Gezondheid
alle pijlers
Diabetes and the City
woensdag 20 maart 2013 om 21:33
Welkom in Diabetes and the City.
Waar we over diabetes en aanverwante zaken praten.
Waar lopende gesprekken over deze zaken onverstoord doorgaan.
Waar we hypo's en hypers en aanverwante nare zaken gezamenlijk bestrijden.
Waar we al jaren geen onvertogen woord hebben geschreven.
Waar we al jaren complimenten krijgen over de sfeer in het topic.
Waar we dat nog jaren zo gaan houden.
Waar we elkaar steunen als het zwaar is.
Waar we elkaar uitlachen als we blunderen
Waar we genieten van elkaars geluksmomentjes
En waar we vooral heel veel van elkaar willen leren.
Waar we over diabetes en aanverwante zaken praten.
Waar lopende gesprekken over deze zaken onverstoord doorgaan.
Waar we hypo's en hypers en aanverwante nare zaken gezamenlijk bestrijden.
Waar we al jaren geen onvertogen woord hebben geschreven.
Waar we al jaren complimenten krijgen over de sfeer in het topic.
Waar we dat nog jaren zo gaan houden.
Waar we elkaar steunen als het zwaar is.
Waar we elkaar uitlachen als we blunderen
Waar we genieten van elkaars geluksmomentjes
En waar we vooral heel veel van elkaar willen leren.
donderdag 21 maart 2013 om 21:24
quote:Carmencita schreef op 21 maart 2013 @ 14:15:
Dag allemaal!
Heb een weekje vakantie maar heb het superdruk met allerlei afspraken en geregel. Net mijn nieuwe fiets opgehaald en hij is... smoking!!!! (en choco niet meer toch?)
Merk wel dat ik op die vrije drukke dagen minder ritme heb en daardoor te laat lunch en nu al 3 dagen op rij een hypo heb omdat ik te laat ben met eten, niet zo slim dus.
Ris: onderhand al een beetje aan het opknappen hoop ik?
En wat ik me afvroeg: Setter, hoe is het nu met je hormonen zonder spiraal?Hoe ver ben je in je zwangerschap?Ik kreeg op het einde (vanaf een week of 30)ook steeds vaker een hypo...
Dag allemaal!
Heb een weekje vakantie maar heb het superdruk met allerlei afspraken en geregel. Net mijn nieuwe fiets opgehaald en hij is... smoking!!!! (en choco niet meer toch?)
Merk wel dat ik op die vrije drukke dagen minder ritme heb en daardoor te laat lunch en nu al 3 dagen op rij een hypo heb omdat ik te laat ben met eten, niet zo slim dus.
Ris: onderhand al een beetje aan het opknappen hoop ik?
En wat ik me afvroeg: Setter, hoe is het nu met je hormonen zonder spiraal?Hoe ver ben je in je zwangerschap?Ik kreeg op het einde (vanaf een week of 30)ook steeds vaker een hypo...
donderdag 21 maart 2013 om 22:26
vrijdag 22 maart 2013 om 08:38
Oblix: Ik ben nu bijna 22 weken maar kan ze nu wel verklaren door gewoon te laat lunchen en wel steeds druk rondrennen.
(en dan sleep ik wel kiwi's en bekers yoghurt met lijnzaad mee maar dan nog..)
Van de internist begreep ik dat ik nu vooral lekker laag moet zitten (dus de 5.2 hba1c was mooi) maar dat ze je aan het eind van je zwangerschap juist liever wat hoger hebben dan dat je dan nog hypos hebt. Nou ja, ik doe mijn best en mail 2 keer per week mijn cijfers door en over het algemeen krijg ik "ga zo door" te horen.
(en dan sleep ik wel kiwi's en bekers yoghurt met lijnzaad mee maar dan nog..)
Van de internist begreep ik dat ik nu vooral lekker laag moet zitten (dus de 5.2 hba1c was mooi) maar dat ze je aan het eind van je zwangerschap juist liever wat hoger hebben dan dat je dan nog hypos hebt. Nou ja, ik doe mijn best en mail 2 keer per week mijn cijfers door en over het algemeen krijg ik "ga zo door" te horen.
vrijdag 22 maart 2013 om 15:40
zaterdag 23 maart 2013 om 11:35
Sorry dat ik inbreek, ik lees hier af en toe mee, wil nu even reageren op de vraag van Pixel over een sensor.
