Gezondheid
alle pijlers
Ovulatiepijn? Endometriose?
maandag 30 april 2012 om 20:34
Sinds drie maanden ben ik ongesteld, na een behandeling tegen endometriose, waarbij ik een half jaar in de overgang gehouden ben. Ik heb niet echt klachten gehad, tot vandaag. Vermoedelijk heb ik gister een eisprong gehad. Dat zegt mijn app, die ik er speciaal voor bijhou. Vandaag heb ik het gevoel dat ik ongesteld moet worden. Lage rugpijn, ik voel mijn baarmoeder en ben moe. Met vlagen misselijk, verdoofd gevoel in tandvlees. En ik maak me druk. Ik ben echt bang dat de endometriose terug is. Omdat ik nu niets kan en morgen pas de gynaecoloog kan bellen, ben ik eigenlijk op zoek naar wat geruststelling. Hoort dit misschien bij een ovulatie? Ik heb werkelijk geen idee hoe lang dat duren kan. Als ik google kom ik óf enge verhalen tegen, óf op sites terecht waar meiden zwanger willen worden en bij ieder pijntje hoop hebben. Ben maar gestopt met zoeken. Ergens weet ik dat niemand weet waar mijn klachten vandaan komen, maar ben toch op zoek naar een vorm van geruststelling, denk ik. Ik merk dat ik me ontzettend druk maak. Ben van de endometriose behoorlijk geschrokken, omdat er wel een kinderwens is. Ooit hoop ik moeder te worden. In mijn hoofd ben ik al bezig met de vragen stellen wat ik moet als dat niet blijkt te kunnen. Ben vermoedelijk op zoek naar reacties die mijn paniek wat verzachten.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
vrijdag 23 november 2012 om 19:07
@ Tess, nee geen pijn meer!
Afgezien van de ongemakken van de overgang dan, opvliegers nog af en toe, maar wel last van spieren en gewrichten etc.
Mijn man heeft zelf wel 2 kinderen uit een eerdere relatie, die heel vaak bij ons zijn, het is voor mij niet eigen, maar proberen wel een gelukkig gezinnetje te zijn en dat gaat ons goed af kan ik zeggen!
Na mijn eerste operatie zou IVF alleen mogelijk zijn, maar toen zat ik 1,5 jaar in de overgang.
Na mijn tweede operatie was eiceldonatie nog de enige optie, maar toen ging het zo snel dat 8 maanden daarop niks meer mogelijk was ivm baarmoederverwijdering.
Sommige mensen vroegen weleens aan mij of adoptie geen mogelijkheid was.
Heb daar nooit over nagedacht, ik wilde een kind echt van mezelf en mijn man, gezien het feit dat het dan toch niet 'eigen' is, zo voel ik dat nou eenmaal.
Afgezien van de ongemakken van de overgang dan, opvliegers nog af en toe, maar wel last van spieren en gewrichten etc.
Mijn man heeft zelf wel 2 kinderen uit een eerdere relatie, die heel vaak bij ons zijn, het is voor mij niet eigen, maar proberen wel een gelukkig gezinnetje te zijn en dat gaat ons goed af kan ik zeggen!
Na mijn eerste operatie zou IVF alleen mogelijk zijn, maar toen zat ik 1,5 jaar in de overgang.
Na mijn tweede operatie was eiceldonatie nog de enige optie, maar toen ging het zo snel dat 8 maanden daarop niks meer mogelijk was ivm baarmoederverwijdering.
Sommige mensen vroegen weleens aan mij of adoptie geen mogelijkheid was.
Heb daar nooit over nagedacht, ik wilde een kind echt van mezelf en mijn man, gezien het feit dat het dan toch niet 'eigen' is, zo voel ik dat nou eenmaal.
vrijdag 23 november 2012 om 20:58
Oh, Tess. Dat verschilt inderdaad per persoon. Wil je niet nerveus maken, over die Lucrin.
DagmarAnne, dat heb ik ook.. Mijn vriend heeft een kind uit zijn vorige relatie. Adoptie wil ik niet.
Maar ik wil wel graag een kindje van hem en mij samen. Het lastige is, dat hij daar nu niet klaar voor is. Soms voel ik me dan wat minderwaardig. Met een ander wilde hij het wel. Stampvoet!
Maar goed, die relatie ging snel en liep niet goed af. Ik snap dat hij nu niet nog eens te snel wil gaan. Maar de endometriose zorgt bij mij voor een gevoel van haast. Ik wil de ziekte niet tussen mijn relatie laten komen. Dat is heel moeilijk, omdat ik zijn dochter hem "papa" hoor noemen en ik geen mama ben. Oneerlijk van me.
DagmarAnne, dat heb ik ook.. Mijn vriend heeft een kind uit zijn vorige relatie. Adoptie wil ik niet.
