Seks
alle pijlers
Minnaar deel 19.
maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
donderdag 4 april 2013 om 12:33
ik gooi ook effe mijn frustratie erin !!
Hier is het dus ook ineens zoveel minder contact, gister ineen helemaal niks noppes nada
De dagen daarvoor was het al minder en minder.
Zouden deze week een date plannen, kan hij niet rond krijgen thuis en op het werk. Prima heb ik alle begrip voor en heb gezegd dat ik wel hoor wanneer hij meer tijd heeft.
Ik snap die ommekeer zo ineens niet..
Ik word er dus eerst onzeker van ( is dit het begin van het einde ) en dan word ik pissed en moet ik me gaan beheersen om niet weer als eerste een appje eruit te gooien.
Hij reageert dus wel als ik begin te appen .......
Nu voel ik me dus echt een zeikwijf maar is het dan zo verdomd lastig om gewoon te zeggen " ik heb het druk, geen tijd voor je of ik wil iets minder contact nu "??
Hier is het dus ook ineens zoveel minder contact, gister ineen helemaal niks noppes nada
De dagen daarvoor was het al minder en minder.
Zouden deze week een date plannen, kan hij niet rond krijgen thuis en op het werk. Prima heb ik alle begrip voor en heb gezegd dat ik wel hoor wanneer hij meer tijd heeft.
Ik snap die ommekeer zo ineens niet..
Ik word er dus eerst onzeker van ( is dit het begin van het einde ) en dan word ik pissed en moet ik me gaan beheersen om niet weer als eerste een appje eruit te gooien.
Hij reageert dus wel als ik begin te appen .......
Nu voel ik me dus echt een zeikwijf maar is het dan zo verdomd lastig om gewoon te zeggen " ik heb het druk, geen tijd voor je of ik wil iets minder contact nu "??
donderdag 4 april 2013 om 12:54
Ik zie al wel dat ik mij nog even wat meer moet verdiepen in dit topic......vandaar dat ik niet zoveel reageer
Silver ik herken helemaal wat je nu schrijft , heel vervelend en geen idee wat je eraan kunt doen want ik heb nu precies hetzelfde. Gisteren gemailt om binnenkort eens een keer gegaan lunchen samen en dan verder kijken wat de dag brengt....hij gaf aan dat het hem erg gezellig leek en dat was het.....!!! Dus wat nu?
Silver ik herken helemaal wat je nu schrijft , heel vervelend en geen idee wat je eraan kunt doen want ik heb nu precies hetzelfde. Gisteren gemailt om binnenkort eens een keer gegaan lunchen samen en dan verder kijken wat de dag brengt....hij gaf aan dat het hem erg gezellig leek en dat was het.....!!! Dus wat nu?
donderdag 4 april 2013 om 13:04
quote:silver1977 schreef op 04 april 2013 @ 12:33:
ik gooi ook effe mijn frustratie erin !!
Nu voel ik me dus echt een zeikwijf maar is het dan zo verdomd lastig om gewoon te zeggen " ik heb het druk, geen tijd voor je of ik wil iets minder contact nu "??
Stiekem moet ik wel lachen.... want het schijnt dat wij vrouwen er dus anders in staan dan mannen? Of is dat te kort door de bocht?
Ik denk dat we duidelijk moeten zijn in wat we verwachten.
Als je gewend bent elke dag kontakt te hebben (meerdere malen per dag) en het gaat opeens stukken minder zonder dat nr2 dat aangegeven heeft..... dan voelt dat gewoon lullig.
Als je er wat van zegt vind je jezelf een zeikwijf. Maar als je er niks van zegt ga je je steeds rotter voelen. En in mijn geval ga ik dan ook kortaf reageren als ie wel eens wat stuurt.
Ik denk dat je mag vragen en mag verwachten van nr2 dat hij dat van te voren aan geeft. Dat ie weinig tijd heeft.
Ik heb dat gedaan... en het lijkt er op dat ie in ieder geval moeite doet om te reageren. Ook al is het maar een simpel berichtje dat ie het te druk heeft om te reageren
(wat ik minder fijn vond om te zien was dat ie destijds te weinig tijd had om te reageren, maar wel tijd had om even naar een chatroom te gaan, vond ik erg lullig. Niet het feit dat ie daarheen gaat, dat weet ik nou eenmaal, en ik chat soms ook.)
ik gooi ook effe mijn frustratie erin !!
