Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
dinsdag 27 mei 2008 om 12:37
@Vleer:
Ik begrijp precies wat je zegt, maar wat wil je dan nog bereiken met die roos te sturen?
@Violetangel & Visje:
Welkom hier, heel veel knuffels en schrijf lekker van jullie af!
Hier gaat het nog hetzelfde, wel gisteravond weer ruzie aan de telefoon, dit keer door mij. Hij had om 22u al welterusten gesmst, maar om 23.30 zag ik hem ineens online komen op msn. Ik kan me de keren nog heugen dat hij het niet leuk vond als ik welterusten zei en dan toch nog gewoon opbleef. Nu deed hij dat. Ik heb hem gebeld en het was weer niet gezellig. Hij snapte er niks van, zijn verhalen waren tegenstrijdig en ik kreeg er de balen van. En met dat gevoel zit ik nu nog steeds een beetje.... Ik kan gewoon niet meer aardig doen tegen hem.
Als ik hem een tijdje niet spreek, dan ga ik het veridealiseren, denk ik aan zijn lekkere lichaam en begin ik weer te smelten. Maar als ik hem dan spreek, dan gaan mijn nekharen direct weer overeind staan. Ik heb naar zijn foto's gekeken, maar het raakte me niet meer. Zou het dan toch over zijn? Zou hij nu zoveel bij me kapot hebben gemaakt dat ik liever alleen gelukkig ben dan samen ongelukkig?
Ik begrijp precies wat je zegt, maar wat wil je dan nog bereiken met die roos te sturen?
@Violetangel & Visje:
Welkom hier, heel veel knuffels en schrijf lekker van jullie af!
Hier gaat het nog hetzelfde, wel gisteravond weer ruzie aan de telefoon, dit keer door mij. Hij had om 22u al welterusten gesmst, maar om 23.30 zag ik hem ineens online komen op msn. Ik kan me de keren nog heugen dat hij het niet leuk vond als ik welterusten zei en dan toch nog gewoon opbleef. Nu deed hij dat. Ik heb hem gebeld en het was weer niet gezellig. Hij snapte er niks van, zijn verhalen waren tegenstrijdig en ik kreeg er de balen van. En met dat gevoel zit ik nu nog steeds een beetje.... Ik kan gewoon niet meer aardig doen tegen hem.
Als ik hem een tijdje niet spreek, dan ga ik het veridealiseren, denk ik aan zijn lekkere lichaam en begin ik weer te smelten. Maar als ik hem dan spreek, dan gaan mijn nekharen direct weer overeind staan. Ik heb naar zijn foto's gekeken, maar het raakte me niet meer. Zou het dan toch over zijn? Zou hij nu zoveel bij me kapot hebben gemaakt dat ik liever alleen gelukkig ben dan samen ongelukkig?
dinsdag 27 mei 2008 om 13:59
@ 4wheels, meisje wat doe je jezelf toch steeds aan?
Door steeds weer het contact te zoeken maak je het jezelf alleen maar moeilijk.
Ik weet het, tis zooooooo moeilijk, het lukt me ook maar NET elke keer maar het lukt me wel.
Waarom gooi je hem niet van de MSN af?
Ik ben vanmorgen bij psych geweest ben er nog niet (kan ook niet na 5 dagen) maar wat ik wel besef is dat ik heel hard geloof in een droom
Dat moet ik gaan loslaten want wat ik wil en droom is iets wat ex me niet kan geven.
En das eng...loslaten is eng, zeker ook omdat je niet weet wat er voor terugkomt.
Ik denk het te weten, een allesomvattende eenzaamheid
Doordat ik dat blijf denken durf ik mijn droom niet los te laten
Iets niet helemaal hebben is eigenlijk hetzelfde als iets helemaal niet hebben, neem ik daar genoegen mee?
Als mijn antwoord hier ja op zou zijn dan had ik nu niet zo ongelukkig geweest.
Korte termijn geluk das wat ex en ik hebben
We verliezen ons in elkaar maar daarna blijven we niet close, de afstand groeit ipv dat we dicht bij elkaar blijven
Zijn schuld, mijn schuld, geloof niet dat dat ertoe doet
We maken elkaar niet op lange termijn gelukkig, en hou graag ik dat ook wil probeer en forceer...het lukt ons niet...
En ik ben bang dat jij dat ook doet, blijven proberen, forceren maar het gaat niet meis...
Kan je het al echt tegen jezelf zeggen?
Het is over!
Ik zeg het wel, ik voel het ook wel, maar mijn droom houdt het echte doorzetten nog even tegen
Dromen loslaten.....
Dikke knuffel voor je want ik weet zo goed wat je voelt nu.
Voor alle andere nieuwe liefdesverdriet hebbers, welkom
schrijf van je af hier, heb het al eerder gedaan doe het nu weer en het helpt ECHT!
X,Summer
Door steeds weer het contact te zoeken maak je het jezelf alleen maar moeilijk.
Ik weet het, tis zooooooo moeilijk, het lukt me ook maar NET elke keer maar het lukt me wel.
Waarom gooi je hem niet van de MSN af?
Ik ben vanmorgen bij psych geweest ben er nog niet (kan ook niet na 5 dagen) maar wat ik wel besef is dat ik heel hard geloof in een droom
Dat moet ik gaan loslaten want wat ik wil en droom is iets wat ex me niet kan geven.
En das eng...loslaten is eng, zeker ook omdat je niet weet wat er voor terugkomt.
Ik denk het te weten, een allesomvattende eenzaamheid
Doordat ik dat blijf denken durf ik mijn droom niet los te laten
Iets niet helemaal hebben is eigenlijk hetzelfde als iets helemaal niet hebben, neem ik daar genoegen mee?
Als mijn antwoord hier ja op zou zijn dan had ik nu niet zo ongelukkig geweest.
Korte termijn geluk das wat ex en ik hebben
We verliezen ons in elkaar maar daarna blijven we niet close, de afstand groeit ipv dat we dicht bij elkaar blijven
Zijn schuld, mijn schuld, geloof niet dat dat ertoe doet
We maken elkaar niet op lange termijn gelukkig, en hou graag ik dat ook wil probeer en forceer...het lukt ons niet...
En ik ben bang dat jij dat ook doet, blijven proberen, forceren maar het gaat niet meis...
Kan je het al echt tegen jezelf zeggen?
Het is over!
Ik zeg het wel, ik voel het ook wel, maar mijn droom houdt het echte doorzetten nog even tegen
Dromen loslaten.....
Dikke knuffel voor je want ik weet zo goed wat je voelt nu.
