Relaties
alle pijlers
Gm, kinderen, vriend, einde?
maandag 30 juni 2008 om 09:58
Hallo dames,
ik sta op het punt een psycholoog te zoeken in de gouden gids, ik weet het niet meer..misschien kunnen jullie mij een eindje op weg helpen..?
Situatieschets (zal het proberen kort te houden!):
ik woon samen, heb 2 kindern (3 en 1 jaar). Tot voor kort dacht ik dat ik wel een leuk leven had: we hebben een mooi huis, grote tuin, lieve kinderen etc. Ik was tevreden, niet over-the-moon-gelukkig, maar ik had wel het gevoel dat ik zo verder kon. Totdat (er schijnt altijd een 'totdat' te zijn) ik iemand leerde kennen. Mijn nieuwe baas. Ik kende hem al een aantal jaren, maar op de een of andere manier hebben we elkaar nooit zo bekeken zoals we nu doen. Sinds een maand of 3 hebben we 'iets'. In eerste instantie begon het als puur sexueel (mijn vriend en zijn vrouw - natuurlijk heeft hij een vrouw!) zijn op dat gebied behoorlijk geremd en samen vinden we onze weg, experimenteren een hoop, kortom, mijn sexleven is van een mager 6-je naar een dikke 10 gegaan. Inmiddels zijn er van beide kanten gevoelens in het spel gekomen; hoe sterk die van mij zijn, kan ik niet zeggen, ik heb vaak het idee dat er een kleine basis is die versterkt wordt door het feit dat de sex -en intimiteit die er inmiddels is bijgekomen- zo geweldig goed zijn. Hij heeft toegegeven dat hij meer heeft dan alleen lustgevoelens; ik merk ook aan hem dat hij verliefd is. Wel heeft hij duidelijk aangegeven dat hij (voorlopig althans) niet bij zijn vrouw weggaat (net een nieuw huis etc, je kent de smoesjes). En weet je? Dat hoeft van mij ook niet, ik vind het prima zo. Natuurlijk baal ik af en toe dat ik niet op elk tijdstip dat mij uitkomt, contact met hem kan opnemen, dat we niet zomaar als we zin hebben van elkaar kunnen genieten, dat zijn vrouw te pas en te onpas belt, maar dat zijn bijzaken. Wat ik veel erger vind, is dat ik het gevoel heb dat me nu in mijn niet-geheime relatie, de ogen zijn geopend: het liefste ging ik weg. Dingen die ik ergerlijk vond voorheen, nemen nu groteske vormen aan: zijn onverzorgdheid, zijn onwil om mij een carriere te gunnen, zijn geslotenheid, continue achter de laptop met muziek en god weet wat nog meer bezig. We praten niet. We zouden in augustus gaan trouwen, dat heb ik afgezegd. En dat hij dan niet door heeft dat er misschien heel wat meer speelt dan alleen cold feest, daar word ik woest van. Het liefst ging ik weg en ik weet zeker, dat als er geen kinderen in het spel waren geweest dat ik ook allang weg was. Alleen de kinderen...ik weet dat kinderen veel meer hebben aan twee ouders die gelukkig zijn uit elkaar dat twee bij elkaar zijn en elkaar en zichzelf ongelukkig maken. Maar toch...zoveel vragen: red ik het straks? Heb ik het recht wel mijn kinderen uit een vertrouwde situatie weg te halen? Hoe komt alles financieel weer op zijn pootjes terecht (ik heb tenslotte 'maar' een parttime baan en vind het eigenlijk niet goed om de kids 40 uur per week naar de opvang te brengen)? Ik weet het even niet meer...help!
ik sta op het punt een psycholoog te zoeken in de gouden gids, ik weet het niet meer..misschien kunnen jullie mij een eindje op weg helpen..?