Maar ik wil wel graag een kindje van hem en mij samen. Het lastige is, dat hij daar nu niet klaar voor is. Soms voel ik me dan wat minderwaardig. Met een ander wilde hij het wel. Stampvoet!
Maar goed, die relatie ging snel en liep niet goed af. Ik snap dat hij nu niet nog eens te snel wil gaan. Maar de endometriose zorgt bij mij voor een gevoel van haast. Ik wil de ziekte niet tussen mijn relatie laten komen. Dat is heel moeilijk, omdat ik zijn dochter hem "papa" hoor noemen en ik geen mama ben. Oneerlijk van me.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zaterdag 24 november 2012 om 08:02
Vanavond bij Paul de Leeuw iets over Ribbons. Endometriose zal er ook bij zijn.
Bij het programma Langsdeleeuw van Paul de Leeuw, gaan ze volgende week RIBBONS onder de aandacht brengen! http://langsdeleeuw.vara.nl/Komende-uitz.12152.0.html
Bij het programma Langsdeleeuw van Paul de Leeuw, gaan ze volgende week RIBBONS onder de aandacht brengen! http://langsdeleeuw.vara.nl/Komende-uitz.12152.0.html
vrijdag 30 november 2012 om 21:09
Ben vandaag geweest. Zit iets op mijn eierstok. Is drie centimeter. Het kan endometriose zijn, of een escape follikel. Dat laatste kan het lijf zelf oplossen, maar ook dat hoort er eigenlijk niet te zitten, omdat ik aan de pil ben.
Over drie weken moet ik terug, om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Mijn gyn snapt er niks van en gaat hulp inschakelen van collega's.
En ik stress ontzettend.
Over drie weken moet ik terug, om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Mijn gyn snapt er niks van en gaat hulp inschakelen van collega's.
En ik stress ontzettend.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zondag 2 december 2012 om 17:40
Ja, daar zit inderdaad een kliniek, de adressen kan je ook vinden op endometriose.nl. Raad je wel aan om naar een specialist te gaan namelijk, die weten tenminste wat ze doen.
http://www.endometriose.nl/index.php?pa ... laars&sl=1
http://www.endometriose.nl/index.php?pa ... laars&sl=1
dinsdag 4 december 2012 om 08:12
Inmiddels wil ik inderdaad een specialist. Ik heb pijn en zorgen. En ben pas 31. Als ik al kinderen had gehad, was het misschien anders geweest. Nu ben ik gewoon bang dat mijn binnenkant uit mijn lijf rot. Ik heb me ooit op een site ingeschreven over endometriose. Daar moest ik me voor aanmelden en dan zou ik een mail krijgen ter bevestiging. Nooit gekregen en niks meer geprobeerd. Angst, angst, angst. Stom eigenlijk.
Tia! Lief van je. Ja, elders ga ik dat niet zo uitgebreid het net op gooien. Hier kan dat gelukkig wel. Ik hoop ooit net zulke leuke foto's te posten als jij. Van mijn "bloedjes".
En als ik maar iets van een positieve test in handen heb, ooit.... open ik een topic, dat begint met, "Een slimme meid..." Gewoon omdat het kan. En omdat ik het vervolg op die zin al weet.
Tia! Lief van je. Ja, elders ga ik dat niet zo uitgebreid het net op gooien. Hier kan dat gelukkig wel. Ik hoop ooit net zulke leuke foto's te posten als jij. Van mijn "bloedjes".
En als ik maar iets van een positieve test in handen heb, ooit.... open ik een topic, dat begint met, "Een slimme meid..." Gewoon omdat het kan. En omdat ik het vervolg op die zin al weet.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
woensdag 19 december 2012 om 11:48
Ik leef weer enigsinds. Morgen naar het ziekenhuis want ik ben dat gebloed dwars door mn medicijnen een beetje zat, kan echt geen plannen maken want ik weet nooit zeker of ik dan wel 'oke' ben.
En hopelijk kan ze me geruststellen, last van mn darmen de laatste tijd en dat had ik eigenlijk nooit. Hopen dat dat door de medicijnen komt en niet door de endo zelf.
Hoe is het met jou nu kookwekkertje?
En hopelijk kan ze me geruststellen, last van mn darmen de laatste tijd en dat had ik eigenlijk nooit. Hopen dat dat door de medicijnen komt en niet door de endo zelf.
Hoe is het met jou nu kookwekkertje?
vrijdag 21 december 2012 om 12:44
Nou, gister bij mn arts geweest. Ik hoopte stiekem dat die buikpijn 'gewoon' van de medicijnen kwam maar helaas, geen goed tekenen.