Voor alle andere nieuwe liefdesverdriet hebbers, welkom
schrijf van je af hier, heb het al eerder gedaan doe het nu weer en het helpt ECHT!
X,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 27 mei 2008 om 17:30
Hey lieve allemaal,
Zit er zelf ook middenin... Wat ik me afvroeg: hoe delen jullie je tijd in? Ik heb superlieve vriendinnen die allemaal wel tijd voor me vrijmaken, maar de meesten hebben het (begrijpelijk) gewoon druk met een jong gezin en /of hun werk, bovendien woont niemand om de hoek. Er blijft dus -tussen gezellige afspraken in - best veel tijd over "in mijn eentje". Ik merk dat ik van alleen thuiszitten niet veel blijer word, en enorm ga malen (zoals volgens mij wel meer op dit topic)... Wat doen jullie alleen? Shoppen en sporten zie ik veel meiden alleen doen, doe ik zelf ook al, geen probleem. Maar: Terrasjes? Naar een restaurantje? Op vakantie? Naar de film? En hoe gaat dat, het lijkt me erg wennen.. Of zoeken jullie dan toch iemand op?
Zit er zelf ook middenin... Wat ik me afvroeg: hoe delen jullie je tijd in? Ik heb superlieve vriendinnen die allemaal wel tijd voor me vrijmaken, maar de meesten hebben het (begrijpelijk) gewoon druk met een jong gezin en /of hun werk, bovendien woont niemand om de hoek. Er blijft dus -tussen gezellige afspraken in - best veel tijd over "in mijn eentje". Ik merk dat ik van alleen thuiszitten niet veel blijer word, en enorm ga malen (zoals volgens mij wel meer op dit topic)... Wat doen jullie alleen? Shoppen en sporten zie ik veel meiden alleen doen, doe ik zelf ook al, geen probleem. Maar: Terrasjes? Naar een restaurantje? Op vakantie? Naar de film? En hoe gaat dat, het lijkt me erg wennen.. Of zoeken jullie dan toch iemand op?
dinsdag 27 mei 2008 om 18:41
dinsdag 27 mei 2008 om 18:50
@ summerdance: Ja, begrijp ik heel goed.. En voor jou dan waarschijnlijk het beste zo.. Ik probeer juist alles weg te stoppen door zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Daarbij neem ik mezelf altijd mee hoor, dus het helpt niet altijd even goed. Misschien scheelt het bij mij dat ik zeker weet dat mijn vriend en ik niet meer bij elkaar komen, omdat de reden van uit elkaar gaan zo duidelijk was. Toch vind ook ik het loslaten enorm moeilijk. Veel sterkte ..
dinsdag 27 mei 2008 om 18:59
Ik heb gemerkt uit eerdere liefdesverdrieten (raar woord) dat wegstoppen bij mij simpelweg geen zin heeft.
Het haalt je altijd wel een keer in meestal op een moment dat je het het minst verwacht.
Ik praat veel, luister veel naar mensen om me heen en weet dat ik niet alleen ben, dat straks vanzelf een dag komt dat ik weer gewoon meedoe met de rest.
Ook mijn ex en ik komen niet meer bij elkaar, wij weten dat allemaal, dat hebben we immers afgesproken toch dames???
Ik leer juist van psych dat het goed isom je verdriet toe te laten (en de daarbij behorende tranen en sloffen sigaretten hihihi)
MAAR, ik pak mezelf bij kop en kont vandaag en duik toch even de sportschool in
Zin...nee niet echt, maar even verstand op zweten en doorbijten
Tot vanavond ladies!
Het haalt je altijd wel een keer in meestal op een moment dat je het het minst verwacht.
Ik praat veel, luister veel naar mensen om me heen en weet dat ik niet alleen ben, dat straks vanzelf een dag komt dat ik weer gewoon meedoe met de rest.
Ook mijn ex en ik komen niet meer bij elkaar, wij weten dat allemaal, dat hebben we immers afgesproken toch dames???
Ik leer juist van psych dat het goed isom je verdriet toe te laten (en de daarbij behorende tranen en sloffen sigaretten hihihi)
MAAR, ik pak mezelf bij kop en kont vandaag en duik toch even de sportschool in
Zin...nee niet echt, maar even verstand op zweten en doorbijten
Tot vanavond ladies!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 27 mei 2008 om 19:00
Zo, ik hoop dat aan het volgende stukje iemand wat heeft, het heeft mij heel veel geholpen , gelukkig is de 'mijne. weer bij mij terug, maar dat kwam ook pas goed nadat ik het los had gelaten! Sterkte allemaal! groetjes Anna
Liefdesverdriet is een vreemd iets. Je hebt een dierbare verloren, maar toch kun je niet gewoon rouwen en de leegte accepteren. Die ander leeft immers gewoon verder. Zonder jou. Een gebroken hart vraagt dus om een speciale aanpak. Hieronder stapsgewijs hoe je je liefdespijn kunt genezen.
Er is leven na je ex
Met een verbroken relatie valt alles in duigen. Je toekomst gaat er heel anders uitzien zonder je partner. Maar ook je verleden. Blijkbaar leefde je in een leugen, want je lief houdt helemaal niet van je. Niet alleen voel je de pijn van het verlies, ook je ego krijgt een flinke duw. Bovendien wordt je geconfronteerd met alleen-zijn. Daar kan niet iedereen goed mee omgaan.
Stress
Net als bij rouwen om een overledene, doorloop je verschillende fasen: Ontkenning, Woede, Verdriet, Loslaten en Acceptatie. Maar bij een gebroken hart, kunnen deze fasen flink door elkaar gaan lopen. Soms lijk je dan ineens weer terug bij af.
Al deze veranderingen en nare conclusies leveren flink wat stress op. Je lichaam moet deze energie kwijt. Dat kan niet door op de bank te blijven liggen met een doos tissues. Ga weer bewegen. Dit is een natuurlijke manier voor je lichaam om van stress af te komen en bovendien komen er hierbij positieve stoffen als serotonine in je bloed. Hierdoor voel je je al meteen een stuk beter.
Patroon doorbreken
Liefdesverdriet overkomt je. Maar een gedeelte ervan hou je zelf in stand, door aan diegene te blijven denken. Je blijft bepaalde dingen tegen jezelf zeggen, die je erg pijnlijk vind. Hoeveel pijn je is aangedaan en dat er nu een ander is. Daarmee hypnotiseer je jezelf om je ongelukkig te voelen. Je kan de situatie en de ander niet veranderen, maar wel hoe je zelf denkt!
