Gezondheid
alle pijlers
mijn man is een narcist
vrijdag 15 maart 2013 om 21:02
Ik heb 22 jaar geleden mijn man leren kennen. Na 2 jaar zijn we gaan samenwonen. Ik wilde dit eigenlijk niet maar mijn dreigde dat ik onze relatie op het spel zette als ik niet met hem ging samenwonen. Eigenlijk had ik er op dat moment al een punt achter moeten zetten maar dat heb ik dus niet gedaan. Ik heb al een aantal banen voor hem op kunnen zeggen, bv. omdat hem de werktijden niet aanstonden. Ik vind het moeilijk om voor mezelf op te komen. Na de geboorte van ons kind heb ik een postpartum depressie gehad, ben opgenomen geweest en heb toen geleerd meer voor mezelf op te komen. En dat is volgens mijn man het probleem:ik meen voor mezelf op te moeten komen. Daarvoor hadden we nooit problemen(in zijn ogen). Maar mijn man wordt ook steeds erger. Vanaf dat ons kind 5 jaar was heeft hij 3 jaar niets met ons kind gedaan, echt niets! Hij vind dat hij zijn gang moet kunnen gaan, met werk en in vrije tijd. Hij doet ons kind beloftes en komt die niet na. Hij scheld ons kind uit voor o.a. sukkel(doet hij bij mij ook), zegt andere gemene dingen, dreigt hem pijn te doen en dat dat dan de schuld is van ons kind en soms blijft het niet bij dreigen. Ons kind voelt zich al een tijdje geestelijk niet goed.Nu zul je waarschijnlijk denken: waarom ga je niet met je kind weg? Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. Ben op internet aan het lezen geweest. Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.Ik heb mijn man verteld dat ik vermoed dat hij een narcistisch persoonlijkheidsstoornis heeft. Hij heeft er over gelezen en herkent zichzelf hierin. Hij wil proberen te veranderen maar gezien eerdere pogingen mislukt zijn heb ik hier niet veel vertrouwen in.Wat betreft hem en mij: daar is het al te laat voor. er is te veel gebeurd. Hij weet dat als ik blijf , ik dat voor ons kind doe. Maar eigenlijk kan ik zo ook niet door. Ben al sinds eind 2011 depressief. Heb sinds de geboorte van ons kind min of meer niet meer gewerkt. Heb al 7 jaar geen hobby(is geen geld voor zegt mijn man, voor zijn hobby's natuurlijk wel) Hij heeft alleen vrede met dingen die hij zelf gedaan heeft. Hoe ik ook mijn best doe in het huishouden, hij had het altijd beter gedaan.
Heb in april een afspraak bij maatschappelijk werkster, wil er via gesprekken achter zien te komen wat ik moet doen: blijven of vertrekken.
Ik zal blij zijn met iedere reactie want ik weet niet hoe ik hier uit moet komen!
Heb in april een afspraak bij maatschappelijk werkster, wil er via gesprekken achter zien te komen wat ik moet doen: blijven of vertrekken.
Ik zal blij zijn met iedere reactie want ik weet niet hoe ik hier uit moet komen!
vrijdag 22 maart 2013 om 11:26
Ik heb zo'n moeder. En ik heb er soms een wat bitter gevoel over dat mijn vader wegging bij haar omdat ze was zoals ze was maar nooit het feit recht heeft willen aankijken dat hij een jong en weerloos kind bij haar achter liet.
Ik begrijp heel goed hoe kapot je bent. En dat je gezonde instincten lang geleden al diep begraven zijn, dat gebeurt bij zulke mensen als je niet op tijd weggaat en maar blijft incasseren. Zoek hulp, nu. En grijp de gedachte vast dat je gáát, hoe dan ook, binnenkort, voor zowel je kind als voor jou.
Het etiket maakt niets uit. Het gaat nu om jou en je kind. Je man zal nooit veranderen.
Ik begrijp heel goed hoe kapot je bent. En dat je gezonde instincten lang geleden al diep begraven zijn, dat gebeurt bij zulke mensen als je niet op tijd weggaat en maar blijft incasseren. Zoek hulp, nu. En grijp de gedachte vast dat je gáát, hoe dan ook, binnenkort, voor zowel je kind als voor jou.
Het etiket maakt niets uit. Het gaat nu om jou en je kind. Je man zal nooit veranderen.
dinsdag 2 april 2013 om 12:56
Mijn moeder was ook een narcist en het heeft mij veranderd. Het heeft me veel tijd gekost om te zien dat het haar probleem was en niet het mijne, maar nog steeds ben ik in wezen een angstig mens. Hierdoor ben ik ook in een relatie met een narcist beland, nu ook al zo'n 25 jaar. Het was gedrag wat ik kende en waar ik mee had leren omgaan. Ik ben in essentie niet ongelukkig, ik laat alles langs mijn rug afglijden en het overgrote gedeelte van de tijd is de relatie goed. Maar ik heb wel besloten geen kinderen in deze relatie te laten komen, omdat ik niet wilde dat zij ook mijn jeugd kregen.
Als je niet zelf weg wil, doe het dan voor je kind. Ik kan je uit ervaring zeggen, dat je het kind voor zijn leven iets negatiefs meegeeft als je het niet doet.
Als je niet zelf weg wil, doe het dan voor je kind. Ik kan je uit ervaring zeggen, dat je het kind voor zijn leven iets negatiefs meegeeft als je het niet doet.
dinsdag 2 april 2013 om 13:07
Op welke site staat dat je beter bij elkaar kunt blijven als je niet regelmatig afgeranseld wordt ?????
Jouw kinds geluk hangt nu van jóuw beslissing af!!
Ik hoop dat je dat beseft! Heel zijn zelfbeeld in ieder geval het grootste deel wordt gevormd door zijn omgeving.
Zijn toekomst als volwassen persoon ligt in jouw handen.
Misschien wordt het met dit besef makkelijker om een keuze te maken?
Jouw kinds geluk hangt nu van jóuw beslissing af!!
Ik hoop dat je dat beseft! Heel zijn zelfbeeld in ieder geval het grootste deel wordt gevormd door zijn omgeving.
Zijn toekomst als volwassen persoon ligt in jouw handen.
Misschien wordt het met dit besef makkelijker om een keuze te maken?