Ook was ze bezorgd omdat mijn ontlasting anders, zou op iets in de darmen kunnen duiden. En dat ik soms een gevoel van een eisprong heb, zou kunnen betekenen dat mn eierstok 'vast' zit. Kan een gevolg zijn van de operatie maar wat het precies inhoudt weet ik niet. Ze vermoed mogelijk adenomyose (Endo in spierweefsel van de baarmoeder) omdat ik nu ook vaak buiten mn menstruatie lage rugpijn heb tegenwoordig. Voel me dus een beetje fucked, geen van die opties/mogelijkheden klinkt erg fijn.
Ook was ze bezorgd omdat mijn ontlasting anders, zou op iets in de darmen kunnen duiden. En dat ik soms een gevoel van een eisprong heb, zou kunnen betekenen dat mn eierstok 'vast' zit. Kan een gevolg zijn van de operatie maar wat het precies inhoudt weet ik niet. Ze vermoed mogelijk adenomyose (Endo in spierweefsel van de baarmoeder) omdat ik nu ook vaak buiten mn menstruatie lage rugpijn heb tegenwoordig. Voel me dus een beetje fucked, geen van die opties/mogelijkheden klinkt erg fijn.
vrijdag 21 december 2012 om 22:40
Koettie, wat erg..... Wat is nu het volgende? Hoe gaan ze er achter komen wat het is? Die verandering van de ontlasting herken ik. Bij mij zit het ook op mijn darmen.
Wat heeft adenomyose voor gevolg, als dat het is?
En hoe het hier is.... Ja, kut. Ik ben naar het ziekenhuis geweest en die cyste is nu al weer 4 cm. Ik ga door een mri scan, binnenkort. De precieze datum hoor ik nog. De kans dat mijn eierstok er uit moet is heel groot. Wat dus weer een operatie zou betekenen. Nummer drie in anderhalf jaar, zou dat betekenen. En daar heb ik zo geen zin in.
Ik heb wel echt last van mijn buik, nu. Dat schiet dus ook niet op. De hele dag word ik geconfronteerd met het feit dat mijn lijf me in de steek laat.
Wat heeft adenomyose voor gevolg, als dat het is?
En hoe het hier is.... Ja, kut. Ik ben naar het ziekenhuis geweest en die cyste is nu al weer 4 cm. Ik ga door een mri scan, binnenkort. De precieze datum hoor ik nog. De kans dat mijn eierstok er uit moet is heel groot. Wat dus weer een operatie zou betekenen. Nummer drie in anderhalf jaar, zou dat betekenen. En daar heb ik zo geen zin in.
Ik heb wel echt last van mijn buik, nu. Dat schiet dus ook niet op. De hele dag word ik geconfronteerd met het feit dat mijn lijf me in de steek laat.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zaterdag 22 december 2012 om 02:16
Ik krijg een echo, eind februari pas dus daar baal ik een beetje van. Dus tot die tijd beetje in twijfel. En ik weet het niet precies Kookwekkertje. Ging googlen en er staat dat het endometriose is maar dan in spierweefsel en dat je er minder vruchtbaar van wordt. Maar vraag me af of het nóg minder vruchtbaar is nu of dat ze endo over het algemeen bedoelen dus heb een lijstje met vragen al!
En ik ken je confrontatie en soms voel ik me een beetje een 'aansteller' als ik jou verhaal dan hoor met je 3e operatie in 2 jaar.. Superheftig. Maar het is ZO vervelend dat ik niet meer een helle nacht lekker kan dansen omdat mn buik meer zeer doet als ik moe ben, last minute mensen moet afbellen en steeds 'moet' uitleggen wat me mankeert terwijl ik daar ook niet altijd zin in heb. Maarja, kna ook niet zomaar zeggen dat ik migraene heb ofzo.
Ik duim dat de MRI meevalt en de cyste nog slinkt of is dat al uitgesloten?
En ik ken je confrontatie en soms voel ik me een beetje een 'aansteller' als ik jou verhaal dan hoor met je 3e operatie in 2 jaar.. Superheftig. Maar het is ZO vervelend dat ik niet meer een helle nacht lekker kan dansen omdat mn buik meer zeer doet als ik moe ben, last minute mensen moet afbellen en steeds 'moet' uitleggen wat me mankeert terwijl ik daar ook niet altijd zin in heb. Maarja, kna ook niet zomaar zeggen dat ik migraene heb ofzo.
