Kinderen
alle pijlers
Tips gevraagd, dochters huilen zo veel
vrijdag 27 juni 2008 om 17:37
Goedemiddag,
Ik heb echt even wat tips nodig. Ik heb 2 dochters van 2 en een van bijna 4. Soms vinden ze elkaar wel lief maar meestal zijn ze in strijd met elkaar. Als de ene iets heeft dan wil de andere dat ook en andersom.
Eigenlijk zijn de hele dag aan het vechten. Dit gaat gepaard met hele harde jankpartijen.
Ik werk vier dagen in de week en vrijdag is mijn vrije dag. Het lijkt wel of ze dan ook het moeilijkst zijn. Ik probeer het elke vrijdag weer leuk te maken. Neem nu vandaag, ik heb met ze gekneutseld daarna heb ik koekjes gebakken. Ze mochten een filmpje zien en na mijn kleinste dochter haar middagslaapje hebben we samen geverfd.
Tijdens deze activiteiten is het eigenlijk constant huilen. Het ene meisje heeft de rode verf en dat wil de andere ook enz.
Soms word ik zo boos gewoon uit machteloosheid. Ik zet ze regelmatig op het stoeltje in de gang maar als ze weer terug komen dan begint de strijd weer van voor af aan. Soms heb ik gewoon pijn in de oren van het janken de hele dag. Ik ben ook ehct helemaal leeg gezogen na een dag als deze.
Heeft iemand misschien tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan, hoe ik ze het beste kan straffen.
En zijn er meer moeders / vaders die dit gedrag herkennen?
Ik weet het echt niet meer en ik kan wel janken op het moment.
Hopelijk helpen jullie mij weer een beetje op weg.
Ik heb echt even wat tips nodig. Ik heb 2 dochters van 2 en een van bijna 4. Soms vinden ze elkaar wel lief maar meestal zijn ze in strijd met elkaar. Als de ene iets heeft dan wil de andere dat ook en andersom.
Eigenlijk zijn de hele dag aan het vechten. Dit gaat gepaard met hele harde jankpartijen.
Ik werk vier dagen in de week en vrijdag is mijn vrije dag. Het lijkt wel of ze dan ook het moeilijkst zijn. Ik probeer het elke vrijdag weer leuk te maken. Neem nu vandaag, ik heb met ze gekneutseld daarna heb ik koekjes gebakken. Ze mochten een filmpje zien en na mijn kleinste dochter haar middagslaapje hebben we samen geverfd.
Tijdens deze activiteiten is het eigenlijk constant huilen. Het ene meisje heeft de rode verf en dat wil de andere ook enz.
Soms word ik zo boos gewoon uit machteloosheid. Ik zet ze regelmatig op het stoeltje in de gang maar als ze weer terug komen dan begint de strijd weer van voor af aan. Soms heb ik gewoon pijn in de oren van het janken de hele dag. Ik ben ook ehct helemaal leeg gezogen na een dag als deze.
Heeft iemand misschien tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan, hoe ik ze het beste kan straffen.
En zijn er meer moeders / vaders die dit gedrag herkennen?
Ik weet het echt niet meer en ik kan wel janken op het moment.
Hopelijk helpen jullie mij weer een beetje op weg.
vrijdag 27 juni 2008 om 18:23
Doe je altijd dingen met hun samen? Dus altijd jij met alle 3 de dochters? Of ga je ook wel eens knutselen met ééntje apart? Dat werkt hier (2 jongens) namelijk wel aardig goed: op de kookwekker eerst met de ene knutselen/computeren/koekjes uit de vorm drukken etc.etc. en dan met de ander op de kookwekker (uiteraard evenveel tijd).
In het begin draaide ik de kookwekker op een minuutje of 5, vooral niet langer, want anders verloren de heren hier hun geduld. Maar tegenwoordig kan ik rustig een kwartiertje aanklooien met één om vervolgens met de ander aan het werk te gaan. Omdat ze nu weten dat ze ieder een keer aan de beurt komen.
Moet ik er wel bij zeggen dat ik er hier dus maar 2 heb. Die ene die moet zich even helemaal alleen vermaken als ik met de andere bezig ben. Bij jou ligt dat net even anders: jij hebt er dan nog 2 die achter je rug om ruzie zouden kunnen gaan maken....
