ADD / ADHD.....

Dank julie wel voor jullie reakties.



Super dat je gesprek zo goed is gegaan, en wat kan je je daarover nerveus maken he. Het is wel je familie. Hebben ze aangegeven dat ze willen meewerken aan de adhd test? Of ga je dat in een later stadium met hun bespreken.



Ben ook blij dat alles goed verlopen is. Had het niet op die manier verwacht. Af en toe word ik nog wel helemaal gestressed van de dozen die nog moeten worden uitgepakt.

Het zijn dozen die nog niet zo veel haast hebben. Maar ook dozen die toch enigszins wel prio hebben en zo'n honderdduizend (iets minder dan) verschillende dingen inzitten waarbij ik continu de gedachte heb van waar moet ik dit in vredesnaam opbergen. Misschien maar gewoon in de doos laten voorlopig, zit ik me nu spontaan te bedenken.



Ben dinsdag met de dexamfetamine gestart. Moet 4x per dag, om de 4 uur innemen. Simpele berekening is dat ik tot nu toe 16 tabletten ingenomen zou moeten hebben. Ahum. Volgens mij heb ik er tot nu toe pas 5 ingenomen. Vergeten, wekker niet gezet, ergens anders zijn en pillen niet bij me enz enz. Schiet in ieder geval ontzettend niet op. En dan nog denk ik bij mezelf.... ook dit middel helpt volgens mij niet. JAAAA DUH.... VIND JE HET GEK??



Ik ga morgen in de bibliotheek het boek hulpgids adhd van Edward M. Hallowell lenen. Schijnt daar nu vooradig te zijn. Iemand op dit forum had 'm geloof ik aangeraden?



MMMM relatie.... Tja. Moeilijk iets over te zeggen. Mijn exman was/is ook een enorm rustig persoon, absolute tegenpool van mij.

Zei heel weinig. Niet vervelend bedoeld hoor, maar er zat weinig in. (hij is zoals ie is). Ik vond dat heel lastig want ik wil ook graag iemand die wat enthousiaster is op alle gebieden. Ik werd zo'n serpent die dan ging uit zitten lokken, gewoon om een reaktie te krijgen. We gingen uiteindelijk als broer en zus langs elkaar leven.

Nu, daarentegen, heb ik een hele andere relatie. Waar ik eerlijkheidshalve niet echt heppie de peppie mee ben.

Hij heeft zeker weten ook ADHD.... maar met hem is NIETS aan de hand, hoor. Vind ie zelf. Ik denk daar heeeeeel anders over.

Hij heeft de neiging om werkelijk zich overal mee te bemoeien, overal op te reageren, en niet bepaald altijd op positieve wijze.

Hij manifesteert zich zo ontzettend vreselijk druk, aandacht trekkend, wil continu grappig doen, maar het slaat werkelijk nergens op. Af en toe het gevoel dat ik een kind extra erbij heb.

Ik irriteer me zoooo ontzettend aan hem. Het kost me heel veel moeite om niet te reageren op zijn negatieve gedrag. En niet reageren op gedrag in het algemeen is niet zoals ik ben.

Als ik wel reageer ontlokt dat direkt weer reakties en wederreakties en voor je het weet heb je een rot sfeer.

Ik hoop dan ook nu met de verhuizing dat mijn ventje van nu net 4 beter gaat slapen. Ik ook meer nachtrust krijgen. Hij naar school, ik weer aan het werk, regelmaat, eigen leven opbouwen... met de juiste medicijnen en eventuele begeleiding, dat ik dan ook lekkerder in mijn vel ga zitten. En dan een betere wisselwerking met vriend.



Stomme vraag misschien, maar hebben jullie ook het gevoel dat jullie een hoofdrol spelen in je eigen toneelstuk?



Ga nu maar weer even horizontaal gestrekt op de bank.

Ik wens jullie allemaal een super goed weekend. Het wordt mooi weer..... lekker van genieten.



Groetjes Pastcy

Halve maan, fijn om te lezen dat het gesprek met je ouders is meegevallen! Ook al een beetje een plekje kunnen geven? Want kan me voorstellen dat het nog wel in je hoofd door blijft spelen hoe het gesprek is gegaan en of het wel/niet wat veranderd heeft.

Hoe was het weekend met het kamp?



Patcy .. moest wel lachen om je oplossing de verhuisdozen maar niet uit te pakken..dat had ik ook zo bedacht kunnen hebben hihihi.. nadeel bij mij is dat weer dat zoiets dan nooit meer in kastjes komt en een half jaar later overal half uitgepakte dozen staan.



Patcy het lijkt wel of jij en je partner elkaars gedrag versterken waardoor het in de spiraal naar beneden gaat of niet? Ik hoop dus echt voor je dat als de verhuizing klaar is en de medicatie goed gaat het allemaal wat rustiger wordt waardoor het wat meer te 'handelen' is.

Hoe gaat het met de medicatie? Als vaker aan gedacht om het in te nemen? Heb ff opgezocht wat het ongeveer is cq. het verschil met ritalin, maar kwam er nog niet echt uit, los van dat ik las dat de werking wat heftiger is?