Situatieschets (zal het proberen kort te houden!):
ik woon samen, heb 2 kindern (3 en 1 jaar). Tot voor kort dacht ik dat ik wel een leuk leven had: we hebben een mooi huis, grote tuin, lieve kinderen etc. Ik was tevreden, niet over-the-moon-gelukkig, maar ik had wel het gevoel dat ik zo verder kon. Totdat (er schijnt altijd een 'totdat' te zijn) ik iemand leerde kennen. Mijn nieuwe baas. Ik kende hem al een aantal jaren, maar op de een of andere manier hebben we elkaar nooit zo bekeken zoals we nu doen. Sinds een maand of 3 hebben we 'iets'. In eerste instantie begon het als puur sexueel (mijn vriend en zijn vrouw - natuurlijk heeft hij een vrouw!) zijn op dat gebied behoorlijk geremd en samen vinden we onze weg, experimenteren een hoop, kortom, mijn sexleven is van een mager 6-je naar een dikke 10 gegaan. Inmiddels zijn er van beide kanten gevoelens in het spel gekomen; hoe sterk die van mij zijn, kan ik niet zeggen, ik heb vaak het idee dat er een kleine basis is die versterkt wordt door het feit dat de sex -en intimiteit die er inmiddels is bijgekomen- zo geweldig goed zijn. Hij heeft toegegeven dat hij meer heeft dan alleen lustgevoelens; ik merk ook aan hem dat hij verliefd is. Wel heeft hij duidelijk aangegeven dat hij (voorlopig althans) niet bij zijn vrouw weggaat (net een nieuw huis etc, je kent de smoesjes). En weet je? Dat hoeft van mij ook niet, ik vind het prima zo. Natuurlijk baal ik af en toe dat ik niet op elk tijdstip dat mij uitkomt, contact met hem kan opnemen, dat we niet zomaar als we zin hebben van elkaar kunnen genieten, dat zijn vrouw te pas en te onpas belt, maar dat zijn bijzaken. Wat ik veel erger vind, is dat ik het gevoel heb dat me nu in mijn niet-geheime relatie, de ogen zijn geopend: het liefste ging ik weg. Dingen die ik ergerlijk vond voorheen, nemen nu groteske vormen aan: zijn onverzorgdheid, zijn onwil om mij een carriere te gunnen, zijn geslotenheid, continue achter de laptop met muziek en god weet wat nog meer bezig. We praten niet. We zouden in augustus gaan trouwen, dat heb ik afgezegd. En dat hij dan niet door heeft dat er misschien heel wat meer speelt dan alleen cold feest, daar word ik woest van. Het liefst ging ik weg en ik weet zeker, dat als er geen kinderen in het spel waren geweest dat ik ook allang weg was. Alleen de kinderen...ik weet dat kinderen veel meer hebben aan twee ouders die gelukkig zijn uit elkaar dat twee bij elkaar zijn en elkaar en zichzelf ongelukkig maken. Maar toch...zoveel vragen: red ik het straks? Heb ik het recht wel mijn kinderen uit een vertrouwde situatie weg te halen? Hoe komt alles financieel weer op zijn pootjes terecht (ik heb tenslotte 'maar' een parttime baan en vind het eigenlijk niet goed om de kids 40 uur per week naar de opvang te brengen)? Ik weet het even niet meer...help!
maandag 30 juni 2008 om 10:06
Wat kan geweldige sex rare dingen met je geest en met je leven doen he ?
Niet alleen je binnenboeltje wordt eens lekker opgeschud maar je hele leven staat op zijn kop .
Zou je zonder al die overheerlijke orgasmes die je baas je bezorgt ook bereid zijn om drie hoog achter met je kinderen te gaan zitten ?
Niet alleen je binnenboeltje wordt eens lekker opgeschud maar je hele leven staat op zijn kop .
Zou je zonder al die overheerlijke orgasmes die je baas je bezorgt ook bereid zijn om drie hoog achter met je kinderen te gaan zitten ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 30 juni 2008 om 10:14
Wat wil je nou?? Ongeacht even van wat goed zou zijn voor de kinderen (die worden hoe dan ook de dupe, als je blijft, maar ook als je weg gaat)
Wil je alleen zijn, en af en toe je baas zien? Wil je met je baas verder? Wil je volop experimenteren met allerlei mannen? Wil je toch echt het gelukkige gezinnetje blijven spelen met je man ?