In het begin draaide ik de kookwekker op een minuutje of 5, vooral niet langer, want anders verloren de heren hier hun geduld. Maar tegenwoordig kan ik rustig een kwartiertje aanklooien met één om vervolgens met de ander aan het werk te gaan. Omdat ze nu weten dat ze ieder een keer aan de beurt komen.
Moet ik er wel bij zeggen dat ik er hier dus maar 2 heb. Die ene die moet zich even helemaal alleen vermaken als ik met de andere bezig ben. Bij jou ligt dat net even anders: jij hebt er dan nog 2 die achter je rug om ruzie zouden kunnen gaan maken....
vrijdag 27 juni 2008 om 18:26
vrijdag 27 juni 2008 om 18:40
Zomerkind,
Bedankt voor je reacitie, ik schrijf het misschien wat onduiidelijk maar ik heb 2 dochters en dus geen drie. Misschien is die tip van jou wel iets dan kunnen ze tijdens het spelen geen ruzie maken. ik ga hem zeker proberen
Banda: mijn dochters zijn 1 dag in de week bij mijn man, 1 dag bij oma en 2 dagen op het kdv. Op het kdv zijn het engeltjes. Ze spelen lief en huilen nooit. ( ookal vallen ze nog zo hard).
Bij mijn man en oma zijn ze hetzelfde. Maar die hebben de kinderen vroeger in de week dus misschien zijn ze dan minder moe of zo.
Bovendien zitten ze op het kdv niet bijelkaar en bij ons wel. Als ik ze wel eens alleen heb dan zijn het bijna plaatjes. Alleen samen botert het werkelijk voor geen meter.
Bedankt voor je reacitie, ik schrijf het misschien wat onduiidelijk maar ik heb 2 dochters en dus geen drie. Misschien is die tip van jou wel iets dan kunnen ze tijdens het spelen geen ruzie maken. ik ga hem zeker proberen
Banda: mijn dochters zijn 1 dag in de week bij mijn man, 1 dag bij oma en 2 dagen op het kdv. Op het kdv zijn het engeltjes. Ze spelen lief en huilen nooit. ( ookal vallen ze nog zo hard).
Bij mijn man en oma zijn ze hetzelfde. Maar die hebben de kinderen vroeger in de week dus misschien zijn ze dan minder moe of zo.
Bovendien zitten ze op het kdv niet bijelkaar en bij ons wel. Als ik ze wel eens alleen heb dan zijn het bijna plaatjes. Alleen samen botert het werkelijk voor geen meter.
vrijdag 27 juni 2008 om 18:41
vrijdag 27 juni 2008 om 19:01
vrijdag 27 juni 2008 om 19:09
Ik vind dat zomerkind een hele goede tip geeft. Het lijkt erop dat je dochters om je aandacht 'vechten'. Door het zelf onder hen te verdelen haal je de aanleiding van de ruzie weg.
Verder lijkt het me belangrijk dat er overal op dezelfde manier op hun ruzies wordt gereageerd (mocht het toch gebeuren), dus overleg met vader, oma en kdv lijkt me heel zinvol.
Verder lijkt het me belangrijk dat er overal op dezelfde manier op hun ruzies wordt gereageerd (mocht het toch gebeuren), dus overleg met vader, oma en kdv lijkt me heel zinvol.
The time is now
vrijdag 27 juni 2008 om 19:28
Krijgen ze ieder ook in hun eentje aandacht van jou ?
Dus dat je echt een half uurtje met je 4 jarige lekker kroelt\leest\hangt\stoeit, als die van 2 er even niet is, en andersom.
Soms is het heel fijn als de kinderen los van elkaar quality time hebben. Of met je dochter van 4 samen boodschappen doen, lekker tutten, terwijl je dochter van 2 bij papa is.
Dit heeft bij ons al heel veel gedaan. En niet ingaan op concurrentie, maar dingen los van elkaar benoemen, dus oh jij maakt een mooie bloem met de verf zeg ! En dan bij de andere dochter dus iets anders positiefs benoemen ( jeetje wat kan jij goed aan tafel zitten joh, wat wordt jij toch een grote meid he )
Dus dat je echt een half uurtje met je 4 jarige lekker kroelt\leest\hangt\stoeit, als die van 2 er even niet is, en andersom.
