Gezondheid
alle pijlers
Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
vrijdag 13 april 2012 om 16:04
hee dames!
idd syrah, het heeft allemaal zn voor en nadelen. gezien mijn gezondheid, ben ik toch blij in nederland te zitten. al verbaast het me wel hoe het aan het veranderen is. ik kon mijn mri zo snel krijgen omdat ik bij een bepaalde verzekeraar zit. anders had t perse via een specialist gemoeten en nu kon de huisarts m gewoon aanvragen. slaat nergens op. bij de verzekering van mijn vriend had ik dus 2 weken minstens nog moeten wachten. hij betaalt maar 2 euro minder per maand...
het gaat trouwens wel aardig hier. krijg steeds meer vertrouwen in mijn rug. jammer genoeg wel een slechte nacht gehad, maar dat had ook even met emoties te maken omtrent mn bruiloft. heb al paar keer overhoop gelegen met schoonmams, maar heb t zoveel mogelijk geprobeerd te laten gaan. maar gisteren kon ik me weer lekker druk maken over iets. zij wil zo ontzettend veel maar bepalen voor ons en daar kan ik zo slecht tegen. woordje nee wordt niet begrepen enzo na ja, ik vermoei jullie er niet mee. merk gewoon dat dat er wel voor zorgde dat ik vannacht weer meer last van tintelingen had en pijnscheuten. tja, gelukkig vandaag overdag een goede dag gehad. vanavond met wat vriendinnen weg ivm mijn trouwen. soort verkapt vrijgezellenfeestje.
alvast een fijn weekend allemaal! dat de ruggetjes het goed doen.
idd syrah, het heeft allemaal zn voor en nadelen. gezien mijn gezondheid, ben ik toch blij in nederland te zitten. al verbaast het me wel hoe het aan het veranderen is. ik kon mijn mri zo snel krijgen omdat ik bij een bepaalde verzekeraar zit. anders had t perse via een specialist gemoeten en nu kon de huisarts m gewoon aanvragen. slaat nergens op. bij de verzekering van mijn vriend had ik dus 2 weken minstens nog moeten wachten. hij betaalt maar 2 euro minder per maand...
het gaat trouwens wel aardig hier. krijg steeds meer vertrouwen in mijn rug. jammer genoeg wel een slechte nacht gehad, maar dat had ook even met emoties te maken omtrent mn bruiloft. heb al paar keer overhoop gelegen met schoonmams, maar heb t zoveel mogelijk geprobeerd te laten gaan. maar gisteren kon ik me weer lekker druk maken over iets. zij wil zo ontzettend veel maar bepalen voor ons en daar kan ik zo slecht tegen. woordje nee wordt niet begrepen enzo na ja, ik vermoei jullie er niet mee. merk gewoon dat dat er wel voor zorgde dat ik vannacht weer meer last van tintelingen had en pijnscheuten. tja, gelukkig vandaag overdag een goede dag gehad. vanavond met wat vriendinnen weg ivm mijn trouwen. soort verkapt vrijgezellenfeestje.
alvast een fijn weekend allemaal! dat de ruggetjes het goed doen.
vrijdag 13 april 2012 om 16:26
Hallo allemaal!
@Evi
Shit een dipte, ik hoop dat hij snel weer voorbij trekt meid. Liefst van het weekend al, zodat jullie gezellige dingen kunnen doen samen.
@sas_andrea
Gefeliciteerd met je trouwplannen! Fijn dat het nu steeds beter gaat met je rug, dat is voor zo'n dag toch wel heel fijn
Wel lastig van jouw schoonmoeder. Maar doe wat jij wilt hoor, het is jouw dag. Ik wens je vanavond alvast heel veel plezier!
@syrah
Als je in NL had gefreelancet, dan zou je ook niets krijgen bij ziekte. Dat is hier ook alleen voorbehouden aan de werkende massa. Ik hoop dat dat een beetje een pleister op de emigratiewond is? Jij ook beterschap met je verkoudheid!
@ikbenik
Hoe is de fysio gegaan?
Ik heb helaas nog steeds veel pijn. Ik zit inmiddels weer aan de pijnstillers en die moet ik ook echt nemen voordat ik überhaupt uit bed op kan staan. Wat een gedoe!
Ik ben vanochtend weer bij de fysio geweest en die constateerde dat ik naast die zenuw ook last heb van het SI-gewricht. Die is vast gaan zitten, wat volgens hem een bekende complicatie is na een hernia-operatie en wat ook veel pijn doet. Ik heb nu oefeningen gekregen om dat weer los te maken, en dan is het even afwachten hoeveel pijn we aan de zenuw en hoeveel pijn we aan het SI-gewricht toe moeten schrijven.
Heb ik weer.... *zucht*
@Evi
Shit een dipte, ik hoop dat hij snel weer voorbij trekt meid. Liefst van het weekend al, zodat jullie gezellige dingen kunnen doen samen.
@sas_andrea
Gefeliciteerd met je trouwplannen! Fijn dat het nu steeds beter gaat met je rug, dat is voor zo'n dag toch wel heel fijn
Wel lastig van jouw schoonmoeder. Maar doe wat jij wilt hoor, het is jouw dag. Ik wens je vanavond alvast heel veel plezier!@syrah
Als je in NL had gefreelancet, dan zou je ook niets krijgen bij ziekte. Dat is hier ook alleen voorbehouden aan de werkende massa. Ik hoop dat dat een beetje een pleister op de emigratiewond is? Jij ook beterschap met je verkoudheid!
@ikbenik
Hoe is de fysio gegaan?
Ik heb helaas nog steeds veel pijn. Ik zit inmiddels weer aan de pijnstillers en die moet ik ook echt nemen voordat ik überhaupt uit bed op kan staan. Wat een gedoe!
Ik ben vanochtend weer bij de fysio geweest en die constateerde dat ik naast die zenuw ook last heb van het SI-gewricht. Die is vast gaan zitten, wat volgens hem een bekende complicatie is na een hernia-operatie en wat ook veel pijn doet. Ik heb nu oefeningen gekregen om dat weer los te maken, en dan is het even afwachten hoeveel pijn we aan de zenuw en hoeveel pijn we aan het SI-gewricht toe moeten schrijven.
Heb ik weer.... *zucht*
vrijdag 13 april 2012 om 17:28
@Syrah; bedoel je het topic over moedervlek..? Is maar een kleine kans dat 't iets engs is; van de 100- piekerdingen die ik momenteel in m'n kop heb gaan er ongeveer 1 a 2 piekertjes daarover, 90 piekertjes gaan richting thema 'werk' (en dan nog wat piekerdingetjes over rugherstel)
Lig er niet (meer) van wakker; het zal wel niks zijn.