Wil je alleen zijn, en af en toe je baas zien? Wil je met je baas verder? Wil je volop experimenteren met allerlei mannen? Wil je toch echt het gelukkige gezinnetje blijven spelen met je man ?
maandag 30 juni 2008 om 10:14
tja moeilijk hoor....
Ik denk dat je in elk geval zou moeten stoppen met die relatie met je 'baas'. Dat is punt 1. Je weet nu al dat dat geen toekomst heeft; hij zal nooit bij zijn vrouw weggaan. Dus om de problemen niet nog groter te maken dan ze wellicht al zijn, zou ik zeggen: zet daar als eerste een punt achter.
Dan je eigen vriend...als het niet meer werkt houdt het gewoon op toch? Ik heb niet de indruk dat je nog van plan bent om er energie in te stoppen en in dat geval zou ik zeggen: zet ook daar dan een punt achter. Natuurlijk brengt dat heel veel onzekerheden met zich mee, maar je zal zien dat je daar ook weer uitkomt.
Ook voor de kinderen is het wellicht beter..tenzij je nog openingen in jullie relatie ziet; dan zou ik er gewoon voor gaan hoor!
Misschien samen naar een psycholoog, of beter nog: een psychotherapeut..Misschien als je dat aankaart bij je vriend, dat bij hem ook wat ogen open gaan en hij beseft dat het zo niet langer gaat.
Stel hem gewoon voor de keus: Of we werken er samen aan; of ik ben vertrokken.
Tja ik weet het ook niet goed....
Ik denk dat je in elk geval zou moeten stoppen met die relatie met je 'baas'. Dat is punt 1. Je weet nu al dat dat geen toekomst heeft; hij zal nooit bij zijn vrouw weggaan. Dus om de problemen niet nog groter te maken dan ze wellicht al zijn, zou ik zeggen: zet daar als eerste een punt achter.
Dan je eigen vriend...als het niet meer werkt houdt het gewoon op toch? Ik heb niet de indruk dat je nog van plan bent om er energie in te stoppen en in dat geval zou ik zeggen: zet ook daar dan een punt achter. Natuurlijk brengt dat heel veel onzekerheden met zich mee, maar je zal zien dat je daar ook weer uitkomt.
Ook voor de kinderen is het wellicht beter..tenzij je nog openingen in jullie relatie ziet; dan zou ik er gewoon voor gaan hoor!
Misschien samen naar een psycholoog, of beter nog: een psychotherapeut..Misschien als je dat aankaart bij je vriend, dat bij hem ook wat ogen open gaan en hij beseft dat het zo niet langer gaat.
Stel hem gewoon voor de keus: Of we werken er samen aan; of ik ben vertrokken.
Tja ik weet het ook niet goed....
maandag 30 juni 2008 om 10:15
JIj en je ex-aanstaande moeten wel heel slecht communiceren wil hij het idee hebben dat jij last hebt van koudwatervrees .
Stel dat jullie beter zouden ( leren ) praten , dan zou er heel veel kunnen veranderen , toch ? Zoals de matige sex , zijn vele uren achter de computer , zijn overzorgdheid , de andere dingen die jou irriteren ....... en misschien heeft hij ook nog wel een paar aandachtspunten !?
Dat het nu niet helemaal lekker loopt is dus niet alleen te wijten aan het rijtje minpunten dat je van je vriend weet op te noemen ; je mag - als je wil en durft - dat ook op je eigen rekening zetten .
Stel dat jullie beter zouden ( leren ) praten , dan zou er heel veel kunnen veranderen , toch ? Zoals de matige sex , zijn vele uren achter de computer , zijn overzorgdheid , de andere dingen die jou irriteren ....... en misschien heeft hij ook nog wel een paar aandachtspunten !?
Dat het nu niet helemaal lekker loopt is dus niet alleen te wijten aan het rijtje minpunten dat je van je vriend weet op te noemen ; je mag - als je wil en durft - dat ook op je eigen rekening zetten .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 30 juni 2008 om 10:20
quote:sweetcandy schreef op 30 juni 2008 @ 10:16:
oh btw... Ik mag hopen dat het niet je echte naam is die je als nickname hebt ???
haha, nee, ben misschien wel blond, maar niet zó blond!