Soms is het heel fijn als de kinderen los van elkaar quality time hebben. Of met je dochter van 4 samen boodschappen doen, lekker tutten, terwijl je dochter van 2 bij papa is.
Dit heeft bij ons al heel veel gedaan. En niet ingaan op concurrentie, maar dingen los van elkaar benoemen, dus oh jij maakt een mooie bloem met de verf zeg ! En dan bij de andere dochter dus iets anders positiefs benoemen ( jeetje wat kan jij goed aan tafel zitten joh, wat wordt jij toch een grote meid he )
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
vrijdag 27 juni 2008 om 20:38
quote:borodini schreef op 27 juni 2008 @ 19:28:
Soms is het heel fijn als de kinderen los van elkaar quality time hebben. Of met je dochter van 4 samen boodschappen doen, lekker tutten, terwijl je dochter van 2 bij papa is.
Ja! Heerlijk! De kinderen bloeien helemaal op als ze even alleen met papa of mama iets gaan doen. En mama bloeit mee...
Soms is het heel fijn als de kinderen los van elkaar quality time hebben. Of met je dochter van 4 samen boodschappen doen, lekker tutten, terwijl je dochter van 2 bij papa is.
Ja! Heerlijk! De kinderen bloeien helemaal op als ze even alleen met papa of mama iets gaan doen. En mama bloeit mee...
vrijdag 27 juni 2008 om 20:39
Hier een dochter van bijna 4 en een zoon van 2.5 jaar en ook hier heel veel ruzie. Eigenlijk kunnen ze niet mét en niet zónder elkaar spelen. Soms gaat het even goed, maar het eindigt toch wel vaak in ruzie. Ook wel logisch, want ze hebben dezelfde interesses en vinden hetzelfde speelgoed leuk. Ik heb gelukkig wel de indruk dat het hier in fases gaat: soms kunnen ze echt leuk samen spelen.
Maar goed, binnenkort wordt je probleem al deels opgelost, want dan gaat je oudste naar school (de hele vrijdag of de vrijdagmorgen). Dat houdt in dat je de morgen aan de jongste kunt besteden en 's middags (als jongste slaapt) wat met oudste kan doen. Ik woon in het buitenland en hier gaan de kinderen al vanaf 2.5 jaar elke morgen naar de kleuterschool. Voor mij een zegen, want de ochtenden zijn dan voor zoon en zijn babyzus. Nog even volhouden dus en bedenk maar dat ruzie maken heel goed voor de ontwikkeling is.
Maar goed, binnenkort wordt je probleem al deels opgelost, want dan gaat je oudste naar school (de hele vrijdag of de vrijdagmorgen). Dat houdt in dat je de morgen aan de jongste kunt besteden en 's middags (als jongste slaapt) wat met oudste kan doen. Ik woon in het buitenland en hier gaan de kinderen al vanaf 2.5 jaar elke morgen naar de kleuterschool. Voor mij een zegen, want de ochtenden zijn dan voor zoon en zijn babyzus. Nog even volhouden dus en bedenk maar dat ruzie maken heel goed voor de ontwikkeling is.
vrijdag 27 juni 2008 om 20:43
Wij zijn een zgn samengesteld gezin, in totaal 3 kinderen.
1 zoon van vriend, die 100% bij ons woont
1 dochter van mij, die om het weekend naar haar vader gaat
1 zoon van ons samen.
De "stief" kinderen krijgen iedere avond ongeveer 30min tijd met de "echte" ouder. Vriend brengt zijn zoon naar bed, en rommelt daar nog lekker wat aan. En ik breng mijn dochter naar bed en rommel daar nog wat aan. ( lezen, zingen, met de barbie's spelen enz.)
En dat doet ze zo goed, veel beter dan toen we die tijd niet exclusief voor 1 kind namen.
De jongste gaat gewoon mee met wie hem het eerste "zat" is
Ook gaat mijn dochter altijd met mij mee de weekboodschappen doen. ( meestal op vrijdag ) en blijft vriend met de 2 jongens thuis. Op zich doen we dan niet eens iets bijzonders, maar dat extra uurtje aandacht vindt zij zo fijn. ( en ik ook ! )
1 zoon van vriend, die 100% bij ons woont
1 dochter van mij, die om het weekend naar haar vader gaat
1 zoon van ons samen.
