Relaties
alle pijlers
bijna kruipen voor liefde bij je eigen man
vrijdag 4 juli 2008 om 16:26
Hallo allemaal,
Al 14 jaar zit ik in een relatie, waarvan wij wij 3 jaar zijn getrouwd en een zoontje hebben van 8 maanden.
5 jaar geleden ben ik een x in de fout gegaan, met een bekende nog wel en we zijn toch bij elkaar gebleven en dus zelfs getrouwd en een kind gekregen.
We zijn destijds ook in relatietherapy geweest en dat heeft alles wel wat duidelijker gemaakt tussen ons.
Nu dus 5 jaar verder en sinds mijn bevalling heb ik het idee dat mijn man zich weer net voeld als toen ik net was vreemdgegaan, hij zegt wel dat ie van me houdt, maar meer omdat het moet volgens mij, verder heb ik het gevoel alsof hij me negeert, raakt me niet aan (het doet hem ook niks of ik hem nu wel of niet aanraak), verteld me niks over werk, wat hij denkt, voelt, wilt niks met me ondernemen, is alleen met zijn zoon bezig(waar ik wel blij om ben), maar ben zelfs jaloers:-(
Wel weet ik dat hij goed contact heeft met een turkse vrouw van het werk(sms contact), zij is nog getrouwd maar wil van haar man af begreep ik, maar er zou geen reden voor zijn volgens mij man.
Ze smsen alleen omdat ze bang is voor haar man dat hij haar iets aandoet of wat dan ook, zijn telefoonrekening is dus best hoog, wel 400 smsjes per maand, alleen naar haar!
Nu heb ik niet het idee dat ze sex hebben ofzo, maar voor mijn gevoel gaan ze geestelijk wel degelijk vreemd zeg maar, ze delen alles met elkaar en ben bang dat hij daarom niks meer met mij wilt delen.
Laatst belde ik hem en vroeg hem hoe het met haar ging (wel sarcastisch, fout van mij), maar toen noemde hij mij een snol en hij ging verder met haar smsen want hij had geen zin om zijn tijd aan mij te verslinden.
Wel heeft mijn man toekomstdromen, en dan spreekt ie uit dat het een droom voor ons gezin is, een groter huis, andere auto, vakanties etc.... maar als ie boos is, zegt ie dat ik niet in die dromen voorkom en dat ie dat soms alleen zegt om mij gerust te stellen.
Dan vraag ik hem wat hij nou wil van mij en dan geeft ie aan dat hij de relatie allang heeft opgegeven en dat als ik verder met hem wil maar mijn best moet doen, want hij zal er geen energie meer in steken.
Nou kortgezegt, ik ben voor hem gaan kruipen als het ware, elke dag ontbijt op bed, ik laat de hond uit om hem te ontzien, geef de kleine eten en drinken om hem te ontzien,masseer hem als hij uit het werk komt, kook voor hem, bevredig hem sexueel zonder er iets voor terug te vragen noch te krijgen, ik ben dus aan het smeken eigenlijk om een beetje reactie, liefde, genegenheid, geborgenheid, sex, communicatie!!, helaas zonder resultaat!!
Het enige wat ik merk is dat hij niet meer zomaar boos word of mij een snol, hoer of wat dan ook noemt, soms verteld ie wel wat (onzinnige dingen dan),en dat maakt mij dan alweer blij eigenlijk!
Soms fantaseer ik om met die kleine alleen verder te gaan en hoe mijn leven er dan uit zal zien, maar dan al heel snel krijg ik het benauwd en denk ik, dat kan ik die kleine niet aan doen, moeten we op een flatje gaan zitten ofzo, kan mijn man ook niet missen, het idee dat ie dan misschien een ander krijgt waar die wel alle liefde aan zal geven, ppfff
Vreemdgaan zal ik nooit en tenimmer meer kunnen, weet wat het aanricht, weggaan bij mijn man durf en kan ik dus ook niet, maar van blijven zak ik steeds dieper in een put!
