Relaties
alle pijlers
steun om met affaire te stoppen
zondag 16 maart 2008 om 08:46
Ik schaam me al bij voorbaat, zonder een zin op papier te zetten...
Uit mijn leuke, gezellige contact met mijn 10 jaar oudere collega, waar ik veel mee samenwerk, is een affaire voortgekomen. Hij is getrouwd, heeft geen kinderen.
Eerder dit jaar, na wat zoenen en mailen en chatten, heb ik het afgekapt, omdat ik me ontzettend rot eronder voelde. Toen is er 4 maanden niets gebeurd, behalve werkgerelateerde gesprekken.
Pakweg een maand geleden "ontstond" er toch weer wat, mailtjes werden dubbelzinniger, we begonnen weer te chatten. De chats gingen heel snel van onschuldig naar digisex. En intussen hebben we ook de stap naar 'live' sex gemaakt. Nog wel bij hem thuis, zijn vrouw was weg
Hij vertelde mij een tijd terug, dat hij niet weg kan bij z'n vrouw, omdat ze niet zo lang geleden een koophuis gekocht hebben en in de schulden zitten. Volgens mij klopt daar geen bal van, en voelt hij gewoon hartstikke veel voor haar. We praten niet over haar btw, dat wil ik niet.
Ik moet hiermee stoppen, want ik voel me na ieder incident schuldiger, verrotter en slechter. En meer aan hem gehecht. En ik wil hem ook niet meehelpen z'n relatie te verkloten, maar ben dat nu wel aan het doen.
Ik heb hem al gemaild dat ik sowieso niet meer naar zijn, nee naar hun huis kom. Dat dat echt een grens is waar ik niet meer overheen wil. Maar eigenlijk is dat niet genoeg. Eigenlijk moet ik het helemaal afkappen. Voor mij én voor hem. Ik merk ook dat ik helemaal niet meer naar andere mannen kijk, ben niet meer geinteresseerd. Ik wil alleen hem, maar dat kan niet.
Kick my ass! Vertel me alsjeblieft dat ik fout bezig ben, en dat ik het alleen maar kan oplossen door er nú mee te stoppen.
Help me... Want ik veracht mezelf, hoe ik nu bezig ben. En hem ook.
Uit mijn leuke, gezellige contact met mijn 10 jaar oudere collega, waar ik veel mee samenwerk, is een affaire voortgekomen. Hij is getrouwd, heeft geen kinderen.
Eerder dit jaar, na wat zoenen en mailen en chatten, heb ik het afgekapt, omdat ik me ontzettend rot eronder voelde. Toen is er 4 maanden niets gebeurd, behalve werkgerelateerde gesprekken.
Pakweg een maand geleden "ontstond" er toch weer wat, mailtjes werden dubbelzinniger, we begonnen weer te chatten. De chats gingen heel snel van onschuldig naar digisex. En intussen hebben we ook de stap naar 'live' sex gemaakt. Nog wel bij hem thuis, zijn vrouw was weg
Hij vertelde mij een tijd terug, dat hij niet weg kan bij z'n vrouw, omdat ze niet zo lang geleden een koophuis gekocht hebben en in de schulden zitten. Volgens mij klopt daar geen bal van, en voelt hij gewoon hartstikke veel voor haar. We praten niet over haar btw, dat wil ik niet.
Ik moet hiermee stoppen, want ik voel me na ieder incident schuldiger, verrotter en slechter. En meer aan hem gehecht. En ik wil hem ook niet meehelpen z'n relatie te verkloten, maar ben dat nu wel aan het doen.
Ik heb hem al gemaild dat ik sowieso niet meer naar zijn, nee naar hun huis kom. Dat dat echt een grens is waar ik niet meer overheen wil. Maar eigenlijk is dat niet genoeg. Eigenlijk moet ik het helemaal afkappen. Voor mij én voor hem. Ik merk ook dat ik helemaal niet meer naar andere mannen kijk, ben niet meer geinteresseerd. Ik wil alleen hem, maar dat kan niet.
Kick my ass! Vertel me alsjeblieft dat ik fout bezig ben, en dat ik het alleen maar kan oplossen door er nú mee te stoppen.
