Gezondheid
alle pijlers
borstkanker
zondag 25 februari 2007 om 23:53
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum, ben al wel jaren lid van de viva, maar wilde nu toch graag wat kwijt.
Ik heb pas te horen gekregen dat ik borstkanker heb. Ik ben pas 33. Mijn moeder heeft het 2 jaar geleden gehad. Ik zou wel eerder onder controle moeten maar nu nog niet. Ik ben ook zo kwaad. Niet om het feit dat het mij is overkomen maar waarom nu al. Morgen heb ik een gesprek met de chirurg over wat voor soort operatie het moet worden. Woensdag(op mijn vriend zijn verjaardag) krijg ik radio activiteit ingespoten om de schilwachtklier op te sporen. Donderdag 1 maart word ik geopereerd. Dood eng. Heb al een angst en paniek stoornis. Dus extra moeilijk.
15 maart krijgen mijn vriend en ik de sleutel van ons nieuwe huis. Ik weet het, het komt nooit goed uit. Maar ik wil ook niet zielig doen. Ik sta toch ondanks alles behoorlijk positief in het leven. Maar het even van me af typen is wel lekker. Ik ben persoonlijk en telefonisch wel uitgelult. Gelukkig heb ik veel vrienden die naar mij informeren, vandaar dat ik nu even geen zin meer heb om te praten.
Heb ook gewoon gewerkt de afgelopen week. Dinsdag werk ik nog en dan heb ik geen idee wanneer ik weer zou kunnen werken, of wat dan ook.
Alles hangt van die verdomde uitslag af.
Mijn contract loopt begin mei af. Ik functioneer op mijn werk erg goed(heb pas een functioneringsgeprek gehad) maar ben nu ook bang dat dit niet verlengt gaat worden.
Ik zoek bij jullie wat steun en misschien eventuele ervaringen uitwisselen?
Alvast bedankt.
groetjes marcec
Ik ben nieuw op dit forum, ben al wel jaren lid van de viva, maar wilde nu toch graag wat kwijt.
Ik heb pas te horen gekregen dat ik borstkanker heb. Ik ben pas 33. Mijn moeder heeft het 2 jaar geleden gehad. Ik zou wel eerder onder controle moeten maar nu nog niet. Ik ben ook zo kwaad. Niet om het feit dat het mij is overkomen maar waarom nu al. Morgen heb ik een gesprek met de chirurg over wat voor soort operatie het moet worden. Woensdag(op mijn vriend zijn verjaardag) krijg ik radio activiteit ingespoten om de schilwachtklier op te sporen. Donderdag 1 maart word ik geopereerd. Dood eng. Heb al een angst en paniek stoornis. Dus extra moeilijk.
15 maart krijgen mijn vriend en ik de sleutel van ons nieuwe huis. Ik weet het, het komt nooit goed uit. Maar ik wil ook niet zielig doen. Ik sta toch ondanks alles behoorlijk positief in het leven. Maar het even van me af typen is wel lekker. Ik ben persoonlijk en telefonisch wel uitgelult. Gelukkig heb ik veel vrienden die naar mij informeren, vandaar dat ik nu even geen zin meer heb om te praten.
Heb ook gewoon gewerkt de afgelopen week. Dinsdag werk ik nog en dan heb ik geen idee wanneer ik weer zou kunnen werken, of wat dan ook.
Alles hangt van die verdomde uitslag af.
Mijn contract loopt begin mei af. Ik functioneer op mijn werk erg goed(heb pas een functioneringsgeprek gehad) maar ben nu ook bang dat dit niet verlengt gaat worden.
Ik zoek bij jullie wat steun en misschien eventuele ervaringen uitwisselen?
Alvast bedankt.
groetjes marcec
donderdag 19 april 2007 om 10:59
Hoi
Nou, het zit er allemaal in hoor. Om 16.00 stond ik weer buiten. Weinig tot geen last gehad met het inlopen van al die zooi. Vanacht niet goed geslapen. Maar ben tot nu toe nog steeds niet misselijk ofzo geweest. Dat is toch wel erg fijn.
Ben wel erg gespannen. Want misschien komt die misselijkheid nog, en in welke mate. Stom want dit is misschien verspilde energie. Straks komt het niet. Heb ik me weer voor niets druk gemaakt. Juist ik, zou beter moeten weten.
Nu ga ik wachten tot mijn haar uitvalt. Als ik dat ook nog eens overwin dan kom maar op met die volgende kuren en dan ben ik er wel klaar mee.
@joy, doe wat jij denkt dat goed voor je is. Ik wilde dat gen onderzoek perse niet. Wilde niet leven met die wetenschap. Misschien struisvogelpolitiek. Maar nu, wil ik het juist weer wel, omdat ik dit niet nog een keer mee wil maken.
Je kunt nu wel alvast je eigen laten controleren. Als je dat gen onderzoek laat doen heb je helemaal prioriteit. En heb je recht op andere onderzoeken. Bijv. scans, die krijg je anders zomaar niet hoor. Alleen een mammografie en een eventuele echo.
Maar wat je ook beslist, ik begrijp je voor de volle 100%.
Je moet er echt achter staan. Ook al ben je drager, wil dat nog niet zeggen dat je het ook daadwerkelijk krijgt. Maar helaas het feit blijft dat sowieso 1 op de 9 vrouwen borstkanker krijgen.
Het is gewoon balen.
Maar mijn motto is: alles komt goed.
Ik ga nu lekker douchen. En hopen en smeken dat ik deze kuren mooi door ga komen. En het emotioneel ook nog trek. Vandaag gaat het goed.
Gisteren kon ik alleen maar huilen. Terwijl ik niet zo'n jankbalk ben. Had voor de eerste keer een beetje zelfmedelijden.
tot gauw
groetjes marcec
Nou, het zit er allemaal in hoor. Om 16.00 stond ik weer buiten. Weinig tot geen last gehad met het inlopen van al die zooi. Vanacht niet goed geslapen. Maar ben tot nu toe nog steeds niet misselijk ofzo geweest. Dat is toch wel erg fijn.
