Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
vrijdag 23 mei 2008 om 12:04
Ps Ja, dat hij een ideaalbeeld in stand houdt is herkenbaar! Het is niet op de realiteit gebaseerd, alles met haar is spannender en leuker. Kun jij helaas nu niet aan tippen maar let op...hij gaat beseffen wat hij met jou had en wat jij voor hem over hebt gehad. Kan zij weer niet aan tippen en ook zij heeft haar minpunten. Daar gaat hij snel achterkomen.
vrijdag 23 mei 2008 om 12:42
quote:moeki schreef op 23 mei 2008 @ 11:24:
Mijn vriend is overigens verliefd geworden op een ander, heeft iemand daar ook ervaring mee? Ik voel me namelijk extra rot bij de gedachte dat ik hem dingen niet kon geven en hij dat nu al bij een ander denkt te hebben gevonden! Ja, dat was ook de aanleiding voor mijn ex om het uit te maken. We leefden al ene tijd meer als goede vrienden samen dan als koppel. Aangezien we geen ruzie etc. hadden en het op zich goed hadden wilde we allebei niet toegeven dat er toch echt wel belangrijke dingen miste in de relatie. Toen hij verliefd werd op iemand anders was het voor hem duidelijk dat onze liefde was doodgebloed. Hij is overigens niet vreemdgegaan en is altijd heel eerlijk geweest. Hij heeft dan ook de tijd genomen de breuk van onze relatie te verwerken voordat hij iets deed met zijn gevoelens naar haar toe. een half jaar later vertelde hij mij dat ze nu inderdaad samen waren. Voor mij niet echt een schok aangezien ik dit al had verwacht, en gek genoeg gunde ik het hem ook. Nu, 4 jaar later zijn ze nog steeds samen en ben ik ook al een paar keer bij ze langsgeweest, wezen eten etc.
Mijn vriend is overigens verliefd geworden op een ander, heeft iemand daar ook ervaring mee? Ik voel me namelijk extra rot bij de gedachte dat ik hem dingen niet kon geven en hij dat nu al bij een ander denkt te hebben gevonden! Ja, dat was ook de aanleiding voor mijn ex om het uit te maken. We leefden al ene tijd meer als goede vrienden samen dan als koppel. Aangezien we geen ruzie etc. hadden en het op zich goed hadden wilde we allebei niet toegeven dat er toch echt wel belangrijke dingen miste in de relatie. Toen hij verliefd werd op iemand anders was het voor hem duidelijk dat onze liefde was doodgebloed. Hij is overigens niet vreemdgegaan en is altijd heel eerlijk geweest. Hij heeft dan ook de tijd genomen de breuk van onze relatie te verwerken voordat hij iets deed met zijn gevoelens naar haar toe. een half jaar later vertelde hij mij dat ze nu inderdaad samen waren. Voor mij niet echt een schok aangezien ik dit al had verwacht, en gek genoeg gunde ik het hem ook. Nu, 4 jaar later zijn ze nog steeds samen en ben ik ook al een paar keer bij ze langsgeweest, wezen eten etc.
vrijdag 23 mei 2008 om 12:50
Dat is natuurlijk ook een wezenlijk verschil; vreemdgaan tijdens de relatie of eerst uitmaken en dan door met die ander.
Mijn vriend biechtte het al snel op, kon er niet mee leven dat ons leven eigenlijk op een leugen was gebaseerd. En daardoor heb ik hem nog een kans gegeven, vanwege de eerlijkheid en openheid over alles.
Als het gaat zoals jij beschrijft dan is de kans groter, dat hun relatie het overleeft. Dan start je op een eerlijke manier.
Bij ons zat de relatie goed verder, alleen stress vanwege een verhuizing en drukke baan. En dacht dat hij er ook zo over dacht.
Mijn vriend biechtte het al snel op, kon er niet mee leven dat ons leven eigenlijk op een leugen was gebaseerd. En daardoor heb ik hem nog een kans gegeven, vanwege de eerlijkheid en openheid over alles.
Als het gaat zoals jij beschrijft dan is de kans groter, dat hun relatie het overleeft. Dan start je op een eerlijke manier.
Bij ons zat de relatie goed verder, alleen stress vanwege een verhuizing en drukke baan. En dacht dat hij er ook zo over dacht.
vrijdag 23 mei 2008 om 13:27
Hey Londongirl, ik zie nu ook wel in dat wij belangrijke dingen misten in onze relatie, inderdaad meer een broer-zus relatie...hij heeft wel het gevoel voor die ander toegelaten, hij is contact blijven zoeken (ondanks dat hij wist dat hij mij daar heel veel verdriet mee deed) omdat hij wilde uitvinden waarom hij dit zo voelde. Voor een stukje begrijp ik het maar hij heeft mij drie maanden zo enorm gekwetst dat het misschien makkelijker was geweest om toen een time-out te nemen.