Help me... Want ik veracht mezelf, hoe ik nu bezig ben. En hem ook.
donderdag 20 maart 2008 om 01:08
Mooi dat je zo openhartig en kwetsbaar durft te zijn. Lees je eigen bericht nog maar eens na. Je geeft de hele tijd antwoord op je eigen vragen. Hoe pijnlijk het ook is, de getrouwde vriend is dus een ingebouwde zekerheid ( "het kan toch nooit echt iets worden, en dus kan het ook nooit eindigen en dus heb ik geen pijn")
Maar dat is een schijnveiligheid, de pijn voel je nu ook, dat is de pijn van afwijzing, niet hebben wat je wilt en uiteindelijk de pijn van het verlies van je ex. Die laatste pijn zal altijd blijven, misschien gaan de scherpe randjes er vanaf, het gemis dat blijft. En geen enkel toekomstig vriendje kan zijn plaats innemen.
Dat gevoel mag je best hebben, je mag daar verdrietig of boos over zijn. Je hoeft dat ook niet af te sluiten. Ik vind het zo raar dat mensen dat soms zeggen (misschien om te voldoen aan de verwachting van de "buitenwereld"?) Op rouwverwerking zit geen houdbaarheidsdatum.
Maar dat is een schijnveiligheid, de pijn voel je nu ook, dat is de pijn van afwijzing, niet hebben wat je wilt en uiteindelijk de pijn van het verlies van je ex. Die laatste pijn zal altijd blijven, misschien gaan de scherpe randjes er vanaf, het gemis dat blijft. En geen enkel toekomstig vriendje kan zijn plaats innemen.
Dat gevoel mag je best hebben, je mag daar verdrietig of boos over zijn. Je hoeft dat ook niet af te sluiten. Ik vind het zo raar dat mensen dat soms zeggen (misschien om te voldoen aan de verwachting van de "buitenwereld"?) Op rouwverwerking zit geen houdbaarheidsdatum.
zaterdag 22 maart 2008 om 20:13
hoi allemaal,
ik heb hem niet gesproken. Niet gemaild. Niet gechat. Zelfs geen werkmail, was niet nodig. In het laatste mailtje van zijn kant schreef hij dat het "overdreven was om gelijk ook niet meer te mailen". Maar dat hij dat wel kon respecteren enzo. Daar werd ik heel kwaad van. Overdreven? Zo van, ik stel me aan dat ik dat niet wil? Al m'n nagels eraf gekauwd, een vriendin gebeld, 10 km gaan hardlopen en een bak chocoladeijs leeggeten (da's dan wel een goede combi ). Maar niet geantwoord.
En daarna was het stil. Nu al twee hele dagen.
Ik kan z'n mailtjes niet weggooien zonder ze te lezen, dat lukt me (nog) niet. Maar niet beantwoorden gaat nu goed...
ik heb hem niet gesproken. Niet gemaild. Niet gechat. Zelfs geen werkmail, was niet nodig. In het laatste mailtje van zijn kant schreef hij dat het "overdreven was om gelijk ook niet meer te mailen". Maar dat hij dat wel kon respecteren enzo. Daar werd ik heel kwaad van. Overdreven? Zo van, ik stel me aan dat ik dat niet wil? Al m'n nagels eraf gekauwd, een vriendin gebeld, 10 km gaan hardlopen en een bak chocoladeijs leeggeten (da's dan wel een goede combi ). Maar niet geantwoord.
En daarna was het stil. Nu al twee hele dagen.
Ik kan z'n mailtjes niet weggooien zonder ze te lezen, dat lukt me (nog) niet. Maar niet beantwoorden gaat nu goed...
zaterdag 22 maart 2008 om 21:25
Muziekmeisje, ik heb niet alles gelezen wat er is geschreven maar ik snap helemaal dat je het moeilijk hebt. Ik weet uit ervaring dat je heen en weer geschommeld wordt door verstand en gevoel. Het is heel goed van je dat je niet meer gereageerd hebt op zijn mail. Een beetje 'door laten sudderen' is niet slim. Dat geeft onduidelijkheid en twijfel.
