Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties deel III
woensdag 20 februari 2013 om 10:30
Deel I en deel II zijn een groot succes. We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen ... uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten...
woensdag 20 maart 2013 om 12:34
quote:blurred schreef op 20 maart 2013 @ 10:18:Voor de duidelijkheid: het ging hier om een heel gewone sterke drank, niet om 12 jaar oude whiskey of een speciale, dure editie.
Dan nog vind ik het onbeleefd om ernaar te vragen. Als je bij mensen te gast bent, zit je niet in een restaurant.
De gast zat verkeerd door koste wat het kost die borrel te willen, wetend dat de gastheer het eigenlijk niet wilde, en de gastvrouw zich in allerlei bochten moest gaan wringen.
Dan nog vind ik het onbeleefd om ernaar te vragen. Als je bij mensen te gast bent, zit je niet in een restaurant.
De gast zat verkeerd door koste wat het kost die borrel te willen, wetend dat de gastheer het eigenlijk niet wilde, en de gastvrouw zich in allerlei bochten moest gaan wringen.
woensdag 20 maart 2013 om 12:36
woensdag 20 maart 2013 om 12:56
De gast had het niet moeten vragen of de gastvrouw had moeten zeggen dat het er niet is. Dit is een onnodig ongemakkelijke situatie geworden. Ik vind die vriend niet eens per se gierig trouwens dat hij dat niet op verjaardagen schenkt. Ik kan er niet precies mijn vinger op leggen waarom ik dat niet gierig vind, maar ik vind best dat je een deel van je boodschappen apart kunt houden van de verjaardagsboodschappen. Iemand vraagt ook niet om de kipfilet uit je diepvries, zeg maar, al is dat een beetje anders.
moonlight: Hoezo is een comfortabele slip aandoen ook een must tijdens een wandeling? En als het die avond nou op meer uitloopt?
woensdag 20 maart 2013 om 13:23
Zolang je het zelf ook niet drinkt, vind ik een feestassortiment goed verdedigbaar.
Zou mooi zijn, omdat je champagne in huis hebt moet je het schenken, ongeacht de prijs mag je dat zelf bepalen toch?
Ik doe ook wel eens moeilijk naar man als blijkt dat net als ik zin heb in -willekeurig voorraadartikel- hij het zonder melden opgemaakt heeft. Als het een schaars artikel zou zijn (duur/boven budget, seizoensproduct) is het nog iets minder leuk. Die vrienden interesseren me dan niet.
Vrouw die dan stiekem gaat uitdelen zou ik die actie als partner niet kunnen waarderen vanwege stiekeme.
Zou mooi zijn, omdat je champagne in huis hebt moet je het schenken, ongeacht de prijs mag je dat zelf bepalen toch?
Ik doe ook wel eens moeilijk naar man als blijkt dat net als ik zin heb in -willekeurig voorraadartikel- hij het zonder melden opgemaakt heeft. Als het een schaars artikel zou zijn (duur/boven budget, seizoensproduct) is het nog iets minder leuk. Die vrienden interesseren me dan niet.
Vrouw die dan stiekem gaat uitdelen zou ik die actie als partner niet kunnen waarderen vanwege stiekeme.
woensdag 20 maart 2013 om 14:15
Nou zeg, wat een idee.. Champagne in huis en dan schenken op een feestje.. Waarschijnlijk zijn jullie feestjes een stuk formeler als de mijne. Mn vrienden en familie komen. En als ze ergens zin in hebben, wat niet direct in het zicht staat, mogen ze daar gerust om vragen. Maar waarschijnlijk is het dan al aangeboden. Ik geef niet veel feestjes, maar als ik het doe wordt het altijd laat, is het gezellig en maak niemand zich druk wat ze wel en niet aan de `gastvrouw` mogen vragen. Maar goed, duidelijk andere crowd dus.
woensdag 20 maart 2013 om 14:39
Die champagne is gewoon een voorbeeld.
Als ik een feestje geef koop ik nooit sterke drank. Gewoon omdat er normaliter niet om gevraagd wordt. Als ik weet dat er whiskeydrinkers kopen haal ik gewoon een standaardfles, dus niet die hele dure die mijn man altijd koopt.