Ik heb zelf geen diabetes, maar heb de eer elke nacht te mogen slapen naast een heerlijke man met diabetes en een sensor. Nou ja, slapen.... We vervloeken het ding allebei regelmatig. Dan begint het ding s nachts te mekkeren over calibreren, over dat het contact is verloren, etc. Eerst werden de nachten verstoord door hoog en laag zitten, nu is het door de sensor. Tot zover de nadelen
Doordat de sensor op tijd waarschuwt blijft het s nachts bij dipjes ipv flinke hypo's, dat is echt een enorme verbetering en geruststelling. Hij heeft nu een jaar de sensor en hij begint nu pas echt stabiel te worden. Soms zit hij (of wij) een hele avond naar zijn grafiekjes te turen en zo hebben we al heel wat kunnen verbeteren. Het kost best wel veel tijd, maar zijn kwaliteit van leven is enorm verbeterd. Wij zijn er al over uit, dat als de verzekering ze niet meer zou vergoeden, hij de sensor blijft gebruiken. Dat zegt al genoeg denk ik!
Ik heb zelf geen diabetes, maar heb de eer elke nacht te mogen slapen naast een heerlijke man met diabetes en een sensor. Nou ja, slapen.... We vervloeken het ding allebei regelmatig. Dan begint het ding s nachts te mekkeren over calibreren, over dat het contact is verloren, etc. Eerst werden de nachten verstoord door hoog en laag zitten, nu is het door de sensor. Tot zover de nadelen
Doordat de sensor op tijd waarschuwt blijft het s nachts bij dipjes ipv flinke hypo's, dat is echt een enorme verbetering en geruststelling. Hij heeft nu een jaar de sensor en hij begint nu pas echt stabiel te worden. Soms zit hij (of wij) een hele avond naar zijn grafiekjes te turen en zo hebben we al heel wat kunnen verbeteren. Het kost best wel veel tijd, maar zijn kwaliteit van leven is enorm verbeterd. Wij zijn er al over uit, dat als de verzekering ze niet meer zou vergoeden, hij de sensor blijft gebruiken. Dat zegt al genoeg denk ik!
zaterdag 23 maart 2013 om 11:47
Thistle, op welke gronden heeft jouw man de sensor gekregen? Zomaar een vraag hoor.
Na de geboorte van onze jongste, 4,5 jaar geleden, is het met mijn suikers nooit meer geworden zoals het was. Ik had altijd een hba1c van 7, maar dat loopt de laatste tijd weer op. Eerst dacht ik nog dat ik moest ontzwangeren, toen had ik een nieuwe baan en dacht ik dat ik in een nieuw ritme moest komen. Pas vorig jaar juni toen ik fanatiek ging sporten en afvallen, werd het weer beter. In september kreeg ik hernia en heb ik heel erg mijn best gedaan om mijn waardes goed te houden, dat is gelukt. Tot ik in januari weer ging werken. Alles ligt weer overhoop. Ik heb niet af en toe een hoge waarde, ik heb af en toe een goede waarde tussen alle hypers.
Donderdag heb ik een afspraak met mijn dvk en ik ga het toch eens aankaarten. Ik ben zo moe en raak zo gefrustreerd van elke vingerprik dat dat mijn leven toch wel erg beinvloedt.
Ik wil gewoon eens weten waarom de ene diabeet wel een sensor krijgt en de andere niet.
Fijn dat je even je verhaal komt delen!
Ik heb vannacht eindelijk weer eens geslapen! Nog niet 8 uur aaneen, maar toch wel 3x 3 uur ofzo.... Heb heel laat mijn laatste ibuprofen gepakt en om half 4 vannacht nog 2 paracetamol. Dat mag, dus het was het proberen waard. De doofheid houdt aan en ook daar raak ik heel geïrriteerd van..... Er komt trouwens snot uit mijn oren..... .
Na de geboorte van onze jongste, 4,5 jaar geleden, is het met mijn suikers nooit meer geworden zoals het was. Ik had altijd een hba1c van 7, maar dat loopt de laatste tijd weer op. Eerst dacht ik nog dat ik moest ontzwangeren, toen had ik een nieuwe baan en dacht ik dat ik in een nieuw ritme moest komen. Pas vorig jaar juni toen ik fanatiek ging sporten en afvallen, werd het weer beter. In september kreeg ik hernia en heb ik heel erg mijn best gedaan om mijn waardes goed te houden, dat is gelukt. Tot ik in januari weer ging werken. Alles ligt weer overhoop. Ik heb niet af en toe een hoge waarde, ik heb af en toe een goede waarde tussen alle hypers.
