Wachten, wachten, wachten (deel 3)

En vaak wil ik NU een baby.

Behalve als ik snachts wakker wordt of vroeg op moet staan, dan wil ik nog wel ff wachten. Ben erg gehecht aan mijn slaap nog

Ja het is inderdaad even afwachten allemaal.



Haha heb ook vaak momenten dat ik denk.. Nog even wachten met kinderen! Vooral de slapeloze nachten lijken me zwaar aangezien ik normaal echt wel 8 uur slaap nodig heb om te kunnen functioneren.



Mja wij oefenen af en toe met neefjes/nichtjes, ook erg leuk Zijn de favoriete tante en oom, vooral mijn vriend heeft geen seconde rust als ze in de buurt zijn .

Zo idd. Als ik na een korte nacht in zombie modus mn bed uit strompel ben ik toch blij dat ik dan niet ook nog een kind moet wekken, aankleden, voeden en wegbrengen

@ de pil: Bij het stoppen had ik nergens last van. Mijn vriend viel het op dat ik minder humeurig was en ook de rugpijn als ik ongesteld moets worden was veel minder. Nu ik de pil weer slik is dat allemaal weer terug helaas. Condooms was toch niet ons ding. Mijn cyclus was wel lang, dus misschien dat ik als ik weer stop wel ga tempraturen.



@ nerd: Bij ons zijn we dat allebei. Al is mijn vriend meer een hobby nerd .



@ slaap: Vorig weekend moesten wij er 1 a 2 keer per nacht uit voor mijn nichtje en dat vond ik eigenlijk nog best mee vallen. Ze viel niet direct na het flesje en een schone luier weer inslaap, dus voor wij weer sliepen duurde wel even. Gelukkig slaap ik redelijk makkelijk weer in. Waar we wel last van hadden was dat we minder vast sliepen, omdat ze bij ons op de kamer lag. Maar de tweede nacht ging dat al beter. Volgens mijn broer was je daar na een week aan gewent en lig je dan niet meer met een half oor de hele nacht te luisteren.



Mijn vriend zei na ons oppas weekend dat hij wel klaar is voor een kindje. Hij vond alleen mijn andere nichtje soms wat irritant. Maar ja ze is bijna drie en kletst de oren van je hoofd en gaat overal tegen in. Hij had toch liever de brabbelende baby.



Verder gaat het bij ons nu even slecht. Op het banen gebied nog geen voortgang en we worden er beide gek van. Maar ooit komt het wel goed. Hoop ik.

@Nu willen: hier ook zo. Ik wil altijd NU, en soms in een helder moment lijkt het me verstandiger om te wachten. Maar dat NU NU NU overheerst en ik ben blij dat mijn man daar wat nuchterder in is, anders was ik misschien wel al zwanger geweest. Mijn man begint trouwens ook steeds meer NU te willen, maar hij is (voor mijn gevoel natuurlijk TE) verstandig om het nu nog niet te doen Ach, en da's maar beter ook.. misschien..



@ontpillen: ik had niet echt ontpillingsverschijnselen. Wel dat ik merkte dat ik minder stemmingswisselingen kreeg op den duur, maar dat was niet gelijk zo.



@flora: dat met man willen praten over alles hoe en wat heb ik ook. Ik ben (bijna gediplomeerd) MW'er . Echt irritant soms, dat ik zoveel van zulke dingen wil bespreken. Dan ga ik me dus ook aan mijn man ergeren omdat hij daar bijna niet over praat en daar ook geen behoefte aan heeft. Gelukkig kan ik heel veel bij jullie kwijt, haha. En bij mijn moeder (die weet alles en vertelt niets door, dus dat is erg fijn).



@tara: knuffel

Herkenbaar Wijnkonijn... Inderd aad hebben we elkaar,hier! Al wil ii ook vaak zijn mening horen. Kom er steeds meer achter dat hij over bepaalde dingen echt nog niet heeft nagedacht...wat een vermoeiend brein heb ik dat ik dat al 100x heb gedaan



@NU: poeh hebben jullie t nog heviger te pakken dan ik. Al is het misschien ook het moment. Merk aan meer dingen dat ik in mijn rationele periode zit Kan volgende week zomaar anders zijn en dan is relativeren van een hoop, waaronder baby NU, stuk moeilijker...



