Relaties
alle pijlers
zijn geld en jouw geld hoe regelen jullie dat?
donderdag 22 mei 2008 om 14:55
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
donderdag 22 mei 2008 om 15:53
quote:peugootje106 schreef op 22 mei 2008 @ 14:55:
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
donderdag 22 mei 2008 om 15:55
quote:peugootje106 schreef op 22 mei 2008 @ 14:55:
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Hoezo is het niet de bedoeling? Je zegt hier toch echt dat je het best jammer vindt dat hij je geen auto cadeau doet.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Hoezo is het niet de bedoeling? Je zegt hier toch echt dat je het best jammer vindt dat hij je geen auto cadeau doet.
donderdag 22 mei 2008 om 15:56
Toen mijn ex en ik samen begonnen, hadden we beiden ongeveer evenveel. Ik werkte al, hij studeerde nog en wij hebben altijd alles voor samen gedaan.
Maar dat was ook niet zo moeilijk, als je beiden begint vanuit ongeveer dezelfde situatie.
Mijn huidige partner en ik kregen een relatie toen we halverwege de dertig waren. Omdat er bij ons ook nogal een verschil was -en is- in vermogen, hebben we dat altijd gescheiden gehouden. Overigens hebben we beiden wel het nodige achter de hand, het is dus niet zo'n 1 : 10 verhouding als bij TO.
Van onze inkomens betalen we 75% aan de gezamelijke pot.
Wij zijn inderdaad op HV getrouwd, maar mocht 1 van ons beiden overlijden dan verandert dat in gemeenschap van goederen. Maar in geval van scheiding dus niet.
Ik vind overigens inkomen heel iets anders dan vermogen. Waarom zou ik -of TO- recht hebben op geld van zijn familie?
In ons geval leeft zijn vader ook niet meer en heeft zijn moeder dat kindsdeel al aan de kinderen uitgekeerd.
Mijn moeder leeft al heel lang niet meer, stiefmoeder is vorig jaar overleden en vader zit in en verpleeghuis. Toen mijn stiefmoeder wist dat ze niet lang meer te leven had, hebben wij (broer, zus, stiefbroer, stiefzus en ik) allemaal een schenking gehad.
Wij hebben ons huis laten verbouwen en de verbouwing hebben we van ons spaargeld fifty / fifty betaald.
Maar dat was ook niet zo moeilijk, als je beiden begint vanuit ongeveer dezelfde situatie.
Mijn huidige partner en ik kregen een relatie toen we halverwege de dertig waren. Omdat er bij ons ook nogal een verschil was -en is- in vermogen, hebben we dat altijd gescheiden gehouden. Overigens hebben we beiden wel het nodige achter de hand, het is dus niet zo'n 1 : 10 verhouding als bij TO.
Van onze inkomens betalen we 75% aan de gezamelijke pot.
Wij zijn inderdaad op HV getrouwd, maar mocht 1 van ons beiden overlijden dan verandert dat in gemeenschap van goederen. Maar in geval van scheiding dus niet.
Ik vind overigens inkomen heel iets anders dan vermogen. Waarom zou ik -of TO- recht hebben op geld van zijn familie?
In ons geval leeft zijn vader ook niet meer en heeft zijn moeder dat kindsdeel al aan de kinderen uitgekeerd.
Mijn moeder leeft al heel lang niet meer, stiefmoeder is vorig jaar overleden en vader zit in en verpleeghuis. Toen mijn stiefmoeder wist dat ze niet lang meer te leven had, hebben wij (broer, zus, stiefbroer, stiefzus en ik) allemaal een schenking gehad.
Wij hebben ons huis laten verbouwen en de verbouwing hebben we van ons spaargeld fifty / fifty betaald.
donderdag 22 mei 2008 om 15:57
quote:peugootje106 schreef op 22 mei 2008 @ 14:55:
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
Hallo Peugeootje 106,
helaas ga ik niet met je mee.
Zijn ontvangen schenkingen en geld zijn volledig zijn zaak, het heeft feitelijk en gevoelsmatig helemaal niets met jullie relatie te maken.
De één heeft wat meer dan de ander, dat kan.
Zo heeft hij wat meer geld maar jij hebt je leven lang een vader gehad.
