Kinderen
alle pijlers
wat is normaal gedrag voor een net drie jarige?
donderdag 26 juni 2008 om 15:24
Dat is het ook Upsy, maar soms bevinden ouders zich in zo een spiraal dat dit het resultaat is. Daar moet wat aan gebeuren en daar zoekt ze hulp bij en raad voor. Elke ouder gaat wel eens een keer de mist in, het is wat je er verder mee doet. Of je dit door laat gaan op deze wijze of er actief wat aan doet. Want zij is de volwassene die het patroon MOET doorbreken. Niet het verwachten van het kind.
Het is redelijk eenvoudig weer teruggedraaid (nog) maar dat vergt zekerheid in jezelf als moeder. En dat heeft zij duidelijk niet. Communiceerd op kind niveau ipv ouder niveau. Ik zie de situatie ook helemaal voor me en is behoorlijk triest, maar niet onmogelijk te veranderen.
Dan maar met hulp:)
Het is redelijk eenvoudig weer teruggedraaid (nog) maar dat vergt zekerheid in jezelf als moeder. En dat heeft zij duidelijk niet. Communiceerd op kind niveau ipv ouder niveau. Ik zie de situatie ook helemaal voor me en is behoorlijk triest, maar niet onmogelijk te veranderen.
Dan maar met hulp:)
donderdag 26 juni 2008 om 15:25
Ik ben het helemaal met Zwieber eens, Intiem. Je schrijft het zelf ook al trouwens. Ze spiegelt zich aan wat ze ziet, dus nu moet jouw gedrag en houding eerst anders.
Haar weer gaan zien als ook een lief meisje dat gewoon sturing nodig heeft, niet alles nu naar het negatieve trekken en het niet te zwart wit of allesomvattend zien. Dit komt echt wel weer goed, Intiem.
Ik ben ook benieuwd naar de rol van de vader trouwens..
Haar weer gaan zien als ook een lief meisje dat gewoon sturing nodig heeft, niet alles nu naar het negatieve trekken en het niet te zwart wit of allesomvattend zien. Dit komt echt wel weer goed, Intiem.
Ik ben ook benieuwd naar de rol van de vader trouwens..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 26 juni 2008 om 15:28
Ohja, en over dat leuke vooruitzichten plaatsen als ze zeurt. Dochter begint met zeuren op het moment dat haar ijsje op is en ze zich vervolgens tegoed wil doen aan het mijne (wat niet mag, duh). En als ze na bijvoorbeeld eerst niet reageren (negeren, want ik weet dat reageren voeding is voor haar om door te blijven gaan), uiteindelijk zeggen op te moeten houden met zeuren, want dat ze net een ijsje heeft gehad en het niet leuk is wat ze doet en mama haar eigen ijsje mag etc. Dan in het vooruitzicht stellen dat ik het zo niet leuk vind en als ze zo zeurt de volgende keer dan maar geen ijsje krijgt (want wie zeurt wordt overgeslagen en ik doe het ook echt!), dan is het hek helemaal van de dam : ( en hebben wij de weg terug naar de tent en vervolgens in de tent zelf een krijsend en driftig kind.
donderdag 26 juni 2008 om 15:29
Jep Jep,
Dat doe je door niet onredelijke dingen te eisen.
Bijv hard gaan blaffen omdat je kind 'zeikt' in die buggy op de markt, maar kijken of het niet is omdat ie snikheet tegen kuiten aan zit te kijken. Dan heeft ie namelijk een punt.
Een kind aanhoren wat ie wil en als je het er zelf niet mee eens bent dit uitleggen waarom niet. Eventueel indien van toepassing wanneer dan wel of iets anders in vooruitzicht. Het gevoel geven dat ie gehoord wordt.
Als een kind dan blijft dreinen is het 1 keer waarschuwen, op strenge maar rustige toon en daarna is het punt uit.