@sealight. Lees is daar nu even snel tussendoor dat je gestopt.bent met de pil? Spannend! Zou ik vinden in elk geval.



Knuffel voor tara!

@NU willen Oh absoluut. Ik wil meestal ook NU NU NU een baby, man soms ook wel, maar ik vaker. Bij hem overheerst altijd het verstand (eerst nog wat dingen doen zoals die reis maken en rustig afwachten), bij mij slechts af en toe . Maar goed, ik kan wel geduldig zijn.



@praten met man over alles Dat doe ik ook. Liefst deel ik al mijn gevoelens en gedachten met 'm, soms moet ik me echt inhouden haha. Hoezo heeft jouw vriend geen tijd om te praten flora? Jullie zijn toch wel eens gewoon een avondje samen thuis mag ik hopen? Dan kun je daar toch eens over babbelen?



@ontpillingsverschijnselen Heb ik nooit iets van gemerkt. Merk alleen dat ik wat emotioneler ben sinds ik de pil niet meer slik.

@ ontpillingsverschijnselen: ik merk er nog niet veel van.

Ik heb wel panische gedachten dat ik weer helemaal onder pukkels zit. Maar tot nu toe gelukkig niet.



Ik kan met mijn vriend overal over praten. Maar bij mij zit er wel een filter op als het over babys gaat.



Mijn vriend valt ook wel een beetje onder de nerds

@goldstrike Waarom staat er een filter als je met je man over baby's praat? Om hem niet af te schrikken ofzo? Zou ik misschien ook eens moeten proberen...



Oh ja ik heb wel wat meer puistjes/pukkels sinds ik met de pil ben gestopt helaas.

hij vind het wel leuk om erover te praten, maar ik ben nu zo hyper dat ik er heel veel over wil praten.



Wij hebben alles al doorgesproken en zijn het over alles eens (geworden). Het is denk ik dan echt vrouwen eigen om het er maar steeds over te hebben. Dan doe ik hem niet aan ha ha.

En het is voor hem nog niet tastbaar. Dat zal pas komen als ik zwanger ben.

Wat is er weer veel geschreven zeg.



@Pillen en cyclus: Hier geen pil, dus ik heb al meer dan tien jaar mijn natuurlijke cyclus. Die ligt op ingeveer 32 dagen, maar kan al gauw een dag of twee afwijken ook. Niet super regelmatig dus.



@Eisprong: Dat voel ik ook niet. Ik denk het wel te weten aan de hand van afscheiding. Eigenlijk zou ik weleens op die dag(en) zo'n ovulatietest willen doen, bij wijze van experiment om te zien of ik juist zit of niet. Ik ga eens kijken bij de action hoeveel die dingen kosten.



@NU een baby willen: Is hier ook wel, afgewisseld met het verstand die wat anders zegt.



@Vriend: Die is hier nu toch ook wel al veel bezig met babydingen in z'n hoofd. Mag ook wel als we er over een paar maanden aan beginnen.



Vroeger dacht ik trouwens altijd dat als we op het punt zouden staan om voor een kindje te proberen dat we dan eerst een Heel Zwaar Gesprek zouden hebben. Of we er echt wel klaar voor waren enzo.

Maar zo voelt ht helemaal niet aan. We zijn er klaar voor, nu alleen nog wachten op iets betere omstandigheden.

Jeej, ik ben blij! Net ongesteld geworden haha.. Toch wel redelijk snel na het stoppen met de pil (maand ongeveer). Dan is nu toch dag 1 van de cyclus? Ga het proberen bij te houden!



@Tara, mijn vriend vindt condooms ook niet zo.. Ikzelf merk weinig verschil haha. Vind het wel een fijn idee dat ik die rotzooi niet meer in mijn lijf krijg en je doet het samen dus ook de anticonceptie .



Fijn dat de meeste niet zoveel last hebben van het stoppen met de pil! Ben ook wel bang dat mijn huid weer slechter wordt... Maar valt tot nu toe mee!



@Vriend&praten, Bij ons is juist mijn vriend degene die veel over zijn gevoelens etc. praat.. Ik wat minder, een binnenvetter! We hebben het wel vaak over opvoedkundige dingen haha.. En namen maar daar zijn we het helaas vaak niet over eens!



@NU een baby. Haha dat krijg ik steeds meer al moet ik zeggen dat ik ook nog vaak heb... Even wachten nog! Vooral als ik de wat mindere kanten zie bij nichtjes/neefjes.. .

