Relaties
alle pijlers
zijn geld en jouw geld hoe regelen jullie dat?
donderdag 22 mei 2008 om 14:55
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
donderdag 22 mei 2008 om 15:01
We hebben allebei onze eigen rekening waar het loon op wordt gestort.
We hebben een gezamelijke rekening, waar we iedere maand geld op storten, ik verdien meer dan mijn lief, dus stort ook meer.
Van de gezamelijke rekening betalen we alle vaste lasten, boodschappen, sparen, leuke dingen die we samen doen.
En wat we met het geld van onze eigen rekening doen.. ik shop, hij koopt een biertje.....
We hebben een gezamelijke rekening, waar we iedere maand geld op storten, ik verdien meer dan mijn lief, dus stort ook meer.
Van de gezamelijke rekening betalen we alle vaste lasten, boodschappen, sparen, leuke dingen die we samen doen.
En wat we met het geld van onze eigen rekening doen.. ik shop, hij koopt een biertje.....
donderdag 22 mei 2008 om 15:02
Wij hebben twee gezamenlijke rekeningen (dat is nou eenmaal zo gekomen, en wie weet gaan we ooit wel over op 1, maar dat kost weer moeite 
) Op de ene rekening storten we alletwee een bedrag voor hypotheek en vaste lasten. Op de andere een bedrag voor de boodschappen.
Rest van onze salarissen op onze eigen rekeningen. We verdienen ongeveer hetzelfde, en hebben afgesporken dat als er verschil in inkomen komt, we naar rato bijdragen aan de lasten.
En mocht een van ons een stuk maand overhouden, dan doet de ander niet moeilijk en vraagt dat ook zeker niet terug.
EDIT: ik laat hem natuurlijk niet mijn schoonheidsspecialist e.d. betalen, mocht ik krap zitten. Het gaat dan om etentjes, cadeautjes voor familie enz enz
) Op de ene rekening storten we alletwee een bedrag voor hypotheek en vaste lasten. Op de andere een bedrag voor de boodschappen.Rest van onze salarissen op onze eigen rekeningen. We verdienen ongeveer hetzelfde, en hebben afgesporken dat als er verschil in inkomen komt, we naar rato bijdragen aan de lasten.
En mocht een van ons een stuk maand overhouden, dan doet de ander niet moeilijk en vraagt dat ook zeker niet terug.
EDIT: ik laat hem natuurlijk niet mijn schoonheidsspecialist e.d. betalen, mocht ik krap zitten. Het gaat dan om etentjes, cadeautjes voor familie enz enz
donderdag 22 mei 2008 om 15:03
Je klinkt nogal jaloers op het vermogen van je vriend; uit je posting komt zelfs naar voren dat je vindt dat je zou moeten mogen delen in dat geld. Daar ben ik het absoluut niet mee eens: dit is zijn geld, hij heeft het gekregen, hij mag besluiten hoe hij het uitgeeft. Je hebt geen zeggenschap over, of recht op dat geld.
Uit het laatste deel van je posting maak ik op dat jullie de vaste lasten eerlijk delen, in plaats van dat jullie de verdeling naar rato doen. Dat vind ik nou weer minder eerlijk. Als je vriend 25% meer verdient dan jij, lijkt het me wel zo eerlijk als hij ook 25% meer aan de vaste lasten bijdraagt.
Wij hebben thuis officieel de regel dat de vaste lasten naar rato gaan. In de praktijk verdienen man en ik echter evenveel, en dus delen we alles door twee.
Mijn man heeft ook veel meer vermogen dan ik; zijn ouders schenken, mijn ouders niet. Sja, zo is het nou eenmaal. Het is zijn geld en hij doet er maar mee wat hij leuk vindt (niks, in de praktijk, nouja momenteel betaalt hij er zijn rijbewijs van, maar dat zet weinig zoden aan de dijk ). Ondanks het feit dat we getrouwd zijn, vind ik absoluut niet dat ik recht heb op dat geld. Dat is van hem.
Uit het laatste deel van je posting maak ik op dat jullie de vaste lasten eerlijk delen, in plaats van dat jullie de verdeling naar rato doen. Dat vind ik nou weer minder eerlijk. Als je vriend 25% meer verdient dan jij, lijkt het me wel zo eerlijk als hij ook 25% meer aan de vaste lasten bijdraagt.
Wij hebben thuis officieel de regel dat de vaste lasten naar rato gaan. In de praktijk verdienen man en ik echter evenveel, en dus delen we alles door twee.
