Kinderen
alle pijlers
Wanneer naar groep 3 en waarom?
woensdag 28 mei 2008 om 16:50
@ Meave:
Goeie vraag...
Hij heeft geen officiele IQ test gehad, maar wel een ander soort kleuter test. Omdat ik al vanaf z'n geboorte tegen problemen aanliep.
Zoals enorm veel woede/frustratiebuien, de hele dag door. Ik liep met m'n handen in het haar. Net 1 jaar klom hij 's nachts regelmatig met slaapzak en al uit z'n ledikant.
Toen hij 1.5 jaar was had al geen behoefte meer aan slaap overdag.(terwijl ik net bevallen was van nummer 2 )
Met krap 2 kon hij alle automerken en winkellogo's, en alle kleuren incl. beige en aubergine enz. Hij praatte heel duidelijk en met moeilijke woorden. (dus ambulance ipv ziekenwagen bv)
Had ook een hekel aan "kinderwoordjes" wat vaak leuke momenten opleverde als volwassenen tegen hem gingen praten...
Ook op de psz had hij problemen in de omgang met andere kinderen. Hij wilde er nooit heen omdat hij niet begreep waarom andere kinderen hem sloegen (wat een normale peuterbezigheid is ) hij was toch aardig voor ze?
(En nu is hij inderdaad ook van de dino's, het heelal en waarom bestaan we. Hij leest al vrij goed, en rekent beter dan mama )
Met 3 jaar was hij niet meer te stuiten en wilde naar school, na een lang jaar wachten mocht hij dan eindelijk maar vanaf dag 1 vindt hij het maar niks, veel buikpijn en hoofdpijn klachten, hij vind het saai en voelt zich ongelukig tussen de andere kinderen. Toen heb ik hem laten testen, ook om andere dingen als NLD uit te sluiten.
Zodat ik hem én mezelf kon helpen, want frustratiebuien heeft hij n og elke dag Maar ik weet nu waarom, en hoe ik hem moet reageren)
Hij vond de testdag geweldig, en vroeg naderhand of hij daar niet naar school kon... (helaas jongen )
Ik heb er dus geen spijt van. En als hij een jaar of 7-8 is en het gaat niet goed op school, laat ik hem officeel testen. Mocht het wel goed gaan, dan is het prima zo. Maar ik vrees dat hij altijd heel bewerkelijk zal blijven...ik had hem zó graag een onbezorgde kindertijd gegeven
Bij kleuters mag je officieel nog niet spreken van hoogbegaafdheid (rotwoord ook, ik weet alleen nog geen goed alternatief..), maar ze noemden het dus een grote ontwikkelingsvoorsprong waarschijnlijk blijvend..
Het grappige is dat ik ook in m'n vorige bericht twijfelde, "zal ik "waarschijnlijk hb" opschrijven? "
In het dagelijks leven vertel ik namelijk bijna niemand dat hij HB is..Het is een erg gevoelig onderwerp...
Maar op zo'n forum kom ik er gewoon voor uit. M'n lieve kereltje heeft er zelf ook niet voor gekozen, en het is ook een stukje "uit de kast komen"...
ps: Misschien iemand met een kind van 5 die over hb en de bijkomende zaken wil mailen en eventueel een keer een speelafspraakje wil maken ("peers")
Goeie vraag...
Hij heeft geen officiele IQ test gehad, maar wel een ander soort kleuter test. Omdat ik al vanaf z'n geboorte tegen problemen aanliep.
Zoals enorm veel woede/frustratiebuien, de hele dag door. Ik liep met m'n handen in het haar. Net 1 jaar klom hij 's nachts regelmatig met slaapzak en al uit z'n ledikant.
Toen hij 1.5 jaar was had al geen behoefte meer aan slaap overdag.(terwijl ik net bevallen was van nummer 2 )
Met krap 2 kon hij alle automerken en winkellogo's, en alle kleuren incl. beige en aubergine enz. Hij praatte heel duidelijk en met moeilijke woorden. (dus ambulance ipv ziekenwagen bv)
Had ook een hekel aan "kinderwoordjes" wat vaak leuke momenten opleverde als volwassenen tegen hem gingen praten...
