Revalideren na een herniaoperatie

ha, begin ik hier te lezen over oefeningen, kleine buikspieren, Mc. Kenzie, enz...oeps, kom ik opeens tot besef dat ik mijn oefeningen vandaag glad vergeten ben, moest nochtans elk uur 3min....ben weeral volop bezig, ik denk dat ik een alarm van mijn gsm per uur ga laten afgaan:-), hoe onthou ik dat anders? Hoe gaat het met Romee?

quote:woedie schreef op 26 september 2012 @ 07:10:

Ha Christiana, heel erg welkom!!!

Is het de eerste keer dat je een rugoperatie moet ondergaan? Bij mij hebben ze ook heel de tussenwervelschijf uitgehaald en vervangen door een kooitje en dan nog eens de boel vastgezet met plaatje...maar bij een nekhernia doen ze dat altijd, bij een onderrughernia hoor je dat minder vaak.

Ik heb anders wel gn spijt van m'n operatie, je zou het misschien anders denken, maar de pijn in mijn rechterarm is foetsie volledig weg, nu nog hopen dat m'n linkerarm, en rechterschouder weer in orde komt en dat zou een enorm succes zijn, en daar gaan we voor!

Moest wel even lachen met je 2 vuilbakken, we hadden vroeger ook een hond, hij was soms ook onze pedaalemmer, nu hebben we gn huisdieren meer, uitgezonderd 2 cavia's (kids vinden dat leuk), en we moeten meer etensresten gewoon weggooien, zonde is dat.

Ik ben 41 j, en 2 dochters van 8 en 9 en ik kom uit belgenland, en hier regent het ook heel erg hard, laten we met z'n allen een ticket naar Portugal nemen



Laat mijn man het maar niet horen, dat je denkt dat mijn honden met de pot mee eten , hij is heel secuur in de voeding van de honden, ze krijgen het beste van het beste, kapitaal aan voer gaat er bij ze in, moet ik wel zeggen dat wij hiervoor een Franse bulldog pup hadden (met stamboom erkende fokker en garantie) die haar korte leventje van bijna een jaar, alleen maar heeft overgegeven, operatie's allerlei voer en medicatie hielp niets, nu hebben wij vuilnisbakken oftewel tophonden zonder papieren en kruisingen van allerlei rassen, maar zijn nog jong en volop in de groei! Dus nee ze eten niet met de pot mee.



Ook ik heb altijd paardgereden maar helaas de laatste twee jaar niet meer gedaan, teveel pijn.



Dit zal mijn eerste rug operatie worden, ben op het punt gekomen, dat ik zo niet meer verder wil tobben, veel pijnstillers, en alles wat leuk is niet meer kunnen doen, of forceren en weten dat je de volgende dag voor pampus ligt. Fysio/ ostheopatie heb ik al jaren.



Wil alle voors- en tegens goed doorspreken eventueel een second opion in België. (Woon in de grensstreek).

Kon mij geen voorstelling maken hoe het herstel zou zijn na een operatie, en vind het dan ook goed jullie ervaringen te lezen, ben in de gelukkige omstandigheid dat buiten een navelbreuk ik nooit geopereerd ben, en dus geen idee heb hoe of wat. Nu weet ik dat het herstel maanden kan gaan duren (de kans klachtenvrij te worden bijna nul is, zwakke plek zal het altijd blijven) en dat ik vooral rustig aan zal moeten doen.



En tja die oefeningen ze komen mijn neus uit.. Maar ja noodzakelijk.



Eerste bui regen in Portugal klinkt goed! Leuk al die dieren, heb hier een dochter die elke dag om een pony vraagt, rijdt hier op de manege 1x in de week.

Blegh.... Ik heb gisteren nieuwe pijnstillers gekregen. Geen tramadol meer maar iets anders. Mag ze 2x per dag, weet natuurlijk niet hoe ze heten. Ze werken wel, geen pijn, maar zo misselijk als wat!