Nu voel ik me dus echt een zeikwijf maar is het dan zo verdomd lastig om gewoon te zeggen " ik heb het druk, geen tijd voor je of ik wil iets minder contact nu "??
Stiekem moet ik wel lachen.... want het schijnt dat wij vrouwen er dus anders in staan dan mannen? Of is dat te kort door de bocht?
Ik denk dat we duidelijk moeten zijn in wat we verwachten.
Als je gewend bent elke dag kontakt te hebben (meerdere malen per dag) en het gaat opeens stukken minder zonder dat nr2 dat aangegeven heeft..... dan voelt dat gewoon lullig.
Als je er wat van zegt vind je jezelf een zeikwijf. Maar als je er niks van zegt ga je je steeds rotter voelen. En in mijn geval ga ik dan ook kortaf reageren als ie wel eens wat stuurt.
Ik denk dat je mag vragen en mag verwachten van nr2 dat hij dat van te voren aan geeft. Dat ie weinig tijd heeft.
Ik heb dat gedaan... en het lijkt er op dat ie in ieder geval moeite doet om te reageren. Ook al is het maar een simpel berichtje dat ie het te druk heeft om te reageren
(wat ik minder fijn vond om te zien was dat ie destijds te weinig tijd had om te reageren, maar wel tijd had om even naar een chatroom te gaan, vond ik erg lullig. Niet het feit dat ie daarheen gaat, dat weet ik nou eenmaal, en ik chat soms ook.)
donderdag 4 april 2013 om 13:45
donderdag 4 april 2013 om 14:06
Weer zó herkenbaar! Gisteravond ben ik heel chagarijnig naar bed gegaan. Had echt het gevoel van "leuk, ik was dus een ne*kertje voor 1 keer", je hebt me veroverd en nu is het over? En vanochtend vroeg kreeg ik weer een app met daarin schatje en dat 'ie me mooi vind etc. Geen idee wat ik ermee aan moest en schreef toen eerst terug dat ik gisteren pissed was. Vervolgens er snel achteraan dat ik mezelf gek zat te maken en dat dat ook niet goed was. Een uur later kon ik me niet inhouden en stuurde hem toch weer een app met dat ik als ik hem weer zou zien ik alleen maar lange hete sex wilde. Toen kreeg ik weer een leuke reactie. En vervolgens weer stilte. Nadeel is: hij is veel onderweg voor zijn werk en ik heb continue mijn telefoon bij me en veel thuis. Dus alle tijd om je onzekerheid omhoog te laten komen.
Had zo de neiging om nu te schrijven of hij druk was of gewoon een time out wilde, maar een vriendin zei al dat ik beter nu gewoon een bericht van hem kan afwachten. En dan nog even moet wachten met reageren. En het liefst nog een tweede of derde bericht van hem moet afwachten voordat ik reageer.
Dit is dus wat ik bedoelde met dat ik dat pubergedrag helemaal niet wilde. Weer die stomme onzekerheid. Ik wil duidelijkheid. Als hij even een date-dip heeft, prima, kan ik mee leven, maar geef dat dan aan. Als hij liever op mij jaagt, prima, dan hou ik mij gedeisd. Maar dit? Nou ja, vanavond ga ik weer lekker naar de sportschool en dan ga ik mij even op de gewichten uitleven hahaha. Dan maar geen sex en me op een andere manier in het zweet werken.
Had zo de neiging om nu te schrijven of hij druk was of gewoon een time out wilde, maar een vriendin zei al dat ik beter nu gewoon een bericht van hem kan afwachten. En dan nog even moet wachten met reageren. En het liefst nog een tweede of derde bericht van hem moet afwachten voordat ik reageer.
Dit is dus wat ik bedoelde met dat ik dat pubergedrag helemaal niet wilde. Weer die stomme onzekerheid. Ik wil duidelijkheid. Als hij even een date-dip heeft, prima, kan ik mee leven, maar geef dat dan aan. Als hij liever op mij jaagt, prima, dan hou ik mij gedeisd. Maar dit? Nou ja, vanavond ga ik weer lekker naar de sportschool en dan ga ik mij even op de gewichten uitleven hahaha. Dan maar geen sex en me op een andere manier in het zweet werken.
donderdag 4 april 2013 om 14:37
quote:jahoe1968 schreef op 04 april 2013 @ 12:18:
@sweet: uh haha ja eigenlijk word ik ook meer opstandig en bozig en kortaf en een bitch en een zeikwijf en dat wil ik niet.