Ben wel erg gespannen. Want misschien komt die misselijkheid nog, en in welke mate. Stom want dit is misschien verspilde energie. Straks komt het niet. Heb ik me weer voor niets druk gemaakt. Juist ik, zou beter moeten weten.
Nu ga ik wachten tot mijn haar uitvalt. Als ik dat ook nog eens overwin dan kom maar op met die volgende kuren en dan ben ik er wel klaar mee.
@joy, doe wat jij denkt dat goed voor je is. Ik wilde dat gen onderzoek perse niet. Wilde niet leven met die wetenschap. Misschien struisvogelpolitiek. Maar nu, wil ik het juist weer wel, omdat ik dit niet nog een keer mee wil maken.
Je kunt nu wel alvast je eigen laten controleren. Als je dat gen onderzoek laat doen heb je helemaal prioriteit. En heb je recht op andere onderzoeken. Bijv. scans, die krijg je anders zomaar niet hoor. Alleen een mammografie en een eventuele echo.
Maar wat je ook beslist, ik begrijp je voor de volle 100%.
Je moet er echt achter staan. Ook al ben je drager, wil dat nog niet zeggen dat je het ook daadwerkelijk krijgt. Maar helaas het feit blijft dat sowieso 1 op de 9 vrouwen borstkanker krijgen.
Het is gewoon balen.
Maar mijn motto is: alles komt goed.
Ik ga nu lekker douchen. En hopen en smeken dat ik deze kuren mooi door ga komen. En het emotioneel ook nog trek. Vandaag gaat het goed.
Gisteren kon ik alleen maar huilen. Terwijl ik niet zo'n jankbalk ben. Had voor de eerste keer een beetje zelfmedelijden.
tot gauw
groetjes marcec
vrijdag 20 april 2007 om 12:30
Hoi Marcec,
En hoe voel je je? Fijn dat het er vrij goed allemaal in is gelopen. Hoelang heb je daar nou gezeten? Phoe meid, ik snap dat je moet huilen hoor! Ik vind dat je heel sterk overkomt maar zwakke momenten zijn natuurlijk onvermijdelijk. Tlijkt me allemaal zo eng wat je meemaakt en nu natuurlijk afwachten wat er met je gaat gebeuren. Ik duim voor je dat het je allemaal meevalt. Sterkte iig!!
@Joy: Ik zit momenteel midden in het genonderzoek en wacht met smart op de uitslag. Tis inmiddels 4 maanden geleden dat ik bloed heb laten prikken dus de uitslag zal nu toch wel snel komen, kan 6 maanden duren... Ik ben dus het type die het perse wil weten, ben nu 29, dus nog best jong. Maar mijn moeder en haar oudere zus zijn allebei jong overleden aan kanker dus ik wil alles op alles zetten om dat te voorkomen.
En hoe voel je je? Fijn dat het er vrij goed allemaal in is gelopen. Hoelang heb je daar nou gezeten? Phoe meid, ik snap dat je moet huilen hoor! Ik vind dat je heel sterk overkomt maar zwakke momenten zijn natuurlijk onvermijdelijk. Tlijkt me allemaal zo eng wat je meemaakt en nu natuurlijk afwachten wat er met je gaat gebeuren. Ik duim voor je dat het je allemaal meevalt. Sterkte iig!!
@Joy: Ik zit momenteel midden in het genonderzoek en wacht met smart op de uitslag. Tis inmiddels 4 maanden geleden dat ik bloed heb laten prikken dus de uitslag zal nu toch wel snel komen, kan 6 maanden duren... Ik ben dus het type die het perse wil weten, ben nu 29, dus nog best jong. Maar mijn moeder en haar oudere zus zijn allebei jong overleden aan kanker dus ik wil alles op alles zetten om dat te voorkomen.
vrijdag 20 april 2007 om 18:08
Hoi Marcec,
Hoe is het nou?Hopelijk ben je nog steeds niet "mikkelig"(klinkt vind ik altijd beter als misselijk)geworden.Weet natuurlijk niet hoe jij je op dit moment voelt,maar soms moet je ook proberen om er niet aan te denken.Na zo'n eerste kuur gaat er nl zoveel door je heen(niet alleen door je aderen dus)dat je soms bij de gedachten alleen al mikkelig wordt.Zoals je weet heb ik gisteren de tweede gehaald,en voel me nog steeds goed.Mijn advies voor je is(nogmaals weet ik dus niet hoe je nu zowel geestelijk als lichamelijk voelt,dus heb ik misschien makkelijk praten)probeer leuke dingen te doen,en zoveel mogelijk afleiding te zoeken.En het allerbelangrijkste;doe niets waar je geen zin in hebt als het niet perse hoeft!!!Die luxe mag jij je nl op dit moment best permiteren.Doe alleen de dingen waar je hoofd wèl naar staat,en als dat even niets doen is,dan doe je even lekker niks!Mag je toevallig zelf weten.Veel sterkte,en ik hoop gauw weer over je te lezen.Groetjes Boma.
Hoe is het nou?Hopelijk ben je nog steeds niet "mikkelig"(klinkt vind ik altijd beter als misselijk)geworden.Weet natuurlijk niet hoe jij je op dit moment voelt,maar soms moet je ook proberen om er niet aan te denken.Na zo'n eerste kuur gaat er nl zoveel door je heen(niet alleen door je aderen dus)dat je soms bij de gedachten alleen al mikkelig wordt.Zoals je weet heb ik gisteren de tweede gehaald,en voel me nog steeds goed.Mijn advies voor je is(nogmaals weet ik dus niet hoe je nu zowel geestelijk als lichamelijk voelt,dus heb ik misschien makkelijk praten)probeer leuke dingen te doen,en zoveel mogelijk afleiding te zoeken.En het allerbelangrijkste;doe niets waar je geen zin in hebt als het niet perse hoeft!!!Die luxe mag jij je nl op dit moment best permiteren.Doe alleen de dingen waar je hoofd wèl naar staat,en als dat even niets doen is,dan doe je even lekker niks!Mag je toevallig zelf weten.Veel sterkte,en ik hoop gauw weer over je te lezen.Groetjes Boma.
vrijdag 20 april 2007 om 22:35
Hey hoi,
Pfff. weet helaas wat je doormaakt. Bij mij is zo'n half jaartje geledne ook borstkanker ontdekt. Ik ben nu 30 en het komt helemaal niet in de familie voor, dus waar het vandaan komt??? Wel heb ik ene iets ander traject: de tumor was bij mij ook 2,7 mm maar ze hebben deze dmv eerst chemo (ook 5 FEC kuren) heel vele weten te verkleinen, waardoor een paar weken geleden een borstsparende operatie kon plaatvinden. Ook is toen de schildwachterklier verwijderd: balen ene uitzaaing, vrijdag gaan dus al mn okselklieren eruit.