Dubbele post...

hoi Ris@ goed dat ze goed werken....waarschijnlijk trekken de nevenwerkingen na verloop van tijd wat bij, dat is toch dikwijls bij mij toch

Christiana@ik zou zeker ook een 2de opinie vragen, hier in België, heb je ook een hele goede gezondheidszorg, er zijn veel nederlanders die uitwijken naar ons voor operatie, of andere, wachttijden kennen wij nagenoeg niet

Hey Ladies,



Hoe is het met iedereen?



Ik kom net terug van ziekenhuis - pijn tussen schouders was ineens weer terug gisteravond en na een fysio sessie vanochtend zei ze dat ze eigenlijk geen idee heeft wat er aan de hand is daar en dat ik toch maar wat rontgenfotos moest laten maken. Daar was de lokale arts het mee eens. Weinig te zien op de fotos (gelukkig?) maar hij denkt dat ik een "muscular haematoma" heb ofterwijl een gescheurd spiertje ergens waardoor de hele boel erom heen heel erg is geinflammeerd. Ik heb het de vorige keer niet lang genoeg gegeven om volledig te herstellen dus zit nu aan nieuwe medicatie en van die pijnpleisters en mag 8 tot 10 dagen niks doen. Beetje lastig aangezien ik overmorgen een nieuw project heb met werk waar ik geen nee tegen kan zeggen. Ik vroeg hem nog of het door mijn hernia's komt, waarop hij doodleuk zei, "ach ja misschien wel, misschien niet." Nou daar heb ik veel aan.

Kan dus wéér mijn oefeningen voor mijn onderrug niet doen (kan niet op m'n rug liggen) en weer 8 dagen voordat ik weer bewust met mijn onderrug bezig kan zijn.



Word hier wel een beetje moedeloos van - al dat ge**** met die rug de hele tijd, is het niet onder dan boven en vice versa.



Hoop dat het bij jullie beter gaat! Al aan de medicatie gewend, Ris?

Woedi bij jou ook alles ok - naar omstandigeheden? Romee?

Christina - dat paardrijden opgeven, weet niet hoe je dat hebt gedaan. Ik heb inmiddels 7 maanden niet gereden en het breekt m'n hart - en die van mij paard die in een weiland staat te niksen (buiten af en toe als een vriendin hem rijdt).



IBA - hoe's het met jou,heb je die wortelblokkade al gehad?

Schuit - leuk van je te horen en wat super dat je je sterk genoeg voelt om een zwangerschap aan te gaan! Yay!!

Balen Syrah, dat je nu niet verder kunt voor je rug en weer terug bij af bent w.b. je schouder..... Hoe ga je dat nu doen met je werk?



Ik ben inmiddels wat beter gewend aan de medicatie, soms nog wel echt misselijk ervan. Het beste is dan om maar te gaan liggen. Vandaag heb ik echt een goede dag gehad. Vanmorgen vrijwel pijnloos opgestaan. Het was al lang geleden dat ik voor 8 uur gedoucht en wel aan tafel zat te ontbijten! ik ben zelfs mee geweest met het wegbrengen van de kinderen. Daarna even op de bank gelegen om uit te rusten, maar het bleef goed gaan.

's middags bij het middageten werd ik pas misselijk. Mijn zus ging de kindjes naar school brengen dus ik kon op de bank. Ik heb tot half 5 geslapen! Mijn moeder heeft ze uit school gehaald, ze wilden daar graag spelen. Mijn vriendin had gekookt, dus daar had ik ook al geen omkijken naar. Echt lekker!

Nu voel ik het wel hoor, maar ja, ik heb nog een pijnstiller voor vanavond dus dat komt goed.

En zo zien we maar weer wat de nieuwe dag ons gaat brengen!

Hoi, meisjes.

Het is hier weer wat stilletjes geworden, ik vraag me af hoe het met Romee gaat.