Donderdag heb ik een afspraak met mijn dvk en ik ga het toch eens aankaarten. Ik ben zo moe en raak zo gefrustreerd van elke vingerprik dat dat mijn leven toch wel erg beinvloedt.
Ik wil gewoon eens weten waarom de ene diabeet wel een sensor krijgt en de andere niet.
Fijn dat je even je verhaal komt delen!
Ik heb vannacht eindelijk weer eens geslapen! Nog niet 8 uur aaneen, maar toch wel 3x 3 uur ofzo.... Heb heel laat mijn laatste ibuprofen gepakt en om half 4 vannacht nog 2 paracetamol. Dat mag, dus het was het proberen waard. De doofheid houdt aan en ook daar raak ik heel geïrriteerd van..... Er komt trouwens snot uit mijn oren..... .
zaterdag 23 maart 2013 om 13:03
Hij had 2-3 jaar geleden al een proefperiode een sensor gehad, dat was al een verbetering. Vorig jaar vroeg hij er eens naar bij de dvk en er is niet moeilijk over gedaan.
Ze hebben naar van alles en nog wat gekeken. Zijn persoon: hij is jong (eind 20) en analytisch, wat wel handig is met zoveel cijfers. Zijn suiker was erg instabiel. Hij had allerlei ontstekingen waardoor hij veel pijn had, heeft langere tijd diclofenac en later tramadol geslikt. Verder sliep hij s nachts door zijn hypo's heen. Hij was dan 2 dagen erna nog een wrak. En als dat elke week wel 1-2 keer gebeurt, dan ben je echt een bejaarde aan het worden.
Die ontstekingen zijn nu (vrijwel) weg. Hij heeft nog wel af en toe een hypo, maar dat is niet meer zo diep als eerst. Hij wordt ook gevoeliger. Vorig jaar voelde hij een hyper pas ruim boven de 25, nu voelt hij zich tegen de 20 al niet lekker en gaat even prikken. Dat moet je dus wel blijven doen he: je lijf vertrouwen. De sensor geeft regelmatig totaal verkeerde waarden en heeft een half uur vertraging. Van de andere diabeten die tegelijk met hem gestart zijn met de sensor zijn er al veel afgehaakt. En dat is niet voor niks....
Trouwens, de reden dat ik regelmatig met jullie meelees, is omdat ik via jullie een kijkje krijg in het 'gevoel' van een diabeet. Door jullie vrouwelijk kijk begrijp ik mijn man (en zijn frustraties en moeiten) weer een beetje beter!
Ze hebben naar van alles en nog wat gekeken. Zijn persoon: hij is jong (eind 20) en analytisch, wat wel handig is met zoveel cijfers. Zijn suiker was erg instabiel. Hij had allerlei ontstekingen waardoor hij veel pijn had, heeft langere tijd diclofenac en later tramadol geslikt. Verder sliep hij s nachts door zijn hypo's heen. Hij was dan 2 dagen erna nog een wrak. En als dat elke week wel 1-2 keer gebeurt, dan ben je echt een bejaarde aan het worden.
Die ontstekingen zijn nu (vrijwel) weg. Hij heeft nog wel af en toe een hypo, maar dat is niet meer zo diep als eerst. Hij wordt ook gevoeliger. Vorig jaar voelde hij een hyper pas ruim boven de 25, nu voelt hij zich tegen de 20 al niet lekker en gaat even prikken. Dat moet je dus wel blijven doen he: je lijf vertrouwen. De sensor geeft regelmatig totaal verkeerde waarden en heeft een half uur vertraging. Van de andere diabeten die tegelijk met hem gestart zijn met de sensor zijn er al veel afgehaakt. En dat is niet voor niks....
Trouwens, de reden dat ik regelmatig met jullie meelees, is omdat ik via jullie een kijkje krijg in het 'gevoel' van een diabeet. Door jullie vrouwelijk kijk begrijp ik mijn man (en zijn frustraties en moeiten) weer een beetje beter!
zaterdag 23 maart 2013 om 19:50
Dank je thistle, voor je informatie over de sensor. Ris, ik krijg em ook maar tien dagen hoor. In die tien dagen is het de bedoeling dat ik vanalles ga doen en dan kan kijken hoe mijn suikers reageren. Met name sporten is nu moeilijk, vind ik. Hoe hoog moet je zitten bij aanvang, moet je tussendoor eten, moet je vantevoren inschatten hoelang en hoe intensief je gaat sporten, hoeveel spuit je vantevoren etc. Ik kom mezelf heel regelmatig tegen met hardlopen en dan kunnen tien kilometers heel lang duren. Ik ben heel benieuwd!