Zorg dat je andere patronen krijgt, dan toen je nog een relatie had. Zie het als een goede gelegenheid om dingen te doen die je toch al wilde doen. Begin met sporten of met die hobby waar je nooit aan toe kwam. Verander kleine dingen in je huis, waar de tv of een bepaalde stoel staat. Zorg dat je leefomgeving niet meer lijkt op de situatie toen je met de ander was. Verander desnoods je shampoo. Hiermee verbreek je je oude patroon en associaties met je ex.
Ga niet zitten kniezen; hoe langer je dat doet, hoe moeilijker het is om je leven op te pakken. Ga er op uit, spreek af met oude bekenden, doe dingen. Ook wanneer je er eigenlijk geen zin in hebt. Niet om een nieuwe liefde te ontmoeten, maar om te zien dat er meer in de wereld te doen is, dan je ex. Verzamel vrienden om je heen, zie dat er nog steeds mensen van je houden.
Geluksstof
Nu je toekomstplannen overboord zijn gezet, heb je de gelegenheid om nieuwe te verzinnen. Verzin een alternatieve toekomst; waarin je gelukkig bent en ruimschoots over je ex heen bent. Probeer er allerlei details bij te verzinnen; hoe zie je er uit, wat doe je op een dag, waar woon je? Voel hoe heerlijk en gelukkig je zou zijn. Zelfs al geloof je er niet in, dan nog krijgt je lichaam een ontzettende oppepper.
Je lichaam reageert op alles wat je doet. Als je lacht, zelfs als je een lachend gezicht opzet, merken je hersenen dat. Ze registreren dat je je lachspieren gebruikt, concluderen dat je vast blij moet zijn en maken stoffen aan die je gelukkig maken. Ook al is lachen waarschijnlijk het laatste waar je nu aan moet denken, probeer het toch. Lach desnoods om het feit dat je geforceerd probeert te lachen. Je zal je er prettiger door voelen.
Begerenswaardig speeltje
Kinderen spelen het liefst met speeltjes die moeilijk te bemachtigen zijn. Ze willen altijd kleuren met de stift die een ander kind net had. Helaas werkt het bij volwassenen ook zo. Je ex wordt die onbereikbare stift. Nu wil je hem/haar al graag terug, maar als je ex een nieuwe vlam heeft, wordt het een nog begerenswaardiger speeltje. Wees je daar bewust van.
Dan nog een paar valkuilen. Het liefst zou je alles nog even rechtzetten. Dat jij toch wel echt gelijk hebt. En dat die ander fout zat. Maar de kans is klein dat je gelijk krijgt, je bent niet voor niets uit elkaar. Je kan de situatie beter accepteren zoals die is.
Of je probeert je ex-geliefde pijn te doen, of jaloers te maken. Hiermee zet je in feite de relatie voort, maar met negatieve gevoelens in plaats van positieve.
Liefdesverdriet is een vreemd iets. Je hebt een dierbare verloren, maar toch kun je niet gewoon rouwen en de leegte accepteren. Die ander leeft immers gewoon verder. Zonder jou. Een gebroken hart vraagt dus om een speciale aanpak. Hieronder stapsgewijs hoe je je liefdespijn kunt genezen.
Er is leven na je ex
Met een verbroken relatie valt alles in duigen. Je toekomst gaat er heel anders uitzien zonder je partner. Maar ook je verleden. Blijkbaar leefde je in een leugen, want je lief houdt helemaal niet van je. Niet alleen voel je de pijn van het verlies, ook je ego krijgt een flinke duw. Bovendien wordt je geconfronteerd met alleen-zijn. Daar kan niet iedereen goed mee omgaan.
Stress
Net als bij rouwen om een overledene, doorloop je verschillende fasen: Ontkenning, Woede, Verdriet, Loslaten en Acceptatie. Maar bij een gebroken hart, kunnen deze fasen flink door elkaar gaan lopen. Soms lijk je dan ineens weer terug bij af.
Al deze veranderingen en nare conclusies leveren flink wat stress op. Je lichaam moet deze energie kwijt. Dat kan niet door op de bank te blijven liggen met een doos tissues. Ga weer bewegen. Dit is een natuurlijke manier voor je lichaam om van stress af te komen en bovendien komen er hierbij positieve stoffen als serotonine in je bloed. Hierdoor voel je je al meteen een stuk beter.
Patroon doorbreken
Liefdesverdriet overkomt je. Maar een gedeelte ervan hou je zelf in stand, door aan diegene te blijven denken. Je blijft bepaalde dingen tegen jezelf zeggen, die je erg pijnlijk vind. Hoeveel pijn je is aangedaan en dat er nu een ander is. Daarmee hypnotiseer je jezelf om je ongelukkig te voelen. Je kan de situatie en de ander niet veranderen, maar wel hoe je zelf denkt!
Zorg dat je andere patronen krijgt, dan toen je nog een relatie had. Zie het als een goede gelegenheid om dingen te doen die je toch al wilde doen. Begin met sporten of met die hobby waar je nooit aan toe kwam. Verander kleine dingen in je huis, waar de tv of een bepaalde stoel staat. Zorg dat je leefomgeving niet meer lijkt op de situatie toen je met de ander was. Verander desnoods je shampoo. Hiermee verbreek je je oude patroon en associaties met je ex.
Ga niet zitten kniezen; hoe langer je dat doet, hoe moeilijker het is om je leven op te pakken. Ga er op uit, spreek af met oude bekenden, doe dingen. Ook wanneer je er eigenlijk geen zin in hebt. Niet om een nieuwe liefde te ontmoeten, maar om te zien dat er meer in de wereld te doen is, dan je ex. Verzamel vrienden om je heen, zie dat er nog steeds mensen van je houden.
Geluksstof
Nu je toekomstplannen overboord zijn gezet, heb je de gelegenheid om nieuwe te verzinnen. Verzin een alternatieve toekomst; waarin je gelukkig bent en ruimschoots over je ex heen bent. Probeer er allerlei details bij te verzinnen; hoe zie je er uit, wat doe je op een dag, waar woon je? Voel hoe heerlijk en gelukkig je zou zijn. Zelfs al geloof je er niet in, dan nog krijgt je lichaam een ontzettende oppepper.
Je lichaam reageert op alles wat je doet. Als je lacht, zelfs als je een lachend gezicht opzet, merken je hersenen dat. Ze registreren dat je je lachspieren gebruikt, concluderen dat je vast blij moet zijn en maken stoffen aan die je gelukkig maken. Ook al is lachen waarschijnlijk het laatste waar je nu aan moet denken, probeer het toch. Lach desnoods om het feit dat je geforceerd probeert te lachen. Je zal je er prettiger door voelen.