Je hart, geest en misschien ook wel je ziel horen verwant te zijn aan elkaar.
Vertrouwen, liefde en begrip zijn de krachten waar een goede relatie door kan bestaan.
Niet op afgunst, afgunst maakt iets altijd (langzaam) kapot.
Wees tevreden met wat je wel hebt.
Een vriend die de helft van het huishouden betaalt is al heel wat, een vakantie door hem bekostigd is al helemaal mooi!
Of draai de rollen om: wees blij voor hem dat ie heeft wat ie nu heeft in zijn leven...
Zelfde geldt voor je ouders, het is hun zaak.
Hun hebben geld maar jij hebt weer wat anders waar je beter in bent.
En op jouw beurt ken je vast wel iemand in je kennissenkring die helemaal niets heeft behalve grote schulden (en dan heb jij weer veel meer geld dan hem...), en ook die persoon heeft dan vast wel weer een bepaalde goede eigenschap die hij beter beheerst dan een ander....een groot hart bijvoorbeeld, of gezelligheid, of een goede gezondheid.
Daarnaast "voelen" je ouders en je vriend het aan als je met (hun) geld in gedachten bezig bent...pas op!
Het is zeker niet bevorderlijk voor de relatie met je vriend of je ouders.
Zie het zo,
hoe zou jij het vinden als je dochter of vriend in gedachten en verbaal constant met jouw portomonnee of bankrekening bezig is?
Dan geef je toch juist geen geld en probeer je onderwerp te vermijden lijkt me...
groetjes Astrid
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond.
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid.
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris.
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106
Hallo Peugeootje 106,
helaas ga ik niet met je mee.
Zijn ontvangen schenkingen en geld zijn volledig zijn zaak, het heeft feitelijk en gevoelsmatig helemaal niets met jullie relatie te maken.
De één heeft wat meer dan de ander, dat kan.
Zo heeft hij wat meer geld maar jij hebt je leven lang een vader gehad.
Je hart, geest en misschien ook wel je ziel horen verwant te zijn aan elkaar.
Vertrouwen, liefde en begrip zijn de krachten waar een goede relatie door kan bestaan.
Niet op afgunst, afgunst maakt iets altijd (langzaam) kapot.
Wees tevreden met wat je wel hebt.
Een vriend die de helft van het huishouden betaalt is al heel wat, een vakantie door hem bekostigd is al helemaal mooi!
Of draai de rollen om: wees blij voor hem dat ie heeft wat ie nu heeft in zijn leven...
Zelfde geldt voor je ouders, het is hun zaak.
Hun hebben geld maar jij hebt weer wat anders waar je beter in bent.
En op jouw beurt ken je vast wel iemand in je kennissenkring die helemaal niets heeft behalve grote schulden (en dan heb jij weer veel meer geld dan hem...), en ook die persoon heeft dan vast wel weer een bepaalde goede eigenschap die hij beter beheerst dan een ander....een groot hart bijvoorbeeld, of gezelligheid, of een goede gezondheid.
Daarnaast "voelen" je ouders en je vriend het aan als je met (hun) geld in gedachten bezig bent...pas op!
Het is zeker niet bevorderlijk voor de relatie met je vriend of je ouders.
Zie het zo,
hoe zou jij het vinden als je dochter of vriend in gedachten en verbaal constant met jouw portomonnee of bankrekening bezig is?
Dan geef je toch juist geen geld en probeer je onderwerp te vermijden lijkt me...
groetjes Astrid
donderdag 22 mei 2008 om 15:58
Toen ik nog werkte keken wij naar de lasten en die verdeelden wij naar ratio over het inkomen (hij verdiende meer dus betaalde meer). Nu ben ik in goed overleg met hem gestopt met werken (kids etc) en doen wij alles van zijn geld. Nu heeft hij wel een vakantiewoning & 2 garages die hij verhuurt, het geld voor de verhuur komt gewoon op de en/of binnen, net de woning en garages zijn van hem, dat hebben wij ook zo beschreven in de partnervoorwaarden (wij hebben een geregistreerd partnerschap). Spaargeld etc hebben wij wel gewoon samengevoegd, ook al had hij meer dan ik.
donderdag 22 mei 2008 om 15:58
donderdag 22 mei 2008 om 16:01
quote:peugootje106 schreef op 22 mei 2008 @ 14:55:
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. Dat is helemaal niet lastig, maar juist slim: door jaarlijks vrijgesteld wat te schenken aan de kinderen wordt het vermogen van de ouders kleiner. Bij overlijden dus minder successierechten. Estate Planning noemen ze dat We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond. Is toch alleen maar goed dat iemand zo bewust met geld bezig is?