Fijn dat je een vriendin hebt om er over te praten. Bij mij was het in die tijd een groot geheim, ik heb er nooit met iemand over gepraat.
Veel sterkte en houd vol! Binnenkort loop je gewoon een halve marathon!
Fijn dat je een vriendin hebt om er over te praten. Bij mij was het in die tijd een groot geheim, ik heb er nooit met iemand over gepraat.
Veel sterkte en houd vol! Binnenkort loop je gewoon een halve marathon!
zaterdag 22 maart 2008 om 21:32
zondag 23 maart 2008 om 10:04
De enige remedie in dit soort situaties is het laten doodbloeden.Het allernaarst van dit alles dus.
Iedere keer kan je wel weer reageren ,omdat je het rot vind,niet respect toont voor je gevoel enzenz.Het geeft alleen maar meer aanleiding om nog niet los te laten.Uitstel van ...
Je doet het goed M.Meisje.
Ongetwijfeld zal het ervan komen dat hij alsnog van zich laat horen.Hoeft niet, maar hou er rekening mee.
Iedere keer kan je wel weer reageren ,omdat je het rot vind,niet respect toont voor je gevoel enzenz.Het geeft alleen maar meer aanleiding om nog niet los te laten.Uitstel van ...
Je doet het goed M.Meisje.
Ongetwijfeld zal het ervan komen dat hij alsnog van zich laat horen.Hoeft niet, maar hou er rekening mee.
zondag 23 maart 2008 om 10:17
Het is even heel naar. Kan me voorstellen dat het ook moeilijk is. Maar stukje bij beetje ga je je weer goed voelen over jezelf. En zoek afleiding met vriendinnen. Ga leuke dingen doen zodat je er niet steeds aan moet denken. Wat ik aan het begin van je topic al schreef. Mocht je hardlopen leuk vinden, kijk of je iemand kan vinden waar je samen mee gaat hardlopen. Of zet een oproepje hier op het prikbord bij Viva.
Maar goed dat je het volhoudt!!!!
Maar goed dat je het volhoudt!!!!
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 23 maart 2008 om 13:36
@face, zelfs al laat hij niets van zich horen, dan zie ik hem over een weekje weer... op het werk. Ik wil deze tijd nu echt gebruiken om hem echt los te laten, en dan die houding op het werk voortzetten...
@meds, na je vorige post en mijn reactie daarop, heb ik echt even zitten worstelen. Je stelde even precies de goede vragen, maar ik had daarna zo het idee, nu écht al m'n sores op het forum te hebben gegooid, dat ik ook even ben weggebleven. Jankend achter de computer, mijn gód, waar ben ik mee bezig... En toch, daardoor makkelijker om er juist niet mee door te gaan.
Nu is het allemaal even lastig. Want donderdag werd ik behoorlijk verkouden, vrijdag bleek het griep, en daar ben ik nu nog van aan het bijkomen. Rennen lukt dus niet echt, en ik zit veel te veel thuis achter de computer.
Nu weer ff naar bed...
@meds, na je vorige post en mijn reactie daarop, heb ik echt even zitten worstelen. Je stelde even precies de goede vragen, maar ik had daarna zo het idee, nu écht al m'n sores op het forum te hebben gegooid, dat ik ook even ben weggebleven. Jankend achter de computer, mijn gód, waar ben ik mee bezig... En toch, daardoor makkelijker om er juist niet mee door te gaan.
Nu is het allemaal even lastig. Want donderdag werd ik behoorlijk verkouden, vrijdag bleek het griep, en daar ben ik nu nog van aan het bijkomen. Rennen lukt dus niet echt, en ik zit veel te veel thuis achter de computer.
Nu weer ff naar bed...
maandag 24 maart 2008 om 21:14
Thanx again... Ik merk wel dat ik het zo wil aanpakken. Geen half contact, of een beetje, maar nu in ieder geval niet. Wanneer werk weer begint, maar kijken hoe dat daar moet. Maar voor nu wil ik het echt zo. Gelukkig hebben we nooit gebeld of gesmst, en nu mailt hij ook niet.
Vandaag was lastig. Ik heb verkouden en wel, nog half grieperig, tóch de jaarbeurs loop (10 km) gelopen. In een slechte tijd, maar wel uitgelopen. Daarna was ik gelijk helemaal niks meer waard, maar toch ben ik flink trots. Hier werkte ik al een tijdje naar toe.