Zo luister je naar een kind, maar laat je niet over je heen lopen. Maar soms, echt waar, heeft een kind een punt. Of dreint het om een reden die niet direct zichtbaar is. Je kunt ook aangeven aan je kind dat hij of zij de gelegenheid krijgt om het rustig te zeggen en anders luister je niet. Zodra een kind wat rustig aan geeft ben je dan een en al oor. Maar dan nog hoef je niet zijn zin te geven. Kind hoeft niet bijv de hele dag snoep te krijgen of wat dan ook.
Dat doe je door niet onredelijke dingen te eisen.
Bijv hard gaan blaffen omdat je kind 'zeikt' in die buggy op de markt, maar kijken of het niet is omdat ie snikheet tegen kuiten aan zit te kijken. Dan heeft ie namelijk een punt.
Een kind aanhoren wat ie wil en als je het er zelf niet mee eens bent dit uitleggen waarom niet. Eventueel indien van toepassing wanneer dan wel of iets anders in vooruitzicht. Het gevoel geven dat ie gehoord wordt.
Als een kind dan blijft dreinen is het 1 keer waarschuwen, op strenge maar rustige toon en daarna is het punt uit.
Zo luister je naar een kind, maar laat je niet over je heen lopen. Maar soms, echt waar, heeft een kind een punt. Of dreint het om een reden die niet direct zichtbaar is. Je kunt ook aangeven aan je kind dat hij of zij de gelegenheid krijgt om het rustig te zeggen en anders luister je niet. Zodra een kind wat rustig aan geeft ben je dan een en al oor. Maar dan nog hoef je niet zijn zin te geven. Kind hoeft niet bijv de hele dag snoep te krijgen of wat dan ook.
donderdag 26 juni 2008 om 15:31
quote:philomein schreef op 26 juni 2008 @ 15:04:
Intiem, je kind is echt niet op aarde om jou het leven zuur te maken maar het is wel haar 'baan' om de grenzen op te zoeken. Probeer het niet te persoonlijk te nemen. Ze is er heus niet op uit om 'mama lekker gek te maken'. Ze wil gewoon weten waar ze staat en waar jij staat.
Weet je wat mij hielp in die fase? Dit is misschien een beetje vreemd hoor maar het hielp mij en daar gaat het om. Ik stelde me voor dat ik een soort 'taakstraf' had gekregen van het leven en die straf was dat ik een vreemdsoortige kabouter in huis had gekregen waar ik maar mee moest leven. Als ik haar vervolgens als vreemde kabouter bekeek dan kon ik er beter mee omgaan en voelde me niet zo persoonlijk aangevallen door haar grillen en grollen. Nu ik het zo optype klinkt het mijzelf erg vreemd in de oren maar goed, het hielp om er een beetje humor in te zien, zo'n rare kabouter met van die driftige rode wangen.
Wat mij ook heel erg heeft geholpen was een Gordoncursus 'luisteren naar kinderen'. En het beste dat ik daarvan heb meegomen is 'mijn grens is DE grens'.
Sterkte maar probeer ook plezier te hebben met/om je dochter!
Hahahahaha, werkelijk waar, wat een goeie! Ik heb van therapieland eens iets gehoord over visualiseren (geen idee hoe of wat, maar het zou kunnen helpen om je emoties te reguleren). Ik ga de volgende keer jouw kaboutervariant proberen. Echt waar, ik vind het een hele goeie!
Intiem, je kind is echt niet op aarde om jou het leven zuur te maken maar het is wel haar 'baan' om de grenzen op te zoeken. Probeer het niet te persoonlijk te nemen. Ze is er heus niet op uit om 'mama lekker gek te maken'. Ze wil gewoon weten waar ze staat en waar jij staat.
Weet je wat mij hielp in die fase? Dit is misschien een beetje vreemd hoor maar het hielp mij en daar gaat het om. Ik stelde me voor dat ik een soort 'taakstraf' had gekregen van het leven en die straf was dat ik een vreemdsoortige kabouter in huis had gekregen waar ik maar mee moest leven. Als ik haar vervolgens als vreemde kabouter bekeek dan kon ik er beter mee omgaan en voelde me niet zo persoonlijk aangevallen door haar grillen en grollen. Nu ik het zo optype klinkt het mijzelf erg vreemd in de oren maar goed, het hielp om er een beetje humor in te zien, zo'n rare kabouter met van die driftige rode wangen.
