Geld & Recht
alle pijlers
Is dit normaal?
woensdag 23 mei 2012 om 15:14
Hallo allemaal,
In mijn vorige topic, Wat is wijsheid? Zie hieronder aangegeven
toffifee in "Wat is wijsheid?".
Heb ik om jullie meningen gevraagd over een vrouw die mij een voorstel deed om een huis op mijn naam te kopen.
De meesten van jullie waren van mening dat ik deze mevrouw moest melden bij de organisatie waar zij werkt. Dit heb ik gedaan.
Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn maatschappelijkwerkster samen met mij, ''mevrouw van de zogenaamde bedoelingen'' en de coordinator van de vrijwilligersorganisatie in gesprek willen gaan.
Mevrouw met de zogenaamde goedebedoelingen ontkent het voorstel en geeft aan dat ik in de war ben. Naar mijn idee wordt het een welles nietes verhaal, waar ik totaal geen zin in heb en tegelijkertijd voel ik mij niet serieus genomen door de instantie.
Volgengens mijn maatschappelijkwerkster, hoort het gesprek dat plaats moet vinden met zn vieren bij het beleid van de hulpverlening en anders zou ik geen steun kunnen verwachten van de hulpverlening.
Ik voel me nu wel op een onprettige manier onderdrukt om in gesprek te gaan met iemand die het verhaal ontkent. Als ik niet op de afspraak kom dan heb ik geen recht meer op hulp.
Wat vinden jullie hiervan. Vinden jullie het correct hoe de instantie met de situatie omgaat???
Zouden jullie wel geconfonteerd willen worden met iemand die jou in de schulden heeft geprobeert te helpen en vervolgens glashard lopen ontkennen?
Iets zegd tegen mij om afstand tenemen van de instantie en ergens anders hulp zoeken. Of reageer ik nu te overtrokken?
In mijn vorige topic, Wat is wijsheid? Zie hieronder aangegeven
toffifee in "Wat is wijsheid?".
Heb ik om jullie meningen gevraagd over een vrouw die mij een voorstel deed om een huis op mijn naam te kopen.
De meesten van jullie waren van mening dat ik deze mevrouw moest melden bij de organisatie waar zij werkt. Dit heb ik gedaan.
Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn maatschappelijkwerkster samen met mij, ''mevrouw van de zogenaamde bedoelingen'' en de coordinator van de vrijwilligersorganisatie in gesprek willen gaan.
Mevrouw met de zogenaamde goedebedoelingen ontkent het voorstel en geeft aan dat ik in de war ben. Naar mijn idee wordt het een welles nietes verhaal, waar ik totaal geen zin in heb en tegelijkertijd voel ik mij niet serieus genomen door de instantie.
Volgengens mijn maatschappelijkwerkster, hoort het gesprek dat plaats moet vinden met zn vieren bij het beleid van de hulpverlening en anders zou ik geen steun kunnen verwachten van de hulpverlening.
Ik voel me nu wel op een onprettige manier onderdrukt om in gesprek te gaan met iemand die het verhaal ontkent. Als ik niet op de afspraak kom dan heb ik geen recht meer op hulp.
Wat vinden jullie hiervan. Vinden jullie het correct hoe de instantie met de situatie omgaat???
Zouden jullie wel geconfonteerd willen worden met iemand die jou in de schulden heeft geprobeert te helpen en vervolgens glashard lopen ontkennen?
Iets zegd tegen mij om afstand tenemen van de instantie en ergens anders hulp zoeken. Of reageer ik nu te overtrokken?
woensdag 23 mei 2012 om 15:26
woensdag 23 mei 2012 om 15:29
Overigens wel logisch dat de instantie onderzoek doet naar dit voorval. Ik zou me dan ook niet bij voorbaat al in een hoek gedrukt voelen, maar zou daar ook niet alleen willen gaan zitten. Je klinkkt namelijk alsof het je heel wat stress oplevert, waarvoor jen niets terug krijgt.