En dat wilde ik hém zo graag even mailen. Dat het toch gelukt was en dat ik daar trots op was. Ik heb het niet gedaan, maar wel een paar keer bijna.
Vandaag was lastig. Ik heb verkouden en wel, nog half grieperig, tóch de jaarbeurs loop (10 km) gelopen. In een slechte tijd, maar wel uitgelopen. Daarna was ik gelijk helemaal niks meer waard, maar toch ben ik flink trots. Hier werkte ik al een tijdje naar toe.
En dat wilde ik hém zo graag even mailen. Dat het toch gelukt was en dat ik daar trots op was. Ik heb het niet gedaan, maar wel een paar keer bijna.
dinsdag 25 maart 2008 om 00:16
dinsdag 25 maart 2008 om 13:27
Hoe is je werkdag verlopen, ik neem aan dat je hem gezien hebt? Of ben je nu grieperig thuis? Doe niet al te gekke dingen he! Te veel van het goede is ook niet goed.
Heb je voor jezelf al eens nagedacht wat je naast het sporten verder wilt? Wil je het even rustig aan doen of sta je open om iemand te ontmoeten? Ben je er al aan toe om zijn emailadres en tel.nr te verwijderen of ken je die uit je hoofd? Tipje, ik ken alle nummers van alle bekenden en vrienden uit mijn hoofd, maar ik merk als ik er een paar een tijdje niet meer heb gebeld dat je het niet meer exact weet. Dus als je eraan toe bent, toch verwijderen ook al ken je ze nu nog uit je hoofd.
Heb je voor jezelf al eens nagedacht wat je naast het sporten verder wilt? Wil je het even rustig aan doen of sta je open om iemand te ontmoeten? Ben je er al aan toe om zijn emailadres en tel.nr te verwijderen of ken je die uit je hoofd? Tipje, ik ken alle nummers van alle bekenden en vrienden uit mijn hoofd, maar ik merk als ik er een paar een tijdje niet meer heb gebeld dat je het niet meer exact weet. Dus als je eraan toe bent, toch verwijderen ook al ken je ze nu nog uit je hoofd.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 26 maart 2008 om 17:09
nou, ik kan me hier bij voegen..
ben zo stom geweest om verliefd te worden op een collega. in een voor mij moeilijke tijd, was hij er voor me... heel fijn allemaal...totdat hij me zoende.... ik ben zo stom geweest om er op in te gaan..... later is het nog veel verder gegaan.... (ik gebruik mijn kwetsbaarheid niet als excuus, ik weet dat ik er zelf op in ben gegaan en dus zelf deels schuld heb)....
het begon echt op een affaire te lijken... zo nu en dan contact, sms, mail en dus ook sex... het heeft al met al 2 maanden geduurd, maar ik kan niet meer...
dit weekend gaf hij per sms aan dat hij er een streep onder wilde zetten, omdat hij merkte dat het bij hem niet goed ging... kon zich niet concentreren, was thuis niet te genieten... maar ipv dat hij de streep direct zet, zei hij dat hij dat binnenkort (!) ging doen...
maandag was hij vrij, vanaf thuis een lading lieve/geile sms-jes gekregen.... vandaag was hij niet te genieten, nors, kortaf en soms zelfs onaardig....
al een tijdje het gevoel gehad dat hij wilde dat ik er een streep onder zou zetten, zodat hij het zelf niet zou hoeven doen... nou, hij heeft het voor elkaar.... ik kan niet meer!
ik ben moe, soms boos, chagarijnig, verdrietig... en dan weer heel blij met de aandacht...
dit gaat niet meer, ik kan niet meer.... ik zet er een streep onder..... en nu maar hopen dat ik niet wegsmelt bij zijn mooie ogen de volgende keer dat ik hem tegenkom of toch weer toegeef aan de lieve sms-jes, die allicht weer gaan komen als meneer zijn pet er wel naar heeft staan.....
ik wil niet meer... ik lijd er onder... en ook mijn huwelijk is geen pretje op dit moment....
