
Geld is op, maar kan niet werken. Wat nu?
dinsdag 1 mei 2012 om 12:46
Door ziekte kan ik niet werken, maar omdat ik studeer heb ik (volgens de decaan op school) geen recht op een uitkering. Die decaan vertelde dat ik dan moest stoppen met mijn studie zodat ik in de bijstand kon. Mijn ziekte is geen officieel erkende ziekte, dus voor zo'n uitkering kom ik sowieso niet in aanmerking volgens mij. Van mijn studiefinanciering (incl. maximale lening en collegegeldkrediet) kan ik echter nog maar amper rondkomen. Als ik elke maand mijn vaste lasten heb betaald blijft er nog maar net genoeg over om de rest van de maand boodschappen van te doen (bij de lidl) en niet voor dingen als kleding, voor komende zomer heb ik welgeteld 2 tshirtjes en daar zal ik het mee moeten doen. Ik heb geen familie die me kan steunen, en mijn vriend heeft net zulke financiële problemen als ik dus die kan ook niet bijspringen. Ik bespaar al op alles, en zie niet waar ik nog op zou kunnen besparen. Wat moet ik nou? Dit gaat zo niet langer, dan beland ik straks bij het leger des heils in de nachtopvang. Met mijn ziekte is dat eigenlijk gewoon geen optie. Via internet word ik echt geen wijs uit al die uitkeringen enzo, en ik weet niet waar ik terecht moet. Kan iemand me hier vertellen bij welke instanties ik terecht kan voor eventuele financiële bijstand of in elk geval hulp wat betreft mijn financiële situatie?
dinsdag 1 mei 2012 om 14:19
quote:lasvegas84 schreef op 01 mei 2012 @ 14:14:
Ik denk niet bij elke klacht: oow er zal wel iets met het vitamine B12 zijn. En ik word al helemaal moe van elke post op dit forum waarin het advies gegeven wordt om toch dat onderzoek te 'eisen' van de huisarts.
Natuurlijk komt vitamine B12 tekort voor, maar niet bij de helft van de bevolking.
Maar goed, das off-topic.
Je moest een weten hoeveel procent van de bevolking ziek is. Maar gewoon werken, omdat ze simpel weg hun handje niet voor een hongerloon willen ophouden. Want 1 keer afgekeurd, is afgekeurd. Als je afgekeurd bent kan je mooi wat ellende met verzekeringen, en leningen krijgen.
En ja, ik heb er ervaring mee. Als ik me laat keuren ben ik 100% afgekeurd. Artsen hebben me voor gek verklaard dat ik gewoon werk.
Ik heb al bijna moeten smeken bij verzekeringen om me te verzekeren.
Ik denk niet bij elke klacht: oow er zal wel iets met het vitamine B12 zijn. En ik word al helemaal moe van elke post op dit forum waarin het advies gegeven wordt om toch dat onderzoek te 'eisen' van de huisarts.
Natuurlijk komt vitamine B12 tekort voor, maar niet bij de helft van de bevolking.
Maar goed, das off-topic.
Je moest een weten hoeveel procent van de bevolking ziek is. Maar gewoon werken, omdat ze simpel weg hun handje niet voor een hongerloon willen ophouden. Want 1 keer afgekeurd, is afgekeurd. Als je afgekeurd bent kan je mooi wat ellende met verzekeringen, en leningen krijgen.
En ja, ik heb er ervaring mee. Als ik me laat keuren ben ik 100% afgekeurd. Artsen hebben me voor gek verklaard dat ik gewoon werk.
Ik heb al bijna moeten smeken bij verzekeringen om me te verzekeren.

dinsdag 1 mei 2012 om 14:20
quote:lasvegas84 schreef op 01 mei 2012 @ 14:14:
Ik denk niet bij elke klacht: oow er zal wel iets met het vitamine B12 zijn. En ik word al helemaal moe van elke post op dit forum waarin het advies gegeven wordt om toch dat onderzoek te 'eisen' van de huisarts.
Natuurlijk komt vitamine B12 tekort voor, maar niet bij de helft van de bevolking.
Maar goed, das off-topic.
Het is niet alleen off-topic, het is ook nog eens heel erg flauw wat je doet. Want misschien is het wél gewoon een gebrek aan vitamine B12. Of misschien is het wél gewoon een verstoorde melatonine-aanmaak. Ik kreeg door behandeling van dat laatste opeens mijn leven terug, waar ik daarvoor al 15 jaar bij mijn artsen bot ving als ik aanklopte met mijn klachten. Toevallig werd ik door mijn nieuwe huisarts doorgestuurd, maar was zij niet zo bijdehand geweest, dan had ik misschien nu wel nog met een verstoorde melatonine-aanmaak rondgelopen.
Júist als mensen onbegrepen klachten hebben is het heel goed en ook nog eens heel erg voor de hand liggend dat ze bepaalde dingen laten onderzoeken bij de huisarts. Omdat in de praktijk blijkt dat veel huisartsen daar niet aan denken of er niet eens vanaf weten dat dat precies deze klachten kan veroorzaken. Ik sta eerlijk gezegd juist te kijken van jouw arrogantie om dat terzijde te schuiven als de "vitamine B12-maffia". Wat wil je dan? Dat iemand de rest van haar leven als een invalide thuis blijft zitten, afgeschreven door de maatschappij? Terwijl dat met een simpele injectie misschien wel te voorkomen is? Volledig off-topic inderdaad, maar ik word er moe van dat mensen zo goed voor een ander denken te weten wat ze níet moeten doen. Was er bij mij maar eerder iemand geweest die met terug het reguliere circuit in had gestuurd. Dat had me heel veel frustratie, wanhoop en ellende gescheeld.
Ik denk niet bij elke klacht: oow er zal wel iets met het vitamine B12 zijn. En ik word al helemaal moe van elke post op dit forum waarin het advies gegeven wordt om toch dat onderzoek te 'eisen' van de huisarts.
Natuurlijk komt vitamine B12 tekort voor, maar niet bij de helft van de bevolking.