You are not crazy, you are... colorful. Colorful in a way that might respond to medication.
woensdag 23 mei 2012 om 15:38
Eens met Achnein. Heb zojuist het andere topic even bijgelezen en vind dit een hele vervelende situatie voor je!
Wat is het doel van het gesprek? Als dat niet duidelijk is, zou ik niet aan het gesprek beginnen. Sowieso zou ik als ik jou was niet in gesprek willen met 'mevrouw met de bedoelingen' erbij, en ik zou het van de zotte vinden als de hulpverleningsinstantie jou daar toe kan verplichten.
Wat is het doel van het gesprek? Als dat niet duidelijk is, zou ik niet aan het gesprek beginnen. Sowieso zou ik als ik jou was niet in gesprek willen met 'mevrouw met de bedoelingen' erbij, en ik zou het van de zotte vinden als de hulpverleningsinstantie jou daar toe kan verplichten.
woensdag 23 mei 2012 om 15:39
Ik kan me voorstellen dat het voelt alsof je nu de instantie en dat mens samen tegenover je hebt, maar dat hoeft niet het geval te zijn.
Als je besluit om te gaan: neem iemand mee. Ga voor advies naar een Bureau voor Rechtshulp (? Of zoiets, ik ben hier niet zo in thuis.) Maak melding bijde politie (of had je dat al gedaan?)
Vertrouw er niet op dat de Instantie dit doet (zoals je in je vorige topic nog heel optimistosch zei). Het feit dat ze een gesprek aangaan kan standaard en volgens protocol zijn, maar kan ook betekenen dat je de eerste bent die een dergelijke klacht heeft over deze dame, en dat ze twijfelen aan jouw verhaal. (Dit is puur speculatie van mij, ben kennelijk erg wantrouwend.)
Draai je vorige topic uit. Verzamel zo veel mogelijk bewijs. En zoek een andere instantie voor hulp. Bespreek dit daar ook!
Als je besluit om te gaan: neem iemand mee. Ga voor advies naar een Bureau voor Rechtshulp (? Of zoiets, ik ben hier niet zo in thuis.) Maak melding bijde politie (of had je dat al gedaan?)
Vertrouw er niet op dat de Instantie dit doet (zoals je in je vorige topic nog heel optimistosch zei). Het feit dat ze een gesprek aangaan kan standaard en volgens protocol zijn, maar kan ook betekenen dat je de eerste bent die een dergelijke klacht heeft over deze dame, en dat ze twijfelen aan jouw verhaal. (Dit is puur speculatie van mij, ben kennelijk erg wantrouwend.)
Draai je vorige topic uit. Verzamel zo veel mogelijk bewijs. En zoek een andere instantie voor hulp. Bespreek dit daar ook!
Ik moet helemaal niks!
woensdag 23 mei 2012 om 15:44
Hoi Tofifee,
Allereerst: de vrijwilligersorg zal vreselijk balen als deze vrijwilliger niet deugt en vanuit MW is de lijn van een gesprek met alle partijen dan een logische. Maar: MW zal ook een samenwerkingsvefband met die vrijwilligersorg hebben in het kader van integrale schuldhulpverlening.
Tegenwoordig is dat vaak een heel samenspel van verplichte stappen die jedoorlopen moet hebben, als klant, maar ook als organisatie. In die zin snap ikdat jouw weigering formele consequenties kan hebben voor het totale hulpverleningstraject. (schuldsanering, kredietbank ed)
Voor mij is onduidelijkwat de positie van jouw mw'er is. Vertegenwoordigt zij jouw belang? Of bemiddelt ze tussen jou en de vrijwilliger? Veel te vaag, qua rollen en verantwoordelijkheden.
Vraag een gesprek met de leidinggevende aan van jou mw'er De vrijwilliger zit er ook met haar leidinggevende. Jij bent hier de klant
Allereerst: de vrijwilligersorg zal vreselijk balen als deze vrijwilliger niet deugt en vanuit MW is de lijn van een gesprek met alle partijen dan een logische. Maar: MW zal ook een samenwerkingsvefband met die vrijwilligersorg hebben in het kader van integrale schuldhulpverlening.