Ook op de psz had hij problemen in de omgang met andere kinderen. Hij wilde er nooit heen omdat hij niet begreep waarom andere kinderen hem sloegen (wat een normale peuterbezigheid is ) hij was toch aardig voor ze?
(En nu is hij inderdaad ook van de dino's, het heelal en waarom bestaan we. Hij leest al vrij goed, en rekent beter dan mama )
Met 3 jaar was hij niet meer te stuiten en wilde naar school, na een lang jaar wachten mocht hij dan eindelijk maar vanaf dag 1 vindt hij het maar niks, veel buikpijn en hoofdpijn klachten, hij vind het saai en voelt zich ongelukig tussen de andere kinderen. Toen heb ik hem laten testen, ook om andere dingen als NLD uit te sluiten.
Zodat ik hem én mezelf kon helpen, want frustratiebuien heeft hij n og elke dag Maar ik weet nu waarom, en hoe ik hem moet reageren)
Hij vond de testdag geweldig, en vroeg naderhand of hij daar niet naar school kon... (helaas jongen )
Ik heb er dus geen spijt van. En als hij een jaar of 7-8 is en het gaat niet goed op school, laat ik hem officeel testen. Mocht het wel goed gaan, dan is het prima zo. Maar ik vrees dat hij altijd heel bewerkelijk zal blijven...ik had hem zó graag een onbezorgde kindertijd gegeven
Bij kleuters mag je officieel nog niet spreken van hoogbegaafdheid (rotwoord ook, ik weet alleen nog geen goed alternatief..), maar ze noemden het dus een grote ontwikkelingsvoorsprong waarschijnlijk blijvend..
Het grappige is dat ik ook in m'n vorige bericht twijfelde, "zal ik "waarschijnlijk hb" opschrijven? "
In het dagelijks leven vertel ik namelijk bijna niemand dat hij HB is..Het is een erg gevoelig onderwerp...
Maar op zo'n forum kom ik er gewoon voor uit. M'n lieve kereltje heeft er zelf ook niet voor gekozen, en het is ook een stukje "uit de kast komen"...
ps: Misschien iemand met een kind van 5 die over hb en de bijkomende zaken wil mailen en eventueel een keer een speelafspraakje wil maken ("peers")
woensdag 28 mei 2008 om 17:38
quote:hanbuikzwijntje schreef op 28 mei 2008 @ 16:58:
Zelf op een Forum blijkt het ook weer taboe om over HB te praten.
jammer...
Voor de onzekere moeders, vertrouw op je instinct.
Voor de azijnpissers...welkom in 2008Nou ben ik wel hb, maar deze reactie begrijp ik echt niet hoor.
Zelf op een Forum blijkt het ook weer taboe om over HB te praten.
jammer...
Voor de onzekere moeders, vertrouw op je instinct.
Voor de azijnpissers...welkom in 2008Nou ben ik wel hb, maar deze reactie begrijp ik echt niet hoor.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 28 mei 2008 om 20:04
quote:Solomio schreef op 28 mei 2008 @ 16:15:
[...]
Hangbuikzwijntje kan zo te lezen gelijk door naar een ander topic.
Misschien wat te snel en te pinnig gereageerd, maar dit klonk nogal van...weer zo'n eentje...
Misschien hoopte ik teveel op eindelijk eens een reactie waar ik wat aan heb qua tips of herkenning.
Kbedoel, ik kan al op héél weinig plekken mn verhaal kwijt, ik vind het moederschap op deze manier niet altijd makkelijk, en nogmaals je kan er niet zomaar over praten, want het wordt gezien als opschepperij over een luxe "aandoening" terwijl ik het echt niet zo ervaar (en m'n zoontje ook niet...)
Vandaar mijn reactie..kdacht als het lullig bedoeld is dan zal degene de opmerking wel vatten,
zo niet excuses le moi....M'n emmertje was ff vol... (ik heb heb m'n frustratie er inmiddels afgesport...)
[...]
Hangbuikzwijntje kan zo te lezen gelijk door naar een ander topic.
Misschien wat te snel en te pinnig gereageerd, maar dit klonk nogal van...weer zo'n eentje...
Misschien hoopte ik teveel op eindelijk eens een reactie waar ik wat aan heb qua tips of herkenning.
