Seks
alle pijlers
Minnaar deel 17
maandag 21 mei 2012 om 14:59
Profiel
17623 berichten
Voeg toe als contact
13-03-2012, 17:08
--------------------------------------------------------------------------------
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time
17623 berichten
Voeg toe als contact
13-03-2012, 17:08
--------------------------------------------------------------------------------
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time
maandag 21 mei 2012 om 20:47
Hoi Silvia,
Wil je allereerst heel veel sterkte wensen!
Kan me heel goed indenken hoe je je voelt!
Ik heb me altijd heel erg herkend in jouw verhalen, mijn minnaar heeft ook altijd veel last van schuldgevoelens.
Vooral na dates, altijd is er dan weer een aspect te heftig voor hem..,
Zelf heb ik daardoor al twee keer geprobeerd te stoppen, wat niet lukte,ging hem zo missen, pfffff.
Ik probeer me er nu niet meer te veel erin te verliezen, neem het zo als het is.
Jouw verhaal zet me weer met beide benen op de grond, weet dat dit waarschijnlijk bij ons ook zo zal lopen.
Probeer mijn afstand te bewaren.
Ook al weet ik dat het zo veel pijn zal doen als dit toch gebeurd.
Stof tot nadenken.
Succes...xx
Wil je allereerst heel veel sterkte wensen!
Kan me heel goed indenken hoe je je voelt!
Ik heb me altijd heel erg herkend in jouw verhalen, mijn minnaar heeft ook altijd veel last van schuldgevoelens.
Vooral na dates, altijd is er dan weer een aspect te heftig voor hem..,
Zelf heb ik daardoor al twee keer geprobeerd te stoppen, wat niet lukte,ging hem zo missen, pfffff.
Ik probeer me er nu niet meer te veel erin te verliezen, neem het zo als het is.
Jouw verhaal zet me weer met beide benen op de grond, weet dat dit waarschijnlijk bij ons ook zo zal lopen.
Probeer mijn afstand te bewaren.
Ook al weet ik dat het zo veel pijn zal doen als dit toch gebeurd.
Stof tot nadenken.
Succes...xx
maandag 21 mei 2012 om 21:23
quote:x_ella_x schreef op 21 mei 2012 @ 19:53:
@meis34, was dat die eerste échte minnaar, na je andere SV's, waar je veel minder voor voelde?
Nee, dit was m'n eerste minnaar / sv, waarvan ik zei dat ik niet verliefd was, maar achteraf bleek het toch anders te zijn. Dit was m'n allereerste liefdesverdriet (of verlustverdriet, hoe je het maar wilt noemen). Ik Google 'm nog regelmatig, bekijk z'n foto's, ik kan het nog steeds niet laten, het blijft lastig. Ik mis het chatcontact, maar vooral het feit dat ik nooit meer lichamelijk contact met hem zal hebben, hem nooit meer zal zien doet gewoon zeer.
Ik heb ondertussen m'n nieuwe lover ook ontmoet, heftige sex gehad. Ik heb een open relatie, maar m'n partner krijgt bedenkingen, dus ik wacht ff af hoe het allemaal gaat lopen.
@meis34, was dat die eerste échte minnaar, na je andere SV's, waar je veel minder voor voelde?
Nee, dit was m'n eerste minnaar / sv, waarvan ik zei dat ik niet verliefd was, maar achteraf bleek het toch anders te zijn. Dit was m'n allereerste liefdesverdriet (of verlustverdriet, hoe je het maar wilt noemen). Ik Google 'm nog regelmatig, bekijk z'n foto's, ik kan het nog steeds niet laten, het blijft lastig. Ik mis het chatcontact, maar vooral het feit dat ik nooit meer lichamelijk contact met hem zal hebben, hem nooit meer zal zien doet gewoon zeer.