Tegenwoordig is dat vaak een heel samenspel van verplichte stappen die jedoorlopen moet hebben, als klant, maar ook als organisatie. In die zin snap ikdat jouw weigering formele consequenties kan hebben voor het totale hulpverleningstraject. (schuldsanering, kredietbank ed)
Voor mij is onduidelijkwat de positie van jouw mw'er is. Vertegenwoordigt zij jouw belang? Of bemiddelt ze tussen jou en de vrijwilliger? Veel te vaag, qua rollen en verantwoordelijkheden.
Vraag een gesprek met de leidinggevende aan van jou mw'er De vrijwilliger zit er ook met haar leidinggevende. Jij bent hier de klant
woensdag 23 mei 2012 om 15:45
Dit meen je toch niet serieus??? Die mevrouw moet mensen hélpen, en ondertussen probeert ze ze een oor aan te naaien! Zelfs al zóu ze dat met de beste bedoelingen doen (en er niet zelf beter van worden), dan nog is het een heel erg fout voorstel waar je mensen niet echt mee helpt. Ik zou niet op mijn geweten willen hebben dat een ander er wel intrapt, omdat ze nooit is aangegeven.
woensdag 23 mei 2012 om 15:46
Net je andere topic gelezen. Heftig, bah. Maar waarom zou je het gesprek niet aangaan? Ben je bang dat je verbaal niet tegen haar op kan? Zij heeft natuurlijk meer te vreZen dan jij. Maar het s waarschijnlijk ook zo'n sluwe tante die denkt: zolang ik het ontken kan nemand me wat maken. Ik snap je weerstand, maar ik zou het aangaan. En inderdaad: neem iemand mee. Sterkte
woensdag 23 mei 2012 om 15:46
woensdag 23 mei 2012 om 15:50
Ik vind het logisch dat de prganisatie dit serieus uit wil zoeken en daarbij hoort ook een gesprek met alle partijen. Dit is echter geen teken dat ze jou niet geloven!
Spreek alles door met iemand die je goed kent en die mee kan naar het gesprek. Mocht je zelf niet zo assertief zijn, zorg dan voor iemand die dat wel is en zo voorzetjes kan geven om jou je verhaal te laten vertellen.
Onthoud dat zij echt degene is die heel erg fout zit, ze zal zich in heel veel bochten wringen om dit te ontkennen. Het toegeven zal ze waarschijnlijk niet doen, maar je verhaal klinkt geloofwaardig met alle details, blijf daarbij. Ze zal je proberen neer te zetten als in de war, maar blijf gewoon rustig en wees duidelijk dat dat echt niet speelt. Degene die je meeneemt kan dat ook nog eens bevestigen dat je mentaal stabiel bent.
Je hoeft echt niets anders te doen dan je verhaal vertellen en zeggen dat je niet verward bent en rustig blijven.
Wat me wel opviel is dat je schrijft dat je zonder dit gesprek geen recht meer hebt op hulp. Laat dat je niet bang maken. Zulke organisaties moeten jou, als hulpvrager het voordeel geven van de twijfel en kunnen je niet zomaar laten vallen.
Spreek alles door met iemand die je goed kent en die mee kan naar het gesprek. Mocht je zelf niet zo assertief zijn, zorg dan voor iemand die dat wel is en zo voorzetjes kan geven om jou je verhaal te laten vertellen.
Onthoud dat zij echt degene is die heel erg fout zit, ze zal zich in heel veel bochten wringen om dit te ontkennen. Het toegeven zal ze waarschijnlijk niet doen, maar je verhaal klinkt geloofwaardig met alle details, blijf daarbij. Ze zal je proberen neer te zetten als in de war, maar blijf gewoon rustig en wees duidelijk dat dat echt niet speelt. Degene die je meeneemt kan dat ook nog eens bevestigen dat je mentaal stabiel bent.
Je hoeft echt niets anders te doen dan je verhaal vertellen en zeggen dat je niet verward bent en rustig blijven.