Wat betreft de chemo was ik de eerste keren niet zo erg misselijk maar de 3e keer juist wel. Erna had ik er gelukkig weer minder last van. Dus het verschilt per persoon en per keer. Mij hield het goed op de been door in steeds per week te denken: 1e week na de chemo=> verstand op nul en tijd doorkomen, 2e week => lekker rustig bij komen en mezelf (laten) verwennen, 3e week => voor zover mn conditie het toeliet leuke dingen doen om weer bij te tanken voor de volgende kuur.
Ik hoop heel hard voor jou dat de chemo bij jou mee valt en dat haar uitval vond ik persoonlijk niet het ergste, heb ook ene pruik maar loop ook vaak gewoon met een pet op. En het groeit wel weer aan: nu 5 weken na de laatste kuur begint er al weer dons op mn bolletje te komen. En je hoort vaak dat je erna bijv krullen krijgt, dus wie weet...
En niet te vergeten: positive thinking! Een positieve instelling is naar mijn idee erg belangrijk bij dergelijke ziektes. Heel veel succes en sterkte de komend tijd!!!
Pfff. weet helaas wat je doormaakt. Bij mij is zo'n half jaartje geledne ook borstkanker ontdekt. Ik ben nu 30 en het komt helemaal niet in de familie voor, dus waar het vandaan komt??? Wel heb ik ene iets ander traject: de tumor was bij mij ook 2,7 mm maar ze hebben deze dmv eerst chemo (ook 5 FEC kuren) heel vele weten te verkleinen, waardoor een paar weken geleden een borstsparende operatie kon plaatvinden. Ook is toen de schildwachterklier verwijderd: balen ene uitzaaing, vrijdag gaan dus al mn okselklieren eruit.
Wat betreft de chemo was ik de eerste keren niet zo erg misselijk maar de 3e keer juist wel. Erna had ik er gelukkig weer minder last van. Dus het verschilt per persoon en per keer. Mij hield het goed op de been door in steeds per week te denken: 1e week na de chemo=> verstand op nul en tijd doorkomen, 2e week => lekker rustig bij komen en mezelf (laten) verwennen, 3e week => voor zover mn conditie het toeliet leuke dingen doen om weer bij te tanken voor de volgende kuur.
Ik hoop heel hard voor jou dat de chemo bij jou mee valt en dat haar uitval vond ik persoonlijk niet het ergste, heb ook ene pruik maar loop ook vaak gewoon met een pet op. En het groeit wel weer aan: nu 5 weken na de laatste kuur begint er al weer dons op mn bolletje te komen. En je hoort vaak dat je erna bijv krullen krijgt, dus wie weet...
En niet te vergeten: positive thinking! Een positieve instelling is naar mijn idee erg belangrijk bij dergelijke ziektes. Heel veel succes en sterkte de komend tijd!!!
zondag 22 april 2007 om 20:55
hoi allemaal,
Bedankt voor het reageren, ik heb daar zeker wat aan. Nog even over dat gen-onderzoek. Was er zelf al wel zeker van om het te laten doen, maar vertelde mijn moeder erover dat ik dat wilde laten doen, en ze vond dat het nog wel even kon wachten. Wat ik aan de ene kant raar vind maar toch ook weer begrijpelijk. Denk dat ze de uitslag eng vind, haar arts had haar ook verteld dat het nog kon wachten totdat ik besluit met kinderen te beginnen, i.v.m hormonale veranderingen. Ben heel close met mijn moeder dus dat onderzoek doen zonder dat ze het weet is ook oplossing. Ik wacht nog even af....
Wij gaan met ons hele gezin lekker een week op vakantie binnenkort om alles een beetje af te sluiten. Ik denk dat dat een aanrader voor iedereen is die zoiets meemaakt! Van het leven genieten!
Sterkte aan iedereen die dit doormaakt,
*; Joyce
Bedankt voor het reageren, ik heb daar zeker wat aan. Nog even over dat gen-onderzoek. Was er zelf al wel zeker van om het te laten doen, maar vertelde mijn moeder erover dat ik dat wilde laten doen, en ze vond dat het nog wel even kon wachten. Wat ik aan de ene kant raar vind maar toch ook weer begrijpelijk. Denk dat ze de uitslag eng vind, haar arts had haar ook verteld dat het nog kon wachten totdat ik besluit met kinderen te beginnen, i.v.m hormonale veranderingen. Ben heel close met mijn moeder dus dat onderzoek doen zonder dat ze het weet is ook oplossing. Ik wacht nog even af....
Wij gaan met ons hele gezin lekker een week op vakantie binnenkort om alles een beetje af te sluiten. Ik denk dat dat een aanrader voor iedereen is die zoiets meemaakt! Van het leven genieten!
Sterkte aan iedereen die dit doormaakt,
*; Joyce
zondag 22 april 2007 om 22:34
Ik wilde toch even reageren toen ik je boosheid las...Ik ben zelf 30 en heb vorig jaar borstkanker gehad...weet je lieve schat, zo'n bericht komt nooit goed uit maar wees dankbaar dat ze het gevonden hebben en bekijk het positief dat bevordert echt je herstel...Ik was heel erg dankbaar dat ze het op tijd gevonden hadden en ik zou, moest en ging echt beter worden...
positieve gedachtes, blijf positief...je kan deze strijd aan, alles is verder maar realtief...je gezondheid gaat voor! Denk aan jezelf, wees lief voor jezelf...
Ik wil niet betweterig overkomen...begrijp me niet verkeerd...
