Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
zondag 1 juli 2012 om 17:30
Precies hetzelfde verhaal hier!! Maar één ding; hij zal best van je houden, maar het is waarschijnlijk meer de gewoonte, het vertrouwde. Dat van die vlucht ken ik heel goed, maar dat betekent ook dat deze mannen altijd op de vlucht blijven slaan. Ergens is er een leegte, en zolang ze daar niks mee doen, verandert er niks. Die vriendin van je, die zal het zelf gestopt hebben. Had ze dat niet gedaan, dan waren ze gewoon doorgegaan. En dus miste hij je ineens. Goed dat je daar niet intrapt! Zijn jullie al aan het scheiden?
zondag 1 juli 2012 om 17:36
Hij moet in ieder geval zijn eigen weg gaan, en het is aan hem om hulp te zoeken voor zijn probleem, want dat is dit vluchtgedrag. Zal hij niet gaan doen, want hij zal het niet zo zien.
Jij hoeft niet de dupe te zijn daarvan, dus lekker je eigen plan trekken en dan komt er straks iemand die zeker weet dat jij alles voor hem bent. Want jouw man gaat niet voor jou, dat is duidelijk. Ja, als het straks met deze ook weer fout loopt, dan gaat hij energie in jou steken. Want alleen zijn is ook maar alleen.
Jij hoeft niet de dupe te zijn daarvan, dus lekker je eigen plan trekken en dan komt er straks iemand die zeker weet dat jij alles voor hem bent. Want jouw man gaat niet voor jou, dat is duidelijk. Ja, als het straks met deze ook weer fout loopt, dan gaat hij energie in jou steken. Want alleen zijn is ook maar alleen.
zondag 1 juli 2012 om 17:41
Ik heb even mijn nickname veranderd, nee die vriendin die heeft het niet gestopt, ik voelde toen ( net als nu) dat het allemaal niet goed zat. Toen ben ik gaan zoeken en vond ik van alles, wat dat betreft was het geen zoeken, hoefde zijn computer maar aan te zetten en er kwam van alles uitrollen. Dat stalken wat hij nu heeft gedaan, ik wil me daar niet in verdiepen, alles doet al zeer genoeg. Die vriendin zegt dat ze dat niet wilde en steeds gedreigd heeft om aangifte te doen,ik denk dan, hoe komt het dan dat je dat niet gedaan hebt?? Wil me daar niet mee bezig houden. In ieder geval is hij weer op de vlucht....die berichten die hij twittert?? Ik denk dat ze met een grote korrel zout te nemen zijn, hij weet/wist dat ik dat las, dus dat zijn boodschappen aan mij. Wat hij ermee wil bereiken? Geen idee, hoeveel ik hem ook mis en van hem hou, ik kan niet met hem verder, zaak is nu dat verstand en gevoel op een lijn komen te zitten.Hij vind het trouwens ook heel vreemd dat ik niet met hem verder wil....
Scheiding zijn we mee bezig, we hebben een koophuis dus daar komt in deze tijd een hoop bij kijken, volgende week kan ik voor een (huur) huisje gaan kijken en als ik daar zit hoop ik op rust en kan ik me met de afwikkeling van de scheiding bezig houden.
Die leegte, heb ik hem zo vaak verteld, hij ervaart dat niet, de dingen die hij doet, het liegen,bedriegen,achter andere vrouwen aanzitten, hij vind het normaal. Maar een open relatie wilde hij niet want als er iemand naar me kijkt of aardig is bijvoorbeeld op FB dan wordt de zaak gelijk omgekeerd en ben ik degene die een ander heeft, jaja.l.
Van jou is het toch ook nog niet zolang geleden? Kinderen bij betrokken??
Scheiding zijn we mee bezig, we hebben een koophuis dus daar komt in deze tijd een hoop bij kijken, volgende week kan ik voor een (huur) huisje gaan kijken en als ik daar zit hoop ik op rust en kan ik me met de afwikkeling van de scheiding bezig houden.
Die leegte, heb ik hem zo vaak verteld, hij ervaart dat niet, de dingen die hij doet, het liegen,bedriegen,achter andere vrouwen aanzitten, hij vind het normaal. Maar een open relatie wilde hij niet want als er iemand naar me kijkt of aardig is bijvoorbeeld op FB dan wordt de zaak gelijk omgekeerd en ben ik degene die een ander heeft, jaja.l.
Van jou is het toch ook nog niet zolang geleden? Kinderen bij betrokken??
zondag 1 juli 2012 om 17:48
Wat een verhaal...en het is bekend dat mannen het niet trekken als hun vrouw het met een ander doet. Terwijl ze zelf wel dit soort praktijken mogen doen. Daarom noem ik het ook bezitsdrang, heeft niks met liefde te maken. Je bent zijn vrouw en daar moeten anderen vanaf blijven. Dat hij dat wel doet is respectloos en ook daar schiet hij in tekort, naar jou toe. Ook raar dat hij haar stalkt; hij wil overduidelijk iets met haar maar zei niet met hem. Hij kan dus duidelijk niet tegen zijn verlies, ook wat jou betreft. Wederom geen liefde.