Gierig? Misschien, maar de crisis slaat hier in huis hard toe dus ik heb geen 80 euro voor een fles drank over als het ook voor 20 kan.
Dus die dure flessen koopt hij nu ook niet, zoals je begrijpt. Maar hé misschien heb ik nog wel champagne om te proosten dat hij eindelijk weer een baan heeft, zou ik liever niet op een gewoon feestje schenken dus. Vooral niet omdat die fles ergens achter in de kast staat, dus hoe weten gasten dat we dat hebben? Een beetje in de kasten snuffelen zeker.
Als ik een feestje geef koop ik nooit sterke drank. Gewoon omdat er normaliter niet om gevraagd wordt. Als ik weet dat er whiskeydrinkers kopen haal ik gewoon een standaardfles, dus niet die hele dure die mijn man altijd koopt.
Gierig? Misschien, maar de crisis slaat hier in huis hard toe dus ik heb geen 80 euro voor een fles drank over als het ook voor 20 kan.
Dus die dure flessen koopt hij nu ook niet, zoals je begrijpt. Maar hé misschien heb ik nog wel champagne om te proosten dat hij eindelijk weer een baan heeft, zou ik liever niet op een gewoon feestje schenken dus. Vooral niet omdat die fles ergens achter in de kast staat, dus hoe weten gasten dat we dat hebben? Een beetje in de kasten snuffelen zeker.
woensdag 20 maart 2013 om 15:45
quote:mosdef schreef op 20 maart 2013 @ 14:15:
Waarschijnlijk zijn jullie feestjes een stuk formeler als de mijne. (...) Ik geef niet veel feestjes, maar als ik het doe wordt het altijd laat, is het gezellig en maak niemand zich druk wat ze wel en niet aan de `gastvrouw` mogen vragen. Maar goed, duidelijk andere crowd dus.
Gastvrouw is gewoon een woord dat aangeeft over dat het over de feestgever gaat, ik bedoel er niet mee dat het formeel is. Mijn feestjes zijn ook gezellig en informeel en al mijn vrienden zijn heel los in de omgang. En iedereen mag mijn kasten komen leegeten en doet dat ook geregeld. Maar vragen vind ik niet zo netjes, maar dat kan aan mij liggen, hoor. Ik heb liever dat ze dan zelf de kast openen. Dit gaat meer over manieren (nog zo'n formeel rotwoord) dan over gierigheid.
Ik had ook een keer een vriend die vroeg of ik nog een ander merk filterkoffie had dan ik had ingeschonken. Dat vond ik ook ongemakkelijk, het laat blijken dat wat ik heb ingeschonken niet lekker is. Je mag bij mij ook thee drinken, je mag je vieze koffie ook laten staan, ik zal er niks van zeggen. Maar ik vind het niet fijn of netjes als er kritiek komt op wat ik aanbied. Nu ik er langer over nadenk, is dat denk ik wat ik niet netjes vind aan een borrel vragen. Het is een soort van kritiek op het aanbod.
Waarschijnlijk zijn jullie feestjes een stuk formeler als de mijne. (...) Ik geef niet veel feestjes, maar als ik het doe wordt het altijd laat, is het gezellig en maak niemand zich druk wat ze wel en niet aan de `gastvrouw` mogen vragen. Maar goed, duidelijk andere crowd dus.
Gastvrouw is gewoon een woord dat aangeeft over dat het over de feestgever gaat, ik bedoel er niet mee dat het formeel is. Mijn feestjes zijn ook gezellig en informeel en al mijn vrienden zijn heel los in de omgang. En iedereen mag mijn kasten komen leegeten en doet dat ook geregeld. Maar vragen vind ik niet zo netjes, maar dat kan aan mij liggen, hoor. Ik heb liever dat ze dan zelf de kast openen. Dit gaat meer over manieren (nog zo'n formeel rotwoord) dan over gierigheid.