Wat mij ook heel erg heeft geholpen was een Gordoncursus 'luisteren naar kinderen'. En het beste dat ik daarvan heb meegomen is 'mijn grens is DE grens'.
Sterkte maar probeer ook plezier te hebben met/om je dochter!
Hahahahaha, werkelijk waar, wat een goeie! Ik heb van therapieland eens iets gehoord over visualiseren (geen idee hoe of wat, maar het zou kunnen helpen om je emoties te reguleren). Ik ga de volgende keer jouw kaboutervariant proberen. Echt waar, ik vind het een hele goeie!
donderdag 26 juni 2008 om 15:32
quote:ieke16 schreef op 26 juni 2008 @ 15:30:
Ik heb geen kind. Maar toen ik klein was kreeg ik ook regelmatig een tik. Ben er niet slechter van geworden.
Ik snap niet waarom veel mensen moeilijk doen over af en toe een tik.Ik wil niet dat mijn kind denkt dat slaan de normale manier is van oplossen van 'conflicten'. Je geeft je kind zo de boodschap mee dat slaan normaal is.
Ik heb geen kind. Maar toen ik klein was kreeg ik ook regelmatig een tik. Ben er niet slechter van geworden.
Ik snap niet waarom veel mensen moeilijk doen over af en toe een tik.Ik wil niet dat mijn kind denkt dat slaan de normale manier is van oplossen van 'conflicten'. Je geeft je kind zo de boodschap mee dat slaan normaal is.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 26 juni 2008 om 15:33
Intiem, al een keer geprobeerd haar net zoveel ijs te laten eten als ze zelf wil? Tot ze misselijk wordt? Zoiets is voor een kind een of twee keer leuk maar dan is het over hoor. Zwiepje heeft ook wel eens ijs of pizza voor ontbijt gegeten. Prima, probeer maar is mijn reactie maar weet dat je misselijk wordt. Twee keer gedaan en daarna heeft hij er nooit meer omgevraagd.
Hoe zie jij het trouwens voor je dat je je kind dwingt te drinken? Neus dicht en gieten? Ik vraag het me echt af hoe je dat gedaan hebt. Toen Zwiepje een antibiotica moest drinken door de limo heb ik ook alles uit de kast moeten halen om hem te dwingen: wedstrijdje, omkopen, boos worden, dreigen met de boze dokter, maar uiteindelijk was er altijd wel iets wat werkte.
Ik ben nog steeds benieuwd naar je man en ben echt blij te horen dat je hulp helpt gezocht. En, gaat ze naar de creche en heeft ze dit daar ook?
Hoe zie jij het trouwens voor je dat je je kind dwingt te drinken? Neus dicht en gieten? Ik vraag het me echt af hoe je dat gedaan hebt. Toen Zwiepje een antibiotica moest drinken door de limo heb ik ook alles uit de kast moeten halen om hem te dwingen: wedstrijdje, omkopen, boos worden, dreigen met de boze dokter, maar uiteindelijk was er altijd wel iets wat werkte.
Ik ben nog steeds benieuwd naar je man en ben echt blij te horen dat je hulp helpt gezocht. En, gaat ze naar de creche en heeft ze dit daar ook?
donderdag 26 juni 2008 om 15:35
een tik is wat anders dan slaan.
Dus niet overdrijven dames.
Ik weet zelf heel goed het verschil tussen een klein kind afrossen of een tik te geven.
En ja, het kan weldegelijk helpen. maar als je het als allerlaatste redmiddel inzet en het helpt nog niet. is zij ook imuun geworden voor jou gecorrigeergedrag
Dus niet overdrijven dames.
Ik weet zelf heel goed het verschil tussen een klein kind afrossen of een tik te geven.