ik ben zo stom geweest om mee te gaan met dit alles en het zelf in stand te houden. Nu moet ik dapper genoeg zijn om er mee te kappen..... zijn telefoonnummer heb ik al verwijderd uit mijn telefoon, ik ga niet meer reageren als hij wel smst..... pest is dat we elkaar regelmatig zien (collega) en dat we zakelijk dus nog wel contact zullen hebben, maar dat ga ik tot een minimum beperken....
zout op, ga lekker naar je vrouw om nors en kortaf te zijn, ik zit er niet meer op te wachten.... (klink ik boos? ben ook boos). Daarbij hoorde ik van meneer dat hij, naast zijn vrouw, ook al een vriendin heeft.... dus, ik ben nr.3. Nou, zelfs voor een affaire (wat onverlet maakt dat een affaire natuurlijk fout is), zou ik beter verdienen dan dat...
lieve man: geniet van je verdere leven met je vrouw en je minnares... ik doe niet meer mee!
(en nu maar hopen dat ik standvastig genoeg ben!)
ben zo stom geweest om verliefd te worden op een collega. in een voor mij moeilijke tijd, was hij er voor me... heel fijn allemaal...totdat hij me zoende.... ik ben zo stom geweest om er op in te gaan..... later is het nog veel verder gegaan.... (ik gebruik mijn kwetsbaarheid niet als excuus, ik weet dat ik er zelf op in ben gegaan en dus zelf deels schuld heb)....
het begon echt op een affaire te lijken... zo nu en dan contact, sms, mail en dus ook sex... het heeft al met al 2 maanden geduurd, maar ik kan niet meer...
dit weekend gaf hij per sms aan dat hij er een streep onder wilde zetten, omdat hij merkte dat het bij hem niet goed ging... kon zich niet concentreren, was thuis niet te genieten... maar ipv dat hij de streep direct zet, zei hij dat hij dat binnenkort (!) ging doen...
maandag was hij vrij, vanaf thuis een lading lieve/geile sms-jes gekregen.... vandaag was hij niet te genieten, nors, kortaf en soms zelfs onaardig....
al een tijdje het gevoel gehad dat hij wilde dat ik er een streep onder zou zetten, zodat hij het zelf niet zou hoeven doen... nou, hij heeft het voor elkaar.... ik kan niet meer!
ik ben moe, soms boos, chagarijnig, verdrietig... en dan weer heel blij met de aandacht...
dit gaat niet meer, ik kan niet meer.... ik zet er een streep onder..... en nu maar hopen dat ik niet wegsmelt bij zijn mooie ogen de volgende keer dat ik hem tegenkom of toch weer toegeef aan de lieve sms-jes, die allicht weer gaan komen als meneer zijn pet er wel naar heeft staan.....
ik wil niet meer... ik lijd er onder... en ook mijn huwelijk is geen pretje op dit moment....
ik ben zo stom geweest om mee te gaan met dit alles en het zelf in stand te houden. Nu moet ik dapper genoeg zijn om er mee te kappen..... zijn telefoonnummer heb ik al verwijderd uit mijn telefoon, ik ga niet meer reageren als hij wel smst..... pest is dat we elkaar regelmatig zien (collega) en dat we zakelijk dus nog wel contact zullen hebben, maar dat ga ik tot een minimum beperken....
zout op, ga lekker naar je vrouw om nors en kortaf te zijn, ik zit er niet meer op te wachten.... (klink ik boos? ben ook boos). Daarbij hoorde ik van meneer dat hij, naast zijn vrouw, ook al een vriendin heeft.... dus, ik ben nr.3. Nou, zelfs voor een affaire (wat onverlet maakt dat een affaire natuurlijk fout is), zou ik beter verdienen dan dat...
lieve man: geniet van je verdere leven met je vrouw en je minnares... ik doe niet meer mee!
(en nu maar hopen dat ik standvastig genoeg ben!)
woensdag 26 maart 2008 om 17:21
hey muziekmeisje
Onthou dit: In het leven kun je niet kiezen van wie je houdt? Maar in dit heel proces moet je wel altijd van jezelf blijven houden!! Op het moment dat een relatie te pijn doet is het de moeite niet meer waard.