De "stief" kinderen krijgen iedere avond ongeveer 30min tijd met de "echte" ouder. Vriend brengt zijn zoon naar bed, en rommelt daar nog lekker wat aan. En ik breng mijn dochter naar bed en rommel daar nog wat aan. ( lezen, zingen, met de barbie's spelen enz.)
En dat doet ze zo goed, veel beter dan toen we die tijd niet exclusief voor 1 kind namen.
De jongste gaat gewoon mee met wie hem het eerste "zat" is
Ook gaat mijn dochter altijd met mij mee de weekboodschappen doen. ( meestal op vrijdag ) en blijft vriend met de 2 jongens thuis. Op zich doen we dan niet eens iets bijzonders, maar dat extra uurtje aandacht vindt zij zo fijn. ( en ik ook ! )
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
vrijdag 27 juni 2008 om 21:38
Wat een goede oplossing Borodini!!
Dit lijkt me echt een tip voor andere samengestelde gezinnen.
Ik heb geen ervaring met samengestelde gezinnen maar ik kan me zo goed voorstellen dat het voor kinderen heel moeilijk is om je vader of moeder ineens constant met "vreemde" kinderen te moeten delen.
Voor de rest krijg ik het een tikkie benauwd van dit topic met een dochter van 1,5 en een tweede die over een maand of 2 komt.
Ik ben een beetje bang dat ik over een jaar of 1,5 a 2 dit topic uit de motteballen moet gaan trekken.
Dit lijkt me echt een tip voor andere samengestelde gezinnen.
Ik heb geen ervaring met samengestelde gezinnen maar ik kan me zo goed voorstellen dat het voor kinderen heel moeilijk is om je vader of moeder ineens constant met "vreemde" kinderen te moeten delen.
Voor de rest krijg ik het een tikkie benauwd van dit topic met een dochter van 1,5 en een tweede die over een maand of 2 komt.
Ik ben een beetje bang dat ik over een jaar of 1,5 a 2 dit topic uit de motteballen moet gaan trekken.
zaterdag 28 juni 2008 om 08:09
Bedankt voor jullie reacties!
De kinderen krijgen wel eens alleen aandacht maar ik heb mijn man niet zo vaak als backup thuis. Hij werkt weer op zaterdag waardoor ik ze dan ook de hele dag alleen heb en ik dus met beide kinderen de boodschappen enz moet doen.
Ze kunnen zich alleen prima vermaken maar niet als de andere erbij is want dan gaan ze weer vechten en dan stopt het spel.
Ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan als ze ruzie maken. Ik probeer voor geen van beide partij te trekken en het gedrag te negeren. Maar als ze allebei zo hard huilen dat mijn oren toeteren dan moet ik op den duur wel ingrijpen. Maar hoe moet ik dan ingrijpen. Moet ik ze op het strafstoeltje zetten als ze huilen ( en mogen ze terug komen als ze klaar zijn met huilen) of moet ik zelf weg gaan. Moet ik boos worden? ik weet het gewoon niet.
Negeren is zoals ik al schrijf nagenoeg onmogelijk. Ze huilen zo hard dat het niet om aan te horen is.
Iemand tips?
De kinderen krijgen wel eens alleen aandacht maar ik heb mijn man niet zo vaak als backup thuis. Hij werkt weer op zaterdag waardoor ik ze dan ook de hele dag alleen heb en ik dus met beide kinderen de boodschappen enz moet doen.
Ze kunnen zich alleen prima vermaken maar niet als de andere erbij is want dan gaan ze weer vechten en dan stopt het spel.
Ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan als ze ruzie maken. Ik probeer voor geen van beide partij te trekken en het gedrag te negeren. Maar als ze allebei zo hard huilen dat mijn oren toeteren dan moet ik op den duur wel ingrijpen. Maar hoe moet ik dan ingrijpen. Moet ik ze op het strafstoeltje zetten als ze huilen ( en mogen ze terug komen als ze klaar zijn met huilen) of moet ik zelf weg gaan. Moet ik boos worden? ik weet het gewoon niet.
Negeren is zoals ik al schrijf nagenoeg onmogelijk. Ze huilen zo hard dat het niet om aan te horen is.