Maar goed, das off-topic.
Het is niet alleen off-topic, het is ook nog eens heel erg flauw wat je doet. Want misschien is het wél gewoon een gebrek aan vitamine B12. Of misschien is het wél gewoon een verstoorde melatonine-aanmaak. Ik kreeg door behandeling van dat laatste opeens mijn leven terug, waar ik daarvoor al 15 jaar bij mijn artsen bot ving als ik aanklopte met mijn klachten. Toevallig werd ik door mijn nieuwe huisarts doorgestuurd, maar was zij niet zo bijdehand geweest, dan had ik misschien nu wel nog met een verstoorde melatonine-aanmaak rondgelopen.
Júist als mensen onbegrepen klachten hebben is het heel goed en ook nog eens heel erg voor de hand liggend dat ze bepaalde dingen laten onderzoeken bij de huisarts. Omdat in de praktijk blijkt dat veel huisartsen daar niet aan denken of er niet eens vanaf weten dat dat precies deze klachten kan veroorzaken. Ik sta eerlijk gezegd juist te kijken van jouw arrogantie om dat terzijde te schuiven als de "vitamine B12-maffia". Wat wil je dan? Dat iemand de rest van haar leven als een invalide thuis blijft zitten, afgeschreven door de maatschappij? Terwijl dat met een simpele injectie misschien wel te voorkomen is? Volledig off-topic inderdaad, maar ik word er moe van dat mensen zo goed voor een ander denken te weten wat ze níet moeten doen. Was er bij mij maar eerder iemand geweest die met terug het reguliere circuit in had gestuurd. Dat had me heel veel frustratie, wanhoop en ellende gescheeld.

dinsdag 1 mei 2012 om 14:24
quote:desert70 schreef op 01 mei 2012 @ 14:18:
Het inkomen van haar vriend is zeer zeker relevant als TO niet rond kan komen doordat zij een deel van haar inkomen mist wat haar vriend op kan lossen. Als haar vriend een baan aanneemt hoeft TO niet meer voor vriend te betalen waardoor TO meer geld overhoud. En is dat nu niet precies de vraag waar TO een topic voor opent?
Het inkomen van haar vriend is fijn om niet volledig in de schulden weg te zakken. Maar is niet relevant voor de vraag hoe TO ervoor zorgt dat zij zich kan redden in de maatschappij. Het enige wat daarvoor relevant is, is 1) kijken of er nog ergens genezing of anders toch verbetering te halen is en 2) als het eerste niet mogelijk is, kijken wat er voor voorzieningen zijn voor TO zodat zij zich kan blijven redden in de maatschappij.
"Een rijke man zoeken" of "bij je wel verdienende vent blijven" is voor zowel 1 als 2 geen oplossing, want zoals bekend verondersteld mag worden, kun je er niet vanuit gaan dat alle relaties maar stand houden.
Het inkomen van haar vriend is zeer zeker relevant als TO niet rond kan komen doordat zij een deel van haar inkomen mist wat haar vriend op kan lossen. Als haar vriend een baan aanneemt hoeft TO niet meer voor vriend te betalen waardoor TO meer geld overhoud. En is dat nu niet precies de vraag waar TO een topic voor opent?
Het inkomen van haar vriend is fijn om niet volledig in de schulden weg te zakken. Maar is niet relevant voor de vraag hoe TO ervoor zorgt dat zij zich kan redden in de maatschappij. Het enige wat daarvoor relevant is, is 1) kijken of er nog ergens genezing of anders toch verbetering te halen is en 2) als het eerste niet mogelijk is, kijken wat er voor voorzieningen zijn voor TO zodat zij zich kan blijven redden in de maatschappij.
"Een rijke man zoeken" of "bij je wel verdienende vent blijven" is voor zowel 1 als 2 geen oplossing, want zoals bekend verondersteld mag worden, kun je er niet vanuit gaan dat alle relaties maar stand houden.
dinsdag 1 mei 2012 om 14:25
quote:qwerttu schreef op 01 mei 2012 @ 14:15:
[...]
Dat is in mijn ogen juist de onbelangrijkste vraag. Vraag 1 is: valt er verbetering te bereiken in Esmee haar gezondheid. En vraag 2: als niet, wat is er dan te organiseren om haar te ondersteunen. Het inkomen van haar vriend is in de eerste tien vragen die in mij opkomen volstrekt niet relevant.
TO stelt hier een geld-gerelateerde vraag, niet een medische vraag. Ze geeft ook aan dat het haar niet perse gaat om het binnenhalen van een uitkering, maar dat ze tips wil hoe ze met geld om kan gaan:
quote:Ik hoef ook niet zozeer financiële steun (hoewel het wel fijn zou zijn ), maar al is het maar hulp in de vorm van iemand die ons kan vertellen hoe we nog meer kunnen bezuinigen, die kritisch naar onze uitgaven kan kijken en ons echt goede hulp kan bieden
Vandaar mijn reactie: Als je niet uitkomt met het geld dat je hebt zijn er twee opties: meer binnenhalen of minder uitgeven. En dan vind ik mijn vraag eigenlijk heel terecht: Vriend kan niet in loondienst, want medische moeilijkheden, maar besteed momenteel wel 50 uur aan een hobby die meer kost dan het opbrengt. En vervolgens kan hij zelf de huur niet opbrengen en laat hij zn vriendin eten en luiers kopen voor zijn (niet hun..) zoontje.
Daar zitten volgens mij mogelijkheden zat om andere (slimmere) keuzes te maken.
Kun je jullie keuzes hierover misschien iets meer uitleggen Esmee?
[...]
Dat is in mijn ogen juist de onbelangrijkste vraag. Vraag 1 is: valt er verbetering te bereiken in Esmee haar gezondheid. En vraag 2: als niet, wat is er dan te organiseren om haar te ondersteunen. Het inkomen van haar vriend is in de eerste tien vragen die in mij opkomen volstrekt niet relevant.