@Evi: even een knuffel tegen je dipje...: (Baat t niet schaadt t niet)
@Sas; van m'n eigen huwelijk vond ik dat ook zo opvallend! Iedereen begint met te zeggen dat het "jullie-dag-is!!" en dat je de mooiste dag van je leven moet maken; helemaal volgens JULLIE plan.
En dan begint het...
Maarrrrr.....Als je tante 'Agaat' uitnodigt, moet je tante 'Beppie' OOK uitnodigen, en natuurlijk tante Sjaan; die heeft ruzie met ome Wim, dus die zal wel niet komen, maar je moet haar WEL uitnodigen, he? In ELK geval voor de receptie! Oh? Doe je geen receptie??? Maar....slik..oh..Hoe ga je dat dan doen met alle ooms en tantes enzo..? Mag iedereen dan de hele dag komen? En wie mogen er dan mee uit eten? Iedereen is te duur hoor! Je moet wel.......(blabla)....hoe doe je dat met de getuige? En de jurk? Heb je al iets? Zal ik mee gaan shoppen??
(En voor je het weet is iederéén er -goedbedoelend- mee bezig, behalve jullie 2tjes .) Laat je dat niet overkomen hoor!
@Nummer: Jee, wat balen!! Is dat een bekende complicatie, ja..? Had ik nog niet eerder gehoord. Ik heb wel (toen ik dus acuut door mn rug ging in dec,) eerst de diagnose 'SI-gewricht ontstoken of verschoven/geirriteerd' gehad. De klachten leken daar toen meer op. (Tot die MRI zo duidelijk die kots van een hernia liet zien) Had juist links en rechts naast het stuitje (zo'n beetje waar die 2 kuiltjes zitten) enorme pijn.
Superbalen dat je weer in stadium 'eerst pijnstillers-dan-pas-op-kunnen-staan' zit...Voor jou ook een extra stevige (maar rugontziende) knuffel:
Lig er niet (meer) van wakker; het zal wel niks zijn.
@Evi: even een knuffel tegen je dipje...: (Baat t niet schaadt t niet)
@Sas; van m'n eigen huwelijk vond ik dat ook zo opvallend! Iedereen begint met te zeggen dat het "jullie-dag-is!!" en dat je de mooiste dag van je leven moet maken; helemaal volgens JULLIE plan.
En dan begint het...
Maarrrrr.....Als je tante 'Agaat' uitnodigt, moet je tante 'Beppie' OOK uitnodigen, en natuurlijk tante Sjaan; die heeft ruzie met ome Wim, dus die zal wel niet komen, maar je moet haar WEL uitnodigen, he? In ELK geval voor de receptie! Oh? Doe je geen receptie??? Maar....slik..oh..Hoe ga je dat dan doen met alle ooms en tantes enzo..? Mag iedereen dan de hele dag komen? En wie mogen er dan mee uit eten? Iedereen is te duur hoor! Je moet wel.......(blabla)....hoe doe je dat met de getuige? En de jurk? Heb je al iets? Zal ik mee gaan shoppen??
(En voor je het weet is iederéén er -goedbedoelend- mee bezig, behalve jullie 2tjes .) Laat je dat niet overkomen hoor!
@Nummer: Jee, wat balen!! Is dat een bekende complicatie, ja..? Had ik nog niet eerder gehoord. Ik heb wel (toen ik dus acuut door mn rug ging in dec,) eerst de diagnose 'SI-gewricht ontstoken of verschoven/geirriteerd' gehad. De klachten leken daar toen meer op. (Tot die MRI zo duidelijk die kots van een hernia liet zien) Had juist links en rechts naast het stuitje (zo'n beetje waar die 2 kuiltjes zitten) enorme pijn.
Superbalen dat je weer in stadium 'eerst pijnstillers-dan-pas-op-kunnen-staan' zit...Voor jou ook een extra stevige (maar rugontziende) knuffel:
vrijdag 13 april 2012 om 20:02
Dat is zeker een pleister op de emigratie wond nummerzoveel, dank
Wat erg dat je nog zoveel pijn hebt. Wel lees ik met interesse mee wat je fysio hier over gaat zeggen, want in mijn rontgenfoto rapport staat iets over instabiliteit bij SI gewricht. Dus hoewel ik je natuurlijk geen pijn aanwens wil ik wel graag horen wat er over gezegd wordt ! En ik hoop maar dat het snel beter wordt want pijnstillers voordat je het bed uit kan komen is natuurlijk helemaal waardeloos. Sterkte.
Sas - veel plezier en sterkte met schoonmams, oh wat is het toch met schoonouders en ik ben (nog) niet eens getrouwd maar I know what you mean. Mijn schoonmoeder verwijt het mij altijd (al wel op een hele "aardige" manier) dat haar zoon nogsteeds in PT woont. Als ik er niet was was ie lekker om de hoek... ja....
ikbenik: ja bedoelde die over moedervlek. Is ook gewoon een piekerding. Herken het wel, wij leven natuurlijk volop in de zon en ik heb nauwelijks moedervlekken maar mijn vriend honderden die ik altijd voor hem inspecteer. Zal vast niks zijn bij jou ook, maar wel goed dat je ernaar laat kijken etc. Sterkte.
Nou ik ga ook de stad in vanavond dus fijne avond allemaal!
Wat erg dat je nog zoveel pijn hebt. Wel lees ik met interesse mee wat je fysio hier over gaat zeggen, want in mijn rontgenfoto rapport staat iets over instabiliteit bij SI gewricht. Dus hoewel ik je natuurlijk geen pijn aanwens wil ik wel graag horen wat er over gezegd wordt ! En ik hoop maar dat het snel beter wordt want pijnstillers voordat je het bed uit kan komen is natuurlijk helemaal waardeloos. Sterkte.
Sas - veel plezier en sterkte met schoonmams, oh wat is het toch met schoonouders en ik ben (nog) niet eens getrouwd maar I know what you mean. Mijn schoonmoeder verwijt het mij altijd (al wel op een hele "aardige" manier) dat haar zoon nogsteeds in PT woont. Als ik er niet was was ie lekker om de hoek... ja....
ikbenik: ja bedoelde die over moedervlek. Is ook gewoon een piekerding. Herken het wel, wij leven natuurlijk volop in de zon en ik heb nauwelijks moedervlekken maar mijn vriend honderden die ik altijd voor hem inspecteer. Zal vast niks zijn bij jou ook, maar wel goed dat je ernaar laat kijken etc. Sterkte.