Hoi iedereen. Als het mag wil ik ook graag meeschrijven in jullie topic. Ik ben eigenlijk alleen een meelezer en heb vaak dit topic omhoog zien komen. Vandaag een account aangemaakt omdat het me erg fijn lijkt om mijn verhaal te delen.

Ik ben dus zandvos en ik ben 20 jaar, mijn vriend is ook 20. Sinds een paar maanden ben ik met mijn studie gestopt omdat het niet bij me paste. In september ga ik beginnen met de opleiding paraveterinair dierenarts-assistente. Tot die tijd werk ik full-time in een winkel. Ik woon nu ruim een jaar samen met mijn vriend en we zijn heel gelukkig met z'n tweetjes (en de hamster ) .

De wens om een kind te willen begon zo'n 2 jaar geleden, toen mijn vriend en ik een paar maanden een relatie hadden. Ik weet waar het vandaan komt, maar niet waarom het opeens toen moest gebeuren. De wens om een kindje te krijgen komt door het gemis van een gezin. Mijn moeder is overleden toen ik 14 was en mijn vader is sinds een paar jaar verder gegaan met een ander gezin. Een gezin waar ik niet helemaal bij pas, maar ik zie mijn vader en broertje regelmatig en dat is altijd fijn.

Ik denk dat mijn ouders geen geschikte ouders waren voor kleine kinderen. We deden weinig met het gezin, ouders gingen vaak met z'n tweetjes op vakantie, we gingen mee naar feestjes en probeerden dan boven in slaap te vallen terwijl het feest beneden doorging. Het is niet vreselijk traumatiserend, het valt reuze mee, maar het is meer een constatering dat ik en mijn broertje ons vaak moesten aanpassen aan onze ouders in plaats van andersom. Daarbij werkten ze allebei vaak. Ze werkten samen bij het bedrijf van mijn vader dus we waren vaak alleen. Rond de puberteit werd het contact met mijn moeder leuker. Ik praatte veel met mijn moeder, ging vaak met haar een dagje uit en ze was een soort beste vriendin voor me. Ze was ook vaker thuis, dat in tegenstelling tot mijn vader die vaak 's avonds laat thuiskwam. Wat ik nu beter begrijp overigens, het runnen van een eigen bedrijf is heel zwaar en neemt gewoon een ontzettend grote plaats in je leven in. Het contact heb ik na het overlijden van mijn moeder echt moeten opbouwen met mijn pa, omdat ik het gevoel had hem nauwelijks te kennen. Nu is dat helemaal goedgekomen We hadden elkaar nodig om herinneringen op te halen en steun te bieden aan elkaar en het is fijn dat het nu goed is.



Dit allemaal draagt er ook aan bij dat ik het anders wil doen. Ik wil er zijn voor mijn kinderen wanneer ze tussen de middag thuiskomen, of ten minste: zo vaak mogelijk. Erbij zijn als er wat op school georganiseerd wordt, met ze samen bakken, knutselen, naar het strand of naar het bos. Ik wil/mis de kneuterigheid die hoort bij het hebben van een gezin. Wat ik heb gemist vroeger wil ik opvullen met het krijgen van een gezin. Met het horen bij een gezin. Ik besef volledig dat ik het romantiseer en het gewoon te vroeg is. Dat de redenen niet goed zijn om een gezin te starten. Ik heb geen diploma, we wonen in een kleine studio en weinig inkomen. Daarom gaan we wachten, wachten, wachten . Mijn vriend wil later net als zijn vader een echte "familieman" zijn en heeft alles meegemaakt wat ik heb gemist vroeger. We fantaseren over namen, praten over onze manieren van opvoeding en zijn benieuwd hoe dat later zal zijn. Het is dus niet zo dat ik de enige ben die last heeft van rammels .



We wachten dus tot het verstandig is om te doen. Over 2 jaar, als ik mijn diploma heb en hij al een jaar aan het werk is, dan gaan we samen een maand naar Amerika. En zodra we terug zijn gaan we proberen om een gezin te krijgen.



(Sorry voor het lange verhaal overigens, het typen van mijn verhaal ging en voelde zo fijn )

Welkom Pavo en Zandvos



@Zandvos, wat goed van jezelf dat je weet dat je nu al een kind wilt omdat je zelf een gezin gemist hebt. Ik zie dit regelmatig gebeuren maar dan ontbreekt het aan zelf inzicht.