Dus wat dat betreft lijk ik op jou. Ik hou van duidelijkheid. Of het nu negatief of positief is.
Alles uit kunnen praten en ik heb gezegd dat ik eerder aan de bel ga trekken als ik het gevoel heb dat ik te weinig aandacht krijg
Het blijft toch een man hè? .
En die kunnen niet ruiken wat ik denk (en andersom trouwens ook niet)Zooo herkenbaar! Zit nu in de opstandige zeikwijf fase door nadatese-dip. Maar ik heb mijzelf voorgenomen geen mails of whatsappjes te gaan sturen.
@sweet: uh haha ja eigenlijk word ik ook meer opstandig en bozig en kortaf en een bitch en een zeikwijf en dat wil ik niet.
Dus wat dat betreft lijk ik op jou. Ik hou van duidelijkheid. Of het nu negatief of positief is.
Alles uit kunnen praten en ik heb gezegd dat ik eerder aan de bel ga trekken als ik het gevoel heb dat ik te weinig aandacht krijg
Het blijft toch een man hè? .
En die kunnen niet ruiken wat ik denk (en andersom trouwens ook niet)Zooo herkenbaar! Zit nu in de opstandige zeikwijf fase door nadatese-dip. Maar ik heb mijzelf voorgenomen geen mails of whatsappjes te gaan sturen.
donderdag 4 april 2013 om 14:40
quote:silver1977 schreef op 04 april 2013 @ 12:33:
ik gooi ook effe mijn frustratie erin !!
Hier is het dus ook ineens zoveel minder contact, gister ineen helemaal niks noppes nada
De dagen daarvoor was het al minder en minder.
Zouden deze week een date plannen, kan hij niet rond krijgen thuis en op het werk. Prima heb ik alle begrip voor en heb gezegd dat ik wel hoor wanneer hij meer tijd heeft.
Ik snap die ommekeer zo ineens niet..
Ik word er dus eerst onzeker van ( is dit het begin van het einde ) en dan word ik pissed en moet ik me gaan beheersen om niet weer als eerste een appje eruit te gooien.
Hij reageert dus wel als ik begin te appen .......
Nu voel ik me dus echt een zeikwijf maar is het dan zo verdomd lastig om gewoon te zeggen " ik heb het druk, geen tijd voor je of ik wil iets minder contact nu "??
Heel fijn al die herkenning!! Minaar gaat hiet standaard minder appen als hij een date thuis niet rond kan krijgen. Heel vervelend! Zal ongetwijfeld uit een soort schuldgevoel of frustratie naar mij toe zijn, maar ik word er erg onzeker en bozig van. Ga vervolgens als een zeikwijf hem appen om duidelijkheid te krijgen etc.
*ik zit nog steeds op mijn handen, ik ga niet appen, ik ga niet appen ....
)
ik gooi ook effe mijn frustratie erin !!
Hier is het dus ook ineens zoveel minder contact, gister ineen helemaal niks noppes nada
De dagen daarvoor was het al minder en minder.
Zouden deze week een date plannen, kan hij niet rond krijgen thuis en op het werk. Prima heb ik alle begrip voor en heb gezegd dat ik wel hoor wanneer hij meer tijd heeft.
Ik snap die ommekeer zo ineens niet..
Ik word er dus eerst onzeker van ( is dit het begin van het einde ) en dan word ik pissed en moet ik me gaan beheersen om niet weer als eerste een appje eruit te gooien.
Hij reageert dus wel als ik begin te appen .......
Nu voel ik me dus echt een zeikwijf maar is het dan zo verdomd lastig om gewoon te zeggen " ik heb het druk, geen tijd voor je of ik wil iets minder contact nu "??
