Seks
alle pijlers
Minnaar deel 17
maandag 21 mei 2012 om 14:59
Profiel
17623 berichten
Voeg toe als contact
13-03-2012, 17:08
--------------------------------------------------------------------------------
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time
17623 berichten
Voeg toe als contact
13-03-2012, 17:08
--------------------------------------------------------------------------------
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time
donderdag 24 mei 2012 om 23:33
Nee dat denk ik niet, zij gaf aan dat het haar alleen om de spanning ging en om uit te sleur te geraken.
volgens mij ging het haar er niet om om perse met andere mannen te moeten vrijen.
willen wel alle vreemgangers een open relatie dan ?
volgens mij is het vooral bij mannen zo dat ze vinden dat ze zelf mogen maar hun partner niet
vrijdag 25 mei 2012 om 00:03
dit laatse zegt ze inderdaad maar ben hier helaas nog niet van overtuigd in mijn ogen gebeurd er steeds iets weer als het net weer wat beter tussen ons gaat.:
[...]
Wovi uit jouw verhaal begrijp ik dat jouw vrouw is vreemdgegaan, hoe ben je er achter gekomen? (lees nu net dat je ook al gereageerd hebt, zojuist, deze post heb ik hiervoor geschreven is dus crosspost, maar misschien heb je iets aan mijn verhaal.....)
Mijn vrouw begon zich voor haar doen ineens heel vreemd te gedragen.
continu aan facebook, mooie lingerie aan en meer aandacht aan haar uiterlijk te besteden.
toen bleek dat ze gelogen had over een avondje uit die ze met collega's gehad zou hebben. ben ik op onderzoek uit gegaan en heb een facebook coversatie gelezen die niks te raden overliet.
Ik ben zelf een vrouw die is vreemdgegaan en jouw opmerking trof me. je begrijpt volgens mij prima wat er bij je vrouw is gebeurd, ik heb het idee dat je je goed kunt inleven.
Met mijn man heb ik het uitgebreid over vreemdgaan gehad, hij weet niet dat ik ben vreemdgegaan, en ik houd dit liever zo, ik heb wel gezien wat het hem kan doen! omdat mijn man wel voelt dat het in de de lucht hing hebben we er veel gesprekken over gevoerd. Hij vertelde mij, precies wat jij beschrijft, dat hij moeite zou hebben met het liegen, het buiten de situatie staan, waardoor je er als partner geen grip op kan hebben, dat lijkt hem het meest verschrikkelijke van vreemdgaan, ik heb gezien, dat het hem verdriet doet, de gedachte alleen al, dus nog niet eens het vreemdgaan, maar het geheime ervan.
Ja ik had van te voren al een vermoeden en haar er naar gevraagd maar volgens haar was er niks aan de hand en hoefde ik me nergens zorgen over te maken, terwijl ze een aantal uur afspreekt om een hotel in te gaan duiken. ook nadat ik haar er mee geconfronteerd had bleef ze in eerste instantie er nog steeds over liegen en dit komt erg hard aan
Je hebt ook gelijk, voor de vreemdganger is het ook niet altijd even makkelijk (en ik wil hier geen huilverhaal ophangen) maar ik ben met minnaar gestopt omdat ik door schuldgevoelens verscheurd werd. ik moest het wel stoppen, omdat ik er aan onderdoor ging. Op dit moment heb ik geen contact meer met minnaar, ik heb nog niet zijn gegevens gewist, dat kan ik nog niet.het stoppen met een minnaar geeft ook liefdesverdriet, welke op een andere manier aanvoelt dan bij een 'gewone' liefdesverdriet, en dit komt denk ik doordat je het niet kwijt kan, je kunt er niet over praten. hierdoor houd je het langer vast. (denk ik hoor)
Ik snap helaas precies wat je bedoeld.
