Gezondheid
alle pijlers
Kleine rode bloeduitstortinkjes over hele lichaam..
maandag 17 maart 2008 om 10:26
Sinds een paar dagen heb ik over mijn hele lijf hele kleine rode bloeduitstortinkjes (ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven). Het begon bij mijn onderbenen en werd binnen een paar dagen snel erger en verspreidde zich over mijn hele lichaam. Ook een aantal spontane blauwe plekken (één enorme donkerblauwpaarse plek op mijn bovenbeen, ik heb me zeker niet gestoten).
Ik ben vanochtend bij de huisarts geweest en volgens haar is het geen allergische reactie, heeft het niks met mijn hooikoorts te maken, maar is het 'iets' in mijn bloed. Ik moest halsoverkop bloedprikken, de uitslag komt morgen. Bloed wordt getest op dingen waar ik niet blij van word...: nierfuncties, kreat, mdrd, bse, hb, leuko/diff, thrombo's, iets met stollingsziektes ofzo.
Morgen krijg ik de de uitslag, maar ik zit nu behoorlijk in de stress. Kent iemand deze verschijnselen? Ik voel me overigens prima.
Ik ben vanochtend bij de huisarts geweest en volgens haar is het geen allergische reactie, heeft het niks met mijn hooikoorts te maken, maar is het 'iets' in mijn bloed. Ik moest halsoverkop bloedprikken, de uitslag komt morgen. Bloed wordt getest op dingen waar ik niet blij van word...: nierfuncties, kreat, mdrd, bse, hb, leuko/diff, thrombo's, iets met stollingsziektes ofzo.
Morgen krijg ik de de uitslag, maar ik zit nu behoorlijk in de stress. Kent iemand deze verschijnselen? Ik voel me overigens prima.
vrijdag 21 maart 2008 om 17:06
vrijdag 21 maart 2008 om 17:21
Ik heb de afgelopen dagen af en toe aan je gedacht en ben blij te horen dat je niet het slechts denkbare nieuws hebt gekregen.
Raar he, om opeens in de wereld die "ziekenhuis" heet te leven. Ik had daar het gevoel op een compleet andere planeet te zijn beland, iets niet van deze wereld. Alsof je opeens in een andere soort maatschappij leeft, die niets wegheeft van je eigen vertrouwde leven.
En natuurlijk is het zo dat je straks met de negatieve dingen te maken krijgt en dat je jezelf vast wel eens erg zielig zult voelen. Mag! Maar ik denk toch dat je deze ervaring niet vergeet en dat je er een belangrijk "ijkpunt" bij hebt.
Heel veel succes meid, en ik hoop hier nog af en toe van je te horen. Dat je maar weer gauw helemaal gezond mag zijn.
Raar he, om opeens in de wereld die "ziekenhuis" heet te leven. Ik had daar het gevoel op een compleet andere planeet te zijn beland, iets niet van deze wereld. Alsof je opeens in een andere soort maatschappij leeft, die niets wegheeft van je eigen vertrouwde leven.
En natuurlijk is het zo dat je straks met de negatieve dingen te maken krijgt en dat je jezelf vast wel eens erg zielig zult voelen. Mag! Maar ik denk toch dat je deze ervaring niet vergeet en dat je er een belangrijk "ijkpunt" bij hebt.
Heel veel succes meid, en ik hoop hier nog af en toe van je te horen. Dat je maar weer gauw helemaal gezond mag zijn.
vrijdag 21 maart 2008 om 17:52
Tranen in mijn ogen.
Dus ik sluit me aan bij de volgende twee posts:
quote:Ik heb de afgelopen dagen af en toe aan je gedacht en ben blij te horen dat je niet het slechts denkbare nieuws hebt gekregen.
Raar he, om opeens in de wereld die "ziekenhuis" heet te leven. Ik had daar het gevoel op een compleet andere planeet te zijn beland, iets niet van deze wereld. Alsof je opeens in een andere soort maatschappij leeft, die niets wegheeft van je eigen vertrouwde leven.