Ik heb ondertussen m'n nieuwe lover ook ontmoet, heftige sex gehad. Ik heb een open relatie, maar m'n partner krijgt bedenkingen, dus ik wacht ff af hoe het allemaal gaat lopen.
maandag 21 mei 2012 om 23:40
Nee, dat heb ik ook heel moeilijk gevonden. Ik heb met mijn vorige minnaar ook heel lang geprobeerd om 'een vriendschappelijk contact' te onderhouden, maar dat lukte helemaal niet. Dus uiteindelijk toch maar de 'cold turkey' methode en we hebben geen contact meer.
Je hoeft je geen aansteller te voelen en iedereen te bedanken hier hoor... hartezeer doet gewoon pijn en voor velen is het dus herkenbaar en logisch dat je er verdrietig over bent. Mij hielp het om veel te sporten, leuke dingen te ondernemen met vrienden en vriendinnen en extra energie te steken in mijn thuissituatie.
Daarnaast - dat moet ik wel toegeven - ... ben ik ook geholpen geweest met een nieuwe minnaar, eendachtig een uitspraak van Stew hier: 'the best way to get over a man, is to get under another'. Dat heeft mij uiteindelijk wel geholpen om mijn vorige minnaar definitief en volledig uit mijn systeem te krijgen.
dinsdag 22 mei 2012 om 00:24
Ja, idd.. dat was ik.. Het leek mij niet verstandig zo'n beslissing te nemen in de huidige situatie. In het topic 'open relaties' komt het woord vertrouwen toch keer op keer naar voren. En dat is nou net wat er afgenomen is.
@ Stew, lastig meid, dat je nr1 er niets van wil weten. Hoe moeilijk moet dat zijn, om een beslissing te willen nemen en aan een afsluiting te willen beginnen, maar dat de ander dat niet wil. Het lijkt me voor jou ook niet goed deze beslissing voor je uit te blijven schuiven..
dinsdag 22 mei 2012 om 01:21
Ook even mijn gezicht weer laten zien op het :"nieuwe deel".
Mooie discussies gezien en veel posters in een dubbelleven dilemma en of eindigende relaties. Veel strekte allemaal en ik hoop voor jullie allemaal met een positief gevoel, wat nu nog heel ver weg lijkt,
@ Stew, goed je zo af en toen hier te zien, lastige situatie anld 1 van de twee het gewoon niet ziet zitten om ergens een punt achter te zetten.
Mooie discussies gezien en veel posters in een dubbelleven dilemma en of eindigende relaties. Veel strekte allemaal en ik hoop voor jullie allemaal met een positief gevoel, wat nu nog heel ver weg lijkt,
@ Stew, goed je zo af en toen hier te zien, lastige situatie anld 1 van de twee het gewoon niet ziet zitten om ergens een punt achter te zetten.
dinsdag 22 mei 2012 om 10:03
dinsdag 22 mei 2012 om 10:37
Silvia, met mijn minnaar was het toen ook cold turkey, dat was zijn beslissing. Ook ik heb hem in zwakke momenten gemaild, maar nooit antwoord gehad. Probeer geen contact te zoeken want dat is alleen maar pijnlijker. En mocht hij wel antwoorden dan houd jij alleen maar ( valse) hoop. Geef jezelf de tijd om er overheen te komen. Wees lief voor jezelf en zoek veel afleiding. Dikke knuffel!
dinsdag 22 mei 2012 om 10:39
@meiss mijn partner krijgt ook bedenkingen, wij zijn dit traject, van open, nog niet zo heel lang geleden ingegaan. Hij heeft geen behoefte, ik wel. Maar merk dat hij het er soms moeilijk mee heeft en waarschuwt me ook dat het zomaar wel eens zou kunnen gebeuren dat hij het niet meer trekt.....en dan? Wil niets stiekem doen....Hoe ga jij er mee om?
Verder aan allen die het moeilijk/verwarrend of een andere pijnlijke emotie(want dat kunnen er veel zijn in het minnaressenschap), sterkte en liefs!
Maar ook voor iedereen bij wie t wel lekker loopt, N-joy!!