Biebeltje hoe is die daar dan?



Hier alles ok, merk dat ik moeite heb om medicatie te slikken als ik vrij ben.. nu dus 5 dagen vrij geweest en bijna niets geslikt. Ik weet dus niet of dat nou heel handig is geweest maar dat merken we morgen dan wel weer.

Wat wel grappig was: ik ben echt heeeel slecht in opruimen, ook op mijn werk. Nu had ik met mezelf afgesproken dat ik vrijdag de kamer van een projectmanager zou gaan opruimen (die ik zwaar van adhd verdenk, dus je kan je iets voorstellen bij zijn kamer..), deels omdat ik het had beloofd (weken terug) en deels omdat het voor mezelf een test zou zijn of ik me kon motiveren. De grap is dus: als het een gewone werkdag is lukt het totaal niet (maandag en dinsdag geprobeerd), ik ben dan veel te afgeleid met andere dingen en lukt het me niet er de tijd voor te nemen. Nu wist niemand dat ik vrijdag ging werken en was ik bijna alleen.. en het ging als een tierelier! Ben echt zoooo zwaaarrr trots op mezelf (en moet nu al lachen als die morgen zijn kantoor binnenstapt..)



Vandaag de hele dag staan verven bij een vriendinnetje haar nieuwe huis, was wel humor: ik roep bij alles: ach ja het is wel mooier, maar meer werk dus niet handig.. ik zou het zo laten wat het is ook wel mooi zo. Zegt ze: jij laat je meer leiden of het handig/praktisch is (en mooi genoeg) dan of het of het mooier kan, maar meer werk.. Hmm dacht ik toen: zou dat dat iets met die motivatieprikkel te maken hebben die wij adhd'ers soms zo nodig hebben om überhaupt tot iets te komen?

Na 4 uur schilderen was sowieso mijn geduld, focus, enzzzzz ver te zoeken dus toen ben ik maar al het afplakband eraf gaan trekken in de woonkamer en daar een leuke bal mee zitten maken.. tja.. Vriendinnetjes moesten wel lachen om mijn gefrabiceerde bal hahaha..



Ga nu douchen en dan lekker slapen..

Ik zat twee dagen terug in de bioscoop. Moest vooral niet vergeten om om 4 uur de Ritalin in te nemen, wat dus tijdens de film zou zijn. En ja hoor... Pas na 5 uur ineens: S**T!!! vergeten. Alsnog gelijk ingenomen, maar op straat toch weer even een scene getrapt met manlief om 1 of ander onbenullig voorval. Dus manlief vroeg achteraf of dat kwam omdat ik die pil te laat had ingenomen en het (nog) niet werkte. Nu heb ik de laatste tijd sowieso wel weer veel meer last van irrationele uitbarstingen (net als voordat ik in therapie ging) dus ik denk dat die Ritalin bij mij niet werkt... In het begin misschien, maar dan meer het Placebo effect, want ik merk er gewoon niets van!



Terwijl ik gisteren (wederom in de bioscoop) wel gewoon op mijn horloge bleef kijken om te zien wanneer het 8 uur zou zijn voor de herdenking.



Komende week toch maar aankaarten bij de psychiater.

Halvemaan, goed van je dat je hebt doorgezet met die brief aan je ouders en ik vind dat je ouders er goed op gereageerd hebben! Ik hoop dat het nu in de toekomst beter zal gaan en je wel weer dingen met ze kunt delen.



Ik kom steeds terug op dit topic, omdat het voelt alsof het over mij gaat. Ben een paar dagen weg geweest en ik merk dat ik dan op zo'n vakantie adres met niet al teveel spullen heel erg tot rust kom. Weer thuis sloeg de onrust meteen weer toe, ik word dan gek van al die spullen, maar weet ook niet waar ik moet beginnen met opruimen/weggooien. Het stukje over de verhuisdozen ingepakt laten staan komt me ook erg bekend voor en ik ben altijd heel erg praktisch bezig en wil alles zo efficient mogelijk doen. Het liefst doe ik zo weinig mogelijk, maar ik kan dan wel weer uren bezig zijn met een probleem op computer gebied of nieuwe software die ik heb ontdekt en waar ik enthousiast over ben. Dan heb ik ook gewoon moeite om dat los te laten en daar lijdt het huishouden ook weer onder natuurlijk.



Ansje, pfff, 4 uur schilderen, ik vind het knap! Ik moest laatst ook iets schilderen en uiteindelijk besloot ik om eerst alleen een randje te doen, want ik moest ook nog eerst schuren en als ik dan alles in een keer moet doen kan ik het niet overzien. Ik moet mijn trap ook nog verven en ik ben bijna in staat om dit tree voor tree aan te pakken, haha.

Met de tuin gaat het net zo en voor mijn doen ziet het er best aardig uit, maar de buren denken daar dus heel anders over (dat zijn ook best wel zeikerds, dus het ligt ook wel aan hen). Ik vind hoog gras met paarde- en pinksterbloemen juist mooi, maar dat is ook persoonlijk natuurlijk.