Eens met chocolatechip en welkom! Meer komt er van mij nu ff niet uit want ik ben kapot. Maar de deadline is gehaald!

@Tara, fijn dat het gebrek aan slaap jullie is meegevallen. Maar nu waren het natuurlijk maar twee nachten. Al zal het vanzelf wennen!



@Flora, ja gestopt met de pil omdat ik echt veel bijwerkingen had. Vind het ook wel spannend. Wil echt nog niet zwanger worden. Maar ben wel benieuwd hoe mijn cyclus is. Ik gebruikte al vanaf mijn 16e onafgebroken hormonale anticonceptie.



@wijn, ook wel handig dat je man ( te) verstandig is. Dat zet je wel even met beide benen op de grond weer

Fijn dat je met je moeder ook over je kinderwens kan praten.



@zandvos, welkom. Verstandig dat jullie nog wel een paar jaar wachten.



@mattie, super dat je deadline is gehaald!!

@ Sealight: Ik weet niet of je echt went aan het wakker moeten worden, maar de tweede nacht sliepen we wel iets vaster. Al heb ik best een tijd liggen luisteren of ik nog iets hoorde. Nou scheeld het dat ons vertelt is dat ze een buikslaper is. Ze slaapt echt met haar knieen opgetrokken en billen in de lucht. Zo schattig. Maar voor mijn broer en zijn vrouw daar achter waren hebben ze heel weinig nachtrust gehad. Helaas weet je dat soort dingen niet van te voren. Ik hoop op een baby zoals mijn vriend vroeger was. Die viel al inslaap als je over zijn wang aaide. Maar ja zelf was ik een baby die nooit wilde slapen.

Het wen vast nooit echt helemaal maar er komt ooit een tijd dat je wel weer langer kan slapen.



Schattig zeg zo'n buikslapertje. Al zou ik me dan veel te veel zorgen maken of dat wel goed gaat.



En wat betreft slapen kan het dus nog alle kanten op bij jullie kindje. Hopen dat die net zo goed slaapt als je vriend vroeger deed

Beste Allemaal,



Ik ben jullie niet vergeten en lees iedere avond nog trouw de nieuwe berichten maar ik ga even een paar weken wat minder of niet schrijven. Er komt een moeilijke periode aan met veel onzekerheid en mogelijke tegenslagen en ik wil dat eerst even rustig met mijn man verwerken en doorstaan. Dus ik lees mee maar ben even niet aanwezig qua meepraten.

Veel sterkte de komende periode tafelkleed! Hopelijk mogen we je snel weer begroeten hier en krijgen jullie het niet te zwaar te verduren .



@ zandvos Welkom en succes met wachten! Je bent nog jong he . Grappig hoe iedereen een ander 'tempo' (andere leeftijd) heeft daarin. Als ik terugdenk aan toen ik 20 was... was het allerallerlaatste waar ik aan dacht wel kinderen haha. Dat begon bij mij pas te komen richting mijn 30e.



@slaaptekort Zeker zal dat zwaar zijn, maar ja... Iedereen kan het aan (andere ouders bedoel ik) dus wij toch ook! Maar uiteraard hoop ik ook dat ik een hele fijne makkelijke slaper krijg als kind . Sowieso hoop ik op een rustig kind. Als hij/zij wordt zoals ik (rustiger karakter, ook vroeger), komt dat wel goed, maar mijn man is veel drukker (ook als kind geweest) dus dat wordt nog interessant.

Tafelkleed , nee geen tegenslagen voor jullie!! Sterkte! En kijk maar wanneer je weer behoefte hebt om mee te schrijven.



Eva, ik was ook een super rustig kind. Mijn vriend was juist een super druk kind en echt een dondersteen.. Dus ben benieuwd

Tafelkleed, ik heb verkeerd gelezen. Ik duim hard voor jullie dat het allemaal voorspoedig verloopt!

Sterkte tafelkleed!

@sealight Haha dezelfde situatie als bij ons dus. Ja ik ben ook benieuwd hoe die twee verschillende karakters eruit komen bij een kind. Wordt een interessante mix tussen stil in een hoekje een boek lezen en buiten rondrennen en in bomen klimmen?!?

Tafelkleed je weet ons te vinden als je ff van je af moet schrijven