Van mijn vrouw mag ik hier met niemand over praten omdat ze anders de scheiding aanvraagd, en ik wordt inderdaad gek van alle emoties en dit niet te kunnen uiten buiten mijn vrouw om.
dat is mischien ook wel een van de redenen dat ik nu op een forum zit om een dit een beetje kwijt te kunnen worden
Mijn minnaar heeft me ook veel gebracht, mijn minnaar heeft me o.m. mijn passie terug gegeven, en heeft me mijn huidige relatie door een groot vergrootglas doen laten schijnen. Er zijn momenteel veranderingen gaande die ik voorheen als niet mogelijk beschouwde. Mijn man realiseerde zich, de afgelopen weken, dat hij mij ook kon verliezen, en hij wil me niet verliezen, nogmaals hij weet niet van het vreemdgaan, maar hij had zeker door dat ik van hem aan het verwijderen was. De afgelopen weken hebben we veel heel veel gepraat, en ik ben een heel gelukkig mens aan het worden weer. :-) Ik hoop voor jou en je vrouw, dat jullie goed naar elkaar kunnen luisteren, vreemdgaan gebeurd niet zomaar, het is een teken aan de wand (dank stewardess voor dit inzicht!). Door mij dit te realiseren wist ik dat ik niet tevreden was. Luister naar je vrouw, probeer haar te begrijpen en tussen de regels door haar te horen. verval niet in verwijten, maar kijk ook naar je eigen aandeel in je relatie.
nee de relatie was al niet 100% maar ik denk niet dat je een relatie kunt verbeteren door een nr2 dat is toch iets wat je met zijn 2e moet doen.
fijn om te horen dat het tussen jullie nu beter gaat
Het geheim van het vreemdgaan is voor mij echter nog wel een moeilijk punt, ik heb besloten om hier hulp van derde bij in te schakelen. Om dit geheim een plek te geven, omdat ik nog steeds van mening ben, dat het meer verdriet geeft, dan het alsnog op te biechten.
zoals ik hierboven al aangaf dit is voor mij ook een erg groot probleem
Aan jou wil ik nog meegeven, dat ik begrijp dat het vreemdgaan van je vrouw een heel heftig verhaal is om te verwerken.
Maar als ik naar mezelf kijk, dan ben ik nu weer een ander mens, in een andere wereld. Ik wil het hiermee niet goed praten, maar op het moment dat het me gebeurde heb ik keuzes gemaakt waarvan ik op dat moment dacht dat dat de beste keuze was. Hiermee wil ik zeggen, probeer je, voor nu, op de toekomst te richten en het verleden laten voor wat het is. (ik hoop dat je me kan volgen,
alleen het vreemgaam was ik al overheen geweest maar na een maand begonnen ze weer te chatten en verzoek van zijn kant om weer af te spreken wat ze toen niet gedaan heeft waarna hij haar van facebook geblockt heeft.
een tijdje later hadden ze een feest waar zij niet naar toe zou gaan als hij er was, maar ze is toch gegaan.
en een aantal weken geleden ben ik er achter gekomen dat ze een nieuw facebook account heeft gemaakt en hem weer benaderd heeft (dit account heeft hij ook meteen geblockt) volgens haar om een en ander door te spreken over omgang met elkaar op het werk, maar als dit zo was waarom moest dit dan stiekem ?
vrijdag 25 mei 2012 om 00:12
ik durf je hier niet echt een antwoord op te geven.
Ik ben zelf monogaam en mijn vrouw is de eenigste waar ik ooit sex mee heb gehad, zij had al wel meerdere partners gahad.
ik denk niet dat ik aan zou kunnen, maar dat weet je pas als je er echt in zit. ik ben niet iemand die meteen de handdoek in de ring gooit, anders was ik nu ook al weg geweest.
Het is wel zo dat je op deze manier nooit de kans hebt gehad om hier samen naar te kijken wat de mogelijkheden zouden kunnen zijn maar dat een van de partners een eenzijdige keus maakt die beide raakt
vrijdag 25 mei 2012 om 07:27
Ik denk niet dat elke vreemdgaander een open relatie wil, wat je al aangeeft vind men zelf vaak dat het wel kan maar moeten ze er niet aan denken dat hun partner het ook zou willen, maar ook dit is weer een consequentie van wat je doet, het gevaar dat je partner dan zegt 'dan mag ik het ook" Waar dit uit voortkomt is dat je wel controle over je eigen gevoel en daden hebt, zelf ben je er van overtuigd dat het niet met je aan de loop gaat en dat je bij je partner zal blijven, dat het niets voor stelt enz, maar die grip heb je niet over je partner en het vertrouwen dat die dat net zo goed kan is er vaak niet. Die angst maakt dat men het vaak zichzelf wel toestaat maar er niet aan moet denken dat de partner het ook zou doen.