Nou ik ga ook de stad in vanavond dus fijne avond allemaal!
zaterdag 14 april 2012 om 11:22
Lekker gestapt, Syrah..?
Ben vanmorgen wakker geworden van de rugpijn. Balen!
Zal wel weer vd fysio komen van gisteren. Pfff! Loop weer als een bejaarde door t huis te schuifelen. Maar volgens mij is dit de pijn die weer langzaamaan wegtrekt door rustig bewegen, dus dat doe ik dan maar.
Nummer; hoe was jouw nacht..? Beetje redelijk kunnen slapen ondanks de SI gewricht-pijn..?
Dipje weer weg, Eef..?
Ben vanmorgen wakker geworden van de rugpijn. Balen!
Zal wel weer vd fysio komen van gisteren. Pfff! Loop weer als een bejaarde door t huis te schuifelen. Maar volgens mij is dit de pijn die weer langzaamaan wegtrekt door rustig bewegen, dus dat doe ik dan maar.
Nummer; hoe was jouw nacht..? Beetje redelijk kunnen slapen ondanks de SI gewricht-pijn..?
Dipje weer weg, Eef..?
zaterdag 14 april 2012 om 14:04
ikbenik haha, jij bent duidelijk ervaringsdeskundige. idd, zo verschrikkelijk veel bemoeienis. en t is zo lastig allemaal. hoop dat ik dat mijn toekomstige kinderen later niet aan doe. heb er echt veel verdriet om gehad. van voorpret was geen sprake meer, ben blij als t achter de rug is.
wat ontzettend jammer van je pijn weer!! dat kan er ook wel weer bij zeg.
nummerzoveel lastig dat je weer aan de pijnstilling moet! hopelijk maar voor even. sterkte meis!
syrah ja, schoonmoeder is t ergst. ene kant echt mn steun en toeverlaat, anderezijds maakt ze me compleet gek. vanochtend zelfs nog een heel emotioneel gesprek gehad met vriend. zucht... toen hij me vroeg om te trouwen vond ik t moeilijk om ja te zeggen. je trouwt immers niet alleen hem maar de familie krijg je er gratis bij. en t zijn geen slechte mensen, echt niet. maar we zijn gewoon anders en dat is lastig. gelukkig snapt hij me wel.
nou ladies, ik moet ff bijslapen. gisteren laat geworden, maar ook heel veel last gehad van darmen en been. erg jammer weer. zo kon ik amper genieten van gisteravond. vanavond nog met een andere
vriendin eten. die heeft ook wat te vieren. dus, heb er zin in. sterkte allemaal!
wat ontzettend jammer van je pijn weer!! dat kan er ook wel weer bij zeg.
nummerzoveel lastig dat je weer aan de pijnstilling moet! hopelijk maar voor even. sterkte meis!
syrah ja, schoonmoeder is t ergst. ene kant echt mn steun en toeverlaat, anderezijds maakt ze me compleet gek. vanochtend zelfs nog een heel emotioneel gesprek gehad met vriend. zucht... toen hij me vroeg om te trouwen vond ik t moeilijk om ja te zeggen. je trouwt immers niet alleen hem maar de familie krijg je er gratis bij. en t zijn geen slechte mensen, echt niet. maar we zijn gewoon anders en dat is lastig. gelukkig snapt hij me wel.
nou ladies, ik moet ff bijslapen. gisteren laat geworden, maar ook heel veel last gehad van darmen en been. erg jammer weer. zo kon ik amper genieten van gisteravond. vanavond nog met een andere
vriendin eten. die heeft ook wat te vieren. dus, heb er zin in. sterkte allemaal!
zaterdag 14 april 2012 om 16:25
Ik lees jullie wel, maar post niet altijd.
Hier gaat het niet zo lekker. Ik heb al een paar dagen pijn in mijn "hernia-been" en het gaat maar niet beter.
Het is een stekende pijn, bij bepaalde bewegingen. In bed draaien, vanuit ligstand opstaan, gaan zitten, de heupen opheffen voor het bruggetje. En als ik nies doet het ook zeer. Ik heb geen tintelingen of doof gevoel, maar ik vertrouw het zaakje niet zo. Geen idee hoe het opeens zo is gekomen, ik ben er dinsdag mee opgestaan.
Lopen gaat prima. Als ik opgestart ben heb ik nergens last van maar die pijnscheuten zijn wel erg pijnlijk. De fysio was niet zo ongerust, omdat het vlagen zijn en geen constante pijn is. Zijn advies was om het nog even aan te zien en dat doe ik dus nu maar eerst. Maar ik maak me wel zorgen ondertussen.
@Nummerzoveel: Wat vervelend dat je nog steeds zoveel pijn hebt.
@SasAndrea: Gefeliciteerd. Ik hoop dat jullie een fantastische dag hebben.
@Evi: Een voor de dip.
@Ikbenik: Ook een voor alle sores.
Hier gaat het niet zo lekker. Ik heb al een paar dagen pijn in mijn "hernia-been" en het gaat maar niet beter.
Het is een stekende pijn, bij bepaalde bewegingen. In bed draaien, vanuit ligstand opstaan, gaan zitten, de heupen opheffen voor het bruggetje. En als ik nies doet het ook zeer. Ik heb geen tintelingen of doof gevoel, maar ik vertrouw het zaakje niet zo. Geen idee hoe het opeens zo is gekomen, ik ben er dinsdag mee opgestaan.
Lopen gaat prima. Als ik opgestart ben heb ik nergens last van maar die pijnscheuten zijn wel erg pijnlijk. De fysio was niet zo ongerust, omdat het vlagen zijn en geen constante pijn is. Zijn advies was om het nog even aan te zien en dat doe ik dus nu maar eerst. Maar ik maak me wel zorgen ondertussen.
@Nummerzoveel: Wat vervelend dat je nog steeds zoveel pijn hebt.
@SasAndrea: Gefeliciteerd. Ik hoop dat jullie een fantastische dag hebben.
@Evi: Een voor de dip.