Heb ook gedacht aan hulp bij een psygoloog ofzo, besproken met mijn man, maar hij vind mensen die daar hulp gaan zoeken, zwakke mensen, en vind dat ik dan niet meer instaat zou zijn voor mijn zoontje te zorgen, terwijl als ik hulp zou krijgen het juist beter aankan denk ik, maarja, dat is een wellis nietes verhaal en dat word hem dus ook niet.
Nou, ik ben in iedergeval mijn verhaal even kwijt, maar weet me eigenlijk geen raad meer!
Voor diegene die het hebben gelezen, in iedergeval bedankt dat je de moeite nam.
Groetjes me
Al 14 jaar zit ik in een relatie, waarvan wij wij 3 jaar zijn getrouwd en een zoontje hebben van 8 maanden.
5 jaar geleden ben ik een x in de fout gegaan, met een bekende nog wel en we zijn toch bij elkaar gebleven en dus zelfs getrouwd en een kind gekregen.
We zijn destijds ook in relatietherapy geweest en dat heeft alles wel wat duidelijker gemaakt tussen ons.
Nu dus 5 jaar verder en sinds mijn bevalling heb ik het idee dat mijn man zich weer net voeld als toen ik net was vreemdgegaan, hij zegt wel dat ie van me houdt, maar meer omdat het moet volgens mij, verder heb ik het gevoel alsof hij me negeert, raakt me niet aan (het doet hem ook niks of ik hem nu wel of niet aanraak), verteld me niks over werk, wat hij denkt, voelt, wilt niks met me ondernemen, is alleen met zijn zoon bezig(waar ik wel blij om ben), maar ben zelfs jaloers:-(
Wel weet ik dat hij goed contact heeft met een turkse vrouw van het werk(sms contact), zij is nog getrouwd maar wil van haar man af begreep ik, maar er zou geen reden voor zijn volgens mij man.
Ze smsen alleen omdat ze bang is voor haar man dat hij haar iets aandoet of wat dan ook, zijn telefoonrekening is dus best hoog, wel 400 smsjes per maand, alleen naar haar!
Nu heb ik niet het idee dat ze sex hebben ofzo, maar voor mijn gevoel gaan ze geestelijk wel degelijk vreemd zeg maar, ze delen alles met elkaar en ben bang dat hij daarom niks meer met mij wilt delen.
Laatst belde ik hem en vroeg hem hoe het met haar ging (wel sarcastisch, fout van mij), maar toen noemde hij mij een snol en hij ging verder met haar smsen want hij had geen zin om zijn tijd aan mij te verslinden.
Wel heeft mijn man toekomstdromen, en dan spreekt ie uit dat het een droom voor ons gezin is, een groter huis, andere auto, vakanties etc.... maar als ie boos is, zegt ie dat ik niet in die dromen voorkom en dat ie dat soms alleen zegt om mij gerust te stellen.
Dan vraag ik hem wat hij nou wil van mij en dan geeft ie aan dat hij de relatie allang heeft opgegeven en dat als ik verder met hem wil maar mijn best moet doen, want hij zal er geen energie meer in steken.
Nou kortgezegt, ik ben voor hem gaan kruipen als het ware, elke dag ontbijt op bed, ik laat de hond uit om hem te ontzien, geef de kleine eten en drinken om hem te ontzien,masseer hem als hij uit het werk komt, kook voor hem, bevredig hem sexueel zonder er iets voor terug te vragen noch te krijgen, ik ben dus aan het smeken eigenlijk om een beetje reactie, liefde, genegenheid, geborgenheid, sex, communicatie!!, helaas zonder resultaat!!
Het enige wat ik merk is dat hij niet meer zomaar boos word of mij een snol, hoer of wat dan ook noemt, soms verteld ie wel wat (onzinnige dingen dan),en dat maakt mij dan alweer blij eigenlijk!