Als hij niet inziet waar hij mee bezig is dan verandert het dus nooit. Goed van je dat je niet met hem verder wil, hij zal de scheiding wel zolang mogelijk tegenhouden?
Bij mij is het twee maanden geleden, dat ik erachter kwam en hem er dezelfde dag uit heb gezet. Hij ging gelijk naar haar toe en ze wonen bij haar. Hij heeft daar gewoon op zitten wachten, kon zelf niet de knoop doorhakken, want wou mij geen pijn doen (zei hij zelf). Hij bleef dus bij me uit medelijden, hoera. Hij is heel stellig, heeft duidelijk voor haar gekozen. Ook nooit sms-jes gehad dat hij me mist of me terug wil, er is alleen zakelijk contact en wat uitleg van zijn kant. Maar hij wil snel alles geregeld hebben om met haar door te kunnen. Ik wil het huis ook snel verkopen, om door te kunnen met mijn leven. Het is keihard, ook omdat ik 0,0 steun krijg, al was het maar de vraag of het goed met me gaat. Hij heeft me uit zijn leven gewist, ik ben niet meer belangrijk.
Als hij niet inziet waar hij mee bezig is dan verandert het dus nooit. Goed van je dat je niet met hem verder wil, hij zal de scheiding wel zolang mogelijk tegenhouden?
Bij mij is het twee maanden geleden, dat ik erachter kwam en hem er dezelfde dag uit heb gezet. Hij ging gelijk naar haar toe en ze wonen bij haar. Hij heeft daar gewoon op zitten wachten, kon zelf niet de knoop doorhakken, want wou mij geen pijn doen (zei hij zelf). Hij bleef dus bij me uit medelijden, hoera. Hij is heel stellig, heeft duidelijk voor haar gekozen. Ook nooit sms-jes gehad dat hij me mist of me terug wil, er is alleen zakelijk contact en wat uitleg van zijn kant. Maar hij wil snel alles geregeld hebben om met haar door te kunnen. Ik wil het huis ook snel verkopen, om door te kunnen met mijn leven. Het is keihard, ook omdat ik 0,0 steun krijg, al was het maar de vraag of het goed met me gaat. Hij heeft me uit zijn leven gewist, ik ben niet meer belangrijk.
zondag 1 juli 2012 om 17:50
Het is trouwens zo erg, dat hij laatst vroeg of mijn ex (van voor hem) mij niet terug wilde. Dat zou zijn geweten sussen, makkelijk voor hem zijn. Hij snapt niet hoeveel pijn dat doet. Hij was ook al bezig over andere mannen, dat die naar me keken. Hij wilde me het liefste kwijt aan een ander, dat zou makkelijker voor hem zijn. Erg toch?
zondag 1 juli 2012 om 18:00
quote:Julus schreef op 01 juli 2012 @ 17:50:
Het is trouwens zo erg, dat hij laatst vroeg of mijn ex (van voor hem) mij niet terug wilde. Dat zou zijn geweten sussen, makkelijk voor hem zijn. Hij snapt niet hoeveel pijn dat doet. Hij was ook al bezig over andere mannen, dat die naar me keken. Hij wilde me het liefste kwijt aan een ander, dat zou makkelijker voor hem zijn. Erg toch?Julus, ik heb je verhaal een beetje mee gekregen zo her en der op het forum. Ik vond het al echt een verschrikkelijk verhaal, maar dit slaat alles
Het is trouwens zo erg, dat hij laatst vroeg of mijn ex (van voor hem) mij niet terug wilde. Dat zou zijn geweten sussen, makkelijk voor hem zijn. Hij snapt niet hoeveel pijn dat doet. Hij was ook al bezig over andere mannen, dat die naar me keken. Hij wilde me het liefste kwijt aan een ander, dat zou makkelijker voor hem zijn. Erg toch?Julus, ik heb je verhaal een beetje mee gekregen zo her en der op het forum. Ik vond het al echt een verschrikkelijk verhaal, maar dit slaat alles
zondag 1 juli 2012 om 18:08
Dat zou hij wel willen, het beetje schuldgevoel wat hij dan misschien heeft kan hij dan loslaten. Wat is dat toch met die kerels? Ze hebben alles en gooien het zo weg.Ik denk dat het enige waar die mannen van ons in verschillen is in de afhandeling verder, die van mij probeert het allemaal zo lang mogelijk uit te stellen, nou hij heeft de tijd totdat ik over 3 weken in mijn huis zit, moet je kijken hoe snel het dan gebeurt is.....ik denk trouwens dat hij wel oprecht van me houdt maar gewoon niet weet hoe hij daar mee om moet gaan. Hij is al jaren zonder werk, terwijl ik steeds verder blijf studeren en dus elke keer en stapje verder/hoger kom. Hij kan dat niet verkroppen, hij heeft dat verschillende keren ook zo benoemt maar ja, om nou ontslag te gaan nemen omdat ik dan gezellig met hem thuis kan zitten, denk het niet. Dit met die vrouw, is echt een vlucht....en idd zal hij daar mee aan de slag moeten, maar maak me wel zorgen.
