Tja, en dat was het dan.... deel 2

Ik had t zelfde gedaan , kunstje. Je dochter moet weten dat zij op je kan bouwen. Sterkte x

Hey,



Wat is r met Pum?

Waar is ze gebleven?

wat heb ik gemist?

Wat n tegenstrijdige gevoelens kun je overhouden na het beëindigen van een relatie.. je haalt jezelf faliekant naar beneden voor n vent, en wat krijg je ervoor terug?

nog meer onzekerheid, verdriet enz.



Visite is net weg, lekker gekletst en gigantisch gelachen, maar wat komt de klap weer hard aan als je alleen in je huis achterblijft!



HET heeft de afgelopen 24u laten zien wat n low-life sucker hij is, ik lach m vierkant in zn gezicht uit en heb m succes gewenst met zn nieuwe relatie, nog gevraagd of ze wel in de gaten heeft met wat voor persoon ze van doen heeft.... hij antwoordde "ik denk t niet"

K heb m voorgesteld toch eens contact op te nemen met n psychiater!



Toch hou ik van m.



@habit... K hoop dat je t red om dit weekend zover als mogelijk over te gaan naar je nieuwe huisje, tijd voor n frisse start.



@kunstje: vergeet je niet dat je gisteren een rotdag hebt gehad, en dat dat nu zijn weerslag op je kan hebben....en die mail? je hebt groot gelijk, tis tenslotte ook zijn kind!

Hallo allemaal,



Ik lees al sinds een paar dagen mee en herken enorm veel, fijn om te weten dat ik niet helemaal alleen en knettergek ben . Mijn 'verhaal' staat in het volgende topic Hoe verder na een relatie van 12 jaar en twee kleine kindjes , lekker lui want dan hoef ik het niet nog een keer te vertellen . Het verhaal is sinds de laatste post alleen nog maar gekker geworden. Iedere keer als ik dacht, dit was het, komt er weer iets bovenop ....

Ik doe m'n best om door te gaan, voor m'n kids, maar pffff, wat is het zwaar!!!!

Schrijf er lekker oplos cazomi.we luisteren.

Hoop dat iedereen goed slaapt vanacht

Bedankt nog voor de reacties. En iedereen veel sterkte, het is heel zwaar, gun je werkelijk niemand. Ik wilde zeggen 'nieuwe mensen welkom', maar ik schrijf hier zelf nog maar sinds 1 dag



Wens iedereen veel sterkte toe met de nacht. Dat is zo moeilijk he? Dan ben je helemaal alleen in je bed en is er geen afleiding mogelijk en alle ruimte voor alle gedachten. Brrrr, zie er nu alweer tegenop.



Vandaag zelf een redelijke dag gehad. Bij m'n moeder geweest, wat is ze lief! Vanavond ex nog gesproken en hij laat een klein kiertje vallen, eigenlijk te verwaarlozen. Maar toch krijg ik er hoop door en dat is zo fout en gevaarlijk eigenlijk. Het sterkt je even, maar ben bang dat ik de klap weer dubbel terug krijgt. Maar tja, voor nu hoop ik maar dat de hoop me een goede nachtrust bezorgt, zodat ik morgen hopelijk meer zo wankel op m'n benen sta....



Een goede nacht gewenst allemaal!

Klein kiertje.... da's in de verste verte geen uitdrukking haha.... maar tja, een kleine zin zo tussendoor waar ik me dan aan vastklamp. M'n verstand weet dat ik het niet moet doen, maar m'n gevoel.... Grrrr!

[quote]habithere schreef op 27 februari 2012 @ 18:22:

hey ochtendmens, ik heb wel de planning maar of het ook lukt om dit weekend ook te verhuizen???geen idee,hoe gaat het met je??



Goedemorgen habithere, dagen vliegen om nu voor je, jouw dagen zouden nu minstens 48 uur moeten hebben om alles te kunnen doen wat je zou willen doen. Heb je nog een beetje overzicht of niet?

Ik was gisteren ook hard tegen Pum, hoop dat ze hier uit haalt dat we het beste met haar voor hebben. Nightnurse, lees de posts van gisterochtend maar ff door dan weet je wat we bedoelen met Pum.



Kunstje, hopelijk heb je vandaag een betere dag dan gisteren, vind het goed van je dat je je ex een mail hebt gestuurd hij zal heel erg duidelijk moeten zijn naar je dochter toe om geen verwarring en onzekerheid te scheppen naar haar toe. Dat heeft je dochter nodig nu ze zo is teleurgesteld in haar vader.

goedemorgen allemaal,,

een beetje kunnen slapen na weer een heftige dag,meiden?

