Gezondheid
alle pijlers
Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Je JACUZZI...! *...staart dromerig voor zich uit...*
woensdag 23 mei 2012 om 22:25
@ikbenik : wat betreft Oblak, je dacht toch niet dat ik mijn computer warm had staan met een ready-to-send-zip-programma voor mn MRI? 
Een GIGA korrel zout! Zeker dat geweldige advies aan Iba om te gaan "zitten" ... ehhh... denk dat wij allemaal in overeenkomst zijn dat zitten niet eens mogelijk is, al zou je het willen! (arme Iba 
)
Heb MRI - nu nog naar de neuroloog (/neurochriurg). Begrijp weer geen hol van het rapport buiten dat er volgens mij staat dat mijn spinal cord (jaaaaa, NL?) niet in gevaar is (dat is GOED nieuws
) maar wel dat ik versleten tussenwervels heb in L4-5 en L5-S1 en een "medium hernia" (?) die naar rechts migreert, wat wel mijn pijn rechts verklaart denk ik. (waar overigens dus een fusie zit bij mij). Vind die plaatjes wel heel interessant, jammer dat ik er alleen niks van begrijp al hou ik ze een uur tegen het raam aan 
Een GIGA korrel zout! Zeker dat geweldige advies aan Iba om te gaan "zitten" ... ehhh... denk dat wij allemaal in overeenkomst zijn dat zitten niet eens mogelijk is, al zou je het willen! (arme Iba )Heb MRI - nu nog naar de neuroloog (/neurochriurg). Begrijp weer geen hol van het rapport buiten dat er volgens mij staat dat mijn spinal cord (jaaaaa, NL?) niet in gevaar is (dat is GOED nieuws
) maar wel dat ik versleten tussenwervels heb in L4-5 en L5-S1 en een "medium hernia" (?) die naar rechts migreert, wat wel mijn pijn rechts verklaart denk ik. (waar overigens dus een fusie zit bij mij). Vind die plaatjes wel heel interessant, jammer dat ik er alleen niks van begrijp al hou ik ze een uur tegen het raam aan
donderdag 24 mei 2012 om 16:50
:
Heb MRI - nu nog naar de neuroloog (/neurochriurg). Begrijp weer geen hol van het rapport buiten dat er volgens mij staat dat mijn spinal cord (jaaaaa, NL?) niet in gevaar is (dat is GOED nieuws
Zal ik een poging wagen om je op weg te helpen? :-)
De "spinal cord" is in het Nederlands "ruggenmerg".
Wat is het ruggenmerg?
Het ruggenmerg is een kabel zenuwen. Het loopt vanaf de hersenen door de wervelkolom, over de hele lengte van de rug. Uw wervelkolom beschermt het ruggenmerg, zoals de schedel de hersenen beschermt.
De zenuwen in het ruggenmerg houden contact tussen het lichaam en de hersenen. Ze geven bijvoorbeeld pijn door naar de hersenen. En ze geven bewegingen door naar spieren. Het enige deel van het lichaam dat zonder ruggenmerg kan is het gezicht.
Als het ruggenmerg erg beschadigd is, is er geen contact meer tussen de hersenen en het lichaam. Dit heet een dwarslaesie.
De MRI foto's zijn niet zo heel moeilijk te lezen. Als je naar de foto's kijkt, dan zie je waarschijnlijk ongeveer in het midden van de foto, in het zwart, een soort van V-vorm. In die V-vorm bevind zich een wit "rondje". Het rondje is de disc. Bij een hernia is deze meestal niet meer mooi rond, maar heeft het een wat abstraktere vorm. Meestal steekt die vorm iets uit naar 1 kant (of meerdere kanten). Als je door alle foto's heen gaat, dan zul je zien dat het rondje op bepaalde foto's (van de niveaus waar geen hernia's zitten) mooi rond is, en dat deze op andere foto's (daar waar de hernia's wel zitten) niet zo mooi rond meer is.
Ik hoop dat dit een beetje helpt?
donderdag 24 mei 2012 om 17:44
Ja het zal dinsdag allemaal duidelijker worden, dan afspraak met Neuro. Het gaat me vooral om wat ik wel en niet mag doen de komende tijd. Denk dat het hier anders werkt: je resultaten worden niet automatisch naar de Dok-in-kwestie gestuurd; die moet je zelf ophalen en dan meenemen.
@nummerzoveel: DANK!! Lief dat je het uitlegt. En kan inderdaad mn hernia vinden op de scan nu. Nog meer bewonder tijd aan het raam
Ik ga binnenkort maar weer even langs de acupunctuur meneer hier. Heb al 2 weken dat nare gevoel in mn arm en hoewel ik me er geen zorgen om maak is het gewoonweg irritant en pijnlijk en ik wil niet mijn week in NL met een half lamme arm rondlopen
@nummerzoveel: DANK!! Lief dat je het uitlegt. En kan inderdaad mn hernia vinden op de scan nu. Nog meer bewonder tijd aan het raam
Ik ga binnenkort maar weer even langs de acupunctuur meneer hier. Heb al 2 weken dat nare gevoel in mn arm en hoewel ik me er geen zorgen om maak is het gewoonweg irritant en pijnlijk en ik wil niet mijn week in NL met een half lamme arm rondlopen
donderdag 24 mei 2012 om 22:28
Hoi meiden Ik heb even niet zo veel te melden. Ik rust trouw en slik mijn pijnstillers. Het dove gevoel in het hele been blijft, dus voor mijn gevoel is et nog heen verbetering.
