Overig
alle pijlers
Wie zijn toch die a-sociale mensen???
vrijdag 30 mei 2008 om 15:30
Gisteren heb ik gewinkeld en tijdens het winkelen heb ik in de paskamer van 1 van de winkels die ik bezocht heb (4 in totaal) een tasje van Douglas laten staan met daarin spullen t.w.v. ¤ 50,00. Ik heb vandaag alle winkels gebeld en het tasje is niet gevonden. Dit is de tweede keer dat mij dit gebeurt.
En ik vraag me dus serieus af wie die godvergeten a-sociale mensen zijn die denken dat wanneer zij iets vinden wat overduidelijk vergeten/ van iemand anders is, menen te mogen toeëigenen? Zijn dat keurige dames die kinderen moeten opvoeden? Is het mijn buurvrouw? Gezien de winkels waarin ik geweest ben, moet het iemand zijn zoals ik ben, gewoon modale doorsnee. Ik kan hier gewoon geen beeld bij krijgen. Als je zoiets vindt, dan geef je dat toch aan de kassa af???
Kennen jullie mensen die dit (stelen dus) doen?
En ik vraag me dus serieus af wie die godvergeten a-sociale mensen zijn die denken dat wanneer zij iets vinden wat overduidelijk vergeten/ van iemand anders is, menen te mogen toeëigenen? Zijn dat keurige dames die kinderen moeten opvoeden? Is het mijn buurvrouw? Gezien de winkels waarin ik geweest ben, moet het iemand zijn zoals ik ben, gewoon modale doorsnee. Ik kan hier gewoon geen beeld bij krijgen. Als je zoiets vindt, dan geef je dat toch aan de kassa af???
Kennen jullie mensen die dit (stelen dus) doen?
zaterdag 31 mei 2008 om 13:48
quote:Liv schreef op 31 mei 2008 @ 11:29:
Denk dat men je hier nu echt niet serieus meer neemt. Op naar een volgend forum dan maar he?
ja, op het forum van Margriet is het erg saai, ga daar anders wat van je uitspraken neerplempen en wat leven in de brouwerij gooien.
Maar blijf hier ook vooral veel posten hoor, want ik lig in een deuk om je (zou je dan toch humor hebben en dus een goede eigenschap? mwah... het is meer lachen om hoe aso en zielig je bent)
Denk dat men je hier nu echt niet serieus meer neemt. Op naar een volgend forum dan maar he?
ja, op het forum van Margriet is het erg saai, ga daar anders wat van je uitspraken neerplempen en wat leven in de brouwerij gooien.
Maar blijf hier ook vooral veel posten hoor, want ik lig in een deuk om je (zou je dan toch humor hebben en dus een goede eigenschap? mwah... het is meer lachen om hoe aso en zielig je bent)
zaterdag 31 mei 2008 om 14:05
quote:Scorpion80 schreef op 30 mei 2008 @ 22:52:
Ik heb als kind eens een portemonnee naar de rechtmatige eigenaar gebracht. Hoe oud was ik? Een jaar of 10 denk ik.
Niet eens een "dank je wel" of een snoepje....
Dankbaar hè?
Ik zou het zo weer doen. Ik zou geen geld of eigendommen kunnen houden die niet van mij zijn.
Zelf heb ik wel eens een portemonnee verloren met alle belangrijke papieren: ID, pasjes, rijbewijs, geld... Kreeg ik het terug? Ho maar. Asociaal gewoon.
Tssss.... hier ook zo´n voorbeeld. Mijn vriend vond eens een handtas op straat voor de supermarkt (hoe verlies je Godsnaam een volledige handtas?) Geld, mobiel, papieren, sleutels, alles zat er in. Toen we belden kregen en zeiden: ¨We hebben uw tas gevonden. We wonen om de hoek bij de supermarkt, u kunt hem bij ons komen halen¨, zei ze doodleuk: Daar heb ik vandaag geen tijd meer voor. Kunnen jullie hem niet even komen brengen?
Uiteindelijk een gedoe geweest met dat telefoontje van haar want haar dochter zou ons bellen om wat af te spreken. Maar die wilde ook niet komen. Misschien later op de avond. Maar wij moesten weg. Uiteindelijk kwam, na heel veel gebel, haar kleinzoon op de brommer de tas wel even halen. Hij gritste hem nog net niet uit onze handen.