Geen steun van je man? Nee, hier op het moment ook niet echt, hij is "boos"omdat ik wegga bij hem...Ik ervaar wel weinig steun in de omgeving, mensen vragen wel hoe het is maar veel verder komt het niet. Ook eigen schuld want je wilt niet al je vuile was buitenhangen...
Lijkt me wel heel moeilijk dat hij al samenwoont met haar, doet nog extra pijn....
Geen steun van je man? Nee, hier op het moment ook niet echt, hij is "boos"omdat ik wegga bij hem...Ik ervaar wel weinig steun in de omgeving, mensen vragen wel hoe het is maar veel verder komt het niet. Ook eigen schuld want je wilt niet al je vuile was buitenhangen...
Lijkt me wel heel moeilijk dat hij al samenwoont met haar, doet nog extra pijn....
zondag 1 juli 2012 om 19:10
Jeane, inderdaad. Ik realiseerde het me pas achteraf, en werd er enorm verdrietig van. Je kunt maar heel erg graag van iemand af willen he?
Fideso (gelukt):)
Ach, ik heb 1 hele grote klap gekregen, veel erger dan dit kan het niet worden...toch?? Als jij beslist om het huis te koop te zetten, zal hij daarin mee moeten. Ik neem toch aan dat hij snapt dat hij de boosdoener is? Dat hij nu spijt heeft staat daar los van. Dat van die steun herken ik wel, al is ex niet boos op mij, heeft hij geen enkele reden voor. Maar ik had na al die jaren lief en leed en de manier waarop hij me behandelde, iets meer verwacht. Maar hij kan dat gewoon niet, is te druk met zijn lellebel. Die heeft steun nodig, dus ik ben totaal niet belangrijk. Het lijkt wel een soap, menig scriptschrijver likt zijn vingers erbij af.
Fideso (gelukt):)
Ach, ik heb 1 hele grote klap gekregen, veel erger dan dit kan het niet worden...toch?? Als jij beslist om het huis te koop te zetten, zal hij daarin mee moeten. Ik neem toch aan dat hij snapt dat hij de boosdoener is? Dat hij nu spijt heeft staat daar los van. Dat van die steun herken ik wel, al is ex niet boos op mij, heeft hij geen enkele reden voor. Maar ik had na al die jaren lief en leed en de manier waarop hij me behandelde, iets meer verwacht. Maar hij kan dat gewoon niet, is te druk met zijn lellebel. Die heeft steun nodig, dus ik ben totaal niet belangrijk. Het lijkt wel een soap, menig scriptschrijver likt zijn vingers erbij af.
zondag 1 juli 2012 om 19:39
quote:Julus schreef op 01 juli 2012 @ 12:55:
Gijs, weet jij eigenlijk waarom het niet standhield met degene voor wie ze jou verliet? Heeft dat lang geduurd?
Mmmm omdat hij wel leuk was voor erbij maar niet voor echt.
Ze heeft zich vergist, ze had gedacht dat ik nooit weg zou gaan maar eindeloos zou blijven proberen en knokken.
Daarom sloeg de paniek toe toen ik mijn spullen pakte en ik een ander nummer nam (kreeg ze pas na 6 mnd) dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Ze heeft ook een hele tijd meegelezen hier op VIVA
quote:Julus schreef op 01 juli 2012 @ 17:50:
Het is trouwens zo erg, dat hij laatst vroeg of mijn ex (van voor hem) mij niet terug wilde.
Mijn ex maakte het nog fraaier, toen ik een rebound had noemde ze die standaard "Die hoer" alsof ik vreemd was gegaan.
Vreemde dingen maakt je soms mee.
Gijs, weet jij eigenlijk waarom het niet standhield met degene voor wie ze jou verliet? Heeft dat lang geduurd?
Mmmm omdat hij wel leuk was voor erbij maar niet voor echt.
Ze heeft zich vergist, ze had gedacht dat ik nooit weg zou gaan maar eindeloos zou blijven proberen en knokken.
Daarom sloeg de paniek toe toen ik mijn spullen pakte en ik een ander nummer nam (kreeg ze pas na 6 mnd) dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Ze heeft ook een hele tijd meegelezen hier op VIVA
quote:Julus schreef op 01 juli 2012 @ 17:50:
Het is trouwens zo erg, dat hij laatst vroeg of mijn ex (van voor hem) mij niet terug wilde.
Mijn ex maakte het nog fraaier, toen ik een rebound had noemde ze die standaard "Die hoer" alsof ik vreemd was gegaan.
Vreemde dingen maakt je soms mee.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 1 juli 2012 om 19:43
quote:hollebollegijs schreef op 01 juli 2012 @ 19:39:
[...]
Mmmm omdat hij wel leuk was voor erbij maar niet voor echt.
Ze heeft zich vergist, ze had gedacht dat ik nooit weg zou gaan maar eindeloos zou blijven proberen en knokken.
Daarom sloeg de paniek toe toen ik mijn spullen pakte en ik een ander nummer nam (kreeg ze pas na 6 mnd) dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Ze heeft ook een hele tijd meegelezen hier op VIVA
What a surprise:) dat van wel leuk voor erbij maar niet voor het echt. Is dat niet meestal zo?