Kbedoel, ik kan al op héél weinig plekken mn verhaal kwijt, ik vind het moederschap op deze manier niet altijd makkelijk, en nogmaals je kan er niet zomaar over praten, want het wordt gezien als opschepperij over een luxe "aandoening" terwijl ik het echt niet zo ervaar (en m'n zoontje ook niet...)
Vandaar mijn reactie..kdacht als het lullig bedoeld is dan zal degene de opmerking wel vatten,
zo niet excuses le moi....M'n emmertje was ff vol... (ik heb heb m'n frustratie er inmiddels afgesport...)
woensdag 28 mei 2008 om 22:19
Lief zwijntje, ik begrijp het wel. Maar het paste zo naadloos in de klachten in dat andere topic. Waar iemand klaagt over al die ouders die allemaal zelfgediagnosticeerde labels op hun kinderen plakken. En omdat meave vroeg of je zoon getest was......... Was van mij ook niet echt lullig bedoeld.
Daarnaast, als er nou iemand hier te pas en te onpas met het woord hoogbegaafd op de proppen komt ben ik het wel. Ik heb 2 zoons, de oudste is getest hb, de jongste is niet getest, maar zeer wrsch ook hb. Hij is nu 7,5 en gaat volgend schooljaar naar groep 6. Dus ik snap je wel.
Daarnaast, als er nou iemand hier te pas en te onpas met het woord hoogbegaafd op de proppen komt ben ik het wel. Ik heb 2 zoons, de oudste is getest hb, de jongste is niet getest, maar zeer wrsch ook hb. Hij is nu 7,5 en gaat volgend schooljaar naar groep 6. Dus ik snap je wel.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 28 mei 2008 om 22:25
quote:hanbuikzwijntje schreef op 28 mei 2008 @ 15:06:
De juffen hebben ook hier al besloten dat het volgend jaar groep 3 wordt. Zelf heb ik hierover gemengde gevoelens. Hij kan het cognitief zeker aan, maar het is dan wel gedaan met het buitenspelen. Ik heb het idee dat ik hem zo een jaartje kind zijn "afpak"...
Hier wil ik wel even op reageren.
Voor mijn oudste is de kleuterperiode echt een ramp geweest. Hij hield (en houdt nog steeds) niet van buiten spelen bijv. Het was een verademing voor hem om naar groep 3 te gaan.
Ik weet niet hoe jouw kind is, maar ik kreeg de indruk dat hij erg graag wil leren. Dan zou het zo kunnen zijn dat het vooral jouw gevoel is dat je hem zijn kind zijn 'afpakt', maar dat dat voor hem totaal geen probleem is. Oftewel: laat jouw 'beperkingen' niet die van je kind worden.
Verder moet je hem misschien wel voorbereiden op het feit dat groep 3 enorm kan tegenvallen. Mijn zoon had het idee dat hij in groep 3 eindelijk echt ging leren, maar hij bleek alles al zo'n beetje te weten en te kunnen. Dat was een enorme domper.
De juffen hebben ook hier al besloten dat het volgend jaar groep 3 wordt. Zelf heb ik hierover gemengde gevoelens. Hij kan het cognitief zeker aan, maar het is dan wel gedaan met het buitenspelen. Ik heb het idee dat ik hem zo een jaartje kind zijn "afpak"...
Hier wil ik wel even op reageren.
Voor mijn oudste is de kleuterperiode echt een ramp geweest. Hij hield (en houdt nog steeds) niet van buiten spelen bijv. Het was een verademing voor hem om naar groep 3 te gaan.
Ik weet niet hoe jouw kind is, maar ik kreeg de indruk dat hij erg graag wil leren. Dan zou het zo kunnen zijn dat het vooral jouw gevoel is dat je hem zijn kind zijn 'afpakt', maar dat dat voor hem totaal geen probleem is. Oftewel: laat jouw 'beperkingen' niet die van je kind worden.
Verder moet je hem misschien wel voorbereiden op het feit dat groep 3 enorm kan tegenvallen. Mijn zoon had het idee dat hij in groep 3 eindelijk echt ging leren, maar hij bleek alles al zo'n beetje te weten en te kunnen. Dat was een enorme domper.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 28 mei 2008 om 23:14
woensdag 28 mei 2008 om 23:23
quote:moppetoet schreef op 28 mei 2008 @ 23:14:
En die irritante reclames hieronder verwijzen nu dus naar "bijles, priveles en taalles op marktplaats" Tja, daar moet ik nou juist mijn klantjes vandaan halen, dus ik vind het prima.