Overigens vind ik een open relatie een relatie waarin beide die vrijheid willen en kunnen geven, ik zie nu vaak dat het eenzijdig aangeven dat de relatie niet meer monogaam is gezien wordt als open relatie. Ik wil dat nuanceren, zolang de partner er niet mee instemd en die vrijheid kan en wil geven en mogelijk zelf ook neemt is het geen open relatie maar is het ook geen monogame relatie meer, het is een relatie waarin 1 van de twee met medeweten vreemd gaat.
wovi je geeft aan dat je niet weet wat je had gedaan als ze eerlijk was geweest, wat ik vaak zie is dat men aangeeft dat men had gewild dat de partner eerlijk was geweest maar dat ze vervolgens stellig zijn over hun antwoord, dat als de ander sex wil met andere ze kunnen kiezen. Vaak zal zo'n stellige uitspraak op een evt gesprek niet tot gesprek uitnodigen, je mag het bespreken, graag zelfs maar wil je dit kun je opdonderen of voor monogamie kiezen. Een gesprek heeft alleen zin als je wil kijken met elkaar hoe beide verlangens en wensen ingevuld kunnen worden op een manier die beide kunnen handelen en gelukkig maakt.
Het is ook vaak zo dat je met de jaren veranderd, wat je op je 20e stellig beweerde kan tientallen jaren later milde worden gezien. Je zou dus ruimte moeten bieden aan een gesprek waarin je bekijkt of monogamie nog wel de gewenste afspraak is en moeten realiseren dat je daar zelf ook in verloop van jaren anders over kan gaan denken.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 25 mei 2012 om 08:11
Ik zou best een open relatie willen, maar mijn partner niet. Hij zegt niet pertinent nee....maar heeft niet de behoefte. Hij weet best dat ik die behoefte wel heb, maar gunt mij daar geen ruimte in. Ik kan daar wel begrip voor opbrengen, maart eeuwige trouw kan ik niet beloven. Hij zegt: als ik erachter kom is het over.....dus is het mijn taak om te zorgen dat hij er niet achter komt. Nu is het bij mij ook rustig op minnaar gebied wat betreft lichamelijk contact. Wel dagelijks contact met nr2 over onze geplande date over een paar weken.
vrijdag 25 mei 2012 om 08:38
Wat een verhalen en discussies hier...
Ben erg nieuw en totaal niet van het vreemdgaan, maar in een situatie beland die ik nooit voor mogelijk heb gehouden: broodnuchtere ik ben doldwaas verliefd geworden op een ander.
Totaal ongewild, terwijl ik hartstikke gelukkig was in mijn huidige relatie.
De ander, ook getrouwd, is ook verliefd op mij. Beiden zijn we totaal geen vreemdgangers, maar zijn volledig in de war over het wat nu.
Na een paar heftige en verwarrende weken hebben we inmiddels het contact verbroken om onze eigen relaties een kans te geven, maar elkaar niet spreken maakt alles nog moeilijker en ik weet dat zowel hij als ik blijf afvragen hoe ons leven samen eruit zal zien.
Het verbaast me dat vreemdgaan hier voor iedereen een hele bewuste keuze lijkt te zijn en ik een verhaal als het mijne amper terug zie.
Ik veroordeel niemand en weet ook niet echt wat ik met deze post wil. Waarschijnlijk alleen maar een andere zijde belichten; de zijde die gaat over verliefdheid alvorens over lust.
Hij en ik hebben elkaar een paar keer gezien, 'stiekem' en kort, maar weten beide dat een relatie erbij voor ons geen optie is. We zijn alletwee monogaam in een relatie en vinden vertrouwen belangrijk, hoe hypocriet dat nu ook klinkt. Dat is de reden dat nu het contact is verbroken.
Nogmaals, geen idee wat ik met deze post wil. Ik hoop dat jullie het niet als negatief opvatten gezien ik aangeef monogaam te willen zijn. Ik denk dat ik mijn verhaal gewoon mijn verhaal even kwijt wil, waarvoor dank! :-)
Ben erg nieuw en totaal niet van het vreemdgaan, maar in een situatie beland die ik nooit voor mogelijk heb gehouden: broodnuchtere ik ben doldwaas verliefd geworden op een ander.