Ik duim dat de MRI meevalt en de cyste nog slinkt of is dat al uitgesloten?
zaterdag 22 december 2012 om 02:26
Dat is uitgesloten. Ik slik de pil, maar hij groeit heel snel. Ik vind je geen aansteller. Je bent geen aansteller. Er zijn vrouwen die hun baarmoeder moeten laten verwijderen, er zijn mensen met kanker. Zo kan je alles wel stuk relativeren. Wij hebben dit. En bij jou is anders als bij mij. Maar ik heb niet zo veel pijn als jij. Lijkt me ook echt drama. Ik voel de hele dag steekjes en een zeurend gevoel, maar ik heb niks hoeven laten. Behalve keiharde seks dan.., hahaha. Dan zit ik tegen het plafond..
Maar goed.....
Wat laat, februari. Dan zit je inderdaad lang in twijfel. Lijkt me ook angstig. Endometriose is al niet lekker voor de vruchtbaarheid... Dat is echt mijn allergrootste angst. Onvruchtbaarheid. Dan leef ik liever met de pijn, elke dag. Makkelijk lullen, want zoals ik al zei, bij mij gaat dat eigenlijk wel.
Vriend wil trouwens zeker nog kinderen en hij wil zo snel mogelijk samenwonen. Dat is wel heel fijn. Dat zal ook niet makkelijk worden, voor we zover zijn, maar de neuzen staan dezelfde kant op. Hoe zit dat nou bij jou? Kinderwens?
Maar goed.....
Wat laat, februari. Dan zit je inderdaad lang in twijfel. Lijkt me ook angstig. Endometriose is al niet lekker voor de vruchtbaarheid... Dat is echt mijn allergrootste angst. Onvruchtbaarheid. Dan leef ik liever met de pijn, elke dag. Makkelijk lullen, want zoals ik al zei, bij mij gaat dat eigenlijk wel.
Vriend wil trouwens zeker nog kinderen en hij wil zo snel mogelijk samenwonen. Dat is wel heel fijn. Dat zal ook niet makkelijk worden, voor we zover zijn, maar de neuzen staan dezelfde kant op. Hoe zit dat nou bij jou? Kinderwens?
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zaterdag 22 december 2012 om 03:26
He, zuur.
Ja, met seks heb ik gelukkig (nog) geen probleem. Hoewel er ook amper seks meer is want mijn libido ligt ergens onder vriespunt door al die medicijnen. Wel bizar dat het per persoon zo verschild, ik 'heb' helemaal niet zoveel endo voor zover ze konden zien. En tóch doet het echt pijn. Bij mij zou het nu amper lonen om te operen. Nouja, afgaande op de MRI van vorig jaar iig, toen was ik relatief schoon en het meeste rustig.
En tja, heb een goede arts en dan moet ik vaak langer wachten. Maar dit is wel de eerst die vraagt hoe het met me gaat, of ik nog een beetje slaap, hoe mn vriend mee omgaat en dat vind ik vrij speciaal. Ben niet alleen maar een patient die 'moet stoppen met bloeden' om he zo maar te zeggen. M'n vorige arts had iets van huh toen ik zei dat ik nooooit meer de pikpil wilde omdat ik zo depressief werd daarvan. Die vond het onzin want ja, werd niet ongesteld en dat was goed. ja pfft. Of ik nou in bed lig van de pijn of van het feit dat ik er geen zin in heb. euhh..
Moet eerlijk zeggen dat het bij mij niet m'n ergste angst is, ben ook pas 21 en nog geen actieve kinderwens en misschien wil ik ook geen kinderen. Maar goed, wie weet hoe dat is over een jaar of 5 en dan kan het niet meer.. Lijkt me echt vreselijk. Vriend en ik zijn er nu ook nog laaang niet aan toe hoewel hij wel al aangeeft kinderen te willen. Dat zien we dan well weer.
Ik vind het erger dat ik op mn 21ste geen opleiding anders dan mn VMBO heb en gewoon al een jaar thuis zit. Dus binnenkort maar op baantjes jacht wan ik moet ook gewoon positiever gaan leren denken. Ik kan dan best werken en ben het huis uit, beetje contact. En ja heb dan buikpijn maa dat heb ik ook als ik thuis zit. Moet even die knop omzetten nog.
Ja, met seks heb ik gelukkig (nog) geen probleem. Hoewel er ook amper seks meer is want mijn libido ligt ergens onder vriespunt door al die medicijnen. Wel bizar dat het per persoon zo verschild, ik 'heb' helemaal niet zoveel endo voor zover ze konden zien. En tóch doet het echt pijn. Bij mij zou het nu amper lonen om te operen. Nouja, afgaande op de MRI van vorig jaar iig, toen was ik relatief schoon en het meeste rustig.
En tja, heb een goede arts en dan moet ik vaak langer wachten. Maar dit is wel de eerst die vraagt hoe het met me gaat, of ik nog een beetje slaap, hoe mn vriend mee omgaat en dat vind ik vrij speciaal. Ben niet alleen maar een patient die 'moet stoppen met bloeden' om he zo maar te zeggen. M'n vorige arts had iets van huh toen ik zei dat ik nooooit meer de pikpil wilde omdat ik zo depressief werd daarvan. Die vond het onzin want ja, werd niet ongesteld en dat was goed. ja pfft. Of ik nou in bed lig van de pijn of van het feit dat ik er geen zin in heb. euhh..