Iemand tips?
zaterdag 28 juni 2008 om 08:27
Misschien kun je proberen het positieve gedrag te stimuleren, dus belonen op momenten als het wél goed gaat. Bijvoorbeeld heel cliché aan de hand van een groot blad die je ophangt in de woonkamer en waar je stickers op plakt als ze lief zijn voor elkaar.. na zoveel stickers krijgen ze dan een beloning die je zelf kunt bepalen. Is het proberen waard toch?
zaterdag 28 juni 2008 om 08:38
Dorie, mij klinkt het eigenlijk allemaal alsof je veel te veel je best doet, het moet allemaal leuk worden. Waarom laat je ze niet wat meer hun eigen gang gaan en wat meer meelopen in jouw programma ? Ik bedoel dan bijv. 's ochtends boodschappen halen, daarna met elkaar koffie drinken en een beetje spelen (zelf spelen). Na de middagslaap even een stukje wandelen o.i.d. , naar de bieb en met elkaar een boekje lezen. Verder weer zelf spelen terwijl jij iets anders doet. Volgens mij werkt het beter als je het eenvoudig en klein houdt. Knutselen én koekjes bakken op 1 dag is best veel, en als jij er al moe van wordt, hoe moet het dan voor hen zijn ? Leg niet teveel nadruk op die dag, doe je eigen ding en laat de meiden daarin meedraaien. Probeer er niet tegenop te zien, want dat voelen ze waarschijnlijk. Succes !
zaterdag 28 juni 2008 om 09:26
p.s: .... beloningsstickers, strafstoeltjes e.d: ik geloof er niet in. Gebruik gewoon je gezonde verstand: wat niet goed voelt voor jou, voelt niet goed voor je dochters. Als je ze niet teveel aandacht geeft dan hoeven ze er ook niet om te vechten, maak hen niet tot het middelpunt. Liefdevolle verwaarlozing noem je dat geloof ik. Is eigenlijk niets anders dan de manier waarop onze moeders ons hebben opgevoed (en wij zijn toch leuk gelukt ?). Een beetje saai is voor veel kinderen prima, gewoon wat keutelen en hangen op de bank is best lekker na een week van activiteiten. Ennuh: niet teveel keuzes. Als jij bepaalt wat er gaat gebeuren, wat jullie gaan eten etc. dan geeft dat je dochters rust en minder mogelijkheden om te ruzieën. Lekker duidelijk !
maandag 30 juni 2008 om 11:45
Hallo Dorie8,
Hier ook twee dochters van 2 en 4 jaar. Als ze ruzie maken omdat ze allebei hetzelfde speeltje willen hebben, kijk ik wie het heeft, kijk op m'n horloge en zeg; jij mag het nu twee minuten, je tijd gaat nu in. Daarna mag de ander het. Dat doe ik vrij overdreven, waardoor het gekrijs sowieso gelijk over is en dit werkt bij ons goed. - Ik hoef het al steeds minder vaak te doen en als de een vraagt aan de ander of het iets mag hebben is het; ja twee minuten.
Verder probeer ik dingen gauw in de kiem te smoren, als de tweejarige aan het plakwerkje van de vierjarige komt roep ik die van twee wel tot de orde maar zeg ondertussen tegen die van vier; nu kun je nóg meer (of weer opnieuw) plakken!
Hoe dan ook succes.
Hier ook twee dochters van 2 en 4 jaar. Als ze ruzie maken omdat ze allebei hetzelfde speeltje willen hebben, kijk ik wie het heeft, kijk op m'n horloge en zeg; jij mag het nu twee minuten, je tijd gaat nu in. Daarna mag de ander het. Dat doe ik vrij overdreven, waardoor het gekrijs sowieso gelijk over is en dit werkt bij ons goed. - Ik hoef het al steeds minder vaak te doen en als de een vraagt aan de ander of het iets mag hebben is het; ja twee minuten.
Verder probeer ik dingen gauw in de kiem te smoren, als de tweejarige aan het plakwerkje van de vierjarige komt roep ik die van twee wel tot de orde maar zeg ondertussen tegen die van vier; nu kun je nóg meer (of weer opnieuw) plakken!
Hoe dan ook succes.
maandag 30 juni 2008 om 12:00
Ik doe ook aan liefdevolle verwaarlozing. Haha.