Verder aan allen die het moeilijk/verwarrend of een andere pijnlijke emotie(want dat kunnen er veel zijn in het minnaressenschap), sterkte en liefs!
Maar ook voor iedereen bij wie t wel lekker loopt, N-joy!!
dinsdag 22 mei 2012 om 11:35
Mijn eerste stap in het nieuwste deel...my gods wat gaat dit hard!
Het is vreselijk moeilijk om afscheid van je minnaar te nemen waarvoor je nog steeds verliefde/verluste gevoelens koestert. Ik kan er niet eens aan denken zonder dat alles in mij protesteert. Laat staan de knop om zetten... Heel veel sterkte voor al degenen die voor die moeilijke keuze staan of de knop om moeten zetten!
Ergens durf ik hier amper meer te posten. Serieus. Ik heb het gevoel dat er een soorg zichtbare dubbele moraal heerst. Een soort taboe? Vreemdgaan mag zolang er
a. een open relatie / afspraak met partner nr 1 is of
b. wanneer de partner er helemaal niets vanaf weet.
Maar op het moment dat, zoals in mijn geval, het avontuur is uitgekomen lijkt de enige optie te zijn om te kiezen: of voor partner 1 of voor de 'vrijheid, doorgaan op dezelfde voet lijkt dan uitgesloten'.
Beginnen met liegen doen velen hier, maar doorgaan met liegen nadat de leugen is uitgekomen is not done? Nee, liegen is natuurlijk altijd not done! Maar liegen is inherent aan het hebben van een minnaar in een monogame en gesloten relatie waar een n2 geen plaats krijgt van n1. Het paradoxale is dat n2 een plaats kreeg binnen mijn relatie met n1 op het moment dat de relatie uitkwam. Voor n1 zal hij nl altijd in de achtergrond blijven loeren, zelfs als er niets zou gebeuren.
Ik hou helemaal niet van liegen en ik ben zelfs een heel slechte leugenaar. Mijn gezicht spreekt boekdelen en ik heb het hart op mijn tong (waardoor ik mezelf en minnaar gisteren bijna in een genante situatie bracht...op tijd gered gelukkig). Ik lieg alleen omdat ik mijn lief geen pijn wil doen.
De laatste weken heb ik werkelijk mijn hoofd gebroken, en nog steeds peins ik me helemaal suf, over mijn zgnd moreel verwerpelijk gedrag, maatschapplijk geaccepteerd gedrag, mijn wegblijvende schaamtegevoel, de gevoelens van oprechte liefde voor beide mannen en hoe ik mijn n1 ervan kan overtuigen dat ik zielsveel van hem hou, waarom onze maatschappij wil dat er keuzes gemaakt worden en over egoisme.
Waarom is het logisch dat mijn n1 exclusiviteit verlangt, ik dus helemaal voor hemzelf = egoistisch versus: waarom is het houden van twee mannen voor mezelf egoistisch? Twee egoistische beredeneringen die botsen. We willen beiden iemand voor onszelf. Hij één iemand, ik twee iemanden. Aardige patstelling...
Het is een duivelse dillema. Vragen over wat is goed? Wat is kwaad? Ik geloof zelf niet in puur goed en kwaad. Elke zaak heeft zoveel verschillende invalshoeken dat het onmogelijk is om zomaar het etiket 'goed'/'kwaad' erop te plakken.
Goed...ik heb recentelijk een overdaad aan voedsel voor de geest gekregen. En sta tussen het wal en het schip.... ik zou eigenlijk het liefst willen dansen en zingen omdat ik twee geweldige mannen ken waar ik mee kan spelen, lachen, huilen, praten en vrijen en waarvan ik wil houden....zonder pijn.
Overmorgen heb ik een hele ochtend met mijn heerlijke minnaar! Ik kan niet wachten....mijn verlangen is zo groot!!
Het is vreselijk moeilijk om afscheid van je minnaar te nemen waarvoor je nog steeds verliefde/verluste gevoelens koestert. Ik kan er niet eens aan denken zonder dat alles in mij protesteert. Laat staan de knop om zetten... Heel veel sterkte voor al degenen die voor die moeilijke keuze staan of de knop om moeten zetten!
