet toch eens leren haar mond te houden*
Navigatieloze Minkukel, Inez
(neej, Nieuwe Man natuurlijk.. maar hoe ga ik `m potdikkie nou weer noemen as tie niet nieuw meer is?)
En dat wil jij in je bed? Jij liever dan ik! Succes ermee he!
Ach, ik noem de mijne al heel lang Date. Terwijl we altijd riepen dat we niet gingen daten, we ook amper daten. Date dus. Als opteert hij zelf tegenwoordig voor: best wel mooi persoon *moet toch eens leren haar mond te houden*
dinsdag 31 januari 2012 om 13:54
@Rooss, haha zeker makkelijker gezegd dan gedaan, heb alles al proberen te bedenken en beredeneren, maar gevoel kan je niet beredeneren, helaas....
@Sweetinez, ook daar he ik lang over nagedacht, er zit wel aanzienlijke tijd tussen de 2 gebeurtenissen...ook ben ik niet zomaar weer terug bij nr1 gekomen. Heb daar lang en goed over nagedacht en ben er wel uit dat ik met Nr 1 oud wil worden. maar toch trekt de spanning van nr 2 gewoon heel hard aan mij, of ik het wil of niet
Maar bedankt voor jullie reacties. Er is 1 vriendin die het wel weet, maar ook die vertel ik niet alles, om verschillende redenen, ik maak het allemaal een stuk kleiner als dat het van binnen voor mij is tegen haar. Ook omdat ik al weet wat haar reactie zal zijn en die zelf ook al bedacht heb. Maar toch begrijpt ze me niet helemaal heb ik het gevoel....dus kan ik niet helemaal het achterste van mijn tong laten zien. Dus ben blij dat ik hier dat wel kan doen!! Thnx alvast..
@Sweetinez, ook daar he ik lang over nagedacht, er zit wel aanzienlijke tijd tussen de 2 gebeurtenissen...ook ben ik niet zomaar weer terug bij nr1 gekomen. Heb daar lang en goed over nagedacht en ben er wel uit dat ik met Nr 1 oud wil worden. maar toch trekt de spanning van nr 2 gewoon heel hard aan mij, of ik het wil of niet
Maar bedankt voor jullie reacties. Er is 1 vriendin die het wel weet, maar ook die vertel ik niet alles, om verschillende redenen, ik maak het allemaal een stuk kleiner als dat het van binnen voor mij is tegen haar. Ook omdat ik al weet wat haar reactie zal zijn en die zelf ook al bedacht heb. Maar toch begrijpt ze me niet helemaal heb ik het gevoel....dus kan ik niet helemaal het achterste van mijn tong laten zien. Dus ben blij dat ik hier dat wel kan doen!! Thnx alvast..
dinsdag 31 januari 2012 om 14:01
ow, en nog even over mijn grenzen, over 2 weken hebben we een soort van afspraak staan, nr 1 is dan in het buitenland, en ik ben bang dat ik dan over mijn grenzen heen ga....ik vertrouw mezelf niet. Heb er nog aan gedacht af te zeggen, maar ook dat vind ik weer moeilijk omdat ik hem heel graag weer wil zien....choices choices....zucht
dinsdag 31 januari 2012 om 14:59
Sweetinez - dank voor reactie. Ik vind het fijn om hier 'lotgenoten' 
tegen te komen. Het is idd een heftig proces en het vergt toch wel wat moed om jezelf, je relatie en 'de wereld' eens even flink op de schop te nemen. Dat proces is iets wat zich heel langzaam lijkt te ontwikkelen, stap voor stap, gebeurtenis na gebeurtenis. (intens genietend!) Ondergaan, evalueren, relativeren en vooral dicht bij de basis (grote liefde no 1 thuis blijven. Ik vermoed dat ook mijn partner hiermee bezig is. Het is nog te vers om er te vaak en te diep over te spreken met elkaar. Ik ben nl al verder in dat proces dan hij. Geduld is een schone zaak...
Is jullie relatie nog steeds goed, Sweetinez?
Snowy, dat is ook mijn advies aan jou: (intens genietend!) ondergaan, evalueren, relativeren en vooral dicht bij de basis (grote liefde no 1 thuis blijven).