Qua relatie, mijn vriend en ik lijken veel op elkaar, o.a. wat betreft gebrek aan motivatie. We zijn ons hier wel van bewust, dus dat scheelt. Mijn vriend werkt ook het liefst alleen als er echt iets moet gebeuren, hij heeft anders heel snel de neiging om gezellig bij mij te gaan zitten of een uur lang door te kletsen over iets, dan vergeet hij ook gewoon de tijd. Ik probeer nu wel om hem dan te onderbreken en te helpen herinneren aan wat hij van plan was te gaan doen.

hallo ik ben manuela en ben net lid geworden,

ik heb dus 3 weken geleden de diagnose gehad adhd met depressiviteit,zit nu voorlopig even aan de anti-depressiva,maar heeft nog weinig resultaat helaas,

ik had in januari een cursus gevolgd voor mijn zoon die ook adhd heeft,en daar kwam ik zoveel gelijkenissen tegen en had zoiets van ojeeeeeee denk dat ik het ook heb,er werd zoveel duidelijk voor me,maar eigenlijk weet ik er al een hoop van want loop al een aantal jaren bij een kinderpsycholoog die gespecialiseerd is in adhd,maar er valt goed mee te leven hoor,ja je bent iets anders als anderen mensen,maar dat maakt je nog niet slechter als een ander,ook mensen met adhd zijn bijzonder,

dus ik zou zeggen denk je dat je hebt dan moet je je laten testen,even aan je huisarts een verwijskaart vragen en adressen waar ze het doen

Biebeltje, als jij het gevoel hebt dat het niet werkt is het heel goed dat je dat aankaart bij de psych. Vervelend hoor die uitbarstingen, ik hoop echt voor je dat er met of andere medicatie of aanpassen innameschema (misschien zijn ze wel gevolg van rebound-effect?) het wat vermindert, want vermoeiend lijkt me het om steeds die confrontatie op te zoeken zonder dat je het zelf wilt.



Manuela, klopt hoor dat er prima te leven is met adhd, maar lastig is het soms wel... ben/ ga je nu ook in behandeling voor adhd of ga je eerst aan de depressie werken? En helaas duurt het altijd een poosje voor je effect merkt van anti-depressiva.

Je hebt het vast niet zo bedoeld, maar 'even aan je huisarts een verwijskaart vragen' was voor mij niet een geval van 'even doen' (tis geen pakje boter zeg maar). Ik vond het nogal een stap en heb er wel een poosje over getwijfeld. Maar goed, het is natuurlijk wel zo als je de bevestiging hebt, wat puzzelstukjes in elkaar vallen en je er ook wat mee kan.



Sunshine, absoluut waar dat als je in een rommel werkt/woont het ontzettend afleidt, maar ja... dat opruimen is een kunst apart hahaha..

Maar een trap tree voor tree verven? neeee dat zou ik echt niet kunnen, dan is het over een jaar nog niet klaar want zijn er ondertussen veel te veel andere dingen die belangrijker zijn en na 2 maanden denk ik dan: ach, dagje meer of minder maakt ook niet uit. Dus schakel ik dan vaak hulp van vrienden in ofzo als stok achter de deur .. of ik begin er überhaupt niet aan hihihi..

Hier staan ook nog steeds verhuisdozen in de kelder... Als ik iets nodig heb dan ga ik het daar wel halen. Na de eerste verhuizing al geleerd dat ik goed moest opschrijven wat precies waar zit. Dat heb ik de laatste keer dus echt letterlijk per artikel gedaan. Nu hoef ik alleen maar dat artikel op te zoeken en kan ik gelijk zien in welke doos het zit. Kost even wat tijd, maar scheelt achteraf een hoop tijd.



Schoonmaken gaat hier ook met horten en stoten. Ik moet echt een schoonmaakbui hebben wil ik eens grondig door het huis heen gaan. Anders werkt het niet en begin ik ergens aan om vervolgens halverwege aan iets anders te beginnen. Wel alle schone kleren van het logeerbed in de kast opgeruimd, maar ook alle kleding uit het hanggedeelte op bed gegooid om weer eens opnieuw op te hangen. Die stapel lag er nog toen we naar bed wilden gaan. Ondertussen had ik wel de logeerkamer verbouwd (computer en bed op een andere plek neergezet) maar alle troep die er nog op en onder lag ligt nog steeds op de grond. Wel de vloeren gedweild wat ik van plan was, maar eigenlijk ook maar halfslachtig omdat lekker op de bank hangen ook wel erg aantrekkelijk was.



Ik heb er eigenlijk niet zo'n last van, zolang er maar geen visite komt... Want dan moet ik wel even goed opruimen en schoonmaken (van mezelf). Voor de rest verplaats ik de troep alleen maar als het in de weg ligt.



Ansje, het is inderdaad heel vervelend! Dat was juist 1 van de redenen dat ik naar de huisarts ben gestapt. Die buien verpesten straks nog mijn relatie!!! (hoewel manlief volhoudt van niet). Ben nu even terug naar 3 x 10mg Ritalin omdat ik anders niet genoeg pillen heb tot het einde van de week (afspraak met Psychiater). Misschien merk ik nu wel iets...