Wat me wel opviel is dat je schrijft dat je zonder dit gesprek geen recht meer hebt op hulp. Laat dat je niet bang maken. Zulke organisaties moeten jou, als hulpvrager het voordeel geven van de twijfel en kunnen je niet zomaar laten vallen.
woensdag 23 mei 2012 om 15:51
Bel even met het juridisch loket anders.
Even goed laten informeren. En dan de leidinggevende mw bellen. Niet zomaar alles laten vallen en naar een andere club gaan. Daarmee lkan je mogelijke saneringstraject gevaar lopen en kom op: dat gun je die oplichtster niet.
Ben zelf mw'er en weet dat klachten ed bij leidinggevenden heeeeeel serieus worden behandeld. Gewoon doen. Daar worden die lui voor betaald.
Even goed laten informeren. En dan de leidinggevende mw bellen. Niet zomaar alles laten vallen en naar een andere club gaan. Daarmee lkan je mogelijke saneringstraject gevaar lopen en kom op: dat gun je die oplichtster niet.
Ben zelf mw'er en weet dat klachten ed bij leidinggevenden heeeeeel serieus worden behandeld. Gewoon doen. Daar worden die lui voor betaald.
woensdag 23 mei 2012 om 16:02
Mocht je besluiten om het gesprek aan te gaan (en zo veel mogelijk van de bovenstaande adviezen op te volgen):
Schrijf je verhaal nog eens voor jezelf op. Met zo veel mogelijkdetails, ook al lijken ze niet relevant. Neem dit mee, als geheugensteun.
Schrijf tijdens het gesprek mee (of beter: laat dit doen door iemand die jij meeneemt).
Ik heb vroeger bij de thuishulp gewerkt. Helpenden werden soms van de raarste dingen beschuldigd, meestal ten onrechte. Maar soms ook wel terecht.
Als instantie is het heel moeilijk om dit soort situaties te beoordelen. Een valse beschuldiging is vreselijk voor de betrokkene, daar moet een instantie ook rekening mee houden, hoe lullig dat voor jou ook is.
Sterkte.
Schrijf je verhaal nog eens voor jezelf op. Met zo veel mogelijkdetails, ook al lijken ze niet relevant. Neem dit mee, als geheugensteun.
Schrijf tijdens het gesprek mee (of beter: laat dit doen door iemand die jij meeneemt).
Ik heb vroeger bij de thuishulp gewerkt. Helpenden werden soms van de raarste dingen beschuldigd, meestal ten onrechte. Maar soms ook wel terecht.
Als instantie is het heel moeilijk om dit soort situaties te beoordelen. Een valse beschuldiging is vreselijk voor de betrokkene, daar moet een instantie ook rekening mee houden, hoe lullig dat voor jou ook is.
Sterkte.
Ik moet helemaal niks!
woensdag 23 mei 2012 om 19:43
Ik zou absoluut niet gaan. Je moet niet in een welles-nietes-situatie terecht willen komen..
Rustig uitleggen dat je het niet verkeerd begrepen hebt en dat het zo-en-zo gegaan is.
Eventueel aanbieden om het op papier te zetten (of om een verklaring bij de politie af te geven en die te ondertekenen).
Excuses, had verkeerd gelezen. Je hebt hier dus wel belang bij. Maar ik vind niet dat ze van jou kunnen verwachten dat jij met deze dame gezellig aan tafel gaat zitten. Er valt namelijk niets te bespreken, jij hebt gelijk.. Punt! Daarnaast zou ik aangeven dat jij je niet prettig voelt bij deze mevrouw, en dat je haar niet meer wilt zien. Dat je verder bereid bent om overal aan mee te werken.. Maar dit klinkt in mijn oren als een soort "verzoeningsgesprek".
Rustig uitleggen dat je het niet verkeerd begrepen hebt en dat het zo-en-zo gegaan is.
Eventueel aanbieden om het op papier te zetten (of om een verklaring bij de politie af te geven en die te ondertekenen).