Ook in de kroeg van mijn vriend wordt regelmatig van alles gevonden. Tassen met paspoorten, heel veel telefoons etc. Als hij kan achterhalen van wie het gevonden spul is, belt hij altijd dat het in de kluis in de kroeg ligt en dat ze het kunnen komen halen. Ook daar heeft hij al zó vaak gehoord: Kun je het niet even komen brengen?
Dat verzin je toch niet?
We hebben opgebeld dat
Ik heb als kind eens een portemonnee naar de rechtmatige eigenaar gebracht. Hoe oud was ik? Een jaar of 10 denk ik.
Niet eens een "dank je wel" of een snoepje....
Dankbaar hè?
Ik zou het zo weer doen. Ik zou geen geld of eigendommen kunnen houden die niet van mij zijn.
Zelf heb ik wel eens een portemonnee verloren met alle belangrijke papieren: ID, pasjes, rijbewijs, geld... Kreeg ik het terug? Ho maar. Asociaal gewoon.
Tssss.... hier ook zo´n voorbeeld. Mijn vriend vond eens een handtas op straat voor de supermarkt (hoe verlies je Godsnaam een volledige handtas?) Geld, mobiel, papieren, sleutels, alles zat er in. Toen we belden kregen en zeiden: ¨We hebben uw tas gevonden. We wonen om de hoek bij de supermarkt, u kunt hem bij ons komen halen¨, zei ze doodleuk: Daar heb ik vandaag geen tijd meer voor. Kunnen jullie hem niet even komen brengen?
Uiteindelijk een gedoe geweest met dat telefoontje van haar want haar dochter zou ons bellen om wat af te spreken. Maar die wilde ook niet komen. Misschien later op de avond. Maar wij moesten weg. Uiteindelijk kwam, na heel veel gebel, haar kleinzoon op de brommer de tas wel even halen. Hij gritste hem nog net niet uit onze handen.
Ook in de kroeg van mijn vriend wordt regelmatig van alles gevonden. Tassen met paspoorten, heel veel telefoons etc. Als hij kan achterhalen van wie het gevonden spul is, belt hij altijd dat het in de kluis in de kroeg ligt en dat ze het kunnen komen halen. Ook daar heeft hij al zó vaak gehoord: Kun je het niet even komen brengen?
Dat verzin je toch niet?
We hebben opgebeld dat
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 31 mei 2008 om 15:36
quote:Winterdip schreef op 31 mei 2008 @ 14:05: Ook daar heeft hij al zó vaak gehoord: Kun je het niet even komen brengen?
Dat verzin je toch niet?
Als iemand mij zou bellen dat mijn tas of wat dan ook gevonden was zou ik dolblij zijn en hem met een bos bloemen oid op komen halen. Wat een rare mensen zijn er toch.
Dat verzin je toch niet?
Als iemand mij zou bellen dat mijn tas of wat dan ook gevonden was zou ik dolblij zijn en hem met een bos bloemen oid op komen halen. Wat een rare mensen zijn er toch.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 31 mei 2008 om 18:20
Winterdip, dat meen je niet. Ik zou het niet eens durven vragen en zou dus ook heel blij zijn en een bosje bloemen/fles wijn of whatever kopen.
Heb het zelf ook weleens anders meegemaakt, had ik een grote bos sleutels gevonden en zie later een briefje daar in de buurt hangen van iemand die een sleutelbos was kwijtgeraakt. Ik gebeld, kwam er een jongen de sleutels halen met een enorme bos bloemen voor mij, vond ik toch heel lief.
Heb het zelf ook weleens anders meegemaakt, had ik een grote bos sleutels gevonden en zie later een briefje daar in de buurt hangen van iemand die een sleutelbos was kwijtgeraakt. Ik gebeld, kwam er een jongen de sleutels halen met een enorme bos bloemen voor mij, vond ik toch heel lief.
Cum non tum age
zaterdag 31 mei 2008 om 20:22
Ik vond een tijdje terug een tas op straat , een metertje of 200 van de c1000 vandaan. Er zaten allerlei papieren in, maar geen adres. Dus ik denk, ik gooi hem maar af bij de klantenservice daar, grote kans dat ze daar geweest zijn, of nog heen moeten.