Ergens durf ik hier amper meer te posten. Serieus. Ik heb het gevoel dat er een soorg zichtbare dubbele moraal heerst. Een soort taboe? Vreemdgaan mag zolang er
a. een open relatie / afspraak met partner nr 1 is of
b. wanneer de partner er helemaal niets vanaf weet.
Maar op het moment dat, zoals in mijn geval, het avontuur is uitgekomen lijkt de enige optie te zijn om te kiezen: of voor partner 1 of voor de 'vrijheid, doorgaan op dezelfde voet lijkt dan uitgesloten'.
Beginnen met liegen doen velen hier, maar doorgaan met liegen nadat de leugen is uitgekomen is not done? Nee, liegen is natuurlijk altijd not done! Maar liegen is inherent aan het hebben van een minnaar in een monogame en gesloten relatie waar een n2 geen plaats krijgt van n1. Het paradoxale is dat n2 een plaats kreeg binnen mijn relatie met n1 op het moment dat de relatie uitkwam. Voor n1 zal hij nl altijd in de achtergrond blijven loeren, zelfs als er niets zou gebeuren.
Ik hou helemaal niet van liegen en ik ben zelfs een heel slechte leugenaar. Mijn gezicht spreekt boekdelen en ik heb het hart op mijn tong (waardoor ik mezelf en minnaar gisteren bijna in een genante situatie bracht...op tijd gered gelukkig). Ik lieg alleen omdat ik mijn lief geen pijn wil doen.
De laatste weken heb ik werkelijk mijn hoofd gebroken, en nog steeds peins ik me helemaal suf, over mijn zgnd moreel verwerpelijk gedrag, maatschapplijk geaccepteerd gedrag, mijn wegblijvende schaamtegevoel, de gevoelens van oprechte liefde voor beide mannen en hoe ik mijn n1 ervan kan overtuigen dat ik zielsveel van hem hou, waarom onze maatschappij wil dat er keuzes gemaakt worden en over egoisme.
Waarom is het logisch dat mijn n1 exclusiviteit verlangt, ik dus helemaal voor hemzelf = egoistisch versus: waarom is het houden van twee mannen voor mezelf egoistisch? Twee egoistische beredeneringen die botsen. We willen beiden iemand voor onszelf. Hij één iemand, ik twee iemanden. Aardige patstelling...
Het is een duivelse dillema. Vragen over wat is goed? Wat is kwaad? Ik geloof zelf niet in puur goed en kwaad. Elke zaak heeft zoveel verschillende invalshoeken dat het onmogelijk is om zomaar het etiket 'goed'/'kwaad' erop te plakken.
Goed...ik heb recentelijk een overdaad aan voedsel voor de geest gekregen. En sta tussen het wal en het schip.... ik zou eigenlijk het liefst willen dansen en zingen omdat ik twee geweldige mannen ken waar ik mee kan spelen, lachen, huilen, praten en vrijen en waarvan ik wil houden....zonder pijn.
Overmorgen heb ik een hele ochtend met mijn heerlijke minnaar! Ik kan niet wachten....mijn verlangen is zo groot!!
dinsdag 22 mei 2012 om 11:49
Yep, weet het geen contact te zoeken..weet dat het pijnlijker maakt..weet het allemaal wel..
Inmiddels al wel een mail terug..
Dat ie weet dat ik het moeilijk heb en dat hij me goed genoeg kent dat ik hem blijf opzoeken...
Maar hij kan me niet helpen...en dat was echt zijn laatste mail.
Cold turkey is ook het beste...ik weet het allemaal wel...maar zoooo definitief..
"nieuwe blik..mooie herinneringen" dat is hoe ik ga doen...heb ik hem gemaild..
Je bent vrij...
dinsdag 22 mei 2012 om 11:58
wat een mooie post aphrodite..... Ik kan me er helemaal in vinden.
