Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
dinsdag 24 juni 2008 om 00:11
Ai Vlinder wat moeilijk, maar je moet het natuurlijk zelf beslissen, ben het eigenlijk wel een beetje met de anderen eens, straks is het een grote deceptie, doet dat dan niet extra pijn?
Even voor de hyves; ik ben dus de eva met boontjes op het menu mét foto, ga die andere account (zonder foto) voor de zekerheid maar even verwijderen haha, heb op de foto een roze polkadotbloesje aan en volgens mijn vrienden een te diepe inkijk hahaha.
Knuf
Eef
Even voor de hyves; ik ben dus de eva met boontjes op het menu mét foto, ga die andere account (zonder foto) voor de zekerheid maar even verwijderen haha, heb op de foto een roze polkadotbloesje aan en volgens mijn vrienden een te diepe inkijk hahaha.
Knuf
Eef
dinsdag 24 juni 2008 om 08:00
@vlinder, Ik houd nog wel heel erg van hem en ik heb vreemd genoeg ook steun aan hem. Verder doe ik een klein beetje of het nog niet zo is met hem in de buurt en vindt ik dat hij best mag zien hoe ontzettend veel pijn hij mij doet.
Ik ben bang om alleen te moeten gaan slapen vannacht in het grote bed.
Drie jaar geleden kende ik hem nog totaal niet en was ik erg onafhankelijk van alles en iedereen. Waarom denk ik dan nu dat mijn leven ophoud zonder hem?
Ik hoop gewoon dat hij mij heel erg gaat missen en beseft dat hij wel van mij houdt en dat hij mij nodig heeft, ik weet echter heus wel dat dat niet gaat gebeuren.
Hoelang zijn jullie er al mee bezig? Ik weet dat het bij iedereen anders is maar het zou mij helpen om te weten wanneer jullie je weer een beetje ok gingen voelen.
knuffels voor iedereen die dat gebruiken kan
Ik ben bang om alleen te moeten gaan slapen vannacht in het grote bed.
Drie jaar geleden kende ik hem nog totaal niet en was ik erg onafhankelijk van alles en iedereen. Waarom denk ik dan nu dat mijn leven ophoud zonder hem?
Ik hoop gewoon dat hij mij heel erg gaat missen en beseft dat hij wel van mij houdt en dat hij mij nodig heeft, ik weet echter heus wel dat dat niet gaat gebeuren.
Hoelang zijn jullie er al mee bezig? Ik weet dat het bij iedereen anders is maar het zou mij helpen om te weten wanneer jullie je weer een beetje ok gingen voelen.
knuffels voor iedereen die dat gebruiken kan
dinsdag 24 juni 2008 om 08:21
@ Lobelia, daar moet je juist NIET naar luisteren
Over hoe lang anderen erover doen om zichzelf weer beter te voelen.
JIJ bent JIJ namelijk, er staat simpelweg geen tijd voor liefdesverdriet.
Kijk Vlinder die heeft het er soms nog steeds heel zwaar mee, en ik, ik ben een maand verder en ik al weer veel minder.
Daasr moet je je niet te veel aan optrekken.
Je moet voelen wat je voelt en vooral heel dicht bij jezelf blijven (sorry Vlin dat ik jou er even bij betrek, maar tis om even een verschil aan te geven)
Hopen is iets wat iedereen doet, vaak tegen beter weten in.
Mijn moeder zij altijd, Sum, hopen liggen in de toiletpot, daden doe je met je hoofd (wijs mens die moeder van mij)
Geef het gewoon tijd, wanneer kom je weer terug naar huis en heb je een plekje voor jezelf (en je verdriet)
Knuffel,Sum
Over hoe lang anderen erover doen om zichzelf weer beter te voelen.
JIJ bent JIJ namelijk, er staat simpelweg geen tijd voor liefdesverdriet.
Kijk Vlinder die heeft het er soms nog steeds heel zwaar mee, en ik, ik ben een maand verder en ik al weer veel minder.
Daasr moet je je niet te veel aan optrekken.
Je moet voelen wat je voelt en vooral heel dicht bij jezelf blijven (sorry Vlin dat ik jou er even bij betrek, maar tis om even een verschil aan te geven)
Hopen is iets wat iedereen doet, vaak tegen beter weten in.