Ris, kun je in jouw ziekenhuis ook niet een sensor lenen? Lijkt me dat het ziekenhuis waar ik kom daar niet uniek in is. Het is geen universitair ziekenhuis.
Nelladella: Prof Roep is toch bezig met het onderzoeken hoe de insuline producerende cellen van type 1 diabeten weer geactiveerd kunnen worden. Eerder dachten ze dat ze echt kapot waren maar hij schijnt ontdekt te hebben dat ze m de een of andere reden niet meer werken. Zoiets was het toch?
Thistle, fijn dat je op deze manier met ons meeleest. Ik spreek ook heel regelmatig met 'een vrouw van'.
Fijn vervolg van jullie weekend allemaal!
Ris, kun je in jouw ziekenhuis ook niet een sensor lenen? Lijkt me dat het ziekenhuis waar ik kom daar niet uniek in is. Het is geen universitair ziekenhuis.
Nelladella: Prof Roep is toch bezig met het onderzoeken hoe de insuline producerende cellen van type 1 diabeten weer geactiveerd kunnen worden. Eerder dachten ze dat ze echt kapot waren maar hij schijnt ontdekt te hebben dat ze m de een of andere reden niet meer werken. Zoiets was het toch?
Thistle, fijn dat je op deze manier met ons meeleest. Ik spreek ook heel regelmatig met 'een vrouw van'.
Fijn vervolg van jullie weekend allemaal!
zaterdag 23 maart 2013 om 22:57
Ik lees nu voor de tweede keer hier dat iemand van jullie ibuprofen slikt. Denken jullie erom dat ibuprofen (en alle pijnstillers uit dezelfde groep) slecht voor je nieren is? Een enkele keer een pil kan geen kwaad, maar als je het langdurig gebruikt, dan zou ik even met de internist overleggen of ibuprofen wel het aangewezen middel is. Mijn internist raadde het me af, vanwege het effect dat het op je nieren heeft.
Nu weet ik dat ik niet hetzelfde heb als jullie, maar jullie moeten ook zuinig zijn op je nieren. Vandaar dat ik het toch even noem.
Nu weet ik dat ik niet hetzelfde heb als jullie, maar jullie moeten ook zuinig zijn op je nieren. Vandaar dat ik het toch even noem.
zondag 24 maart 2013 om 00:11
@Thisle: hier geeft de sensor vrijwel nooit verkeerde waardes. Alleen bij een defecte sensor, en dat komt gelukkig niet zo vaak meer voor. Of een oude sensor (na zes dagen). Je moet de sensor wel goed gebruiken. Bijv. niet kalibreren als je in een heel harde stijging zit. Maar voor de rest ervaren wij 'em als zeer betrouwbaar, vooral de laatste twee jaar. Misschien heeft jouw vriend 'em langer geleden gehad?
N.B. Wij hebben de sensor wel al fulltime sinds 2007, en het heeft een jaar geduurd voor we er optimaal mee om wisten te gaan.
N.B. Wij hebben de sensor wel al fulltime sinds 2007, en het heeft een jaar geduurd voor we er optimaal mee om wisten te gaan.
zondag 24 maart 2013 om 10:23
Vrijdagavond, na een gezellig etentje bij de pizzeria met een vriendin, stap ik naar buiten en bam: pijn achterin mijn keel bij mijn neusholte
Gister ging het nog redelijk, warm inpakken en me niet te druk maken, maar vannacht lag ik elke 10 minuten te stikken van de benauwdheid. Vier kussens onder mijn hoofd gelegd, op mijn rug liggen in plaats van op mijn zij, maar niets hielp.
Ik dreef mijn bed uit vannacht, maar een uur geleden zat mijn temperatuur op 36.3, dus de koorts is weer weg. Wel heb ik hoge suikers.
Nou ja, hopelijk is het gauw weer over. Beter nu dan volgend weekend, want dan moet mijn ingreepje in het ziekenhuis uitgesteld worden. Hopelijk hoeft dat niet!
Gister ging het nog redelijk, warm inpakken en me niet te druk maken, maar vannacht lag ik elke 10 minuten te stikken van de benauwdheid. Vier kussens onder mijn hoofd gelegd, op mijn rug liggen in plaats van op mijn zij, maar niets hielp.
Ik dreef mijn bed uit vannacht, maar een uur geleden zat mijn temperatuur op 36.3, dus de koorts is weer weg. Wel heb ik hoge suikers.