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid. Tja, dan blijft het geld dus van je ouders he?
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris. Misschien ook meer werken of wat anders gaan doen, waardoor je meer verdient?
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106Waarom is dat geld van jouw vriend in vredesnaam zo belangrijk voor je??
Ik heb een hele lieve vriend. We hebben elkaar via Internet leren kennen. We hebben nu ruim 3 jaar een relatie en in september 2005 zijn we gaan samenwonen op mijn adres. We zijn allebei 34 jaar oud. Ik heb allebei mijn ouders nog en hij heeft alleen zijn moeder. Zijn vader is overleden toen hij 2 was.Hij heeft dus nooit echt zijn vader gekend. Zijn vader was huisarts.
Nou knaagt het de laatste tijd steeds vaker bij mij. Het geval wil dat hij namelijk best wel heel veel geld heeft en ik kom niet eens boven de 5.000 euro aan spaargeld. En met heel veel geld bedoel ik dus meer dan 50.000 euro. Hij is zowiezo heel erg verstandig. Geeft alleen geld uit als er echt iets nodig is voor hem. Ik daarintegen heb nog een aantal wensen die ik niet zo makkelijk waar kan maken.
We hebben trouwens geen koophuis maar een huurhuis. Lasten zijn niet echt heel erg hoog.
Het lastige is alleen dat zijn moeder hem en alle 8 andere kinderen elk jaar een schenking krijgen van 4.000 euro. Dat is helemaal niet lastig, maar juist slim: door jaarlijks vrijgesteld wat te schenken aan de kinderen wordt het vermogen van de ouders kleiner. Bij overlijden dus minder successierechten. Estate Planning noemen ze dat We zijn welliswaar 2 x naar het Eiland Sint Maarten geweest omdat zijn zus daar voor 3 jaar werkzaam is. Dat heeft hij wel gewoon betaald. Maar voor de rest is het echt zuinig aan doen. En niet te veel geld uitgeven. We hebben geen gezamelijke rekening. Dus elke maand kijk ik op mijn rekening hoeveel de maandelijkse lasten zijn. En aan de hand daarvan maakt mijn vriend een bedrag over dat precies is afgerond. Is toch alleen maar goed dat iemand zo bewust met geld bezig is?
Ik ben dus best jaloers dat hij elk jaar een schenking krijgt. Mijn ouders daarintegen weten precies de betekenis van een schenking maar hebben dat nog nooit toegepast op mijn zus en mij. Tuurlijk als er echt een probleem was dan sprongen ze wel bij. Maar dan moest het ook wel een probleem zijn. Ze zullen niet zomaar zeggen "alsjeblieft hier heb je 5.000 euro doe er maar wat leuks mee" . Het is dus niet zo dat mijn ouders dat niet kunnen betalen. Ik weet dat ze het geld hebben. De verkoop van het huis van mijn oma en een erfenis van een ander familielid. Tja, dan blijft het geld dus van je ouders he?
Mijn vriend is ook niet romantisch hij is wel heel lief voor mij maar de enige keer dat hij met rozen kwam aanzetten was tijdens ons eerste afspraakje. Daarna nooit meer. Het initiatief moet echt van mijn kant komen als ik een keer uit eten wil. Of iets anders leuks wil gaan doen.
Hij houd de hand dus stevig op de knip. Best jammer vind ik dat. Mijn auto bijvoorbeeld krijgt kuren. Ik mag wel een nieuwe auto kopen maar dan zou mijn vriend mij het geld lenen. Ik krijg het dus niet cadeau. Zijn zus op Sint Maarten heeft toen ook verteld dat hij het geld veels te veel zit op te potten. En dat hij best mag rollen met het geld. Maar hij heeft gewoon geen wensen. Hij wil dat gebruiken voor later. Maar ja wat is later en kom in daar ook in voor. Een trouwerij bijvoorbeeld of het kopen van een huis. Ik zie hem er toe in staat om dan aan mij de helft terug te vragen.