Schuit@ inderdaad, leuk dat je af en toe mee leest, en goed dat je toch vrij goed herstelt bent, ik zie dat je na een jaar nog één maal per week naar de fysio gaat ( wij "in belgenland" noemen dat kiné, toch hetzelfde?), het is niet slecht om wat je verworven hebt door te trainen te behouden en verder uit te breiden, je raakt het zo weer kwijt. Je hebt al veel moed gehad om er zoveel voor te doen, ik ben sinds vorige week (opnieuw) begonnen met revaldatie van de schouder. Ik ben er wel blij om, maar dat zijn toch ook zware inspanningen, vorig jaar was ik het heel erg beu, en verlangde om eens na 2 jaar eens kiné-vrij te zijn, maar na een paar maanden "kine-vrij" herviel ik volledig, en het is nu helemaal opnieuw beginnen, ik wil maar zeggen dat het goed is om het lang aan te houden, en desnoods thuis alles verder te onderhouden, soms heel saai , die oefeningen, ik zal straks weer met mijn reeksjes beginnen

Hoe gaat het met Dayspring, hopelijk gaat het met je keelklachten wat beter, ik denk er soms aan, bij mij had ik nagenoeg geen keelklachten meer, maar die spelen de laatste dagen weer wat op, ik heb ook nog moeite om bepaalde pilletjes te slikken bvb, lichte pilletjes (gelules) omeprazol, ik krijg die niet meer doorgeslikt, die blijven gewoon in mijn keel of bovenste deel van mijn slokdarm hangen, ik krijg dat niet weg door te drinken, enkel door iets te eten, dan gaat het mee, heel vervelend is dit heb je dat ook, met mijn andere pillen heb ik dat niet, maar die hebben ook een harde en vaste vorm. Het is maar een kleinigheidje; niet te vergelijken met jou keelklachten, ik hoop voor je het allerbeste!

Ris@ Hoe gaat het met jou, al een beetje aan het wennen en bijkomen van je nieuwe medicatie, hopelijk er niet teveel misselijk van, ...je was er in ieder geval goed geholpen voor de pijn, en dat is natuurlijk heel wat! Hopelijk blijft het zo goed gaan, hoe gaat het bij de fysio? Kun je dit een beetje aan? Of heb je teveel last door de oefeningen?

Iba@ Ik heb je verhaal nog eens doorgelezen, toch wel heftig, hoor. Het is wel balen om zo te hervallen, je bent toch een tijdje op goed weg geweest, en dan dit,...ik hoop voor je dat die wortelblokkade aanslaat. En misschien nog een bijkomende opinie vragen?....

Christiana@ Goed, dat je de knoop over al of niet opereren hebt kn doorhakken, ik heb er ook lang (een paar jaar) over getobt, en eens je een besluit genomen hebt is er ook ergens een opluchting, niet? Genoeg informeren, hé!



Hoe het met mij gaat? Vrij goed eigenlijk, pijn goed onder controle, als ik kiné gehad heb kan het wel weer erg zijn, maar dan red ik me wel om nog een dafalgan bij te nemen, tramadol neem ik ook nog. Mijn nek gaat erop vooruit, ik kan ook alweer meer doen, ik word altijd maar actiever, moet mezelf wat in toom houden, ik weet het

Over mijn revalidatie (schouder) laat ik mijn oortjes soms wat hangen, sorry, ik krijg er weer veel pijn en krachtverlies door in mijn rechterarm, met tremor's en wat spasmen, pfff, ik weet het niet goed, of dit wel zal aanslaan, het zal iets van lange adem zijn, zegt de kiné, ik heb alvast 60 beurten gekregen. Het is wel zo dat ik zoveel last heb na de kiné, eens ik opnieuw geslapen heb, de dag erop dus, is het heel wat beter...en dat is dan toch positief, het zal misschien normaal zijn?

Syrah80@ sorry, ik vergat op jou te reageren Ik kan me inbeelden dat je van de situatie baalt, hopelijk komt de pijn van het schouderblad weer in orde, ik kan me wel voorstellen dat er iets mis is met een spier, kan soms venijnig lastig zijn en ook lang duren qua herstel.