En natuurlijk is het zo dat je straks met de negatieve dingen te maken krijgt en dat je jezelf vast wel eens erg zielig zult voelen. Mag! Maar ik denk toch dat je deze ervaring niet vergeet en dat je er een belangrijk "ijkpunt" bij hebt.
Heel veel succes meid, en ik hoop hier nog af en toe van je te horen. Dat je maar weer gauw helemaal gezond mag zijn.quote:Geweldig nieuws, meid. Gefeliciteerd. Door het oog van de naald.
Je wordt ineens even geconfronteerd met de belangijke dingen in het leven, en dat gezondheid niet iets vanzelfsprekends is.
Heerlijk de steun die je krijgt en ook geeft aan medepatienten. Gooi lekker al die emoties eruit, de leuke en minder leuke. Je kan ze tenslotte maar kwijt zijn.
Hopelijk blijft het de goede kant op gaan en kun je straks verder genieten van een gezond leven buiten het ziekenhuis.
Dus ik sluit me aan bij de volgende twee posts:
quote:Ik heb de afgelopen dagen af en toe aan je gedacht en ben blij te horen dat je niet het slechts denkbare nieuws hebt gekregen.
Raar he, om opeens in de wereld die "ziekenhuis" heet te leven. Ik had daar het gevoel op een compleet andere planeet te zijn beland, iets niet van deze wereld. Alsof je opeens in een andere soort maatschappij leeft, die niets wegheeft van je eigen vertrouwde leven.
En natuurlijk is het zo dat je straks met de negatieve dingen te maken krijgt en dat je jezelf vast wel eens erg zielig zult voelen. Mag! Maar ik denk toch dat je deze ervaring niet vergeet en dat je er een belangrijk "ijkpunt" bij hebt.
Heel veel succes meid, en ik hoop hier nog af en toe van je te horen. Dat je maar weer gauw helemaal gezond mag zijn.quote:Geweldig nieuws, meid. Gefeliciteerd. Door het oog van de naald.
Je wordt ineens even geconfronteerd met de belangijke dingen in het leven, en dat gezondheid niet iets vanzelfsprekends is.
Heerlijk de steun die je krijgt en ook geeft aan medepatienten. Gooi lekker al die emoties eruit, de leuke en minder leuke. Je kan ze tenslotte maar kwijt zijn.
Hopelijk blijft het de goede kant op gaan en kun je straks verder genieten van een gezond leven buiten het ziekenhuis.
vrijdag 21 maart 2008 om 20:15
Ik ben er weer! Ben nu thuis.
Vanmorgen was ik om klokslag 8 uur weer op de zaal. Was ruim op tijd voor het rondje bloedprikken. Vervolgens maar weer een rondje water ingedaan voor mijn medepatienten en even gekeken hoe het met iedereen ging. De verpleging liep in middels in pakken rond om verdere besmetting te voorkomen. Ben vervolgens maar weer in de centrale hal rond gaan hangen en kreeg daar nog wat bezoek. Gezellig. Rond één uur had ik de uitslag: 35 bloedplaatjes. Nog laag, maar ik ben weer thuis. Volgende week donderdag weer terug voor controle, komende twee maanden aan de prednison en de verwachting is dat ik dan weer helemaal genezen ben!
Afscheid van de zaal voelde wel even vrij emotioneel. Het is toch heftig wat je in een weekje ziet en meemaakt. Mijn lieve broertje was inmiddels onderweg om me te halen. Helemaal vanaf de andere kant van het land en rond drie uur was ik thuis met een voorraad prednison waarmee je een kudde paarden plat krijgt. Bij de apotheek hebben ze drie keer gecheckt of het recept wel goed was vanwege de hoge dosering. Daarbij medicijnen om de bijverschijnselen te hanteren, maarja, dat is niet anders. Voel me lichamelijk nog steeds prima (heel vreemd hoor, zo'n 'gevalletje itp'). Maar de verwachting is dat ik nog wel last ga krijgen van bijwerkingen. But who cares??