En bianca: je hebt volkomen gelijk: waar er twee vechten zijn er twee schuld. Ook ik heb een bijdrage geleverd in het mogelijke einde van deze relatie, dat realiseer ik me terdege.
En voor de rest, voor alle duidelijkheid: een relatie met gm op dit moment? Nee, denk het niet.
oh btw... Ik mag hopen dat het niet je echte naam is die je als nickname hebt ???
haha, nee, ben misschien wel blond, maar niet zó blond!
En bianca: je hebt volkomen gelijk: waar er twee vechten zijn er twee schuld. Ook ik heb een bijdrage geleverd in het mogelijke einde van deze relatie, dat realiseer ik me terdege.
En voor de rest, voor alle duidelijkheid: een relatie met gm op dit moment? Nee, denk het niet.
maandag 30 juni 2008 om 10:22
Zo'n verliefdheid doet rare dingen met je en zet (ja ja de spreekwoordelijke) roze bril op. En dit is echt zo!! Wanneer je eenmaal weg bent dán worden je ogen pas geopend van god zo geweldig is die baas toch eigenlijk ook niet en god wat had ik het toch eigenlijk wel goed bij mijn (ex) partner.
Dat de relatie even niet lekker zit kan bij iedereen gebeuren, maar werk eraan!! Loop niet de eerste de beste springende hormonen achter na met het risico je kinderen inderdaad uit een vertrouwde situatie te halen en wie weet wat de hele breuk met ze zal doen!
Al vind ik al wel dat je veel te ver bent gegaan..Door seksueeel contact te hebben met die gene zonder je relatie eerst de kans te geven..
Als je er nog niet uit komt maar wel moeite hebt gedaan voor je relatie, en nog altijd niet echt happy bent, kun je uit elkaar gaan, voor jezelf.
Dat de relatie even niet lekker zit kan bij iedereen gebeuren, maar werk eraan!! Loop niet de eerste de beste springende hormonen achter na met het risico je kinderen inderdaad uit een vertrouwde situatie te halen en wie weet wat de hele breuk met ze zal doen!
Al vind ik al wel dat je veel te ver bent gegaan..Door seksueeel contact te hebben met die gene zonder je relatie eerst de kans te geven..
Als je er nog niet uit komt maar wel moeite hebt gedaan voor je relatie, en nog altijd niet echt happy bent, kun je uit elkaar gaan, voor jezelf.
maandag 30 juni 2008 om 10:24
maandag 30 juni 2008 om 10:24
Schud je vriend wakker, schreeuw desnoods en werk er samen aan.
Zeg je baas gedag, hoe dom kan je zijn om een verhouding met je baas aan te gaan?
Leuk he een beetje sex?....maar wat is nu echt belangrijk, die sex heb je niet meer met je vriend nee, die stop je allemaal in je baas...ik denk dat als je wil dat je best nog iets van je relatie kan maken.
Je zegt hij dit hij dat, maar wat doe jezelf om je relatie te redden uit wat ik lees helemaal niks of zie ik dat verkeerd.
Zeg je baas gedag, hoe dom kan je zijn om een verhouding met je baas aan te gaan?
Leuk he een beetje sex?....maar wat is nu echt belangrijk, die sex heb je niet meer met je vriend nee, die stop je allemaal in je baas...ik denk dat als je wil dat je best nog iets van je relatie kan maken.
Je zegt hij dit hij dat, maar wat doe jezelf om je relatie te redden uit wat ik lees helemaal niks of zie ik dat verkeerd.
maandag 30 juni 2008 om 10:25
Ik zou om te beginnen geen overhaaste beslsissingen nemen. De relatie met je baas heeft je de ogen geopend, maar bedenk wel dat je zo'n soort relatie nooit in de praktijk kan omzetten. Als je met hem door zou gaan komt er op den duur ook de sleur in en wordt het allemaal niet zo spannend meer. Verkijk je daar niet op.
En als je besluit nu bij je vriend te blijven, denk ik dat je er ook voor moet gaan, dus hulp zoeken en praten, praten en praten.