Nou ja, hopelijk is het gauw weer over. Beter nu dan volgend weekend, want dan moet mijn ingreepje in het ziekenhuis uitgesteld worden. Hopelijk hoeft dat niet!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 24 maart 2013 om 12:01
Beeldig; de huisarts heeft nagekeken of ik ibuprofen mocht, het zou ook maar voor 10 dagen zijn. Bij de apotheek zeiden ze nog wel dat ik het niet in combi mag gebruiken met diclofenac die ik nog heb liggen van de hernia. Ik ga er wel lekker van k.o. dus.....
De doofheid houdt maar aan, maar nu lees ik net van een oud collega (met jarenlange ervaring met 4 kinderen en oorontstekingen) dat het wel tot 6 weken kan duren voor het helemaal hersteld is.
Hoe moet ik dat doen met werk? Die zitten echt niet te wachten op nog een ziekmelding van 6 weken (ben bijna volledig weer aan het werk). Maar als er meer mensen in één ruimte zijn die met elkaar (of tegen mij) praten, dan hoor ik er niks van. Je kan bij mij het huis leegroven als je het maar doet zonder dat ik het zie, want ik hoor je toch nie.....
Nelladella; ik ben afgestudeerd als IB-er, maar werk momenteel als RT-er op een school waar veel negativiteit is en daar kan ik slecht tegen.
Ik ben de laatste tijd erg bezig met wat ik nu echt wil. Ik word namelijk al lang niet meer heel blij van mijn werk. Het werk wat ik doe, vind ik wel super leuk, maar het feit dat er zoveel grenzen aan zitten (in dit geval door mijn huidige school gefabriceerde grenzen) waar ik het nut niet van inzie of wat totaal niet strookt met wat "de school" als missie heeft, ik snap dat niet. Hoe kun je het ene "prediken" en dan vervolgens iets totaal anders gaan doen? Maar dat doe ik zelf dus ook! Ben dus aan het kijken of ik dit op deze manier kan en wil volhouden.
Eigenlijk wil ik iets totaal anders gaan doen, maar ik weet nog niet wat, weg uit het verantwoording afleggen voor alle dingen die we goed doen in het onderwijs, maar (omdat we nou eenmaal met kinderen werken) waar we niet altijd invloed op kunnen uitoefenen.
La-die-la-die..... zondagochtend mijmeringen.....
Setter, hopelijk was dit het voor je en kan je ingreepje volgende week wel doorgaan. Ik herken het doorkomen van je nacht trouwens wel..... Dikke kus!
De doofheid houdt maar aan, maar nu lees ik net van een oud collega (met jarenlange ervaring met 4 kinderen en oorontstekingen) dat het wel tot 6 weken kan duren voor het helemaal hersteld is.
Hoe moet ik dat doen met werk? Die zitten echt niet te wachten op nog een ziekmelding van 6 weken (ben bijna volledig weer aan het werk). Maar als er meer mensen in één ruimte zijn die met elkaar (of tegen mij) praten, dan hoor ik er niks van. Je kan bij mij het huis leegroven als je het maar doet zonder dat ik het zie, want ik hoor je toch nie.....
Nelladella; ik ben afgestudeerd als IB-er, maar werk momenteel als RT-er op een school waar veel negativiteit is en daar kan ik slecht tegen.
Ik ben de laatste tijd erg bezig met wat ik nu echt wil. Ik word namelijk al lang niet meer heel blij van mijn werk. Het werk wat ik doe, vind ik wel super leuk, maar het feit dat er zoveel grenzen aan zitten (in dit geval door mijn huidige school gefabriceerde grenzen) waar ik het nut niet van inzie of wat totaal niet strookt met wat "de school" als missie heeft, ik snap dat niet. Hoe kun je het ene "prediken" en dan vervolgens iets totaal anders gaan doen? Maar dat doe ik zelf dus ook! Ben dus aan het kijken of ik dit op deze manier kan en wil volhouden.
Eigenlijk wil ik iets totaal anders gaan doen, maar ik weet nog niet wat, weg uit het verantwoording afleggen voor alle dingen die we goed doen in het onderwijs, maar (omdat we nou eenmaal met kinderen werken) waar we niet altijd invloed op kunnen uitoefenen.
La-die-la-die..... zondagochtend mijmeringen.....
Setter, hopelijk was dit het voor je en kan je ingreepje volgende week wel doorgaan. Ik herken het doorkomen van je nacht trouwens wel..... Dikke kus!