Maar ja mijn vriend voelt zich ook verantwoordelijk naar mij toe.. ben mijn ouders vroeg verloren (hij was bij het hele ziekteproces en overlijden van mijn moeder) geen broers, zussen, dus ja een hechte band wat betreft ons verleden samen.
Ik hoop dat als het ergste verdriet weg is, ik er op een positieve manier naar kan gaan kijken dat het beter is om uit elkaar te zijn en dat we dan vrienden kunnen blijven. Maar dan heb ik eerst nog wat hobbels te nemen...
Maar ja mijn vriend voelt zich ook verantwoordelijk naar mij toe.. ben mijn ouders vroeg verloren (hij was bij het hele ziekteproces en overlijden van mijn moeder) geen broers, zussen, dus ja een hechte band wat betreft ons verleden samen.
Ik hoop dat als het ergste verdriet weg is, ik er op een positieve manier naar kan gaan kijken dat het beter is om uit elkaar te zijn en dat we dan vrienden kunnen blijven. Maar dan heb ik eerst nog wat hobbels te nemen...
vrijdag 23 mei 2008 om 20:23
Heej meiden..
Mijn vriend is vorig jaar wel een tijdje verliefd geweest op een ander, althans, dat dacht hij.
Uiteindelijk bleek dat niet zo te zijn, maar ik ben nu als de dood dat hij wel met haar gaat, zij is 19 en hij 32!
(plus nog eens de intelligentie van een.. een ja.. van niets eigenlijk, een amoebe of zo, en ja, hier spreekt mijn jaloerse ik)
Maar goed, hij heeft het recht dat te doen, heb ook m'n 'rebound' gehad, wat natuurlijk voor geen meter werkt
Moeki, mijn vriend blijft idd in het huis, maar we kunnen het nog niet verkopen omdat we anders heel veel schuld over houden, ook geen ideale situatie he..
Mijn vriend is vorig jaar wel een tijdje verliefd geweest op een ander, althans, dat dacht hij.
Uiteindelijk bleek dat niet zo te zijn, maar ik ben nu als de dood dat hij wel met haar gaat, zij is 19 en hij 32!
(plus nog eens de intelligentie van een.. een ja.. van niets eigenlijk, een amoebe of zo, en ja, hier spreekt mijn jaloerse ik)
Maar goed, hij heeft het recht dat te doen, heb ook m'n 'rebound' gehad, wat natuurlijk voor geen meter werkt
Moeki, mijn vriend blijft idd in het huis, maar we kunnen het nog niet verkopen omdat we anders heel veel schuld over houden, ook geen ideale situatie he..
zaterdag 24 mei 2008 om 09:40
Hier nog een zielig meisje, zoals sommige wel weten zijn ex en ik al eerder uit elkaar geweest vorig jaar precies om deze tijd
We hebben elkaar toen 4 maanden niet gezien en gesproken en kwamen er toen achter dat de liefde tussen ons niet op was, dat hij zijn bindingsangst onder controle had en dat hij wel vol voor me wilde gaan.
Nu een jaar na dato hebben we eergister besloten de stekker eruit te halen.
Wat ik wil in een relatie is niet wat hij geeft en omgekeerd.
En weet je, ergens ben ik bang, zo bang dat we elkaar weer zo gaan missen na een paar maanden dat we elkaar toch weer op gaan zoeken
Ik weet dat het beter is van niet
Ik weet dat hij mijn match niet is
Ik weet dat ik het laatste stukje naar zijn hart nooit krijg.
Eigenlijk weet ik gewoon dat ik meer van hem hield dan hij van mij
Hij hield wel van me, maar niet 100%
WAAROM waarom ben ik dan toch zo verdrietig?
Waarom kan ik niet opgelucht zijn dat de onzekerherid over is?
Waarom kan ik niet gewoon het knopje houden van uitzetten
Waarom hou ik vast aan iets wat niet was?
Waarom hou ik vast aan een illusie?
We hebben elkaar toen 4 maanden niet gezien en gesproken en kwamen er toen achter dat de liefde tussen ons niet op was, dat hij zijn bindingsangst onder controle had en dat hij wel vol voor me wilde gaan.
Nu een jaar na dato hebben we eergister besloten de stekker eruit te halen.
Wat ik wil in een relatie is niet wat hij geeft en omgekeerd.
En weet je, ergens ben ik bang, zo bang dat we elkaar weer zo gaan missen na een paar maanden dat we elkaar toch weer op gaan zoeken
Ik weet dat het beter is van niet
Ik weet dat hij mijn match niet is
Ik weet dat ik het laatste stukje naar zijn hart nooit krijg.