Soms fantaseer ik om met die kleine alleen verder te gaan en hoe mijn leven er dan uit zal zien, maar dan al heel snel krijg ik het benauwd en denk ik, dat kan ik die kleine niet aan doen, moeten we op een flatje gaan zitten ofzo, kan mijn man ook niet missen, het idee dat ie dan misschien een ander krijgt waar die wel alle liefde aan zal geven, ppfff
Vreemdgaan zal ik nooit en tenimmer meer kunnen, weet wat het aanricht, weggaan bij mijn man durf en kan ik dus ook niet, maar van blijven zak ik steeds dieper in een put!
Heb ook gedacht aan hulp bij een psygoloog ofzo, besproken met mijn man, maar hij vind mensen die daar hulp gaan zoeken, zwakke mensen, en vind dat ik dan niet meer instaat zou zijn voor mijn zoontje te zorgen, terwijl als ik hulp zou krijgen het juist beter aankan denk ik, maarja, dat is een wellis nietes verhaal en dat word hem dus ook niet.
Nou, ik ben in iedergeval mijn verhaal even kwijt, maar weet me eigenlijk geen raad meer!
Voor diegene die het hebben gelezen, in iedergeval bedankt dat je de moeite nam.
Groetjes me
vrijdag 4 juli 2008 om 16:31
Beste Tally,
Ik heb je verhaal agelezen en vind het erg verontrustend. Vanaf de zijlijn is het altijd makkelijk oordelen, maar ik geloof niet dat er voor jullie een mooie toekomst is weggelegd. Het feit dat hij jou uitmaakt voor snol vind ik rondom walgelijk, zo ga je niet met je vrouw, de moeder van je kindje om. Je helpt jezelf niet door jezelf helemaal weg te cijferen. Probeer jezelf te zijn, anders gaan je zelfvetrouwen en je eigenwaarde helemaal naar de maan. Misschien nog een keer therapie proberen, maar dan samen? En anders toch eens gaan nadenken over een leven zonder hem, met je kleine kindje samen.
Veel sterkte, ik hoop dat je de kracht vindt om een goede beslissing te nemen.
Ik heb je verhaal agelezen en vind het erg verontrustend. Vanaf de zijlijn is het altijd makkelijk oordelen, maar ik geloof niet dat er voor jullie een mooie toekomst is weggelegd. Het feit dat hij jou uitmaakt voor snol vind ik rondom walgelijk, zo ga je niet met je vrouw, de moeder van je kindje om. Je helpt jezelf niet door jezelf helemaal weg te cijferen. Probeer jezelf te zijn, anders gaan je zelfvetrouwen en je eigenwaarde helemaal naar de maan. Misschien nog een keer therapie proberen, maar dan samen? En anders toch eens gaan nadenken over een leven zonder hem, met je kleine kindje samen.
Veel sterkte, ik hoop dat je de kracht vindt om een goede beslissing te nemen.
vrijdag 4 juli 2008 om 16:38
Nee, als je man je uitmaakt voor 'snol' dan is er toch wel iets mis, lijkt me. Je doet zoveel voor hem, dan mag je best wat meer liefde en respect terug verwachten. En zoveel sms-jes naar een andere vrouw waar hij wel aandacht voor heeft. Ik vind het niet kunnen! Staat hij open voor nog een keer therapie? En jij, zou jij dat nog eens willen?
En anders misschien toch maar verder met je kindje? Lijkt misschien supermoeilijk, maar zou ook een opluchting kunnen zijn! I.i.g. heel veel succes met alles....
En anders misschien toch maar verder met je kindje? Lijkt misschien supermoeilijk, maar zou ook een opluchting kunnen zijn! I.i.g. heel veel succes met alles....
vrijdag 4 juli 2008 om 16:43
Klinkt niet ok. Niet hoe hij jou behandeld, jij je laat behandelen, en dat kruipen al helemaal niet.