Ik had ook een keer een vriend die vroeg of ik nog een ander merk filterkoffie had dan ik had ingeschonken. Dat vond ik ook ongemakkelijk, het laat blijken dat wat ik heb ingeschonken niet lekker is. Je mag bij mij ook thee drinken, je mag je vieze koffie ook laten staan, ik zal er niks van zeggen. Maar ik vind het niet fijn of netjes als er kritiek komt op wat ik aanbied. Nu ik er langer over nadenk, is dat denk ik wat ik niet netjes vind aan een borrel vragen. Het is een soort van kritiek op het aanbod.
moonlight: Hoezo is een comfortabele slip aandoen ook een must tijdens een wandeling? En als het die avond nou op meer uitloopt?
woensdag 20 maart 2013 om 16:05
quote:Gisselle schreef op 26 februari 2013 @ 12:47:
Ik heb trouwens wel een keer een kerel aan de deur gehad die bij mij wilde schijten. Omdat er toen nog geen reguliere bus reed was er een soort mini busje in de wijk, die je van een verder gelegen bushalte naar je woning reed. Ik reed daar wel eens mee, dus die chauffeur wist waar ik woonde.
Op een ochtend werd er dus aangebeld en vroeg hij of hij bij mij naar de toilet mocht, hij vertelde dat hij de mobiele toilet die voor de chauffeurs was bedoeld maar ranzig vond.
Ik durfde eigenlijk geen nee te zeggen maar heb na zijn bezoekje de toilet goed ontsmet...bah zo vreemde dikke kerel op mijn wc.Ik ben echt enorm mosterd hoor, maar wat is dit een achterlijk iets dan???? Heel bizar.
Ik heb trouwens wel een keer een kerel aan de deur gehad die bij mij wilde schijten. Omdat er toen nog geen reguliere bus reed was er een soort mini busje in de wijk, die je van een verder gelegen bushalte naar je woning reed. Ik reed daar wel eens mee, dus die chauffeur wist waar ik woonde.
Op een ochtend werd er dus aangebeld en vroeg hij of hij bij mij naar de toilet mocht, hij vertelde dat hij de mobiele toilet die voor de chauffeurs was bedoeld maar ranzig vond.
Ik durfde eigenlijk geen nee te zeggen maar heb na zijn bezoekje de toilet goed ontsmet...bah zo vreemde dikke kerel op mijn wc.Ik ben echt enorm mosterd hoor, maar wat is dit een achterlijk iets dan???? Heel bizar.
woensdag 20 maart 2013 om 18:53
Die champagne was maar een voorbeeld. Toen ik nog vrijgezel was en de helft van mijn vrienden ook en het hier nog in huis paste, had ik feesten waarbij de gehele feestvoorraad opging. Behalve dan de normale rum die ik in huis had voor de één, en de zoete witte wijn (gruwel) voor de ander. En ook prosecco als het zo uitkwam met boodschappen doen/ de hype/ het weer/de aanbiedingen natuurlijk.
Er werd vrolijk geholpen, en wie naar de keuken ging nam vaak happen, drank mee terug voor meerdere mensen. Als de koude cola bijna op was werd dat vanzelf geregeld. Maar van mijn goede wijn bleef iedereen af, was ander etiket. Ging helemaal vanzelf goed. edit: feestwijn was normaal lekkere wijn, prima wijn die ik in het weekend ook dronk.
Er werd vrolijk geholpen, en wie naar de keuken ging nam vaak happen, drank mee terug voor meerdere mensen. Als de koude cola bijna op was werd dat vanzelf geregeld. Maar van mijn goede wijn bleef iedereen af, was ander etiket. Ging helemaal vanzelf goed. edit: feestwijn was normaal lekkere wijn, prima wijn die ik in het weekend ook dronk.
maandag 1 april 2013 om 00:09
Mijn schoonouders die een paar dagen naar de provincie zijn. Of wij de honden te eten willen geven. 1 blikje voer achtergelaten zodat wij zelf nieuwe moeten kopen. En ja, dat word bewust zo gedaan.
Ze hadden gisteren een begrafenis en kregen erna gelukkig te eten. Scheelt toch weer he, verzuchten ze dan voldaan. Walgelijk vind ik het.