En ja, het kan weldegelijk helpen. maar als je het als allerlaatste redmiddel inzet en het helpt nog niet. is zij ook imuun geworden voor jou gecorrigeergedrag
donderdag 26 juni 2008 om 15:36
Kaboutertje, ben het er niet mee eens wat je zegt. Ik ben inderdaad haar moeder. Maar reden dat ik uitleg wat ik doe, is om jullie een beter beeld te geven van mijn handelen. Want ik krijg bijvoorbeeld tips om consequent te zijn of haar keuzemogelijkheden te geven (bij bijvoorbeeld kleren uitzoeken of wat dan ook) en ik wil alleen maar even aangeven dat ik de lessen van de boekjes zelf als beste waarschijnlijk ken. Ik weet hoe het in de praktijk hoort te gaan, met de nadruk op hoort. Aangezien het desondanks mijn pogingen niet zo gaat, en dochter bijvoorbeeld toch niet onder de indruk lijkt van een waarschuwing, vraag ik me juist af waar ik de fout inga. Of waarom ik eht allemaal zo zwaar neem of dat jullie dat ook doen (wat al blijkt van niet, dus het is erg duidelijk mijn eigen heftigheid en er niet tegen kunnen).
donderdag 26 juni 2008 om 15:37
Als je een kind een tik geeft leer je hem niet dat slaan de oplossing was.
Ik kreeg zo vaak een tik, maar ik was dan ook een kutkind.
Ik heb nooit gedacht dat meppen de oplossing was. Maar als een persoon mij uitdaagt, over mijn grenzen gaat, mij hiermee negatie beinvloedt, nou, dan beuk ik.
Een kind leert dat je om een tik vraagt, blijf je doorjengelen,zeuren,kutten,uitdagen, dan is het op een gegeven moment gewoon afgelopen
Ik kreeg zo vaak een tik, maar ik was dan ook een kutkind.
Ik heb nooit gedacht dat meppen de oplossing was. Maar als een persoon mij uitdaagt, over mijn grenzen gaat, mij hiermee negatie beinvloedt, nou, dan beuk ik.
Een kind leert dat je om een tik vraagt, blijf je doorjengelen,zeuren,kutten,uitdagen, dan is het op een gegeven moment gewoon afgelopen
donderdag 26 juni 2008 om 15:39
Straf. Dus 1 keer waarschuwen met uitleg, volgende keer consequentie. Als je dat altijd doet, weet een kind de gevolgen. Echter de straf moet wel gepast zijn.
Kan een gang zijn. Kan een speeltje een dag inleveren zijn, kan zelfs een avond vroeg naar bed zijn (grotere kinderen) als er iets ergers is gebeurt.
De consequentie moet altijd haalbaar zijn.
Ik denk dat de kern zit in beloftes waar kunnen maken. Dat je te vertrouwen bent naar je kind. Op de leuke momenten dat je je beloftes waarmaakt, maar ook je straffen waar maakt. Iemand zijn waar je van op aan kan. Leuke, goede dingen. En de minder leuke dingen. Met mama valt niet te sollen. Punt. Ben dan ook geen vriendinnetje van mijn kind, maar de moeder
Kan een gang zijn. Kan een speeltje een dag inleveren zijn, kan zelfs een avond vroeg naar bed zijn (grotere kinderen) als er iets ergers is gebeurt.
De consequentie moet altijd haalbaar zijn.
Ik denk dat de kern zit in beloftes waar kunnen maken. Dat je te vertrouwen bent naar je kind. Op de leuke momenten dat je je beloftes waarmaakt, maar ook je straffen waar maakt. Iemand zijn waar je van op aan kan. Leuke, goede dingen. En de minder leuke dingen. Met mama valt niet te sollen. Punt. Ben dan ook geen vriendinnetje van mijn kind, maar de moeder
donderdag 26 juni 2008 om 15:41
quote:Zwieber schreef op 26 juni 2008 @ 15:40:
Labelle, natuurlijk is het op een gegeven moment afgelopen maar straffen kan toch ook anders dan slaan?
een tik op de vingers omdat ik mijn hand weer eens in de oven wilde steken zie ik niet als slaan.