Wat me opvalt TO, is dat je de godganse dag je kinderen aan het vermaken bent. Daar zou ik ook gesloopt van raken. Mijn motto is: ik ben van de koekjes en de limonade en verder zoek je het zelf maar uit. Per dag krijgen ze per kind max een half uur exclusieve aandacht. Als de jongste slaapt (anderhalf is ze) dan geef ik dat half uurtje vaak aan zoon (van 4). Het half uurtje voor madammeke bestaat meestal uit 2x samen een kwartiertje een boekje lezen. Zoonlief komt er dan nog wel eens bijzitten, zanikt dan dat het geen leuke boekjes zijn, maar die heeft pech. Het is madammeketijd.
En als ze geluk hebben en ik in een goede bui ben, dan wil ik nog wel eens samen met ze met de duplo spelen of kleien of iets in die richting.
En verder? Ik doe boodschappen, ga bij iemand op de koffie, werk de strijk weg, lees de krant, drink koffie in de tuin, ga naar de speeltuin, ruim de vaatwasser uit, enz. Niet allemaal op 1 dag overigens. Maar ik doe dus vooral dingen voor mezelf en ga zeker niet de hele dag mijn kinderen entertainen.
En als ze vechten om een speeltje pak ik het af en berg het in de kast. Tegenwoordig hoef ik alleen maar te dreigen ermee, en dan houd de ruzie al op. Thank god.
Wat me opvalt TO, is dat je de godganse dag je kinderen aan het vermaken bent. Daar zou ik ook gesloopt van raken. Mijn motto is: ik ben van de koekjes en de limonade en verder zoek je het zelf maar uit. Per dag krijgen ze per kind max een half uur exclusieve aandacht. Als de jongste slaapt (anderhalf is ze) dan geef ik dat half uurtje vaak aan zoon (van 4). Het half uurtje voor madammeke bestaat meestal uit 2x samen een kwartiertje een boekje lezen. Zoonlief komt er dan nog wel eens bijzitten, zanikt dan dat het geen leuke boekjes zijn, maar die heeft pech. Het is madammeketijd.
En als ze geluk hebben en ik in een goede bui ben, dan wil ik nog wel eens samen met ze met de duplo spelen of kleien of iets in die richting.
En verder? Ik doe boodschappen, ga bij iemand op de koffie, werk de strijk weg, lees de krant, drink koffie in de tuin, ga naar de speeltuin, ruim de vaatwasser uit, enz. Niet allemaal op 1 dag overigens. Maar ik doe dus vooral dingen voor mezelf en ga zeker niet de hele dag mijn kinderen entertainen.
En als ze vechten om een speeltje pak ik het af en berg het in de kast. Tegenwoordig hoef ik alleen maar te dreigen ermee, en dan houd de ruzie al op. Thank god.
dinsdag 1 juli 2008 om 15:04
Sorry; ik heb lang niet alle reacties gelezen, dus mss een beetje mosterd...........
Het lijkt wel of het mijn verhaal is dat je schrijft. Ik werk ook 4 dgn, manlief is maandags thuis, maar werkt wel alle zaterdagen. We hebben ook twee meiden; eentje van 2,5 jr en eentje van bijna 4 jr. En ook deze twee temperamentvolle dames kunnen af en toe niet metelkaar en niet zonder elkaar spelen........ Sommige dagen is het echt de godganse dag politieagentje spelen! Maar gelukkig gaat het sommige dagen ook wel goed.
Uit ervaring met nichtjes en neefjes weet ik dat het ook een kwestie van leeftijd is. HET nadeel van je kids kort opelkaar . Eentje begint net met de peuterpuberteit, en eentje zit in de eindfase ervan.... Tja, dat botst!
Als je oudste straks naar school gaat, heb je meer 1 op 1 tijd met de jongste op je vrije dag. En als je dan zorgt dat je ook af en toe even 1 op 1 met je oudste hebt (weekend?? ), dan gaat volgens mij alles al veeeel beter!!
Omdat bij ons ook beide dames niet zo gemakkelijk luisteren / vrij ongehoorzaam zijn enzo, hebben wij (vooral voor de oudste) een beloningssysteem bedacht. Ze hebben ieder een glazen pot gekregen, en als ze goed geluisterd hebben die dag en weinig ruzie gemaakt, dan krijgen ze 's avonds na het eten een grote mooie knikker in de pot. Bij slecht gedrag komt er niets in (En onze oudste is zo'n "harde", dat bij ERRUG slecht gedrag, er gewoon een knikker uit gaat! Erg he?! ). Bij 10 knikkers (ofzo...) mogen ze een kadootje uitzoeken.