Ik had een paar jaar geleden ook een relatie met iemand die getrouwd is, maar na alle tranen heb ik voor mezelf gekozen!! Probeer dat eens Zet jezelf op plaats nummer 1!! Sta voor de spiegel en zeg het: Ik ben belangerijk!!!
Wanneer je dat doet maak je steeds ook betere keuzes in het leven!
Kusjes en succes
Onthou dit: In het leven kun je niet kiezen van wie je houdt? Maar in dit heel proces moet je wel altijd van jezelf blijven houden!! Op het moment dat een relatie te pijn doet is het de moeite niet meer waard.
Ik had een paar jaar geleden ook een relatie met iemand die getrouwd is, maar na alle tranen heb ik voor mezelf gekozen!! Probeer dat eens Zet jezelf op plaats nummer 1!! Sta voor de spiegel en zeg het: Ik ben belangerijk!!!
Wanneer je dat doet maak je steeds ook betere keuzes in het leven!
Kusjes en succes
woensdag 26 maart 2008 om 18:41
@tantetje... helemaal herkenbaar. Bij mij heeft het gelukkig iets minder lang geduurd. De aanloop wel, maar niet zolang ook sex enzo. En ik vind dit heel moeilijk. Maar weet wel dat ik het nú aanpak zoals ik wil. Dat ik nu in ieder geval tevreden ben met mijzelf.
(niet met wat er is gebeurd... dat absoluut niet. Maar met hoe ik het nu aanpak...)
Tantetje, heb je er al een streep onder gezet? Gemaild of gesmst dat je ermee stopt? Heel, heel veel sterkte, post alsjeblieft ook mee, we kunnen hoop ik veel aan elkaar hebben... Las ik nu dat je zelf ook getrouwd bent?
@sugagirl: bedankt voor je lieve post. Wat je noemt is juist wat ik wil: tevreden zijn met mezelf, het idee hebben dat ik mezelf recht in de spiegel kan aankijken. Er steekt nu de hele tijd een zeurstemmetje op "ja maar hij is zo lief", maar die druk ik de kop in.... Bedankt voor je steun,,,
(niet met wat er is gebeurd... dat absoluut niet. Maar met hoe ik het nu aanpak...)
Tantetje, heb je er al een streep onder gezet? Gemaild of gesmst dat je ermee stopt? Heel, heel veel sterkte, post alsjeblieft ook mee, we kunnen hoop ik veel aan elkaar hebben... Las ik nu dat je zelf ook getrouwd bent?
@sugagirl: bedankt voor je lieve post. Wat je noemt is juist wat ik wil: tevreden zijn met mezelf, het idee hebben dat ik mezelf recht in de spiegel kan aankijken. Er steekt nu de hele tijd een zeurstemmetje op "ja maar hij is zo lief", maar die druk ik de kop in.... Bedankt voor je steun,,,
woensdag 26 maart 2008 om 19:57
muziekmeisje, ik heb net in 6 sms-jes mijn gevoelens geprobeerd uit te leggen en aangegeven dat ik het niet meer kan. Dat ik ooit graag weer vriendschappelijk met hem wil omgaan, maar dat ik het nu allemaal niet meer trek. Ik hoop dat hij het respecteert en me niet gaat proberen om te praten. ben bang dat ik toch terug zal happen... en dat moet niet gebeuren...
ja, ben zelf ook getrouwd, dubbel fout dus! ik keur ook absoluut niet goed wat ik heb gedaan. Ik vraag me ook af wat ik richting mijn man moet doen. Of ik nog iets moet zeggen, iets moet doen, of dat ik het maar gewoon moet laten voor wat het is en me weer voor de volle 100% moet inzetten voor mijn relatie, want dat is wel wat ik wil doen!
jij ook veel suc6. Ik kan niet veel berichten sturen, meestal alleen tussen half 5 en half 6, dan ben ik alleen thuis... wil uiteraard ook niet dat man er op deze manier achter komt..
voel me echt een stom rund zo nu en dan.... (toe maar, schop maar, ik weet het zelf!)... en ik zal idd zo nu en dan een schop nodig hebben om mezelf helder te houden en niet te reageren op hem... ik zal proberen het hier van me af te schrijven.... heb hem al gewist uit mijn telefoon nu... nu maar hopen dat ik zijn nummer ook snel vergeet...