Veel sterkte in de komende periode en vecht tegen die ziekte voor wat je waard bent!
positieve gedachtes, blijf positief...je kan deze strijd aan, alles is verder maar realtief...je gezondheid gaat voor! Denk aan jezelf, wees lief voor jezelf...
Ik wil niet betweterig overkomen...begrijp me niet verkeerd...
Veel sterkte in de komende periode en vecht tegen die ziekte voor wat je waard bent!
maandag 23 april 2007 om 21:09
Hoi
Hier weer een berichtje van mij. Het ging/gaat niet goed. Lichamelijk wel hoor, naar omstandigheden. Maar geestelijk heb ik het erg zwaar. Ga ik me terug trekken en heb jullie berichtjes wel gelezen maar niet gereageerd. Slechte eigenschap.
Nu eerst even klagen. De dagen duren lang. Heb nergens geen zin in en kan en mag niet zo veel met mijn arm. Dus behang afkrabben in mijn nieuwe huis bijv is geen optie. Ben erg somber. Waar ik ontzettend van baal. Ik was namelijk toch wel erg trots op mezelf hoe ik alles had doorstaan. Vooral met mijn angst-en paniekstoornis. Nu lijkt pas het besef te komen waar ik allemaal in beland ben. Wat een slechte film.
En de film duurt nog ff. De film heeft een goede afloop uiteindelijk maar hoe zit ik de film uit. Dat is nu de vraag. Heb wel verschillende bijwerkingen maar mag eigenlijk nog niet echt klagen. Het grootste lichamelijke probleem is dat ik niet slaap. Moet elk uur naar het toilet.
Het grootste geestelijke probleem is dat ik teveel pieker. De hele dag. Erg somber ben en mezelf niet kan vermannen. Ik wil zo graag positief denken. Maar ik geloof het niet.
Aan jullie berichtjes heb ik in ieder geval zeker iets. Dus blijf ze vooral sturen. En een beetje streng zijn mag hoor.
Heb nu in ieder geval de beste, minst sombere avond tot nu toe vanaf vorige week dinsdag. Dus dat is goed. Vasthouden!
Heb net gezellig met de buuf gekletst en zij zegt dat ook mijn gemoedstoestand te maken kan hebben met mijn veranderde hormoonhuishouding. Moest i.v.m. de hormoongevoeligheid stoppen met de pil en door de chemo kom je ook in de overgang. Weet alleen niet of ik daar al mee te maken heb. Zal er sowieso aan moeten wennen want ik zal nooit meer menstrueren. Krijg nog een hormonenkuur totdat mijn eierstokken verwijdert gaan worden.
Heb wel het ziekenhuis gebeld voor wat psychische/medische steun tijdens de chemoperiode. Anders zak ik te ver in het negatieve. Wil nog wel wat controle hebben. Controlefreak als ik is alle controle kwijt.
Denk dat ik de eerste cyclus een keer meegemaakt moet hebben. Dus de periode tot de tweede chemo. Weet ik een klein beetje wat me te wachten staat, is nu elke dag een verrassing. En is mijn haar eraf. Hik ik ook zoveel tegen aan. En het heeft allemaal geen zin, want sommige dingen gebeuren toch.
Wordt vervolgd
liefs marcec
Hier weer een berichtje van mij. Het ging/gaat niet goed. Lichamelijk wel hoor, naar omstandigheden. Maar geestelijk heb ik het erg zwaar. Ga ik me terug trekken en heb jullie berichtjes wel gelezen maar niet gereageerd. Slechte eigenschap.
Nu eerst even klagen. De dagen duren lang. Heb nergens geen zin in en kan en mag niet zo veel met mijn arm. Dus behang afkrabben in mijn nieuwe huis bijv is geen optie. Ben erg somber. Waar ik ontzettend van baal. Ik was namelijk toch wel erg trots op mezelf hoe ik alles had doorstaan. Vooral met mijn angst-en paniekstoornis. Nu lijkt pas het besef te komen waar ik allemaal in beland ben. Wat een slechte film.
En de film duurt nog ff. De film heeft een goede afloop uiteindelijk maar hoe zit ik de film uit. Dat is nu de vraag. Heb wel verschillende bijwerkingen maar mag eigenlijk nog niet echt klagen. Het grootste lichamelijke probleem is dat ik niet slaap. Moet elk uur naar het toilet.
Het grootste geestelijke probleem is dat ik teveel pieker. De hele dag. Erg somber ben en mezelf niet kan vermannen. Ik wil zo graag positief denken. Maar ik geloof het niet.
Aan jullie berichtjes heb ik in ieder geval zeker iets. Dus blijf ze vooral sturen. En een beetje streng zijn mag hoor.
Heb nu in ieder geval de beste, minst sombere avond tot nu toe vanaf vorige week dinsdag. Dus dat is goed. Vasthouden!
Heb net gezellig met de buuf gekletst en zij zegt dat ook mijn gemoedstoestand te maken kan hebben met mijn veranderde hormoonhuishouding. Moest i.v.m. de hormoongevoeligheid stoppen met de pil en door de chemo kom je ook in de overgang. Weet alleen niet of ik daar al mee te maken heb. Zal er sowieso aan moeten wennen want ik zal nooit meer menstrueren. Krijg nog een hormonenkuur totdat mijn eierstokken verwijdert gaan worden.
Heb wel het ziekenhuis gebeld voor wat psychische/medische steun tijdens de chemoperiode. Anders zak ik te ver in het negatieve. Wil nog wel wat controle hebben. Controlefreak als ik is alle controle kwijt.
Denk dat ik de eerste cyclus een keer meegemaakt moet hebben. Dus de periode tot de tweede chemo. Weet ik een klein beetje wat me te wachten staat, is nu elke dag een verrassing. En is mijn haar eraf. Hik ik ook zoveel tegen aan. En het heeft allemaal geen zin, want sommige dingen gebeuren toch.
Wordt vervolgd
liefs marcec
maandag 23 april 2007 om 22:10
Ik leef echt zo met je mee!!! Pffff, denk echt heel veel aan je. Ik snap dat je ff bent teruggevallen, is niet gek hoor meid. Thoud ff een keertje op met sterk zijn. Wat jij allemaal wel niet meemaakt, is geen kattenpis!