Woedie, even een rectificatie . Misschien heb ik het ook verkeerd omschreven. Ik ga naar de fysio om te trainen. Ik ga er niet naar toe voor een behandeling. Om de 6 tot 8 weken krijg ik een nieuw trainingsprogramma wat mijn rug steeds een stukje sterker maakt. Ik train bij de fysio omdat de begeleiding erg goed is. Deze begeleiding krijg ik niet bij een sportschool. Ik moet hier ook zelf voor betalen dus ik zie het ook als een soort van sportschool. Ik vind het echt een aanrader!

Ik vind je trouwens erg positief klinken ondanks al het gedoe. Actief is niet erg Woedie als je maar blijft luisteren naar je lichaam .



Syrah, als je het fijn vind dan wil ik gerust vertellen wat er gezegd is bij het zwangerschaps spreekuur. Misschien heb je er wat aan? Ik ga over 2 weken. Succes met je schouder :S. Heb altijd het idee dat als je het ene ontlast er ergens anders ook weer klachten ontstaan.

Schuit: Ja graag! Ben heel benieuwd wat ze er van zeggen! Ik heb even gegoogled en ik kan ook zo'n consult aanvragen, kost dan wel 90 euro ofzo. Ik weet alleen niet of het veel nut heeft want niemand kan natuurlijk garanderen hoe je rug iets opvangt, of niet... maar waar ik het meest bang voor ben is dat ze dan zeggen, ja jij moet naar een bekkenspecialist o.i.d. en dat hebben we niet hier, dus dat zou me alleen maar meer ongerust maken, dat ik dit of dat nodig heb wat ik hier niet kan krijgen. We hebben besloten om tot januari er even niet meer aan te denken zodat ik kan focussen op herstel/versterking en dan zien we wel weer.



Woedi: Wat goed dat de pijn onder controle is en dat je merkt dat er verbetering in zit! Natuurlijk moet je voorzichtig doen - ik kan me voorstellen dat je af en toe teveel doet en daarna daar spijt van hebt, maar dat is zeker ook een kwestie van aanleren wat net te veel is. Je klinkt wel heel positief en dat bewonder ik! Go girl!



Ik heb vandaag minder pijn - gelukkig - maar kan nogsteeds niet goed liggen om mijn rugoefeningen te doen dus alsnog een stap terug voor de onderrug. Heb een dag werk moeten afzeggen (ik werk freelance, beetje lastig uit te leggen maar krijg per dag betaald dus een dag minder is minder geld) , waar ik wel van baal maar het kon niet anders.

Hoi allemaal hier



Mijn partner wordt binnekort geholpen aan een rughernia.

Ze gaan met een naald in de rug om er voor te zorgen dat de uitstulping terug gaat (?)

Is iemand bekend met deze manier?



Lumbale Nucleoplasty heet het en de uitleg die de arts gaf:

Deze behandeltechniek is een kortdurende behandeling, waarbij onder lokale verdoving de druk in de tussenwervelschijf wordt verminderd, zodat de rug - en beenpijnklachten verminderen dan wel volledig verdwijnen.



Wat kunnen we verwachten mbt herstel/is het echt maar een kortdurende opname?



Partner krijgt al 2 jaar lang elk half jaar ongeveer spuiten tegen de pijn, maar omdat deze niet afdoende helpen hebben ze dit voorgesteld.

Hey wat is het rustig hier!

Hoe is het met iedereen?



Thasmo - heb geen ervaring/advies voor jullie maar veel succes en ik ben wel heel erg benieuwd ernaar - hoe ze op dat besluit zijn gekomen (type operatie dan) en waar je aan moet "voldoen" om zo'n soort behandeling te krijgen in tegenstelling tot een klassiekere aanpak. Sterkte!