TO stelt hier een geld-gerelateerde vraag, niet een medische vraag. Ze geeft ook aan dat het haar niet perse gaat om het binnenhalen van een uitkering, maar dat ze tips wil hoe ze met geld om kan gaan:
quote:Ik hoef ook niet zozeer financiële steun (hoewel het wel fijn zou zijn ), maar al is het maar hulp in de vorm van iemand die ons kan vertellen hoe we nog meer kunnen bezuinigen, die kritisch naar onze uitgaven kan kijken en ons echt goede hulp kan bieden
Vandaar mijn reactie: Als je niet uitkomt met het geld dat je hebt zijn er twee opties: meer binnenhalen of minder uitgeven. En dan vind ik mijn vraag eigenlijk heel terecht: Vriend kan niet in loondienst, want medische moeilijkheden, maar besteed momenteel wel 50 uur aan een hobby die meer kost dan het opbrengt. En vervolgens kan hij zelf de huur niet opbrengen en laat hij zn vriendin eten en luiers kopen voor zijn (niet hun..) zoontje.
Daar zitten volgens mij mogelijkheden zat om andere (slimmere) keuzes te maken.
Kun je jullie keuzes hierover misschien iets meer uitleggen Esmee?
dinsdag 1 mei 2012 om 14:38
Wat ik niet begrijp;
Je bent begin 20
Doet een opleiding
Bent in staat om boodschappen te doen
Kan een middag werken
Kan achter de computer zitten
Kun je mij uitleggen waarom je niet kan werken? Ik begrijp daar echt helemaal niks van.
Ik blijf pas thuis als ik doodziek ben en dus ook niet achter de computer kan zitten en al helemaal de deur niet uitkan voor boodschappen. Kan ik dat nog wel? Dan kan ik ook naar mijn werk.
Als iedereen dat zou doen dan zou het in dit land een stuk beter gaan met de economie.
Je bent begin 20
Doet een opleiding
Bent in staat om boodschappen te doen
Kan een middag werken
Kan achter de computer zitten
Kun je mij uitleggen waarom je niet kan werken? Ik begrijp daar echt helemaal niks van.
Ik blijf pas thuis als ik doodziek ben en dus ook niet achter de computer kan zitten en al helemaal de deur niet uitkan voor boodschappen. Kan ik dat nog wel? Dan kan ik ook naar mijn werk.
Als iedereen dat zou doen dan zou het in dit land een stuk beter gaan met de economie.

dinsdag 1 mei 2012 om 15:05
TO, je kan met je klachten naar een revalidatiecentrum. Je geneest niet, maar je kan er wel leren hoe je moet zorgen dat je na een middagje werken (wat doe je dan?) niet twee dagen in bed moet liggen.
Ik heb zelf secundaire CVS/ME, wel een uitkering. Maar die had ik niet gekregen als ik op dat moment had kunnen studeren en een middag in de week had kunnen werken. Daarom snap ik ook niet dat jouw vriend 100% is afgekeurd maar wel 50 uur in zn eigen bedrijf kan werken. Als hij iets mankeert krijgt hij daar toch last van?
De hele wereld is welwillender als je wel WIL, omdanks dat je niet kan of maar gedeeltelijk kan. Dus je eigen dingen gaan betalen, vriend ook en neem desnoods contact op met iets als de schuldhulplijn oid.
Ik heb zelf secundaire CVS/ME, wel een uitkering. Maar die had ik niet gekregen als ik op dat moment had kunnen studeren en een middag in de week had kunnen werken. Daarom snap ik ook niet dat jouw vriend 100% is afgekeurd maar wel 50 uur in zn eigen bedrijf kan werken. Als hij iets mankeert krijgt hij daar toch last van?
De hele wereld is welwillender als je wel WIL, omdanks dat je niet kan of maar gedeeltelijk kan. Dus je eigen dingen gaan betalen, vriend ook en neem desnoods contact op met iets als de schuldhulplijn oid.
dinsdag 1 mei 2012 om 15:18
Laylalala dat vind ik niet. TO is totaal niet duidelijk over wat ze nu precies heeft.
Ze zegt dat het een niet-erkende ziekte is, wat haar klachten zijn vertelt ze verder niet.
Daarom gebruikte ik het loepje en dan vraag ik mij dus oprecht die dingen af. Heeft niks met zuur te maken.
Ik en velen met mij vragen om verduidelijking waarom ze niet kan werken, wat voor werk dan ook. En al helemaal als student zijnde is het vrijwel altijd mogelijk bepaalde baantjes op de kop te tikken.
Zolang zij geen duidelijkheid geeft trek ik mijn misschien niet helemaal juiste conclusies. Ik heb immers niet meer informatie.
Ik trek mensen die misbruik maken van de regels gewoon heel slecht.
Ze zegt dat het een niet-erkende ziekte is, wat haar klachten zijn vertelt ze verder niet.
Daarom gebruikte ik het loepje en dan vraag ik mij dus oprecht die dingen af. Heeft niks met zuur te maken.
Ik en velen met mij vragen om verduidelijking waarom ze niet kan werken, wat voor werk dan ook. En al helemaal als student zijnde is het vrijwel altijd mogelijk bepaalde baantjes op de kop te tikken.
Zolang zij geen duidelijkheid geeft trek ik mijn misschien niet helemaal juiste conclusies. Ik heb immers niet meer informatie.
Ik trek mensen die misbruik maken van de regels gewoon heel slecht.
dinsdag 1 mei 2012 om 15:24
quote:janejane38 schreef op 01 mei 2012 @ 15:03:
TO in je topic van 12 april, heb je het helemaal niet over ziekte.
Daar vraag je narr de mogelijkheid om snel een lesbevoegdheid te halen om voor de klas te kunnen en kun je niet meer uren werken omdat je studie dan in het gedrang komt. Wat is nu waar?
Klopt, ik zou heel graag snel een diploma halen, maar eigenlijk heb ik dat topic in een opwelling aangemaakt. Diep van binnen weet ik wel dat ik het eigenlijk niet aan zou kunnen om een intensieve cursus oid te volgen voor zo'n lesbevoegdheid.