@Ikbenik: Ook een voor alle sores.
zondag 15 april 2012 om 12:00
Heeee, Iba! Leuk je te lezen! Al is de inhoud van je berichtje dus nog niet zo goed . Balen hoor, van die scheuten. Kan me voorstellen dat je hier ongerust van wordt. Wel fijn dat de fysio vertrouwen blijft houden; nu maar even er vanuit gaan dat hij (of zij?) weet waar hij het over heeft. Het heeft nl ook tijd nodig natuurlijk. Als er iets is wat ik hier geleerd heb is dat zo'n herstelproces naast inzet en motivatie ook vertrouwen en geduld vergt. Niet mijn (en jouw?) sterkste kant, maar wel nodig blijkbaar.
Ik wens je veel geduld en vertrouwen, en die knuffel krijg je terug!
Ik wens je veel geduld en vertrouwen, en die knuffel krijg je terug!
zondag 15 april 2012 om 12:14
Iba, balen zeg. Hopelijk neemt het vanzelf weer af. Die rug blijft steeds aanwezig hè. Het blijft altijd een zwak punt denk ik, hoe moeilijk ook.
Ikbenik, balen dat je zo'n last hebt van rugpijn, maar goed inderdaad zo lang het dan te herleiden is. Maar ja neemt niet weg dat het gewoon heel vervelend is.
Sasandrea, wat balen zeg dat je overhoop ligt met je schoonmams en dat dat voor stress zorgt. Zeker zo voor je bruiloft. Maar gelukkig voelt je rug wel wat beter. Hoop dat jullie er een beetje uitkomen.
Syrah, gelukkig beter met je. Hihi en je schoonmams boos dat je je vriend mee hebt gekaapt dus. Tja...
Nummerzoveel, wat balen van je si-gewricht zeg. En toch is dat waarschijnlijk ook weer symptoompijn. Allemaal door die rottige rug. Hier ook met die bil. En wat doe je eraan... Ik hoop dat de oefeningen een beetje helpen om het wat losser te maken
Hier nog steeds een dip. Ik merk dat het incasseringsvermogen om met een lichamelijke dip om te gaan steeds moeilijker wordt. Vrijdag sprak ik iemand bij de fysio en op de terugweg naar huis heb ik in de auto alleen maar gehuild. Zoveel herkenning en eindelijk iemand die eigenlijk letterlijk zei, dat ik veel te hard wilde. Dat ze eigenlijk normaal altijd zei "kom op zet door" maar in mijn geval dat ik het best wat rustiger aan mocht doen. Heel stom, want ik ben normaal helemaal niet iemand die heel zijn hebben en houden met iemand deelt die ze niet kent. Maar in dit geval kwam alles eruit. Gewoon omdat het iemand was die om een heel andere reden zo'n beetje in hetzelfde schuitje zat. En het heeft me heel erg aan het denken gezet. Wat ben ik aan het nastreven, is dat wel realistisch en ben ik straks niet helemaal kapot als ik het dan heb. Pfffff... vermoeiend en emotioneel. Tot nu toe heb ik eigenlijk alleen maar aan een stuk door op de doorga modus gestaan. Doorgaan, mezelf schoppen onder mijn kont geven en nu vraag ik mezelf af, of ik niet gek ben met wat ik aan het doen ben....
Ikbenik, balen dat je zo'n last hebt van rugpijn, maar goed inderdaad zo lang het dan te herleiden is. Maar ja neemt niet weg dat het gewoon heel vervelend is.
Sasandrea, wat balen zeg dat je overhoop ligt met je schoonmams en dat dat voor stress zorgt. Zeker zo voor je bruiloft. Maar gelukkig voelt je rug wel wat beter. Hoop dat jullie er een beetje uitkomen.
Syrah, gelukkig beter met je. Hihi en je schoonmams boos dat je je vriend mee hebt gekaapt dus. Tja...
Nummerzoveel, wat balen van je si-gewricht zeg. En toch is dat waarschijnlijk ook weer symptoompijn. Allemaal door die rottige rug. Hier ook met die bil. En wat doe je eraan... Ik hoop dat de oefeningen een beetje helpen om het wat losser te maken
Hier nog steeds een dip. Ik merk dat het incasseringsvermogen om met een lichamelijke dip om te gaan steeds moeilijker wordt. Vrijdag sprak ik iemand bij de fysio en op de terugweg naar huis heb ik in de auto alleen maar gehuild. Zoveel herkenning en eindelijk iemand die eigenlijk letterlijk zei, dat ik veel te hard wilde. Dat ze eigenlijk normaal altijd zei "kom op zet door" maar in mijn geval dat ik het best wat rustiger aan mocht doen. Heel stom, want ik ben normaal helemaal niet iemand die heel zijn hebben en houden met iemand deelt die ze niet kent. Maar in dit geval kwam alles eruit. Gewoon omdat het iemand was die om een heel andere reden zo'n beetje in hetzelfde schuitje zat. En het heeft me heel erg aan het denken gezet. Wat ben ik aan het nastreven, is dat wel realistisch en ben ik straks niet helemaal kapot als ik het dan heb. Pfffff... vermoeiend en emotioneel. Tot nu toe heb ik eigenlijk alleen maar aan een stuk door op de doorga modus gestaan. Doorgaan, mezelf schoppen onder mijn kont geven en nu vraag ik mezelf af, of ik niet gek ben met wat ik aan het doen ben....
zondag 15 april 2012 om 12:25
Evi.: wat een mooi en waardevol inzicht heb je gekregen.
Soms geeft het leven je onverwacht zo'n bijzondere ontmoeting kado. Probeer zo'n inzicht naar binnen te trekken en er iets wezenlijks mee te doen. (Zoals idd qua gedrag; wat gas terugnemen, en qua levenshouding; mss jezelf meer accepteren zoals je bent, zonder voorwaardes .)
Soms geeft het leven je onverwacht zo'n bijzondere ontmoeting kado. Probeer zo'n inzicht naar binnen te trekken en er iets wezenlijks mee te doen. (Zoals idd qua gedrag; wat gas terugnemen, en qua levenshouding; mss jezelf meer accepteren zoals je bent, zonder voorwaardes .)
zondag 15 april 2012 om 13:36
@Evi: Dat van dat incasseringsvermogen herken ik wel. Ik heb nu ook zoiets van "getver, nog meer pijn; heb ik mijn portie nog niet gehad". Op een gegeven moment ben je pijn-moe, wil je het niet weer/meer, maar heb je het wel.
Ik zit er zelf over te denken om, wanneer ik terug de ww in ga, een baan van 24 uur te zoeken in plaats van voor 32 uur. Ik heb geen zin om keihard tegen mijn grenzen aan te lopen en tegen de klippen op te werken. Dan maar wat minder geld maar wel hersteltijd.
Er speelt hier nog genoeg aan andere sores, dus een pas op de plaats is misschien zo gek niet.