Professionele hulp lijkt me hier terecht, als die wens er van beide kanten is. Als de wens tot een goede relatie er niet aan beide kanten is heb je ook antwoord toch?
En alsjeblieft, stop met kruipen voor hem. Heb ervaring met een vreemdgaande partner, en moet eerlijk zeggen dat ik haast walgde van dat gedrag van hem nadat ik hem en haar ermee had geconfronteerd. Zoals jij je gedraagt, gedroeg hij zich ook. Werkte afstotend voor me.
Als hij vind dat hij er geen energie meer in wil stoppen, adviseer ik je zo snel mogelijk bij hem weg te gaan. Een relatie hoor je samen aan te werken, niet alleen, dit maakt je alleen kapot op den duur.
Jij bent fout geweest met je vreemdgaan, maar als hij daarna met je trouwt en kindjes maakt, vind ik dit niet terecht van hem dat hij je daar nu op afrekent. Hij wist immers waar hij aan begon. Of is er meer aan de hand?
Wil je heel veel sterkte en kracht wensen, heb je denk ik wel nodig voor jezelf, en voor je kindje.
Professionele hulp lijkt me hier terecht, als die wens er van beide kanten is. Als de wens tot een goede relatie er niet aan beide kanten is heb je ook antwoord toch?
En alsjeblieft, stop met kruipen voor hem. Heb ervaring met een vreemdgaande partner, en moet eerlijk zeggen dat ik haast walgde van dat gedrag van hem nadat ik hem en haar ermee had geconfronteerd. Zoals jij je gedraagt, gedroeg hij zich ook. Werkte afstotend voor me.
Als hij vind dat hij er geen energie meer in wil stoppen, adviseer ik je zo snel mogelijk bij hem weg te gaan. Een relatie hoor je samen aan te werken, niet alleen, dit maakt je alleen kapot op den duur.
Jij bent fout geweest met je vreemdgaan, maar als hij daarna met je trouwt en kindjes maakt, vind ik dit niet terecht van hem dat hij je daar nu op afrekent. Hij wist immers waar hij aan begon. Of is er meer aan de hand?
Wil je heel veel sterkte en kracht wensen, heb je denk ik wel nodig voor jezelf, en voor je kindje.
vrijdag 4 juli 2008 om 16:51
vrijdag 4 juli 2008 om 16:54
Heel erg bedankt voor alle reacties allemaal!
Jullie hebben ook allemaal gelijk,
Therapy is geen oplossing meer, dat wil hij gewoonweg niet, want het probleem zou bij mij liggen, ik ben fout geweest en daarom heeft hij een band met haar gekregen en doet hij nu tegen mij zoals hij doet en ik moet het maar accepteren.
Van de therapeuten hoorde ik dat ik hem de tijd moet geven om het te verwerken, zijn woede etc accepteren, begrijpen dat ik fout was geweest (dat weet ik maar al te goed)
Ik heb hun adviezen opgevolgd, maar trek het niet meer.
Hoe meer afstand ik dan weer doe, niet reageer op zijn sms, belletje, hoe meer contact hij dan weer gaat zoeken en zeggen dat ie van me houdt!, even daarna, waarom lieg je zoveel, en als ik dan niet weet waar hij het over heeft zegt ie, ok, dan niet, word er gek van.
Ik ben ondertussen wel al aan het kijken welke stappen ik zou moeten ondernemen om bij hem weg te gaan, maar terwijl ik dat doe voel ik me al schuldig, bang en verdrietig.
Even op Genova terug te komen, nee, meer is er niet, ik ben vreemdgegaan (weliswaar een bekende, dat maakt het erger natuurlijk), maar meer is er niet, en daarnaast was hij in diezelfde periode ook vreemdgegaan, maar dat word van tafel geveegd omdat dat een onbekend iemand was die hij zo ff tegenkwam......, maar ja, das geweest, het gaat me om het nu!