@kunstje,goed dat je je hart hebt laten spreken wat betreft je dochter ,dit heb je goed opgelost.je dochter weet nu dat zij met dit soort zaken bij je terecht kan en haar ook steunt.

ik heb met exman ook in dit soort situaties gezeten en mijn kinderen hier altijd in gesteund en zij zijn mij daar dankbaar voor.

hoop voor jou op een betere dag en goed nieuws wb je baantje!



@ochtendmens,de dagen zijn goed gevuld ja,maar ook wel weer lekker,,,zit een beetje in een niemandsland op dit moment en kan niet echt verder voor mn gevoel...

kan nog wel meer dozen vullen maar dan staat straks d ehele kamer vol.ik wil ze eerst legen in het nieuwe huis en dan maar weer op nieuw vullen,dat is voor mij rustiger.anders staat straks het nieuwe huis ook weer helemaal vol met dozen..

ik doe het liever beetje bij beetje.

maar morgen avond kunnen hier al de eerste dozen weg en dat geeft mij ruimte.



@pum,ik wil sorrie zeggen wanneer ik je gekwetst hebt of pijn heb gedaan.dit is echt niet mijn bedoeling geweest.

nadat mijn exman weg is gegaan, heb ik me ingeschreven op een datingssite en daar hele leuke vriendschappen aan overgehouden.dit is wat ik jou ook gunde ,maar kennelijk heb je het verkeerd begrepen.het is niet zo dat je dan perse op zoek bent naar een nieuwe vent maar je kunt nieuwe vrienden maken op die manier.....



@cazomi en alle andere "nieuwe"dames,veel sterkte en lees de posts van ons door,dan weten jullie wat er komen gaat en dat alle emoties die je hebt heel normaal zijn en wij die allemaal hebben gehad.

je kunt ook lezen dat degene die hier zo'n 2 maanden schrijven inmiddels niet alleen maar wanhoop uitdragen maar ook vechtlust en strijd om alles weer op de rit te krijgen.

dit gaan jullie ook meemaken ,maar ieder op zijn manier en de een mss wat langer dan de ander...maar ook jullie gaan er komen echt,,,

liefs

Nou dames, het sprankje hoop wat ik nog had is nu bijna helemaal weg. Gisteren zou hij me rond etenstijd bellen om het een en ander door te spreken met betrekking tot de verhuizing. Uiteindelijk heb ik hem om half 8 zelf gebeld en hij reageerde heel laconiek met ohja dat had ik ook nog moeten doen, dacht er vanmiddag nog aan etc. Hij vroeg niet hoe het was, niets.



Heb sterk het idee dat hij de dingen die hij afgelopen zaterdag riep over contact houden en opbouwen op dat moment wel meent, maar ze meer zegt uit schuldgevoel omdat hij ziet dat ik helemaal stuk zit. Het is zijn manier om de klap te verzachten. Hij heeft alleen niet door dat het averechts werkt omdat ik er weer 'hoop' uit haal.



Na de beslissing van de time out is dit nu al de tweede keer dat hij een vrij eenvoudige afspraak die hij nota bene zelf maakt niet nakomt. Ik had gehoopt dat de time out en ook de uiteindelijke break ervoor zou zorgen dat hij goed ging nadenken over zijn aandeel. Maar zijn manier van denken over relaties en verantwoordelijkheid zijn zo anders dan die van mij. Ik heb vier jaar geprobeerd me in alle bochten te wringen om daar toch samen een weg in te vinden, hij heeft dat achteraf vast ook wel geprobeerd. Maar we gaan hier met de beste wil van de wereld niet uitkomen. Want hij zal altijd laks blijven. Zijn vorige relatie van 3 jaar liep hier op stuk en die van ons uiteindelijk ook.



Zodra het op settelen en verantwoordelijkheid en verplichtingen aankomt haakt hij af. Aan het begin doet hij nog enigzins moeite maar na een paar maanden is dat er ook wel af. Dan blijft hij hangen omdat hij ook niet alleen wil zijn en gaat vluchten in blowen, drank en andere vrouwen (been there, done that, got the tshirt).



Denk dat hij binnen afzienbare tijd wel weer een nieuwe vriendin heeft. Heb zelfs het vermoeden dat er al wat speelt. Maar dat is niet mijn pakkie aan. Vroeg of laat ga je op je muil met zulk gedrag. Tenzij zij ook leeft van we zien het allemaal wel en je hoeft niets en kom maar als je zin hebt, doe maar wat je zin hebt, blijf vooral het hele weekend in bed liggen en leef 's nachts. Maar denk dat er maar heel weinig vrouwen zijn die daar voor langere tijd genoegen mee nemen. Aan het begin wel, want dan ben je verliefd, maar na verloop van tijd komen ook de verplichtingen binnen een relatie. Die kan hij niet aan. Maar als zijn nieuwe vriendin net zo in het leven staat hoop ik oprecht dat ze gelukkig worden samen. Ik kan niet leven met zo'n iemand.