En als je besluit nu bij je vriend te blijven, denk ik dat je er ook voor moet gaan, dus hulp zoeken en praten, praten en praten.
maandag 30 juni 2008 om 10:35
Beginnen bij het begin inderdaad: kappen met je baas. Ten eerste heeft ie al aangegeven dat hij 'voorlopig' niet bij zijn vrouw weggaat. En ik mag hopen dat je jezelf belangrijker vind dan zijn zijn 'neukertje' te zijn.
Ten tweede ... de kans dat je 'over-de-moon' gelukkig met hem of iemand anders gaat worden is niet realistisch. Alle relaties worden op een gegeven moment 'gewoon' als de spanning, de eerste kriebels ervan af zijn.
Ten tweede ... de kans dat je 'over-de-moon' gelukkig met hem of iemand anders gaat worden is niet realistisch. Alle relaties worden op een gegeven moment 'gewoon' als de spanning, de eerste kriebels ervan af zijn.
maandag 30 juni 2008 om 10:49
Barbra Havers is een karakter uit de serie Inspector Lynley Mysteries.....
Je man verdient eerlijkheid. Zeg hem gewoon wat er gebeurd is. Ik denk niet dat het eerlijk is hem langer voor te liegen. Hij verdient meer dan tweede keus te zijn. Voor je kinderen is het echt niet beter als papa en mama een nephuwelijk hebben hoor. En het zal wel heel egoistisch zijn alleen om financiele redenen bij je man te blijven. En die baas....denk je dat je de eerste werknemer bent waarbij hij dat doet? En de laatste? En hij wil niet eens weg bij zijn vrouw? Conclusie: je relatie is neit goed, beeindig deze en geef de hoop op je baas maar op.
Je man verdient eerlijkheid. Zeg hem gewoon wat er gebeurd is. Ik denk niet dat het eerlijk is hem langer voor te liegen. Hij verdient meer dan tweede keus te zijn. Voor je kinderen is het echt niet beter als papa en mama een nephuwelijk hebben hoor. En het zal wel heel egoistisch zijn alleen om financiele redenen bij je man te blijven. En die baas....denk je dat je de eerste werknemer bent waarbij hij dat doet? En de laatste? En hij wil niet eens weg bij zijn vrouw? Conclusie: je relatie is neit goed, beeindig deze en geef de hoop op je baas maar op.
maandag 30 juni 2008 om 10:51
. Kindje is nu al een jaar oud....
maandag 30 juni 2008 om 10:53
quote:wuiles schreef op 30 juni 2008 @ 10:48:
Dus je baas neemt je carriere wél serieus?
En háár ook ; in alle standen
Ook handig om te overwegen ; wat denk je dat er met je baan en je carriere gebeurt als de baas zijn vrouw achter jullie verhouding komt ?
Dus je baas neemt je carriere wél serieus?
En háár ook ; in alle standen
Ook handig om te overwegen ; wat denk je dat er met je baan en je carriere gebeurt als de baas zijn vrouw achter jullie verhouding komt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 30 juni 2008 om 11:01
quote:BarbraHavers schreef op 30 juni 2008 @ 10:54:
Pfff...wat zijn jullie hard...maar gelukkig wel eerlijk.
Ik kan dit inkoppertje niet laten lopen ; wij zijn hard , net zoals jij ten opzichte van je vriend .......wij zijn eerlijk.........en jij ?
Meid , ik snap best dat je leven op zijn kop staat , maar je kan dit niet op zijn beloop laten ; dan zullen er alleen maar verliezers zijn en zullen zaken ongelooflijk hard gespeeld gaan worden bij uitkomst .
Niet kiezen is óók een keuze trouwens ...........
Pfff...wat zijn jullie hard...maar gelukkig wel eerlijk.
Ik kan dit inkoppertje niet laten lopen ; wij zijn hard , net zoals jij ten opzichte van je vriend .......wij zijn eerlijk.........en jij ?
Meid , ik snap best dat je leven op zijn kop staat , maar je kan dit niet op zijn beloop laten ; dan zullen er alleen maar verliezers zijn en zullen zaken ongelooflijk hard gespeeld gaan worden bij uitkomst .
Niet kiezen is óók een keuze trouwens ...........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