Kom ik op de terug weg mijn buurvrouw tegen ( wij wonen dus 200 meter de andere kant op, dus de tas lag ongeveer in het midden van ons huis en c1000 ) en die was samen met een vriendin aan het zoeken naar die tas. Dus ik zeg, ja , die vond ik een eind verder op, dus ik heb hem maar bij de c1000 gebracht...
Geen dankjewel idd, maar een: "ja, NU kom ik helemaal te laat op mijn afspraak... " Sorry dat ik je tas naar een voor mij iig meest logische plek bracht. Ik had natuurlijk alle huizen tussen de c1000 en ons huis enzo aan moeten bellen om te vragen of die tas van iemand was
Kom ik op de terug weg mijn buurvrouw tegen ( wij wonen dus 200 meter de andere kant op, dus de tas lag ongeveer in het midden van ons huis en c1000 ) en die was samen met een vriendin aan het zoeken naar die tas. Dus ik zeg, ja , die vond ik een eind verder op, dus ik heb hem maar bij de c1000 gebracht...
Geen dankjewel idd, maar een: "ja, NU kom ik helemaal te laat op mijn afspraak... " Sorry dat ik je tas naar een voor mij iig meest logische plek bracht. Ik had natuurlijk alle huizen tussen de c1000 en ons huis enzo aan moeten bellen om te vragen of die tas van iemand was
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 31 mei 2008 om 22:14
Echt meegemaakt:
Ik had mijn sleutels laten liggen ergens en belde de politie,en ja hoor,ze waren gevonden en gaven me het telefoonnummer.
Ik helemaal blij bellen en in gedachten al een bloemetje gehaald want ja,dat vind ik wel zo netjes en mn autosleutel zat er ook aan dus was allang blij.
Neemt dat mens op en ik zeg dat ik de eigenaar van de sleutels ben,zegt ze:
Mijn dochter van 12 heeft ze gevonden en die zat met een kleedje met spulletjes op dat pleintje waar ik ze verloren had maar ze had maar heel weinig verkocht en zou het heel fijn vinden als ze een financiele vergoeding kreeg,had ze toch wat centjes verdiend
toen brak mijn klomp werkelijk waar!!!!!!!!!!
Ik zei er verder niks over want was bang mijn sleutels niet te krijgen want ze herhaalde het een paar keer heel dringend!!!!
Dus ben naar jamin gegaan,heb daar zo,n buis snoep gehaald en ber erheen gegaan.
Belde aan en griste de sleutels uit dr handen en zei;
Alsjeblieft en bedankt voor het melden.
Wat een tokkies zeg,dat doe je toch niet,ik vind het gewoon je plicht om zoiets te melden.
Heb zovaak dingen gevonden en teruggebracht naar recht matige eigenaar en verwacht daar echt niets voor terug.
Zoiets hoor je gewoon te doen,klaar!
Ik geloof in karma dus ben altijd vreselijk heilig in zulke dingen
Ik had mijn sleutels laten liggen ergens en belde de politie,en ja hoor,ze waren gevonden en gaven me het telefoonnummer.
Ik helemaal blij bellen en in gedachten al een bloemetje gehaald want ja,dat vind ik wel zo netjes en mn autosleutel zat er ook aan dus was allang blij.
Neemt dat mens op en ik zeg dat ik de eigenaar van de sleutels ben,zegt ze:
Mijn dochter van 12 heeft ze gevonden en die zat met een kleedje met spulletjes op dat pleintje waar ik ze verloren had maar ze had maar heel weinig verkocht en zou het heel fijn vinden als ze een financiele vergoeding kreeg,had ze toch wat centjes verdiend
toen brak mijn klomp werkelijk waar!!!!!!!!!!
Ik zei er verder niks over want was bang mijn sleutels niet te krijgen want ze herhaalde het een paar keer heel dringend!!!!
Dus ben naar jamin gegaan,heb daar zo,n buis snoep gehaald en ber erheen gegaan.
Belde aan en griste de sleutels uit dr handen en zei;
Alsjeblieft en bedankt voor het melden.
Wat een tokkies zeg,dat doe je toch niet,ik vind het gewoon je plicht om zoiets te melden.
Heb zovaak dingen gevonden en teruggebracht naar recht matige eigenaar en verwacht daar echt niets voor terug.
Zoiets hoor je gewoon te doen,klaar!