Maar als het op een gegeven moment afgelopen is en negeren helpt niet, boos worden helpt niet, rustig blijven helpt niet...wat moet je dan doen zwieber
Labelle, natuurlijk is het op een gegeven moment afgelopen maar straffen kan toch ook anders dan slaan?
een tik op de vingers omdat ik mijn hand weer eens in de oven wilde steken zie ik niet als slaan.
Maar als het op een gegeven moment afgelopen is en negeren helpt niet, boos worden helpt niet, rustig blijven helpt niet...wat moet je dan doen zwieber
donderdag 26 juni 2008 om 15:41
quote:Zwieber schreef op 26 juni 2008 @ 14:20:
Je leert haar dan een ding: straf staat gelijk aan slaan. Terwijl dat de clue niet is. Je moet een andere methode vinden die haar nog erger raakt. Knuffels uit bed halen, tv verbod, geen snoep meer etc.
...
Jaaaaaa ; als je vervelend bent bezorgt mama je gewoon een GEESTELIJK trauma ; hup , alle knuffels waar je zoveel troost bij vindt het nest uit flikkeren .
Hebben ze een speen ? In de brand steken en samen met papa een dansje om het vuur gaan maken !
Heel veel dingen kun je gewoon vóór zijn , of er een feestje of een wedstrijdje van maken .
Maar gaan zitten verzinnen hoe je je kinjd moet raken ...werkelijk......
Je leert haar dan een ding: straf staat gelijk aan slaan. Terwijl dat de clue niet is. Je moet een andere methode vinden die haar nog erger raakt. Knuffels uit bed halen, tv verbod, geen snoep meer etc.
...
Jaaaaaa ; als je vervelend bent bezorgt mama je gewoon een GEESTELIJK trauma ; hup , alle knuffels waar je zoveel troost bij vindt het nest uit flikkeren .
Hebben ze een speen ? In de brand steken en samen met papa een dansje om het vuur gaan maken !
Heel veel dingen kun je gewoon vóór zijn , of er een feestje of een wedstrijdje van maken .
Maar gaan zitten verzinnen hoe je je kinjd moet raken ...werkelijk......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 26 juni 2008 om 15:43
Intiem: geen oplossing, maar misschien vind je het fijn om te weten dat je niet de enige bent...
Bij nichtje ook hetzelfde probleem. Alle aanpakken volgens de boekjes, alleen de reacties daarop niet.
Consequent zijn, keuzemogelijkheden, dingen zelf laten doen etc, wat je allemaal beschrijft, alleen kind reageert niet volgens 'de boekjes', maar goed, bij haar gaat t nu over, ze wordt al ietsje ouder en is er bijna doorheen...
Bij nichtje ook hetzelfde probleem. Alle aanpakken volgens de boekjes, alleen de reacties daarop niet.
Consequent zijn, keuzemogelijkheden, dingen zelf laten doen etc, wat je allemaal beschrijft, alleen kind reageert niet volgens 'de boekjes', maar goed, bij haar gaat t nu over, ze wordt al ietsje ouder en is er bijna doorheen...
donderdag 26 juni 2008 om 15:43
donderdag 26 juni 2008 om 15:44
Intiem, wat ik al eerder schreef. Je hebt het gewoon moeilijk. Je bevindt je in een spiraal die negatief is. Het is verrekte moeilijk daar uit te komen en elke ouder heeft er in meer of mindere mate een keer mee te maken.
Je zoekt hulp voor jezelf en je vraagt raad. Dat is al heel wat!
Je mist nu nog denk ik de uitstraling dat er niet met je te spotten valt. Autoriteit wellicht. Daar moet je aan werken.