Niemand kan in de toekomst kijken natuurlijk maar het beste wat je kan doen is trouw blijven aan jezelf zodat je er voor de volle 100% voor anderen kan zijn...dat is mijn leidraad.
tegen te komen. Het is idd een heftig proces en het vergt toch wel wat moed om jezelf, je relatie en 'de wereld' eens even flink op de schop te nemen. Dat proces is iets wat zich heel langzaam lijkt te ontwikkelen, stap voor stap, gebeurtenis na gebeurtenis. (intens genietend!) Ondergaan, evalueren, relativeren en vooral dicht bij de basis (grote liefde no 1 thuis blijven. Ik vermoed dat ook mijn partner hiermee bezig is. Het is nog te vers om er te vaak en te diep over te spreken met elkaar. Ik ben nl al verder in dat proces dan hij. Geduld is een schone zaak...Is jullie relatie nog steeds goed, Sweetinez?
Snowy, dat is ook mijn advies aan jou: (intens genietend!) ondergaan, evalueren, relativeren en vooral dicht bij de basis (grote liefde no 1 thuis blijven).
Niemand kan in de toekomst kijken natuurlijk maar het beste wat je kan doen is trouw blijven aan jezelf zodat je er voor de volle 100% voor anderen kan zijn...dat is mijn leidraad.
dinsdag 31 januari 2012 om 15:44
Aphrodite, onze relatie is nog steeds goed inderdaad. Al hebben we ontdekt dat een open relatie waarin alles besproken wordt voor ons niet werkt. Dat verschil herken ik ook. Ik ben ook een stuk verder in dat proces. Wil het ook meer dan hij. Dus dat is wel eens lastig en het blijft een beetje zoeken naar wat de juiste manier voor ons is.
dinsdag 31 januari 2012 om 16:06
woensdag 1 februari 2012 om 02:00
Hallo, ik heb niet heel erg gelezen want ik kwam hier een (lange) tijd geleden. Leuk dat het topic nog steeds bestaat.. (:
Ben erg benieuwd of er nog oude bekenden zijn hier..
Hm, ga eerst maar eens eens een tijdje bijlezen..
O en om alvast een beetje 'bij' te reageren:
Snowy: ik willut weten (: en over je eigen grenzen heengaan ben je altijd nog zelf bij, toch? Wat wil je?
Ben erg benieuwd of er nog oude bekenden zijn hier..
Hm, ga eerst maar eens eens een tijdje bijlezen..
O en om alvast een beetje 'bij' te reageren:
Snowy: ik willut weten (: en over je eigen grenzen heengaan ben je altijd nog zelf bij, toch? Wat wil je?
woensdag 1 februari 2012 om 10:47
liefblond, welkom terug. Ik ben dan wel geen oude bekende, pas gisteren gaan schrijven hier maar leuk dat je ff reageert. Hoe is jou situatie?
En tjsa, dat is het hem nu juist, wat wil ik? Ik ben heel blij met nr1, dat is het niet, maar met nr2 heb ik een geweldige klik en geniet heel erg van de aandacht die hij mij geeft, ook omdat het spannend is tuulk. Ook behandeld hij met veel respect, dus het is niet alleen maar die aantrekkingskracht het is iets meer. Ik heb wel eens over een open relatie gepraat met nr1, maar dat zit er zeker niet in:(. En wat ik dus het moeilijkst vind is dat ik niet helemaal eerlijk kan zijn naar hem. Dat is wat me het meeste steekt zeg maar. Ook vanwege het verleden enzo. Ik heb er bv helemaal geen probleem mee dat hij nog wel eens met zn ex afspreekt, hoewel daar dan niks gebeurt, en ook al zou dat zo zijn zou ik daar geen moeite mee hebben, weet dat hij bij mij blijft. maar omdat ik al eens een minnaar gehad heb, en hij daar toen achter is gekomen, vind ik het nu heel erg moeilijk om iet eerlijk te kunnen zijn.
Maargoed , we zien wel hoe het gaat lopen!