Ik zit er zelf over te denken om, wanneer ik terug de ww in ga, een baan van 24 uur te zoeken in plaats van voor 32 uur. Ik heb geen zin om keihard tegen mijn grenzen aan te lopen en tegen de klippen op te werken. Dan maar wat minder geld maar wel hersteltijd.
Er speelt hier nog genoeg aan andere sores, dus een pas op de plaats is misschien zo gek niet.
zondag 15 april 2012 om 14:40
Balen Iba... Die 'andere-sores' kun je er vaak niet bijhebben, maar in de praktijk heeft het ene probleem vaak effect op een ander deelgebied.
Dus dan zit je met zoiets lichamelijks als een hernia/rugpijn, (ik zal ff spreken voor mezelf, weet niet precies waaruit jouw sores bestaat) dat heeft na een slepende periode natuurlijk effect op je humeur, op hoe je in het leven staat, je incasseringsvermogen/flexibiliteit, je relatie, je omgang met vrienden (nee, ik kan niet mee ik heb pijn), je toekomstbeeld en vertrouwen hierin(gaat dit ooit nog over?), je (vinden van) werk, uitoefenen van sport of hobbie
etc etc.
Dus het is nooit ALLEEN die pijn.
Het is veel ingewikkelder. Die andere deelgebieden raken OOK aangetast, en dat heeft dan OOK weer (vaak negatieve) effecten.
Ik merk nu dat ik geopereerd ben aan m'n rug, maar die andere deelgebieden zijn blijven liggen. M'n relatie heeft een flinke knauw gehad; dat heeft ook tijd en energie nodig om weer te herstellen, en ook vriendschappen hebben eronder geleden.
Kost allemaal veel hersteltijd.
Hele dikke knuffel Iba!
Dus dan zit je met zoiets lichamelijks als een hernia/rugpijn, (ik zal ff spreken voor mezelf, weet niet precies waaruit jouw sores bestaat) dat heeft na een slepende periode natuurlijk effect op je humeur, op hoe je in het leven staat, je incasseringsvermogen/flexibiliteit, je relatie, je omgang met vrienden (nee, ik kan niet mee ik heb pijn), je toekomstbeeld en vertrouwen hierin(gaat dit ooit nog over?), je (vinden van) werk, uitoefenen van sport of hobbie
etc etc.
Dus het is nooit ALLEEN die pijn.
Het is veel ingewikkelder. Die andere deelgebieden raken OOK aangetast, en dat heeft dan OOK weer (vaak negatieve) effecten.
Ik merk nu dat ik geopereerd ben aan m'n rug, maar die andere deelgebieden zijn blijven liggen. M'n relatie heeft een flinke knauw gehad; dat heeft ook tijd en energie nodig om weer te herstellen, en ook vriendschappen hebben eronder geleden.
Kost allemaal veel hersteltijd.
Hele dikke knuffel Iba!
zondag 15 april 2012 om 14:58
Mijn relatie is het enige wat gelukkig wel weer goed gaat Ikbenik. En daar ben ik heel blij mee, want mijn partner heeft psychische problemen (gehad en dat blijft een kwetsbaarheid die nooit verdwijnt) en is daardoor nu ook al 2 jaar bij huis. We zijn relationeel heel diep gegaan.
Zelf heb ik ook al 2 jaar geen werk (wel vrijwilligerswerk gedaan) en ik ben bang dat het hele hernia verhaal mijn kansen om werk te vinden nog verder verkleint. Werkgevers zijn niet zo happig op mensen met "vlekjes". Ik heb wel een balletje opgegooid bij mijn vrijwilligerswerk of ik zou kunnen re-integreren om weer werkritme op te doen en te kijken wat mijn lichaam kan. Ik hoop dat dat me gaat lukken en er daar een plekje is.
Daarbij komt dat man en ik beide astma hebben en man dusdanig dat hij is aangemeld bij het astmacenrum in Davos. Daar kan hij een paar maanden worden opgenomen om de astma hopelijk beter te krijgen. Dat gaat waarschijnlijk ook in de komende periode gebeuren en ik zie daar tegenaan. Ik kan nog lang niet alles in en rond het huis, dus dat zal wel een puinhoop worden.
Ach ja, en met het uitkeringsgebeuren komen de geldsores en al helemaal als mijn ww straks afloopt en ik geen werk heb kunnen vinden. Dus het is nog altijd een erg complex verhaal en het gaat al jaren zo moeizaam hier. Ben ik ook wel erg flauw van, eerlijk gezegd.
Zelf heb ik ook al 2 jaar geen werk (wel vrijwilligerswerk gedaan) en ik ben bang dat het hele hernia verhaal mijn kansen om werk te vinden nog verder verkleint. Werkgevers zijn niet zo happig op mensen met "vlekjes". Ik heb wel een balletje opgegooid bij mijn vrijwilligerswerk of ik zou kunnen re-integreren om weer werkritme op te doen en te kijken wat mijn lichaam kan. Ik hoop dat dat me gaat lukken en er daar een plekje is.
Daarbij komt dat man en ik beide astma hebben en man dusdanig dat hij is aangemeld bij het astmacenrum in Davos. Daar kan hij een paar maanden worden opgenomen om de astma hopelijk beter te krijgen. Dat gaat waarschijnlijk ook in de komende periode gebeuren en ik zie daar tegenaan. Ik kan nog lang niet alles in en rond het huis, dus dat zal wel een puinhoop worden.
Ach ja, en met het uitkeringsgebeuren komen de geldsores en al helemaal als mijn ww straks afloopt en ik geen werk heb kunnen vinden. Dus het is nog altijd een erg complex verhaal en het gaat al jaren zo moeizaam hier. Ben ik ook wel erg flauw van, eerlijk gezegd.
zondag 15 april 2012 om 15:09
Kan me voorstellen dat je daar 'flauw' van wordt, Iba! Dan heb je het dus al over verschillende aangetastte deelgebieden; gezondheid (rug, psychisch vriend, astma), psychisch; (rek gaat er na jarenlang slepend 'gedoe' uit) werk en financien.
Ben wel heel blij voor je dat jullie het blijkbaar niet op elkaar afreageren, maar dat jullie steun hebben aan elkaar. Super waardevol!