Eigenlijk weet ik gewoon dat ik meer van hem hield dan hij van mij
Hij hield wel van me, maar niet 100%
WAAROM waarom ben ik dan toch zo verdrietig?
Waarom kan ik niet opgelucht zijn dat de onzekerherid over is?
Waarom kan ik niet gewoon het knopje houden van uitzetten
Waarom hou ik vast aan iets wat niet was?
Waarom hou ik vast aan een illusie?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 09:53
Hoi Vlinder (en alle andere met liefdesverdriet...),
Ik weet hoe jij je voelt, ik zit er nu ook midden in. Sinds donderdagavond is de kogel door de kerk en ben ik weer alleen. Elke keer verbaas ik me weer hoeveel pijn en verdriet het doet. Hoe erg je van de kaart kan zijn. In ons geval was er op een gegeven moment niet meer genoeg liefde aanwezig om verder te gaan samen. Ik miste zijn commitment en het gevoel speciaal te zijn. Dat kon hij me ook niet meer geven, doordat het gevoel niet voldoende aanwezig was.
Het loslaten van iemand waar je van houdt is verschrikkelijk. Rationeel weet je dat er op een gegeven moment licht aan het eind van de tunnel is, maar wanneer dat zal zijn?? Je moet hoe het ook went of keert door die zure appel heen.
Wij woonde samen en momenteel moet er nog de verhuizing plaats vinden. Het is gelukkig mijn huis, dus ik kom zelf niet op straat te staan. Maar alles ademt hem natuurlijk uit en word ik continue herinnerd aan wat we hadden. Ook slaapt hij hier nog tot na het weekend. Je wordt wakker en je beseft dat de volgende keer dat je wakker wordt hij niet meer naast je zal liggen, nooit meer. De kleine dingen, samen wakker worden, samen in bed tv kijken, het lijkt nu zo'n groot gemis.
Zoals vaak bij liefdesverdriet kan ik niet meer eten, slapen en rook ik als een ketter... Je wordt heen en weer gesleept door emoties en waar je ook bent, het achtervolgt je.
Ik probeer natuurlijk de nodige afleiding te zoeken en maar continue me hart te luchten. Alleen een echte remedie tegen liefdesverdriet bestaat niet. (zou toch mooi zijn als ze dat een keer kunnen uitvinden..).
Iedereen die zich ook zo verschrikkelijk voelt, heel veel sterkte!! En ik hoop dat we wat hebben aan dit forum om zo ons hart te luchten.
Luna
Ik weet hoe jij je voelt, ik zit er nu ook midden in. Sinds donderdagavond is de kogel door de kerk en ben ik weer alleen. Elke keer verbaas ik me weer hoeveel pijn en verdriet het doet. Hoe erg je van de kaart kan zijn. In ons geval was er op een gegeven moment niet meer genoeg liefde aanwezig om verder te gaan samen. Ik miste zijn commitment en het gevoel speciaal te zijn. Dat kon hij me ook niet meer geven, doordat het gevoel niet voldoende aanwezig was.
Het loslaten van iemand waar je van houdt is verschrikkelijk. Rationeel weet je dat er op een gegeven moment licht aan het eind van de tunnel is, maar wanneer dat zal zijn?? Je moet hoe het ook went of keert door die zure appel heen.
Wij woonde samen en momenteel moet er nog de verhuizing plaats vinden. Het is gelukkig mijn huis, dus ik kom zelf niet op straat te staan. Maar alles ademt hem natuurlijk uit en word ik continue herinnerd aan wat we hadden. Ook slaapt hij hier nog tot na het weekend. Je wordt wakker en je beseft dat de volgende keer dat je wakker wordt hij niet meer naast je zal liggen, nooit meer. De kleine dingen, samen wakker worden, samen in bed tv kijken, het lijkt nu zo'n groot gemis.
Zoals vaak bij liefdesverdriet kan ik niet meer eten, slapen en rook ik als een ketter... Je wordt heen en weer gesleept door emoties en waar je ook bent, het achtervolgt je.
Ik probeer natuurlijk de nodige afleiding te zoeken en maar continue me hart te luchten. Alleen een echte remedie tegen liefdesverdriet bestaat niet. (zou toch mooi zijn als ze dat een keer kunnen uitvinden..).
Iedereen die zich ook zo verschrikkelijk voelt, heel veel sterkte!! En ik hoop dat we wat hebben aan dit forum om zo ons hart te luchten.
Luna
zaterdag 24 mei 2008 om 10:14
zaterdag 24 mei 2008 om 10:25
Allemaal een dikke !