Ze hadden gisteren een begrafenis en kregen erna gelukkig te eten. Scheelt toch weer he, verzuchten ze dan voldaan. Walgelijk vind ik het.
dinsdag 2 april 2013 om 09:32
dinsdag 2 april 2013 om 10:33
Toen ik student was had ik een vriend van 23 die nogal content was met zijn achtergrond. De familie woonde in een villa en er was een zak geld voor hem gereserveerd in het familiefonds. Zijn broer en zus hadden daar al een huis van gekocht (en direct afbetaald).
Mijn vriend vertelde me te pas en te onpas dat hij rijk was en dat hij nooit een hypotheek zou hoeven te betalen. Hij zou alleen maar werken als hem dat zo uitkwam. En -als we zouden trouwen- was dat op huwelijkse voorwaarden want ik moest niet denken dat ik aan zijn vermogen mocht komen.
Na enige maanden van geld voorschieten als we uit eten e.d. gingen bleek dat hij niet kon betalen want hij had geen pinpas. Hij moest zijn inkomsten (bijbaan, rente) inleveren bij zijn vader. Hij kreeg 7 euro zakgeld per week van zijn moeder.
Ik ging altijd naar hem toe in het weekend. Hij had 'geen zin' om naar mij toe te komen. Ik woonde in een kleine studentenkamer, maar hey, ik woonde niet bij mijn ouders die alles voor mij bepaalden. Na een gigantische ruzie bleek dat hij niet naar mij wilde komen want dat kostte geld. Wel 3 strippen met de toenmalige strippenkaart. Hij was serieus toen hij zei dat hij dat teveel geld vond.
Hij vond het blijkbaar normaal dat ik 2-3 keer in de week naar hem toe kwam, alles voor hem betaalde en het zou pikken dat ik blijkbaar geen 3 euro waard was, terwijl ik een arme student was. Wat ben ik nu gelukkig met mijn hardwerkende vriend die dag en nacht voor mij klaarstaat.
Mijn vriend vertelde me te pas en te onpas dat hij rijk was en dat hij nooit een hypotheek zou hoeven te betalen. Hij zou alleen maar werken als hem dat zo uitkwam. En -als we zouden trouwen- was dat op huwelijkse voorwaarden want ik moest niet denken dat ik aan zijn vermogen mocht komen.
Na enige maanden van geld voorschieten als we uit eten e.d. gingen bleek dat hij niet kon betalen want hij had geen pinpas. Hij moest zijn inkomsten (bijbaan, rente) inleveren bij zijn vader. Hij kreeg 7 euro zakgeld per week van zijn moeder.
Ik ging altijd naar hem toe in het weekend. Hij had 'geen zin' om naar mij toe te komen. Ik woonde in een kleine studentenkamer, maar hey, ik woonde niet bij mijn ouders die alles voor mij bepaalden. Na een gigantische ruzie bleek dat hij niet naar mij wilde komen want dat kostte geld. Wel 3 strippen met de toenmalige strippenkaart. Hij was serieus toen hij zei dat hij dat teveel geld vond.
Hij vond het blijkbaar normaal dat ik 2-3 keer in de week naar hem toe kwam, alles voor hem betaalde en het zou pikken dat ik blijkbaar geen 3 euro waard was, terwijl ik een arme student was. Wat ben ik nu gelukkig met mijn hardwerkende vriend die dag en nacht voor mij klaarstaat.
dinsdag 2 april 2013 om 12:36
quote:postzegel schreef op 02 april 2013 @ 10:33:
Toen ik student was had ik een vriend van 23 die nogal content was met zijn achtergrond. De familie woonde in een villa en er was een zak geld voor hem gereserveerd in het familiefonds. Zijn broer en zus hadden daar al een huis van gekocht (en direct afbetaald).
Mijn vriend vertelde me te pas en te onpas dat hij rijk was en dat hij nooit een hypotheek zou hoeven te betalen. Hij zou alleen maar werken als hem dat zo uitkwam. En -als we zouden trouwen- was dat op huwelijkse voorwaarden want ik moest niet denken dat ik aan zijn vermogen mocht komen.