Heel fijn al die herkenning!! Minaar gaat hiet standaard minder appen als hij een date thuis niet rond kan krijgen. Heel vervelend! Zal ongetwijfeld uit een soort schuldgevoel of frustratie naar mij toe zijn, maar ik word er erg onzeker en bozig van. Ga vervolgens als een zeikwijf hem appen om duidelijkheid te krijgen etc.
*ik zit nog steeds op mijn handen, ik ga niet appen, ik ga niet appen ....
)
donderdag 4 april 2013 om 14:52
Maar maken jullie je nu zelf ook niet een beetje gek door je er zo druk om te maken? Dat is een deel dat ik echt niet zo goed begrijp. Met FB heb ik toen wel een communicatieruzie gehad tijdens zijn vakantie, maar ik heb er nooit moeilijk over gedaan als ik niet elke dag of ineens niet meer om de dag een berichtje kreeg. Waarom?? Ik heb toch een eigen leven? Ik ben toch niet afhankelijk van contact met hem?
Juist omdat ik een leuk eigen leven wil hebben ZONDER hem, wil ik in die tijd ook niet nog eens zitten gaan wachten op contact en mezelf opvreten, omdat ik niets hoor. Als het me te lang duurt, stuur ik zelf iets. Hoe het gaat of een kus. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om me druk t egaan lopen maken over waarom hij wel in een chatroom zit/belt of afspreekt met vrienden/een borrel doet in onze stamkroeg en mij geen sms stuurt.
Hij hoeft toch geen verantwoording af te leggen over hoeveel smsjes hij stuurt (of juist niet stuurt)? Gevoelens die er zijn hangen toch niet af van 1 sms die niet gestuurd wordt?
En ik snap wel de onzekerheid hoor, zal hij dan toch niet zoveel voelen voor mij als ik voor hem etc, maar dat hangt toch niet af van dat berichtje?
Evert, nou, in de scenes later met Roelien komt Evert pas meer los , maar ik vind die date wel heel lief. Vooral de tijd erna, als ze weer samen leuke dingen doen en verliefd worden.
Hey Ien! Ja, ik deel graag al die belangrijke feitjes met jullie. Zou ook zonde zijn als het voor niks is opgeslagen .
Juist omdat ik een leuk eigen leven wil hebben ZONDER hem, wil ik in die tijd ook niet nog eens zitten gaan wachten op contact en mezelf opvreten, omdat ik niets hoor. Als het me te lang duurt, stuur ik zelf iets. Hoe het gaat of een kus. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om me druk t egaan lopen maken over waarom hij wel in een chatroom zit/belt of afspreekt met vrienden/een borrel doet in onze stamkroeg en mij geen sms stuurt.
Hij hoeft toch geen verantwoording af te leggen over hoeveel smsjes hij stuurt (of juist niet stuurt)? Gevoelens die er zijn hangen toch niet af van 1 sms die niet gestuurd wordt?
En ik snap wel de onzekerheid hoor, zal hij dan toch niet zoveel voelen voor mij als ik voor hem etc, maar dat hangt toch niet af van dat berichtje?
Evert, nou, in de scenes later met Roelien komt Evert pas meer los , maar ik vind die date wel heel lief. Vooral de tijd erna, als ze weer samen leuke dingen doen en verliefd worden.
Hey Ien! Ja, ik deel graag al die belangrijke feitjes met jullie. Zou ook zonde zijn als het voor niks is opgeslagen .
donderdag 4 april 2013 om 15:02
Klopt Noppies, ik maak mezelf ook helemaal gek. Hij is zich van geen kwaad bewust. Maar voor mij was het meer omdat we de afgelopen weken zoveel en intensief app contact hadden en dat na de sex nu ineens minder is. Ik ben 17 jaar samen met mijn man en nooit iemand ernaast gehad. Voor mij dus een compleet nieuwe en vreemde situatie.
Heb mijn telefoon nu ook bewust weggelegd, ga mij zo richten op de kinderen die weer thuis komen en vanavond weer sporten. Lekker afleiding.
Heb mijn telefoon nu ook bewust weggelegd, ga mij zo richten op de kinderen die weer thuis komen en vanavond weer sporten. Lekker afleiding.
donderdag 4 april 2013 om 15:21
Hier vliegen de appjes dagelijks om mijn oren, en als er eens wat dagen zijn dat het minder is, is dat ook prima..