Ben wel heel blij voor je dat jullie het blijkbaar niet op elkaar afreageren, maar dat jullie steun hebben aan elkaar. Super waardevol!
zondag 15 april 2012 om 18:36
Er komt inderdaad veel meer bij kijken dan alleen die pijn. Die pijn is vermoeiend en frustrerend en, nou, pijnlijk, maar ik denk inderdaad dat het ergste ervan is dat je je leven zo moet aanpassen en heel erg op jezelf wordt toegewezen. Als je je uitlaatklep niet meer hebt (voor mij paardrijden, wat ik dus inmiddels 2 maanden niet heb kunnen doe) waar ga je dan heen... en of dat nou zoals gezegd, een hobby of werk of dagelijkse dingen zijn maakt niet uit. Het maakt de situatie, buiten die pijn, gewoon nog vermoeiender.
Zeker goed idee Iba, om minder te werken. Ik sta volledig achter het idee van meer kwaliteit dan kwantiteit en tja, dan maar minder geld, maar wel een leven waar je meer van kan genieten en waar je niet teveel van jezelf vraagt.
Evi, fijn hoor dat je even alles naar buiten hebt gegooid. Hoop dat je iets voor jezelf hiermee kan veranderen, dus inderdaad minder kritisch naar jezelf kijken en soms gewoon een schouderklopje in de spiegel. Ik heb veel begrip voor jullie. Heb het zelf met vriend meegemaakt en wat jullie hebben ondergaan met die operaties en maaaaaanden pijn is echt niet niks. Dus af en toe een dipje is heel begrijpelijk denk ik. Ik hoop dat iedereen zich snel weer beter voelt zowel psychisch als lichamelijk!!
Zeker goed idee Iba, om minder te werken. Ik sta volledig achter het idee van meer kwaliteit dan kwantiteit en tja, dan maar minder geld, maar wel een leven waar je meer van kan genieten en waar je niet teveel van jezelf vraagt.
Evi, fijn hoor dat je even alles naar buiten hebt gegooid. Hoop dat je iets voor jezelf hiermee kan veranderen, dus inderdaad minder kritisch naar jezelf kijken en soms gewoon een schouderklopje in de spiegel. Ik heb veel begrip voor jullie. Heb het zelf met vriend meegemaakt en wat jullie hebben ondergaan met die operaties en maaaaaanden pijn is echt niet niks. Dus af en toe een dipje is heel begrijpelijk denk ik. Ik hoop dat iedereen zich snel weer beter voelt zowel psychisch als lichamelijk!!
maandag 16 april 2012 om 19:53
Vandaag voor het eerst de drempel over bij de sportschool.
Ik vond dat echt een mijlpaal, was er ook zelfs een beetje zenuwachtig voor. Het was wel leuk, maar wat viel het tegen!!!
Vooral de praktische dingetjes! Zoals de sportschoenen (met veters!) zien aan te krijgen. De afgelopen maanden loop ik rond op pantoffels/sokken (binnen) of van die instap-schoenen (buiten). Nooit bij stilgestaan dat strikken zo lastig is.
Zolang je binnen blijft en vasthoudt aan je vaste routine, denk je dat je al heel wat kunt. Maar ik kwam er achter dat ik heel veel oplos door aangepaste maniertjes. Zoals dus instap-schoenen zodat je niet hoeft te bukken, de manier van afdrogen na het douchen (in de sportschool leg ik de handdoek niet op de vloer, thuis wel,), maandenlang rondlopen in wijde slobberbroeken die makkelijk instappen, nouja; vanalles.
Maar ik schaamde me rot dat ik m'n sokken ineens super moeizaam aankreeg, struikelde en lag bijna plat op m'n bek in de kleedkamer toen ik haastig in m'n slip probeerde te stappen, het opstaan in de sauna -na een kwartier liggen op houten bank- ging NAUWELIJKS (pijn! Stram! ) en zo kwam ik ineens een heleboel hindernisjes tegen. Ook m'n conditie bleek dus 0,0. Maar dat had ik wel verwacht; dat heeft gewoon wat tijd nodig en dat komt wel goed. Dat kun je opbouwen.
Ik heb 20 minuutjes in rustig tempo gewandeld op de loopband. Daarna een paar kleine oefeningen gedaan op de lichtste (gewichten) stand. Had me voorgenomen om niet te overdrijven; niet meteen weer de gewichten instellen op 'oude-niveau', en dat lukte. Heb me keurig gehouden aan mijn voornemen dat ik vandaag alleen maar hoefde te 'wennen'. Beetje 'apekooi' spelen. Niks moet en alles mag. Beetje 'erin' komen.
Een heleboel mensen (die ik grotendeels alleen van gezicht ken) informeerden waar ik toch al die tijd geweest was, wat ik onverwacht hartverwarmend vond.
Morgenochtend een moedervlek weg laten halen op m'n rug; daar komen een paar hechtinkjes in dus dan kan ik wrs weer even niet in de sauna. Heb dan ook niet veel zin om te sporten (zonder die sauna als beloning), maar over een weekje zal dat wel weer gaan. Overmorgen en vrijdag weer naar fysio, dus die zal ook wel wat aan beweging voor me in de planning hebben.
Ik vond dat echt een mijlpaal, was er ook zelfs een beetje zenuwachtig voor. Het was wel leuk, maar wat viel het tegen!!!
Vooral de praktische dingetjes! Zoals de sportschoenen (met veters!) zien aan te krijgen. De afgelopen maanden loop ik rond op pantoffels/sokken (binnen) of van die instap-schoenen (buiten). Nooit bij stilgestaan dat strikken zo lastig is.
Zolang je binnen blijft en vasthoudt aan je vaste routine, denk je dat je al heel wat kunt. Maar ik kwam er achter dat ik heel veel oplos door aangepaste maniertjes. Zoals dus instap-schoenen zodat je niet hoeft te bukken, de manier van afdrogen na het douchen (in de sportschool leg ik de handdoek niet op de vloer, thuis wel,), maandenlang rondlopen in wijde slobberbroeken die makkelijk instappen, nouja; vanalles.
Maar ik schaamde me rot dat ik m'n sokken ineens super moeizaam aankreeg, struikelde en lag bijna plat op m'n bek in de kleedkamer toen ik haastig in m'n slip probeerde te stappen, het opstaan in de sauna -na een kwartier liggen op houten bank- ging NAUWELIJKS (pijn! Stram! ) en zo kwam ik ineens een heleboel hindernisjes tegen. Ook m'n conditie bleek dus 0,0. Maar dat had ik wel verwacht; dat heeft gewoon wat tijd nodig en dat komt wel goed. Dat kun je opbouwen.