En tjsa, dat is het hem nu juist, wat wil ik? Ik ben heel blij met nr1, dat is het niet, maar met nr2 heb ik een geweldige klik en geniet heel erg van de aandacht die hij mij geeft, ook omdat het spannend is tuulk. Ook behandeld hij met veel respect, dus het is niet alleen maar die aantrekkingskracht het is iets meer. Ik heb wel eens over een open relatie gepraat met nr1, maar dat zit er zeker niet in:(. En wat ik dus het moeilijkst vind is dat ik niet helemaal eerlijk kan zijn naar hem. Dat is wat me het meeste steekt zeg maar. Ook vanwege het verleden enzo. Ik heb er bv helemaal geen probleem mee dat hij nog wel eens met zn ex afspreekt, hoewel daar dan niks gebeurt, en ook al zou dat zo zijn zou ik daar geen moeite mee hebben, weet dat hij bij mij blijft. maar omdat ik al eens een minnaar gehad heb, en hij daar toen achter is gekomen, vind ik het nu heel erg moeilijk om iet eerlijk te kunnen zijn.
Maargoed , we zien wel hoe het gaat lopen!
woensdag 1 februari 2012 om 11:16
Zou her niet handig zijn om je eigen situatie als een update hier te beschrijven? Zodat ieder weer op de hoogte is? Ik ben zelf jong getrouwd, zon 10 jaar aan het proberen om mijn partner iets ' losser ' te ktijgen. Heb omdat dit eensteeds groter probleem ging worden het heft in eigen hand genomen en sinds een jaar een minnaar. Dit zonder medeweten van nr 1.
woensdag 1 februari 2012 om 18:37
Stew, veel plezier! waarom nerveus?
Ik heb mijn date gehad en het was heerlijk Veel gepraat en daar is nu eindelijk tijd voor.
Heel gezellig allemaal en ook spannend, een mens wordt creatief van het ontbreken van een bed .
En, beste nieuws is dat de volgende uitgebreide date gepland staat voor volgende week al! Aangezien ik in Clintons terminologie ook nog maagdelijk ben werd dat wel eens tijd
Het duurt een jaar, maar dan mag je ook
Mijn update voor de nieuwelingen:
Vorig jaar ernstig gevallen voor een nr 2, dit met mijn nr 1 besproken, viel niet best maar het was wel bespreekbaar. Veel ups en downs gehad steeds weer gebroken met nr 2, bleek niet vol te houden. Toch wilde ik niet stiekem. Dus gestopt, veel gepraat en uiteindelijk nu met toestemming een nr 2
Allemaal nog nieuw en vers en ingewikkeld, maar ook zo fijn en rustig, dat het gewoon mag. hoe lastig soms ook, ik geniet enorm.
Ik heb mijn date gehad en het was heerlijk Veel gepraat en daar is nu eindelijk tijd voor.
Heel gezellig allemaal en ook spannend, een mens wordt creatief van het ontbreken van een bed .
En, beste nieuws is dat de volgende uitgebreide date gepland staat voor volgende week al! Aangezien ik in Clintons terminologie ook nog maagdelijk ben werd dat wel eens tijd
Het duurt een jaar, maar dan mag je ook
Mijn update voor de nieuwelingen:
Vorig jaar ernstig gevallen voor een nr 2, dit met mijn nr 1 besproken, viel niet best maar het was wel bespreekbaar. Veel ups en downs gehad steeds weer gebroken met nr 2, bleek niet vol te houden. Toch wilde ik niet stiekem. Dus gestopt, veel gepraat en uiteindelijk nu met toestemming een nr 2
Allemaal nog nieuw en vers en ingewikkeld, maar ook zo fijn en rustig, dat het gewoon mag. hoe lastig soms ook, ik geniet enorm.
woensdag 1 februari 2012 om 19:15
Herfstig, superleuk!!! Wel een beetje jaloers hoor mijn nr 2 is net als ik gebonden en is thuis niet bespreekbaar, en wonen best een eind uit elkaar, dus kunnen niet vaak afspreken.....en ook nog geen zwaar lichamelijk contact gehad( lees: niet kunnen hebben door factoren als tijdgebrek en plaats).
En, stewardes, N-joy!!!
Ben helemaal niet nieuwgierig maar laat aub weten hoe t was
En, stewardes, N-joy!!!
Ben helemaal niet nieuwgierig maar laat aub weten hoe t was