Bedankt, dat ik even kon spuien:-)
Jullie hebben ook allemaal gelijk,
Therapy is geen oplossing meer, dat wil hij gewoonweg niet, want het probleem zou bij mij liggen, ik ben fout geweest en daarom heeft hij een band met haar gekregen en doet hij nu tegen mij zoals hij doet en ik moet het maar accepteren.
Van de therapeuten hoorde ik dat ik hem de tijd moet geven om het te verwerken, zijn woede etc accepteren, begrijpen dat ik fout was geweest (dat weet ik maar al te goed)
Ik heb hun adviezen opgevolgd, maar trek het niet meer.
Hoe meer afstand ik dan weer doe, niet reageer op zijn sms, belletje, hoe meer contact hij dan weer gaat zoeken en zeggen dat ie van me houdt!, even daarna, waarom lieg je zoveel, en als ik dan niet weet waar hij het over heeft zegt ie, ok, dan niet, word er gek van.
Ik ben ondertussen wel al aan het kijken welke stappen ik zou moeten ondernemen om bij hem weg te gaan, maar terwijl ik dat doe voel ik me al schuldig, bang en verdrietig.
Even op Genova terug te komen, nee, meer is er niet, ik ben vreemdgegaan (weliswaar een bekende, dat maakt het erger natuurlijk), maar meer is er niet, en daarnaast was hij in diezelfde periode ook vreemdgegaan, maar dat word van tafel geveegd omdat dat een onbekend iemand was die hij zo ff tegenkwam......, maar ja, das geweest, het gaat me om het nu!
Bedankt, dat ik even kon spuien:-)
vrijdag 4 juli 2008 om 16:59
400 smsjes = relatie. Dat kun je volgens mij alleen opbrengen als je verliefd bent.
Door de manier hoe hij met jou omgaat begrijp ik dat hij niet de onzelfzuchtigste weldoener ever known is en daarom kan ik me niet voorstellen dat hij een collega steunt bij haar relatieproblematiek. Bij het 20e smsje denk je dan namelijk al "sjees, hou daar nou eens over op, flikker 'm de deur uit en laat mij met rust".
Dikke kans dat hij zijn gedrag spiegelt op jou, en je daarom snol noemt.
Hij sluit je opeens weer helemaal buiten. Dan is er iets aan de hand. Kennelijk is dat niet jouw vreemdgaan aangezien hij wel getrouwd is met je, en jullie zelfs samen een kindje hebben.
Misschien kun je 'm er mee confronteren. Grote kans dat dan de bom wel barst. Maar ja, denk je eens in, wil je als je 80 bent terugkijken op je leven zoals het nu is? Dan zie je toch liever iemand die in een miniscuul flatje woont en iets van haar leven maakt?
Door de manier hoe hij met jou omgaat begrijp ik dat hij niet de onzelfzuchtigste weldoener ever known is en daarom kan ik me niet voorstellen dat hij een collega steunt bij haar relatieproblematiek. Bij het 20e smsje denk je dan namelijk al "sjees, hou daar nou eens over op, flikker 'm de deur uit en laat mij met rust".
Dikke kans dat hij zijn gedrag spiegelt op jou, en je daarom snol noemt.
Hij sluit je opeens weer helemaal buiten. Dan is er iets aan de hand. Kennelijk is dat niet jouw vreemdgaan aangezien hij wel getrouwd is met je, en jullie zelfs samen een kindje hebben.