En om even antwoord te geven op vragen:
1. "Je hebt gewoon vitamine tekort"
ME is vastgesteld door een arts in het ziekenhuis, niet met een do it yourself quiz op internet. Vitamine B12 is oke, en melatonine ook.
2. "Je kan 15 uur werken, dus ben je niet ziek"
In de titel staat inderdaad dat ik niet kan werken, maar dat is een beetje krom gesteld. Ik werk/studeer nu 15 uur in de week ongeveer, maar dat is echt aan mijn max. Ik ga nu eigenlijk al over mijn grenzen heen.
3. "Als je op viva kan kan je ook werken"
Ja ik kan op de computer op viva. Maar wat doe ik hier nou eigenlijk? Dit is zowel fysiek als psychisch verre van inspannend, wat met werken wel anders is. Daarbij kan ik hier een kwartiertje op de computer, een kwartiertje op bed liggen. In ken geen werkgever die het oke vind als je de helft van de tijd niks doet en ligt te slapen. Beetje makkelijk lullen dus "als je op viva kan kan je ook werken"
4. Mijn vriend kan wel 50 uur werken in eigen bedrijf maar niet in loondienst.
Mijn vriend is voor 100% afgekeurd, en blijkbaar staat dat ergens geregistreerd waar werkgevers ook bij kunnen, want hij is al vaak genoeg niet aangenomen "omdat hij niet mag werken". Ik heb de brieven van die werkgevers zelf ook gelezen, dus weet dat het geen smoesjes zijn. Daarbij is het in zijn branche een klein wereldje, en iedereen weet dat mijn vriend ziek is en regelmatig zijn afspraken moet afzeggen door zijn ziekte. Dat helpt natuurlijk niet mee als hij ergens in loondienst wil. Hij zou het dus wel kunnen, maar omdat hij toch ziek is, en zich vaak ziek meldt wordt hij nergens aangenomen of is hij nooit lang ergens in dienst, want geen werkgever kan omgaan met iemand die zo onvoorspelbaar is en ze niet van op aan kunnen. Hij kan dan een uitkering krijgen, maar daar is hij te trots voor en uiteindelijk harkt hij met zijn bedrijf ongeveer net zoveel binnen als hij aan uitkering zou krijgen. Iemand hier heeft het ook steeds over hoe het kan dat mijn vriend na 2 jaar nog steeds niet winstgevend is: na 2 jaar? Het bedrijf van mijn vriend bestaat inmiddels al dik 30 jaar waarvan zo'n 15 jaar in handen van mijn vriend. Tot iets meer dan een jaar geleden altijd winstgevend geweest, en goed ook. Toen door de crisis ging het steeds slechter en slechter, tot ze bijna failliet waren. Inmiddels gaat het steeds beter, al is het nog steeds verliesgevend. Mijn vriend wil er nu niet mee stoppen, want als het zo door gaat is het binnen een half jaar weer winstgevend. Daarbij zou hij anders een uitkering moeten trekken, en daarbij zou hij toch niet meer inkomsten hebben. Of hij zou een krantenwijk moeten nemen, maar dan levert een uitkering toch meer op. Maar hij is dus te trots voor een uitkering, en zolang het toch niet zoveel uitmaakt qua inkomen blijft hij liever doorgaan met zijn bedrijf.
5. "Je bent gek dat je de spullen van ZIJN kind betaald"
Ik heb het al uitgelegd: mijn vriend en ik hebben veel gezamenlijke kosten, en dat hebben we zo verdeeld dat ik de boodschappen doe en hij de rest betaald. Dat is beide ongeveer 300 euro per maand. We kunnen nu wel moeilijk gaan doen en allebei onze eigen kosten gaan betalen, maar dat gaat dan als volgt: ik moet elke maand bedrag x over maken naar zijn rekening om mijn deel van de gezamenlijke kosten te betalen die vanaf zijn rekening geïncasseerd worden, en hij moet elke maand hetzelfde bedrag naar mijn rekening overmaken voor luiers e.d. voor zijn zoontje die ik dan betaal. Ik vind het een beetje onzin als we dan hetzelfde bedrag naar elkaar moeten overmaken om op die manier beiden onze eigen kosten te betalen. Als hij mijn deel van de gezamenlijke kosten betaald en ik ook voor zijn zoontje boodschappen doe, kost het ons allebei net zoveel als wanneer we allebei enkel onze eigen dingen betalen, en dan is deze constructie, zoals we het nu hebben, gewoon het makkelijkst.
6. "Je moet op jezelf gaan wonen"
Leuk gedacht, maar dan ben ik niet goedkoper uit. Nu betaal ik 400 per maand aan huur (oke, soms 450/500), maar dat betaal ik ook aan een kamer. Bij een kamer heb ik huisgenoten, wat ik echt niet trek als ik een slechte dag heb. Als ik op mezelf zou wonen zou ik dan wel geen 300 euro per maand uitgeven aan boodschappen, maar dat ben ik dan wel kwijt aan alle overige kosten. + Als ik op kamers zou gaan zou ik een complete inboedel moet kopen, aangezien bijna alles hier (alle grote meubels in elk geval) door mijn vriend betaald is en dus sowieso bij hem zou blijven. Dan zou ik alleen al 300 euro per maand kwijt zijn aan het afbetalen van de inboedel, met daarnaast ook nog de kosten voor boodschappen, g/w/l, telefoon/internet, verzekeringen (buiten zorgverzekering betaald mijn vriend de andere (gezamenlijke) verzekeringen). Op kamers gaan zou dus niet goedkoper zijn dan samen blijven wonen zoals nu.
Nog meer vragen?
TO in je topic van 12 april, heb je het helemaal niet over ziekte.
Daar vraag je narr de mogelijkheid om snel een lesbevoegdheid te halen om voor de klas te kunnen en kun je niet meer uren werken omdat je studie dan in het gedrang komt. Wat is nu waar?