Ik heb wel moeite met minder contact, maar daar hebben we beide moeite mee.. Door mijn onmogelijke werkschema lukt het net aan om ongeveer 1 a 2 x per week te chatten.. en dates zijn ongelooflijk lastig.. we hebben er nu eentje staan voor volgende week.. maar de vorige was in Februari..
Beide merken we dat we behoefte hebben aan meer contact, maar weten waarom het niet lukt. Het is van beide kanten geen onwil. De frustratie ontstaat dan door een behoefte aan contact die niet vervuld kan worden.. en ook dat is lastig. We willen er voor elkaar zijn, maar moeten er nu genoegen mee nemen dat het niet lukt.
Hier nooit na-datese-dips, van beide kanten niet, maar juist ook bij hem behoefte tot contact.. over alles (werkelijk alles) en nog wat..
Ik ben niet meer vergroeid met mijn telefoon zoals ik dat in het begin was, je krijgt na een tijd wat meer rust, ik denk dat het met zelfvertrouwen te maken heeft.. En op een gegeven moment het vertrouwen, vertrouwen in de (nr2) relatie..
Ik heb wel moeite met minder contact, maar daar hebben we beide moeite mee.. Door mijn onmogelijke werkschema lukt het net aan om ongeveer 1 a 2 x per week te chatten.. en dates zijn ongelooflijk lastig.. we hebben er nu eentje staan voor volgende week.. maar de vorige was in Februari..
Beide merken we dat we behoefte hebben aan meer contact, maar weten waarom het niet lukt. Het is van beide kanten geen onwil. De frustratie ontstaat dan door een behoefte aan contact die niet vervuld kan worden.. en ook dat is lastig. We willen er voor elkaar zijn, maar moeten er nu genoegen mee nemen dat het niet lukt.
Hier nooit na-datese-dips, van beide kanten niet, maar juist ook bij hem behoefte tot contact.. over alles (werkelijk alles) en nog wat..
Ik ben niet meer vergroeid met mijn telefoon zoals ik dat in het begin was, je krijgt na een tijd wat meer rust, ik denk dat het met zelfvertrouwen te maken heeft.. En op een gegeven moment het vertrouwen, vertrouwen in de (nr2) relatie..
donderdag 4 april 2013 om 15:23
Ik kan minder contact tegenwoordig ook beter handelen. Ben een stuk zekerder en onafhankelijker geworden de laatste maanden en weet dat het wel goed zit tussen JG en mij.
Hmm, volgens mij heb ik dan toch een deel van GV gemist ofzo... Toch de dvdbox dan maar aanschaffen? Niet dat ik dan spontaan cheyl zal worden van Evert...
Hmm, volgens mij heb ik dan toch een deel van GV gemist ofzo... Toch de dvdbox dan maar aanschaffen? Niet dat ik dan spontaan cheyl zal worden van Evert...
donderdag 4 april 2013 om 15:25
Hier was er zelden een contactdip, en als die er was, was dat vanwege vakantie oid. Dan wisten we van elkaar dat het even minder was, zou er ook zó onzeker van worden! Maar exminnaar had er nog meer last van, die werd al zenuwachtig als ik een halve dag stil was (zonder reden). Maar goed, ik ben nu een week officieel minnaar-loos. Er is nog steeds contact, wel stukken minder. Ik ben echt enorm dankbaar dat we het mooi en in stijl hebben kunnen afsluiten. Na de eerste afsluiter was ik heel verdrietig. Alleen het feit al dat hij schijnbaar aanvoelde dat ik het zo moeilijk had en nog een keer langskwam (wel eerst gevraagd of het dan niet nog pijnlijker zou worden),deed me goed. Het was voor mij een teken dat het meer was dan zomaar wat gescharrel. Ik kan nu ook de afstand nemen die we allebei nodig hebben. We zien wel wat de toekomst brengt. Voor nu is het goed zo, wat nog niet wegneemt dat ik hem zo nu en dan vreselijk mis (logisch, na een jaar van intensief contact) maar ja, is dat niet het lot van een minnares?
donderdag 4 april 2013 om 15:30
quote:noppies schreef op 04 april 2013 @ 14:52:
Maar maken jullie je nu zelf ook niet een beetje gek door je er zo druk om te maken? Dat is een deel dat ik echt niet zo goed begrijp. Met FB heb ik toen wel een communicatieruzie gehad tijdens zijn vakantie, maar ik heb er nooit moeilijk over gedaan als ik niet elke dag of ineens niet meer om de dag een berichtje kreeg. Waarom?? Ik heb toch een eigen leven? Ik ben toch niet afhankelijk van contact met hem?