Hallo kennen jullie me nog?

Ik kom, ondanks mijn burnout, nog steeds tijd te kort om hier regelmatig te schrijven. Er is dus een heleboel dat ik nog "moet" gaan bijlezen. Maar dat doe ik later.

Met mijn huis vol vakantie-stuiters is het vechten wie er op de pc kan en helaas val ik vaak buiten de prijzen. Dus ben ik eens aan mijn keuken begonnen. Mijn hemel er stond meer in dan ik dacht. Alle kastjes zijn nu van boven, opzij, binnen en buiten gesopt en up to date gebracht. Tot mijn schaamte kwam ik kruiden en sausjes tegen die al ruim over de datum waren. En de bovenkant van de kastjes had ik meer dan een half jaar niet van dichtbij gezien.

Aangezien ik kalm aan moet doen gaat het tergend langzaam. Maar het ruimt wel lekker op en geeft gek genoeg een opgeruimd gevoel in mijn hoofd. Al word ik al moe bij de gedachte dat de keuken maar een onderdeel is van het huis.

Gelukkig ving ik gister een flard op van Oprah. Die had een huis laten leeghalen van iemand met verzamelwoede. In een huis van ongeveer 300 vierkante meter was zoveel opgeslagen dat er een hal van 1000 vierkante meter nodig was om de nog bruikbare spullen uit te stallen.

Zo erg, zo vol, als dat was heb ik nog laaaaang niet. Dat is dan weer een positief puntje.



Biebel balen dat het nog steeds niet echt werkt voor je. Niet opgeven hoor!



Manuela, welkom. Kom er bij en klets lekker met de rest mee.

Begrijpelijk hoor dat je depressief bent geworden. Als je al een tijd met je kind bezig bent, er veel moet veranderen en je blijkt dan zelf ook ADHD te hebben dan is dat verrekte zwaar.

Dat de antidepressiva nog niet werken is zo gek niet na slechts drie weken. Helaas heeft dat toch wat meer tijd nodig.

Kop op!

quote:ansje25 schreef op 04 mei 2008 @ 22:01:



Patcy .. moest wel lachen om je oplossing de verhuisdozen maar niet uit te pakken..dat had ik ook zo bedacht kunnen hebben hihihi.. nadeel bij mij is dat weer dat zoiets dan nooit meer in kastjes komt en een half jaar later overal half uitgepakte dozen staan.



Patcy het lijkt wel of jij en je partner elkaars gedrag versterken waardoor het in de spiraal naar beneden gaat of niet? Ik hoop dus echt voor je dat als de verhuizing klaar is en de medicatie goed gaat het allemaal wat rustiger wordt waardoor het wat meer te 'handelen' is.

Hoe gaat het met de medicatie? Als vaker aan gedacht om het in te nemen? Heb ff opgezocht wat het ongeveer is cq. het verschil met ritalin, maar kwam er nog niet echt uit, los van dat ik las dat de werking wat heftiger is?







Zo heeeeeeel langzaam komt er een beetje schot in. Heb weer een crea oplossing erbij bedacht voor de half lege dozen die hier ook verschenen. Gewoon de inhoud van 2 halve dozen bij elkaar doen en Voila, weer een doos leeg. We gaan de goeie kant op.



Denk inderdaad dat we elkaar in sommige dingen versterken. Ook door drukte en chaos en oververmoeidheid kan ik soms niet veel hebben en irriteer ik me mateloos aan zijn gedrag. Het perse overal mee bemoeien en alles wat je zegt continu in een andere context te plaatsen is ENORM vervelend. Hij geeft ook zelf aan dat hij het geweldig vind om uit te lokken hoe mensen reageren op dingen. Helaas maakt hij daar met plezier een 24/7 taak van.



Gisteren contact gehad met PsyQ. Start was de dexamfetamine 4x per dag 5 mg om de 4 uur. In de praktijk lukte dat niet, maar goed. Ik moet nu 3x per dag 1,5 tablet innemen en dan om de 3 uur. Dat betekend dat ik begin van de middag al voor de laatste keer medicijnen moet innemen. Begrijp daar niets van.

's morgens rond 8 uur, dan 11 uur en dan 14.00 uur. En that's it.

Misschien doordat ik steeds pas rond 03.00 uur in slaap val?? Maar dat ligt ongetwijfeld aan de stress, chaos, maar goed.



Heb erg gelachen om de opruimwoede en de overdatum spullen.

Moest stiekum gelijk even denken aan vorige week, toen ik als laatste de kast onder de trap van de oude woning leegtrok.

Heb daar ter plekke even 2 minuten stilte in acht genomen en afscheid genomen van een pot gedroogde tomaat (uit een kerstpakket) houdbaarheidsdatum AHUM, 23-09-1999.

Ansje, tree voor tree verven is inderdaad niet zo'n goed idee, dus voorlopig zal die trap wel ongeverfd blijven. Mensen uitnodigen om te komen helpen is wel een goeie, maar laatst was mijn broer hier om te helpen en hij had allemaal ideeen om kasten te verplaatsen en mijn zolder op te ruimen. Dan kan ik wel in de stress raken, want ik wil toch wel dat alles op mijn manier en in mijn tempo gaat.