Dus eigenlijk ging ze gewoon uittesten hoe ver ze bij je kon gaan? Daar lijkt het wel op namelijk. En dat meelezen, ik denk dat dat bij mij ook gebeurt en het interesseert me geen hol .IK heb niks fout gedaan, ik kan gewoon in de spiegel blijven kijken. En ik bepaal zelf wel wat ik doe. Ik zet alleen bepaalde details niet neer, want je weet nooit wat er tegen je gebruikt kan worden in deze kwestie.
[...]
Mmmm omdat hij wel leuk was voor erbij maar niet voor echt.
Ze heeft zich vergist, ze had gedacht dat ik nooit weg zou gaan maar eindeloos zou blijven proberen en knokken.
Daarom sloeg de paniek toe toen ik mijn spullen pakte en ik een ander nummer nam (kreeg ze pas na 6 mnd) dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Ze heeft ook een hele tijd meegelezen hier op VIVA
What a surprise:) dat van wel leuk voor erbij maar niet voor het echt. Is dat niet meestal zo?
Dus eigenlijk ging ze gewoon uittesten hoe ver ze bij je kon gaan? Daar lijkt het wel op namelijk. En dat meelezen, ik denk dat dat bij mij ook gebeurt en het interesseert me geen hol .IK heb niks fout gedaan, ik kan gewoon in de spiegel blijven kijken. En ik bepaal zelf wel wat ik doe. Ik zet alleen bepaalde details niet neer, want je weet nooit wat er tegen je gebruikt kan worden in deze kwestie.
zondag 1 juli 2012 om 19:44
Ik kom hier ook weer even meeschrijven. Het voelt een beetje dubbel, al het verdriet hier en ik heb wel een iets ander verhaal. Als het als vervelend wordt ervaren, gewoon zeggen hoor, dan open ik wel even een eigen topic
3 maanden na het verbreken van onze relatie hebben ex en ik elkaar vandaag weer gezien. Was heel onwennig en vertrouwd tegelijk. Veel gepraat, ging op een prettige manier, we waren allebei open.
Merk dat ik nog zoveel om hem geef, meer dan ik had verwacht misschien wel. Zie dat ook bij hem en hij gaf het zelf ook aan; dat er nog veel gevoel zit voor mij. Maar tja.... hij zegt een tweestrijd te voelen: Ene kant veel gevoel, andere kant zo'n angst. Hij heeft zoveel verdriet gehad van het uit elkaar gaan zegt hij, en nog steeds, dat hij het heel eng vindt om het weer te proberen. Bang om gekwetst te worden, verdriet te krijgen.
Ik kan het ergens begrijpen, maar het is wel frustrerend.... Ik heb ook heel erg veel pijn gehad, maar voor mijn gevoel wel verwerkt. Ik voel geen woede, verdriet of wat dan ook over wat er gebeurd is. Begrijp veel dingen, heb het soort plek kunnen geven; denk daar eigenlijk niet meer aan. Ik zie dat we nu anders met elkaar omgaan, ik merk dat ik gegroeid ben (mede door hulp van psych). Daarom heb ik vertrouwen dat het kan gaan werken tussen ons, maar er is natuurlijk geen garantie. Die is er nooit....
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet. Ik heb wel aangegeven dat ik zijn gevoel begrijp, maar dat ik niet weet of ik dit nog lang kan volhouden. Gelukkig begreep hij dat ook. Het lijkt wel of hij het nog niet verwerkt heeft? Misschien is de tijd nog niet rijp? Ik weet het niet....
Tijd zal het leren; maar ik ga in ieder geval hem niet pushen, proberen op andere gedachten te brengen, god, wat heb ik dat in relaties gedaan. Zo zonde van m'n energie; het zal toch vanuit hemzelf moeten komen, ik kan daar niets aan forceren of veranderen (en dat moet ik ook niet willen). Vooral mezelf blijven afvragen wat ik wil en bezig houden met mijn eigen dagelijkse dingen en ontwikkelingen. Zo, even mezelf moed ingepraat, want zo wil ik het gaan doen!
3 maanden na het verbreken van onze relatie hebben ex en ik elkaar vandaag weer gezien. Was heel onwennig en vertrouwd tegelijk. Veel gepraat, ging op een prettige manier, we waren allebei open.
Merk dat ik nog zoveel om hem geef, meer dan ik had verwacht misschien wel. Zie dat ook bij hem en hij gaf het zelf ook aan; dat er nog veel gevoel zit voor mij. Maar tja.... hij zegt een tweestrijd te voelen: Ene kant veel gevoel, andere kant zo'n angst. Hij heeft zoveel verdriet gehad van het uit elkaar gaan zegt hij, en nog steeds, dat hij het heel eng vindt om het weer te proberen. Bang om gekwetst te worden, verdriet te krijgen.