En die irritante reclames hieronder verwijzen nu dus naar "bijles, priveles en taalles op marktplaats" Tja, daar moet ik nou juist mijn klantjes vandaan halen, dus ik vind het prima.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 29 mei 2008 om 10:16
Hangbuikzwijntje, al die dingen die jij beschrijft vind ik helemaal niet zo abnormaal. Ik zou zelf in zo'n situatie nooit zeggen dat mijn kind hoogbegaafd is. Ik vind wel dat jij een labeltje plakt (en ik begrijp dus ook waarom je meteen naar het andere topic wordt verwezen). Bij een kind met problemen moet je volgens mij gewoon de problemen aanpakken. Als de omgang met andere kinderen lastig is, heeft het volgens mij veel meer zin om daaraan te werken dan om te kijken of hij slim is.
Voor wat betreft de CITO-toetsen: waarom zou een school dat niet mogen? Juf hier zag gewoon dat hij de toets van groep 1 heel leuk vond om te doen, en heeft hem daarna dus ook de toets van groep 2 laten maken. Het lijkt me echt onzin dat dat niet zou mogen, dat maakt de leerkracht toch zelf uit?
Voor wat betreft de CITO-toetsen: waarom zou een school dat niet mogen? Juf hier zag gewoon dat hij de toets van groep 1 heel leuk vond om te doen, en heeft hem daarna dus ook de toets van groep 2 laten maken. Het lijkt me echt onzin dat dat niet zou mogen, dat maakt de leerkracht toch zelf uit?
donderdag 29 mei 2008 om 13:54
donderdag 29 mei 2008 om 15:40
quote:moppetoet schreef op 28 mei 2008 @ 23:14:
En die irritante reclames hieronder verwijzen nu dus naar "bijles, priveles en taalles op marktplaats" en "snel een diagnose bij leer- en gedragsproblemen".
Wát een irritante nieuwe eigenschap van dit forum. Echt, ik word er zó sjaggerijnig van. Denkt de Viva / Zester nu echt dat dat leuk is ?Vast niet. Maar het genereert wel inkomsten, waardoor wij hier met zijn allen gratis mogen forummen...
En die irritante reclames hieronder verwijzen nu dus naar "bijles, priveles en taalles op marktplaats" en "snel een diagnose bij leer- en gedragsproblemen".
Wát een irritante nieuwe eigenschap van dit forum. Echt, ik word er zó sjaggerijnig van. Denkt de Viva / Zester nu echt dat dat leuk is ?Vast niet. Maar het genereert wel inkomsten, waardoor wij hier met zijn allen gratis mogen forummen...
donderdag 29 mei 2008 om 16:57
quote:nippo schreef op 29 mei 2008 @ 10:16:
Hangbuikzwijntje, al die dingen die jij beschrijft vind ik helemaal niet zo abnormaal. Ik zou zelf in zo'n situatie nooit zeggen dat mijn kind hoogbegaafd is. Ik vind wel dat jij een labeltje plakt (en ik begrijp dus ook waarom je meteen naar het andere topic wordt verwezen). Bij een kind met problemen moet je volgens mij gewoon de problemen aanpakken. Als de omgang met andere kinderen lastig is, heeft het volgens mij veel meer zin om daaraan te werken dan om te kijken of hij slim is.
Voor wat betreft de CITO-toetsen: waarom zou een school dat niet mogen? Juf hier zag gewoon dat hij de toets van groep 1 heel leuk vond om te doen, en heeft hem daarna dus ook de toets van groep 2 laten maken. Het lijkt me echt onzin dat dat niet zou mogen, dat maakt de leerkracht toch zelf uit?
Laat ik nog even verduidelijken dat het niet uit de lucht gegrepen is.
Ervaringen uit het verleden maakten mij allerter.
Mijn broer werd vroeger altijd als probleem kind gezien.