Ha, ik moest eventjes terug gaan....en dan besef ik op welke roetsbaan ik de laaste maanden gezeten, heb , je moet maar bepaalde items diagonaal lezen en klasseren Ps vanaf p; 131 verschijn ik ten tonele

Syrah, hoe heb ik het paardrijden op kunnen geven, het laatste jaar had ik geen eigen paard meer, en reed ik op het paard van mijn vriendin, (een heel lief paard, en vriendin was zwanger), maar ik had tijdens het rijden zo veel pijn, en nog meer pijn als ik er af ging, dat toen vriendin weer kon rijden, ik gestopt ben, als ik gereden had was ik de rest van de dag niets meer waard. Nu hobbel ik elke week met mijn dochter mee, haar assisteren met haar lespony, beetje poetsen, hoofdstel aandoen, spulletjes aangeven, en zien hoe leuk ze het vindt.



De knoop doorhakken van de operatie heeft wel even geduurd, maar ben nu op het punt dat ik zo niet meer verder wil tobben. Nog anderhalve week en dan zit ik bij de arts, had rechts meer pijn dan links, helaas de laatste dagen ook meer (dezelfde) pijn op links..



Wat fijn Woedie dat je verbetering hebt, kijk uit dat je niets forceert! Schuit goed dat je zo traint, dat je spieren zo meer op kunnen vangen.

Hey meiden! Hoe gaat het met jullie? Gewoon benieuwd of er nog ontwikkelingen zijn, artsenbezoekjes, therapie, oefeningen etc.

Hier lijkt het beter te gaan. Ik ben nog voorzichtig . Woensdag en gisteren ben ik heel erg duizelig geweest, ik leek wel stoned! (Niet dat ik ooit stoned ben geweest, haha), maar de kamer draaide terwijl ik lag.

Vandaag in het huis wat gedaan; was gevouwen, kast ingeruimd, gekookt en tafel gedekt en pas nadat de kinderen op bed lagen, ben ik zelf ook weer gaan liggen.

Ik heb een andere rugbrace gekregen (nou ja..... Verzekering), die is wat steviger. Verder vergeet ik vaak mijn oefeningen.... Volgende week komt de fysio weer en ik hoop dat het dan weer iets beter gaat.

Ris@goed dat je nog eens aan de bel rinkelt-:) Goed dat de medicatie goed aanslaat, de pijn is blijkbaar toch minder. Nu, nog het dizzy gevoel kwijt raken,..

"verder vergeet ik vaak mijn oefeningen", dit ken ik, van mij is het soms van niet anders kunnen, ik heb bij de oef. soms teveel pijn, en ben erna geen cent meer waard.



Volgende week donderdag moet ik op controle naar de neuro-chirurg...dit zal meevallen. Mijn nek is goed aan het hestellen, rechts geen uitval meer, links af en toe, maar toch sterk verminderd.

Mijn revalidatie van mijn schouder valt me hehoorlijk zwaar, veel pijn en nog niet echt vooruitgang, dit zal zwoegen worden...dit is eigenlijk op zich al een part-time. Ik moet binnen 6 weken weer full-time werken, ik weet niet of ik dat aankan samen met die kiné? Maak me daar zorgen over, maar voor het "mentale" zou ik er wel deugd van hebben om opnieuw te werken en onder de mensen te zijn. We zien wel

Hey ladies,



Fijn dat jullie beide zo'n verbetering hebben! Maar inderdaad wel voorzichtig blijven Ris, ik vind het hele huishouden verhaal al heel wat werk van je! Woedi- fijn dat je nek goed hersteld. Ik kan me voorstellen dat werken over 6 weken te snel lijkt. Aan de andere kant kan er veel gebeuren in 6 weken! Het grootste probleem lijkt je schouder! Kan je niet part time beginnen met werk?



Ik ben gister naar een chiropractor geweest, op aanraden van mijn fysio die mijn bekken niet verder gecorrigeerd krijgt. Ik ben doodsbang voor chiro's en hun gekraak. Heb dus meteen bij aankomst gemeld dat ik absoluut niet gekraakt wil worden. Dat was geen probleem. Heb een "thorough examination" gehad waaruit blijkt dat ik verslapping (heet dat zo?) in mijn rechterbeen heb, spieren werken niet goed mee. Best confronterend want ik dacht dat ik weinig tot geen verschijnselen had van een hernia buiten rugpijn. Niet zo dus.