Ik heb 20 minuutjes in rustig tempo gewandeld op de loopband. Daarna een paar kleine oefeningen gedaan op de lichtste (gewichten) stand. Had me voorgenomen om niet te overdrijven; niet meteen weer de gewichten instellen op 'oude-niveau', en dat lukte. Heb me keurig gehouden aan mijn voornemen dat ik vandaag alleen maar hoefde te 'wennen'. Beetje 'apekooi' spelen. Niks moet en alles mag. Beetje 'erin' komen.
Een heleboel mensen (die ik grotendeels alleen van gezicht ken) informeerden waar ik toch al die tijd geweest was, wat ik onverwacht hartverwarmend vond.
Morgenochtend een moedervlek weg laten halen op m'n rug; daar komen een paar hechtinkjes in dus dan kan ik wrs weer even niet in de sauna. Heb dan ook niet veel zin om te sporten (zonder die sauna als beloning), maar over een weekje zal dat wel weer gaan. Overmorgen en vrijdag weer naar fysio, dus die zal ook wel wat aan beweging voor me in de planning hebben.
woensdag 18 april 2012 om 10:39
Goedemorgen!
Iedereen een beetje pijnloos de nacht doorgekomen...?
Ik -gelukkig- wel. Gisterochtend een moedervlek weg laten snijden op m'n rug; dus was ff afwachten of ik er niet teveel last van zou hebben om erop te kunnen liggen, maar dat viel mee.
Dokter zei wel van: "Nou, en de komende 2 weken dus NIET stofzuigen, zwaar tillen, bukken, rekken, sporten, zwemmen, in bad hè?" Had ik niet zo op gerekend; het gaat toch om een oppervlakkig wondje van maar 4 cm ofzo?
aar goed; NOG 2 weken verlenging van m'n stofzuig-vrije-periode dus, hihi!
Iba, nog stappen ondernomen mbt vrijwilligerswerk...?
Sas; hoe is het met de pre-wedding-stress...?Komt nu wel dichterbij hè??
Nummerzoveel; hoe is het met je SI gewricht-klachten..?
Evi; nog zo druk bezig met het jezelf schoppen onder de kont te geven..? Of word je al iets 'liever/milder' voor jezelf na je inzicht/gesprek de vorige keer..?
Syrah; als IETS me belastend lijkt voor een hernia is dat paardrijden. Is er zicht op of dat wel weer zal gaan kunnen?
Iedereen een beetje pijnloos de nacht doorgekomen...?
Ik -gelukkig- wel. Gisterochtend een moedervlek weg laten snijden op m'n rug; dus was ff afwachten of ik er niet teveel last van zou hebben om erop te kunnen liggen, maar dat viel mee.
Dokter zei wel van: "Nou, en de komende 2 weken dus NIET stofzuigen, zwaar tillen, bukken, rekken, sporten, zwemmen, in bad hè?" Had ik niet zo op gerekend; het gaat toch om een oppervlakkig wondje van maar 4 cm ofzo?
aar goed; NOG 2 weken verlenging van m'n stofzuig-vrije-periode dus, hihi!
Iba, nog stappen ondernomen mbt vrijwilligerswerk...?
Sas; hoe is het met de pre-wedding-stress...?Komt nu wel dichterbij hè??
Nummerzoveel; hoe is het met je SI gewricht-klachten..?
Evi; nog zo druk bezig met het jezelf schoppen onder de kont te geven..? Of word je al iets 'liever/milder' voor jezelf na je inzicht/gesprek de vorige keer..?
Syrah; als IETS me belastend lijkt voor een hernia is dat paardrijden. Is er zicht op of dat wel weer zal gaan kunnen?
woensdag 18 april 2012 om 11:37
Ikbenik, dat valt dus even tegen. Hmmm... maar goed, hou je er maar aan, ze zullen het niet voor niets zeggen. Op je rug staat je huid toch wat strakker. Ik kan me voorstellen dat als je te druk bent, dat dat dan open kan springen of in ieder geval op spanning komt te staan en dat is niet de bedoeling natuurlijk. Gelukkig heb je er met slapen niet zoveel last van gehad!
Hier gaat het goed. Ik heb gelukkig weer veel minder last, dus was echt even overbelast. Alleen trek ik dat dan steeds minder goed. Maar goed, gisteren en eergisteren weer een half uur langer gewerkt en dat was geen probleem. Ben wel heel streng voor mezelf mbt de rest. Ik voel me nogal schuldig dat ik er al zo lang niet ben geweest en nu ook niet zo lang kan zijn en heb daardoor de neiging ongevraagd dingen op me te nemen. Maar daar moet ik mezelf dus voor beschermen en niet doen dus! En heel goed opletten dat ik echt genoeg ga lopen. En dan gaat het goed. Probeer mezelf ook duidelijk voor te houden dat het goed is als ik ben geweest. Dat ik dan niet nog als een gek thuis dingen moet gaan doen. Heel erg met beleid dus en dan moet het lukken. Ik moet morgen naar het ziekenhuis voor de beoordeling van de prik. Ik denk zeker dat het heeft geholpen, jammer van zo'n dip van vorige week, maar als ik kijk heb ik me vier van de zeven weken echt wel beter gevoeld dan voor de prik. Echt niet zoals het 'vroeger' voor de hernia' was, maar denk dat het zo ook niet meer aan zal voelen. Maar in ieder geval als een beetje een uitgangspunt van waaruit ik iets op kan bouwen.
Hier gaat het goed. Ik heb gelukkig weer veel minder last, dus was echt even overbelast. Alleen trek ik dat dan steeds minder goed. Maar goed, gisteren en eergisteren weer een half uur langer gewerkt en dat was geen probleem. Ben wel heel streng voor mezelf mbt de rest. Ik voel me nogal schuldig dat ik er al zo lang niet ben geweest en nu ook niet zo lang kan zijn en heb daardoor de neiging ongevraagd dingen op me te nemen. Maar daar moet ik mezelf dus voor beschermen en niet doen dus! En heel goed opletten dat ik echt genoeg ga lopen. En dan gaat het goed. Probeer mezelf ook duidelijk voor te houden dat het goed is als ik ben geweest. Dat ik dan niet nog als een gek thuis dingen moet gaan doen. Heel erg met beleid dus en dan moet het lukken. Ik moet morgen naar het ziekenhuis voor de beoordeling van de prik. Ik denk zeker dat het heeft geholpen, jammer van zo'n dip van vorige week, maar als ik kijk heb ik me vier van de zeven weken echt wel beter gevoeld dan voor de prik. Echt niet zoals het 'vroeger' voor de hernia' was, maar denk dat het zo ook niet meer aan zal voelen. Maar in ieder geval als een beetje een uitgangspunt van waaruit ik iets op kan bouwen.
donderdag 19 april 2012 om 15:53
Wat een rust hier...