@Summerdance: wat vind ik dat jammer om te horen! Als ik me goed herinner heb je toen je het de eerste keer uitgemaakt hebt, hier raad gevraagd omdat je zo'n drang had om hem te contacteren. Heb daar toen enkele keren op gereageerd. Daarna las ik dat jullie toch weer bij elkaar waren, heb dat toen nog wel wat opgevolgd.
Weet je, dit doet zeker pijn, maar probeer het zo te zien: jullie hebben het weer een kans gegeven, hebben er alles voor gedaan om het ok te krijgen (hij ook wel op zijn manier) en het is helaas niet gelukt. Nu kan je helemaal niet rationeel denken, daar is het nog te vers voor. Het is gelijk je zegt: hij kon jou niet geven wat jij wou, al dan niet bewust, en als dat zo bleef, ging je toch nooit echt gelukkig worden.
Veel sterkte! Schrijf en praat het maar van je af, hé!
Groetjes
@Summerdance: wat vind ik dat jammer om te horen! Als ik me goed herinner heb je toen je het de eerste keer uitgemaakt hebt, hier raad gevraagd omdat je zo'n drang had om hem te contacteren. Heb daar toen enkele keren op gereageerd. Daarna las ik dat jullie toch weer bij elkaar waren, heb dat toen nog wel wat opgevolgd.
Weet je, dit doet zeker pijn, maar probeer het zo te zien: jullie hebben het weer een kans gegeven, hebben er alles voor gedaan om het ok te krijgen (hij ook wel op zijn manier) en het is helaas niet gelukt. Nu kan je helemaal niet rationeel denken, daar is het nog te vers voor. Het is gelijk je zegt: hij kon jou niet geven wat jij wou, al dan niet bewust, en als dat zo bleef, ging je toch nooit echt gelukkig worden.
Veel sterkte! Schrijf en praat het maar van je af, hé!
Groetjes
zaterdag 24 mei 2008 om 11:00
Lieve Mellie, dat was ik ja.
En weet je wat het is...
Hoe dom het ook is, hoezeer ik ook weet dat dit echt echt echt niet gaat werken toch blijf ik hopen.
En das gek, want als ik het allemaal rationeel benader dan weet ik dat hij en ik niet passen
Ook hij heeft tot eergister zich kapot geprobeerd.
Ik denk dat dat het ook is....we probeerden te hard.
Het is er of het is er niet.
Bij ons was het er dus niet.
Weet wel dat de drang om te bellen nu een stuk minder is
De koek is op, das zuur, heel zuur maar hey ik kan in elk geval niet zeggen dat ik het niet geprobeerd heb.
Het laatste zinnetje wat je schrijft is zo waar Mellie
Als we hiermee door waren gegaan dan was ik (en hij ook) nooit echt gelukkig geworden.
Maar weer de teleurstelling, weer alleen, weer al die ellende
Ik hen er gewoon geen zin meer in
Ik dacht dat ik er bijna was..........
En weet je wat het is...
Hoe dom het ook is, hoezeer ik ook weet dat dit echt echt echt niet gaat werken toch blijf ik hopen.
En das gek, want als ik het allemaal rationeel benader dan weet ik dat hij en ik niet passen
Ook hij heeft tot eergister zich kapot geprobeerd.
Ik denk dat dat het ook is....we probeerden te hard.
Het is er of het is er niet.
Bij ons was het er dus niet.
Weet wel dat de drang om te bellen nu een stuk minder is
De koek is op, das zuur, heel zuur maar hey ik kan in elk geval niet zeggen dat ik het niet geprobeerd heb.
Het laatste zinnetje wat je schrijft is zo waar Mellie
Als we hiermee door waren gegaan dan was ik (en hij ook) nooit echt gelukkig geworden.
Maar weer de teleurstelling, weer alleen, weer al die ellende
Ik hen er gewoon geen zin meer in
Ik dacht dat ik er bijna was..........
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 11:25
Lieve Summerdance, wat een k** situatie!
Ik herken het, wij zijn ook al eerder uit elkaar geweest, weer geprobeerd, ging niet, zucht.
Rook me ook te pletter, en gister met drank op heb ik hem zo'n emo sms gestuurd, ook al zo slim.
(ik stuurde ook echt 'waar ben je' hij: 'in bed' ik: 'zal ik langs komen om een knuffel te brengen?' hij: 'beter van niet' AHHHH, zo dom!!)
Nou goed, de zon schijnt, m'n sigaretten zijn nog niet op en de kater is niet heel immens
Ik herken het, wij zijn ook al eerder uit elkaar geweest, weer geprobeerd, ging niet, zucht.
Rook me ook te pletter, en gister met drank op heb ik hem zo'n emo sms gestuurd, ook al zo slim.