Sociaal onmachtig, ongeinterreseerd in de klas, slechte cijfers dwars en vervelend.Hij bleef zitten in toen klas 4 , waarna het alleen maar slechter ging.
De hele school periode was voor hem een hel.
Ook thuis kon mijn moeder niks met hem beginnen.
Hij kreeg de stempel "probleemkind" En daar kon hij het mee doen.
Hij werd altijd gepest in de klas en heeft helaas een doodongelukige jeugd gehad. Aan het eind van de basisschool is hij via een jeugdzorg iets voor het eerst op inteligentie getest, en bleek hij HB te zijn. Als dat jonger ontdekt was, had heel wat leed voorkomen kunnen worden!! (waarmee ik niet wil zeggen dat alle HB 'ers problemen hoeven te krijgen..)
Andere dingen als autisme oid waren eerder al uitgesloten.
Op de dag van vandaag is hij nog getergd van alles wat er gebeurt is.
Hij zegt nog regelmatig: was ik maar eerder op dat gebied getest...
Het zoontje waar ik het over heb is kind nummer 3, met de andere 2 heb ik geen problemen, en deze gaan ook normaal in hun ontwikkeling. Ik weet dus echt wel wat normaal is en wat niet.
Je labelt je kind pas als je het aan de grote klok hangt, bijna niemand weet het in ons geval, hijzelf ook niet eens. En als je m'n verhaal goed gelezen hebt, snap je ook dat als het straks goed met hem gaat (waar wij hard aan werken) ik geen actie meer onderneem,ik wil gewoon dat hij z'n draai kan vinden in deze harde nederlandse maatschappij waar je niet anders mag zijn, en al helemaal niet an de bovenkant mag uitsteken.
Wat is dat toch met mensen dat je alle termen aan een kind mag geven als het maar "naar beneden" is...
Aangezien de uitslag van de test had ik gelijk, en daar ben ik blij mee, NIET omdat hij HB is, maar omdat ik nu de problemen die hij erbij heeft op de juiste manier kan aanpakken. Ook omdat autisme ADHD en NLD zijn uitgesloten. (mocht dat wel zo zijn had ik mij daar in gegooid en er alles aan gedaan hem te begeleiden, mn kinderen zijn mijn alles, en alle 3 zijn goed zoals ze zijn!!!)
Wat jij dus zegt komt op hetzelfde neer als de mensen vroeger tegen mn broer zeiden: "Hij heeft problemen, pak die aan".
Ongeacht de oorzaak te weten, dat vind ík nu kort door de bocht!
Door te werk te gaan zonder een oorzaak te weten kun je heel veel schade aanrichten.
Hangbuikzwijntje, al die dingen die jij beschrijft vind ik helemaal niet zo abnormaal. Ik zou zelf in zo'n situatie nooit zeggen dat mijn kind hoogbegaafd is. Ik vind wel dat jij een labeltje plakt (en ik begrijp dus ook waarom je meteen naar het andere topic wordt verwezen). Bij een kind met problemen moet je volgens mij gewoon de problemen aanpakken. Als de omgang met andere kinderen lastig is, heeft het volgens mij veel meer zin om daaraan te werken dan om te kijken of hij slim is.
Voor wat betreft de CITO-toetsen: waarom zou een school dat niet mogen? Juf hier zag gewoon dat hij de toets van groep 1 heel leuk vond om te doen, en heeft hem daarna dus ook de toets van groep 2 laten maken. Het lijkt me echt onzin dat dat niet zou mogen, dat maakt de leerkracht toch zelf uit?
Laat ik nog even verduidelijken dat het niet uit de lucht gegrepen is.
Ervaringen uit het verleden maakten mij allerter.
Mijn broer werd vroeger altijd als probleem kind gezien.
Sociaal onmachtig, ongeinterreseerd in de klas, slechte cijfers dwars en vervelend.Hij bleef zitten in toen klas 4 , waarna het alleen maar slechter ging.
De hele school periode was voor hem een hel.
Ook thuis kon mijn moeder niks met hem beginnen.
Hij kreeg de stempel "probleemkind" En daar kon hij het mee doen.