Misschien kun je 'm er mee confronteren. Grote kans dat dan de bom wel barst. Maar ja, denk je eens in, wil je als je 80 bent terugkijken op je leven zoals het nu is? Dan zie je toch liever iemand die in een miniscuul flatje woont en iets van haar leven maakt?
vrijdag 4 juli 2008 om 17:01
vrijdag 4 juli 2008 om 17:04
quote:tally888 schreef op 04 juli 2008 @ 16:26:
kan mijn man ook niet missen, het idee dat ie dan misschien een ander krijgt waar die wel alle liefde aan zal geven, ppfff
Heb je er ook weleens bij stilgestaan dat jij dan iemand tegen kan komen die alle liefde aan jou wil geven, niet omdat dat 'moet' maar omdat hij jou de allermooiste, leukste, liefste en geweldigste vrouw op de wereld vindt? Dat verdien je!
kan mijn man ook niet missen, het idee dat ie dan misschien een ander krijgt waar die wel alle liefde aan zal geven, ppfff
Heb je er ook weleens bij stilgestaan dat jij dan iemand tegen kan komen die alle liefde aan jou wil geven, niet omdat dat 'moet' maar omdat hij jou de allermooiste, leukste, liefste en geweldigste vrouw op de wereld vindt? Dat verdien je!
vrijdag 4 juli 2008 om 17:07
Beste Tally,
Respectloos hoe jou man met jou omgaat ! dit verdien je niet(niemand).
Je bent een keer vreemd gegaan dat is 5 jaar geleden, je hebt er spijt van en jullie hebben toen hulp gezocht bij de relatietherapeut en dat heeft als het goed is gewerkt anders waren jullie echt het huwelijksbootje niet in gegaan. Je hoeft hem niet te pleasen en het perfeckt te doen, kom op zeg, wat denkt hij wel niet, en de walgelijke scheldnamen die hij naar jou toe smijt hoef je zekers niet te pikken !
Weet niet of het nut heeft om nog eens heel goed met hem rond de tafel te gaan zitten ? maar als hij al aangeeft er geen energie meer in te steken en niets meer voor jou wilt doen ? lijkt het mij gedane zaak.
Meid laat je niet als een sloof behandellen, maar ga lekker een goed/waardig leven leiden samen met je zoontje !! en voel je zekers niet schuldig, over dat ene slippertje je hebt spijt je weet dat het fout was en je hebt er van geleerd en het is al 5 jaar geleden. Wat jou man doet is echt gemeen bah !!
succes hoop dat je eruit komt
Respectloos hoe jou man met jou omgaat ! dit verdien je niet(niemand).
Je bent een keer vreemd gegaan dat is 5 jaar geleden, je hebt er spijt van en jullie hebben toen hulp gezocht bij de relatietherapeut en dat heeft als het goed is gewerkt anders waren jullie echt het huwelijksbootje niet in gegaan. Je hoeft hem niet te pleasen en het perfeckt te doen, kom op zeg, wat denkt hij wel niet, en de walgelijke scheldnamen die hij naar jou toe smijt hoef je zekers niet te pikken !
Weet niet of het nut heeft om nog eens heel goed met hem rond de tafel te gaan zitten ? maar als hij al aangeeft er geen energie meer in te steken en niets meer voor jou wilt doen ? lijkt het mij gedane zaak.
Meid laat je niet als een sloof behandellen, maar ga lekker een goed/waardig leven leiden samen met je zoontje !! en voel je zekers niet schuldig, over dat ene slippertje je hebt spijt je weet dat het fout was en je hebt er van geleerd en het is al 5 jaar geleden. Wat jou man doet is echt gemeen bah !!
succes hoop dat je eruit komt
vrijdag 4 juli 2008 om 17:28
Jij bent je kruis blijven dragen na je misstap en daaruit is een verwrongen relatie gegroeid.
'Normaal' gesproken vergeeft de een de ander een misstap en na verloop van tijd worden de verhoudingen weer gelijkwaardig en zijn beide partners weer gelijk binnen de relatie. Bij jullie ben jij onderdanig gebleven nadat je in de fout bent gegaan en als je blijft buigen en iemand naar de ogen blijft kijken dan gaat die ander letterlijk boven je staan en daar blijft hij dan ook. Dat is dan onomkeerbaar.
Je relatie is kapot, heel rot voor je maar zo is het wel. Laat je man zijn ding doen met zijn collega, hoe pijnlijk ook, dat getrek aan het dode paard maakt het paard er niet levender op.