(ik stuurde ook echt 'waar ben je' hij: 'in bed' ik: 'zal ik langs komen om een knuffel te brengen?' hij: 'beter van niet' AHHHH, zo dom!!)
Nou goed, de zon schijnt, m'n sigaretten zijn nog niet op en de kater is niet heel immens
zaterdag 24 mei 2008 om 11:59
Dat is nog het meest frusterende. Je haalt alles uit de kast om het te laten slagen, maar het heeft aan het eind van de rit geen ruk zin gehad. Rationeel weet je inderdaad dat dit het beste is, uiteindelijk waren jullie (we) toch wel op dat punt beland..
Maar emotioneel voel je je zoveel anders.
Je moet elke keer je verstand gebruiken en jezelf vertellen dat dit het beste is. Maar die constante tweestrijd met gevoel en verstand...
Ik durf niet eens aan de drank (van de ene kant fijn), want ik weet dat ik me daar nog veeeeeeeeeeeel vervelender van ga voelen en inderdaad, ga je van die smsjes sturen waarvan je achteraf denkt...PFFFF.....waar ben ik mee bezig.
Ga nog maar eens een sigaret roken (heb direct een slof ingeslagen...ben nog net niet op de helft
Maar emotioneel voel je je zoveel anders.
Je moet elke keer je verstand gebruiken en jezelf vertellen dat dit het beste is. Maar die constante tweestrijd met gevoel en verstand...
Ik durf niet eens aan de drank (van de ene kant fijn), want ik weet dat ik me daar nog veeeeeeeeeeeel vervelender van ga voelen en inderdaad, ga je van die smsjes sturen waarvan je achteraf denkt...PFFFF.....waar ben ik mee bezig.
Ga nog maar eens een sigaret roken (heb direct een slof ingeslagen...ben nog net niet op de helft
zaterdag 24 mei 2008 om 12:12
smssen kan ik niet, ik kan geen nummers onthouden en heb alles maar dan ook alles gewist..
En weet je meiden, ik weet dat het geen zin heeft, ik wil me weer sterk voelen, zeker voelen, niet meer op mijn tenen hoeven lopen
Ga ik dat met hem ooit krijgen?
Nee!
Dat ene zinnetje herhaal ik wel 10 miljoen x per dag tegen mezelf.
En idd, ik ook alweer vol aan de nicotine (mijn tanden voelen er zelfs stroef van)
Wankel een beetje tussen zwelgen in zelfmedelijden of de sterke vrouw zijn.
Vlinder en Luna zullen we bij deze afspreken NOOIT maar dan ook NOOIT terug te gaan naar onze exen.
En Luna das idd het meest frustrerende, alles uit de kast halen een jaar lang weer en precies voor de kat zijn K**.
Succes ladies, ik duik op de bank, ik denk dat zwelgen vandaag de beste optie is, ja het is mooi weer en NEE ik heb nergens zin in
Was ik maar Formule 1 fan dan had ik de hele dag autootjes kunnen kijken
En weet je meiden, ik weet dat het geen zin heeft, ik wil me weer sterk voelen, zeker voelen, niet meer op mijn tenen hoeven lopen
Ga ik dat met hem ooit krijgen?
Nee!
Dat ene zinnetje herhaal ik wel 10 miljoen x per dag tegen mezelf.
En idd, ik ook alweer vol aan de nicotine (mijn tanden voelen er zelfs stroef van)
Wankel een beetje tussen zwelgen in zelfmedelijden of de sterke vrouw zijn.
Vlinder en Luna zullen we bij deze afspreken NOOIT maar dan ook NOOIT terug te gaan naar onze exen.
En Luna das idd het meest frustrerende, alles uit de kast halen een jaar lang weer en precies voor de kat zijn K**.
Succes ladies, ik duik op de bank, ik denk dat zwelgen vandaag de beste optie is, ja het is mooi weer en NEE ik heb nergens zin in
Was ik maar Formule 1 fan dan had ik de hele dag autootjes kunnen kijken
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 13:29
Ja echt!
Luna, dat is zo!
Ik heb dat ook, je denkt wat heeft het voor zin?!
Ik heb echt van de acht jaar, zeven jaar gedacht dat dit de liefde van m'n leven was, en toch lukt het niet.
Volgens andere forummers raak je dat cynisme wel weer kwijt en verlies je je weer in een andere liefde, nou ja, lekkere dooddoener maar de tijd zal het leren.
Summerdance, ik beloof je bij deze dat ik niet meer terug ga, en over een half jaar zullen we hier kunnen melden dat we ons goed voelen en dat het de beste beslissing ooit is geweest
(toch? hoop ik....)