Begerenswaardig speeltje
Kinderen spelen het liefst met speeltjes die moeilijk te bemachtigen zijn. Ze willen altijd kleuren met de stift die een ander kind net had. Helaas werkt het bij volwassenen ook zo. Je ex wordt die onbereikbare stift. Nu wil je hem/haar al graag terug, maar als je ex een nieuwe vlam heeft, wordt het een nog begerenswaardiger speeltje. Wees je daar bewust van.
Dan nog een paar valkuilen. Het liefst zou je alles nog even rechtzetten. Dat jij toch wel echt gelijk hebt. En dat die ander fout zat. Maar de kans is klein dat je gelijk krijgt, je bent niet voor niets uit elkaar. Je kan de situatie beter accepteren zoals die is.
Of je probeert je ex-geliefde pijn te doen, of jaloers te maken. Hiermee zet je in feite de relatie voort, maar met negatieve gevoelens in plaats van positieve.
dinsdag 27 mei 2008 om 19:27
Ach Summerdance, weet zelf ook niet wat ik ermee wil bereiken.
(of ja, eigenlijk wil ik gewoon dat ie heel hard roept dat dit één grote vergissing is en dat ik terug moet komen natuurlijk)
Maar goed, zal je tip ter harte nemen en iemand anders smsen, of idd zoals 4wheels zegt, niet verzenden en alleen opslaan.
Lieve nieuwe meiden, welkom bij de club van kettingrokende, zich ellendig voelende vrouwen, leef ook met jullie mee hoor!
Goudkevertje: ik heb het in het begin ook weggestopt, zoveel mogelijk dingen doen zodat ik er niet over hoefde na te denken, maar ik kan je zeggen dat je het straks 3x zo hard in je gezicht krijgt hoor. Bij mij werkte het wel zo tenminste...
(of ja, eigenlijk wil ik gewoon dat ie heel hard roept dat dit één grote vergissing is en dat ik terug moet komen natuurlijk)
Maar goed, zal je tip ter harte nemen en iemand anders smsen, of idd zoals 4wheels zegt, niet verzenden en alleen opslaan.
Lieve nieuwe meiden, welkom bij de club van kettingrokende, zich ellendig voelende vrouwen, leef ook met jullie mee hoor!
Goudkevertje: ik heb het in het begin ook weggestopt, zoveel mogelijk dingen doen zodat ik er niet over hoefde na te denken, maar ik kan je zeggen dat je het straks 3x zo hard in je gezicht krijgt hoor. Bij mij werkte het wel zo tenminste...
dinsdag 27 mei 2008 om 22:11
Hoi meiden,
hoe is het met iedereen? Met mij redelijk. Ik heb sinds gisteren eindelijk weer kunnen eten, maar je wilt niet weten hoeveel pakjes sigaretten ik er doorheen heb gejast...
Slapen gaat ook niet van harte en als ik slaap droom ik erover...
Ondanks dat wij nog gaan proberen om er iets van te maken word ik om elk ding onzeker... Doodvermoeiend.. Dadelijk wil hij toch niet, etc etc... Van de andere kant kun je dat maar beter weten, maar das nou net niet wat je wil horen!!
Ik heb bewust besloten vanavond thuis te blijven, zeker na 12 uur werken, maar ik mis hem echt enorm...
We zien mekaar vrijdagavond weer. Je wilt niet weten hoe ik daar naar uit kijk (maar hij misschien niet...weer zo'n onzeker gevoel)... Ik heb natuurlijk 100x gevraagd of ie echt wil komen..lichtelijk vermoeiend..
Tja, van de andere kant moet ik er maar vanuit gaan dat hij hetzelfde voelt en denkt. Waarvan anders de dingen die we willen en gaan doen....
Ik heb ook elke keer de neiging om te smsen, maar ik doe het niet! Ik wil ook weleens weten of hij mij ook echt mist (ja, hij zegt van wel..)
Ik heb in ieder geval nog wel therapeutisch geshopt... Helpt ook (ook maar 4 uur maar toch...)
Succes meiden!!
hoe is het met iedereen? Met mij redelijk. Ik heb sinds gisteren eindelijk weer kunnen eten, maar je wilt niet weten hoeveel pakjes sigaretten ik er doorheen heb gejast...
Slapen gaat ook niet van harte en als ik slaap droom ik erover...
Ondanks dat wij nog gaan proberen om er iets van te maken word ik om elk ding onzeker... Doodvermoeiend.. Dadelijk wil hij toch niet, etc etc... Van de andere kant kun je dat maar beter weten, maar das nou net niet wat je wil horen!!
Ik heb bewust besloten vanavond thuis te blijven, zeker na 12 uur werken, maar ik mis hem echt enorm...
We zien mekaar vrijdagavond weer. Je wilt niet weten hoe ik daar naar uit kijk (maar hij misschien niet...weer zo'n onzeker gevoel)... Ik heb natuurlijk 100x gevraagd of ie echt wil komen..lichtelijk vermoeiend..
Tja, van de andere kant moet ik er maar vanuit gaan dat hij hetzelfde voelt en denkt. Waarvan anders de dingen die we willen en gaan doen....
Ik heb ook elke keer de neiging om te smsen, maar ik doe het niet! Ik wil ook weleens weten of hij mij ook echt mist (ja, hij zegt van wel..)
Ik heb in ieder geval nog wel therapeutisch geshopt... Helpt ook (ook maar 4 uur maar toch...)
Succes meiden!!
dinsdag 27 mei 2008 om 22:14
Ben ik weer. Dank jullie wel voor de lieve woorden.
@ Goudkevertje, ik ben nu alleen maar bezig met heel hard huilen, snikken en mezelf ontzettend ellendig voelen. En tussendoor ga ik ook naar het werk... Overigens op het werk zijn mijn collega's enorm vriendelijk, troosten me, laten me een keer huilen, halen kopjes thee en zorgen voor zakdoekjes..
Voor de komende dagen heb ik overigens er wel voor gezorgd dat ik iedere avond bij een goede vriendin, mijn ouders of mijn zus ga eten. Dan moet ik er tenslotte even uit en krijg ik ook nog wat binnen...
Verder is het hier nog niet veel beter. Ik reed net vanaf mijn werk naar huis, zie ik ineens een auto waar zijn achternaam opstaat...Nooit gezien en natuurlijk, meteen kwamen de tranen weer. Ik hoorde ons liedje op de radio, brullen natuurlijk.