Alles komt goed! Ik duim voor je. Probeer positief te blijven, is heel belangrijk. *; *;
Alles komt goed! Ik duim voor je. Probeer positief te blijven, is heel belangrijk. *; *;
dinsdag 24 april 2007 om 17:36
Hoi Marcec,
Lees net je berichtje,en heb er alle begrip voor maar...............(je schreef dat we een beetje streng mochten zijn,ga ik doen ook!)Wat je volgens mij nu aan het doen bent,is kijken naar de dingen die niet zo goed gaan;FOUT!Je moet nl kijken naar de dingen die wel gaan.Ben zelf ook altijd zo'n typje die alles tegelijk doet,en vooral alles alleen kan.Begrijp dus ook dat het je frustreerd dat je bv het behang er niet af kan halen,of tenminste helpen met dat soort dingen.Echt dat snap ik zo erg goed,is ook niet leuk.Maar soms moet je gaan kijken naar de dingen die je wel zelf kan of doet.Heb zelf vandaag bv;boodschappen gedaan,was opgehangen,gestofzuigd en ga straks lekker eten koken.Het zijn allemaal van die dingen wat je normaal gesproken vanzelfsprekend vindt,en tussendoor doet,maar nu denk ik dan;zo,lekker toch allemaal zelf gedaan!Het gaat dan wel allemaal wat langzamer als anders,maar toch.Verder moet je denk ik proberen om niet alles wat er nog komt als een grote hoop te zien.Stapje voor stapje en je komt er ook.Je ziet er bv erg tegenop dat je haar eruit gaat vallen maar voorlopig is dat nog niet aan de orde,zie je dan wel weer.Tot nu toe heb je al een chemo weggespeeld en gaat het lichamelijk vrij aardig.Die chemo is ook niet zo eng;het zijn "slechts"medicijnen die ervoor gaan zorgen dat jij nog heeeeeeeeeeeeeeeeel lang meegaat.Probeer er nu dus even van te "genieten"dat je er niet al te ziek van bent,en wat er binnenkort gaat gebeuren........weten we niet!En piekeren kost alleen maar energie en is bovendien vrij nutteloos.Elke keer als je moet plassen gaat er weer meer van die troep je lijf uit moet je maar denken.(alleen zou lekker slapen ook weleens prettig zijn hè?)Marcec,mijn advies is dus;kleine stapjes tegelijk nemen,en kijk naar wat je vandaag wel hebt gedaan ipv kijken naar wat je had willen doen,soms helpt dat.Probeer alles per dag te bekijken;maakt het soms voor jezelf wat makkelijker.Voorlopig hebben we nl geen glazen bol en da's soms maar goed ook!Vandaag werd er tijdens het boodschappen doe zelfs naar me gefloten,heb ik normaal een hekel aan maar nu deed het me gewoon goed.Kunnen we er ondanks onze kuren toch nog aardig mee door!!!!!Sterkte,en geef jezelf af en toe een schop onder je kont!(heb je soms meer aan als aan melijwekkende gezichten)Go for it meid!!!!!!Groeten,Boma
Lees net je berichtje,en heb er alle begrip voor maar...............(je schreef dat we een beetje streng mochten zijn,ga ik doen ook!)Wat je volgens mij nu aan het doen bent,is kijken naar de dingen die niet zo goed gaan;FOUT!Je moet nl kijken naar de dingen die wel gaan.Ben zelf ook altijd zo'n typje die alles tegelijk doet,en vooral alles alleen kan.Begrijp dus ook dat het je frustreerd dat je bv het behang er niet af kan halen,of tenminste helpen met dat soort dingen.Echt dat snap ik zo erg goed,is ook niet leuk.Maar soms moet je gaan kijken naar de dingen die je wel zelf kan of doet.Heb zelf vandaag bv;boodschappen gedaan,was opgehangen,gestofzuigd en ga straks lekker eten koken.Het zijn allemaal van die dingen wat je normaal gesproken vanzelfsprekend vindt,en tussendoor doet,maar nu denk ik dan;zo,lekker toch allemaal zelf gedaan!Het gaat dan wel allemaal wat langzamer als anders,maar toch.Verder moet je denk ik proberen om niet alles wat er nog komt als een grote hoop te zien.Stapje voor stapje en je komt er ook.Je ziet er bv erg tegenop dat je haar eruit gaat vallen maar voorlopig is dat nog niet aan de orde,zie je dan wel weer.Tot nu toe heb je al een chemo weggespeeld en gaat het lichamelijk vrij aardig.Die chemo is ook niet zo eng;het zijn "slechts"medicijnen die ervoor gaan zorgen dat jij nog heeeeeeeeeeeeeeeeel lang meegaat.Probeer er nu dus even van te "genieten"dat je er niet al te ziek van bent,en wat er binnenkort gaat gebeuren........weten we niet!En piekeren kost alleen maar energie en is bovendien vrij nutteloos.Elke keer als je moet plassen gaat er weer meer van die troep je lijf uit moet je maar denken.(alleen zou lekker slapen ook weleens prettig zijn hè?)Marcec,mijn advies is dus;kleine stapjes tegelijk nemen,en kijk naar wat je vandaag wel hebt gedaan ipv kijken naar wat je had willen doen,soms helpt dat.Probeer alles per dag te bekijken;maakt het soms voor jezelf wat makkelijker.Voorlopig hebben we nl geen glazen bol en da's soms maar goed ook!Vandaag werd er tijdens het boodschappen doe zelfs naar me gefloten,heb ik normaal een hekel aan maar nu deed het me gewoon goed.Kunnen we er ondanks onze kuren toch nog aardig mee door!!!!!Sterkte,en geef jezelf af en toe een schop onder je kont!(heb je soms meer aan als aan melijwekkende gezichten)Go for it meid!!!!!!Groeten,Boma
dinsdag 24 april 2007 om 18:35
jeetje meiden, ik weet precies wat jullie meemaken, vorig jaar zat ik ook nog vollop in de molen,
gelukkig had ook ik geen last van de chemo, mijn conditie was daarna maar iets slechter,
wat het haar betrefd...........daar zag ik het meest tegen op,
na 12 dagen (ik trok er de hele dag stiekum aan om te voelen) liet het
los, en natuurlijk was dat net op de dag dat ik plotsklaps werd
opgenomen met enorme pijnen in het ziekenhuis, ik lag daar drie dagen
en alles was haar op de kamer en de douche,
toen ik weer thuis was (36 graden buiten) wist ik niet hoe snel ik de
rest eraf moest scheren, manlief aan het scheren en de kids maakten de
foto's www.doorgaan.punt.nl
als ik die foto's nu zie...........