Hij heeft echter een operatie zwaar afgeraden en denkt dat we ver kunnen komen met manuele therapie. Ik ben benieuwd. Aan de ene kant van de dood dat hij me teveel manipuleert en ik weer in bed beland, aan de andere kant had ik er wel een goed gevoel bij en heb ik duidelijk aan kunnen geven wat wel en niet ok is.



Christina - ik heb wel nog een paard die ik al 14 jaar heb en niet zomaar kan (of wil) verkopen... het breekt mijn hart om telkens een vriendin (die ik gelukkig heb) op hem te zien rijden. Ik ben heel bang dat ik hem nooit meer kan berijden - het is geen makkelijk paard (eerder een stuiterbal) ...

Succes bij de arts, laat je weten hoe het gaat?

Syrah, die huishoudklusjes had ik verdeeld over de hele dag hoor normaal doe ik dat in een uurtje ofzo....

Ik heb ook een fysio die manueel therapeut is. Hij raakt me niet aan, kijkt alleen en doet oefeningen voor hij heeft me al een keer gekraakt. Hij zei dat het rondom mijn bekken/stuitje erg los hangt. Spieren moeten dat gaan overnemen van mijn rug, ws hebik daardoor die hernia.



Woedie, herkenbaar van die oefeningen. Ik heb vaak pijn, dan doe ik ze niet en tegen de tijd dat het weer gaat, ben ik te moe.... Heb jij ook een arbo arts ofzo? Hier in NL krijg je daar mee te maken. Na 6 weken ziekmelding moet je werkgever een plan van aanpak maken. Bij mij is dat over 2 weken. In haar verslag nav een telefoongesprek met mij, is ze tot de conclusie gekomen dat ik nog niet kan werken (goh...) dat geeft ze door aan mijn werkgever. Dat plan moet ik bespreken met mijn baas. Dus hier gaat het weer aan het werk gaan wel stapsgewijs.

Syrah, je paard al 14 jaar hebben, zou ik ook nooit wegdoen! Wat moet dat moeilijk zijn, je vriendin op jouw paard zien rijden.



Morgen zit ik in het ziekenhuis voor een gesprek met de neoro chirurg, om alle voors- en tegens door te spreken, op dit moment verga ik van de pijn, en ben het helemaal beu.



Ben de laatste weken ook gaan opletten, hoe ik bepaalde dingen aanpas aan mijn rug, werk fulltime, heb kantoorbaan, en zit dus heel de dag geleund op mijn ellebogen naar voren, gek hé dat mijn schouders en nek ook gaan protesteren, rondjes lopen tussendoor, zware dingen door andere laten tillen, sportschool hoe ziet die eruit van binnen? Fietsen te pijnlijk vooral ook door die stomme verkeersdrempels in al die straten.

Een feestje laten schieten, een hele avond aan een sta tafel zit er niet in. autorijden, dat instappen s'ochtends verschrikkelijk, en dan heeft mijn zoon mijn sokken, laarzen etc, aangedaan, en de wasmachine voor mij gevuld, en heeft mijn dochter de vaatwasser leeggehaald. En waarom valt alles naar beneden?



Iemand nog tips wat ik extra kan vragen morgen?

Oh, dat herken ik Christiana! Alleen kan ik niet werken en niet autorijden.... maar voordat ik ziekgemeld was, zat ik jankend van de pijn in de auto.... ik hoef maar 25 min. te rijden, maar zat een keer in een file... ruim 75 min zat ik te verrekken van de pijn, not funny!!! Nu laat ik me rijden, maar in de binnenstad (en in onze straat trouwens ook) al die drempels! Ik ben in juni fanatiek begonnen met sporten en ik mis het zo! Ik was lekker op weg met afvallen, dat gaat nu ook niet.