Moet eerlijk zeggen dat het bij mij niet m'n ergste angst is, ben ook pas 21 en nog geen actieve kinderwens en misschien wil ik ook geen kinderen. Maar goed, wie weet hoe dat is over een jaar of 5 en dan kan het niet meer.. Lijkt me echt vreselijk. Vriend en ik zijn er nu ook nog laaang niet aan toe hoewel hij wel al aangeeft kinderen te willen. Dat zien we dan well weer.
Ik vind het erger dat ik op mn 21ste geen opleiding anders dan mn VMBO heb en gewoon al een jaar thuis zit. Dus binnenkort maar op baantjes jacht wan ik moet ook gewoon positiever gaan leren denken. Ik kan dan best werken en ben het huis uit, beetje contact. En ja heb dan buikpijn maa dat heb ik ook als ik thuis zit. Moet even die knop omzetten nog.
vrijdag 28 december 2012 om 00:29
Dames: ik heb jullie berichten gelezen en wil jullie graag een dikke knuffel geven. Wat heftig allemaal.
Ik (30) heb afgelopen zomer ook ontdekt dat ik endo heb en vanaf die tijd alleen maar ellende, angst, pijn, verdriet.
Op zich fijn om te weten wáár de bizarre pijn die ik had vandaan kwam, maar zit nu onder de hormonen.
Waar ik zó niet blij mee ben, maar...geen andere optie. Is mij verteld en aan een 2nd opinion ben ik nu pas toe.
Daarom een vraag aan jou Koettie: zit jii bij een centrum en welke regio ongeveer? (als je dat kwijt wil hier) Ik ben opzoek naar een goeie arts en het maakt mij momenteel niet uit of ik hier het hele land door moet crossen
Ik (30) heb afgelopen zomer ook ontdekt dat ik endo heb en vanaf die tijd alleen maar ellende, angst, pijn, verdriet.
Op zich fijn om te weten wáár de bizarre pijn die ik had vandaan kwam, maar zit nu onder de hormonen.
Waar ik zó niet blij mee ben, maar...geen andere optie. Is mij verteld en aan een 2nd opinion ben ik nu pas toe.
Daarom een vraag aan jou Koettie: zit jii bij een centrum en welke regio ongeveer? (als je dat kwijt wil hier) Ik ben opzoek naar een goeie arts en het maakt mij momenteel niet uit of ik hier het hele land door moet crossen
vrijdag 28 december 2012 om 03:38
JustMyLuck.... Wat vreselijk kut dat jij je aansluit. Ja, fijn dat het kan, maar dat betekent weer iemand met endometriose. En dat vind ik dus niet tof. Endometriose is gewoon een vreselijke schijtziekte. Niks bekend en onzekerheid,
Ik moet 2 januari onder een MRI. Beide eierstokken doen momenteel echt heel vervelend tegen me. En ik wil dat kind! Daarna boeit het me niet zo.
Als ik maar niet ongewenst kinderloos eindig. Ik weet niet of ik dat overleef. Ja, ik snap echt wel dat er ergere dingen zijn. Ik wil al kinderen vanaf dat ik 17 ben. Als dat nu niet lukt, word ik gek.
Het word nu obsessief.
De mensen die vertellen dat ik me niet moet blindstaren op kinderen, hebben zelf al kinderen en dat maakt me ronduit agressief. Want ze kunnen ze niet missen en de zwangerschap was oh zo bijzonder, hufters.....
Ben momenteel enorm pissig. Maar je bent van harte welkom natuurlijk. Al blijft de aanleiding dus gewoon kut.
Ik moet 2 januari onder een MRI. Beide eierstokken doen momenteel echt heel vervelend tegen me. En ik wil dat kind! Daarna boeit het me niet zo.
Als ik maar niet ongewenst kinderloos eindig. Ik weet niet of ik dat overleef. Ja, ik snap echt wel dat er ergere dingen zijn. Ik wil al kinderen vanaf dat ik 17 ben. Als dat nu niet lukt, word ik gek.
Het word nu obsessief.
De mensen die vertellen dat ik me niet moet blindstaren op kinderen, hebben zelf al kinderen en dat maakt me ronduit agressief. Want ze kunnen ze niet missen en de zwangerschap was oh zo bijzonder, hufters.....
Ben momenteel enorm pissig. Maar je bent van harte welkom natuurlijk. Al blijft de aanleiding dus gewoon kut.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
vrijdag 28 december 2012 om 06:29
Ah, kookwekker, dikke 
!!