Totaal ongewild, terwijl ik hartstikke gelukkig was in mijn huidige relatie.
De ander, ook getrouwd, is ook verliefd op mij. Beiden zijn we totaal geen vreemdgangers, maar zijn volledig in de war over het wat nu.
Na een paar heftige en verwarrende weken hebben we inmiddels het contact verbroken om onze eigen relaties een kans te geven, maar elkaar niet spreken maakt alles nog moeilijker en ik weet dat zowel hij als ik blijf afvragen hoe ons leven samen eruit zal zien.
Het verbaast me dat vreemdgaan hier voor iedereen een hele bewuste keuze lijkt te zijn en ik een verhaal als het mijne amper terug zie.
Ik veroordeel niemand en weet ook niet echt wat ik met deze post wil. Waarschijnlijk alleen maar een andere zijde belichten; de zijde die gaat over verliefdheid alvorens over lust.
Hij en ik hebben elkaar een paar keer gezien, 'stiekem' en kort, maar weten beide dat een relatie erbij voor ons geen optie is. We zijn alletwee monogaam in een relatie en vinden vertrouwen belangrijk, hoe hypocriet dat nu ook klinkt. Dat is de reden dat nu het contact is verbroken.
Nogmaals, geen idee wat ik met deze post wil. Ik hoop dat jullie het niet als negatief opvatten gezien ik aangeef monogaam te willen zijn. Ik denk dat ik mijn verhaal gewoon mijn verhaal even kwijt wil, waarvoor dank! :-)
vrijdag 25 mei 2012 om 08:47
Wovi, heftig! Idd is dit niet de plek daarvoor, maar wat me vooral opvalt is haar 'eis' dat je het er met niemand over mag hebben, omdat ze anders de scheiding aanvraagt.
Dat is wel heel onfair, om jou alleen te laten dealen met alles. En ondertussen blijft ze zelf ook niet geheel eerlijk naar jou toe.
Ik zou toch iemand in vertrouwen nemen. Het kan zo opluchten om er met iemand over te praten!
Een eigen topic miss, of een goede vriend in je eigen omgeving als je dat liever doet. Dit alleen op een rij moeten krijgen, is nogal wat en ik vind niet dat ze dat van jou mag verlangen.
Dat wilde ik nog even zeggen
.
Dat is wel heel onfair, om jou alleen te laten dealen met alles. En ondertussen blijft ze zelf ook niet geheel eerlijk naar jou toe.
Ik zou toch iemand in vertrouwen nemen. Het kan zo opluchten om er met iemand over te praten!
Een eigen topic miss, of een goede vriend in je eigen omgeving als je dat liever doet. Dit alleen op een rij moeten krijgen, is nogal wat en ik vind niet dat ze dat van jou mag verlangen.
Dat wilde ik nog even zeggen
.
vrijdag 25 mei 2012 om 08:52
Wovi, heftig. Sterkte met hoe het verder moet, ik heb even geen raad voor je, maar het zet me wel weer aan het denken over mezelf.
Xyloo, we hebben hier met enige regelmaat de discussie over of het vreemdgaan een bewuste keuze is of dat het iets is wat ons overkomt. Volgens mij vorige week nog. Ik kan je conclusie Het verbaast me dat vreemdgaan hier voor iedereen een hele bewuste keuze lijkt te zijn en ik een verhaal als het mijne amper terug zie. dan ook niet helemaal volgen. Er zijn hier best wel posters die halsoverkop verliefd werden en daar dan al of niet iets mee hebben gedaan. Als je nog meer kwijt wilt, of meer van ons wilt weten, ben je van harte welkom om te blijven posten hier.
Xyloo, we hebben hier met enige regelmaat de discussie over of het vreemdgaan een bewuste keuze is of dat het iets is wat ons overkomt. Volgens mij vorige week nog. Ik kan je conclusie Het verbaast me dat vreemdgaan hier voor iedereen een hele bewuste keuze lijkt te zijn en ik een verhaal als het mijne amper terug zie. dan ook niet helemaal volgen. Er zijn hier best wel posters die halsoverkop verliefd werden en daar dan al of niet iets mee hebben gedaan. Als je nog meer kwijt wilt, of meer van ons wilt weten, ben je van harte welkom om te blijven posten hier.
vrijdag 25 mei 2012 om 08:58
vrijdag 25 mei 2012 om 09:26
Hier kan ik me volledig bij aansluiten.