mijn wenkbrauwen en wimpers vielen pas na de laatste kuur uit, en waren met twee weken al weer terug,
Verder had ik de mazzel dat manlief zorgverlof had na mijn kuur iedere
keer, en we gingen steeds de week tussen de kuren op vakantie,
probeer toch alsjeblieft positief te blijven, geniet van het mooie weer,
heel veel sterkte voor jullie!!!!!!!!!!!!!!!!O+
gelukkig had ook ik geen last van de chemo, mijn conditie was daarna maar iets slechter,
wat het haar betrefd...........daar zag ik het meest tegen op,
na 12 dagen (ik trok er de hele dag stiekum aan om te voelen) liet het
los, en natuurlijk was dat net op de dag dat ik plotsklaps werd
opgenomen met enorme pijnen in het ziekenhuis, ik lag daar drie dagen
en alles was haar op de kamer en de douche,
toen ik weer thuis was (36 graden buiten) wist ik niet hoe snel ik de
rest eraf moest scheren, manlief aan het scheren en de kids maakten de
foto's www.doorgaan.punt.nl
als ik die foto's nu zie...........
mijn wenkbrauwen en wimpers vielen pas na de laatste kuur uit, en waren met twee weken al weer terug,
Verder had ik de mazzel dat manlief zorgverlof had na mijn kuur iedere
keer, en we gingen steeds de week tussen de kuren op vakantie,
probeer toch alsjeblieft positief te blijven, geniet van het mooie weer,
heel veel sterkte voor jullie!!!!!!!!!!!!!!!!O+
dinsdag 24 april 2007 om 20:55
Ik denk dat je zeker goed bezig bent door zelf aan de bel te trekken dat je wel wat meer geestelijke/medische steun wilt hebben. Hopelijk kan dat snel geregeld worden, want het is ook allemaal niet niks wat zo plots op je afkomt en dat verwerk je zelf meestal niet zomaar eventjes.
Ik kan me voorstellen dat de muren op je af komen. Staat je conditie het toe om regelmatig bezoek te ontvangen? Anders toch gewoon vragen aan mensen om je heen om regelmatig langs te komen zodat je daar toch wat afleiding aan hebt zolang je zelf nog niet zoveel kunt. Al is zo'n persoon alleen maar in de buurt en ben je moe, dan voelt dat denk ik toch even prettiger.
Heel veel sterkte de komende tijd *;
Ik kan me voorstellen dat de muren op je af komen. Staat je conditie het toe om regelmatig bezoek te ontvangen? Anders toch gewoon vragen aan mensen om je heen om regelmatig langs te komen zodat je daar toch wat afleiding aan hebt zolang je zelf nog niet zoveel kunt. Al is zo'n persoon alleen maar in de buurt en ben je moe, dan voelt dat denk ik toch even prettiger.
Heel veel sterkte de komende tijd *;
woensdag 25 april 2007 om 08:11
Ben niet echt slim geweest geloof ik
Ik heb over een uur een afspraak bij de dokter.
Knobbeltje onder mijn arm.IK heb me al die tijd voorgehouden dat het waarschijnlijk niets is maar naar mate het uur nadert wordt ik toch wel zenuwachtig.En dan dit topic lezen..Niet echt verstandig.Hoe masochistisch kan een mens zijn.
Ik wil alle meiden die er midden in zitten heel veel sterkte wensen.Ik weet helaas uit mijn directe omgeving heel goed wat een k*tziekte het is.Gelukkig geen borstkanker maar wel alle andere denkbare soorten.
Sorry als ik inbrak in jullie gesprek maar ik heb het aan niemand vertelt.Ook niet aan mijn man want ik wil niet dat hij zich zorgen maakt terwijl er nog niets bekent is.
Ik moest mijn zenuwen even kwijt en waar beter zullen ze het begrijpen als hier.
Ga mijn kinderen naar school brengen en dan met lood in mijn schoenen naar de dokter.
Bedankt voor jullie tijd en hopelijk tot straks met goed nieuws
Ik heb over een uur een afspraak bij de dokter.
Knobbeltje onder mijn arm.IK heb me al die tijd voorgehouden dat het waarschijnlijk niets is maar naar mate het uur nadert wordt ik toch wel zenuwachtig.En dan dit topic lezen..Niet echt verstandig.Hoe masochistisch kan een mens zijn.
Ik wil alle meiden die er midden in zitten heel veel sterkte wensen.Ik weet helaas uit mijn directe omgeving heel goed wat een k*tziekte het is.Gelukkig geen borstkanker maar wel alle andere denkbare soorten.
Sorry als ik inbrak in jullie gesprek maar ik heb het aan niemand vertelt.Ook niet aan mijn man want ik wil niet dat hij zich zorgen maakt terwijl er nog niets bekent is.
Ik moest mijn zenuwen even kwijt en waar beter zullen ze het begrijpen als hier.
Ga mijn kinderen naar school brengen en dan met lood in mijn schoenen naar de dokter.
Bedankt voor jullie tijd en hopelijk tot straks met goed nieuws
woensdag 25 april 2007 om 20:29
Hoi,
Ik heb echt wel wat aan jullie hoor. Ik ga er de volgende keer, waarschijnlijk morgen, wat verder op in.
Maar wilde laten weten dat ik alle reacties heb gelezen.
Heel herkenbaar en jullie hebben gewoon gelijk.