Ik voel me gewoon zo zwaar rot. Ik snap gewoon niet waar ik dit aan verdiend heb. Ik dacht samen met hem oud te worden, ik voel me gewoon door mijn eigen gevoel in de steek gelaten. Dat ik dit niet heb zien of voelen aankomen, dat vind ik zo erg. Ik wil heel graag dat hij belt of me iets laat weten, maar aan de andere kant wil ik dit ook weer niet. Het is zo'n stom enorm dubbel gevoel...En ik zeg maar continue tegen mezelf dat het gewoon een enorme zak is dat hij me dit aandoet, maar ik vind hem natuurlijk helemaal geen stomme zak, maar een ontzettend leuke jongen. OHHH, ik word gek van mezelf.
@ Goudkevertje, ik ben nu alleen maar bezig met heel hard huilen, snikken en mezelf ontzettend ellendig voelen. En tussendoor ga ik ook naar het werk... Overigens op het werk zijn mijn collega's enorm vriendelijk, troosten me, laten me een keer huilen, halen kopjes thee en zorgen voor zakdoekjes..
Voor de komende dagen heb ik overigens er wel voor gezorgd dat ik iedere avond bij een goede vriendin, mijn ouders of mijn zus ga eten. Dan moet ik er tenslotte even uit en krijg ik ook nog wat binnen...
Verder is het hier nog niet veel beter. Ik reed net vanaf mijn werk naar huis, zie ik ineens een auto waar zijn achternaam opstaat...Nooit gezien en natuurlijk, meteen kwamen de tranen weer. Ik hoorde ons liedje op de radio, brullen natuurlijk.
Ik voel me gewoon zo zwaar rot. Ik snap gewoon niet waar ik dit aan verdiend heb. Ik dacht samen met hem oud te worden, ik voel me gewoon door mijn eigen gevoel in de steek gelaten. Dat ik dit niet heb zien of voelen aankomen, dat vind ik zo erg. Ik wil heel graag dat hij belt of me iets laat weten, maar aan de andere kant wil ik dit ook weer niet. Het is zo'n stom enorm dubbel gevoel...En ik zeg maar continue tegen mezelf dat het gewoon een enorme zak is dat hij me dit aandoet, maar ik vind hem natuurlijk helemaal geen stomme zak, maar een ontzettend leuke jongen. OHHH, ik word gek van mezelf.
dinsdag 27 mei 2008 om 22:54
dinsdag 27 mei 2008 om 23:03
woensdag 28 mei 2008 om 01:10
Waar waren jullie nou?? Heb de hele avond in de 3 gezusters gezeten. Nee grapje hoor.
Maar wat jullie zeggen, over je verdriet accepteren en niet wegstoppen klopt voor mij ook. Het is nu 2en halve week uit met vriend. Maar een week nadat het uit was en vooral na veel afleiding te hebben gezocht ging ik stappen met vriendinnen. Dus gezellig biertje erbij, iedereen super gezellig en had me er echt op verheugd. Dacht echt dat me dat even goed zou doen. Maar.. na een uurtje barste ik in tranen uit (schaamde me dood) en ben heel snel mijn ben in gedoken. Vervolgens de hele nacht liggen huilen, maar dat voelde gewoon echt goed. Ik had het nodig.
Nu mag ik van mezelf alleen nog maar huilen als ik alleen ben. Zowieso begrijpen mijn vriendinnen me al niet, omdat het pas kort aan was, wat men niet weet is dat het voor mij heel heftig was, qua gevoelens.
Wanneer ik nu in bed lig neem ik de tijd om echt goed na te denken over hem, iets dat ik overdag zoveel mogelijk probeer weg te stoppen. Ik mag dan van mezelf ook echt voelen wat ik wil voelen, ben dat toch alleen. Daarna gaat de tv aan, even verstand op 0 en dan slapen. Helpt een stuk beter dan alleen maar weg stoppen en afleiding zoeken.
Gun jezelf een bepaald moment waarop je je echt helemaal mag laten gaan!
Maar wat jullie zeggen, over je verdriet accepteren en niet wegstoppen klopt voor mij ook. Het is nu 2en halve week uit met vriend. Maar een week nadat het uit was en vooral na veel afleiding te hebben gezocht ging ik stappen met vriendinnen. Dus gezellig biertje erbij, iedereen super gezellig en had me er echt op verheugd. Dacht echt dat me dat even goed zou doen. Maar.. na een uurtje barste ik in tranen uit (schaamde me dood) en ben heel snel mijn ben in gedoken. Vervolgens de hele nacht liggen huilen, maar dat voelde gewoon echt goed. Ik had het nodig.
Nu mag ik van mezelf alleen nog maar huilen als ik alleen ben. Zowieso begrijpen mijn vriendinnen me al niet, omdat het pas kort aan was, wat men niet weet is dat het voor mij heel heftig was, qua gevoelens.
Wanneer ik nu in bed lig neem ik de tijd om echt goed na te denken over hem, iets dat ik overdag zoveel mogelijk probeer weg te stoppen. Ik mag dan van mezelf ook echt voelen wat ik wil voelen, ben dat toch alleen. Daarna gaat de tv aan, even verstand op 0 en dan slapen. Helpt een stuk beter dan alleen maar weg stoppen en afleiding zoeken.
Gun jezelf een bepaald moment waarop je je echt helemaal mag laten gaan!
woensdag 28 mei 2008 om 07:21
Goeie morgen ladies,
Hier een beetje dubbel gevoel
Gister gaan sporten en dat voelde goed, was echt trots op mezelf!
Maar vandaag, voel me weer zoooooo zwaar, komt ook omdat ikmorgen jarig ben en ik echt niet had verwacht dat ik alleen zou zijn!!!!!
Tuurlijk er zijn vriendinnetjes, vriendjes en ouders, maar net die ene
DIE wil ik erbij
Oh nee toch niet....ik ben beter af zonder hem
Maar toch......
Hier een beetje dubbel gevoel
Gister gaan sporten en dat voelde goed, was echt trots op mezelf!
Maar vandaag, voel me weer zoooooo zwaar, komt ook omdat ikmorgen jarig ben en ik echt niet had verwacht dat ik alleen zou zijn!!!!!
Tuurlijk er zijn vriendinnetjes, vriendjes en ouders, maar net die ene
DIE wil ik erbij
Oh nee toch niet....ik ben beter af zonder hem
Maar toch......
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 28 mei 2008 om 08:12
Goeiemorgen allemaal.
@Vleer:
Je hebt gelijk, toen hij gisteren belde ben ik zó enorm tekeer tegen hem gegaan waaruit voor mij allang duidelijk werd dat het niet over is. Maar de motivatie is wel weg, misschien bedoel ik dat. De motivatie en vertrouwen om zijn woorden te geloven is weg. Gisteravond belde hij weer, smekend of ik hem niet nog een kans wilde geven. En 's avonds belde hij weer... zucht... Ik kan niet eens meer aardig tegen hem doen...