(gelukkig ben ik wel formule 1 fan en ga dus idd naar rondrijdende autootjes kijken (oh en me longen volledig geasfalteerd roken hihi))
Luna, dat is zo!
Ik heb dat ook, je denkt wat heeft het voor zin?!
Ik heb echt van de acht jaar, zeven jaar gedacht dat dit de liefde van m'n leven was, en toch lukt het niet.
Volgens andere forummers raak je dat cynisme wel weer kwijt en verlies je je weer in een andere liefde, nou ja, lekkere dooddoener maar de tijd zal het leren.
Summerdance, ik beloof je bij deze dat ik niet meer terug ga, en over een half jaar zullen we hier kunnen melden dat we ons goed voelen en dat het de beste beslissing ooit is geweest
(toch? hoop ik....)
(gelukkig ben ik wel formule 1 fan en ga dus idd naar rondrijdende autootjes kijken (oh en me longen volledig geasfalteerd roken hihi))
zaterdag 24 mei 2008 om 14:42
Ik doe het ook Vlinder, ik ga NIET meer terug (ik hoop zo dat hij er ook zo over denkt, of nee dat hoop ik ook weer niet...shit shit shit, als die dubbele gedachtes)
Weet je wat ik de dooddoener van deze week vond?
Summer, je hebt 32 jaar lang zonder deze man gedaan, dat gaat je de rest van je leven ook wel lukken...
En wat nou, wat nou als een heel klein stukje van me dat nou simpelweg niet wil?
Jajajaja ik WEET dat ik die gedachte los moet laten om verder te kunnen.
Als iemand me kan vertellen HOE
En ik begin maar weer eens aan een sigaret!
Weet je wat ik de dooddoener van deze week vond?
Summer, je hebt 32 jaar lang zonder deze man gedaan, dat gaat je de rest van je leven ook wel lukken...
En wat nou, wat nou als een heel klein stukje van me dat nou simpelweg niet wil?
Jajajaja ik WEET dat ik die gedachte los moet laten om verder te kunnen.
Als iemand me kan vertellen HOE
En ik begin maar weer eens aan een sigaret!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 15:14
zaterdag 24 mei 2008 om 15:37
Vlinder daar moet ik ook ff helemaal niet aan denken zeg!
Wat ook zou helpen.gewoon denderend ZELF verliefd worden op een ander.
Wat natuurlijk een onmogelijke opgave is want er zin er maar 1 in je hoofd, hard, lijf enz enz.
Kortom, we zijn ff gedoemd om ons zo te voelen.
Wat ook zou helpen.gewoon denderend ZELF verliefd worden op een ander.
Wat natuurlijk een onmogelijke opgave is want er zin er maar 1 in je hoofd, hard, lijf enz enz.
Kortom, we zijn ff gedoemd om ons zo te voelen.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 15:50
Haha ja ik ben bang van wel *steekt weer eens een sigaret op*
Ik moet zeggen, ik heb een tijdje gescharreld met een man waar ik niet verliefd op was, het hielp wel enigszins, gewoon als afleiding.
Totdat je dan een liedje op de radio hoort wat emoties oproept en dan wil je weer zo snel mogelijk van em af, dat dan weer wel.
Ik moet zeggen, ik heb een tijdje gescharreld met een man waar ik niet verliefd op was, het hielp wel enigszins, gewoon als afleiding.
Totdat je dan een liedje op de radio hoort wat emoties oproept en dan wil je weer zo snel mogelijk van em af, dat dan weer wel.
zaterdag 24 mei 2008 om 17:01
Pffffffffffff.....wordt moe van mezelf, elke keer als ik weer een jankbui voel opkomen roep ik naar mezelf dat het echt echt beter is.
Maar ik mis hem zo
Wil zo graag weten of hij me ook mist
Schiet daar geen ene mallemoer mee op dat weet ik ook wel, maar even om een hoekje kijken
Even ook zijn verdriet zien
Ik voel mezelf ff heel dom, heel verdrietig en vooral heel eenzaam
Maar ik mis hem zo
Wil zo graag weten of hij me ook mist
Schiet daar geen ene mallemoer mee op dat weet ik ook wel, maar even om een hoekje kijken
Even ook zijn verdriet zien
Ik voel mezelf ff heel dom, heel verdrietig en vooral heel eenzaam
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 17:49
Vlinder en Summerdance, wat een herkenbaarheid!
Ook ik heb er een punt achter gezet, we passen gewoon niet bij elkaar. Maar waarom lig ik dan vanochtend toch weer te huilen op de bank en hoop ik toch bij elk smsje dat het van hem is? Gelukkig is de eerste dag van het weekend goed gegaan, heb gedouched en mezelf gedwongen de stad in te gaan en heb het eigenlijk prima naar m'n zin gehad, ook alleen. Toen ik terugliep, liep ik zachtjes te zingen: "Ik kom er wel overheen, ook al ben ik dan alleen." Kinderachtig misschien, maar het kwam spontaan en ik vond het een goed teken voor mezelf.