Wat heel moeilijk is, is dat mijn man inmiddels toestemming van de verzekering heeft voor opname in het astmacentrum in Davos. Dat betekent dat ik deze keer dus (een groot deel van) de revalidatie periode alleen ben, mocht ik weer geopereerd worden.
En dat idee jaagt me de stuipen op het lijf. Eigenlijk dusdanig dat ik het idee heb dat het voor mij allemaal niet meer hoeft. Ik ben hernia-moe, pijn-moe en probleem-moe. Mijn veerkracht is op na jaren ellende en tegenslag.
Wat heel moeilijk is, is dat mijn man inmiddels toestemming van de verzekering heeft voor opname in het astmacentrum in Davos. Dat betekent dat ik deze keer dus (een groot deel van) de revalidatie periode alleen ben, mocht ik weer geopereerd worden.
En dat idee jaagt me de stuipen op het lijf. Eigenlijk dusdanig dat ik het idee heb dat het voor mij allemaal niet meer hoeft. Ik ben hernia-moe, pijn-moe en probleem-moe. Mijn veerkracht is op na jaren ellende en tegenslag.
vrijdag 25 mei 2012 om 06:18
@Oblak: Bedankt voor het meedenken maar mijn situatie ligt iets anders.
Ik heb vorig jaar maart mijn eerste hernia gekregen. Ik had toen al 10 jaar af en aan rugklachten. Ik ben in januari van dit jaar geopereerd, omdat de pijnklachten niet verminderden maar toenamen.
Na een revalidatieperiode ging het prima met me, tot ik begin april wakker werd met beenpijn en pijnlijke scheuten had in mijn rechterbeen bij bepaalde bewegingen. De Neuroloog dacht dat er wellicht een brokje materiaal was achter gebleven omdat hernia 1 nogal versplinterd was geweest. Hij verwachtte dat mijn klachten af zouden nemen.
In plaats daarvan werden ze van het ene op jet andere moment acuut erger en ben ik, omdat de pijn niet onder controle te krijgen was, afgevoerd naar het ziekenhuis. Er zijn tests gedaan en er is direct een mri gedaan. Ik heb weer een hernia, ditmaal een nog grotere.
Omdat ik al eens geopereerd ben, wil de Neurochirurg dus eerst rust en een beetje lopen proberen. Begin juni heb ik weer een afspraak. Ik slik 4x daags pijnstillers volgens schema en heb nog aanvullende middelen, voor als de pijn erdoorheen komt.
Dit is dus wat er met mij aan de hand is.
Ik heb vorig jaar maart mijn eerste hernia gekregen. Ik had toen al 10 jaar af en aan rugklachten. Ik ben in januari van dit jaar geopereerd, omdat de pijnklachten niet verminderden maar toenamen.
Na een revalidatieperiode ging het prima met me, tot ik begin april wakker werd met beenpijn en pijnlijke scheuten had in mijn rechterbeen bij bepaalde bewegingen. De Neuroloog dacht dat er wellicht een brokje materiaal was achter gebleven omdat hernia 1 nogal versplinterd was geweest. Hij verwachtte dat mijn klachten af zouden nemen.
In plaats daarvan werden ze van het ene op jet andere moment acuut erger en ben ik, omdat de pijn niet onder controle te krijgen was, afgevoerd naar het ziekenhuis. Er zijn tests gedaan en er is direct een mri gedaan. Ik heb weer een hernia, ditmaal een nog grotere.
Omdat ik al eens geopereerd ben, wil de Neurochirurg dus eerst rust en een beetje lopen proberen. Begin juni heb ik weer een afspraak. Ik slik 4x daags pijnstillers volgens schema en heb nog aanvullende middelen, voor als de pijn erdoorheen komt.
Dit is dus wat er met mij aan de hand is.
vrijdag 25 mei 2012 om 06:27
De kwestie Davos is gewoon heel moeilijk. Mijn man gaat niet op vakantiereis, maar omdat zijn gezondheid dat vraagt. Probleem is dus dat we niet weten wat de Neurochirurg gaat zeggen. Kiest die direct voor opereren, dan stelt mijn man de reis een paar weken uit zodat hij na de operatie eerst nog bij me is.
Verlengt de Neurochirurg de rustperiode, dan ben ik de klos, want dan vertrekt man midden juni naar Davos. Mocht ik dan geopereerd worden na een verlengde rustperiode, dan sta ik er helemaal alleen voor.