@goudkevertje:
Hoe ik mijn tijd indeel? Meestal begin ik met opruimen en schoonmaken. Maar ik ga ook naar mijn favoriete eetcafe voor een lekkere lunch. Dan zit ik binnen of op het terrasje. Maar ik ga ook gewoon de stad in. Dan neem ik me voor om voor een klein dingetje te gaan kijken en dat zo goedkoop mogelijk te vinden. Niet dat ik het koop, maar gewoon een doel stellen om iets te vinden. Dan ga ik dus alle winkels in en ben zo een paar uur verder. Ik heb er zelf geen moeite mee om ergens alleen naar toe te gaan en zie mezelf niet als 'zielig' als ik ergens alleen zit. Zo voel ik me ook helemaal niet.
Je moet jezelf wel over de drempel helpen, je kan er ook voor kiezen om alleen in bed te gaan liggen, maar daar schiet je niks mee op. Als je dan toch alleen bent, dan kun je je net zo goed onder de mensen begeven...
Ik moet nu weg, dus vandaar even geen reactie aan de anderen, sorry!
@Vleer:
Je hebt gelijk, toen hij gisteren belde ben ik zó enorm tekeer tegen hem gegaan waaruit voor mij allang duidelijk werd dat het niet over is. Maar de motivatie is wel weg, misschien bedoel ik dat. De motivatie en vertrouwen om zijn woorden te geloven is weg. Gisteravond belde hij weer, smekend of ik hem niet nog een kans wilde geven. En 's avonds belde hij weer... zucht... Ik kan niet eens meer aardig tegen hem doen...
@goudkevertje:
Hoe ik mijn tijd indeel? Meestal begin ik met opruimen en schoonmaken. Maar ik ga ook naar mijn favoriete eetcafe voor een lekkere lunch. Dan zit ik binnen of op het terrasje. Maar ik ga ook gewoon de stad in. Dan neem ik me voor om voor een klein dingetje te gaan kijken en dat zo goedkoop mogelijk te vinden. Niet dat ik het koop, maar gewoon een doel stellen om iets te vinden. Dan ga ik dus alle winkels in en ben zo een paar uur verder. Ik heb er zelf geen moeite mee om ergens alleen naar toe te gaan en zie mezelf niet als 'zielig' als ik ergens alleen zit. Zo voel ik me ook helemaal niet.
Je moet jezelf wel over de drempel helpen, je kan er ook voor kiezen om alleen in bed te gaan liggen, maar daar schiet je niks mee op. Als je dan toch alleen bent, dan kun je je net zo goed onder de mensen begeven...
Ik moet nu weg, dus vandaar even geen reactie aan de anderen, sorry!
woensdag 28 mei 2008 om 13:29
Bleh, heb weer even een dipje.
Heb 2 dagen geleden via msn een goed gesprek met hem gehad waarin in hem heb kunnen uitleggen hoe en waarom het van mijn kant is misgegaan. Het gesprek begon met een ruzie en hij maakte nare verwijten naar mij toe. Van zijn kant ook begrijpelijk maar zoals hij over mij sprak, was totaal niet wie is was. Ik heb hem dus veel uitgelegd en hij begreep het ook wel, deels.
Gister weer gewoon normaal contact gehad, heel klein beetje maar. Maar wel gewoon normaal.
Niet dat ik hoop heb gekregen ofzo maar het voelde tenminste weer iets van normaal voor mij.
Krijg ik net een mail waarin het beter is dat we onze gevoelens maar gewoon voor ons moeten houden, het niet meer moeten hebben over wat gebeurd is. En mocht er iets zijn hij altijd voor me klaar zou staan.
Met andere woorden, geen direct contact meer over gevoelens etc. maar elkaar vergeten. Duh dit weet ik allang maar toch komt het weer eens keihard aan. Alsof ik hem weeeer opnieuw kwijtraak. Nouja misschien moet ik maar eens hard zijn en alle contact verbreken, want iets in mij wil gewoon heel graag verder zonder die kl*te gevoelens.
Heb 2 dagen geleden via msn een goed gesprek met hem gehad waarin in hem heb kunnen uitleggen hoe en waarom het van mijn kant is misgegaan. Het gesprek begon met een ruzie en hij maakte nare verwijten naar mij toe. Van zijn kant ook begrijpelijk maar zoals hij over mij sprak, was totaal niet wie is was. Ik heb hem dus veel uitgelegd en hij begreep het ook wel, deels.
Gister weer gewoon normaal contact gehad, heel klein beetje maar. Maar wel gewoon normaal.
Niet dat ik hoop heb gekregen ofzo maar het voelde tenminste weer iets van normaal voor mij.
Krijg ik net een mail waarin het beter is dat we onze gevoelens maar gewoon voor ons moeten houden, het niet meer moeten hebben over wat gebeurd is. En mocht er iets zijn hij altijd voor me klaar zou staan.
Met andere woorden, geen direct contact meer over gevoelens etc. maar elkaar vergeten. Duh dit weet ik allang maar toch komt het weer eens keihard aan. Alsof ik hem weeeer opnieuw kwijtraak. Nouja misschien moet ik maar eens hard zijn en alle contact verbreken, want iets in mij wil gewoon heel graag verder zonder die kl*te gevoelens.
woensdag 28 mei 2008 om 18:09
Haai iedereen, ik ook niet echt een topdag.
Ik wil van alles (lees, bellen smssen, faxen postduiven) maar doe het niet
Dan denk ik, je doet het goed Summer, dan schiet ik weer in de, maar je hebt alleen jezelf ermee nu, volg je gevoel modus.
Ik weet het echt....niet bellen, cold turkey afkicken
Maar damn.......ik denk echt dat stoppen met roken makkelijker is
MAAR DAAR GA IK ZEKER NOG NIET AAN BEGINNEN!!!
Vlinder, hoest met je?
Ik wil van alles (lees, bellen smssen, faxen postduiven) maar doe het niet
Dan denk ik, je doet het goed Summer, dan schiet ik weer in de, maar je hebt alleen jezelf ermee nu, volg je gevoel modus.
Ik weet het echt....niet bellen, cold turkey afkicken
Maar damn.......ik denk echt dat stoppen met roken makkelijker is
MAAR DAAR GA IK ZEKER NOG NIET AAN BEGINNEN!!!