Mijn man heeft ook veel meer vermogen dan ik; zijn ouders schenken, mijn ouders niet. Sja, zo is het nou eenmaal. Het is zijn geld en hij doet er maar mee wat hij leuk vindt (niks, in de praktijk, nouja momenteel betaalt hij er zijn rijbewijs van, maar dat zet weinig zoden aan de dijk ). Ondanks het feit dat we getrouwd zijn, vind ik absoluut niet dat ik recht heb op dat geld. Dat is van hem.
donderdag 22 mei 2008 om 15:04
we doen hier niets naar rato. We betalen gewoon alles samen en houd ik een stukje maand over terwijl mijn rekening leeg is, dan pak ik zijn pas, en andersom.
Moet wel zeggen dat ons bestedingspatroon ongeveer gelijk is. De ene keer geeft hij wat meer uit, de andere keer ik. Ik zou het ook niet prettig vinden wanneer hij zich de blubber zou kopen terwijl ik graag wat wil sparen.
Moet wel zeggen dat ons bestedingspatroon ongeveer gelijk is. De ene keer geeft hij wat meer uit, de andere keer ik. Ik zou het ook niet prettig vinden wanneer hij zich de blubber zou kopen terwijl ik graag wat wil sparen.
donderdag 22 mei 2008 om 15:07
Zo dan..., golddigger dat je er rond loopt. Je bent overduidelijk op zijn centen uit. Ik word echt misselijk van het materialisme wat er doorklinkt in jouw post. Bah zeg.
By the way, ik heb geen partner, maar mocht ie er komen, dan moet hij voor mij gaan, niet voor mijn geld, want dat is van mij en ik ben ook niet van plan om het te gaan delen. Ieder voor zich, vaste lasten naar rato van inkomen.
By the way, ik heb geen partner, maar mocht ie er komen, dan moet hij voor mij gaan, niet voor mijn geld, want dat is van mij en ik ben ook niet van plan om het te gaan delen. Ieder voor zich, vaste lasten naar rato van inkomen.
donderdag 22 mei 2008 om 15:08
Hier net als bij Yamuna, alles op 1 rekening, alleen regelen we allebei de betalingen, net wie er achter de computer zit om dingen over te maken...
Man verdient wel meer, want werkt fulltime, maar als ik wat nodig heb, dan koop ik dat. Ga niet zitten rekenen hoeveel ik deze maand nog over heb van mijn eigen parttime baan, en hoeveel ik dus nog aan mezelf kan besteden. Anderom ook niet.
Man verdient wel meer, want werkt fulltime, maar als ik wat nodig heb, dan koop ik dat. Ga niet zitten rekenen hoeveel ik deze maand nog over heb van mijn eigen parttime baan, en hoeveel ik dus nog aan mezelf kan besteden. Anderom ook niet.
donderdag 22 mei 2008 om 15:09
Hier is de situatie een beetje omgekeerd. Ik ben degene die behoorlijk wat geld heeft en ook een paar keer een schenking gekregen heeft van mijn ouders. Dat geld gebruik ik overigens voor ons samen. Ik wil dat wij het beiden goed hebben. En steek het dan ook graag in ons gezamelijke koophuis, of iets dat wij hard nodig hebben. Vriends ouders hebben ook geld genoeg, maar daar krijgen we nooit iets van.
Uit jouw verhaal merk ik op dat jij het n soort van verplichting vindt dat jouw ouders/vriend bijspringen als jij geld nodig hebt. Dat zie ik absoluut anders. Ik ben ontzettend blij als mijn ouders mij geld geven, maar dit hoeven ze absoluut niet te doen. Zonder zouden we het ook prima redden. Ze vinden het alleen prettiger om het nu te geven, omdat ze weten dat we het nu heel goed kunnen gebruiken.
Verder hebben we een gezamelijke rekening waar we beiden iedere maand hetzelfde bedrag op storten. Ik verdien minder dan vriend. Maar om niet niet al te ingewikkeld te maken stort ik hetzelfde bedrag. Vriend betaald vaker etentjes of duurdere spullen die we voor ons huis nodig hebben. En dat hoeft dan echt niet door mij terugbetaald te worden. De ene keer betaal ik iets meer, de andere keer mijn vriend.