Klopt, ik zou heel graag snel een diploma halen, maar eigenlijk heb ik dat topic in een opwelling aangemaakt. Diep van binnen weet ik wel dat ik het eigenlijk niet aan zou kunnen om een intensieve cursus oid te volgen voor zo'n lesbevoegdheid.
En om even antwoord te geven op vragen:
1. "Je hebt gewoon vitamine tekort"
ME is vastgesteld door een arts in het ziekenhuis, niet met een do it yourself quiz op internet. Vitamine B12 is oke, en melatonine ook.
2. "Je kan 15 uur werken, dus ben je niet ziek"
In de titel staat inderdaad dat ik niet kan werken, maar dat is een beetje krom gesteld. Ik werk/studeer nu 15 uur in de week ongeveer, maar dat is echt aan mijn max. Ik ga nu eigenlijk al over mijn grenzen heen.
3. "Als je op viva kan kan je ook werken"
Ja ik kan op de computer op viva. Maar wat doe ik hier nou eigenlijk? Dit is zowel fysiek als psychisch verre van inspannend, wat met werken wel anders is. Daarbij kan ik hier een kwartiertje op de computer, een kwartiertje op bed liggen. In ken geen werkgever die het oke vind als je de helft van de tijd niks doet en ligt te slapen. Beetje makkelijk lullen dus "als je op viva kan kan je ook werken"
4. Mijn vriend kan wel 50 uur werken in eigen bedrijf maar niet in loondienst.
Mijn vriend is voor 100% afgekeurd, en blijkbaar staat dat ergens geregistreerd waar werkgevers ook bij kunnen, want hij is al vaak genoeg niet aangenomen "omdat hij niet mag werken". Ik heb de brieven van die werkgevers zelf ook gelezen, dus weet dat het geen smoesjes zijn. Daarbij is het in zijn branche een klein wereldje, en iedereen weet dat mijn vriend ziek is en regelmatig zijn afspraken moet afzeggen door zijn ziekte. Dat helpt natuurlijk niet mee als hij ergens in loondienst wil. Hij zou het dus wel kunnen, maar omdat hij toch ziek is, en zich vaak ziek meldt wordt hij nergens aangenomen of is hij nooit lang ergens in dienst, want geen werkgever kan omgaan met iemand die zo onvoorspelbaar is en ze niet van op aan kunnen. Hij kan dan een uitkering krijgen, maar daar is hij te trots voor en uiteindelijk harkt hij met zijn bedrijf ongeveer net zoveel binnen als hij aan uitkering zou krijgen. Iemand hier heeft het ook steeds over hoe het kan dat mijn vriend na 2 jaar nog steeds niet winstgevend is: na 2 jaar? Het bedrijf van mijn vriend bestaat inmiddels al dik 30 jaar waarvan zo'n 15 jaar in handen van mijn vriend. Tot iets meer dan een jaar geleden altijd winstgevend geweest, en goed ook. Toen door de crisis ging het steeds slechter en slechter, tot ze bijna failliet waren. Inmiddels gaat het steeds beter, al is het nog steeds verliesgevend. Mijn vriend wil er nu niet mee stoppen, want als het zo door gaat is het binnen een half jaar weer winstgevend. Daarbij zou hij anders een uitkering moeten trekken, en daarbij zou hij toch niet meer inkomsten hebben. Of hij zou een krantenwijk moeten nemen, maar dan levert een uitkering toch meer op. Maar hij is dus te trots voor een uitkering, en zolang het toch niet zoveel uitmaakt qua inkomen blijft hij liever doorgaan met zijn bedrijf.
5. "Je bent gek dat je de spullen van ZIJN kind betaald"
Ik heb het al uitgelegd: mijn vriend en ik hebben veel gezamenlijke kosten, en dat hebben we zo verdeeld dat ik de boodschappen doe en hij de rest betaald. Dat is beide ongeveer 300 euro per maand. We kunnen nu wel moeilijk gaan doen en allebei onze eigen kosten gaan betalen, maar dat gaat dan als volgt: ik moet elke maand bedrag x over maken naar zijn rekening om mijn deel van de gezamenlijke kosten te betalen die vanaf zijn rekening geïncasseerd worden, en hij moet elke maand hetzelfde bedrag naar mijn rekening overmaken voor luiers e.d. voor zijn zoontje die ik dan betaal. Ik vind het een beetje onzin als we dan hetzelfde bedrag naar elkaar moeten overmaken om op die manier beiden onze eigen kosten te betalen. Als hij mijn deel van de gezamenlijke kosten betaald en ik ook voor zijn zoontje boodschappen doe, kost het ons allebei net zoveel als wanneer we allebei enkel onze eigen dingen betalen, en dan is deze constructie, zoals we het nu hebben, gewoon het makkelijkst.
6. "Je moet op jezelf gaan wonen"
Leuk gedacht, maar dan ben ik niet goedkoper uit. Nu betaal ik 400 per maand aan huur (oke, soms 450/500), maar dat betaal ik ook aan een kamer. Bij een kamer heb ik huisgenoten, wat ik echt niet trek als ik een slechte dag heb. Als ik op mezelf zou wonen zou ik dan wel geen 300 euro per maand uitgeven aan boodschappen, maar dat ben ik dan wel kwijt aan alle overige kosten. + Als ik op kamers zou gaan zou ik een complete inboedel moet kopen, aangezien bijna alles hier (alle grote meubels in elk geval) door mijn vriend betaald is en dus sowieso bij hem zou blijven. Dan zou ik alleen al 300 euro per maand kwijt zijn aan het afbetalen van de inboedel, met daarnaast ook nog de kosten voor boodschappen, g/w/l, telefoon/internet, verzekeringen (buiten zorgverzekering betaald mijn vriend de andere (gezamenlijke) verzekeringen). Op kamers gaan zou dus niet goedkoper zijn dan samen blijven wonen zoals nu.
Nog meer vragen?
dinsdag 1 mei 2012 om 15:29
dinsdag 1 mei 2012 om 15:30
quote:Suy schreef op 01 mei 2012 @ 15:18:
Laylalala dat vind ik niet. TO is totaal niet duidelijk over wat ze nu precies heeft.