Juist omdat ik een leuk eigen leven wil hebben ZONDER hem, wil ik in die tijd ook niet nog eens zitten gaan wachten op contact en mezelf opvreten, omdat ik niets hoor. Als het me te lang duurt, stuur ik zelf iets. Hoe het gaat of een kus. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om me druk t egaan lopen maken over waarom hij wel in een chatroom zit/belt of afspreekt met vrienden/een borrel doet in onze stamkroeg en mij geen sms stuurt.
Hij hoeft toch geen verantwoording af te leggen over hoeveel smsjes hij stuurt (of juist niet stuurt)? Gevoelens die er zijn hangen toch niet af van 1 sms die niet gestuurd wordt?
En ik snap wel de onzekerheid hoor, zal hij dan toch niet zoveel voelen voor mij als ik voor hem etc, maar dat hangt toch niet af van dat berichtje?
.Nee, hij hoeft geen verantwoording af te leggen. Maar als de communicatie eenrichtingsverkeer wordt, is het geen communicatie meer. Ik ga hem in die zin ook niet checken ofzo, het is de onduidelijkheid waar ik niet zo goed tegen kan. En natuurlijk soms teleurstelling als hij iets anders wil dan ik, maar dat hoort bij het leven, dat zal andersom ook wel zo zijn.
Maar maken jullie je nu zelf ook niet een beetje gek door je er zo druk om te maken? Dat is een deel dat ik echt niet zo goed begrijp. Met FB heb ik toen wel een communicatieruzie gehad tijdens zijn vakantie, maar ik heb er nooit moeilijk over gedaan als ik niet elke dag of ineens niet meer om de dag een berichtje kreeg. Waarom?? Ik heb toch een eigen leven? Ik ben toch niet afhankelijk van contact met hem?
Juist omdat ik een leuk eigen leven wil hebben ZONDER hem, wil ik in die tijd ook niet nog eens zitten gaan wachten op contact en mezelf opvreten, omdat ik niets hoor. Als het me te lang duurt, stuur ik zelf iets. Hoe het gaat of een kus. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om me druk t egaan lopen maken over waarom hij wel in een chatroom zit/belt of afspreekt met vrienden/een borrel doet in onze stamkroeg en mij geen sms stuurt.
Hij hoeft toch geen verantwoording af te leggen over hoeveel smsjes hij stuurt (of juist niet stuurt)? Gevoelens die er zijn hangen toch niet af van 1 sms die niet gestuurd wordt?
En ik snap wel de onzekerheid hoor, zal hij dan toch niet zoveel voelen voor mij als ik voor hem etc, maar dat hangt toch niet af van dat berichtje?
.Nee, hij hoeft geen verantwoording af te leggen. Maar als de communicatie eenrichtingsverkeer wordt, is het geen communicatie meer. Ik ga hem in die zin ook niet checken ofzo, het is de onduidelijkheid waar ik niet zo goed tegen kan. En natuurlijk soms teleurstelling als hij iets anders wil dan ik, maar dat hoort bij het leven, dat zal andersom ook wel zo zijn.
donderdag 4 april 2013 om 15:33
donderdag 4 april 2013 om 15:33
quote:anna15 schreef op 04 april 2013 @ 15:30:
[...]
Nee, hij hoeft geen verantwoording af te leggen. Maar als de communicatie eenrichtingsverkeer wordt, is het geen communicatie meer. Ik ga hem in die zin ook niet checken ofzo, het is de onduidelijkheid waar ik niet zo goed tegen kan. En natuurlijk soms teleurstelling als hij iets anders wil dan ik, maar dat hoort bij het leven, dat zal andersom ook wel zo zijn.Dat dus
[...]