Ik moet me nog een beetje rustig houden en volgende week krijg ik nog te horen wat nou precies de uitslag van de echo is, maar alles lijkt erop te wijzen dat ik bij de 75% van de ITP-patienten hoor, die op onverklaarbare wijze deze ziekte krijgen en bij wie het ook weer volledig geneest.
Voel me af en toe wat hyper, vreselijk melig of opeens emotioneel. Mogelijke bijwerking van de pretnison: andere vetverdeling. Heb nog gevraagd of ik daar invloed op uit kon oefenen: zandloperfiguurtje? Beetje minder taille, beetje meer borsten aub. Maar helaas, ik heb er geen invloed op. Dus misschien zakt al het vet wel naar mijn kont ofzo. But who cares?
Allemaal een fijn paasweekend!
Vanmorgen was ik om klokslag 8 uur weer op de zaal. Was ruim op tijd voor het rondje bloedprikken. Vervolgens maar weer een rondje water ingedaan voor mijn medepatienten en even gekeken hoe het met iedereen ging. De verpleging liep in middels in pakken rond om verdere besmetting te voorkomen. Ben vervolgens maar weer in de centrale hal rond gaan hangen en kreeg daar nog wat bezoek. Gezellig. Rond één uur had ik de uitslag: 35 bloedplaatjes. Nog laag, maar ik ben weer thuis. Volgende week donderdag weer terug voor controle, komende twee maanden aan de prednison en de verwachting is dat ik dan weer helemaal genezen ben!
Afscheid van de zaal voelde wel even vrij emotioneel. Het is toch heftig wat je in een weekje ziet en meemaakt. Mijn lieve broertje was inmiddels onderweg om me te halen. Helemaal vanaf de andere kant van het land en rond drie uur was ik thuis met een voorraad prednison waarmee je een kudde paarden plat krijgt. Bij de apotheek hebben ze drie keer gecheckt of het recept wel goed was vanwege de hoge dosering. Daarbij medicijnen om de bijverschijnselen te hanteren, maarja, dat is niet anders. Voel me lichamelijk nog steeds prima (heel vreemd hoor, zo'n 'gevalletje itp'). Maar de verwachting is dat ik nog wel last ga krijgen van bijwerkingen. But who cares??
Ik moet me nog een beetje rustig houden en volgende week krijg ik nog te horen wat nou precies de uitslag van de echo is, maar alles lijkt erop te wijzen dat ik bij de 75% van de ITP-patienten hoor, die op onverklaarbare wijze deze ziekte krijgen en bij wie het ook weer volledig geneest.
Voel me af en toe wat hyper, vreselijk melig of opeens emotioneel. Mogelijke bijwerking van de pretnison: andere vetverdeling. Heb nog gevraagd of ik daar invloed op uit kon oefenen: zandloperfiguurtje? Beetje minder taille, beetje meer borsten aub. Maar helaas, ik heb er geen invloed op. Dus misschien zakt al het vet wel naar mijn kont ofzo. But who cares?
Allemaal een fijn paasweekend!
zaterdag 22 maart 2008 om 00:03
Reken maar dat je je hyper gaat voelen van de prednison! Ik heb 13 jaar prednison geslikt en ben er nu een 1/2 jaar vanaf.Er komt een periode dat je energie voor 10 krijgt, je gaat maar door.Niets is te veel! Maar als je wilt slapen lig je daar dan in je bed,klaarwakker,ogen open, en de slaap komt pas om een uur of 1/2 4...Op een gegeven moment komt ook de honger...en dan ga je om 03:00 nog wat te eten maken Ja ja, zo ging het bij mij in ieder geval. Maar het doet wonderen met je lichaam als je ziek bent! En daar gaat het om. En de vetverdeling? Praat me er niet van .