Je zult beide moeten kijken of je iets kunt verzinnen waar beide partners zich in kunnen vinden.
Het liefst nog zoals het bij jullie gegaan is nog voor dat er daadwerkelijk grenzen zijn overschreden, en deze samen kunnen gaan verkennen en aanpassen.
Maar dit kan ook inhouden dat als de meningen zo ver uit elkaar liggen dat er ook gekeken moet worden of het niet het beste is om uit elkaar te gaan ook al houd men nog zo veel van elkaar, zodat beide een kans hebben om in een relatie te komen waar ze zich wel in kunnen vinden.
vind het dan niet terecht om dit dan maar stiekem te doen want dan blijkt dat 1 van de partners helemaal niet de relatie heeft die hij/zij denkt te hebben maar in een illusie leeft
vrijdag 25 mei 2012 om 09:30
xyloo.... ik denk niet dat de meeste vreemdgangers denken: goh laat ik eens lekker vreemdgaan.
Ik denk dat daar heel wat hoofdbrekens aan vooraf zijn gegaan voordat ze werkelijk die stap maakten.
En ja, je wil monogaam zijn. Maar in principe ga je al emotioneel vreemd.
Herkenbaar hoor. Ik wens je vooral veel sterkte... En ben benieuwd wat je / jullie met deze gevoelens gaan doen.
Ik denk dat daar heel wat hoofdbrekens aan vooraf zijn gegaan voordat ze werkelijk die stap maakten.
En ja, je wil monogaam zijn. Maar in principe ga je al emotioneel vreemd.
Herkenbaar hoor. Ik wens je vooral veel sterkte... En ben benieuwd wat je / jullie met deze gevoelens gaan doen.
vrijdag 25 mei 2012 om 09:38
bedankt ik zal eens kijken of ik een topic in het relatie forum maak.:
Wovi, heftig! Idd is dit niet de plek daarvoor, maar wat me vooral opvalt is haar 'eis' dat je het er met niemand over mag hebben, omdat ze anders de scheiding aanvraagt.
Dat is wel heel onfair, om jou alleen te laten dealen met alles. En ondertussen blijft ze zelf ook niet geheel eerlijk naar jou toe.
Ik zou toch iemand in vertrouwen nemen. Het kan zo opluchten om er met iemand over te praten!
Een eigen topic miss, of een goede vriend in je eigen omgeving als je dat liever doet. Dit alleen op een rij moeten krijgen, is nogal wat en ik vind niet dat ze dat van jou mag verlangen.
Dat wilde ik nog even zeggen
vrijdag 25 mei 2012 om 09:43
Mijn vrouw vond het vreemd gaan erg , Maar daar kwam ze wel over heen. Het allerergste vond zij het liegen, bedriegen. Dat ik haar een keuze had ontnomen door vreemd te gaan.
Mijn minnares had een oneerlijke voorsprong waar zij niet tegen aan kon vechten.
Ik zou ook graag een open relatie willen en dat weet ze maar zij is er (nog) niet aan toe. Soms komt het tersprake, maar dat is meer om de grenzen te herkennen,wat zij wil.
Natuurlijk ben ik door het vreemdgaan keihard over haar grenzen gegaan. En nu weer... alhoelwel het (soms) bij flirtten blijft.
Deze hele situatie heeft het mij als man en mens veranderd. Ik ben meer relaxter geworden niet meer zo "up tight", als vader ben ik nu een leuke vader, was eerst een verantwoordeijke vader maar nu een leuke verantwoordlijke vader. Als man heb ik meer begrip voor mijn vrouw, ik kom niet aan met oplossingen mits zij daar om vraagt , maar ik toon begrip , laat mijn liefde zien door te luisteren en er te zijn voor haar.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen gedachten en handelingen. Dat is wat ik vroeger dacht en zei.
Ik sta hier nog wel achter maar niet meer zo zwart wit.
Wat ik hiermee wil zeggen of bereiken weet ik niet ...