Hier vandaag bij de chirurg geweest voor de evaluatie van de prik. Eigenlijk komt het erop neer dat ik pech heb. Dat ik last heb van littekenweefsel en daarmee tot de 15% behoor bij wie de operatie niet heeft geholpen althans niet dusdanig dat je weer een 'normaal' leven kunt leiden. En hoewel ik dat natuurlijk ook weet was dat eigenlijk wel weer confronterend. Ik krijg nog een keer een prik en wanneer dat niet helpt kom ik in aanmerking voor een ingreep. Vraag me af of dat hetzelfde is als wat jij hebt gekregen Nummerzoveel. Dat heette laproscopie toch? Had had het nu over radiculaire scopie, waarbij ze van binnenuit het littekenweefsel weg proberen te halen. Nou ja nu eerst nog een keer de spuit proberen. Hij zag dat op zich niet somber in omdat het nu toch ook iets heeft gedaan en dat er blijkbaar mensen zijn bij wie een tweede keer dan net helpt om het beter te maken. Daar gaan we dan maar weer voor..
Hier vandaag bij de chirurg geweest voor de evaluatie van de prik. Eigenlijk komt het erop neer dat ik pech heb. Dat ik last heb van littekenweefsel en daarmee tot de 15% behoor bij wie de operatie niet heeft geholpen althans niet dusdanig dat je weer een 'normaal' leven kunt leiden. En hoewel ik dat natuurlijk ook weet was dat eigenlijk wel weer confronterend. Ik krijg nog een keer een prik en wanneer dat niet helpt kom ik in aanmerking voor een ingreep. Vraag me af of dat hetzelfde is als wat jij hebt gekregen Nummerzoveel. Dat heette laproscopie toch? Had had het nu over radiculaire scopie, waarbij ze van binnenuit het littekenweefsel weg proberen te halen. Nou ja nu eerst nog een keer de spuit proberen. Hij zag dat op zich niet somber in omdat het nu toch ook iets heeft gedaan en dat er blijkbaar mensen zijn bij wie een tweede keer dan net helpt om het beter te maken. Daar gaan we dan maar weer voor..
donderdag 19 april 2012 om 16:18
Hè, Evi, wat een rotnieuws! Nummerzoveel had het idd over een laparoscopie (Nucleoplasty); zou je op kunnen googlen.
Radiculaire: (radiculair
met betrekking tot een zenuw op de plaats waar deze uit het ruggenmerg komt (ook wel wortel genoemd)
Scopie:1.scopie
slangetje met camera
2. kijken
Dus kijken (en/of meteen verwijderen?) mbv dun instrument. Zoiets?
Hoe dan ook; wat een tegenvaller...!
Dikke knuffel voor jou!
Is idd stil hier.
Ik heb vandaag een spannend gesprek gehad op m'n werk. Vorige keer was er een héél vervelend gesprek , waarin 3 mensen me nogal hebben zitten pushen om weer aan de slag te gaan, tegen het advies van de arboarts in.
Vandaag moest ik wéér op gesprek komen, deze keer eerst alleen bij de arboarts, en aansluitend zouden deze 3 mensen er bij komen zitten. Ik was helemaal "op" van de zenuwen. Trok het gewoon niet meer. Verwachtte een herhaling vd vorige keer waarin ze me zo met z'n allen aanvielen, en alles wat ik zei verdraaiden .
Maar deze ronde bleek de arboarts het voor me op te nemen. Hij noemde het een ongelukkge miscommunicatie waarvan ik de dupe was geworden, en heeft op een hele nette manier die anderen terecht gewezen.
Ik ging helemaal 'flabbergasted' naar huis. Ik weet dat ik superopgelucht moet zijn, maar had zoveel spanning opgebouwd dat ik weer alleen maar kon janken.
Maar; het is goed nieuws! Want nu kan ik dus eindelijk al die energie (die ik de afgelopen tijd in het voeren van rare gesprekken moest steken), gaan stoppen in mijn herstel .
(Nummerzoveel; ik heb jou even uitgebreid gemaild!)
Radiculaire: (radiculair
met betrekking tot een zenuw op de plaats waar deze uit het ruggenmerg komt (ook wel wortel genoemd)
Scopie:1.scopie
slangetje met camera
2. kijken
Dus kijken (en/of meteen verwijderen?) mbv dun instrument. Zoiets?
Hoe dan ook; wat een tegenvaller...!
Dikke knuffel voor jou!
Is idd stil hier.
Ik heb vandaag een spannend gesprek gehad op m'n werk. Vorige keer was er een héél vervelend gesprek , waarin 3 mensen me nogal hebben zitten pushen om weer aan de slag te gaan, tegen het advies van de arboarts in.
Vandaag moest ik wéér op gesprek komen, deze keer eerst alleen bij de arboarts, en aansluitend zouden deze 3 mensen er bij komen zitten. Ik was helemaal "op" van de zenuwen. Trok het gewoon niet meer. Verwachtte een herhaling vd vorige keer waarin ze me zo met z'n allen aanvielen, en alles wat ik zei verdraaiden .
Maar deze ronde bleek de arboarts het voor me op te nemen. Hij noemde het een ongelukkge miscommunicatie waarvan ik de dupe was geworden, en heeft op een hele nette manier die anderen terecht gewezen.
Ik ging helemaal 'flabbergasted' naar huis. Ik weet dat ik superopgelucht moet zijn, maar had zoveel spanning opgebouwd dat ik weer alleen maar kon janken.
Maar; het is goed nieuws! Want nu kan ik dus eindelijk al die energie (die ik de afgelopen tijd in het voeren van rare gesprekken moest steken), gaan stoppen in mijn herstel .
(Nummerzoveel; ik heb jou even uitgebreid gemaild!)
donderdag 19 april 2012 om 16:20
Ik ben ook benieuwd. Hij zei wel dat het een behandeling is die op de pijnpoli wordt uitgevoerd. Op zich was het niet zoveel nieuws want ik weet natuurlijk dat ik niet zo snel vooruit ga als in een 'normaal' herstelproces. Op zich was het wel fijn om bevestiging te krijgen zeg maar dat de pijn ergens vandaan komt en dat het niet een 'door pijngrenzen heen moeten gaan' is zoals nu van buitenaf af en toe wordt gesuggereerd.