Wat moet je ontzettend balen zeg. Was je daarom om 3.00 uur nog wakker?
Ik begrijp heel goed dat je je kinderwens niet overboord wil gooien. Hoe staat jouw vriend er nu in? En, wat als je het alleen gaat doen met een donor? Dit had je zelf al eerder genoemd, maar hoe sta je daar nu, een half jaar later, tegenover?
Nog een dikke , gewoon omdat het kan!
!!Wat moet je ontzettend balen zeg. Was je daarom om 3.00 uur nog wakker?
Ik begrijp heel goed dat je je kinderwens niet overboord wil gooien. Hoe staat jouw vriend er nu in? En, wat als je het alleen gaat doen met een donor? Dit had je zelf al eerder genoemd, maar hoe sta je daar nu, een half jaar later, tegenover?
Nog een dikke , gewoon omdat het kan!
vrijdag 28 december 2012 om 09:30
Kookwekker, ik begrijp je frustratie. Er wordt heel vaak gezegd dat je je niet moet focussen op zwanger worden, dat het vanzelf komt. Makkelijk praten van meiden die meteen de eerste keer zwanger zijn geworden...
Ik heb ook endometriose, mijn vriend en zijn nu 15 maanden bezig om zwanger te worden. Omdat het niet lukte, en vooral omdat ik 2 dagen in de maand echt ziek ben van de pijn ben ik doorverwezen naar een gynaecoloog met specialisatie endometriose. Het zitbij mij tegen de darm aan, op een beruchte pijnlijke plek. In januari krijg ik nog een mri, gesprek met chirurg en moet ik bloed laten prikken, voordat ik een kijkoperatie krijg. Daarbij zal de meeste endo weggehaald worden.
Daarna moet ik weer op spreekuur komen en wordt een verder behandelplan opgesteld.
Ik heb ook endometriose, mijn vriend en zijn nu 15 maanden bezig om zwanger te worden. Omdat het niet lukte, en vooral omdat ik 2 dagen in de maand echt ziek ben van de pijn ben ik doorverwezen naar een gynaecoloog met specialisatie endometriose. Het zitbij mij tegen de darm aan, op een beruchte pijnlijke plek. In januari krijg ik nog een mri, gesprek met chirurg en moet ik bloed laten prikken, voordat ik een kijkoperatie krijg. Daarbij zal de meeste endo weggehaald worden.
Daarna moet ik weer op spreekuur komen en wordt een verder behandelplan opgesteld.
vrijdag 28 december 2012 om 11:03
quote:kookwekkertje01 schreef op 23 november 2012 @ 20:58:
Maar ik wil wel graag een kindje van hem en mij samen. Het lastige is, dat hij daar nu niet klaar voor is. Soms voel ik me dan wat minderwaardig. Met een ander wilde hij het wel. Stampvoet!
Maar goed, die relatie ging snel en liep niet goed af. Ik snap dat hij nu niet nog eens te snel wil gaan. Maar de endometriose zorgt bij mij voor een gevoel van haast. Ik wil de ziekte niet tussen mijn relatie laten komen. Dat is heel moeilijk, omdat ik zijn dochter hem "papa" hoor noemen en ik geen mama ben. Oneerlijk van me.
Dat is toch helemaal niet oneerlijk, want jij hebt die gevoelens om zwanger te willen worden! Dat is vrouwen eigen hoor.
Ik herken jouw gevoel van haast wel een klein beetje. Ik ben zelf eigenlijk niet bezig geweest met of ik wel of niet kinderen wil....had altijd het gevoel dat dit later wel zou komen. Maar ik wordt nu eigenlijk voor het de keuze gesteld: wel of niet want de tijd dringt.
Nou is dat wel zo want met endo is zwanger worden moeilijker, maar het gevoel van haast herken ik wel. En het lijkt mij voor jou helemaal lastig als jouw vriend er nu nog niet klaar voor is. Maar bedenk wel, het duurt altijd ook even voordat je zwanger bent ( met of zonder endo) en daarna heeft ie nog zeker 9 maanden om er aan te wennen.
Hoe zit het met zwanger zijn bij jou? Wordt dat geen probleem of is dat ook gevaarlijker?
(sorry als ik dat niet onthouden heb: ik probeer steeds meer de lezen over Endormetriose maar merk dat ik toch steeds moeite heb om mijzelf er in te verdiepen, weerstand denk ik)
Maar ik wil wel graag een kindje van hem en mij samen. Het lastige is, dat hij daar nu niet klaar voor is. Soms voel ik me dan wat minderwaardig. Met een ander wilde hij het wel. Stampvoet!