Misschien later
Mijn minnares had een oneerlijke voorsprong waar zij niet tegen aan kon vechten.
Ik zou ook graag een open relatie willen en dat weet ze maar zij is er (nog) niet aan toe. Soms komt het tersprake, maar dat is meer om de grenzen te herkennen,wat zij wil.
Natuurlijk ben ik door het vreemdgaan keihard over haar grenzen gegaan. En nu weer... alhoelwel het (soms) bij flirtten blijft.
Deze hele situatie heeft het mij als man en mens veranderd. Ik ben meer relaxter geworden niet meer zo "up tight", als vader ben ik nu een leuke vader, was eerst een verantwoordeijke vader maar nu een leuke verantwoordlijke vader. Als man heb ik meer begrip voor mijn vrouw, ik kom niet aan met oplossingen mits zij daar om vraagt , maar ik toon begrip , laat mijn liefde zien door te luisteren en er te zijn voor haar.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen gedachten en handelingen. Dat is wat ik vroeger dacht en zei.
Ik sta hier nog wel achter maar niet meer zo zwart wit.
Wat ik hiermee wil zeggen of bereiken weet ik niet ...
Misschien later
vrijdag 25 mei 2012 om 10:25
Ik ben het met jou eens Wovi, het ligt eraan wat je ermee doet.
Mijn partner heb ik het niet verteld, omdat het hem verdriet doet. Hoewel ik hier wel over heb getwijfeld, ik ben gewend alles met hem te delen.
De ander en ik kiezen ervoor niets met ons gevoel te doen, omdat we weten dat we dan heel veel (goede) dingen kapot maken. En is het gras niet altijd groener...?
Neemt niet weg dat deze gevoelens en twijfels heel lastig zijn... En ik hem ontzettend mis.... Gek, iemand missen die je nooit hebt gehad.
Katniss (hoop dat ik je naam goed heb onthouden), ik ben me er volledig van bewust dat ik emotioneel vreemd ga vandaar dat ik misschien op een forum als deze aan het lezen ben geslagen?
Mijn partner heb ik het niet verteld, omdat het hem verdriet doet. Hoewel ik hier wel over heb getwijfeld, ik ben gewend alles met hem te delen.
De ander en ik kiezen ervoor niets met ons gevoel te doen, omdat we weten dat we dan heel veel (goede) dingen kapot maken. En is het gras niet altijd groener...?
Neemt niet weg dat deze gevoelens en twijfels heel lastig zijn... En ik hem ontzettend mis.... Gek, iemand missen die je nooit hebt gehad.
Katniss (hoop dat ik je naam goed heb onthouden), ik ben me er volledig van bewust dat ik emotioneel vreemd ga vandaar dat ik misschien op een forum als deze aan het lezen ben geslagen?
vrijdag 25 mei 2012 om 10:47
Ik ben (nog?) geen vreemdganger maar sta wel al een paar maanden enorm in de verleiding. Er zijn al dingen gebeurd tussen mij en mijn lustobject die op zijn minst op het randje zijn. In het vorige deel heb ik daarover wat geschreven.
Nee, ik wil geen open relatie. In een eerdere relatie heb ik daar wel mee geëxperimenteerd (niet tot grote tevredenheid) maar in mijn huwelijk is dat gewoon geen optie. Als het bij mij daadwerkelijk tot vreemdgaan komt, zal dat vreemdgaan op de klassieke manier zijn: dus stiekem en hopelijk zonder dat mijn man er ooit achterkomt. Bij de discussie over open relaties die hier is losgebrand voel ik me dan ook niet zo thuis.
vrijdag 25 mei 2012 om 11:01
OT
Er is weer contact met exnr2, wat heel raar loopt.
Wordt er een spelletje gespeeld ?
Heb een goede tip gekregen van iemand hier van het forum.
Hoe daar mee om te gaan.
Potientele nr2 wilde naar haar vakantie afstand nadat ze opgebiecht had aan haar vriend dat ze openstond voor anderen. En dat ze al gezoend had met een ander.
Afspraak gemaakt dat we afstand houden prive, en alleen zakelijk elkaar opzoeken zolang het project loopt waar we samen aan werken.ALs het project afgelopen is dan geen contact meer.