Heb ondertussen tegen 2 mensen gezegd dat ik het erg prettig vind wanneer ze langs komen. Vind het wel vervelend, vele hebben een drukke baan en kinderen. Maar ik merk gewoon dat ik me even beter voel als ik met ze gesproken heb. Heb ook een legpuzzel, ja je moet iets.
Ik heb echt iets aan jullie tips en ervaringen.
tot morgen
liefs marcec
Ik heb echt wel wat aan jullie hoor. Ik ga er de volgende keer, waarschijnlijk morgen, wat verder op in.
Maar wilde laten weten dat ik alle reacties heb gelezen.
Heel herkenbaar en jullie hebben gewoon gelijk.
Heb ondertussen tegen 2 mensen gezegd dat ik het erg prettig vind wanneer ze langs komen. Vind het wel vervelend, vele hebben een drukke baan en kinderen. Maar ik merk gewoon dat ik me even beter voel als ik met ze gesproken heb. Heb ook een legpuzzel, ja je moet iets.
Ik heb echt iets aan jullie tips en ervaringen.
tot morgen
liefs marcec
woensdag 25 april 2007 om 21:14
Doe rustig aan hoor, reageren op het forum is alleen maar als je er zelf behoefte aan hebt om het te doen!
En voor wat betreft het tegen andere mensen zeggen dat je het fijn zou vinden als ze langs zouden komen: mensen die echt om je geven en die echt goede vrienden zijn die maken dan ook gewoon de tijd voor je als je het vraagt en die willen dat ook graag voor je doen. Althans, vind ik dan.
Vaak zul je ook mensen hebben om je heen die ook niet goed weten wat je wel of niet het liefste zou qua bezoek en aandacht en zo, en die het ook niet goed durven vragen. Door het gewoon aan te geven is dat voor hen wellicht ook een drempel minder om dan toch maar langs te komen.
En voor wat betreft het tegen andere mensen zeggen dat je het fijn zou vinden als ze langs zouden komen: mensen die echt om je geven en die echt goede vrienden zijn die maken dan ook gewoon de tijd voor je als je het vraagt en die willen dat ook graag voor je doen. Althans, vind ik dan.
Vaak zul je ook mensen hebben om je heen die ook niet goed weten wat je wel of niet het liefste zou qua bezoek en aandacht en zo, en die het ook niet goed durven vragen. Door het gewoon aan te geven is dat voor hen wellicht ook een drempel minder om dan toch maar langs te komen.
zaterdag 28 april 2007 om 13:48
hoi,
het gaat wel ietsje beter hoor. Heb weer wat meer vertrouwen in de toekomst.
Dinsdag ga ik naar het ziekenhuis om te praten met een speciale verpleegkundige. Ik wil ff horen dat ik niet gek ben en dat wat ik denk en voel dat dat "normaal" is.
Heb afgelopen week wel elke dag visite gehad. Lichamelijk mag ik nog steeds niet klagen. Heb natuurlijk wel bijwerkingen die soms best eng zijn, omdat je ze niet kent. Maar ik zou er voor tekenen mocht het zo blijven al die kuren.
Maar nu ben ik lichamelijk nog sterk. Straks ga je waarschijnlijk toch verzwakken naarmate je verder komt. Maar we zullen zien.
Ik durf alleen nog steeds niet te plannen.
Het enige dat ik gepland heb staan is dinsdag eerst langs het werk. En dan smiddags naar dat gesprek toe.
Ik denk dat dinsdag of woensdag ik wel bij de kapper zal zitten.
Kan eigenlijk niet wachten totdat het zover is. Dan hebben we weer een obstakel gehad. Moet je stiekem wel veel nemen. Aan de andere kant moet ik er niet aan denken. Maar zoals er al gezegd is. Kun je je nu heel druk over maken maar dat is verspilde energie. I know. Maar het valt niet mee.
Ben gelukkig wel wat rustiger. Slapen laat nog te wensen over. Gaat wel iets beter dan de eerste week. Nu word ik ook nog eens wakker van mijn vriend die hartstikke veel hoest. Ik denk bronchitus. Maar het vertikt om er iets aan te doen. Vanacht best lang opgeweest. Konden allbei niet slapen van dat gehoest.
Ik hoop dat het snel wat minder warm wordt, want 28 graden vind ik toch iets te.
Fijn weekend alvast.
@Boma, hoe voel je je?
liefs marcec
het gaat wel ietsje beter hoor. Heb weer wat meer vertrouwen in de toekomst.
Dinsdag ga ik naar het ziekenhuis om te praten met een speciale verpleegkundige. Ik wil ff horen dat ik niet gek ben en dat wat ik denk en voel dat dat "normaal" is.
Heb afgelopen week wel elke dag visite gehad. Lichamelijk mag ik nog steeds niet klagen. Heb natuurlijk wel bijwerkingen die soms best eng zijn, omdat je ze niet kent. Maar ik zou er voor tekenen mocht het zo blijven al die kuren.
Maar nu ben ik lichamelijk nog sterk. Straks ga je waarschijnlijk toch verzwakken naarmate je verder komt. Maar we zullen zien.
Ik durf alleen nog steeds niet te plannen.
Het enige dat ik gepland heb staan is dinsdag eerst langs het werk. En dan smiddags naar dat gesprek toe.
Ik denk dat dinsdag of woensdag ik wel bij de kapper zal zitten.
Kan eigenlijk niet wachten totdat het zover is. Dan hebben we weer een obstakel gehad. Moet je stiekem wel veel nemen. Aan de andere kant moet ik er niet aan denken. Maar zoals er al gezegd is. Kun je je nu heel druk over maken maar dat is verspilde energie. I know. Maar het valt niet mee.
Ben gelukkig wel wat rustiger. Slapen laat nog te wensen over. Gaat wel iets beter dan de eerste week. Nu word ik ook nog eens wakker van mijn vriend die hartstikke veel hoest. Ik denk bronchitus. Maar het vertikt om er iets aan te doen. Vanacht best lang opgeweest. Konden allbei niet slapen van dat gehoest.
Ik hoop dat het snel wat minder warm wordt, want 28 graden vind ik toch iets te.
Fijn weekend alvast.