Mijn vriend zou me ook heel gemakkelijk geld geven in plaats van lenen als mijn auto bijvoorbeeld kapot zou zijn. Ik zou dat alleen niet accepteren. Wil liever mn eigen boontjes doppen. Ik hoef niet door hem onderhouden te worden. Ik heb wel eens wat van hem geleend toen ik dringend een nieuwe auto moest kopen. Dat heb ik hem later netjes terug betaald.
Hier dus geen geldproblemen. Maar waar wil je vriend dan voor sparen? Je schrijft later, denkt hij dan aan kinderen bijvoorbeeld?
Uit jouw verhaal merk ik op dat jij het n soort van verplichting vindt dat jouw ouders/vriend bijspringen als jij geld nodig hebt. Dat zie ik absoluut anders. Ik ben ontzettend blij als mijn ouders mij geld geven, maar dit hoeven ze absoluut niet te doen. Zonder zouden we het ook prima redden. Ze vinden het alleen prettiger om het nu te geven, omdat ze weten dat we het nu heel goed kunnen gebruiken.
Verder hebben we een gezamelijke rekening waar we beiden iedere maand hetzelfde bedrag op storten. Ik verdien minder dan vriend. Maar om niet niet al te ingewikkeld te maken stort ik hetzelfde bedrag. Vriend betaald vaker etentjes of duurdere spullen die we voor ons huis nodig hebben. En dat hoeft dan echt niet door mij terugbetaald te worden. De ene keer betaal ik iets meer, de andere keer mijn vriend.
Mijn vriend zou me ook heel gemakkelijk geld geven in plaats van lenen als mijn auto bijvoorbeeld kapot zou zijn. Ik zou dat alleen niet accepteren. Wil liever mn eigen boontjes doppen. Ik hoef niet door hem onderhouden te worden. Ik heb wel eens wat van hem geleend toen ik dringend een nieuwe auto moest kopen. Dat heb ik hem later netjes terug betaald.
Hier dus geen geldproblemen. Maar waar wil je vriend dan voor sparen? Je schrijft later, denkt hij dan aan kinderen bijvoorbeeld?
donderdag 22 mei 2008 om 15:10
Wij hebben ieder ons eigen geld, en een gezamenlijke rekening. Ik heb geld uit een erfenis, dat is van mij en niet van hem. Tenzij ik doodga. Dan is het overigens nog niet van hem, maar van onze dochter. Zelfde geldt voor geld dat hij bij het overlijden van zijn ouders zal krijgen.
Verder vind ik je erg afgunstig klinken. Hij hij hij hij hij hij..... Hij heeft geen vader meer en misschien zou dat tien keer liever willen hebben dan dat stomme geld.
Verder vind ik je erg afgunstig klinken. Hij hij hij hij hij hij..... Hij heeft geen vader meer en misschien zou dat tien keer liever willen hebben dan dat stomme geld.
donderdag 22 mei 2008 om 15:10
Wij deden het eerst zo als Tuintje25, maar toen we gingen trouwen (niet in gemeenschap van goederen) hebben we (na een tip van de notaris) dat alsvolgt veranderd: Beide salarissen worden op de gezrek gestort, en allebei krijgen we hetzelfde 'zakgeld' van 500 euro op onze eigen rekening gestort. Ook hebben we eigen spaarrekeningen. Van de 500 euro betalen we forse studieschulden af, telefoonrekening, kadoos, lunch, reisgeld, kleding, uitgaan etc. Boodschappen, vaste lasten, gezinsuitjes betalen we van de gezrek. Wat er overblijft storten we op de gezamenlijke spaarrekening.
Op dat moment was dat voor mijn man een enorm offer, omdat hij meer verdiende dan ik, veel meer overhield en toen ineens niet meer. Nu verdienen we ongeveer gelijk, dus minder heftig.
Ik krijg van mijn ouders jaarlijk ongeveer 1.500 en dat stop ik in gezinsvakanties/-aankopen zoals meubels. Mijn man krijgt soms kleinere bedragen, en als hij dat houdt vind ik dat geen probleem.
Ik snap je gevoel, maar ik denk dat je blij mag zijn met een man die zich niet in de schulden werkt. En als je je afvraagt of jij voorkomt in de toekomst waarin hij het geld uitgeeft, lijkt het net of je vindt dat je recht hebt op dat geld en dat je zijn liefde voor jou daaraan afmeet. VOlgens mij klopt dat niet helemaal. Voor veel mensen is sparen en zuinigheid een manier om angst voor het onbekende te bezweren. Zeker van iemand die zijn vader jong verloren heeft kan ik me dat goed voorstellen.