ja, ben zelf ook getrouwd, dubbel fout dus! ik keur ook absoluut niet goed wat ik heb gedaan. Ik vraag me ook af wat ik richting mijn man moet doen. Of ik nog iets moet zeggen, iets moet doen, of dat ik het maar gewoon moet laten voor wat het is en me weer voor de volle 100% moet inzetten voor mijn relatie, want dat is wel wat ik wil doen!
jij ook veel suc6. Ik kan niet veel berichten sturen, meestal alleen tussen half 5 en half 6, dan ben ik alleen thuis... wil uiteraard ook niet dat man er op deze manier achter komt..
voel me echt een stom rund zo nu en dan.... (toe maar, schop maar, ik weet het zelf!)... en ik zal idd zo nu en dan een schop nodig hebben om mezelf helder te houden en niet te reageren op hem... ik zal proberen het hier van me af te schrijven.... heb hem al gewist uit mijn telefoon nu... nu maar hopen dat ik zijn nummer ook snel vergeet...
donderdag 27 maart 2008 om 14:10
Danielle, als je het echt wilt dan verwijder je zijn nummer. Of neem je een zelf een ander nummer. Even moeilijk maar waarom je relatie op het spel zetten nu ? Je kan beter nu je tijd in je relatie stoppen. Uitzoeken waarom het niet goed loopt of hoe het komt dat je voor een ander valt. Werk aan jezelf en je relatie. Even doorzetten hoe moeilijk dan ook. Sterkte.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 29 maart 2008 om 09:11
Hoi allemaal,
werk ging goed, geloof ik. Lekker erop gestort, druk bezig geweest. Ik kwam collega in de lunchpauze tegen, moest nog wat doorspreken met hem. Gesprek ging ongeveer zo
(collega) "hoe was je weekend?"
(ik) "dus jij doet die brieven dan?"
"is prima, heb je nog gerend?"
"weet je wat nu gewijzigd moest worden?"
"ja, is duidelijk. Ik heb nog lekker geklust van het weekend."
"moeten we verder nog dingen doorspreken?"
"geloof het niet. Hoe is het verder met je?"
"prima, ik ga weer aan het werk."
Ik richting lift, hij richting lift, ik dus richting trappenhuis. De rest van de dag niet meer gezien.
Pfff, it's a start.
tantetje: hoe gaat het nu? Geen contact gezocht? Denk voorlopig maar niet aan "ooit" vriendschappelijk contact... Die illusie ben ik ook met m'n collega aan het opgeven. Volgens mij kan dat gewoon niet meer, na wat er is gebeurd. En eigenlijk respecteer ik hem helemaal niet als persoon, omdat hij zo slap is, z'n vrouw niks vertelt en alles van mij laat afhangen. Niet echt een mooie basis voor een goede vriendschap denk ik...
Heb je al lijsten met negatieve punten gemaakt enzo? Allemaal redenen waarom je niks met hem wilt?
@danielle: op een gegeven moment vergeet je z'n nummer wel... Heb je het al wel gewist? Leer anders de telefoonnummers van een paar vriendinnen uit je hoofd, het nummer van de bibliotheek, de sportschool... Allemaal nutteloze nummers, die ervoor zorgen dat je hoofd 'vol' zit...
werk ging goed, geloof ik. Lekker erop gestort, druk bezig geweest. Ik kwam collega in de lunchpauze tegen, moest nog wat doorspreken met hem. Gesprek ging ongeveer zo
(collega) "hoe was je weekend?"
(ik) "dus jij doet die brieven dan?"
"is prima, heb je nog gerend?"
"weet je wat nu gewijzigd moest worden?"
"ja, is duidelijk. Ik heb nog lekker geklust van het weekend."
"moeten we verder nog dingen doorspreken?"
"geloof het niet. Hoe is het verder met je?"
"prima, ik ga weer aan het werk."
Ik richting lift, hij richting lift, ik dus richting trappenhuis. De rest van de dag niet meer gezien.