Het probleem is nu dat ik niet zulke leuke buren heb die bijv. onkruid uit hun tuin over de schutting gooien naar mijn kant, zijn vinden dat door mijn manier van tuinieren zij meer onkruid in hun tuin hebben ofzo. En ik was vergeten de container van de straat te halen en die hadden ze demonstratief in mijn voortuin gezet. Daar kan ik dan wel van slag door raken dat mensen zo reageren. Ik vergeet dat soort dingen ook gewoon of ik zie nog niet de noodzaak om dat ding op te halen.



Biebeltje ik moet het ook hebben van opruim buien, het heeft echt geen zin om geforceerd te gaan opruimen, ik ben dan niet te genieten en stop halverwege. Als ik bezoek verwacht wil het wel beter lukken met de motivatie en als er onverwacht bezoek komt kan ik me erg gestresst voelen en schaam ik me voor de rommel. Maar ik leer het te accepteren.



Lolotte en Pastcy, die overdatum producten, inderdaad, mijn vriend is daar ook een ster in. 1999 is misschien wat heel erg , maar ik kan me er alles bij voorstellen. En dan al die spullen in huis. Hoe gaan jullie dan om met vrienden/familieleden die met goedbedoelde adviezen komen als 'ik ga gewoon elke maandag even door het huis en dan is het zo gedaan'. Mij lukt dat namelijk niet en het idee om dat bijv. elke maandag te moeten doen maakt me ook kriegel.

Ha dames, deze discussie loopt allang zie ik en ik val er nu zomaar in. Ik heb lang niet alles gelezen, daar is niet aan te beginnen. Wat ik jullie wil voorleggen: ik denk dat ik ADD heb. Ben vanochtend naar de huisarts geweest en ze heeft me doorverwezen voor een psychiatrisch onderzoek bij de GGZ. Maar ik mag ook zelf een psychiater zoeken. Hebben jullie suggesties? Iemand die gespecialiseerd is? Ik woon in Brabant, maar vind het niet erg om elders naartoe te gaan als ik daar snel terecht kan en/of op een goed adres ben.

Wie oh wie heeft een tip?

xx lisa.

Sunshine585, om eerlijk te zijn irriteer ik me aan die (ongevraagde) goedbedoelde adviezen. Als iemand alleen een opmerking maakt in de zin van iedere maandag ga ik even door mijn huis en dan is het zo gedaan, zonder bijbedoelingen, dan is het een andere situatie. Prettig dat het voor die persoon werkt, maar ieder doet het op zijn eigen manier.

Op het moment dat er van die ongevraagde goedbedoelde adviezen volgen, dan irriteert me dat mateloos. Dan komt dat op mij over alsof ze het allemaal denken het beter te weten. Alsof ik niet zou begrijpen hoe het moet en hoe het werkt. Dit terwijl ik heus wel weet hoe ik bepaalde dingen moet doen. Alleen de kunst om het uit te voeren......tja..... that's de problem.

Hoi Lisa, welkom bij de stuiterballen bende.

Heb niet direkt een tip voor je. Woon zelf in Zuid Holland.

Misschien dat je in ieder geval van te voren kunt na vragen of er een mogelijkheid is voor een behandelplan. En dan bedoel ik niet alleen eventuele gesprekken. Ik ben zelf onder behandeling bij PsyQ en dat bevalt prima.Vaak word je wel geconfronteerd met wachtlijsten bij de reguliere gezondheidszorg. Helaas, maar als je dan uiteindelijk op een goed adres blijkt terrecht te komen, is dat toch wel heel veel waard. Succes in ieder geval.

Hoi Lisa,

misschien kun je hier wat info vinden?

behandelaars ad(h)d



Ik heb het traject overigens gewoon via de riagg/ggz laten lopen. Mijn beweegredenen daarvoor waren vrij simpel:

- psyq sprak me aan, maar niet in de regio helaas;

- alleen een specialist / psychiater mag officeel de diagnose stellen, maar evt. behandeling is vaak vervolgens bij een psycholoog /SPV'er en medicatie bij een psychiater.. ik vond het wel een fijn idee als die mensen bij dezelfde instelling werken, dus werd het riagg in mijn geval. Wachttijd is inderdaad een nadeel, maarja.. achteraf, wat is 6 weken wachten na zoveel jaren zoeken en niet weten (voor mij dan..)



Bijkomend voordeel nu achteraf (en dat geldt ook voor psyq) is dat ze groepsdingen hebben, eerst leek me dat vreselijk maar nu ik ermee bezig ben vind ik het geweldig, een feest van herkenning steeds!



Succes met het traject en klets hier gerust mee!

quote:Pastcy2 schreef op 08 mei 2008 @ 20:16:

Sunshine585, om eerlijk te zijn irriteer ik me aan die (ongevraagde) goedbedoelde adviezen. Als iemand alleen een opmerking maakt in de zin van iedere maandag ga ik even door mijn huis en dan is het zo gedaan, zonder bijbedoelingen, dan is het een andere situatie. Prettig dat het voor die persoon werkt, maar ieder doet het op zijn eigen manier.