Op dat moment was dat voor mijn man een enorm offer, omdat hij meer verdiende dan ik, veel meer overhield en toen ineens niet meer. Nu verdienen we ongeveer gelijk, dus minder heftig.
Ik krijg van mijn ouders jaarlijk ongeveer 1.500 en dat stop ik in gezinsvakanties/-aankopen zoals meubels. Mijn man krijgt soms kleinere bedragen, en als hij dat houdt vind ik dat geen probleem.
Ik snap je gevoel, maar ik denk dat je blij mag zijn met een man die zich niet in de schulden werkt. En als je je afvraagt of jij voorkomt in de toekomst waarin hij het geld uitgeeft, lijkt het net of je vindt dat je recht hebt op dat geld en dat je zijn liefde voor jou daaraan afmeet. VOlgens mij klopt dat niet helemaal. Voor veel mensen is sparen en zuinigheid een manier om angst voor het onbekende te bezweren. Zeker van iemand die zijn vader jong verloren heeft kan ik me dat goed voorstellen.
donderdag 22 mei 2008 om 15:11
We hebben een aparte rekening. Hij verdiendt meer maar betaald dan ook alles aan het huis. Hypotheek, klusmaterialen (oud huis) Tuinsetje bijv. etc. etc. Gas water en licht hebben we verdeeld en voor de rest betaal ik de boodschappen en de huishoudelijke dingetjes. Nieuwe pan etc. Bij grote uitgaven, nieuwe televisie, droger etc. verdelen we de kosten. Maar vaak draagt hij iets meer bij. Ik vind het fijn dat we de rekeningen gesplitst hebben. Hij mag dan wel meer verdienen, ik houd elke maand het meeste over. Het is nogal een frutselman.
donderdag 22 mei 2008 om 15:16
quote:pruttel schreef op 22 mei 2008 @ 15:07:
By the way, ik heb geen partner, maar mocht ie er komen, dan moet hij voor mij gaan, niet voor mijn geld, want dat is van mij en ik ben ook niet van plan om het te gaan delen. Ieder voor zich, vaste lasten naar rato van inkomen.Ik snap dat niet. Ieder voor zich??? Je hebt toch een relatie? Misschien ben ik nu wel heel naief hoor, maar ik wil samen met mijn partner een leven opbouwen. Ik ga er niet vanuit dat we uit elkaar gaan, maar mocht zoiets wel gebeuren, dan wordt de boel gewoon door tweeen gedeeld.
By the way, ik heb geen partner, maar mocht ie er komen, dan moet hij voor mij gaan, niet voor mijn geld, want dat is van mij en ik ben ook niet van plan om het te gaan delen. Ieder voor zich, vaste lasten naar rato van inkomen.Ik snap dat niet. Ieder voor zich??? Je hebt toch een relatie? Misschien ben ik nu wel heel naief hoor, maar ik wil samen met mijn partner een leven opbouwen. Ik ga er niet vanuit dat we uit elkaar gaan, maar mocht zoiets wel gebeuren, dan wordt de boel gewoon door tweeen gedeeld.
donderdag 22 mei 2008 om 15:17
Hier gaat alles op 1 hoop en mijn man verdient meer dan ik, omdat ik minder uren werk, mijn salaris ligt op zichzelf hoger dan dat van hem. We betalen dus alles samen. Mijn man interesseert zich echt niet voor geld en heeft geen drang naar telkens het laatste, nieuwste duurste. Ik ook niet. Als ik iets koop voor mezelf vind hij dat leuk, en andersom ook. Over grotere uitgaven bijv, voor in huis iets of hogere bedragen overleggen we. Ik doe hier de administratie/sparen etc.
Mijn man zou zich daar in mijn ogen soms wat drukker over mogen maken.
Ik vind ook dat je erg jaloers overkomt en gelukkig besef je dat zelf ook. Dat je geen onverwachte cadeautjes krijgt zit volgens mij niet in het geld (hoeft niet veel te kosten) maar in zijn karakter. Praten jullie hier nooit over, jullie wonen al bijna 3 jaar samen? Het zal een beetje geven en nemen zijn qua ideeen over geld.sparen en wie betaalt wat. Ik weet wel, als mijn man de beschikking had over zoveel geld, hij dit met mij wilde delen. Maargoed, dan draait het toch om hoe je zelf in elkaar steekt. Aan de andere kant, wees blij dat er een grote spaarpot is en je niet elke maand in de zorgen zit over geld.