Mijn vriend heeft ook nooit vakantiewerk gedaan. Ik wel moest ook wel om de schoolspullen te kunnen betalen en nieuwe kleren te kopen voor het nieuwe seizoen. Kwam dus niet echt aan sparen toe. En als ik al een beetje geld had dan ging het gelijk weer op aan de inrichting van het huis die ik nieuw kreeg dus vloerbedekking en gordijnen.
Hij houdt aan het einde van de maand nog ruim voldoende geld over en ik hou dan nog een stukje maand over. Ter info ik werk nu 32 uur dus verdien ook een stuk minder. Mijn vriend werkt 40 uur en heeft een lekker salaris. Misschien ook meer werken of wat anders gaan doen, waardoor je meer verdient?
Mijn vraag is eigenlijk: hoe is de situatie bij jullie geregeld. Wordt er moeilijk gedaan over geld als het er is. Of gaat het wat gemakkelijker er aan toe. En hoe regel je dat dan. Stop je de vaste lasten in een pot. Of is het een gemier en gepuzzel net zoals bij ons.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Groetjes van Peugootje 106Waarom is dat geld van jouw vriend in vredesnaam zo belangrijk voor je??
donderdag 22 mei 2008 om 16:05
Mijn man en ik zijn al samen sinds onze studietijd. We hadden allebei niks en gingen samenwonen. Vanaf dat moment was alles van ons samen en nog steeds. We hebben 1 gezamelijke betaalrekening en 1 gezamelijke spaarrekening. Mijn ouders hebben meer geld dan de ouders van mijn man. Hoewel we allebei inmiddels prima verdienen, hebben we het soms krap. Mijn ouders springen dan bij en geven ook vaak gewoon een extraatje (een paar keer per jaar 500 euro). Dat is voor ons beiden bedoeld.
Ik weet dat het normaal is om je eigen geld te hebben in een relatie, maar ik kan me er zelf niks bij voorstellen.
Ik weet dat het normaal is om je eigen geld te hebben in een relatie, maar ik kan me er zelf niks bij voorstellen.
donderdag 22 mei 2008 om 16:06
quote:peugootje106 schreef op 22 mei 2008 @ 15:51:
Ik heb trouwens heel lang 40 uur gewerkt tegen een loon waar ik ook niet mee uitkwam. Nu werk ik eindelijk eens een keer 32 uur in de week. 13e maand en zo heb ik toen dus veilig weggezet op mijn spaarrreking van mijn vorige werkgever. Ik zeg trouwens niet dat hij mijn nieuwe auto moet betalen. Daar zou ik me niet prettig bijvoelen. Is ook niet de bedoeling.Als je niet uitkomt met een salaris van 40 uur dan heb je een probleem denk ik. Maar wat heeft dat met deze situatie te maken?
Ik heb trouwens heel lang 40 uur gewerkt tegen een loon waar ik ook niet mee uitkwam. Nu werk ik eindelijk eens een keer 32 uur in de week. 13e maand en zo heb ik toen dus veilig weggezet op mijn spaarrreking van mijn vorige werkgever. Ik zeg trouwens niet dat hij mijn nieuwe auto moet betalen. Daar zou ik me niet prettig bijvoelen. Is ook niet de bedoeling.Als je niet uitkomt met een salaris van 40 uur dan heb je een probleem denk ik. Maar wat heeft dat met deze situatie te maken?
donderdag 22 mei 2008 om 16:07
Wij hebben ook beiden onze eigen rekening. Toch loopt het allemaal door elkaar. Ik verzorg de rekeningen e.d. en soms doe ik dat van zijn rekening, soms van de mijne. Net hoe het uitkomt hoor!
Het is allemaal van ons samen en we doen er niet moeilijk over eigenlijk!
Ik vind het prettig zoals het nu gaat. Die eigen rekeningen is eigenlijk zo gekomen toen we gingen samenwonen, we hadden beiden een rekening en hebben dat uit gemakzucht zo maar gehouden. Niet om het apart te houden, want als mijn geld op is dan maak ik geld over van zijn rekening naar de mijne;-)
Dat vertrouwen hoor je toch een beetje in elkaar te hebben vind ik hoor.