Maar goed, die relatie ging snel en liep niet goed af. Ik snap dat hij nu niet nog eens te snel wil gaan. Maar de endometriose zorgt bij mij voor een gevoel van haast. Ik wil de ziekte niet tussen mijn relatie laten komen. Dat is heel moeilijk, omdat ik zijn dochter hem "papa" hoor noemen en ik geen mama ben. Oneerlijk van me.
Dat is toch helemaal niet oneerlijk, want jij hebt die gevoelens om zwanger te willen worden! Dat is vrouwen eigen hoor.
Ik herken jouw gevoel van haast wel een klein beetje. Ik ben zelf eigenlijk niet bezig geweest met of ik wel of niet kinderen wil....had altijd het gevoel dat dit later wel zou komen. Maar ik wordt nu eigenlijk voor het de keuze gesteld: wel of niet want de tijd dringt.
Nou is dat wel zo want met endo is zwanger worden moeilijker, maar het gevoel van haast herken ik wel. En het lijkt mij voor jou helemaal lastig als jouw vriend er nu nog niet klaar voor is. Maar bedenk wel, het duurt altijd ook even voordat je zwanger bent ( met of zonder endo) en daarna heeft ie nog zeker 9 maanden om er aan te wennen.
Hoe zit het met zwanger zijn bij jou? Wordt dat geen probleem of is dat ook gevaarlijker?
(sorry als ik dat niet onthouden heb: ik probeer steeds meer de lezen over Endormetriose maar merk dat ik toch steeds moeite heb om mijzelf er in te verdiepen, weerstand denk ik)
vrijdag 28 december 2012 om 12:46
JustMyLuck, ik zit bij het VU in Amsterdam. Ze zijn écht goed maar daar staat tegenover dat de wachtrijen en tijden voor afspraken niet mis zijn. Maar dat neem ik maar voor lief hoor! Weet niet of ik namen mag noemen maar mijn arts is Dokter D. Geweldige vrouw.
Kookwekkertje (En andere)
Zijn jullie bekend met de Endometriose stichting? Ben zelf vrijwilliger en merk dat het wel oplucht om er met zoveel vrouwen over te praten, iedereen ervaart het toch weer anders. Er is ook een FB groep waar je misschien nog tips vanaf haalt en als je lid wordt is er een besloten fora waar je je vragen kan stellen. Moet eerlijk zeggen dat ik niet meer op het forum kijk want ik werd er errrg down van.
Hier weer slecht nieuws, gister gebeld voor bloeduitslagen en mijn bloedplaatjes zijn wederom veel te hoog. Ze kunnen het verder niet echt koppelen aan Endo en krijg dus een doorverwijzing naar een internist. Gatver moest toch even slikken, vind een arts en een 'ziekte' eigenlijk wel genoeg. Dus nouja.. Hopen dat het allemaal meevalt. Ga er niet eens op google want dan staat er sowieso kanker.
Vorige week donderdag in het ziekenhuis gehad. Ik moet nu tot eind januari 15 mg Orgametril slikken ipv 10. Geen bloedingen meer gehad gelukkig. Wel last van darmkrampen, veel vaker naar de wc en dat vind ik naast vervelend toch wel eng. Ook heb ik regematig steken linksonder waarvan ik opeens dacht "Zou het een eisprong zijn?" Volgens Dokter D waarschijnlijk niet want ik slik dus Orgametril. Maarrr het zou wel kunnen dat er toch wat cellen springen of er toch 'iets' reageert. Dat zou geen pijn moeten doen maar aangezien ze endo achter mn eierstok vandaag gehaald hebben zou het verkleefd kunnen zijn. Of nog een cyste Brrrr. En wat ik hierboven dus al zei (Zie het nu pas ik herhaal gewoon alles ) misschien adenomyose. Dus of een cyste, of m'n darmen, of een verkleefde eierstok of adenomyose. Of allemaal. Eind februari dus een echo en een afspraak..
Pfft. En dus nog de internist binnenkort. Je wordt van minder verdrietig.
Kookwekkertje (En andere)
Zijn jullie bekend met de Endometriose stichting? Ben zelf vrijwilliger en merk dat het wel oplucht om er met zoveel vrouwen over te praten, iedereen ervaart het toch weer anders. Er is ook een FB groep waar je misschien nog tips vanaf haalt en als je lid wordt is er een besloten fora waar je je vragen kan stellen. Moet eerlijk zeggen dat ik niet meer op het forum kijk want ik werd er errrg down van.
Hier weer slecht nieuws, gister gebeld voor bloeduitslagen en mijn bloedplaatjes zijn wederom veel te hoog. Ze kunnen het verder niet echt koppelen aan Endo en krijg dus een doorverwijzing naar een internist. Gatver moest toch even slikken, vind een arts en een 'ziekte' eigenlijk wel genoeg. Dus nouja.. Hopen dat het allemaal meevalt. Ga er niet eens op google want dan staat er sowieso kanker.