Ik kan het ergens begrijpen, maar het is wel frustrerend.... Ik heb ook heel erg veel pijn gehad, maar voor mijn gevoel wel verwerkt. Ik voel geen woede, verdriet of wat dan ook over wat er gebeurd is. Begrijp veel dingen, heb het soort plek kunnen geven; denk daar eigenlijk niet meer aan. Ik zie dat we nu anders met elkaar omgaan, ik merk dat ik gegroeid ben (mede door hulp van psych). Daarom heb ik vertrouwen dat het kan gaan werken tussen ons, maar er is natuurlijk geen garantie. Die is er nooit....
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet. Ik heb wel aangegeven dat ik zijn gevoel begrijp, maar dat ik niet weet of ik dit nog lang kan volhouden. Gelukkig begreep hij dat ook. Het lijkt wel of hij het nog niet verwerkt heeft? Misschien is de tijd nog niet rijp? Ik weet het niet....
Tijd zal het leren; maar ik ga in ieder geval hem niet pushen, proberen op andere gedachten te brengen, god, wat heb ik dat in relaties gedaan. Zo zonde van m'n energie; het zal toch vanuit hemzelf moeten komen, ik kan daar niets aan forceren of veranderen (en dat moet ik ook niet willen). Vooral mezelf blijven afvragen wat ik wil en bezig houden met mijn eigen dagelijkse dingen en ontwikkelingen. Zo, even mezelf moed ingepraat, want zo wil ik het gaan doen!
zondag 1 juli 2012 om 19:48
Gettingwise, je doet je naam eer aan:)
Klopt, je kunt niks forceren. Als je dat namelijk wel doet, zul je nooit zeker weten of hij bij je is omdat hij dat echt wil, of omdat jij hem hebt overgehaald. Dat werkt niet.
Ik denk dat dit echt een kwestie is van tijd, tijd, tijd. Wat ik zou doen, is af en toe met elkaar afspreken om tijd samen door te brengen. Leuke dingen gaan doen, elkaar weer opnieuw leren kennen. Dan is het niet geforceerd, maar groei je weer naar elkaar toe (of niet). En dan is het een natuurlijk proces.
Ik weet jullie achtergrond niet, maar er is dus wel iets gebeurd zo te lezen. Dat zit hem misschien nog in de weg, ik snap zijn angst. Maar als je niks probeert, heb je zeker niks..
Wil je heel kort vertellen wat de achtergrond is, of liever niet?
Klopt, je kunt niks forceren. Als je dat namelijk wel doet, zul je nooit zeker weten of hij bij je is omdat hij dat echt wil, of omdat jij hem hebt overgehaald. Dat werkt niet.
Ik denk dat dit echt een kwestie is van tijd, tijd, tijd. Wat ik zou doen, is af en toe met elkaar afspreken om tijd samen door te brengen. Leuke dingen gaan doen, elkaar weer opnieuw leren kennen. Dan is het niet geforceerd, maar groei je weer naar elkaar toe (of niet). En dan is het een natuurlijk proces.
Ik weet jullie achtergrond niet, maar er is dus wel iets gebeurd zo te lezen. Dat zit hem misschien nog in de weg, ik snap zijn angst. Maar als je niks probeert, heb je zeker niks..
Wil je heel kort vertellen wat de achtergrond is, of liever niet?
zondag 1 juli 2012 om 19:52
quote:Julus schreef op 01 juli 2012 @ 19:43:
[...]
What a surprise:) dat van wel leuk voor erbij maar niet voor het echt. Is dat niet meestal zo?
Dus eigenlijk ging ze gewoon uittesten hoe ver ze bij je kon gaan? Daar lijkt het wel op namelijk. .
Weet jouw ex je nick hier?
Anders zal hij niet gauw meelezen hoor, het gaat hier zo snel.
Zal een beetje uittesten en verliefdheid zijn geweest een combinatie van.
In eerdere relaties wilden vrienden haar altijd terug dus daarom dacht ze dat ik dat ook wel zou doen maar dat deed ik niet.
Overiegens was ik zelf ook verbaasd hoor, dacht eigenlijk dat we wel weer samen zouden komen maar toen kwam het moment en dacht ik "laat maar, vind alleen zijn ook wel oke"
[...]
What a surprise:) dat van wel leuk voor erbij maar niet voor het echt. Is dat niet meestal zo?
Dus eigenlijk ging ze gewoon uittesten hoe ver ze bij je kon gaan? Daar lijkt het wel op namelijk. .
Weet jouw ex je nick hier?
Anders zal hij niet gauw meelezen hoor, het gaat hier zo snel.
Zal een beetje uittesten en verliefdheid zijn geweest een combinatie van.
In eerdere relaties wilden vrienden haar altijd terug dus daarom dacht ze dat ik dat ook wel zou doen maar dat deed ik niet.
Overiegens was ik zelf ook verbaasd hoor, dacht eigenlijk dat we wel weer samen zouden komen maar toen kwam het moment en dacht ik "laat maar, vind alleen zijn ook wel oke"
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 1 juli 2012 om 20:00
Ik heb er wel een aantal pagina's over volgeschreven een tijdje terug Maar weet je, heel eerlijk gezegd weet ik niet zo goed waar zijn angst vandaan komt. Vroeg het ook, maar enige wat hij zei is dat hij zo kapot was dat het uitging, zoveel pijn, dat hij zo bang was dat dat misschien weer kon gebeuren.