Op het moment dat er van die ongevraagde goedbedoelde adviezen volgen, dan irriteert me dat mateloos. Dan komt dat op mij over alsof ze het allemaal denken het beter te weten. Alsof ik niet zou begrijpen hoe het moet en hoe het werkt. Dit terwijl ik heus wel weet hoe ik bepaalde dingen moet doen. Alleen de kunst om het uit te voeren......tja..... that's de problem.



Inderdaad! Maar je wilt niet weten hoe ontzettend mensen behoefte hebben het te 'veroordelen'. Hoe vaak heb ik niet gehoord:

'goh hoe krijg je het voor elkaar om niet redden met schoonmaken, je woont alleen en niet heel groot.. ik heb een groot huis blablabla' of 'joh in je eentje ben je er toch zo doorheen? gewoon kwestie van doen'

Tegenwoordig heb ik een hulp, zij raast elke week in 2 uurtjes door mijn huis en heb er geen omkijken meer naar.. bed verschoond, vaatwasser uitgepakt (anders leef ik uit de vaatwasser ahhaha), opgeruimd, stofzuigen.. werkelijk ongelovelijk wat ze allemaal doet. En ik word zooooooo blij van haar elke week!

Nu moet ik me dus steeds verdedigen waarom IK een hulp heb.. want.. ik ben alleen, woon in een appartementje, .. blablabla.. nou toedels, ik ga dus niet meer uitleggen dat het me gewoon niet lukt en dat dat gegeven al soms een frustratie op zich is!



Goede actie trouwens van de halve dozen samenpakken tot hele



enne.. ik moet echt niet in mijn kastjes gaan kijken, laat dan maar een container aanrukken om wat over datum is weg te gooien

Jaaaa lolotte tuurlijk! Zat van de week toevallig te denken hoe het met je zou zijn. Dus super dat je ff wat laat horen!

Lukt het een beetje om kalm aan te doen? En werkt de medicatie een beetje? Stoere actie hoor van de keuken!



Patcy, vreemd inderdaad dat je alleen tot 14.00 hoeft in te nemen, maar misschien kan je ze ff bellen om te vragen wat de beweegredenen daarvoor zijn (tenminste, als je het wilt weten / twijfelt of het wel klopt). Merk je al wel effect of is het daarvoor nog te vroeg?



Biebeltje, ben je al bij de psychiater geweest? hopelijk goed de twijfels rondom ritalin kunnen bespreken? En hoe gaat het met de groepsbijeenkomsten? Heb je er wat aan?

hahha wat een vragen weer he?



Hier alles goed, eigenlijk niet zo heel veel te melden.. saai hhaha

Hey Lolotte... Neem lekker de tijd hoor!!! Wij rennen niet weg (maar waarschijnlijk wel gewoon hard door)



Gisteren psycholoog en ADHD groep. Vandaag Psychiater.

Eerst maar even gisteren.

Gezellige groep. Leuk om verhalen van anderen te horen. Elkaar eventueel tips te geven etc. Verder... Ach, gewoon gezellig avondje.

Daarvoor met m'n psychologe gesproken. Zat echt even helemaal stuk (flinke dip). Twijfelde aan alles. Zij twijfelde ook wel een beetje aan de diagnoses. Terwijl ik haast niet kan geloven dat er GEEN ADHD speelt. Ik herken er gewoon te veel van, dus dit moet gewoon wel een issue zijn. Maar er spelen nog andere dingen en daar gaan we nu verder naar zoeken. Psychologe denkt dat er mischien sprake is van extreem perfectionisme waardoor ik tegen veel dingen aanloop. Zoals ze mijn klachten aanhoorde zat ze zelf richting een burn-out te denken. Dat moeten we zien te voorkomen, dus ik hoop dat ik toch wel een beetje snel uit m'n dip kom, want ik heb daar gewoon geen tijd voor! Heb ontzettend veel werk liggen wat gewoon snel af moet. Dus we zoeken nog even verder. De info die ik tot nu toe aangedragen heb gekregen is natuurlijk nooit verloren... Die passen we gewoon toe daar waar mogelijk.



Vandaag met de psychiater. We hebben een hele tijd gepraat. Ik moest eens wat dingen anders gaan bekijken. Complimenten gewoon accepteren en niet afzwakken met 'ja, maar...'. En we gaan toch nog even door met Ritalin. Op naar een dosis van 3 x 30mg (eerst een week 3 x 25 mg). Dat gaan we over twee weken dan evalueren.

Werd er bij de apotheek op gewezen dat dit wel erg hoog was (ze geloofde het recept volgens mij niet helemaal/helemaal niet). Want 60 mg per dag was toch echt wel de max! Tsja, dit zegt mijn psychiater, weet ook dat 90 mg per dag erg hoog is, maar het is ook echt de laatste poging om dit spul aan het werk te krijgen. (En misschien voel ik gewoon echt geen verschil terwijl het toch werkt...).



Manlief gaat van zaterdag tot dinsdag op reis, dus ben lekker alleen... Zusje komt voor twee dagen, maar dat is toch anders.