Alice, fijn dat je nu een paar dagen rust hebt...even geen ziekenhuis. Geniet ervan en fijne paas!
Alice, fijn dat je nu een paar dagen rust hebt...even geen ziekenhuis. Geniet ervan en fijne paas!
zaterdag 22 maart 2008 om 00:18
Wat een relatief ontzettend goed nieuws Alice!!! Heel fijn om dat te lezen.. was echt een beetje bang geworden voor iets anders.
Helemaal mooi als je er na de prednison gewoon weer vanaf bent, ook al kun je bijwerkingen krijgen.
Wat kun je dan opeens in een andere wereld terechtkomen in zo'n ziekenhuis! Kan me voorstellen dat dat emotioneel en zwaar is.
Geniet ervan om weer thuis te zijn en ook sterkte met alles!
Helemaal mooi als je er na de prednison gewoon weer vanaf bent, ook al kun je bijwerkingen krijgen.
Wat kun je dan opeens in een andere wereld terechtkomen in zo'n ziekenhuis! Kan me voorstellen dat dat emotioneel en zwaar is.
Geniet ervan om weer thuis te zijn en ook sterkte met alles!
zaterdag 22 maart 2008 om 08:59
Alhoewel het me te ver gaat om iemand te feliciteren met een behoorlijk ingrijpende ziekte, welke toch geen griepje is. Is het echt een pak van mijn hart dat het geen leukemie is.
Bij mijn eigen dochter hoopten wij ook keihard dat het maar itp zou zijn, want ja, wat moet je ook willen als je moet kiezen tussen 2 kwaden. Helaas kreeg mijn dochter dus wel de diagnose leukemie.
Ik wens je het aller aller beste toe lieve meid.
Alle goeds
Zoyla
Bij mijn eigen dochter hoopten wij ook keihard dat het maar itp zou zijn, want ja, wat moet je ook willen als je moet kiezen tussen 2 kwaden. Helaas kreeg mijn dochter dus wel de diagnose leukemie.
Ik wens je het aller aller beste toe lieve meid.
Alle goeds
Zoyla
donderdag 27 maart 2008 om 11:50
He Alice, gefeliciteerd met het minst van twee kwaden!
Ben nu ook aan het twijfelen... Heb een jaar of drie, vier geleden (het oude oude forum in elk geval) veel met een Aliceinwonderland opgetrokken. Daarna is ze verdwenen... Misschien heb jij haar nick nu gewoon? O, of je kent mijn nick niet *lampje*. Lovertje, zeg dat je wat?
Ben nu ook aan het twijfelen... Heb een jaar of drie, vier geleden (het oude oude forum in elk geval) veel met een Aliceinwonderland opgetrokken. Daarna is ze verdwenen... Misschien heb jij haar nick nu gewoon? O, of je kent mijn nick niet *lampje*. Lovertje, zeg dat je wat?
donderdag 27 maart 2008 om 19:58
quote:Zoyla schreef op 22 maart 2008 @ 08:59:
Alhoewel het me te ver gaat om iemand te feliciteren met een behoorlijk ingrijpende ziekte, welke toch geen griepje is. Is het echt een pak van mijn hart dat het geen leukemie is.Sorry, daar heb je helemaal gelijk in. Feliciteren is inderdaad een beetje tè heppiedepeppie...
Alhoewel het me te ver gaat om iemand te feliciteren met een behoorlijk ingrijpende ziekte, welke toch geen griepje is. Is het echt een pak van mijn hart dat het geen leukemie is.Sorry, daar heb je helemaal gelijk in. Feliciteren is inderdaad een beetje tè heppiedepeppie...
zondag 30 maart 2008 om 12:19
quote:roque schreef op 27 maart 2008 @ 11:50:
He Alice, gefeliciteerd met het minst van twee kwaden!