Hij werd altijd gepest in de klas en heeft helaas een doodongelukige jeugd gehad. Aan het eind van de basisschool is hij via een jeugdzorg iets voor het eerst op inteligentie getest, en bleek hij HB te zijn. Als dat jonger ontdekt was, had heel wat leed voorkomen kunnen worden!! (waarmee ik niet wil zeggen dat alle HB 'ers problemen hoeven te krijgen..)
Andere dingen als autisme oid waren eerder al uitgesloten.
Op de dag van vandaag is hij nog getergd van alles wat er gebeurt is.
Hij zegt nog regelmatig: was ik maar eerder op dat gebied getest...
Het zoontje waar ik het over heb is kind nummer 3, met de andere 2 heb ik geen problemen, en deze gaan ook normaal in hun ontwikkeling. Ik weet dus echt wel wat normaal is en wat niet.
Je labelt je kind pas als je het aan de grote klok hangt, bijna niemand weet het in ons geval, hijzelf ook niet eens. En als je m'n verhaal goed gelezen hebt, snap je ook dat als het straks goed met hem gaat (waar wij hard aan werken) ik geen actie meer onderneem,ik wil gewoon dat hij z'n draai kan vinden in deze harde nederlandse maatschappij waar je niet anders mag zijn, en al helemaal niet an de bovenkant mag uitsteken.
Wat is dat toch met mensen dat je alle termen aan een kind mag geven als het maar "naar beneden" is...
Aangezien de uitslag van de test had ik gelijk, en daar ben ik blij mee, NIET omdat hij HB is, maar omdat ik nu de problemen die hij erbij heeft op de juiste manier kan aanpakken. Ook omdat autisme ADHD en NLD zijn uitgesloten. (mocht dat wel zo zijn had ik mij daar in gegooid en er alles aan gedaan hem te begeleiden, mn kinderen zijn mijn alles, en alle 3 zijn goed zoals ze zijn!!!)
Wat jij dus zegt komt op hetzelfde neer als de mensen vroeger tegen mn broer zeiden: "Hij heeft problemen, pak die aan".
Ongeacht de oorzaak te weten, dat vind ík nu kort door de bocht!
Door te werk te gaan zonder een oorzaak te weten kun je heel veel schade aanrichten.
donderdag 29 mei 2008 om 19:48
quote:Solomio schreef op 28 mei 2008 @ 22:19:
Lief zwijntje, ik begrijp het wel. Maar het paste zo naadloos in de klachten in dat andere topic. Waar iemand klaagt over al die ouders die allemaal zelfgediagnosticeerde labels op hun kinderen plakken. En omdat meave vroeg of je zoon getest was......... Was van mij ook niet echt lullig bedoeld.
Daarnaast, als er nou iemand hier te pas en te onpas met het woord hoogbegaafd op de proppen komt ben ik het wel. Ik heb 2 zoons, de oudste is getest hb, de jongste is niet getest, maar zeer wrsch ook hb. Hij is nu 7,5 en gaat volgend schooljaar naar groep 6. Dus ik snap je wel.
Das fijn...thanx!
Ik ben het er ook wel mee eens hoor dat je niet te snel met dat woord moet smijten... Het is ook wel logisch als mensen niet je hele verhaal kennen dat het voorbarig overkomt..Had ik zelf wrsch. ook gedacht
Lief zwijntje, ik begrijp het wel. Maar het paste zo naadloos in de klachten in dat andere topic. Waar iemand klaagt over al die ouders die allemaal zelfgediagnosticeerde labels op hun kinderen plakken. En omdat meave vroeg of je zoon getest was......... Was van mij ook niet echt lullig bedoeld.
Daarnaast, als er nou iemand hier te pas en te onpas met het woord hoogbegaafd op de proppen komt ben ik het wel. Ik heb 2 zoons, de oudste is getest hb, de jongste is niet getest, maar zeer wrsch ook hb. Hij is nu 7,5 en gaat volgend schooljaar naar groep 6. Dus ik snap je wel.
Das fijn...thanx!
Ik ben het er ook wel mee eens hoor dat je niet te snel met dat woord moet smijten... Het is ook wel logisch als mensen niet je hele verhaal kennen dat het voorbarig overkomt..Had ik zelf wrsch. ook gedacht
donderdag 29 mei 2008 om 20:13
quote:hanbuikzwijntje schreef op 28 mei 2008 @ 20:04:
[...]