Ik geloof in karma dus ben altijd vreselijk heilig in zulke dingen
zaterdag 31 mei 2008 om 22:15
quote:[message=1456014,noline]borodini schreef op 31 me
Geen dankjewel idd, maar een: "ja, NU kom ik helemaal te laat op mijn afspraak... " Sorry dat ik je tas naar een voor mij iig meest logische plek bracht. Ik had natuurlijk alle huizen tussen de c1000 en ons huis enzo aan moeten bellen om te vragen of die tas van iemand was god borodini,ook al zo,n danbaar typetje,vreselijk zeg
Geen dankjewel idd, maar een: "ja, NU kom ik helemaal te laat op mijn afspraak... " Sorry dat ik je tas naar een voor mij iig meest logische plek bracht. Ik had natuurlijk alle huizen tussen de c1000 en ons huis enzo aan moeten bellen om te vragen of die tas van iemand was god borodini,ook al zo,n danbaar typetje,vreselijk zeg
zaterdag 31 mei 2008 om 22:31
Ik geef die dingen die ik gevonden heb altijd af.Dat zou ik ook verwachten als iemand dingen van mij vind en zo hoort het ook,maakt niet uit wat het is of een handdoek of een portemonnaie.Heb op de sportschool ook een paar keer pasjes gevonden en deze gewoon bij de balie afgeleverd.Een portemonnaie heb ik ook afgegeven.Ik zou me erg rot voelen als ik gewoon zomaar dingen zou houden die niet van mij zijn.
zaterdag 31 mei 2008 om 22:37
quote:borodini schreef op 31 mei 2008 @ 20:22:
Geen dankjewel idd, maar een: "ja, NU kom ik helemaal te laat op mijn afspraak... " Sorry dat ik je tas naar een voor mij iig meest logische plek bracht. Ik had natuurlijk alle huizen tussen de c1000 en ons huis enzo aan moeten bellen om te vragen of die tas van iemand was Heb je dit ook echt gezegd?
Geen dankjewel idd, maar een: "ja, NU kom ik helemaal te laat op mijn afspraak... " Sorry dat ik je tas naar een voor mij iig meest logische plek bracht. Ik had natuurlijk alle huizen tussen de c1000 en ons huis enzo aan moeten bellen om te vragen of die tas van iemand was Heb je dit ook echt gezegd?
zaterdag 31 mei 2008 om 22:42
quote:Geraldine schreef op 31 mei 2008 @ 22:31:Ik zou me erg rot voelen als ik gewoon zomaar dingen zou houden die niet van mij zijn.Ik zit me nu af te vragen of ik misschien iets zou houden als het iets was dat ik zelf erg graag zou willen hebben. Hoeft niet eens iets heel duurs te zijn, wat ik me niet kan veroorloven, maar juist eerder iets heel leuks wat niet meer te koop is ofzo. Een collectors item voor de fan, zoiets. Maar nee, dan zou ik me toch superschuldig en onplezierig voelen en het uiteraard toch naar de echte eigenaar terugbrengen.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 31 mei 2008 om 23:28
quote:noa schreef op 31 mei 2008 @ 22:30:
Mormeltje, ik kan het bijna niet geloven. Dat er zulke aso's bestaan zeg.
Ja,ze bestaan echt
en ze herhaalde het echt een paar keer,op zo,n toon dat ik anders mn sleutels niet kreeg,dus ik bleef heel aardig want wilde natuurlijk haar adres,maar was een heel creepy wijf.
Wat leer je je kinderen dan?
Voor wat hoort wat ofzo?
Echt asociaal
Mormeltje, ik kan het bijna niet geloven. Dat er zulke aso's bestaan zeg.
Ja,ze bestaan echt
en ze herhaalde het echt een paar keer,op zo,n toon dat ik anders mn sleutels niet kreeg,dus ik bleef heel aardig want wilde natuurlijk haar adres,maar was een heel creepy wijf.
Wat leer je je kinderen dan?
Voor wat hoort wat ofzo?
Echt asociaal
zondag 1 juni 2008 om 10:06
Ik heb regelmatig portemonnees en telefoons gevonden en altijd gezorgd dat ze terugkwamen bij de rechtmatige eigenaar. Zelf ook wel eens iets verloren en soms kwam het terug, soms ook niet. Maar laatst fietste ik op een fietspad midden in de stad, maar een beetje een open overgangsgebied tussen twee wijken. Daar lag 100 euro op straat (2 briefjes van 50). Verder niets. Geen briefje, geen portemonnee erom heen, helemaal niets. Geen winkels in de buurt of een logische plek waar de eigenaar zou kunnen wonen. Dan weet ik ook niet meer hoe ik die terug kan bezorgen.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
zondag 1 juni 2008 om 15:11
Ik heb ook wel een paar mooie dingen meegemaakt.