Vooral dit stukje: quote "Waarom is het logisch dat mijn n1 exclusiviteit verlangt, ik dus helemaal voor hemzelf = egoistisch versus: waarom is het houden van twee mannen voor mezelf egoistisch? Twee egoistische beredeneringen die botsen. We willen beiden iemand voor onszelf. Hij één iemand, ik twee iemanden. Aardige patstelling...
Vooral dit stukje: quote "Waarom is het logisch dat mijn n1 exclusiviteit verlangt, ik dus helemaal voor hemzelf = egoistisch versus: waarom is het houden van twee mannen voor mezelf egoistisch? Twee egoistische beredeneringen die botsen. We willen beiden iemand voor onszelf. Hij één iemand, ik twee iemanden. Aardige patstelling...
dinsdag 22 mei 2012 om 12:03
Dikke kus, Silvia. Ik weet helaas hoe moeilijk je het hebt. Ik zal hier maar niet schrijven hoe lang ik erover gedaan heb om over hem heen te komen 
En echt waar, ik denk nauwelijks nog aan hem.
Afro, blijf gewoon schrijven. Ik denk dat iedereen wel van zichzelf weet dat vreemdgaan niet goed is. Ik denk niet dat het egoistisch is om van iemand monogamie te verlangen, net zo min als dat het ook niet egoistisch is dat je van twee of meer mannen kunt houden. Het is alleen niet ok als je in een relatie moet liegen. Dat is wat de meeste mensen gaat opbreken. Geniet lekker van jouw twee mannen, zolang je deze situatie kunt handelen.
En echt waar, ik denk nauwelijks nog aan hem.Afro, blijf gewoon schrijven. Ik denk dat iedereen wel van zichzelf weet dat vreemdgaan niet goed is. Ik denk niet dat het egoistisch is om van iemand monogamie te verlangen, net zo min als dat het ook niet egoistisch is dat je van twee of meer mannen kunt houden. Het is alleen niet ok als je in een relatie moet liegen. Dat is wat de meeste mensen gaat opbreken. Geniet lekker van jouw twee mannen, zolang je deze situatie kunt handelen.
dinsdag 22 mei 2012 om 17:20
Mooi post aphrodite. Zondermeer staat jouw verhaal me nog erg bij.
Het gevoel van egoïsme is tegelijk een gevoel dat je iets heel belangrijk vind. Je wil het zo graag hebben omdat het belangrijk voor je is, omdat je op hen verliefd bent.
woensdag 23 mei 2012 om 12:49
@aphrodite
Ik wil je niet aanvallen dus hoop dat je het zo ook niet opvat.
Je hebt een erg mooie post gemaakt over egoistisch keuzes
die gemaakt moeten worden ga je met je nr1 mee of kies je ervoor wat je zelf wilt.
Maar vind je het wel eerlijk dat als je zo doorgaat je nr1 geen keus heeft ?
Is het niet eerlijker om hem dan zelf een keuze te laten maken of hij samenwilt blijven met een nr2 of hij kan op zoek kan gaan naar iemand die ook een monogaame relatie wilt.
het klopt dat geen van jullie beide de ander iets mag opleggen, maar ik weet dat ik het wel fijn had gevonden om een keus te hebben
Ik wil je niet aanvallen dus hoop dat je het zo ook niet opvat.
Je hebt een erg mooie post gemaakt over egoistisch keuzes
die gemaakt moeten worden ga je met je nr1 mee of kies je ervoor wat je zelf wilt.
Maar vind je het wel eerlijk dat als je zo doorgaat je nr1 geen keus heeft ?
Is het niet eerlijker om hem dan zelf een keuze te laten maken of hij samenwilt blijven met een nr2 of hij kan op zoek kan gaan naar iemand die ook een monogaame relatie wilt.
het klopt dat geen van jullie beide de ander iets mag opleggen, maar ik weet dat ik het wel fijn had gevonden om een keus te hebben