Het is allemaal van ons samen en we doen er niet moeilijk over eigenlijk!
Ik vind het prettig zoals het nu gaat. Die eigen rekeningen is eigenlijk zo gekomen toen we gingen samenwonen, we hadden beiden een rekening en hebben dat uit gemakzucht zo maar gehouden. Niet om het apart te houden, want als mijn geld op is dan maak ik geld over van zijn rekening naar de mijne;-)
Dat vertrouwen hoor je toch een beetje in elkaar te hebben vind ik hoor.
donderdag 22 mei 2008 om 16:07
donderdag 22 mei 2008 om 16:08
quote:peugootje106 schreef op 22 mei 2008 @ 15:51:
Ik heb trouwens heel lang 40 uur gewerkt tegen een loon waar ik ook niet mee uitkwam. Nu werk ik eindelijk eens een keer 32 uur in de week. 13e maand en zo heb ik toen dus veilig weggezet op mijn spaarrreking van mijn vorige werkgever. Ik zeg trouwens niet dat hij mijn nieuwe auto moet betalen. Daar zou ik me niet prettig bijvoelen. Is ook niet de bedoeling.Dat suggereer je anders wel.
Ik heb trouwens heel lang 40 uur gewerkt tegen een loon waar ik ook niet mee uitkwam. Nu werk ik eindelijk eens een keer 32 uur in de week. 13e maand en zo heb ik toen dus veilig weggezet op mijn spaarrreking van mijn vorige werkgever. Ik zeg trouwens niet dat hij mijn nieuwe auto moet betalen. Daar zou ik me niet prettig bijvoelen. Is ook niet de bedoeling.Dat suggereer je anders wel.
donderdag 22 mei 2008 om 16:13
persoonlijk, ik vind jou nogal hebberig......
Mijn moeder is altijd alleenstaand geweest, en heeft mij opgevoed, parttime gewerkt, en dus geen bulken met geld.
Laat ik nu een partner getroffen hebben die wel ouders heeft met een behoorlijke bulk met geld. Sja, dat wil niet zeggen dat zij ons onderhouden. Sterker nog, wij kunnen ons zelf prima onderhouden. Hij zou misschien wat toeschietelijker kunnen zijn ivm bijv., etentjes naar jou toe, maar die opmerking van die auto snap ik al helemaal niet.
Ik spaar voor mijn eigen auto, ook al zijn we getrouwd. En tuurlijk, als mijn partner geld over heeft, dan legt zij ook bij... alleen zijn wij wel al ruim 8 jaar bij elkaar en hebben we een gezamelijke rekening. Samen een koophuis, getrouwd in gemeenschap van goederen etc. Maar ik zal er NOOOIT om vragen.
Zo heeft mijn partner een schenking gekregen van haar ouders. 35000 euro om precies te zijn. Sja, das mooi mee genomen voor dr, mijn moeder kan dat niet, en doet dat dus ook niet. Als ik echt krap zit, dan zou mijn moeder wel proberen te helpen, maar dat kan niet in grote bedragen als schenkingen. Dat geld van de schenking? Dat mag ze lekker op dr eigen rekening zetten, en zelf bedenken wat ze daar mee wil doen. Wil ze dr allemaal prullaria van kopen, moet ze dat vooral doen, wil ze het als backup houden voor later, ook prima. Haar geld, zij heeft het gekregen van haar ouders, haar ouders hebben er hard voor gewerkt, en ik hoef daar geen duppie van te hebben.
Wil niet zeggen dat als ik er eens een leuk kadootje van krijg, dat ik er dan niet dankbaar voor ben, maar ze moet het zelf weten, en ik hoef daar niet in te delen.
Mijn moeder is altijd alleenstaand geweest, en heeft mij opgevoed, parttime gewerkt, en dus geen bulken met geld.
Laat ik nu een partner getroffen hebben die wel ouders heeft met een behoorlijke bulk met geld. Sja, dat wil niet zeggen dat zij ons onderhouden. Sterker nog, wij kunnen ons zelf prima onderhouden. Hij zou misschien wat toeschietelijker kunnen zijn ivm bijv., etentjes naar jou toe, maar die opmerking van die auto snap ik al helemaal niet.