Hij is iemand die erge muur om zich heen kan hebben, ook vrienden houdt hij bijvoorbeeld op afstand uit angst gekwetst te worden (zei hij ooit). En hij gaf destijds aan dat niemand zo dichtbij hem was gekomen als ik en dat hij dat mooi en eng tegelijk vond. Weet niet of het daar iets mee te maken heeft hoor, meer wat ikzelf vermoed.
Ik kan de vinger er niet opleggen.... Ik geloof hem wel oprecht, hij is absoluut niet het type dat mij aan het lijntje wil houden oid. Hij zei: Ene kant zie ik zo'n mooi toekomstbeeld, maar andere kant voel ik zo'n angst. Ik zou willen dat ik die niet had, maar ik voél het wel. In tranen.... Tja, heb het wel met hem te doen, maar laat me er niet in meeslepen. Klinkt misschien hard; maar dat is zijn probleem, hij moet dat oplossen. Als ik er in meega, cijfer ik mezelf weg en sinds de psych (waar zo'n man wel niet goed voor is haha) ben ik me er erg bewust van dat ik de neiging heb dat te doen.
Qua tijd heb je wel gelijk trouwens Julus. Weet alleen niet of ik dat op kan brengen. Ligt er beetje aan hoe dit verder gaat. Een nieuwe radiostilte van een maand, pfoeh, dat trek ik denk ik niet. Zou ook graag blijven praten en elkaar af en toe zien. Frequentie maakt me niet uit, daar kun en moet je geen regels aan stellen. Maar niet dat het stilvalt; moet wel iets in gang komen, anders gaat het me teveel energie kosten.
Je posts zijn fijn om te lezen trouwens Julus, sterk en duidelijk! En Getting Wise, ik hoop dat ik het aan het worden ben haha, maar 't is vooral de titel van een leuk liedje
http://www.youtube.com/watch?v=7nbjDLFlw9Y
Hij is iemand die erge muur om zich heen kan hebben, ook vrienden houdt hij bijvoorbeeld op afstand uit angst gekwetst te worden (zei hij ooit). En hij gaf destijds aan dat niemand zo dichtbij hem was gekomen als ik en dat hij dat mooi en eng tegelijk vond. Weet niet of het daar iets mee te maken heeft hoor, meer wat ikzelf vermoed.
Ik kan de vinger er niet opleggen.... Ik geloof hem wel oprecht, hij is absoluut niet het type dat mij aan het lijntje wil houden oid. Hij zei: Ene kant zie ik zo'n mooi toekomstbeeld, maar andere kant voel ik zo'n angst. Ik zou willen dat ik die niet had, maar ik voél het wel. In tranen.... Tja, heb het wel met hem te doen, maar laat me er niet in meeslepen. Klinkt misschien hard; maar dat is zijn probleem, hij moet dat oplossen. Als ik er in meega, cijfer ik mezelf weg en sinds de psych (waar zo'n man wel niet goed voor is haha) ben ik me er erg bewust van dat ik de neiging heb dat te doen.
Qua tijd heb je wel gelijk trouwens Julus. Weet alleen niet of ik dat op kan brengen. Ligt er beetje aan hoe dit verder gaat. Een nieuwe radiostilte van een maand, pfoeh, dat trek ik denk ik niet. Zou ook graag blijven praten en elkaar af en toe zien. Frequentie maakt me niet uit, daar kun en moet je geen regels aan stellen. Maar niet dat het stilvalt; moet wel iets in gang komen, anders gaat het me teveel energie kosten.
Je posts zijn fijn om te lezen trouwens Julus, sterk en duidelijk! En Getting Wise, ik hoop dat ik het aan het worden ben haha, maar 't is vooral de titel van een leuk liedje
http://www.youtube.com/watch?v=7nbjDLFlw9Y
zondag 1 juli 2012 om 20:39
Gijs, hij niet, maar zijn loeder wel. Die is actief op dit forum.
Haha, je was zelf verbaast dat het niet meer hoefde, wat een bak! Betekent dus wel dat jij er klaar mee was, ook al had je dat zelf niet zo door..hoeveel tijd zat ertussen dan? Kan me voorstellen als zij er pas na 6 maanden mee kwam, dat jij allang verder was. Is ook niet meer geloofwaardig dan, vind ik. Of je wil iemand, of niet. Niet eerst een hele tijd van alles uitproberen en nadenken, dan is het dus niet de goeie.
Haha, je was zelf verbaast dat het niet meer hoefde, wat een bak! Betekent dus wel dat jij er klaar mee was, ook al had je dat zelf niet zo door..hoeveel tijd zat ertussen dan? Kan me voorstellen als zij er pas na 6 maanden mee kwam, dat jij allang verder was. Is ook niet meer geloofwaardig dan, vind ik. Of je wil iemand, of niet. Niet eerst een hele tijd van alles uitproberen en nadenken, dan is het dus niet de goeie.
zondag 1 juli 2012 om 20:41
Gettingwise, dank je wel, en dat is wederzijds!