Misschien wat te snel en te pinnig gereageerd, maar dit klonk nogal van...weer zo'n eentje...
Misschien hoopte ik teveel op eindelijk eens een reactie waar ik wat aan heb qua tips of herkenning.
Kbedoel, ik kan al op héél weinig plekken mn verhaal kwijt, ik vind het moederschap op deze manier niet altijd makkelijk, en nogmaals je kan er niet zomaar over praten, want het wordt gezien als opschepperij over een luxe "aandoening" terwijl ik het echt niet zo ervaar (en m'n zoontje ook niet...)Lees eens 'Hoogbegaafd, nou én?' van Wendy Lammers van Toorenburg. Leuk boekje!!
[...]
Misschien wat te snel en te pinnig gereageerd, maar dit klonk nogal van...weer zo'n eentje...
Misschien hoopte ik teveel op eindelijk eens een reactie waar ik wat aan heb qua tips of herkenning.
Kbedoel, ik kan al op héél weinig plekken mn verhaal kwijt, ik vind het moederschap op deze manier niet altijd makkelijk, en nogmaals je kan er niet zomaar over praten, want het wordt gezien als opschepperij over een luxe "aandoening" terwijl ik het echt niet zo ervaar (en m'n zoontje ook niet...)Lees eens 'Hoogbegaafd, nou én?' van Wendy Lammers van Toorenburg. Leuk boekje!!
vrijdag 6 juni 2008 om 16:29
quote:hanbuikzwijntje schreef op 28 mei 2008 @ 20:04:
[...]
Misschien wat te snel en te pinnig gereageerd, maar dit klonk nogal van...weer zo'n eentje...
Misschien hoopte ik teveel op eindelijk eens een reactie waar ik wat aan heb qua tips of herkenning.
Kbedoel, ik kan al op héél weinig plekken mn verhaal kwijt, ik vind het moederschap op deze manier niet altijd makkelijk, en nogmaals je kan er niet zomaar over praten, want het wordt gezien als opschepperij over een luxe "aandoening" terwijl ik het echt niet zo ervaar (en m'n zoontje ook niet...)
Vandaar mijn reactie..kdacht als het lullig bedoeld is dan zal degene de opmerking wel vatten,
zo niet excuses le moi....M'n emmertje was ff vol... (ik heb heb m'n frustratie er inmiddels afgesport...)Ken je de site: www.hiq.nl ? Die gaat helemaal over hoogbegaafdheid en heeft ook een forum. (maar ws ken je deze site al
)
[...]
Misschien wat te snel en te pinnig gereageerd, maar dit klonk nogal van...weer zo'n eentje...
Misschien hoopte ik teveel op eindelijk eens een reactie waar ik wat aan heb qua tips of herkenning.
Kbedoel, ik kan al op héél weinig plekken mn verhaal kwijt, ik vind het moederschap op deze manier niet altijd makkelijk, en nogmaals je kan er niet zomaar over praten, want het wordt gezien als opschepperij over een luxe "aandoening" terwijl ik het echt niet zo ervaar (en m'n zoontje ook niet...)
Vandaar mijn reactie..kdacht als het lullig bedoeld is dan zal degene de opmerking wel vatten,
zo niet excuses le moi....M'n emmertje was ff vol... (ik heb heb m'n frustratie er inmiddels afgesport...)Ken je de site: www.hiq.nl ? Die gaat helemaal over hoogbegaafdheid en heeft ook een forum. (maar ws ken je deze site al
)
maandag 16 juni 2008 om 15:53
Hallo allemaal,
Mag ik me er ook nog even inmengen? Even kort voorstellen: ik ben mama van twee jongens. De oudste is inmiddels 7, wordt in oktober 8 en gaat keurig naar groep 5 (zonder problemen meegestroomd dus, gaat prima, niks aan het handje). Zoon nr 2 is van 2 december, dus nog 4 en deze week kregen we een briefje dat hij in groep 1 blijft. We hebben sinds hij op school zit één tienminutengesprek gehad, maar toen zat hij ook nog maar net een maandje op school. Verder heb ik bij het halen en brengen een leuk contact met zijn juffen (twee heel ervaren kleuterjuffen, moet ik zeggen, waar ik een hoge pet van op heb). Nooit gekke berichten gehoord.