En ik denk dat ik mij dan knap in de steek gelaten ga voelen. Ik weet dat dat misschien niet eerlijk is, maar in je eentje door zoiets als je wel een partner hebt voelt zo verkeerd. Zeker omdat ik hem jarenlang heb opgevangen bij psychische problematiek.
Verlengt de Neurochirurg de rustperiode, dan ben ik de klos, want dan vertrekt man midden juni naar Davos. Mocht ik dan geopereerd worden na een verlengde rustperiode, dan sta ik er helemaal alleen voor.
En ik denk dat ik mij dan knap in de steek gelaten ga voelen. Ik weet dat dat misschien niet eerlijk is, maar in je eentje door zoiets als je wel een partner hebt voelt zo verkeerd. Zeker omdat ik hem jarenlang heb opgevangen bij psychische problematiek.
vrijdag 25 mei 2012 om 07:17
@Iba
Wat een ellende allemaal
Zoals jij je wellicht nog kunt herinneren, zat ik vlak na mijn laatste operatie ook opeens alleen omdat mijn man met spoed opgenomen werd. De dagen daarvoor en de dagen daarna kon hij niet voor me zorgen omdat hij zelf te beroerd was. En ja, dan voel je je - hoe onredelijk dat ook mag zijn - erg in de steek gelaten!
Maar... het voordeel wat jij nu hebt is dat je het aan ziet komen en dat je erop kan plannen. Bij ons kwam het onverwachts en voor (thuis)hulp is hier in de regio een wachtlijst. Ik heb me zonder hulp prima gered, maar achteraf was hulp wel beter geweest. Misschien kun je je vast verdiepen in hoe dat in jouw regio werkt, zodat je in elk geval alle hulpopties in kaart hebt en snel kunt schakelen als dat nodig is? Wie weet geeft dat wat rust en ook wat meer het gevoel dat je er straks niet helemaal alleen voor staat?
Ik vind het echt heel ellendig voor je allemaal. Als wij iets voor je kunnen betekenen...
Wat een ellende allemaal
Zoals jij je wellicht nog kunt herinneren, zat ik vlak na mijn laatste operatie ook opeens alleen omdat mijn man met spoed opgenomen werd. De dagen daarvoor en de dagen daarna kon hij niet voor me zorgen omdat hij zelf te beroerd was. En ja, dan voel je je - hoe onredelijk dat ook mag zijn - erg in de steek gelaten!
Maar... het voordeel wat jij nu hebt is dat je het aan ziet komen en dat je erop kan plannen. Bij ons kwam het onverwachts en voor (thuis)hulp is hier in de regio een wachtlijst. Ik heb me zonder hulp prima gered, maar achteraf was hulp wel beter geweest. Misschien kun je je vast verdiepen in hoe dat in jouw regio werkt, zodat je in elk geval alle hulpopties in kaart hebt en snel kunt schakelen als dat nodig is? Wie weet geeft dat wat rust en ook wat meer het gevoel dat je er straks niet helemaal alleen voor staat?
Ik vind het echt heel ellendig voor je allemaal. Als wij iets voor je kunnen betekenen...
vrijdag 25 mei 2012 om 13:16
@Nummerzoveel: Ik weet inderdaad nog dat Mr. Zoveel vlak na jouw operatie uitviel.
En je hebt in zoverre gelijk dat wij tenminste kunnen anticiperen op de situatie. Man en ik hebben afgesproken dat we 5 juni afwachten, met de chirurg bespreken of uitstel van de operatie eventueel mogelijk is. En als er wel direct een operatie volgt, dan stelt man Davos een paar weken uit.
En we gaan bij het maatschappelijk werk hulp vragen bij het in kaart brengen van de opties voor hulp.
Rationeel weet ik wel dat het op de één of andere manier wel geregeld wordt, maar emotioneel wil je in zo'n traject de persoon van wie je houdt bij je hebben. Maar dat hoef ik jouw niet te vertellen, dat inkt ook wel uit jouw post.
Je voelt je zo kwetsbaar na zo'n operatie. Dat weet iedereen die hier schrijft.
En je hebt in zoverre gelijk dat wij tenminste kunnen anticiperen op de situatie. Man en ik hebben afgesproken dat we 5 juni afwachten, met de chirurg bespreken of uitstel van de operatie eventueel mogelijk is. En als er wel direct een operatie volgt, dan stelt man Davos een paar weken uit.
En we gaan bij het maatschappelijk werk hulp vragen bij het in kaart brengen van de opties voor hulp.
Rationeel weet ik wel dat het op de één of andere manier wel geregeld wordt, maar emotioneel wil je in zo'n traject de persoon van wie je houdt bij je hebben. Maar dat hoef ik jouw niet te vertellen, dat inkt ook wel uit jouw post.
Je voelt je zo kwetsbaar na zo'n operatie. Dat weet iedereen die hier schrijft.