- Na afloop van een feest wilde ik mijn tas uit de garderobe hebben, kon ik hem niet vinden. Ik baalde, want alles (sleutels, telefoon) zat erin. Half tegen beter weten in naar mijn mobiel gebeld en toen nam iemand op. Die had de tas in een ander deel van het centrum van de stad aan een fietsstuur zien hangen en maar meegenomen om te volgende dag actie te ondernemen. Deze persoon woonde niet echt om de hoek ofzo, maar wat maakt dat uit, het is de beste actie om zo'n tas gewoon maar even mee te nemen als je geen idee hebt waar deze vandaan komt en ik was natuurlijk allang blij dat ik alles weer terug had (anders had ik dus niet eens naar huis gekund). Achteraf gezien is het vermoedelijk zo dat mijn tas aan een verkeerde persoon is meegegeven. Die garderobe is nogal een zooi (te weinig ruimte), dus wellicht zat mijn tas vast aan andermans tas ofzo. De persoon die hem meekreeg ontdekte dat denk ik buiten en heeft hem toen maar ter plekke ergens gedumpt. Mijn telefoon zat er gelukkig nog in en geld had ik bij me gehouden.
- Extreem gevalltje van welwillendheid waarvan ik nog steeds niet helemaal begrijp hoe het gelopen is: in de tijd dat ik nog veel per brief correspondeerde vond ik op een dag in mijn brievenbus een envelop met allemaal snippers. Daar zat een briefje bij van een vinder (zonder naam of wat, maar: 'de vinder') dat hij/zij de brievenbus opengebroken had aangetroffen en dat hij/zij mijn brief (of de restanten daarvan dus) terugbracht omdat hij/zij dacht dat het nogal persoonlijk was die brief... !!!
Ik vraag me tot op de dag van vandaag af hoe dat gegaan is. Mijn brief zal niet de enige brief zijn die buiten die brievenbus op straat lag, en waarschijnlijk ook niet het enige verscheurde. Dus kennelijk heeft de persoon in kwestie alle snippers bij elkaar geraapt en achterhaald dat het naar mij toe moest. Apart! Maar wel fijn natuurlijk dat het niet meer op straat lag en dat ik direct ook wist dat mijn brief nooit zou aankomen.
- Na afloop van een feest wilde ik mijn tas uit de garderobe hebben, kon ik hem niet vinden. Ik baalde, want alles (sleutels, telefoon) zat erin. Half tegen beter weten in naar mijn mobiel gebeld en toen nam iemand op. Die had de tas in een ander deel van het centrum van de stad aan een fietsstuur zien hangen en maar meegenomen om te volgende dag actie te ondernemen. Deze persoon woonde niet echt om de hoek ofzo, maar wat maakt dat uit, het is de beste actie om zo'n tas gewoon maar even mee te nemen als je geen idee hebt waar deze vandaan komt en ik was natuurlijk allang blij dat ik alles weer terug had (anders had ik dus niet eens naar huis gekund). Achteraf gezien is het vermoedelijk zo dat mijn tas aan een verkeerde persoon is meegegeven. Die garderobe is nogal een zooi (te weinig ruimte), dus wellicht zat mijn tas vast aan andermans tas ofzo. De persoon die hem meekreeg ontdekte dat denk ik buiten en heeft hem toen maar ter plekke ergens gedumpt. Mijn telefoon zat er gelukkig nog in en geld had ik bij me gehouden.
- Extreem gevalltje van welwillendheid waarvan ik nog steeds niet helemaal begrijp hoe het gelopen is: in de tijd dat ik nog veel per brief correspondeerde vond ik op een dag in mijn brievenbus een envelop met allemaal snippers. Daar zat een briefje bij van een vinder (zonder naam of wat, maar: 'de vinder') dat hij/zij de brievenbus opengebroken had aangetroffen en dat hij/zij mijn brief (of de restanten daarvan dus) terugbracht omdat hij/zij dacht dat het nogal persoonlijk was die brief... !!!