Paar dagen geleden een gesprek gehad telefonisch zakelijk en op het einde vroeg ze of zij maar bellen.. prive.
... Komt het door de zomer ?
Er is weer contact met exnr2, wat heel raar loopt.
Wordt er een spelletje gespeeld ?
Heb een goede tip gekregen van iemand hier van het forum.
Hoe daar mee om te gaan.
Potientele nr2 wilde naar haar vakantie afstand nadat ze opgebiecht had aan haar vriend dat ze openstond voor anderen. En dat ze al gezoend had met een ander.
Afspraak gemaakt dat we afstand houden prive, en alleen zakelijk elkaar opzoeken zolang het project loopt waar we samen aan werken.ALs het project afgelopen is dan geen contact meer.
Paar dagen geleden een gesprek gehad telefonisch zakelijk en op het einde vroeg ze of zij maar bellen.. prive.
... Komt het door de zomer ?
vrijdag 25 mei 2012 om 11:29
Ik herinner me nog goed hoe ik gevochten heb tegen mijn verliefdheid. Destijds was er helemaal geen sprake van een open relatie (dat kwam pas 10 jaar later). Ik zag de man in kwestie wekelijks. Ik wilde per se monogaam blijven, maar ik liep continu langs het randje.
Dat het me maandenlang gelukt is om niet verder te gaan dan wat strelingen, beschouw ik achteraf bijna als een wonder. Ik zal daarom niet snel zeggen dat het een kwestie is van wat je met je verliefdheid doet. Hormonen zijn erg krachtig.
Wat volgens mij een grote rol speelt is het voeding geven aan je verliefdheid. Het is gewoon echt zo dat je verliefdheid groeit naarmate je hem meer voedt. Via whatsapp, sms, mail, live: het maakt niet uit. Met elke contact bevestig je en versterk je het gevoel. Het is echt met vuur spelen en dan verbaasd zijn dat de gordijnen in de fik gaan. Aan de ene kant snap ik dus ontzettend goed hoe moeilijk het is om niet voor de bijl te gaan, aan de andere kant weet ik hoe je je eigen verliefdheid kunt versterken tot je het echt niet meer kunt opbrengen om nee te zeggen.
Als je werkelijk niet vreemd wil gaan, dan is het enige verstandige alle contact afsluiten. Je lijdt dan in stilte, maar vrijwel altijd verdwijnt het gevoel vanzelf. Alle smoesjes die je jezelf wijsmaakt over ' alleen een kopje koffie' of 'nog 1 mailtje' vallen in de categorie van nog 1 drankje/sigaret om het af te leren.
Overigens weet ik ook dat we daarin ook allemaal anders zijn. Ik heb verschillende vreemdgaande vriendinnen waarmee ik hier vaak over praat. We bespreken de nodige details met elkaar en daardoor leren we van elkaar de grote verschillen. Bij mij blijft er altijd een stukje ratio werken, zelf op supergeile momenten, bij hen (ook bij mijn man trouwens) schakelt er op een gegeven moment gewoon iets om. Dan komt het gevoel van 'na mij de zondvloed' . Voor mij was het onvoorstelbaar dat je opeens puur je gevoel gaat volgen en je ratio het zwijgen oplegt. Voor hen onvoorstelbaar dat je altijd je verstand laat besturen. Dan kun je toch nooit echt genieten? Soms ben ik wel eens jaloers op hen: het lijkt me best prettig om zo los te zijn. Om niet steeds na te denken en gewoon te doen. Zij zijn wel eens jaloers op mij, omdat ik nooit na afloop spijt hoef te hebben. De andere kant is dat ze ook eigenlijk niet echt spijt hebben, want de herinnering aan het genot verzoet heel veel. Dat heb je dan binnen. De waarheid is natuurlijk dat we uiteindelijk allemaal niet echt willen veranderen.
Dat het me maandenlang gelukt is om niet verder te gaan dan wat strelingen, beschouw ik achteraf bijna als een wonder. Ik zal daarom niet snel zeggen dat het een kwestie is van wat je met je verliefdheid doet. Hormonen zijn erg krachtig.