Ik vind het knap dat jullie het beloven om niet meer terug te gaan, ik ben zover nog niet. Als hij nu zou vragen of hij vanavond langs mocht komen, dan zou ik ja zeggen, terwijl ik aan de andere kant weet dat ik me dan weer in het hele drama zou storten...
Die tegenstrijdige gevoelens maken het inderdaad moeilijk... Ik zou ook heel graag willen weten of hij mij mist of aan me denkt...
Ook ik heb er een punt achter gezet, we passen gewoon niet bij elkaar. Maar waarom lig ik dan vanochtend toch weer te huilen op de bank en hoop ik toch bij elk smsje dat het van hem is? Gelukkig is de eerste dag van het weekend goed gegaan, heb gedouched en mezelf gedwongen de stad in te gaan en heb het eigenlijk prima naar m'n zin gehad, ook alleen. Toen ik terugliep, liep ik zachtjes te zingen: "Ik kom er wel overheen, ook al ben ik dan alleen." Kinderachtig misschien, maar het kwam spontaan en ik vond het een goed teken voor mezelf.
Ik vind het knap dat jullie het beloven om niet meer terug te gaan, ik ben zover nog niet. Als hij nu zou vragen of hij vanavond langs mocht komen, dan zou ik ja zeggen, terwijl ik aan de andere kant weet dat ik me dan weer in het hele drama zou storten...
Die tegenstrijdige gevoelens maken het inderdaad moeilijk... Ik zou ook heel graag willen weten of hij mij mist of aan me denkt...
zaterdag 24 mei 2008 om 17:58
Summerdance: wat jammer om te horen! Ik volgde jouw antwoorden altijd een beetje in topics; kreeg er een beetje hoop van (als je begrijpt wat ik bedoel...) Het klonk zo goed en hoopvol allemaal...
Ik herken het gevoel van meer van hem houden dan hij andersom doet. Mijn ex hield (houdt) ook van me, maar anders dan ik van hem. Niet genoeg voor een relatie met alles erop en eraan.
voor jou en voor alle anderen hier met liefdesverdriet.
Ik herken het gevoel van meer van hem houden dan hij andersom doet. Mijn ex hield (houdt) ook van me, maar anders dan ik van hem. Niet genoeg voor een relatie met alles erop en eraan.
voor jou en voor alle anderen hier met liefdesverdriet.
zaterdag 24 mei 2008 om 18:09
Hier ook een die moe wordt van zichzelf...
Ik ben vanmiddag naar een vriendin gegaan. Lekker van me af praat, maar na zo'n 4 uur kreeg ik toch echt de kolder in de kop en móést ik weg... Zou blijven eten (alsof ik een hap door mijn keel krijg...), maar ik kon geen seconde blijven zitten. Zo out of the blue. In de auto terug naar huis weer de ogen uit mijn kop gejankt. Nog een wonder dat ik overigens heelhuids thuis ben gearriveerd... Mezelf niet tegen kunnen houden mijn ex een zielig en dus onnodig smsje te sturen... Overal willen zijn en nergens... AAARRHHHGGGG...
Ja, alle dooddoeners hebben bij mij ook al de revue gepasseerd. Snap ik zelf ook allemaal wel, maar het voelt nu eenmaal even héél anders!!!!
Ik heb straks de helft van zijn spullen al op de studeerkamer geflikkerd. In de hoop dat dat een beter gevoel gaf (ja 1 minuut..). En inmiddels heb ik alweer de 375ste sigaret opgestoken (overdrijven is hopelijk geen bezwaar op dit topic..?).
Er vanuitgaande dat deze buien de komende weken (maanden?? poeh..) nog zullen komen stemt me nou niet bepaald vrolijk.
@Summerdance, ik begrijp heel goed dat je wilt weten of hij je ook mist en dat je even zijn verdriet wilt zien. Ik heb het verdriet wel gezien bij mijn ex en hoe stom het ook klinkt, dat voelt wel prettig. Ondanks dat hij deze beslissing heeft genomen heeft hij het ook moeilijk. Ik ben ook niet zomaar plotsklaps uit zijn systeem. En dat zal ongetwijfeld ook voor jou ex gelden.