Nu ik terugkijk moest ook alles van mijn kant komen. De keren dat hij initiatief nam om uit eten of naar de film te gaan zijn op 1 hand te tellen. Ik was degene die de weekendjes weg plande, de films uitkoos, alles eigenlijk. Als het aan hem had gelegen hadden we ieder weekend op de bank gezeten, hij tot vijf uur smorgens, en dan tot drie uur in je nest liggen om weer van voor af aan te beginnen. Geen zin in werk? Meld je maar ziek. Te laat op je werk? Maakt niet uit, zeggen ze niets van.



Eigenlijk he dames, achteraf, het was net een klein kind.



Toch hou ik van hem, en toch ben ik teleurgesteld dat ik hem niet kon veranderen. Maar ik weet ook dat het niet aan mij ligt. Hij behandeld de vrienden die hij nog heeft precies zo, laat soms maanden niets horen, familie idem. Het zit er gewoon niet in en komt er ook niet in waarschijnlijk...



Hij ziet het zelf niet en vind het wel prima zo. Het is geen onwil, het is niet dat hij het expres doet, hij ziet het gewoon echt niet.



Toch doet het heel erg veel pijn. Morgen dan de spullen inpakken samen, dat gaat wel moeilijk worden. Heb met mezelf afgesproken het zo zakelijk mogelijk af te ronden want op het moment dat ik mijn emoties de overhand laat spelen probeert hij uit onmacht en schuldgevoel weer lief te doen en krijg ik weer hoop waarvan ik NU al weet dat hij die afspraken die hij dan maakt NOOIT na gaat komen en ik weer een klap krijg. Ik wil dat hij mij herinnerd als iemand die sterk is en die voor zichzelf kiest en niet als een zielig vogeltje wiens wereld instort zonder hem. En dat is moeilijk, en dat is hard want het liefst wil ik me in zijn armen storten en huilen dat ik hem terug wil. Maar ik kan niet met hem leven, en er is geen hoop op verandering. En dan ik ik met wel aanpassen aan hem, en er ook schijt aan hebben, maar dat doe ik al vier jaar lang en ik ben degene die doodongelukkig is en hem doe ik er ook geen plezier mee want hij wil ook niet dat ik zo ben en leef.



Maargoed, wish me luck voor morgen.



Sorry trouwens dat ik niet reageer op de andere posts, zit op dit moment zo vol in mijn hoofd en met wat ik besloten heb dat ik dat gewoon eerst ff kwijt wil.

ook goedemorgen,



@Kunstje: je hebt samen kinderen, dus ook slecht nieuws en de opvang na slecht nieuws, vind ik, hoor je elk op te vangen. Niet alleen de moeder!

Vaak werkt het in de praktijk anders...



@Habit:Morgen avond al de 1e dingen verhuizen? Dat is al n heel eind op de goede weg, al zal t niet zo voelen... In dit tempo ben je van t weekend echt wel grotendeels over!! Wel jammer dat je dan even geen internet hebt....



@Pum: Ook ik sta al n tijdje op n site ingeschreven waarbij je andere mensen ontmoet, niet voor n relatie maar gewoon om ook anderen te leren kennen, en ik heb daar 1 persoon waar ik echt alles bij kwijt kan, scheelt enorm, iemand die je niet in real life kent, niet om de hoek woont, maar wel iemand die gewoon er is en indien nodig me een spiegel voor zet...

Eigenlijk hetzelfde als de meiden hier doen

Dus, laat eens wat van je horen.....



K wil nog 1 ding delen met jullie: Ik kwam er gisteren achter dat HET iets op mijn naam en op mijn rekening had bestelt! HET had inloggegevens van mn rekening EN de tan-code komt op zijn mobiel!!!

Ik gisteren gelijk naar de bank, dit verandert en hem ermee geconfronteerd....

Dus, wie van jullie is ook zo gek geweest om dit soort gegevens te delen met je partner?

Ga gelijk de boel veranderen voordat je voor zeer onverwachte verrassingen komt te staan



Elk ding wat ik nu ontdek over mn ex doet me beseffen dat ik blij mag zijn dat ie weg is....



Neemt natuurlijk niet weg dat ik me toch verdrietig voel, bedonderd, belazerd....en heel leeg van binnen.

De alledaagse dingen als werken,schoonmaken e.d gaan nog wel, maar zit vlak voor examens en kan me er niet toe zetten om te leren.