Vlinder, hoest met je?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 28 mei 2008 om 19:14
Dag dames,
Allereerst een dikke knuffel voor degenen die in een dip zitten.
@Kloontje:
Ik denk dat hij hartstikke gelijk heeft, anders wordt het een enorme lijdensweg voor allebei. Ik snap dat je het als een extra klap voelt, want blijkbaar had je een bepaald rustgevoel gevonden in het feit dat het contact weer normaal was. Maar ja, je hebt met 2 verschillende personen te maken die allebei de dingen blijkbaar anders ervaren. Normaal is voor hem dan toch te moeilijk...
Toch is uitgaan een dappere zet van je, ookal ben je dan na een uur in huilen uitgebarsten. Je moet doorgaan met de dingen doen die jullie samen deden, dan wordt het na verloop van tijd iets van jezelf...
@Luna:
Wat is de reden dat jullie elkaar vrijdag weer zien?
Ben wel blij voor je dat je weer kunt eten, het is toch heel belangrijk om je weerstand te behouden!
@Visje:
Goed dat je elke avond 'opvang' voor jezelf hebt geregeld. Probeer dit nog even door te zetten en dan steeds vaker thuis te zijn. Dan is thuis ook niet zo'n gat waar je dan invalt.
En dat van hem verstandelijk een lul vinden, maar met je gevoel een leuke jongen is ook heel herkenbaar. Maar ook een hele grote valkuil.
@Summer:
Jeetje, dat zal wel een aparte dag zijn morgen... Niet echt de beste situatie om nu eens lekker je verjaardag te gaan vieren. Toch hoop ik wel dat je er wat aan doet, zodat het niet een rouwdag wordt, want dat is natuurlijk het andere uiterste..
En ik vind het goed van je dat je niet gebeld of gesmst hebt!
Hier gaat het allemaal redelijk goed. Hij smst mij af en toe en dan reageer ik het hoognodige terug. Verder hoort hij van mij niks en dat vind ik wel best zo. Na de ruzie aan de telefoon van gisteren heb ik het idee dat ik nu weer een beetje tot rust ben gekomen.
Allereerst een dikke knuffel voor degenen die in een dip zitten.
@Kloontje:
Ik denk dat hij hartstikke gelijk heeft, anders wordt het een enorme lijdensweg voor allebei. Ik snap dat je het als een extra klap voelt, want blijkbaar had je een bepaald rustgevoel gevonden in het feit dat het contact weer normaal was. Maar ja, je hebt met 2 verschillende personen te maken die allebei de dingen blijkbaar anders ervaren. Normaal is voor hem dan toch te moeilijk...
Toch is uitgaan een dappere zet van je, ookal ben je dan na een uur in huilen uitgebarsten. Je moet doorgaan met de dingen doen die jullie samen deden, dan wordt het na verloop van tijd iets van jezelf...
@Luna:
Wat is de reden dat jullie elkaar vrijdag weer zien?
Ben wel blij voor je dat je weer kunt eten, het is toch heel belangrijk om je weerstand te behouden!
@Visje:
Goed dat je elke avond 'opvang' voor jezelf hebt geregeld. Probeer dit nog even door te zetten en dan steeds vaker thuis te zijn. Dan is thuis ook niet zo'n gat waar je dan invalt.
En dat van hem verstandelijk een lul vinden, maar met je gevoel een leuke jongen is ook heel herkenbaar. Maar ook een hele grote valkuil.
@Summer:
Jeetje, dat zal wel een aparte dag zijn morgen... Niet echt de beste situatie om nu eens lekker je verjaardag te gaan vieren. Toch hoop ik wel dat je er wat aan doet, zodat het niet een rouwdag wordt, want dat is natuurlijk het andere uiterste..
En ik vind het goed van je dat je niet gebeld of gesmst hebt!
Hier gaat het allemaal redelijk goed. Hij smst mij af en toe en dan reageer ik het hoognodige terug. Verder hoort hij van mij niks en dat vind ik wel best zo. Na de ruzie aan de telefoon van gisteren heb ik het idee dat ik nu weer een beetje tot rust ben gekomen.
woensdag 28 mei 2008 om 19:29
@ 4Wheels, ik doe er morgen niets aan,paps en mams en vriendje en vriendinnetje komen maar heb de kadootjes en slingers even tot nader order uitgesteld.
Ik KAN nu gewoon niet een potje blij gaan zitten doen.
Tis ook een beetje een rouwdagje voor me
Ik accepteer het maar gewoon.
Iedereen zegt, en ik weet zelf ook wel dat ik er over 2 maanden heel anders tegen aan kijk
Well.....de hordes aan kadootjes komen dan over twee maanden wel
Ik KAN nu gewoon niet een potje blij gaan zitten doen.
Tis ook een beetje een rouwdagje voor me
Ik accepteer het maar gewoon.
Iedereen zegt, en ik weet zelf ook wel dat ik er over 2 maanden heel anders tegen aan kijk
Well.....de hordes aan kadootjes komen dan over twee maanden wel
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 28 mei 2008 om 21:49
Hee meiden..
Ik heb me toch een kutdag vandaag!
Moest weer langs huis, bleek nog spullen nodig te hebben voor m'n studie (die ook zo heerlijk gaat nu, blegh)
Vind het zo niet relaxed dat al m'n spullen er nog staan
Heb bedacht dat ik ze volgend weekend daar weg ga halen, dan hoef ik er niet meer heen.
Dat gedachte alleen al dat ie daar met dat wicht is, in mijn spullen!!!!
Maar goed, ben moe, verdrietig, ben d'r ff helemaal klaar mee!
Summer wat een rotmoment om je verjaardag te moeten 'vieren'.
Hoop dat je er evengoed nog een beetje wat van weet te maken meis.
4wheels, ben je een fase verder of lijkt dat maar zo?
Hoop het echt voor je....
Ik heb me toch een kutdag vandaag!
Moest weer langs huis, bleek nog spullen nodig te hebben voor m'n studie (die ook zo heerlijk gaat nu, blegh)
Vind het zo niet relaxed dat al m'n spullen er nog staan
Heb bedacht dat ik ze volgend weekend daar weg ga halen, dan hoef ik er niet meer heen.
Dat gedachte alleen al dat ie daar met dat wicht is, in mijn spullen!!!!
Maar goed, ben moe, verdrietig, ben d'r ff helemaal klaar mee!
Summer wat een rotmoment om je verjaardag te moeten 'vieren'.
Hoop dat je er evengoed nog een beetje wat van weet te maken meis.
4wheels, ben je een fase verder of lijkt dat maar zo?
Hoop het echt voor je....
woensdag 28 mei 2008 om 23:05
4wheels... loslaten valt niet mee !