Nee, hij hoeft geen verantwoording af te leggen. Maar als de communicatie eenrichtingsverkeer wordt, is het geen communicatie meer. Ik ga hem in die zin ook niet checken ofzo, het is de onduidelijkheid waar ik niet zo goed tegen kan. En natuurlijk soms teleurstelling als hij iets anders wil dan ik, maar dat hoort bij het leven, dat zal andersom ook wel zo zijn.Dat dus
donderdag 4 april 2013 om 16:29
FB was afgelopen zomer ineens op vakantie. Zonder van tevoren iets te zeggen. Nou, dat boeit me niet, maar wel hij heel kortaf op mijn berichtje schreef dat hij geen tijd had om online te zijn en amper internetverbinding had, terwijl ik hem vervolgens de hele dag online zag komen en gaan. En ja, ik hield het in de gaten, omdat ik het gevoel had dat hij tegen me jokte. En daar houd ik niet van, dat is nl niet nodig.
Maar als ik vandaag een berichtje stuur en ik hoor een hele tijd niets, dan zal hij er wel geen tijd voor hebben. Of geen zin in. Of er geen nut in zien. Maar daarom ben ik toch niet minder leuk/geil/belangrijk? We hebben allebei ons eigen leven en ik ga echt niet moeilijk lopen doen over hoeveel contact minimaal nodig is.
Natuurlijk zou ik niets liever willen dan dagelijks contact, maar daar zou ik het mezelf ook moeilijk mee maken en ik wil hoe dan ook als single, los van hem, een leuk leven hebben. Elke dag contact zou er voor zorgen dat ik alleen nog maar met hem bezig zou zijn en dat gaat nergens over.
Wanneer is contact dan eenrichtingsverkeer?
Voor mijn gevoel heeft het inderdaad met zelfvertrouwen te maken, zoals Sense schrijft. Bij Guus heb ik nooit 1 seconde getwijfeld. Nooit. Bij FB baalde ik wel eens, bijv toen we van de hele dagen door contact, naar een veel lagere frequentie gingen. Dat was even slikken, maar ik wist ook dat het goed was en heb me er toen bij neergelegd en doe dan gewoon vrolijk mee met de lagere freq .
Maar als ik vandaag een berichtje stuur en ik hoor een hele tijd niets, dan zal hij er wel geen tijd voor hebben. Of geen zin in. Of er geen nut in zien. Maar daarom ben ik toch niet minder leuk/geil/belangrijk? We hebben allebei ons eigen leven en ik ga echt niet moeilijk lopen doen over hoeveel contact minimaal nodig is.
Natuurlijk zou ik niets liever willen dan dagelijks contact, maar daar zou ik het mezelf ook moeilijk mee maken en ik wil hoe dan ook als single, los van hem, een leuk leven hebben. Elke dag contact zou er voor zorgen dat ik alleen nog maar met hem bezig zou zijn en dat gaat nergens over.
Wanneer is contact dan eenrichtingsverkeer?
Voor mijn gevoel heeft het inderdaad met zelfvertrouwen te maken, zoals Sense schrijft. Bij Guus heb ik nooit 1 seconde getwijfeld. Nooit. Bij FB baalde ik wel eens, bijv toen we van de hele dagen door contact, naar een veel lagere frequentie gingen. Dat was even slikken, maar ik wist ook dat het goed was en heb me er toen bij neergelegd en doe dan gewoon vrolijk mee met de lagere freq .
donderdag 4 april 2013 om 16:43
Na een hele tijd afwezig te zijn geweest door wat vervelende dingen privé (buiten relatie/minnaar om) wil ik toch weer wat actiever worden hier!
Ter opfrissing: 5 jaar samen met nr 1 en ken nr 2 nu ongeveer 7 maanden..
Heb een hoop teruggelezen maar nog niet alles
Contact hebben wij zeker niet dagelijks, eerder wekelijks.. Ergens vind ik dat jammer maar door enorme drukte en omdat ieder z'n eigen leven heeft is dat nu eenmaal zo..
Ik ben er wel een paar keer bijna klaar mee geweest omdat hij soms totaal niet reageerde.. We hebben het erover gehad en ik weet dat het niet aan mij ligt
Ter opfrissing: 5 jaar samen met nr 1 en ken nr 2 nu ongeveer 7 maanden..
Heb een hoop teruggelezen maar nog niet alles
Contact hebben wij zeker niet dagelijks, eerder wekelijks.. Ergens vind ik dat jammer maar door enorme drukte en omdat ieder z'n eigen leven heeft is dat nu eenmaal zo..