Ik vraag me tot op de dag van vandaag af hoe dat gegaan is. Mijn brief zal niet de enige brief zijn die buiten die brievenbus op straat lag, en waarschijnlijk ook niet het enige verscheurde. Dus kennelijk heeft de persoon in kwestie alle snippers bij elkaar geraapt en achterhaald dat het naar mij toe moest. Apart! Maar wel fijn natuurlijk dat het niet meer op straat lag en dat ik direct ook wist dat mijn brief nooit zou aankomen.
vrijdag 11 juli 2008 om 13:48
Oke, zeg op: wie heeft een koekje van eigen deeg voor Brummetje aangevraagd?
Ben vandaag nl mijn fietssleutel verloren. Geweest dan, want ik heb m godzijdank alweer terug.
Nou heb ik mijn sport voor vandaag wel gehad hoor.
En mijn band was lek toen ik bij m'n fiets terug kwam. Dus das ook weer 29 euro morgen.
Ben vandaag nl mijn fietssleutel verloren. Geweest dan, want ik heb m godzijdank alweer terug.
Nou heb ik mijn sport voor vandaag wel gehad hoor.
En mijn band was lek toen ik bij m'n fiets terug kwam. Dus das ook weer 29 euro morgen.
vrijdag 11 juli 2008 om 16:58
Ik ben wel eerlijk, niet roomser dan de paus. Toen mijn man een briefje van 20 in het bos vond en er niemand in de buurt was, hebben we die zelf meegenomen.
Maar een portemonnee of tas met spullen erin zou ik nooit houden. Mijn portemonnee is een keer gestolen en alhoewel er niet veel geld in zat, heb ik een berg ellende gehad van het opnieuw aanvragen van alle pasjes e.d.. Dat wens je een ander toch ook niet toe? Ik heb wel eens een paspoort en rijbewijs uit een vuilnisbak gevist en naar het politiebureau gebracht. Die waren schijnbaar gedumpt door dieven die daar niets mee konden.
Een paar maanden terug waren man en ik uit eten, alles erop en eraan. Toen we wilden afrekenen vroegen ze iets van 42 euro. Zelfs ik als non-rekenwonder had zo door dat dat bedrag nooit kon kloppen voor een voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht en een fles wijn. We hebben het dus gemeld en de rekening bleek inderdaad een slordige 20 euro hoger te moeten zijn. Wel zo eerlijk om dat gewoon te melden. Dan kun je de volgende keer je gezicht ook nog met goed fatsoen laten zien.
Maar een portemonnee of tas met spullen erin zou ik nooit houden. Mijn portemonnee is een keer gestolen en alhoewel er niet veel geld in zat, heb ik een berg ellende gehad van het opnieuw aanvragen van alle pasjes e.d.. Dat wens je een ander toch ook niet toe? Ik heb wel eens een paspoort en rijbewijs uit een vuilnisbak gevist en naar het politiebureau gebracht. Die waren schijnbaar gedumpt door dieven die daar niets mee konden.
Een paar maanden terug waren man en ik uit eten, alles erop en eraan. Toen we wilden afrekenen vroegen ze iets van 42 euro. Zelfs ik als non-rekenwonder had zo door dat dat bedrag nooit kon kloppen voor een voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht en een fles wijn. We hebben het dus gemeld en de rekening bleek inderdaad een slordige 20 euro hoger te moeten zijn. Wel zo eerlijk om dat gewoon te melden. Dan kun je de volgende keer je gezicht ook nog met goed fatsoen laten zien.
vrijdag 11 juli 2008 om 17:04
Eerlijk gezegd vind ik de laatste jaren nooit meer iets (nou ja laatst 5 Eurocent); maar toen ik op de lagere school zat vond ik 's ochtends een tas met 2000 gulden. Echt wel een enorm bedrag in die tijd.
Die mensen gebeld, helemaal blij en ik mocht zelf die tas naar die mensen terugbrengen.
Kreeg ik een gulden en een koetjesreep.
Ik weet nog goed dat mijn vader laaiend was. Kan me niet meer herinneren of hij nog verhaal is wezen halen, maar het heeft toen wel veel indruk op me gemaakt.
Die mensen gebeld, helemaal blij en ik mocht zelf die tas naar die mensen terugbrengen.
Kreeg ik een gulden en een koetjesreep.
Ik weet nog goed dat mijn vader laaiend was. Kan me niet meer herinneren of hij nog verhaal is wezen halen, maar het heeft toen wel veel indruk op me gemaakt.