@Boma, hoe voel je je?
liefs marcec
zaterdag 28 april 2007 om 16:39
Hoi Marcec,
Fijn om weer iets over je te lezen!
Je vroeg hoe ik me voel?PRIMA!!!!!!
Echt,kan niet anders zeggen.Heb de afgelopen dagen ook weer wat dingen meegemaakt die zo positief waren.Liep bv in de supermarkt en komt er een mevrouw naar me toe,die vroeg waar ik die hoofdoek had gekocht.Ze vond het nl zo leuk staan dat ze het zelf ook wilde.Na een praatje begreep ze dat het bij mij natuurlijk niet m'n eigen keus was geweest,en vond ze het een beetje genant dat ze erover begonnen was.Maar ik heb liever dat mensen zo naar je kijken,als wanneer ze je nakijken en niets zeggen.Heb dat ook uitgelegd,en verteld dat ze mijn dag juist had goedgemaakt door gewoon op me af te stappen en het te vragen.Voorlopig krijg ik dus alleen maar te horen dat ik er leuk uitzie,sterker nog.......vind ik zelf ook(of is dat heel arrogant om over jezelf te zeggen?)Het voelt in elk geval goed als je op die manier in de spiegel kijkt.Heb gisteren voor het eerst weer een bikini aan gedaan!Laat ik er nu eentje in de kast hebben liggen die zo mooi past!Je ziet er bijna niet in dat ik" iets mis"en dat soort dingen doen je soms zooooooooo goed.Gek hè,dat je tegenwoordig zo blij kan worden van die simpele dingetjes?Heb daarna lekker onder de parasol op het terras zitten lezen,hond naast me en een lekker drankje erbij...heerlijk.Nu vrijdag nog even die andere borst opereren,en als die uitslag ook goed is....de tiende de derde kuur dus over de helft !!!!!!!!Hoop zo voor je dat jij je ook goed blijft voelen.Maar in elk geval is elke dag dat je je goed voelt er eentje toch?Je moet nooit te ver vooruit kijken,wie had nou een paar maanden geleden kunnen denken dat jij een topic over borstkanker zou beginnen?Neem dus alles lekker stapje voor stapje,zeker weten dat dan alles weer beter gaat worden meid!Groetjes , Boma.
Fijn om weer iets over je te lezen!
Je vroeg hoe ik me voel?PRIMA!!!!!!
Echt,kan niet anders zeggen.Heb de afgelopen dagen ook weer wat dingen meegemaakt die zo positief waren.Liep bv in de supermarkt en komt er een mevrouw naar me toe,die vroeg waar ik die hoofdoek had gekocht.Ze vond het nl zo leuk staan dat ze het zelf ook wilde.Na een praatje begreep ze dat het bij mij natuurlijk niet m'n eigen keus was geweest,en vond ze het een beetje genant dat ze erover begonnen was.Maar ik heb liever dat mensen zo naar je kijken,als wanneer ze je nakijken en niets zeggen.Heb dat ook uitgelegd,en verteld dat ze mijn dag juist had goedgemaakt door gewoon op me af te stappen en het te vragen.Voorlopig krijg ik dus alleen maar te horen dat ik er leuk uitzie,sterker nog.......vind ik zelf ook(of is dat heel arrogant om over jezelf te zeggen?)Het voelt in elk geval goed als je op die manier in de spiegel kijkt.Heb gisteren voor het eerst weer een bikini aan gedaan!Laat ik er nu eentje in de kast hebben liggen die zo mooi past!Je ziet er bijna niet in dat ik" iets mis"en dat soort dingen doen je soms zooooooooo goed.Gek hè,dat je tegenwoordig zo blij kan worden van die simpele dingetjes?Heb daarna lekker onder de parasol op het terras zitten lezen,hond naast me en een lekker drankje erbij...heerlijk.Nu vrijdag nog even die andere borst opereren,en als die uitslag ook goed is....de tiende de derde kuur dus over de helft !!!!!!!!Hoop zo voor je dat jij je ook goed blijft voelen.Maar in elk geval is elke dag dat je je goed voelt er eentje toch?Je moet nooit te ver vooruit kijken,wie had nou een paar maanden geleden kunnen denken dat jij een topic over borstkanker zou beginnen?Neem dus alles lekker stapje voor stapje,zeker weten dat dan alles weer beter gaat worden meid!Groetjes , Boma.
maandag 30 april 2007 om 23:07
Hoi,
Het gaat gelukkig nog steeds goed. Slaap ietsje beter. Ben wat rustiger. Ben alleen echt aan het wachten totdat mijn haar uitvalt.
De kapper en de verpleegkundige zeiden beide dat dat vanaf de 16e dag gebeurt. Ik wist zeker dat dat bij mij eerder zou zijn. Kan nog altijd. Zit nu op dag 13. Spannend hoor.
Heb vandaag sinds lange tijd weer eens mijn eigen huishouden gedaan. Stoffen, stofzuigen, wassen, was vouwen. Jullie kennen het wel.
Muziekje aan, vriend de deur uit. Ik voelde me goed. Het leek een normale dag. Maar helaas is de werkelijkheid anders. Maar heb toch maar mooi genoten. En weer plezier kunnen hebben in mijn eentje.
Tot snel
groetjes marcec
Het gaat gelukkig nog steeds goed. Slaap ietsje beter. Ben wat rustiger. Ben alleen echt aan het wachten totdat mijn haar uitvalt.
De kapper en de verpleegkundige zeiden beide dat dat vanaf de 16e dag gebeurt. Ik wist zeker dat dat bij mij eerder zou zijn. Kan nog altijd. Zit nu op dag 13. Spannend hoor.
Heb vandaag sinds lange tijd weer eens mijn eigen huishouden gedaan. Stoffen, stofzuigen, wassen, was vouwen. Jullie kennen het wel.
Muziekje aan, vriend de deur uit. Ik voelde me goed. Het leek een normale dag. Maar helaas is de werkelijkheid anders. Maar heb toch maar mooi genoten. En weer plezier kunnen hebben in mijn eentje.
Tot snel
groetjes marcec
dinsdag 1 mei 2007 om 19:35