Vorige week donderdag in het ziekenhuis gehad. Ik moet nu tot eind januari 15 mg Orgametril slikken ipv 10. Geen bloedingen meer gehad gelukkig. Wel last van darmkrampen, veel vaker naar de wc en dat vind ik naast vervelend toch wel eng. Ook heb ik regematig steken linksonder waarvan ik opeens dacht "Zou het een eisprong zijn?" Volgens Dokter D waarschijnlijk niet want ik slik dus Orgametril. Maarrr het zou wel kunnen dat er toch wat cellen springen of er toch 'iets' reageert. Dat zou geen pijn moeten doen maar aangezien ze endo achter mn eierstok vandaag gehaald hebben zou het verkleefd kunnen zijn. Of nog een cyste Brrrr. En wat ik hierboven dus al zei (Zie het nu pas ik herhaal gewoon alles ) misschien adenomyose. Dus of een cyste, of m'n darmen, of een verkleefde eierstok of adenomyose. Of allemaal. Eind februari dus een echo en een afspraak..
Pfft. En dus nog de internist binnenkort. Je wordt van minder verdrietig.
vrijdag 28 december 2012 om 14:45
Ha Koettie,
niet googlen hoor, daar wordt je zeker niet vrolijk van. Alles stap voor stap bekijken en rustig afwachten. Hoewel dat natuurlijk wel heel erg moeilijk is. Sterkte daarmee!!
dank je wel voor de tip! Ik zal eens kijken op de site van de VU.
Ik heb al wel gekeken op de site van de stichting, maar daar werd ik op een of andere manier verdrietig van. Misschien is de FB pagina wel iets.
Wat vervelend dat je zo lang moet wachten en dat het zo onduidelijk is wat het precies is. Verklevingen heb ik ook en heb ook nog pijn, ondanks dat ik dus ook eerst Orgametril slikte (en nu dus andere hormonen) en dus ook niet meer bloed. Het kan zijn dat het verkleefd zit aan elkaar en dat je er daardoor last van hebt. Bizar he, dat ze de endo weghalen maar dat dit dan juist weer risico op verklevingen geeft.
Hoe reageer jij op de Orgametril? Ik merk dat ik stemmingswisselingen etc heb, een soort constante PMS Heul gezellig voor vriend!
Ik heb een cycte die rechts in mijn buik zit. Als ik buikpijn heb, merk ik dat ik ook een zere rug heb, dus dat zit ook ergens niet goed denk ik. Hopelijk kan ik bij het centrum terecht en eventueel andere behandelmethoden proberen ( voor zover die er zijn). Het zou in ieder geval fijn zijn een arts te hebben die meedenkt.
Ik heb ook met een maatschappelijk werker gesproken maar daar eigenlijk geen drol aan gehad. Zij hamerde op de keuze wel of geen kids, terwijl ik meer bezig ben met mijn eigen behandeling/gevoel etc.
niet googlen hoor, daar wordt je zeker niet vrolijk van. Alles stap voor stap bekijken en rustig afwachten. Hoewel dat natuurlijk wel heel erg moeilijk is. Sterkte daarmee!!
dank je wel voor de tip! Ik zal eens kijken op de site van de VU.
Ik heb al wel gekeken op de site van de stichting, maar daar werd ik op een of andere manier verdrietig van. Misschien is de FB pagina wel iets.
Wat vervelend dat je zo lang moet wachten en dat het zo onduidelijk is wat het precies is. Verklevingen heb ik ook en heb ook nog pijn, ondanks dat ik dus ook eerst Orgametril slikte (en nu dus andere hormonen) en dus ook niet meer bloed. Het kan zijn dat het verkleefd zit aan elkaar en dat je er daardoor last van hebt. Bizar he, dat ze de endo weghalen maar dat dit dan juist weer risico op verklevingen geeft.
Hoe reageer jij op de Orgametril? Ik merk dat ik stemmingswisselingen etc heb, een soort constante PMS Heul gezellig voor vriend!
Ik heb een cycte die rechts in mijn buik zit. Als ik buikpijn heb, merk ik dat ik ook een zere rug heb, dus dat zit ook ergens niet goed denk ik. Hopelijk kan ik bij het centrum terecht en eventueel andere behandelmethoden proberen ( voor zover die er zijn). Het zou in ieder geval fijn zijn een arts te hebben die meedenkt.
Ik heb ook met een maatschappelijk werker gesproken maar daar eigenlijk geen drol aan gehad. Zij hamerde op de keuze wel of geen kids, terwijl ik meer bezig ben met mijn eigen behandeling/gevoel etc.