Maar volgens mij is het beter voor je dat je een paar maanden helemaal neits van hem hoort..
RPO laat niets meer van zich horen HIEPHOI en ik voel mij stukken rustiger en niet meer dat stresserige gedoe.Werd er nl zo onrustig van als hij bleef bellen en smsen.
Kan me nu compleet op mijzelf richten en zo ook weer open staan voor nieuwe contacten..
Maar volgens mij is het beter voor je dat je een paar maanden helemaal neits van hem hoort..
RPO laat niets meer van zich horen HIEPHOI en ik voel mij stukken rustiger en niet meer dat stresserige gedoe.Werd er nl zo onrustig van als hij bleef bellen en smsen.
Kan me nu compleet op mijzelf richten en zo ook weer open staan voor nieuwe contacten..
donderdag 29 mei 2008 om 00:07
Vleermuis, dat is ook zo graag wat ik wil, weer openstaan voor nieuwe contacten.
voor ik zo super verliefd werd ging dit namelijk super, niet perse om me met iemand te binden, maar wel open staan voor andere mensen, de tijd nemen om iemand beter te leren kennen etc.
Vond het voor ik aan de relatie begon zelfs nog wel jammer, het is toch je vrijgezelle leven die je moet opgeven. Maar dat had ik er wel voor over.. En nu ik weer vrijgezel ben wil ik dat helemaal niet zijn
Wil iemand die naast me ligt, een maatje, iemand met wie ik mijn leven wil delen kortom, hem!
Maarja...
Vlinder, zo snel mogelijk je spullen daar weg halen hoor!! Kan je voor jezelf dat stukje ook afsluiten
En Summerdance, ik zou die verjaardag ook rustig aan doen. Neem vooral veel tijd voor jezelf, het is niet leuk om te moeten doen of alles goed gaat en je blij bent.
voor ik zo super verliefd werd ging dit namelijk super, niet perse om me met iemand te binden, maar wel open staan voor andere mensen, de tijd nemen om iemand beter te leren kennen etc.
Vond het voor ik aan de relatie begon zelfs nog wel jammer, het is toch je vrijgezelle leven die je moet opgeven. Maar dat had ik er wel voor over.. En nu ik weer vrijgezel ben wil ik dat helemaal niet zijn
Wil iemand die naast me ligt, een maatje, iemand met wie ik mijn leven wil delen kortom, hem! Maarja...
Vlinder, zo snel mogelijk je spullen daar weg halen hoor!! Kan je voor jezelf dat stukje ook afsluiten
En Summerdance, ik zou die verjaardag ook rustig aan doen. Neem vooral veel tijd voor jezelf, het is niet leuk om te moeten doen of alles goed gaat en je blij bent.
donderdag 29 mei 2008 om 08:43
@Vlinder:
Ja, dat lijkt me ook echt vreselijk als mijn spullen er nog zouden staan terwijl er iemand anders rondloopt. Maar je schrijft 'dat wicht', er was toch een vriend bij hem ingetrokken? Of zit ik nu verschillende verhalen door elkaar heen te halen?
Ik lijk wel een stukje verder, maar zolang hij aan me blijft trekken zal het me uiteindelijk niet lukken om dit vol te blijven houden.
@Vleer:
Ja, dat onrustige gevoel kan ik me goed voorstellen, ik merk ook dat nu hij weer belt en smst, ik weer zit te 'wachten' op iets. Het is niet dat ik bij de telefoon ga zitten wachten, maar ik heb gewoon steeds het gevoel alsof ik iets te gebeuren staat...
Ik hoop ook dat RPO jou voorlopig met rust laat, zodat je open kunt staan voor andere mensen. Niet per definitie andere mannen, maar gewoon mensen in het algemeen.
@Summer:
Gefeliciteerd met je verjaardag!
Ik wil je toch feliciteren, omdat ik niet wil dat je ex er ook nog voor zou zorgen dat mensen je niet durven/willen feliciteren.
@Kloontje:
Het zal inderdaad wel een tijdje duren voor je weer een beetje je draai kunt vinden in je leven. Maar het gaat vanzelf als je gewoon de dingen blijft doen die je altijd deed. Ineens is daar een moment dat je je realiseert dat hij een stukje naar de achtergrond is verdwenen of dat je merkt dat je weer echt even hebt gelachen zonder aan hem te denken.
Hier gaat het nog hetzelfde, gelukkig heb ik het vandaag druk met werk en heb ik bijna geen tijd om aan hem te denken.
Ik heb gisteren wel op internet gekeken naar iets voor een weekendje weg, maar waar ik heen wilde zijn alle hotels al volgeboekt Ik loop zo wel even een reisbureau binnen...
Ja, dat lijkt me ook echt vreselijk als mijn spullen er nog zouden staan terwijl er iemand anders rondloopt. Maar je schrijft 'dat wicht', er was toch een vriend bij hem ingetrokken? Of zit ik nu verschillende verhalen door elkaar heen te halen?
Ik lijk wel een stukje verder, maar zolang hij aan me blijft trekken zal het me uiteindelijk niet lukken om dit vol te blijven houden.
@Vleer:
Ja, dat onrustige gevoel kan ik me goed voorstellen, ik merk ook dat nu hij weer belt en smst, ik weer zit te 'wachten' op iets. Het is niet dat ik bij de telefoon ga zitten wachten, maar ik heb gewoon steeds het gevoel alsof ik iets te gebeuren staat...
Ik hoop ook dat RPO jou voorlopig met rust laat, zodat je open kunt staan voor andere mensen. Niet per definitie andere mannen, maar gewoon mensen in het algemeen.
@Summer:
Gefeliciteerd met je verjaardag!
Ik wil je toch feliciteren, omdat ik niet wil dat je ex er ook nog voor zou zorgen dat mensen je niet durven/willen feliciteren.
@Kloontje:
Het zal inderdaad wel een tijdje duren voor je weer een beetje je draai kunt vinden in je leven. Maar het gaat vanzelf als je gewoon de dingen blijft doen die je altijd deed. Ineens is daar een moment dat je je realiseert dat hij een stukje naar de achtergrond is verdwenen of dat je merkt dat je weer echt even hebt gelachen zonder aan hem te denken.
Hier gaat het nog hetzelfde, gelukkig heb ik het vandaag druk met werk en heb ik bijna geen tijd om aan hem te denken.
Ik heb gisteren wel op internet gekeken naar iets voor een weekendje weg, maar waar ik heen wilde zijn alle hotels al volgeboekt Ik loop zo wel even een reisbureau binnen...