Ik moet zeggen; het gaat behoorlijk goed. Of het allemaal pedagogisch verantwoord is.... geen idee. En het lijkt natuurlijk erg op chantage, maar ik hoef maar te beginnen over de pot met knikkers, of ze binden in! Erg prettig!
Gisteren hadden ze zo'n enorm leuke dag met papa gehad, dat ie 2 knikkers in de pot heeft gedaan! Je had die snoetjes moeten zien glunderen!!!!!!
Natuurlijk is meissie van 2,5 jr nog wel erg jong voor zo'n methode, maar he; ze heeft het hartstikke goed door!!!
Wie weet kun je er iets mee.........
Oh ja; ik vind trouwens wel dat je het hartstikke goed doet als je EN koekjes met ze bakt EN knutselt. Op mijn vrije dagen (woensdags en zaterdags) doe ik altijd wel wat dingetjes met ze (dan weer even voorlezen, dan eventjes meekleuren, dan ideetje opzetten voor Lego-weet-ik-wat, dan eventjes fietsen enz), maar eigenlijk nooit grotigheden als echt knutselen of koekjes bakken.... Geen geduld voor, schaamschaam.
En nog iets; soms hoor je de tip om van al het speelgoed alles dan maar dubbel an te schaffen. Nah, dat doen we dus ECHT niet, he?! Ze leren maar te delen, ook al is dat proces voor ons als ouders dan wel eens zwaar........
Het lijkt wel of het mijn verhaal is dat je schrijft. Ik werk ook 4 dgn, manlief is maandags thuis, maar werkt wel alle zaterdagen. We hebben ook twee meiden; eentje van 2,5 jr en eentje van bijna 4 jr. En ook deze twee temperamentvolle dames kunnen af en toe niet metelkaar en niet zonder elkaar spelen........ Sommige dagen is het echt de godganse dag politieagentje spelen! Maar gelukkig gaat het sommige dagen ook wel goed.
Uit ervaring met nichtjes en neefjes weet ik dat het ook een kwestie van leeftijd is. HET nadeel van je kids kort opelkaar . Eentje begint net met de peuterpuberteit, en eentje zit in de eindfase ervan.... Tja, dat botst!
Als je oudste straks naar school gaat, heb je meer 1 op 1 tijd met de jongste op je vrije dag. En als je dan zorgt dat je ook af en toe even 1 op 1 met je oudste hebt (weekend?? ), dan gaat volgens mij alles al veeeel beter!!
Omdat bij ons ook beide dames niet zo gemakkelijk luisteren / vrij ongehoorzaam zijn enzo, hebben wij (vooral voor de oudste) een beloningssysteem bedacht. Ze hebben ieder een glazen pot gekregen, en als ze goed geluisterd hebben die dag en weinig ruzie gemaakt, dan krijgen ze 's avonds na het eten een grote mooie knikker in de pot. Bij slecht gedrag komt er niets in (En onze oudste is zo'n "harde", dat bij ERRUG slecht gedrag, er gewoon een knikker uit gaat! Erg he?! ). Bij 10 knikkers (ofzo...) mogen ze een kadootje uitzoeken.
Ik moet zeggen; het gaat behoorlijk goed. Of het allemaal pedagogisch verantwoord is.... geen idee. En het lijkt natuurlijk erg op chantage, maar ik hoef maar te beginnen over de pot met knikkers, of ze binden in! Erg prettig!
Gisteren hadden ze zo'n enorm leuke dag met papa gehad, dat ie 2 knikkers in de pot heeft gedaan! Je had die snoetjes moeten zien glunderen!!!!!!
Natuurlijk is meissie van 2,5 jr nog wel erg jong voor zo'n methode, maar he; ze heeft het hartstikke goed door!!!
Wie weet kun je er iets mee.........
Oh ja; ik vind trouwens wel dat je het hartstikke goed doet als je EN koekjes met ze bakt EN knutselt. Op mijn vrije dagen (woensdags en zaterdags) doe ik altijd wel wat dingetjes met ze (dan weer even voorlezen, dan eventjes meekleuren, dan ideetje opzetten voor Lego-weet-ik-wat, dan eventjes fietsen enz), maar eigenlijk nooit grotigheden als echt knutselen of koekjes bakken.... Geen geduld voor, schaamschaam.