Ik spaar voor mijn eigen auto, ook al zijn we getrouwd. En tuurlijk, als mijn partner geld over heeft, dan legt zij ook bij... alleen zijn wij wel al ruim 8 jaar bij elkaar en hebben we een gezamelijke rekening. Samen een koophuis, getrouwd in gemeenschap van goederen etc. Maar ik zal er NOOOIT om vragen.
Zo heeft mijn partner een schenking gekregen van haar ouders. 35000 euro om precies te zijn. Sja, das mooi mee genomen voor dr, mijn moeder kan dat niet, en doet dat dus ook niet. Als ik echt krap zit, dan zou mijn moeder wel proberen te helpen, maar dat kan niet in grote bedragen als schenkingen. Dat geld van de schenking? Dat mag ze lekker op dr eigen rekening zetten, en zelf bedenken wat ze daar mee wil doen. Wil ze dr allemaal prullaria van kopen, moet ze dat vooral doen, wil ze het als backup houden voor later, ook prima. Haar geld, zij heeft het gekregen van haar ouders, haar ouders hebben er hard voor gewerkt, en ik hoef daar geen duppie van te hebben.
Wil niet zeggen dat als ik er eens een leuk kadootje van krijg, dat ik er dan niet dankbaar voor ben, maar ze moet het zelf weten, en ik hoef daar niet in te delen.
donderdag 22 mei 2008 om 16:16
Ik krijg het gevoel alsof geld helemaal niet de issue is binnen de relatie. Alleen wel het belang dat vriendlief aan het geld schijnt te hechten.
Volgens mij komt peugeootje 106 wat tekort in de relatie, en dat bedoel ik niet op een lullige manier. Ik insinueer ook niet dat het om materiale zaken zou gaan. Volgens mij kom je aandacht tekort of heb je het gevoel dat je vriend niet genoeg rekening met je houdt en dat projecteer je op de financien.
Denk dat het geld helemaal geen rol zou spelen als in de relatie alles goed zat. Maar goed, dat is mijn mening.
Volgens mij komt peugeootje 106 wat tekort in de relatie, en dat bedoel ik niet op een lullige manier. Ik insinueer ook niet dat het om materiale zaken zou gaan. Volgens mij kom je aandacht tekort of heb je het gevoel dat je vriend niet genoeg rekening met je houdt en dat projecteer je op de financien.
Denk dat het geld helemaal geen rol zou spelen als in de relatie alles goed zat. Maar goed, dat is mijn mening.
donderdag 22 mei 2008 om 16:17
quote:Kim1981 schreef op 22 mei 2008 @ 16:16:
Ik krijg het gevoel alsof geld helemaal niet de issue is binnen de relatie. Alleen wel het belang dat vriendlief aan het geld schijnt te hechten.
Volgens mij komt peugeootje 106 wat tekort in de relatie, en dat bedoel ik niet op een lullige manier. Ik insinueer ook niet dat het om materiale zaken zou gaan. Volgens mij kom je aandacht tekort of heb je het gevoel dat je vriend niet genoeg rekening met je houdt en dat projecteer je op de financien.
Denk dat het geld helemaal geen rol zou spelen als in de relatie alles goed zat. Maar goed, dat is mijn mening.Zoiets had ik ook gesuggereerd, maar daar heeft TO nog niet op gereageerd.
Ik krijg het gevoel alsof geld helemaal niet de issue is binnen de relatie. Alleen wel het belang dat vriendlief aan het geld schijnt te hechten.
Volgens mij komt peugeootje 106 wat tekort in de relatie, en dat bedoel ik niet op een lullige manier. Ik insinueer ook niet dat het om materiale zaken zou gaan. Volgens mij kom je aandacht tekort of heb je het gevoel dat je vriend niet genoeg rekening met je houdt en dat projecteer je op de financien.
Denk dat het geld helemaal geen rol zou spelen als in de relatie alles goed zat. Maar goed, dat is mijn mening.Zoiets had ik ook gesuggereerd, maar daar heeft TO nog niet op gereageerd.
donderdag 22 mei 2008 om 16:18
quote:Kim1981 schreef op 22 mei 2008 @ 16:16:
Volgens mij kom je aandacht tekort of heb je het gevoel dat je vriend niet genoeg bankrekening met je houdt en dat projecteer je op de financien.