Mijn moeder zij altijd, Sum, hopen liggen in de toiletpot, daden doe je met je hoofd (wijs mens die moeder van mij)
Geef het gewoon tijd, wanneer kom je weer terug naar huis en heb je een plekje voor jezelf (en je verdriet)
Knuffel,Sum
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 24 juni 2008 om 10:03
Dames
Even korte reactie. Aantal to do's dingen hier liggen.
@ Vlinder, aub stuur hem de mail niet. Of haal in iedergeval eruit dat je hem terug wilt. Want zoals Summer al zei, waar zijn de rode rozen en serenades. Stuur hem naar ons op of naar jezelf... maar niet naar hem. Kan totaal afrechst werken..
@Lobelia, ja we zitten allemaal in verschillende stadiums, ik zat ook in de jouwe een aantal maanden geleden, maar ben verder. Bij de een gaat het sneller dan bij de anderen. Maar vooral praat/schrijf/huil en lach.... samen komen we er door heen.
Een vriend van mij zei ooit: soms kom je mensen tegen op bepaalde moment in je leven die je weer een stap verder helpen. Wij zijn deze mensen voor elkaar. Wij gaan elkaar helpen deze stap te zetten. Door je verhaal op het forum te zetten heb je de eerste stap gemaakt. En we kunnen delen, omdat we allemaal hetzelfde mee maken
Even korte reactie. Aantal to do's dingen hier liggen.
@ Vlinder, aub stuur hem de mail niet. Of haal in iedergeval eruit dat je hem terug wilt. Want zoals Summer al zei, waar zijn de rode rozen en serenades. Stuur hem naar ons op of naar jezelf... maar niet naar hem. Kan totaal afrechst werken..
@Lobelia, ja we zitten allemaal in verschillende stadiums, ik zat ook in de jouwe een aantal maanden geleden, maar ben verder. Bij de een gaat het sneller dan bij de anderen. Maar vooral praat/schrijf/huil en lach.... samen komen we er door heen.
Een vriend van mij zei ooit: soms kom je mensen tegen op bepaalde moment in je leven die je weer een stap verder helpen. Wij zijn deze mensen voor elkaar. Wij gaan elkaar helpen deze stap te zetten. Door je verhaal op het forum te zetten heb je de eerste stap gemaakt. En we kunnen delen, omdat we allemaal hetzelfde mee maken
dinsdag 24 juni 2008 om 10:42
ahum, denk je dat je alweer verder bent, heb je weer zo'n rare droom. Dromen jullie ook veel over je ex?
Vannacht droomde ik dat ik (wel op die twee matrasjes die nu nog heb) wakker werd en naar een andere slaapkamer (die ik nu niet heb ) liep en daar mijn ex zag liggen slapen. Ik deed de lamp aan en vroeg waarom hij apart sliep en toen stond hij op en liep met me mee, hij zei niks en bleef rustig wachten tot ik de matrassen naast elkaar had gelegd. O jee.. ik speur hierin naar de onderliggende boodschap, iemand een idee?
Eef
Vannacht droomde ik dat ik (wel op die twee matrasjes die nu nog heb) wakker werd en naar een andere slaapkamer (die ik nu niet heb ) liep en daar mijn ex zag liggen slapen. Ik deed de lamp aan en vroeg waarom hij apart sliep en toen stond hij op en liep met me mee, hij zei niks en bleef rustig wachten tot ik de matrassen naast elkaar had gelegd. O jee.. ik speur hierin naar de onderliggende boodschap, iemand een idee?
Eef
dinsdag 24 juni 2008 om 10:48
Jij probeert (matrassen) weer te lijmen....Maar hij niet.
Het feit dat jij hem ophaalt zegt al dat je het niet helemaal snapt (waarom slaap je hier? / waarom heb je me verlaten?) en je hebt nog steeds het gevoel (hoop) dat het goedkomt.
Ook al moet jij er alleen je best voor doen, en doet hij niets.
Het feit dat jij hem ophaalt zegt al dat je het niet helemaal snapt (waarom slaap je hier? / waarom heb je me verlaten?) en je hebt nog steeds het gevoel (hoop) dat het goedkomt.
Ook al moet jij er alleen je best voor doen, en doet hij niets.
dinsdag 24 juni 2008 om 10:53