Ze zegt dat het een niet-erkende ziekte is, wat haar klachten zijn vertelt ze verder niet.
Daarom gebruikte ik het loepje en dan vraag ik mij dus oprecht die dingen af. Heeft niks met zuur te maken.
Ik en velen met mij vragen om verduidelijking waarom ze niet kan werken, wat voor werk dan ook. En al helemaal als student zijnde is het vrijwel altijd mogelijk bepaalde baantjes op de kop te tikken.
Zolang zij geen duidelijkheid geeft trek ik mijn misschien niet helemaal juiste conclusies. Ik heb immers niet meer informatie.
Ik trek mensen die misbruik maken van de regels gewoon heel slecht.Er is inderdaad werk wat ik kan gaan doen, maar stel ik neem een bijbaantje als administratief medewerker of iets. Dan verdien ik max 8 euro per uur. Zoals gezegd zit ik met 15 uur al aan mijn max. Daarvan is 5 uur werk en 10 uur school. Met mijn huidige bijbaantje verdien ik erg veel (niet zwart, vakantiegeld komt er idd maandelijks bij) dus die zou ik sowieso houden. Dan kan ik nog 10 uur per week werken = 320 euro in de maand. Met mijn studiefinanciering krijg ik 930 euro per maand, wat ik kwijt zou zijn als ik zou gaan werken. Keuze om te blijven studeren lijkt dan makkelijk gemaakt. Ik bouw nu inderdaad wel een schuld op, maar met een diploma kan ik na mijn studie in elk geval iets meer verdienen dan 8 euro per uur.
Laylalala dat vind ik niet. TO is totaal niet duidelijk over wat ze nu precies heeft.
Ze zegt dat het een niet-erkende ziekte is, wat haar klachten zijn vertelt ze verder niet.
Daarom gebruikte ik het loepje en dan vraag ik mij dus oprecht die dingen af. Heeft niks met zuur te maken.
Ik en velen met mij vragen om verduidelijking waarom ze niet kan werken, wat voor werk dan ook. En al helemaal als student zijnde is het vrijwel altijd mogelijk bepaalde baantjes op de kop te tikken.
Zolang zij geen duidelijkheid geeft trek ik mijn misschien niet helemaal juiste conclusies. Ik heb immers niet meer informatie.
Ik trek mensen die misbruik maken van de regels gewoon heel slecht.Er is inderdaad werk wat ik kan gaan doen, maar stel ik neem een bijbaantje als administratief medewerker of iets. Dan verdien ik max 8 euro per uur. Zoals gezegd zit ik met 15 uur al aan mijn max. Daarvan is 5 uur werk en 10 uur school. Met mijn huidige bijbaantje verdien ik erg veel (niet zwart, vakantiegeld komt er idd maandelijks bij) dus die zou ik sowieso houden. Dan kan ik nog 10 uur per week werken = 320 euro in de maand. Met mijn studiefinanciering krijg ik 930 euro per maand, wat ik kwijt zou zijn als ik zou gaan werken. Keuze om te blijven studeren lijkt dan makkelijk gemaakt. Ik bouw nu inderdaad wel een schuld op, maar met een diploma kan ik na mijn studie in elk geval iets meer verdienen dan 8 euro per uur.

dinsdag 1 mei 2012 om 15:33
Dank je wel voor de lange reactie Esmee
Ik denk dat ik in jouw schoenen gewoon nog 3 maandjes door zou buffelen. Het is nu even zwaar, maar je weet dat het beter gaat worden als je van die incasso's af bent.
Daarna heb je weer 350 euro extra te besteden. Is het misschien een idee om wel vast nu een plan te maken waaraan je deze 350 euro gaat besteden? Het zou een beetje zonde zijn als je direct ook 350 euro per maand meer gaat uitgeven aan huur/vaste lasten/boodschappen. Misschien is 100 euro extra aan het huishouden wel lekker om een beetje meer ademruimte te creeren. Als je daarnaast nog 75-100 euro per maand besteed aan kleding (die je nu niet kunt kopen) kun je daarnaast nog zo'n 150 euro sparen. Zo voorkom je dat je bij de eerst volgende noodzakelijke grote uitgave direct weer voor een probleem komt te staan.
Hoe staat je vriend hier verder in? Heeft die ideeen waar jullie nog meer zouden kunnen verdienen of bezuinigen?
Ik denk dat ik in jouw schoenen gewoon nog 3 maandjes door zou buffelen. Het is nu even zwaar, maar je weet dat het beter gaat worden als je van die incasso's af bent.
Daarna heb je weer 350 euro extra te besteden. Is het misschien een idee om wel vast nu een plan te maken waaraan je deze 350 euro gaat besteden? Het zou een beetje zonde zijn als je direct ook 350 euro per maand meer gaat uitgeven aan huur/vaste lasten/boodschappen. Misschien is 100 euro extra aan het huishouden wel lekker om een beetje meer ademruimte te creeren. Als je daarnaast nog 75-100 euro per maand besteed aan kleding (die je nu niet kunt kopen) kun je daarnaast nog zo'n 150 euro sparen. Zo voorkom je dat je bij de eerst volgende noodzakelijke grote uitgave direct weer voor een probleem komt te staan.
Hoe staat je vriend hier verder in? Heeft die ideeen waar jullie nog meer zouden kunnen verdienen of bezuinigen?
dinsdag 1 mei 2012 om 15:38

dinsdag 1 mei 2012 om 15:40
Heb je hulp gehad in het accepteren van je ziekte? Ik vind het op zijn zachtst gezegd vreemd dat je graag een lesbevoegdheid wilt halen terwijl je 15 uur per week kan werken. Hoe zie je dit voor je? Het onderwijs is misschien wel de minst flexibele sector die er is. Je kan nooit je eigen tijd indelen en als je een keer ziek bent draaien je collega's op voor je lesuitval.