Meid, heel veel sterkte.....
(f)
'Normaal' gesproken vergeeft de een de ander een misstap en na verloop van tijd worden de verhoudingen weer gelijkwaardig en zijn beide partners weer gelijk binnen de relatie. Bij jullie ben jij onderdanig gebleven nadat je in de fout bent gegaan en als je blijft buigen en iemand naar de ogen blijft kijken dan gaat die ander letterlijk boven je staan en daar blijft hij dan ook. Dat is dan onomkeerbaar.
Je relatie is kapot, heel rot voor je maar zo is het wel. Laat je man zijn ding doen met zijn collega, hoe pijnlijk ook, dat getrek aan het dode paard maakt het paard er niet levender op.
Meid, heel veel sterkte.....
(f)
vrijdag 4 juli 2008 om 17:51
Weet je wat hij met je doet? Hij manipuleert je en maakt je afhankelijk van hem, je hebt het nog niet in de gaten omdat de gevoelens van het hart teveel in de weg zitten, wil je snel wakker worden? Schrijf elke dag op wat hij jou aandoet, je dagboek groeit en groeit en op een gegeven moment, realiseer jeje hoe vaak hij je (geestelijk) mishandelt.
Waarschijnlijk probeert hij je (onbewust) op deze manier terug te pakken, na jou fout (oog om oog, tand om tand). En ja je hebt een fout gemaakt, maar je doet je best om te beteren.
Iemand die zo hatelijk doet, heeft niet zo'n best karakter lijkt mij, word wakker en zie hoe hij je behandeld en hoe hij echt is.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar je bent nooit te oud om gelukkig te zijn, stel jezelf serieus de vraag: ben je beter af met óf zonder hem?
Sterkte!
Waarschijnlijk probeert hij je (onbewust) op deze manier terug te pakken, na jou fout (oog om oog, tand om tand). En ja je hebt een fout gemaakt, maar je doet je best om te beteren.
Iemand die zo hatelijk doet, heeft niet zo'n best karakter lijkt mij, word wakker en zie hoe hij je behandeld en hoe hij echt is.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar je bent nooit te oud om gelukkig te zijn, stel jezelf serieus de vraag: ben je beter af met óf zonder hem?
Sterkte!
vrijdag 4 juli 2008 om 18:08
zéker toen ik las dat hij blijkbaar toen precies het zelfde had gedaan, wist ik, dit zit niet goed, en kómt niet goed. hij heeft een heel scheef beeld van man/vrouw relaties volgens mij.
vraag is, wil jij dat je kind laten meekrijgen?
dat krijgt die kleine nu al mee nl. als vader kan de man het best goed doen, en elk kind heeft zn vader nodig, maar beter appart van elkaar dan in een slechte relatie!
voor jouzelf is dit ook geen manier van leven. wat ik zo lees wil hij heel graag de touwtjes in handen hebben, bij de turkse mevrouw weet hij ook al te bepalen dat zij bij haar man moet blijven (wat gaat hem dat überhaubt aan?!?).
en in jullie 'relatie' steekt hij geen enkele energie.
als je het dan voor jezelf nog niet zou weten, wat je volgens mij wel doet, denk dan aan je kleine en wat voor leven die zo zou krijgen.
heel veel succes!!
je bent sterker dan je denkt.
vraag is, wil jij dat je kind laten meekrijgen?
dat krijgt die kleine nu al mee nl. als vader kan de man het best goed doen, en elk kind heeft zn vader nodig, maar beter appart van elkaar dan in een slechte relatie!
voor jouzelf is dit ook geen manier van leven. wat ik zo lees wil hij heel graag de touwtjes in handen hebben, bij de turkse mevrouw weet hij ook al te bepalen dat zij bij haar man moet blijven (wat gaat hem dat überhaubt aan?!?).
en in jullie 'relatie' steekt hij geen enkele energie.
als je het dan voor jezelf nog niet zou weten, wat je volgens mij wel doet, denk dan aan je kleine en wat voor leven die zo zou krijgen.
heel veel succes!!
je bent sterker dan je denkt.
vrijdag 4 juli 2008 om 19:03
Tally, doe jezelf en jullie kleine één heel groot plezier en ga weg. Heeft niets te maken met falen, je bent niet schuldig en je verdient dit simpelweg niet.