Ben nu ook aan het twijfelen... Heb een jaar of drie, vier geleden (het oude oude forum in elk geval) veel met een Aliceinwonderland opgetrokken. Daarna is ze verdwenen... Misschien heb jij haar nick nu gewoon? O, of je kent mijn nick niet *lampje*. Lovertje, zeg dat je wat?
Dat was ik niet! Ik snapte al niet waar ik je van zou moeten kennen
Ik ben sinds een paar weken actief hier en ken het oude forum niet. Dus ik ben de nieuwe AliceInWonderland!
Aangenaam kennis te maken!
Alice
He Alice, gefeliciteerd met het minst van twee kwaden!
Ben nu ook aan het twijfelen... Heb een jaar of drie, vier geleden (het oude oude forum in elk geval) veel met een Aliceinwonderland opgetrokken. Daarna is ze verdwenen... Misschien heb jij haar nick nu gewoon? O, of je kent mijn nick niet *lampje*. Lovertje, zeg dat je wat?
Dat was ik niet! Ik snapte al niet waar ik je van zou moeten kennen
Ik ben sinds een paar weken actief hier en ken het oude forum niet. Dus ik ben de nieuwe AliceInWonderland!
Aangenaam kennis te maken!
Alice
zondag 30 maart 2008 om 12:23
quote:Zoyla schreef op 22 maart 2008 @ 08:59:
Alhoewel het me te ver gaat om iemand te feliciteren met een behoorlijk ingrijpende ziekte, welke toch geen griepje is. Is het echt een pak van mijn hart dat het geen leukemie is.
Bij mijn eigen dochter hoopten wij ook keihard dat het maar itp zou zijn, want ja, wat moet je ook willen als je moet kiezen tussen 2 kwaden. Helaas kreeg mijn dochter dus wel de diagnose leukemie.
Ik wens je het aller aller beste toe lieve meid.
Alle goeds
Zoyla
Thanks Zoyla
En natuurlijk is ITP niet leuk, maar als iemand mij mag feliciteren met ITP ben jij het wel. Ik heb zelf kinderen (gelukkig zo gezond als een vis) en een vriendin van mijn dochter (17 jaar) strijdt al 2 jaar tegen leukemie. Vreselijk. Geloof me, ik vraag me nog iedere dag af waarom ik 'slechts' itp heb, terwijl zo'n meiske al twee jaar ziek moet zijn....
Heel veel sterkte lieve Zoyla!
Alhoewel het me te ver gaat om iemand te feliciteren met een behoorlijk ingrijpende ziekte, welke toch geen griepje is. Is het echt een pak van mijn hart dat het geen leukemie is.
Bij mijn eigen dochter hoopten wij ook keihard dat het maar itp zou zijn, want ja, wat moet je ook willen als je moet kiezen tussen 2 kwaden. Helaas kreeg mijn dochter dus wel de diagnose leukemie.
Ik wens je het aller aller beste toe lieve meid.
Alle goeds
Zoyla
Thanks Zoyla
En natuurlijk is ITP niet leuk, maar als iemand mij mag feliciteren met ITP ben jij het wel. Ik heb zelf kinderen (gelukkig zo gezond als een vis) en een vriendin van mijn dochter (17 jaar) strijdt al 2 jaar tegen leukemie. Vreselijk. Geloof me, ik vraag me nog iedere dag af waarom ik 'slechts' itp heb, terwijl zo'n meiske al twee jaar ziek moet zijn....
Heel veel sterkte lieve Zoyla!
zondag 30 maart 2008 om 12:32
Even een update:
met mij gaat het redelijk. De bloedplaatjes zijn weer op een normaal niveau. Dat komt door de prednison. Ik slik een enorme dosis, die min of meer mijn afweersysteem plat legt zodat dit niet langer mijn bloedplaatjes vernietigd. Sinds afgelopen vrijdag mag ik heel langzaam minderen, zodat mijn eigen afweersysteem weer heel langzaam op gang komt en in 75% van de gevallen werkt alles dan weer normaal. Ik vergelijk het maar met een soort van controle-alt-delete.