Eigenlijk zijn de ouders de 'baas' in huis. Ik heb ooit aan mijn kinderen uitgelegd wat 'de baas zijn' voor mij dan inhoudt. Dat is dus niet iemand die alleen maar verteld wat er moet gebeuren en een strenge omgeving, maar een omgeving waar het veilig is. Waar er gezorgd wordt en waar het gezellig is. Waar er liefde is en ouders waar ze altijd terecht kunnen. Maar dat veiligheid alleen gewaarborgt kan worden door regels. En die regels heb ik niet om ze te plagen, maar om ze op te voeden. Zo heeft die autoriteit geen negatieve lading, maar eentje wat veiligheid biedt.
Je zoekt hulp voor jezelf en je vraagt raad. Dat is al heel wat!
Je mist nu nog denk ik de uitstraling dat er niet met je te spotten valt. Autoriteit wellicht. Daar moet je aan werken.
Eigenlijk zijn de ouders de 'baas' in huis. Ik heb ooit aan mijn kinderen uitgelegd wat 'de baas zijn' voor mij dan inhoudt. Dat is dus niet iemand die alleen maar verteld wat er moet gebeuren en een strenge omgeving, maar een omgeving waar het veilig is. Waar er gezorgd wordt en waar het gezellig is. Waar er liefde is en ouders waar ze altijd terecht kunnen. Maar dat veiligheid alleen gewaarborgt kan worden door regels. En die regels heb ik niet om ze te plagen, maar om ze op te voeden. Zo heeft die autoriteit geen negatieve lading, maar eentje wat veiligheid biedt.
donderdag 26 juni 2008 om 15:45
quote:intiem schreef op 26 juni 2008 @ 15:28:
Ohja, en over dat leuke vooruitzichten plaatsen als ze zeurt. Dochter begint met zeuren op het moment dat haar ijsje op is en ze zich vervolgens tegoed wil doen aan het mijne (wat niet mag, duh). En als ze na bijvoorbeeld eerst niet reageren (negeren, want ik weet dat reageren voeding is voor haar om door te blijven gaan), uiteindelijk zeggen op te moeten houden met zeuren, want dat ze net een ijsje heeft gehad en het niet leuk is wat ze doet en mama haar eigen ijsje mag etc. Dan in het vooruitzicht stellen dat ik het zo niet leuk vind en als ze zo zeurt de volgende keer dan maar geen ijsje krijgt (want wie zeurt wordt overgeslagen en ik doe het ook echt!), dan is het hek helemaal van de dam : ( en hebben wij de weg terug naar de tent en vervolgens in de tent zelf een krijsend en driftig kind.
Ga jij écht een ijsje kopen dan en laat je je kind dan toekijken ?
Wat wél zou kunnen helpen is een nét zo'n groot ijsje als je kind te kopen en ongeveer net zo snel te eten . ( ook goed voor je eigen lijn , dat soort dingen . Zaten jij en je partner ook de hele vakantie aan de Spa ? )
Ohja, en over dat leuke vooruitzichten plaatsen als ze zeurt. Dochter begint met zeuren op het moment dat haar ijsje op is en ze zich vervolgens tegoed wil doen aan het mijne (wat niet mag, duh). En als ze na bijvoorbeeld eerst niet reageren (negeren, want ik weet dat reageren voeding is voor haar om door te blijven gaan), uiteindelijk zeggen op te moeten houden met zeuren, want dat ze net een ijsje heeft gehad en het niet leuk is wat ze doet en mama haar eigen ijsje mag etc. Dan in het vooruitzicht stellen dat ik het zo niet leuk vind en als ze zo zeurt de volgende keer dan maar geen ijsje krijgt (want wie zeurt wordt overgeslagen en ik doe het ook echt!), dan is het hek helemaal van de dam : ( en hebben wij de weg terug naar de tent en vervolgens in de tent zelf een krijsend en driftig kind.
Ga jij écht een ijsje kopen dan en laat je je kind dan toekijken ?
Wat wél zou kunnen helpen is een nét zo'n groot ijsje als je kind te kopen en ongeveer net zo snel te eten . ( ook goed voor je eigen lijn , dat soort dingen . Zaten jij en je partner ook de hele vakantie aan de Spa ? )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