Heb je hulp gehad met het bekijken van je mogelijkheden? Rustig opbouwen, hoe je je dag kan indelen en zo het beste er uit kan halen?
Ik zou in jouw geval mijn weg in uitkeringsland vast gaan uitstippelen. Want als je je studie af rondt kan je nog steeds maar 15 uur per week werken en dan kom je nog steeds niet rond. Ik zou dus eens uitzoeken waar je nu en straks recht op hebt.
Heb je hulp gehad met het bekijken van je mogelijkheden? Rustig opbouwen, hoe je je dag kan indelen en zo het beste er uit kan halen?
Ik zou in jouw geval mijn weg in uitkeringsland vast gaan uitstippelen. Want als je je studie af rondt kan je nog steeds maar 15 uur per week werken en dan kom je nog steeds niet rond. Ik zou dus eens uitzoeken waar je nu en straks recht op hebt.
dinsdag 1 mei 2012 om 15:48
quote:kaetje schreef op 01 mei 2012 @ 15:40:
Heb je hulp gehad in het accepteren van je ziekte? Ik vind het op zijn zachtst gezegd vreemd dat je graag een lesbevoegdheid wilt halen terwijl je 15 uur per week kan werken. Hoe zie je dit voor je? Het onderwijs is misschien wel de minst flexibele sector die er is. Je kan nooit je eigen tijd indelen en als je een keer ziek bent draaien je collega's op voor je lesuitval.
Heb je hulp gehad met het bekijken van je mogelijkheden? Rustig opbouwen, hoe je je dag kan indelen en zo het beste er uit kan halen?
Ik zou in jouw geval mijn weg in uitkeringsland vast gaan uitstippelen. Want als je je studie af rondt kan je nog steeds maar 15 uur per week werken en dan kom je nog steeds niet rond. Ik zou dus eens uitzoeken waar je nu en straks recht op hebt.
Zoals eerder gezegd: dat topic over lesbevoegdheid was in een opwelling geopend, eigenlijk weet ik wel dat dat toch geen toekomst heeft voor mij.
Wat betreft dat laatste: dat is nu precies de reden waarom ik dit topic geopend heb.
Heb je hulp gehad in het accepteren van je ziekte? Ik vind het op zijn zachtst gezegd vreemd dat je graag een lesbevoegdheid wilt halen terwijl je 15 uur per week kan werken. Hoe zie je dit voor je? Het onderwijs is misschien wel de minst flexibele sector die er is. Je kan nooit je eigen tijd indelen en als je een keer ziek bent draaien je collega's op voor je lesuitval.
Heb je hulp gehad met het bekijken van je mogelijkheden? Rustig opbouwen, hoe je je dag kan indelen en zo het beste er uit kan halen?
Ik zou in jouw geval mijn weg in uitkeringsland vast gaan uitstippelen. Want als je je studie af rondt kan je nog steeds maar 15 uur per week werken en dan kom je nog steeds niet rond. Ik zou dus eens uitzoeken waar je nu en straks recht op hebt.
Zoals eerder gezegd: dat topic over lesbevoegdheid was in een opwelling geopend, eigenlijk weet ik wel dat dat toch geen toekomst heeft voor mij.
Wat betreft dat laatste: dat is nu precies de reden waarom ik dit topic geopend heb.
dinsdag 1 mei 2012 om 15:51
quote:laylalala schreef op 01 mei 2012 @ 15:02:
@ ankalida en @suy: Ik snap wat jullie bedoelen, maar een beetje zure reacties zijn het wel hoor..
Ik vind het opvallend dat je na je eerdere topics waarin je redelijk actief leek, nu plotseling ME hebt.
Als die diagnose van je huisarts gekomen is, dan loopt deze erg achter. Het ziektebeeld wordt namelijk inmiddels aangeduid met CVS. Als je huisarts zo achterloopt, wordt het dringend tijd voor een doorverwijzing naar iemand die er verstand van heeft. Er is namelijk wél een behandeling mogelijk (training om je grenzen goed te leren kennen en op te rekken).
Mocht je deze diagnose zelf van internet af geplukt hebben: totaal onbetrouwbaar. Dan zou ik het lijstje fibromyalgie ook eens doen. Of Lyme. Of B12-tekort. Of pak eens een schildklieraandoening. Dat heb je dan gegarandeerd óók. Het zijn allemaal vage-klachtenziekten.
Al deze ziekten zijn overigens helemaal echt en bestaand. Maar... er zijn massa's mensen (met name vrouwen) die op elke klacht een diagnose willen plakken en vooral de ernst opblazen.
Ik 'geloof' dus in de aandoening ME/CVS, maar er zijn ook veel vrouwen die zeggen ME te hebben zonder ooit een arts geraadpleegd te hebben.
Dat wil niet zeggen dat je klachten niet reëel zijn, maar zware vermoeidheid kan bijvoorbeeld ook komen door iets simpels als ijzergebrek.
Verder over je geldgebrek: je moet die vriend van je vertellen dat zijn hobbytijd voorbij is. Hij zal meer bijdrage moeten leveren. Jij betaalt al teveel. Bovendien moet je er voor lenen. Jullie schuldenlast loopt dus keihard op als jullie zo doorgaan.
En 75 euro boodschappen per week? Wij hebben 4 kinderen en kan het daar makkelijk mee redden. Ik geef nu iets meer uit (80-90), maar dat kunnen we dan ook makkelijk betalen. Maar als ik het flesje wijn, de chips, het tijdschriftje, de dure vleeswaren en de (eigen merk) frisdrank niet in de kar gooi, dan is het met gemak al 20 euro minder. Laat staan als we over vleesloze dagen gaan praten.
@ ankalida en @suy: Ik snap wat jullie bedoelen, maar een beetje zure reacties zijn het wel hoor..
Ik vind het opvallend dat je na je eerdere topics waarin je redelijk actief leek, nu plotseling ME hebt.