De ziekte ITP geeft totaal geen ziekteverschijnselen (behalve in de eerste week al die bloeduitstortingen, maar geen ziek gevoel of pijn). Maar ik heb behoorlijk last van de prednison, ben dus blij dat ik nu mag beginnen met afbouwen (wat nog een week of zes duurt voordat ik er helemaal van af ben).
Het voelt alsof mijn lichaam compleet van slag is. Als ik moet slapen ben ik wakker, als ik moet eten heb ik geen trek, als ik net gegeten heb, heb ik alweer honger, ik heb momenten dat ik vreselijk zit te trillen, me opgejaagd en gestressed voel en emotioneel. Kortom: ik ben niet mezelf. Maar dat schijnen allemaal bijwerkingen van de prednison te zijn (en misschien ook emotionele reacties op een emotionele week).
Maar ik heb ook momenten dat ik opeens barst van de energie en me helemaal superhappy voel. Die prednison is een raar goedje...
Als ik hier op het forum wartaal begin uit te slaan..... blame it on the prednison!
met mij gaat het redelijk. De bloedplaatjes zijn weer op een normaal niveau. Dat komt door de prednison. Ik slik een enorme dosis, die min of meer mijn afweersysteem plat legt zodat dit niet langer mijn bloedplaatjes vernietigd. Sinds afgelopen vrijdag mag ik heel langzaam minderen, zodat mijn eigen afweersysteem weer heel langzaam op gang komt en in 75% van de gevallen werkt alles dan weer normaal. Ik vergelijk het maar met een soort van controle-alt-delete.
De ziekte ITP geeft totaal geen ziekteverschijnselen (behalve in de eerste week al die bloeduitstortingen, maar geen ziek gevoel of pijn). Maar ik heb behoorlijk last van de prednison, ben dus blij dat ik nu mag beginnen met afbouwen (wat nog een week of zes duurt voordat ik er helemaal van af ben).
Het voelt alsof mijn lichaam compleet van slag is. Als ik moet slapen ben ik wakker, als ik moet eten heb ik geen trek, als ik net gegeten heb, heb ik alweer honger, ik heb momenten dat ik vreselijk zit te trillen, me opgejaagd en gestressed voel en emotioneel. Kortom: ik ben niet mezelf. Maar dat schijnen allemaal bijwerkingen van de prednison te zijn (en misschien ook emotionele reacties op een emotionele week).
Maar ik heb ook momenten dat ik opeens barst van de energie en me helemaal superhappy voel. Die prednison is een raar goedje...
Als ik hier op het forum wartaal begin uit te slaan..... blame it on the prednison!
maandag 31 maart 2008 om 18:53
Hoi Alice )
Ik ben dus de collega van je vriendin T die je vanmorgen aan de telefoon had.
Het klonk ook allemaal zo bekend in de oren vandaar dat ik T vroeg of jij het soms was. Hoe gaat het inmiddels met je?
Mede door je verhalen over die bacterie die er op de afdeling heerst kon het haast niet missen. Mijn tante lag ook op die afdeling.
Ik wens je alle sterkte met alles wat nog komen gaat.
veel liefs Jolika
Ik ben dus de collega van je vriendin T die je vanmorgen aan de telefoon had.
Het klonk ook allemaal zo bekend in de oren vandaar dat ik T vroeg of jij het soms was. Hoe gaat het inmiddels met je?
Mede door je verhalen over die bacterie die er op de afdeling heerst kon het haast niet missen. Mijn tante lag ook op die afdeling.