Wat volgens mij een grote rol speelt is het voeding geven aan je verliefdheid. Het is gewoon echt zo dat je verliefdheid groeit naarmate je hem meer voedt. Via whatsapp, sms, mail, live: het maakt niet uit. Met elke contact bevestig je en versterk je het gevoel. Het is echt met vuur spelen en dan verbaasd zijn dat de gordijnen in de fik gaan. Aan de ene kant snap ik dus ontzettend goed hoe moeilijk het is om niet voor de bijl te gaan, aan de andere kant weet ik hoe je je eigen verliefdheid kunt versterken tot je het echt niet meer kunt opbrengen om nee te zeggen.
Als je werkelijk niet vreemd wil gaan, dan is het enige verstandige alle contact afsluiten. Je lijdt dan in stilte, maar vrijwel altijd verdwijnt het gevoel vanzelf. Alle smoesjes die je jezelf wijsmaakt over ' alleen een kopje koffie' of 'nog 1 mailtje' vallen in de categorie van nog 1 drankje/sigaret om het af te leren.
Overigens weet ik ook dat we daarin ook allemaal anders zijn. Ik heb verschillende vreemdgaande vriendinnen waarmee ik hier vaak over praat. We bespreken de nodige details met elkaar en daardoor leren we van elkaar de grote verschillen. Bij mij blijft er altijd een stukje ratio werken, zelf op supergeile momenten, bij hen (ook bij mijn man trouwens) schakelt er op een gegeven moment gewoon iets om. Dan komt het gevoel van 'na mij de zondvloed' . Voor mij was het onvoorstelbaar dat je opeens puur je gevoel gaat volgen en je ratio het zwijgen oplegt. Voor hen onvoorstelbaar dat je altijd je verstand laat besturen. Dan kun je toch nooit echt genieten? Soms ben ik wel eens jaloers op hen: het lijkt me best prettig om zo los te zijn. Om niet steeds na te denken en gewoon te doen. Zij zijn wel eens jaloers op mij, omdat ik nooit na afloop spijt hoef te hebben. De andere kant is dat ze ook eigenlijk niet echt spijt hebben, want de herinnering aan het genot verzoet heel veel. Dat heb je dan binnen. De waarheid is natuurlijk dat we uiteindelijk allemaal niet echt willen veranderen.
vrijdag 25 mei 2012 om 11:58
Oh dames,
Ik begin het wel steeds moeilijker te vinden.
Vanmorgen is mijn Tsjech naar mijn huis gekomen. Uiteraard was het fantastisch. Dit is nu al de 3x keer dat we elkaar 'ontmoeten'. Elke week 1x.
Op het werk moeten we 'normaal' tegen elkaar doen.
Het probleem is dat ik stapelgek op hem ben.
Hij denkt wel aan scheiden, maar durft het niet, de bekende angst die ik volledig begrijp en zelf ook ervaar. En het liefst wil hij terug naar Tsjechie.
Wat is jullie advies? Er mee stoppen of gewoon er van blijven genieten zolang het duurt?
Kan ik hem ooit voor mij winnen? Ik bedoel, ik trek toch aan het korste eind. Een man kiest toch altijd voor zn kindjes en zijn bestaande situatie en niet voor een wulpse milf die hij nog helemaal niet goed kent????
Ik zou wel de gok willen wagen. Volgens mij is hij het dubbel en dwars waard.
Ik begin het wel steeds moeilijker te vinden.
Vanmorgen is mijn Tsjech naar mijn huis gekomen. Uiteraard was het fantastisch. Dit is nu al de 3x keer dat we elkaar 'ontmoeten'. Elke week 1x.
Op het werk moeten we 'normaal' tegen elkaar doen.
Het probleem is dat ik stapelgek op hem ben.
Hij denkt wel aan scheiden, maar durft het niet, de bekende angst die ik volledig begrijp en zelf ook ervaar. En het liefst wil hij terug naar Tsjechie.
Wat is jullie advies? Er mee stoppen of gewoon er van blijven genieten zolang het duurt?
Kan ik hem ooit voor mij winnen? Ik bedoel, ik trek toch aan het korste eind. Een man kiest toch altijd voor zn kindjes en zijn bestaande situatie en niet voor een wulpse milf die hij nog helemaal niet goed kent????
Ik zou wel de gok willen wagen. Volgens mij is hij het dubbel en dwars waard.