Want verder wil ik al een hele tijd helemaal niets. Alleen maar alleen met m'n muziek op een spelletje doen en niemand die me iets vraagt of tegen me praat. Zelfs de katten worden me soms echt teveel... M'n werk loopt niet lekker omdat ik moeite heb met starten. De motor slaat gewoon niet aan. Kom met moeite enigszins op tijd en kan niet wachten tto ik weer naar huis mag. En baal daar zo van omdat ik er gewoon echt geen tijd voor heb om tijd te verdoen met andere dingen dan werk.



Nou ja, we gaan maar gewoon door...

Biebeltje, ik slik al maanden inmiddels 100 mg. per dag en dat gaat formidastisch. Ik weet niet hoe jouw lichaamsbouw en gestel is, maar ik ben maar een uk van 1,63 met nu een gewicht van zo'n 60 kg.

Ik voel me er prima bij, vergeet zelden een dosis en functioneer gewoon. Al heb ik dus wel die verrekte burnout. Wat dat betreft is een vakantie met kids om je heen geen strak plan. Zodra ze komende week weer naar school zijn ga ik flink wat rust inhalen en mijn ritme oppakken.

Hou gewoon in de gaten hoe je je voelt. Krijg je bijwerkingen dan aan de bel trekken! Als met zo'n dosering nog geen effect hebt dan is Ritalin waarschijnlijk gewoon niet dé werkende stof voor je. Er zijn gelukkig meer mogelijkheden.

Gister ben ik ook weer naar een groep geweest. De vrouwengroep dit keer. En dat is wederom een feest der herkenning.

Ook nu kwam weer het perfectionisme ergens aan bod. Daar hebben wij ADHD'ers (ongemerkt?) toch wel veel last van. Ook al zien wij en vaak anderen het niet als perfectionisme omdat we ook met een laagzelfbeeld kampen.

Zoek toch nog maar verder, een diagnose ADHD gaat zelden zonder nevendiagnoses. En aangezien je nu aan de slag gaat kun je het beter nu vinden en aanpakken.

Dikke

Ow... Nou dan kan ik nog wel even door met m'n 1m77 en 76kg! Volgens de evaluatieformulieren zou het wel iets doen want de nummertjes gingen wel omlaag (=positief). Ben alleen niet zo'n kei in bijhouden. En voel me nu dus ook niet zo top. Maar dat kan ook zijn omdat er weer van alle kanten dingen van me geeist worden (voornamelijk door mezelf) waardoor ik in zo'n dip zak.



En we gaan gewoon lekker verder zoeken naar de juiste weg! En de dingen die ik onderweg oppik (ook op eventuele zijwegen) zijn altijd mooi meegenomen.

Hee Lolotte, ook hier. Ken je me nog van het niet doorgezette kletsgroepje moeders van driejarigen?

Hoe is bij jou de diagnose gesteld? Of kan ik dat terug in het topic vinden, zoja op welke pagina ongeveer?

xx lisa.

Biebeltje; balen dat het zo'n zoektocht is met de medicatie.

Verder heb ik wel vluchtig wat bijgelezen, maar nu niet echt de concentratie ervoor dus er is weinig blijven hangen...



Mijn vakantie met vriendlief was heerlijk. We hebben echt bijna alleen maar geluierd. En zolang ik maar een boek voor mijn neus heb in de zon kan ik dat ook prima. Toen ze allemaal uit waren werd het wat moeilijker .

Gisteravond (en vanmorgen) voor de eerste keer in onze relatie wel echt ruzie gehad. Het ging vooral om een heel arsenaal aan misverstanden en het grootste probleem was dat we elkaar blijkbaar tijdens het ruzie maken ontzettend 'triggeren'. We worden dan allebei vooral kwaad om wat we zeggen en op welke manier.

Vanmorgen legde mijn vriend ook wel redelijk confronterend uit dat ik dus echt heel fel en onredelijk kan reageren en dingen heel erg kan verdraaien. Daar staat tegenover dat hij dingen heel bot kan zeggen, met een ontzettend onrespectvolle houding, waar ik echt totaal niet tegen kan.

Het was ook echt al 's avonds laat, rond middernacht, dus ik bedacht me vanmorgen ook dat mijn medicijnen dan uitgewerkt zijn. En dat mijn manier van ruzie maken ook wel erg binnen het adhd plaatje past. Ik denk dan echt totaal niet na over wat ik zeg en heb ook weinig inzicht van hoe ik overkom. Confronterend, want ik had ergens het idee dat ik nog wel op een redelijke manier een gesprek kon houden tijdens een ruzie... Maar vriend heeft wel gelijk dat dit gisteravond (en vanmorgen) niet het geval was. Al blijf ik erbij dat hij dan ook een ontzettende eikel kan zijn

Al met al blijkt inderdaad dat, wat ik al verwachtte, we niet echt twee goede zijn om ruzie te hebben.