Stel jezelf eens voor in een flatje, helemaal voor jou en jullie kleine. Geen negatieve sfeer om je heen, niemand die je uitscheld, niemand die oude koeien uit de sloot haalt en je vrijheid. Dat kan nooit zo erg zijn als de situatie waar je nu in zit.
Ja, jij bent 5 jaar geleden vreemdgegaan, maar hij ook schrijf je. Jullie hebben het moeilijk gehad, maar hebben toch voor elkaar gekozen. Anders hadden jullie niet moeten trouwen. Door zijn keuze voor jullie huwelijk, door zijn keuze voor een kleine mét jou, had alles over en vergeten moeten zijn.
Hij is niet eerlijk en jij gaat door het stof. Waarom? Weet je zelf nog waarom?
Stel jezelf eens voor in een flatje, helemaal voor jou en jullie kleine. Geen negatieve sfeer om je heen, niemand die je uitscheld, niemand die oude koeien uit de sloot haalt en je vrijheid. Dat kan nooit zo erg zijn als de situatie waar je nu in zit.
Ja, jij bent 5 jaar geleden vreemdgegaan, maar hij ook schrijf je. Jullie hebben het moeilijk gehad, maar hebben toch voor elkaar gekozen. Anders hadden jullie niet moeten trouwen. Door zijn keuze voor jullie huwelijk, door zijn keuze voor een kleine mét jou, had alles over en vergeten moeten zijn.
Hij is niet eerlijk en jij gaat door het stof. Waarom? Weet je zelf nog waarom?
vrijdag 4 juli 2008 om 19:16
Meissiemeissiemeissie ........ ik weet nog wel een kado voor je man zijn verjaardag ; laat jij " deurmat " op je rug tatoeëren ; hij loopt toch al over je heen .
Je man is gek op zijn kind ; als jullie uit elkaar gaan blijft dat toch eender ?
Het verschil is dat jij dan niet meer hoeft te kruipen en je geen woorden als " snol " meer naar je hoofd geslingerd krijgt .
Omhoog je hoofd en je schouders recht . JIJ hebt er alles aan gedaan om het te laten slagen , dat hij niet mee werkt ( sterker nog ; er alles aan doet om het te laten mislukken ) ... zijn verlies !
Je man is gek op zijn kind ; als jullie uit elkaar gaan blijft dat toch eender ?
Het verschil is dat jij dan niet meer hoeft te kruipen en je geen woorden als " snol " meer naar je hoofd geslingerd krijgt .
Omhoog je hoofd en je schouders recht . JIJ hebt er alles aan gedaan om het te laten slagen , dat hij niet mee werkt ( sterker nog ; er alles aan doet om het te laten mislukken ) ... zijn verlies !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 4 juli 2008 om 20:54
Tally, dit is niet goed.
Je moet jezelf meer gunnen. Zijn vreemdgaan is net zo verkeerd geweest als het jouwe, niet beter. Of het een vreemde of een bekende was, dat is totaal onbelangrijk.
Jij hoeft nergens meer voor te kruipen of te boeten. Vind jezelf en je kindje alsjeblieft belangrijk en waardevol genoeg om hiermee te kapppen!
Je moet jezelf meer gunnen. Zijn vreemdgaan is net zo verkeerd geweest als het jouwe, niet beter. Of het een vreemde of een bekende was, dat is totaal onbelangrijk.
Jij hoeft nergens meer voor te kruipen of te boeten. Vind jezelf en je kindje alsjeblieft belangrijk en waardevol genoeg om hiermee te kapppen!