@Tirusha: herkenbaar, dat onvolwassen en onverantwoordelijk gedrag kwa werk enzo...

Ook dat de hele dag in bed liggen, t liefst stoned...



Soms duurt t een tijd, terug lezend naar post van andere forumleden, maar er komt een moment dat je je realiseert dat je beter alleen kan zijn dan met iemand samen die je zo ongelukkig maakt...



Ik noem alles bij elkaar dat van HET duidelijk gevalletje peno-pauze, zeker nu ik weet wat ie bestelt had...

@Tirusha, wat naar voor je zeg. Het klinkt inderdaad alsof het beter is zo en ik lees dat je dat zelf ook wel weet. Maar tja, dat gevoel he..... Dat kan zo sterk zijn en je kunt je dan zo intens verdrietig voelen. Weet hoe naar het is, wens je heel veel sterkte.



@Nightnurse: Jeetje, wat heftig zeg dat hij jouw rekening gebruikt. Ook jij bent beter af zonder, maar neemt niet weg dat het zoveel verdriet geeft. Sterkte!



Ik probeer nog steeds weinig contact te zoeken, maar oh, wat is het zwaar.... Ik kan het ook nog steeds gewoon niet bevatten, zucht, dat besef lijkt maar niet door te dringen ofzo. Gisteren sprak ik hem 's avonds wel even en dat zegt hij dat hij zoveel van me houdt en wordt verscheurd door twijfel, maar dat het zo niet langer kon. Dan wil ik gelijk alles uit de kast halen om hem te gaan overhalen.... Gelukkig heb ik dat niet echt gedaan, maar toch geeft het hoop, bah!

@gettingwise: hij gebruikte wel vaker die rekening, ik had er ook geen probleem mee, voorheen... K vind nu je bij n ander bent, blijf je af van de spullen van je ex... Weer duidelijk hoe verschillend onze normen en waarden zijn!!



Waarom zou je je opnieuw willen geven aan iemand die zo met je omgaat...In je verdriet denk je al snel dat als je nu dit en dat doet, hij misschien wel weer terugkomt!

Gevalletje hopeloos?



(k kan soms wat sarcastisch of bot overkomen, maar dat is mijn manier om dit te overleven)

Ik lees helemaal niks waardoor Pum zich hier gekwetst zou kunnen voelen.



Nightnurse, nee, toch geen blauwe besteld hè

quote:campari schreef op 28 februari 2012 @ 11:50:

Ik lees helemaal niks waardoor Pum zich hier gekwetst zou kunnen voelen.



Nightnurse, nee, toch geen blauwe besteld hè Campari, je begrijpt m helemaal

Wat een belachelijk slecht begin hahaha! sorry hoor

quote:campari schreef op 28 februari 2012 @ 11:56:

Wat een belachelijk slecht begin hahaha! sorry hoor



Tja, hij probeert er met mij over te praten, maar ik wuif t mooi af met: Dat is jullie probleem, niet de mijne...

K heb m wel gezegd dat ik dat geld van ze terug wil, of dat ik anders zn pc verkoop ofzo... of ben ik dan te bitcherig

Wacht even hoor, hij wil tips van jou?! De schaamte voorbij.

En van die pc of iets dergelijks was mijn eerste gedachte.



Maar belangrijker, hoe gaat de rest van de afwikkeling, heeft hij al een plan, datum etc.?

Nurse, je schreef ergens dat je toetsen hebt, hoeveelste jaars ben je?

quote:campari schreef op 28 februari 2012 @ 12:15:

Wacht even hoor, hij wil tips van jou?! De schaamte voorbij.

En van die pc of iets dergelijks was mijn eerste gedachte.



Maar belangrijker, hoe gaat de rest van de afwikkeling, heeft hij al een plan, datum etc.?



Financieel ligt het zeer gecompliceerd, daar ben ik nu n uitweg voor aan het zoeken! Terwijl ik me eigenlijk op mn studie moet richten, maar goed.

Hij iets regelen? daar geloof ik niet in, ik zal t zelf moeten doen, hoe moeilijk ik het ook vind omdat ik bij elke stap wel tegenwerking krijg, of n bedreiging naar mn kop geslingerd krijg.



Ondanks alles, merk ik wel een enorme groei en kracht in me, die ik jarenlang niet gevoeld heb. en daar put ik dan maar hoop en energie uit... t liefst duik ik diep onder mn dekbed, maar ja. moet gewoon doorgaan.

Voorlopig zit ik hier, en niemand die me weg krijgt

quote:campari schreef op 28 februari 2012 @ 12:22:

Nurse, je schreef ergens dat je toetsen hebt, hoeveelste jaars ben je?2e en laatste jaar, verkorte opleiding.