Pfff, it's a start.
tantetje: hoe gaat het nu? Geen contact gezocht? Denk voorlopig maar niet aan "ooit" vriendschappelijk contact... Die illusie ben ik ook met m'n collega aan het opgeven. Volgens mij kan dat gewoon niet meer, na wat er is gebeurd. En eigenlijk respecteer ik hem helemaal niet als persoon, omdat hij zo slap is, z'n vrouw niks vertelt en alles van mij laat afhangen. Niet echt een mooie basis voor een goede vriendschap denk ik...
Heb je al lijsten met negatieve punten gemaakt enzo? Allemaal redenen waarom je niks met hem wilt?
@danielle: op een gegeven moment vergeet je z'n nummer wel... Heb je het al wel gewist? Leer anders de telefoonnummers van een paar vriendinnen uit je hoofd, het nummer van de bibliotheek, de sportschool... Allemaal nutteloze nummers, die ervoor zorgen dat je hoofd 'vol' zit...
zaterdag 29 maart 2008 om 09:36
he muziekmeisje... jij bent echt goed bezig zeg....
ik heb het wel behoorlijk moeilijk gehad.... ik had deze week een bespreking, met hem alleen.... moest hem ergens over bijpraten.... zo stom geweest om dat op een plek alleen te doen ipv even bij een van onze bureaus zeg maar...
hebben bijgepraat wat bijgepraat moest worden, maar daarna vroeg hij hoe het met me ging... aangegeven dat ik blij was dat ik alles er uit had gegooid en dat ik me opgelucht voelde.... hij zei dat hij er ook blij mee was, dat we gebotst waren..... het was volgens hem 'even' nodig.... ik voelde het gesprek direct de verkeerde kant op gaan.. hij vroeg of ik er nog steeds achter stond.... heb aangegeven dat dat inderdaad het geval was....hij zorgt er voor dat ik me urenlang k*t voel..... hebben daarna over wat 'gewone/gezellige' dingetjes gepraat.... jeetje, dat vind ik nog wel het moeilijkst... dat mis ik wel zeg....
helaas veel contact gehad ivm werk deze week nog, dat doet me alleen maar meer verlangen... als er geen gezeur is, dan is hij gewoon zo lief...... maar ik merk dat ik blijer ben nu het gestopt is.....dus het moet zo blijven... maar ik vind het dus vreselijk moeilijk....
ik heb het wel behoorlijk moeilijk gehad.... ik had deze week een bespreking, met hem alleen.... moest hem ergens over bijpraten.... zo stom geweest om dat op een plek alleen te doen ipv even bij een van onze bureaus zeg maar...
hebben bijgepraat wat bijgepraat moest worden, maar daarna vroeg hij hoe het met me ging... aangegeven dat ik blij was dat ik alles er uit had gegooid en dat ik me opgelucht voelde.... hij zei dat hij er ook blij mee was, dat we gebotst waren..... het was volgens hem 'even' nodig.... ik voelde het gesprek direct de verkeerde kant op gaan.. hij vroeg of ik er nog steeds achter stond.... heb aangegeven dat dat inderdaad het geval was....hij zorgt er voor dat ik me urenlang k*t voel..... hebben daarna over wat 'gewone/gezellige' dingetjes gepraat.... jeetje, dat vind ik nog wel het moeilijkst... dat mis ik wel zeg....
helaas veel contact gehad ivm werk deze week nog, dat doet me alleen maar meer verlangen... als er geen gezeur is, dan is hij gewoon zo lief...... maar ik merk dat ik blijer ben nu het gestopt is.....dus het moet zo blijven... maar ik vind het dus vreselijk moeilijk....
zaterdag 29 maart 2008 om 10:00
oh ja, en dan nog iets... tijdens het fijne gesprek heeft hij gezegd dat hij van me houdt....ja, zeg! wat moet ik daar nu mee.... hoe kan dat nou, zo snel al.... ok, toegegeven, ik heb ook gevoelens... en dan ook gevoelens die best heftig zijn, ik ben best wel een beetje verliefd denk ik... maar houden van? gaat dat niet wat snel?
goed, maakt het dus niet makkelijker.... wederom
goed, maakt het dus niet makkelijker.... wederom