Lastig, jouw situatie. Je man moet door positieve ervaringen het vertrouwen weer krijgen in jullie relatie. Maar dan moet hij dus wel die ervaringen willen aangaan. Wat ik zou doen, is aan hem kenbaar maken dat de deur voor hem openstaat. Als hij zelf die kans aangrijpt, dan weet jij dat hij er zelf achterstaat. Komt hij de drempel niet over, dan overheerst zijn angst. Hebben jullie al gesproken over zijn (oer) angsten? Kun je door te praten wat van die angst wegnemen? De angst voor de angst kan ook belemmerend werken namelijk.
Lastig, jouw situatie. Je man moet door positieve ervaringen het vertrouwen weer krijgen in jullie relatie. Maar dan moet hij dus wel die ervaringen willen aangaan. Wat ik zou doen, is aan hem kenbaar maken dat de deur voor hem openstaat. Als hij zelf die kans aangrijpt, dan weet jij dat hij er zelf achterstaat. Komt hij de drempel niet over, dan overheerst zijn angst. Hebben jullie al gesproken over zijn (oer) angsten? Kun je door te praten wat van die angst wegnemen? De angst voor de angst kan ook belemmerend werken namelijk.
zondag 1 juli 2012 om 20:58
Dank je
Dat is wel een goede inderdaad, initiatief bij hem neerleggen. Ook voor mijzelf op langere termijn, anders gaat het misschien knagen (wil hij dit wel echt?).
Angst voor angst, dat is een goede. Weet je, ergens denk ik; je werkt het bijna zelf in de hand. Als je zo bang gaat zijn voor pijn/verdriet, wordt het dan niet onvermijdelijk? Het lijkt me mede daarom sowieso nu geen goed moment weer iets proberen op te bouwen. Vertrouwen moet de boventoon voeren.
Denk dat positieve gesprekken/leuke dingen doen die angst zeker stukje weg zullen nemen. Maar het zit zo diep; het zou voor hem en voor mij verhelderend zijn als het duidelijker zou worden waar hij écht bang voor is. Tenminste, ik heb het gevoel dat er toch iets specifiekers achter kan/moet zitten, omdat het zo'n heftig gevoel is (bijv. bepaalde gebeurtenissen tijdens onze relatie oid). Als hij weet wat het is, kan hij misschien ook beter voor zichzelf bepalen hoe belemmerend het werkelijk voor hem is.
Jeetje Julus, wel lief hoor, zelf in zo'n klote tijd en dan nog meedenken met iemand bij wie het eventueel goed zou kunnen komen!
Dat is wel een goede inderdaad, initiatief bij hem neerleggen. Ook voor mijzelf op langere termijn, anders gaat het misschien knagen (wil hij dit wel echt?).
Angst voor angst, dat is een goede. Weet je, ergens denk ik; je werkt het bijna zelf in de hand. Als je zo bang gaat zijn voor pijn/verdriet, wordt het dan niet onvermijdelijk? Het lijkt me mede daarom sowieso nu geen goed moment weer iets proberen op te bouwen. Vertrouwen moet de boventoon voeren.
Denk dat positieve gesprekken/leuke dingen doen die angst zeker stukje weg zullen nemen. Maar het zit zo diep; het zou voor hem en voor mij verhelderend zijn als het duidelijker zou worden waar hij écht bang voor is. Tenminste, ik heb het gevoel dat er toch iets specifiekers achter kan/moet zitten, omdat het zo'n heftig gevoel is (bijv. bepaalde gebeurtenissen tijdens onze relatie oid). Als hij weet wat het is, kan hij misschien ook beter voor zichzelf bepalen hoe belemmerend het werkelijk voor hem is.
Jeetje Julus, wel lief hoor, zelf in zo'n klote tijd en dan nog meedenken met iemand bij wie het eventueel goed zou kunnen komen!
zondag 1 juli 2012 om 21:02
Ik gun ieder zijn geluk. Mijn lieve vriendin (niet die ene, haha) heeft trouwplannen en vraagt mij als haar getuige. Ik zit nog te stuiteren, zo gaaf! Mijn ellende staat los van anderen.
Ik vind dat je er realistisch in staat. Zou het een idee zijn als hij, of jullie, in therapie gaan? Want zou toch eeuwig zonde zijn als jullie een relatie samen zouden mislopen? Kijk, zijn wil is er. Dat is al heel belangrijk. Als hij het aandurft om bij zichzelf naar binnen te kijken, dan wint hij jou daarmee. Dat is toch mooi? Zo zou ik het brengen; schat, het is retesterk om te werken aan jezelf en wat het je oplevert, is win-win. Je wint mij en jezelf terug!
Stiekem zou ik ook wel willen dat mijn ex dit voor mij over zou hebben, maar bij hem ontbreekt de wil om mij terug te krijgen. Hij heeft absoluut issues en dus therapie nodig, maar wil die confrontatie niet aan. En dus vlucht hij liever weg in een andere relatie. His loss.