En nog iets; soms hoor je de tip om van al het speelgoed alles dan maar dubbel an te schaffen. Nah, dat doen we dus ECHT niet, he?! Ze leren maar te delen, ook al is dat proces voor ons als ouders dan wel eens zwaar........
dinsdag 1 juli 2008 om 15:13
Ach jee, je hebt ook te maken met een hele lastige leeftijd (combinatie) De 1 is aan het peuter puberen en de ander gaat net naar school waarin er een hoop veranderd.
Het voorbeeld met die verf, is het een idee om ieder hun eigen bakje met kleuren te geven? Scheiden voor zover mogelijk om de conflicten tegen te gaan?
En activiteiten te doen naar leeftijd. Die van 4 is al veel verder dan die van 2. Ze hebben beiden andere behoeftes en kunnen het geduld niet opbrengen voor de ander. Daar zijn ze nog te klein voor.
Het is fijn dat de kinderen samen dingen doen, maar het is wellicht niet altijd haalbaar.
Dat ze het wel goed doen op het KDV is waarschijnlijk die reden. Ze doen activiteiten op hun eigen niveau.
Leren delen, ja goed. Maar een kind mag ook wat voor zichzelf houden. Leren delen doen ze met mama en papa. Leren delen doen ze met snoepjes. Leren delen met speelgoed doen ze met leeftijdsgenootjes.
Het voorbeeld met die verf, is het een idee om ieder hun eigen bakje met kleuren te geven? Scheiden voor zover mogelijk om de conflicten tegen te gaan?
En activiteiten te doen naar leeftijd. Die van 4 is al veel verder dan die van 2. Ze hebben beiden andere behoeftes en kunnen het geduld niet opbrengen voor de ander. Daar zijn ze nog te klein voor.
Het is fijn dat de kinderen samen dingen doen, maar het is wellicht niet altijd haalbaar.
Dat ze het wel goed doen op het KDV is waarschijnlijk die reden. Ze doen activiteiten op hun eigen niveau.
Leren delen, ja goed. Maar een kind mag ook wat voor zichzelf houden. Leren delen doen ze met mama en papa. Leren delen doen ze met snoepjes. Leren delen met speelgoed doen ze met leeftijdsgenootjes.
dinsdag 1 juli 2008 om 15:28
dinsdag 1 juli 2008 om 15:40
Celeone, dat zou zo kunnen zijn, ja. Maar vergeet niet dat niet iedereen hier een keuze in heeft!! Dus zul je dan gewoon moeten roeien met de riemen die je hebt.....
Daarnaast denk ik dat iedere moeder dat heel goed van zijn eigen kind in kan schatten. Het ene kind is gebaat bij veel thuis zijn, rust en regelmaat. Een ander kind kan is weer veel beter in het omgaan met verschillende situaties. Een ander kind voelt zich weer heel goed bij 4 dgn creche en een ander weer echt niet .....
Overigens.... er is juist een ontzettende regelmaat bij ons. Alleen niet in de zin van iedere dag hetzelfde, maar wel iedere dag van de week hetzelfde. Niets onrustigs aan, ofzo.
Daarnaast denk ik dat iedere moeder dat heel goed van zijn eigen kind in kan schatten. Het ene kind is gebaat bij veel thuis zijn, rust en regelmaat. Een ander kind kan is weer veel beter in het omgaan met verschillende situaties. Een ander kind voelt zich weer heel goed bij 4 dgn creche en een ander weer echt niet .....
Overigens.... er is juist een ontzettende regelmaat bij ons. Alleen niet in de zin van iedere dag hetzelfde, maar wel iedere dag van de week hetzelfde. Niets onrustigs aan, ofzo.
dinsdag 1 juli 2008 om 16:28
Oh, ik bedoel het ook niet kwaad ofzo. Maar als ik het zo lees, dan vind ik het persoonlijk heel wat. En ik kan me best voorstellen dat zeker zo'n meisje van 2 jaar dat ook lastig kan vinden. En inderdaad, sommige mensen hebben geen keuze, maar dan is er altijd nog de keuze om verder wel regelmaat in te bouwen als dat iets is waar jouw kinderen baat bij hebben. Zoals jij het blijkbaar dus ook doet.