Na enige maanden van geld voorschieten als we uit eten e.d. gingen bleek dat hij niet kon betalen want hij had geen pinpas. Hij moest zijn inkomsten (bijbaan, rente) inleveren bij zijn vader. Hij kreeg 7 euro zakgeld per week van zijn moeder.
Ik ging altijd naar hem toe in het weekend. Hij had 'geen zin' om naar mij toe te komen. Ik woonde in een kleine studentenkamer, maar hey, ik woonde niet bij mijn ouders die alles voor mij bepaalden. Na een gigantische ruzie bleek dat hij niet naar mij wilde komen want dat kostte geld. Wel 3 strippen met de toenmalige strippenkaart. Hij was serieus toen hij zei dat hij dat teveel geld vond.
Hij vond het blijkbaar normaal dat ik 2-3 keer in de week naar hem toe kwam, alles voor hem betaalde en het zou pikken dat ik blijkbaar geen 3 euro waard was, terwijl ik een arme student was. Wat ben ik nu gelukkig met mijn hardwerkende vriend die dag en nacht voor mij klaarstaat.Sommige mensen zijn zo arm die hebben alleen maar geld.........wat triest....zijn ouders hadden waarschijnlijk niet door dat ze een stakker van hem maakten.......
Toen ik student was had ik een vriend van 23 die nogal content was met zijn achtergrond. De familie woonde in een villa en er was een zak geld voor hem gereserveerd in het familiefonds. Zijn broer en zus hadden daar al een huis van gekocht (en direct afbetaald).
Mijn vriend vertelde me te pas en te onpas dat hij rijk was en dat hij nooit een hypotheek zou hoeven te betalen. Hij zou alleen maar werken als hem dat zo uitkwam. En -als we zouden trouwen- was dat op huwelijkse voorwaarden want ik moest niet denken dat ik aan zijn vermogen mocht komen.
Na enige maanden van geld voorschieten als we uit eten e.d. gingen bleek dat hij niet kon betalen want hij had geen pinpas. Hij moest zijn inkomsten (bijbaan, rente) inleveren bij zijn vader. Hij kreeg 7 euro zakgeld per week van zijn moeder.
Ik ging altijd naar hem toe in het weekend. Hij had 'geen zin' om naar mij toe te komen. Ik woonde in een kleine studentenkamer, maar hey, ik woonde niet bij mijn ouders die alles voor mij bepaalden. Na een gigantische ruzie bleek dat hij niet naar mij wilde komen want dat kostte geld. Wel 3 strippen met de toenmalige strippenkaart. Hij was serieus toen hij zei dat hij dat teveel geld vond.
Hij vond het blijkbaar normaal dat ik 2-3 keer in de week naar hem toe kwam, alles voor hem betaalde en het zou pikken dat ik blijkbaar geen 3 euro waard was, terwijl ik een arme student was. Wat ben ik nu gelukkig met mijn hardwerkende vriend die dag en nacht voor mij klaarstaat.Sommige mensen zijn zo arm die hebben alleen maar geld.........wat triest....zijn ouders hadden waarschijnlijk niet door dat ze een stakker van hem maakten.......
dinsdag 2 april 2013 om 23:59
Schoonouders zouden morgen terug komen, maar belden vanavond dat het vrijdag wordt. Ze belden sowieso al toen ze in de auto op weg waren om te 'vragen' of we de honden eten wilden geven.
Ze zetten on inderdaad steeds voor het blok, die arme hondjes zitten altijd in de achtertuin. en hebben een eenzaam leven. We doen het dan ook voor de hondjes.
Vriend heeft wel gezegd dat we hondenvoer moesten open en dat ie het geld terug wil. Schoonvader zei dat we ze dan maar een keer per dag moeten voeren.
Ze zetten on inderdaad steeds voor het blok, die arme hondjes zitten altijd in de achtertuin. en hebben een eenzaam leven. We doen het dan ook voor de hondjes.
Vriend heeft wel gezegd dat we hondenvoer moesten open en dat ie het geld terug wil. Schoonvader zei dat we ze dan maar een keer per dag moeten voeren.