Excuses, had verkeerd gelezen. Je hebt hier dus wel belang bij. Maar ik vind niet dat ze van jou kunnen verwachten dat jij met deze dame gezellig aan tafel gaat zitten. Er valt namelijk niets te bespreken, jij hebt gelijk.. Punt! Daarnaast zou ik aangeven dat jij je niet prettig voelt bij deze mevrouw, en dat je haar niet meer wilt zien. Dat je verder bereid bent om overal aan mee te werken.. Maar dit klinkt in mijn oren als een soort "verzoeningsgesprek".
woensdag 23 mei 2012 om 20:13
De organisatie kan en mag niet zomaar klakkeloos uitgaan van de beschuldigingen van clienten aan het adres van haar medewerkers en vrijwilligers. Hoe waar de klacht ook is, de organisatie heeft ook de plicht om de klacht te onderzoeken, hoor en wederhoor voor beide partijen toe te passen, en zo de aannemelijkheid vab het verhaal vast te stellen. Als klager zul je daar aan mee moeten werken.
Waar de organisatie echter scheef gaat, is dat zij nu verplichten dat partijen in hetzelfde gesprek worden gehoord. Dat is helemaal nergens voor nodig! En het dreigement om als sanctie de zorg te stoppen, gaat helemaal over alle grenzen heen!
Ik zou zelf schriftelijk reageren en in mijn reactie duidelijk maken dat ik:
- bereid ben de klacht toe te lichten in een persoonlijk gesprek;
- bereid ben de klacht op schrift te stellen;
- bereid ben om mijn versie van het verhaal zoveel mogelijk te onderbouwen met bewijsmateriaal (bijv een kopie van de telefoonrekening, waaruit blijkt dat je op de genoemde dag op genoemd tijdstip gebeld bent);
- dat ik onder geen enkel beding met dame x in gesprek wil treden omdat een welles/nietes gesprek op geen enkele wijze bijdraagt aan objectieve waarheidsvinding;
- en tenslotte, dat ik het betreur dat de organisatie mij onder druk zet om het gesprek toch te voeren, onder dreiging van het stopzetten van de hulpvelening. Dit doet het toch al beschaamde vertrouwen in de organisatie geen goed!
Waar de organisatie echter scheef gaat, is dat zij nu verplichten dat partijen in hetzelfde gesprek worden gehoord. Dat is helemaal nergens voor nodig! En het dreigement om als sanctie de zorg te stoppen, gaat helemaal over alle grenzen heen!
Ik zou zelf schriftelijk reageren en in mijn reactie duidelijk maken dat ik:
- bereid ben de klacht toe te lichten in een persoonlijk gesprek;
- bereid ben de klacht op schrift te stellen;
- bereid ben om mijn versie van het verhaal zoveel mogelijk te onderbouwen met bewijsmateriaal (bijv een kopie van de telefoonrekening, waaruit blijkt dat je op de genoemde dag op genoemd tijdstip gebeld bent);
- dat ik onder geen enkel beding met dame x in gesprek wil treden omdat een welles/nietes gesprek op geen enkele wijze bijdraagt aan objectieve waarheidsvinding;
- en tenslotte, dat ik het betreur dat de organisatie mij onder druk zet om het gesprek toch te voeren, onder dreiging van het stopzetten van de hulpvelening. Dit doet het toch al beschaamde vertrouwen in de organisatie geen goed!
woensdag 23 mei 2012 om 21:54
Dat. En toch die melding bij de politie overwegen. Je hoeft geen aangifte te doen, maar vertel wat er gebeurd is en zorg dat je melding in het systeem staat. Mocht deze mevrouw-de-vrijwilligster rare dingen gaan doen, dan sta jij sterker. Je melding is dan immers al "bewijs".
Ik zou ook onder geen beding een welles-nietes gesprek met deze dame aangaan. Dat kun je gewoon rustig en beheerst weigeren, waarbij je tegelijkertijd aangeeft dat je bereid bent je klacht toe te lichten.
Door wie ben je doorverwezen naar deze hulpverlener? Heeft de huisarts daar bijvoorbeeld een rol in gespeeld of een andere hulpverlener? In dat geval: ga terug naar deze hulpverlener en koppel deze gang van zaken terug.
woensdag 23 mei 2012 om 22:08