Denk dat het geld helemaal geen rol zou spelen als in de relatie alles goed zat. Maar goed, dat is mijn mening.
Volgens mij kom je aandacht tekort of heb je het gevoel dat je vriend niet genoeg bankrekening met je houdt en dat projecteer je op de financien.
Denk dat het geld helemaal geen rol zou spelen als in de relatie alles goed zat. Maar goed, dat is mijn mening.
donderdag 22 mei 2008 om 16:19
Binnen onze relatie ben ik degene met meer geld. Ik krijg, onregelmatig, wanneer mijn vader er zin in heeft, wel eens een schenking, manlief nooit. En toch is het mijn geld, niet het onze. Ondanks dat we getrouwd zijn (hier wel op huwelijkse voorwaarden ).
Qua vaste lasten werk ik 24 uur en man 40 uur. Ik zorg twee dagen in de week voor onze zoon. Wij hebben meerdere gezamenlijke rekeningen (vaste lasten, eetrekening, autorekening, gezamenlijke spaarrekening) en meerdere "eigen" rekeningen. We hebben de gezamenlijke lasten zo verdeeld dat we alletwee 300 euro per maand overhouden voor wat je ook wilt, de rest wordt verdeeld over de gezamenlijke rekeningen.
Mijn spaargeld hebben we bv wel gebruikt om een huis te kopen. En ik heb er ook wel eens een vakantie mee betaald. Maar dat was omdat ik die beslissing nam: hij heeft het niet aan me gevraagd.
Als ik je zo hoor, snap ik je vriend ook wel. Waarschijnlijk gooi jij het geld iets meer over de balk dan hij. Als hij mee zou gaan in jouw bestedingspatroon, is er zomaar een mogelijkheid dat over een paar jaar het geld op is.
Weet je, het is erg fijn als je een huis koopt, dat je wat in kan leggen. Het is überhaupt een enorm fijn idee om geld achter de hand te hebben, gewoon "voor het geval dat". Leuk dat zijn zus het idee heeft dat hij "het geld moet laten rollen", maar voor normale aankopen ga ik mijn spaargeld ook echt niet gebruiken. Daarvoor moeten mijn inkomsten maar genoeg zijn.
Je zou hooguit met hem kunnen bespreken, zoals hierboven geopperd, om naar rato vaste lasten te betalen. En misschien samen gaan sparen voor die bruiloft, of mischien zelfs die auto?
Qua vaste lasten werk ik 24 uur en man 40 uur. Ik zorg twee dagen in de week voor onze zoon. Wij hebben meerdere gezamenlijke rekeningen (vaste lasten, eetrekening, autorekening, gezamenlijke spaarrekening) en meerdere "eigen" rekeningen. We hebben de gezamenlijke lasten zo verdeeld dat we alletwee 300 euro per maand overhouden voor wat je ook wilt, de rest wordt verdeeld over de gezamenlijke rekeningen.
Mijn spaargeld hebben we bv wel gebruikt om een huis te kopen. En ik heb er ook wel eens een vakantie mee betaald. Maar dat was omdat ik die beslissing nam: hij heeft het niet aan me gevraagd.
Als ik je zo hoor, snap ik je vriend ook wel. Waarschijnlijk gooi jij het geld iets meer over de balk dan hij. Als hij mee zou gaan in jouw bestedingspatroon, is er zomaar een mogelijkheid dat over een paar jaar het geld op is.
Weet je, het is erg fijn als je een huis koopt, dat je wat in kan leggen. Het is überhaupt een enorm fijn idee om geld achter de hand te hebben, gewoon "voor het geval dat". Leuk dat zijn zus het idee heeft dat hij "het geld moet laten rollen", maar voor normale aankopen ga ik mijn spaargeld ook echt niet gebruiken. Daarvoor moeten mijn inkomsten maar genoeg zijn.
Je zou hooguit met hem kunnen bespreken, zoals hierboven geopperd, om naar rato vaste lasten te betalen. En misschien samen gaan sparen voor die bruiloft, of mischien zelfs die auto?
donderdag 22 mei 2008 om 16:20