En mijn zoontje van 4 en dochter van 5 moeten mij helpen met mijn sokken en schoenen aandoen!

Ik heb van mijn arbo trouwens te horen gekregen dat ik op zoek moet naar een "aangepaste" werkplek. Beetje lastig in het onderwijs, ik ben net begonnen in deze baan (ik ben rugzakbegeleidster, werk veel met individuele kinderen op allerlei plekken, heb geen eigen kamer, nog niet eens een eigen stoel!). Dus daar moeten we (baas en ik) samen nog wel uit gaan komen. Heb jij dat ook; aangepaste werkplek bedoel ik dan he.



Het is net of je leven op pauze staat. Ik heb mijn diploma-uitreiking gemist, een bruiloft van een oud collega, ik heb voorlopig moeten stoppen met saxofoon spelen (mijn passie), een weekendje met vriendinnen afgezegd... bah!

Gelukkig gaat het hier wel weer beter, maar echt op en af. Gisteren een goede dag, daar haal ik dan alles uit, ik weet dat ik de volgende dag dan voor pampus op de bank zal liggen, dan kan ik maar beter goed genoten hebben.



Over 2 weken heb ik een grimeercursus, ik hoop zo dat ik daar wel naar toe kan!

Niet dat ik wil zeuren, maar ja.... ik maak zo weinig mee....

Ris, Ik zit 7 autominuten van mijn werk vandaan, fietsend doe ik er 15 minuten over, alleen moet ik dan 31 verkeerdsdrempels overfietsen... Tja heb ze geteld.



Heel vervelend dat jij geen eigen vaste werkplek hebt, ik heb dus een aangepaste stoel, waar ik ook niet lang op kan zitten, maar daar kan die stoel niets aan doen.



Voor jou is het nog lastiger omdat je kinderen nog veel jonger zijn, die van mij zijn 12 en 10.



En ik ervaar het ook dat ik op pauze sta, dingen moet missen, en soms forceren om wel ergens bij te zijn, met als gevolg dat ik de volgende dag net als jij voor pampus ligt.

Syrah, afgelopen woensdag ben ik naar het pre zwangerschapsspreekuur geweest. Ik zou nog even laten weten hoe en wat. Nou, ik kan je niet veel bijzonders vertellen . Het was een leuk gesprek! Maar veel wijzer over mijn rug ben ik niet geworden. Ook wel logisch eigenlijk. Er bestaan in NL ook Zwangerfit cursussen waarbij je ook je rug, bekkenbodem etc traint. Mocht het zover zijn dan kan de fysio praktijk me misschien hierbij ook helpen. We zien het wel. Denk dat het belangrijk is om zo fit mogelijk te zijn en te blijven.



Christiana en Ris, ik herken veel in het op pauze staan verhaal. Als het goed is komt er echt (ooit) een einde aan! Geduld en succes gewenst meiden! Goed naar je lijf blijven luisteren al wil je dat helemaal niet en een gewoon leven hebben.

Schuit - lief dat je me niet vergeten bent! Ook wel logisch natuurlijk dat ze niks kunnen voorspellen - dat fit blijven lijkt me inderdaad een goeie tip om een zo sterk mogelijk lichaam te hebben.



Ik loop sinds kort bij de chiropractor, volledig tegen mijn gevoel in, maar de fysio raadde het aan omdat mijn grootste probleem toch de scheefheid (is dat een woord?) is en de hernia een gevolg daarvan. Het zijn geen fijne behandelingen en ik reageer er heftig op, had paar dagen geleden echt het gevoel dat er een tractor over me heen was gereden. Blijkbaar part of the process. Ben toch nog angstig met dit soort behandelingen en heb hem duidelijk gemeld dat ik NIET gekraakt wil worden. Hij is verder wel positief en denkt mij echt te kunnen helpen, maargoed dat zeggen ze allemaal.... we zien wel.



Hoe is het met de rest?

Al hele tijd niets van Evi gehoord - hoop geen nieuws=goed nieuws!



En verder, Woedi hoe is het nu met jou?