Mijn man zou zich daar in mijn ogen soms wat drukker over mogen maken.
Ik vind ook dat je erg jaloers overkomt en gelukkig besef je dat zelf ook. Dat je geen onverwachte cadeautjes krijgt zit volgens mij niet in het geld (hoeft niet veel te kosten) maar in zijn karakter. Praten jullie hier nooit over, jullie wonen al bijna 3 jaar samen? Het zal een beetje geven en nemen zijn qua ideeen over geld.sparen en wie betaalt wat. Ik weet wel, als mijn man de beschikking had over zoveel geld, hij dit met mij wilde delen. Maargoed, dan draait het toch om hoe je zelf in elkaar steekt. Aan de andere kant, wees blij dat er een grote spaarpot is en je niet elke maand in de zorgen zit over geld.
donderdag 22 mei 2008 om 15:17
Ik vind golddigger wat overdreven (ik neem aan dat er niet op Internet stond dat hij zo veel geld had, en een golddigger vind ik iemand die bewust op zoek is naar een rijke man), maar ik vind het wel vreemd dat je schrijft: nu begint er iets te knagen. Maar ik vraag me ook af of je nu vindt dat hij geld moet uitgeven, of dat je vindt dat hij weining aandacht voor je heeft? Dat je vindt dat hij romantischer moet zijn, en vaker moet laten zien dat hij om je geeft, bijvoorbeeld door bloemen mee te nemen?
donderdag 22 mei 2008 om 15:18
quote:peugootje106 schreef op 22 mei 2008 @ 14:55:
Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Dit stoort mij dan weer! Je ouders mogen toch doen wat ze willen met hun geld? Net zoals je vriend natuurlijk! Sjonge zeg, je bent 34, je zou op eigen benen moeten staan. Het is toch hartstikke mooi dat je weet dat ze bij zullen springen als het ECHT nodig is?
Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Dit stoort mij dan weer! Je ouders mogen toch doen wat ze willen met hun geld? Net zoals je vriend natuurlijk! Sjonge zeg, je bent 34, je zou op eigen benen moeten staan. Het is toch hartstikke mooi dat je weet dat ze bij zullen springen als het ECHT nodig is?
donderdag 22 mei 2008 om 15:19
quote:krokusje schreef op 22 mei 2008 @ 15:16:
[...]
Ik snap dat niet. Ieder voor zich??? Je hebt toch een relatie? Misschien ben ik nu wel heel naief hoor, maar ik wil samen met mijn partner een leven opbouwen. Ik ga er niet vanuit dat we uit elkaar gaan, maar mocht zoiets wel gebeuren, dan wordt de boel gewoon door tweeen gedeeld.Ja, dat is ook wel zo Ik denk op dit moment nogal gekleurd denk ik. En wel vanuit mijn relatie met mijn ex die nog maar net over is waarbij het er op het laatst ook op neer kwam dat hij het wel erg prettig vond dat ik genoeg geld heb en verdien. Hij was aan het profiteren en daar zal ik de volgende keer echt voor waken. TO klinkt net zo verongelukt en afgunstig als hij. Dat was even een trigger voor mij denk ik. Sorry iets te zwart wit van mij.
[...]
Ik snap dat niet. Ieder voor zich??? Je hebt toch een relatie? Misschien ben ik nu wel heel naief hoor, maar ik wil samen met mijn partner een leven opbouwen. Ik ga er niet vanuit dat we uit elkaar gaan, maar mocht zoiets wel gebeuren, dan wordt de boel gewoon door tweeen gedeeld.Ja, dat is ook wel zo Ik denk op dit moment nogal gekleurd denk ik. En wel vanuit mijn relatie met mijn ex die nog maar net over is waarbij het er op het laatst ook op neer kwam dat hij het wel erg prettig vond dat ik genoeg geld heb en verdien. Hij was aan het profiteren en daar zal ik de volgende keer echt voor waken. TO klinkt net zo verongelukt en afgunstig als hij. Dat was even een trigger voor mij denk ik. Sorry iets te zwart wit van mij.
donderdag 22 mei 2008 om 15:20
Oja, van mijn ouders krijgen we elk jaar wat geld, geen duizenden euro's maar meestal iets van 500 euro. Daar kopen we samen wat leuks van. En denk maar niet dat ik dat voor mezelf kan houden, want zijn naam staat ook altijd op de envelop!! (wat ik wel weer leuk vind want het geeft aan hoe goed mijn ouders met hem kunnen opschieten)