Als die diagnose van je huisarts gekomen is, dan loopt deze erg achter. Het ziektebeeld wordt namelijk inmiddels aangeduid met CVS. Als je huisarts zo achterloopt, wordt het dringend tijd voor een doorverwijzing naar iemand die er verstand van heeft. Er is namelijk wél een behandeling mogelijk (training om je grenzen goed te leren kennen en op te rekken).
Mocht je deze diagnose zelf van internet af geplukt hebben: totaal onbetrouwbaar. Dan zou ik het lijstje fibromyalgie ook eens doen. Of Lyme. Of B12-tekort. Of pak eens een schildklieraandoening. Dat heb je dan gegarandeerd óók. Het zijn allemaal vage-klachtenziekten.
Al deze ziekten zijn overigens helemaal echt en bestaand. Maar... er zijn massa's mensen (met name vrouwen) die op elke klacht een diagnose willen plakken en vooral de ernst opblazen.
Ik 'geloof' dus in de aandoening ME/CVS, maar er zijn ook veel vrouwen die zeggen ME te hebben zonder ooit een arts geraadpleegd te hebben.
Dat wil niet zeggen dat je klachten niet reëel zijn, maar zware vermoeidheid kan bijvoorbeeld ook komen door iets simpels als ijzergebrek.
Verder over je geldgebrek: je moet die vriend van je vertellen dat zijn hobbytijd voorbij is. Hij zal meer bijdrage moeten leveren. Jij betaalt al teveel. Bovendien moet je er voor lenen. Jullie schuldenlast loopt dus keihard op als jullie zo doorgaan.
En 75 euro boodschappen per week? Wij hebben 4 kinderen en kan het daar makkelijk mee redden. Ik geef nu iets meer uit (80-90), maar dat kunnen we dan ook makkelijk betalen. Maar als ik het flesje wijn, de chips, het tijdschriftje, de dure vleeswaren en de (eigen merk) frisdrank niet in de kar gooi, dan is het met gemak al 20 euro minder. Laat staan als we over vleesloze dagen gaan praten.
...

dinsdag 1 mei 2012 om 15:51
Lekker, van die relaties waarin mensen elkaar ten gronde richten.
Maar een serieuze tip: leg een spaarrekening aan puur voor jezelf waar je desnoods maar twee tientjes per maand op weg zet. Kun je ook mee beginnen als die 350 p/m straks is afgelost.
Zo bouw je een zekere zelfstandigheid voor jezelf op, voor in de toekomst.
Maar een serieuze tip: leg een spaarrekening aan puur voor jezelf waar je desnoods maar twee tientjes per maand op weg zet. Kun je ook mee beginnen als die 350 p/m straks is afgelost.
Zo bouw je een zekere zelfstandigheid voor jezelf op, voor in de toekomst.

dinsdag 1 mei 2012 om 15:52
quote:esmeexx schreef op 01 mei 2012 @ 15:38:
[...]
Gelukkig dan maar dat mijn studie niets met onderwijs te maken heeft...
Oh sorry verkeerd gelezen denk ik. Las iets over bevoegdheid om les te geven o.i.d. dacht ik. Maar wat ik bedoel te zeggen: heel goed dat je nu studeert etc., maar als je nu al amper kunt werken, waar studeer je dan voor? Nogmaals: dat klinkt hard, maar ik denk niet dat ze snel mensen aannemen op basis van een paar uur (op hbo/universitair niveau) o.i.d. Dan kom je meer uit op bijbanen onder je niveau denk ik.
Ik kaart dit aan omdat je een rekensommetje hebt gemaakt van wat je binnenkrijgt aan studiefinanciering (en niet te vergeten én een lening) en wat je zou verdienen met werken. Nu maak je dus schulden, met als reden dat je hoopt zo uiteindelijk een beter uurloon te krijgen.
En natuurlijk kunnen/mogen mensen met een ziekte studeren, wie ben ik om daar wat van te zeggen? Ik probeer het nu alleen van de rationele kant te bekijken. Je geeft zelf namelijk al aan dat je soms even een kwartiertje wil liggen o.i.d. en dat kan niet zo makkelijk met een baan buitenshuis denk ik.
[...]
Gelukkig dan maar dat mijn studie niets met onderwijs te maken heeft...
Oh sorry verkeerd gelezen denk ik. Las iets over bevoegdheid om les te geven o.i.d. dacht ik. Maar wat ik bedoel te zeggen: heel goed dat je nu studeert etc., maar als je nu al amper kunt werken, waar studeer je dan voor? Nogmaals: dat klinkt hard, maar ik denk niet dat ze snel mensen aannemen op basis van een paar uur (op hbo/universitair niveau) o.i.d. Dan kom je meer uit op bijbanen onder je niveau denk ik.
Ik kaart dit aan omdat je een rekensommetje hebt gemaakt van wat je binnenkrijgt aan studiefinanciering (en niet te vergeten én een lening) en wat je zou verdienen met werken. Nu maak je dus schulden, met als reden dat je hoopt zo uiteindelijk een beter uurloon te krijgen.
En natuurlijk kunnen/mogen mensen met een ziekte studeren, wie ben ik om daar wat van te zeggen? Ik probeer het nu alleen van de rationele kant te bekijken. Je geeft zelf namelijk al aan dat je soms even een kwartiertje wil liggen o.i.d. en dat kan niet zo makkelijk met een baan buitenshuis denk ik.

dinsdag 1 mei 2012 om 15:55
quote:esmeexx schreef op 01 mei 2012 @ 15:48:
[...]
Zoals eerder gezegd: dat topic over lesbevoegdheid was in een opwelling geopend, eigenlijk weet ik wel dat dat toch geen toekomst heeft voor mij.
Wat betreft dat laatste: dat is nu precies de reden waarom ik dit topic geopend heb.Heb je de gemeente al gebeld dan?
[...]
Zoals eerder gezegd: dat topic over lesbevoegdheid was in een opwelling geopend, eigenlijk weet ik wel dat dat toch geen toekomst heeft voor mij.
Wat betreft dat laatste: dat is nu precies de reden waarom ik dit topic geopend heb.Heb je de gemeente al gebeld dan?