Ik vind dat je er realistisch in staat. Zou het een idee zijn als hij, of jullie, in therapie gaan? Want zou toch eeuwig zonde zijn als jullie een relatie samen zouden mislopen? Kijk, zijn wil is er. Dat is al heel belangrijk. Als hij het aandurft om bij zichzelf naar binnen te kijken, dan wint hij jou daarmee. Dat is toch mooi? Zo zou ik het brengen; schat, het is retesterk om te werken aan jezelf en wat het je oplevert, is win-win. Je wint mij en jezelf terug!
Stiekem zou ik ook wel willen dat mijn ex dit voor mij over zou hebben, maar bij hem ontbreekt de wil om mij terug te krijgen. Hij heeft absoluut issues en dus therapie nodig, maar wil die confrontatie niet aan. En dus vlucht hij liever weg in een andere relatie. His loss.
zondag 1 juli 2012 om 21:32
Vroeg het ook, maar enige wat hij zei is dat hij zo kapot was dat het uitging, zoveel pijn, dat hij zo bang was dat dat misschien weer kon gebeuren.
Hij is iemand die erge muur om zich heen kan hebben, ook vrienden houdt hij bijvoorbeeld op afstand uit angst gekwetst te worden (zei hij ooit). En hij gaf destijds aan dat niemand zo dichtbij hem was gekomen als ik en dat hij dat mooi en eng tegelijk vond. Weet niet of het daar iets mee te maken heeft hoor, meer wat ikzelf vermoed.
@Gettingwise,
Zou wel mooi zijn als hij hiermee aan de slag ging, kan me er wel iets bij voorstellen, als je iets moois hebt, kan je ook angst hebben om het te verliezen...ik denk wel dat hij daar hulp bij nodig heeft, misschien therapie voor zichzelf,zodat hij zijn angst kwijtraakt...
Sinds dat hij hier de deur uitstapte heb ik hem ook niet meer gesproken..wel via mob. en computer maar niet face to face..lijkt mij ook wel even wennen, aan de ene kant zo vertrouwd en aan de andere kant zit er een vreemde man...Ik hoop dat jullie eruit komen....
Hij is iemand die erge muur om zich heen kan hebben, ook vrienden houdt hij bijvoorbeeld op afstand uit angst gekwetst te worden (zei hij ooit). En hij gaf destijds aan dat niemand zo dichtbij hem was gekomen als ik en dat hij dat mooi en eng tegelijk vond. Weet niet of het daar iets mee te maken heeft hoor, meer wat ikzelf vermoed.
@Gettingwise,
Zou wel mooi zijn als hij hiermee aan de slag ging, kan me er wel iets bij voorstellen, als je iets moois hebt, kan je ook angst hebben om het te verliezen...ik denk wel dat hij daar hulp bij nodig heeft, misschien therapie voor zichzelf,zodat hij zijn angst kwijtraakt...
Sinds dat hij hier de deur uitstapte heb ik hem ook niet meer gesproken..wel via mob. en computer maar niet face to face..lijkt mij ook wel even wennen, aan de ene kant zo vertrouwd en aan de andere kant zit er een vreemde man...Ik hoop dat jullie eruit komen....
zondag 1 juli 2012 om 21:37
Het is heel raar, om elkaar weer te zien. Inderdaad vertrouwt maar ook zo vreemd tegelijk. Je weet eigenlijk niet hoe je je moet gedragen. Er is afstand, maar dat voelt ook raar. Je wil die afstand niet, maar toch ook weer wel. Je praat vertrouwelijk, maar let toch op je woorden. Ik vond het maar raar, maar wij gaan elkaar niet meer zien. Alles is gezegd.
Gaan jullie elkaar nog zien denk je?
Gaan jullie elkaar nog zien denk je?
zondag 1 juli 2012 om 22:46
Ik heb geen idee Julus, er moeten natuurlijk zaken afgehandeld worden qua huis en de financiën....ik weet ook niet of ik dat wel wil (al) ik mis hem maar niet de man die me nu zo behandeld. Compleet uitgeschakeld als partner, vertrokken zonder een woord te zeggen....2 dagen vriendelijk met mail,sms etc. en dan weer helemaal niets of een hatelijke mail om vooral maar te laten weten dat het allemaal aan mij ligt en vooral niet aan hem, Nu zal hij ook wel helemaal in de ban zijn van het bed gebeuren met zijn nieuwe ?? ik weet niet eens hoe ik het moet noemen. Ik kan me wel wat indenken in wat je schrijft, je bent op je hoede, hoe aardig hij ook is omdat je weet dat het zo weer over kan zijn en dan wordt het tegen je gebruikt. Het voelt wel heel vervelend dat ik helemaal niets hoor.
Op een ander topic heb ik stukjes van je gelezen en ik proef je boosheid daaruit, pas je een beetje op voor jezelf?? Boosheid heb ik nog niet echt ervaren deze keer, ik denk dat dat nog wel komt...
Op een ander topic heb ik stukjes van je gelezen en ik proef je boosheid daaruit, pas je een beetje op voor jezelf?? Boosheid heb ik nog niet echt ervaren deze keer, ik denk dat dat nog wel komt...