Hebben jullie trouwens ook last van het feit dat elk schijtdingetje je herinnerd aan je ex?? Ook zo dodelijk vermoeiend. Ik liep in de supermarkt en zelfs sommige etenswaren herinnerde me aan hem (goh, dat eet ie altijd 's ochtends, goh, hier hebben we samen gelopen, en vooral in de verleden tijd praten: mijn vriend..euh ex.. mijn schoonmoeder..euhh mijn ex schoonmoeder)
En bij deze beloof ik ook plechtig niet meer terug te gaan. Om de simpele reden dat het niet meer kan (hij wil het vast ook niet). Je verdriet wordt er alleen maar groter van en ik vind dit wel even ruim voldoende....
(dit berichtje is overigens onder voorbehoud van typefouten, ik zit hier als een bezettene te typen :-S )
Ik ben vanmiddag naar een vriendin gegaan. Lekker van me af praat, maar na zo'n 4 uur kreeg ik toch echt de kolder in de kop en móést ik weg... Zou blijven eten (alsof ik een hap door mijn keel krijg...), maar ik kon geen seconde blijven zitten. Zo out of the blue. In de auto terug naar huis weer de ogen uit mijn kop gejankt. Nog een wonder dat ik overigens heelhuids thuis ben gearriveerd... Mezelf niet tegen kunnen houden mijn ex een zielig en dus onnodig smsje te sturen... Overal willen zijn en nergens... AAARRHHHGGGG...
Ja, alle dooddoeners hebben bij mij ook al de revue gepasseerd. Snap ik zelf ook allemaal wel, maar het voelt nu eenmaal even héél anders!!!!
Ik heb straks de helft van zijn spullen al op de studeerkamer geflikkerd. In de hoop dat dat een beter gevoel gaf (ja 1 minuut..). En inmiddels heb ik alweer de 375ste sigaret opgestoken (overdrijven is hopelijk geen bezwaar op dit topic..?).
Er vanuitgaande dat deze buien de komende weken (maanden?? poeh..) nog zullen komen stemt me nou niet bepaald vrolijk.
@Summerdance, ik begrijp heel goed dat je wilt weten of hij je ook mist en dat je even zijn verdriet wilt zien. Ik heb het verdriet wel gezien bij mijn ex en hoe stom het ook klinkt, dat voelt wel prettig. Ondanks dat hij deze beslissing heeft genomen heeft hij het ook moeilijk. Ik ben ook niet zomaar plotsklaps uit zijn systeem. En dat zal ongetwijfeld ook voor jou ex gelden.
Hebben jullie trouwens ook last van het feit dat elk schijtdingetje je herinnerd aan je ex?? Ook zo dodelijk vermoeiend. Ik liep in de supermarkt en zelfs sommige etenswaren herinnerde me aan hem (goh, dat eet ie altijd 's ochtends, goh, hier hebben we samen gelopen, en vooral in de verleden tijd praten: mijn vriend..euh ex.. mijn schoonmoeder..euhh mijn ex schoonmoeder)
En bij deze beloof ik ook plechtig niet meer terug te gaan. Om de simpele reden dat het niet meer kan (hij wil het vast ook niet). Je verdriet wordt er alleen maar groter van en ik vind dit wel even ruim voldoende....
(dit berichtje is overigens onder voorbehoud van typefouten, ik zit hier als een bezettene te typen :-S )
zaterdag 24 mei 2008 om 18:14
@AnnBritt: erg herkenbaar. Zo is het bij mij ook. Ik houd meer van hem dan hij van mij. Althans ook niet voldoende voor een goede relatie... (wat is dat toch met die mannen)...
Ook voor jou en de rest hier
Ik ga even de nieuwe viva lezen, met name de rubriek: waarom we steeds eerder op elkaar uitgekeken raken....
Ook voor jou en de rest hier
Ik ga even de nieuwe viva lezen, met name de rubriek: waarom we steeds eerder op elkaar uitgekeken raken....
zaterdag 24 mei 2008 om 18:18
Ja Luna, die herinneringen zijn ook bekend. Vanmiddag zag ik bonbons gevuld(of gemaakt van) een bepaald alcoholisch drankje wat mijn ex erg lekker vindt. Ik overwoog om het te kopen en het desnoods naar hem op te sturen. Niet gedaan!
Bij zulk soort dingen moet ik echt mezelf verstandelijk toespreken (zoals "Pech voor hem, dat krijgt hij dus niet meer..").
Maar ook nu ben ik toch weer online op msn, stiekem om hem toch nog te 'zien' te krijgen. En dat terwijl ik zélf niet meer met hem kon leven! Niet te bevatten...
Bij zulk soort dingen moet ik echt mezelf verstandelijk toespreken (zoals "Pech voor hem, dat krijgt hij dus niet meer..").
Maar ook nu ben ik toch weer online op msn, stiekem om hem toch nog te 'zien' te krijgen. En dat terwijl ik zélf niet meer met hem kon leven! Niet te bevatten...