Gelukkig dus nu wel uitgepraat, en ook benoemd dat het gedeeltelijk ook komt doordat we nog niet zo goed weten wat we van de ander kunnen verwachten (ruzie ging om verwachtingen, aannames en onduidelijkheid), omdat we elkaar wat dat betreft nog niet zo goed kennen. We hebben ook netjes sorry gezegd en beloofd dat we op de dingen gaan letten die de ander zo vervelend vindt.



Behalve al dit bovenstaande heb ik nog wel een ontzettend vakantiegevoel, heerlijk. Vanavond bbc bij mijn ouders, ben benieuwd of er nog op mijn adhd wordt teruggekomen. Heb ze nog wel telefonisch gesproken vanuit vakantie, toen nog wel even over gehad. Neem vanavond ook het boekje "je bent er één of je kent er één' over adhd mee voor ze.



Iedereen fijne pinksteren en voor de moeders hier: fijne moederdag!

Hier kan ook flink geruzied worden. Ook vaak gebaseerd op een misverstand... Heel vaak bedoelen we eigenlijk hetzelfde maar zeggen we het anders waardoor het lijkt alsof we iets anders bedoelen. En dan kan ik ook hele onredelijke dingen gaan roepen. Na dan de eerste zware storm achter de rug te hebben kunnen we alles nog eens wat rustiger doorspreken en uitleggen aan elkaar wat er dan wel bedoeld werd en hoe dingen en gedrag op de ander over zijn gekomen (vanuit de ik-positie natuurlijk he! Niet gaan beschuldigen!) Gaat helaas altijd zo...



Misschien dat die medicijnen toch wel werken, maar dat ik er niet echt iets van voel. Heb vandaag toch al een behoorlijke berg was weggewerkt (en dan vooral het opvouwen en in de kast leggen). Normaal gesproken ligt dat er een eeuwigheid (lag er ook al erg lang) en haal ik er wel iets uit als ik iets nodig heb.

Biebeltje, dat is bij mij juist een klus waar ik me meestal wel goed toe kan zetten. Ik denk omdat het een overzichtelijke taak is. Als ik bijvoorbeeld denk 'ik wil de keuken opruimen' dat is dat voor mij teveel ineens. Want dan kijk ik op de servieskast en zie daar vanalles bovenop staan. Dat kan ik er dan wel afhalen, maar ik weet zo snel niet waar ik het dán neer moet zetten. Want overál staat al wel iets. Dat is dan al genoeg om het voor me uit te schuiven. 'Eerst even koffie, even bedenken hoe ik het aan zal pakken'. Maar dan is het eigenlijk al te laat, dan ga ik aan de pc zitten en ben zó uren verder.

Tegenwoordig plan ik vaak wel een avond tevoren wat ik de volgende dag ga eten. Dat werkt best aardig. Helaas verzandt het steeds weer, maar ik heb het wel een aantal keren weer op kunnen pikken. Misschien zou het met klussen ook kunnen werken. Hoewel ik dat natuurlijk ook al vaak gedaan heb, lijsten aanleggen. Als ik de lijst dan af heb, voelt dat goed maar heb ik voor mijn gevoel de bijbehorende taken dan ook al uitgevoerd! Dat valt dan zó tegen qua gevoel dat ik eerst echt iets anders moet doen (weer aan die pc of even naar het dorp of iets op tv kijken). En tsja, het zal geen verrassing zijn dat er dan weer helemaal niks gebeurt.

Zijn jullie ook van die figuren die het heerlijk vinden opbergdozen en ander spul om dingen te ordenen te kopen? En bij wie het dan ook voornamelijk bij kopen (en dromen over een opgeruimd huis) blijft?

xx lisa.

Whahaha!!! Ja, opbergspullen. Love them!!! Ik heb legio klappers, brievenbakjes etc. Maar het systeem wat ik dan bedacht heb (om alles netjes geordend te houden) werkt voor geen meter omdat ik het niet bijhoud. Ben ook echt een sucker voor kantoorartikelen... Maar gebruik al die troep eigenlijk nooit.

Ik kan best prima de was doen. Zie op de machine dat hij nog 15 minuten moet voordat hij klaar is, dus ik ga nog even wat anders doen. Kom ik er na een paar uur toevallig weer eens langs... Oeps!

Haha, bij mij blijft de was vaak ook uren in de wasmachine zitten voordat ik em ophang. Als ik het buiten kan hangen niet eens zo'n probleem en het komt ook regelmatig voor dat het er zo lang inzet dat ik de machine maar weer opnieuw even een kort programma laat draaien



Ik heb ook heel veel dozen, mandjes, enz in de huiskamer staan. Vriendlief zei laatst dat dit het allemaal wel druk maakte in de kamer. Iets waar hij wel gelijk in heeft. Dus wil vandaag én de ramen zemen (doe ik echt maar eens per jaar haha, gelukkig woon ik op een flat) en eens de losse doosjes uitzoeken om te kijken wat er toch inzit en wat er wegkan. Ben de hoeveelheid spullen in mijn huis een beetje zat!

Maar goed, zit nu net wakker achter de pc, vriendje is ook nog hier, wil vanmiddag ook nog naar een vriendin en vanavond gaan we ook nog bbqen bij vrienden... Niet echt een dag waarop ik er veel tijd voor heb dus