Ik wens je alle sterkte met alles wat nog komen gaat.
veel liefs Jolika
maandag 31 maart 2008 om 19:34
maandag 31 maart 2008 om 19:39
Hey Jolika
Ahaaa, dus jij bent die collega
Je tante vond ik zo'n lief oud dametje, die volgens mij eigenlijk wel klaar ermee is. Maar dat kan ik mis hebben hoor. Heb een paar keer bij haar zitten praten. Vond haar een lief mensje.
Ben jij dan die collega die ook ITP heeft gehad? En ben jij ook aan de prednison geweest? Hoeveel, hoe lang, last van bijwerkingen?
Ik heb tien dagen lang 80 mg prednison moeten slikken waar ik behoorlijk last van kreeg. Sinds vrijdag 60 mg en vanaf morgen 40 mg tot de volgende controle. Ben dus momenteel een trillende, emotionele dweil en slaap heel slecht, daar wordt je nou ook niet bepaald emotioneel stabiel van.
liefs
Alice (ik hou het voor hier maar gewoon bij alice )
Ahaaa, dus jij bent die collega
Je tante vond ik zo'n lief oud dametje, die volgens mij eigenlijk wel klaar ermee is. Maar dat kan ik mis hebben hoor. Heb een paar keer bij haar zitten praten. Vond haar een lief mensje.
Ben jij dan die collega die ook ITP heeft gehad? En ben jij ook aan de prednison geweest? Hoeveel, hoe lang, last van bijwerkingen?
Ik heb tien dagen lang 80 mg prednison moeten slikken waar ik behoorlijk last van kreeg. Sinds vrijdag 60 mg en vanaf morgen 40 mg tot de volgende controle. Ben dus momenteel een trillende, emotionele dweil en slaap heel slecht, daar wordt je nou ook niet bepaald emotioneel stabiel van.
liefs
Alice (ik hou het voor hier maar gewoon bij alice )
maandag 31 maart 2008 om 19:44
quote:Female_40plus schreef op 31 maart 2008 @ 19:34:
Jee Alice, ik ben nieuw op het forum en lees je verhaal net. Heftig hoor, wat jij allemaal mee hebt gemaakt. Wat zal je in de rats gezeten hebben voordat je de uitslag kreeg!
Ik wil niet al te blond overkomen, maar wat is ITP? Ik kon dat zo even 1,2,3 niet terugvinden in dit topic.
Tja, zo ben je gezond en zo ben je ziek.
De korte versie: door ITP gaat je eigen afweersysteem je eigen bloedplaatjes (die voor stolling zorgen) vernietigen. Zomaar, zonder aanwijsbare oorzaak. Daardoor krijg je dus onverklaarbare blauwe plekken, bloedend tandvlees en meer rare toestanden. En dit zijn dezelfde verschijnselen die optreden bij leukemie, dus 'gelukkig' heb ik maar ITP.
Door een medicijnkuur is de verwachting dat mijn afweersysteem over een aantal weken weer normaal functioneert en ben ik weer helemaal beter.
Jee Alice, ik ben nieuw op het forum en lees je verhaal net. Heftig hoor, wat jij allemaal mee hebt gemaakt. Wat zal je in de rats gezeten hebben voordat je de uitslag kreeg!
Ik wil niet al te blond overkomen, maar wat is ITP? Ik kon dat zo even 1,2,3 niet terugvinden in dit topic.
Tja, zo ben je gezond en zo ben je ziek.
De korte versie: door ITP gaat je eigen afweersysteem je eigen bloedplaatjes (die voor stolling zorgen) vernietigen. Zomaar, zonder aanwijsbare oorzaak. Daardoor krijg je dus onverklaarbare blauwe plekken, bloedend tandvlees en meer rare toestanden. En dit zijn dezelfde verschijnselen die optreden bij leukemie, dus 'gelukkig' heb ik maar ITP.
Door een medicijnkuur is de verwachting dat mijn afweersysteem over een aantal weken weer normaal functioneert en ben ik weer helemaal beter.