Ik ben er wel een paar keer bijna klaar mee geweest omdat hij soms totaal niet reageerde.. We hebben het erover gehad en ik weet dat het niet aan mij ligt
donderdag 4 april 2013 om 16:59
quote:noppies schreef op 04 april 2013 @ 08:26:
Ah, de getrouwde is gebleven! Dat hoopte ik, maar omdat zijn huwelijk wel ergens 'oke' leek, had ik dat niet aan zien komen. Het klonk altijd zo fijn tussen jullie. Hoe is dat voor jou? Dat hij toch is gaan scheiden?
We stonden daar altijd nogal hetzelfde in, toch? Minnaar is geweldig, maar hoeft voor mij zijn partner niet te verlaten? Is het goed, dat hij dat nu wel doet? Daar ben ik wel nieuwsgierig naar.
Zijn huwelijk was in mijn ogen ook okay Nops, tenminste, dat was mijn beeld erbij, dat het goed genoeg was, voor hem, voor haar, voor hun kinderen. Voor mij had het niet gehoeven, ik vond het gewoon prima dat hij naast mij een leuk gezin had.
Nu dat 'ineens' anders blijkt te zijn, hij toch de keuze maakt dat zijn huwelijk hem niet meer gelukkig maakt maakt dat me ergens verdrietig, vooral voor de kinderen had ik gehoopt dat hij genoeg zou hebben aan zijn gezin en mij voor erbij.
Tussen ons veranderen ook dingen nu. We waren het stadium gewoon voor lust en fun al heel lang voorbij, maar er moeten nu ook keuzes gemaakt worden waar ik nooit van had gedacht ze te gaan maken. Want wat wil ik? Mijn leven bestond uit een druk bestaan alleen en een stukje bestaan met minnaar. Ik heb zelden naast mijn tel zitten wachten op contact, hij wel op een teken van leven van mij.
Op de een of andere manier heb ik dat heel goed kunnen scheiden.
Dat we samen verder willen dat zal misschien geen verrassing zijn, het houden van was al groot, maar hoe dat eruit zal gaan zien, daar zijn wij nog niet uit. In mijn ogen is het beter als we latten, zeker nu, ook voor de rust van zijn kinderen.
Ah, de getrouwde is gebleven! Dat hoopte ik, maar omdat zijn huwelijk wel ergens 'oke' leek, had ik dat niet aan zien komen. Het klonk altijd zo fijn tussen jullie. Hoe is dat voor jou? Dat hij toch is gaan scheiden?
We stonden daar altijd nogal hetzelfde in, toch? Minnaar is geweldig, maar hoeft voor mij zijn partner niet te verlaten? Is het goed, dat hij dat nu wel doet? Daar ben ik wel nieuwsgierig naar.
Zijn huwelijk was in mijn ogen ook okay Nops, tenminste, dat was mijn beeld erbij, dat het goed genoeg was, voor hem, voor haar, voor hun kinderen. Voor mij had het niet gehoeven, ik vond het gewoon prima dat hij naast mij een leuk gezin had.
Nu dat 'ineens' anders blijkt te zijn, hij toch de keuze maakt dat zijn huwelijk hem niet meer gelukkig maakt maakt dat me ergens verdrietig, vooral voor de kinderen had ik gehoopt dat hij genoeg zou hebben aan zijn gezin en mij voor erbij.
Tussen ons veranderen ook dingen nu. We waren het stadium gewoon voor lust en fun al heel lang voorbij, maar er moeten nu ook keuzes gemaakt worden waar ik nooit van had gedacht ze te gaan maken. Want wat wil ik? Mijn leven bestond uit een druk bestaan alleen en een stukje bestaan met minnaar. Ik heb zelden naast mijn tel zitten wachten op contact, hij wel op een teken van leven van mij.
Op de een of andere manier heb ik dat heel goed kunnen scheiden.
Dat we samen verder willen dat zal misschien geen verrassing zijn, het houden van was al groot, maar hoe dat eruit zal gaan zien, daar zijn wij nog niet uit. In mijn ogen is het beter als we latten, zeker nu, ook voor de rust van zijn kinderen.