Jongste gaat graag naar school, barst van de vrienden (voornamelijk uit groep 2, het is een combiklas). Hij is slim, al zul je me absoluut niet horen zeggen dat hij hoogdbegaafd is. Hij kan tellen tot twintig, hij kan de tafel van twee met zijn vingers (kijkt-ie af van zijn broer, die dit jaar de tafels moest leren - dus niet dat ik hem loop te pushen!) en hij heeft een enorme woordenschat. Het enige minpunt dat ik in de klas kan bedenken is dat hij een tikkie lui is: op de één of andere manier krijgt hij het altijd voor elkaar dat iemand anders de dingen wel voor hem doet (schoenen aandoen, helpen met aankleden). Hij kan het best zelf - thuis doen we dat echt niet voor hem, maar hij kan zo ontzettend schattig doen, dat hij buitenshuis werkelijk iedereen om z'n vingertje windt.
Ik denk dus eigenlijk dat hij gewoon moet meegaan naar groep 2. Volgens mij zijn er cognitief geen bezwaren en mogen er best wat meer eisen aan hem worden gesteld. Op het sociale vlak zie ik helemáál geen problemen, in tegendeel.
Volgende week gaan we met de juffen praten. Ik vind het best lastig, want ik wil niet aan hun deskundigheid twijfelen. Maar ik mag best vragen waarom ze deze beslissing nemen en wat ze van plan zijn te doen zodat hij na volgend jaar wel naar groep 3 kan, toch? Vragen om een soort werkplan? En even zeggen dat uit allerlei onderzoeken is bewezen dat verlengd kleuteren lang niet altijd positief werkt? Ik ben zo bang dat hij zich gaat vervelen en dat hij dan nog luier wordt...
Mag ik me er ook nog even inmengen? Even kort voorstellen: ik ben mama van twee jongens. De oudste is inmiddels 7, wordt in oktober 8 en gaat keurig naar groep 5 (zonder problemen meegestroomd dus, gaat prima, niks aan het handje). Zoon nr 2 is van 2 december, dus nog 4 en deze week kregen we een briefje dat hij in groep 1 blijft. We hebben sinds hij op school zit één tienminutengesprek gehad, maar toen zat hij ook nog maar net een maandje op school. Verder heb ik bij het halen en brengen een leuk contact met zijn juffen (twee heel ervaren kleuterjuffen, moet ik zeggen, waar ik een hoge pet van op heb). Nooit gekke berichten gehoord.
Jongste gaat graag naar school, barst van de vrienden (voornamelijk uit groep 2, het is een combiklas). Hij is slim, al zul je me absoluut niet horen zeggen dat hij hoogdbegaafd is. Hij kan tellen tot twintig, hij kan de tafel van twee met zijn vingers (kijkt-ie af van zijn broer, die dit jaar de tafels moest leren - dus niet dat ik hem loop te pushen!) en hij heeft een enorme woordenschat. Het enige minpunt dat ik in de klas kan bedenken is dat hij een tikkie lui is: op de één of andere manier krijgt hij het altijd voor elkaar dat iemand anders de dingen wel voor hem doet (schoenen aandoen, helpen met aankleden). Hij kan het best zelf - thuis doen we dat echt niet voor hem, maar hij kan zo ontzettend schattig doen, dat hij buitenshuis werkelijk iedereen om z'n vingertje windt.
Ik denk dus eigenlijk dat hij gewoon moet meegaan naar groep 2. Volgens mij zijn er cognitief geen bezwaren en mogen er best wat meer eisen aan hem worden gesteld. Op het sociale vlak zie ik helemáál geen problemen, in tegendeel.
Volgende week gaan we met de juffen praten. Ik vind het best lastig, want ik wil niet aan hun deskundigheid twijfelen. Maar ik mag best vragen waarom ze deze beslissing nemen en wat ze van plan zijn te doen zodat hij na volgend jaar wel naar groep 3 kan, toch? Vragen om een soort werkplan? En even zeggen dat uit allerlei onderzoeken is bewezen dat verlengd kleuteren lang niet altijd positief werkt? Ik ben zo bang dat hij zich gaat vervelen en dat hij dan nog luier wordt...
