Kinderen
alle pijlers
3e kindje???
zondag 6 juli 2008 om 20:35
zondag 6 juli 2008 om 20:52
Spannend al zo dichtbij de bevallingsdatum. Heb jij lang getwijfeld over dit 3e kindje? Wat gaf de doorslag? Of wilde je altijd al een gro(o)t(er) gezin? In mijn vriendenkring heeft eigenlijk niemand 3 kinderen en ik krijg dus alleen maar tegenwerpingen te horen (druk, wat als het niet gezond is enz). Herkenbaar?
zondag 6 juli 2008 om 20:59
Ben 30 jaar, heb 2 jongens van 5 en 1. Ik wil eigenlijk nog best wel een derde kindje, maar vriendlief ziet dat (voorlopig) niet zitten. Hij heeft zoiets van, we kijken over 3 jaar wel. En eerlijk gezegd weet ik niet of ik over 3 jaar nog wel een kindje erbij wil. Een groot gezin lijkt mij heel leuk, maar als er tussen alledrie de kinderen 4 jaar leeftijdsverschil zit...... ik weet het niet. Ik zou dan zo'n 15 jaar "in de kleine kinderen" zitten. Ook zoiets waar ik over twijfel.
Wil jou man/vriend nog wel een derde?
Wil jou man/vriend nog wel een derde?
zondag 6 juli 2008 om 21:22
ja in principe wel, maar hij laat de beslissing bij mij omdat ik toch het meeste voor ze zorg. Hij vindt veel kinderen gezellig, maar ziet wel op tegen het eerste babyjaar, daar heeft hij weinig mee. Maar hij is dan ook wel weer gevoelig voor mijn argument 'wat is nu 1 jaar'. Het idee van lang in de kleine kinderen zitten herken ik wel, in ieder geval bij hem. Wij zijn al sinds ik zwanger was van mijn oudste niet meer op wintersport geweest, gewoon niet meer van gekomen, terwijl we daarvoor zeker 2 keer per winter gingen. Hij mist dat en ziet er tegenop dat het dan nog langer duurt. Aan de andere kant weet hij ook, het loopt niet weg. Ik werk 34 uur per week, dus heb mijn kindjes in mijn vrije tijd gewoon echt graag bij me. Mijn vriend werkt nog veel meer uren, en denkt er gelukkig ook zo over. Aan de andere kant kan die kleine kinderentijd mij voorlopig nog niet lang genoeg duren. Mijn oudste gaat eind van het jaar naar school, ik zie daar echt tegenop. Het 3e kind is daar overigens geen 'alternatief'voor hoor, maar het voelt gewoon nog niet alsof we 'klaar' zijn. Overigens ben jij nog wel lekker jong. Ik heb toch het gevoel dat bij mij de jaren gaan tellen.
zondag 6 juli 2008 om 21:31
hoi ik ben 29 en heb 3 kids van 9,5 en anderhalf.
Ook wij hebben erg lang getwijfeld over een 3de en uiteindelijk besloten om het niet te doen.
Ja echt om het niet te doen alleen dacht zoonlief er anders over hahaha.
1 lucky shot en daar was onze 3de toch op komst.
2 weken in shock geweest,ik kan erg moeilijk een knop omdraaien,maar daarna toch wel erg blij.
Hij is nu anderhalf en alle "problemen"die wij zagen toen we twijfelden zijn er niet geweest of opgelost.
Wel vind ik het leeftijdsverschil soms een probleem.
Meisjes van 9 vinden nu 1 maal andere dingen leuk dan jochies van anderhalf.
Aan de andere kant is dochter van 9 en zoon van 5 ook best al erg zelfstandig...dat scheelt dan wel weer.
Ik zit dus ook redelijk lang in de kleine kinderen,soms baal ik daar ontzettend van.Ik ben thuisblijfmoeder al vanaf de 1ste,dus zit al 9 jaar bij huis.
Ik heb wel een baantje gehad,onder schooltijd echt het ideale baantje maar vanwege nummer 3 die dus niet van slapen houdt heb ik besloten om daar mee te stoppen.
Dit vond ik best wel moeilijk want ik zit nu echt weer 24/7 in de kinderen.
Overigens mijn 2 beste vriendinnen hebben ook 3 kinderen.
Ook wij hebben erg lang getwijfeld over een 3de en uiteindelijk besloten om het niet te doen.
Ja echt om het niet te doen alleen dacht zoonlief er anders over hahaha.
1 lucky shot en daar was onze 3de toch op komst.
2 weken in shock geweest,ik kan erg moeilijk een knop omdraaien,maar daarna toch wel erg blij.
Hij is nu anderhalf en alle "problemen"die wij zagen toen we twijfelden zijn er niet geweest of opgelost.
Wel vind ik het leeftijdsverschil soms een probleem.
Meisjes van 9 vinden nu 1 maal andere dingen leuk dan jochies van anderhalf.
Aan de andere kant is dochter van 9 en zoon van 5 ook best al erg zelfstandig...dat scheelt dan wel weer.
Ik zit dus ook redelijk lang in de kleine kinderen,soms baal ik daar ontzettend van.Ik ben thuisblijfmoeder al vanaf de 1ste,dus zit al 9 jaar bij huis.
Ik heb wel een baantje gehad,onder schooltijd echt het ideale baantje maar vanwege nummer 3 die dus niet van slapen houdt heb ik besloten om daar mee te stoppen.
Dit vond ik best wel moeilijk want ik zit nu echt weer 24/7 in de kinderen.
Overigens mijn 2 beste vriendinnen hebben ook 3 kinderen.
zondag 6 juli 2008 om 22:11
Ik ben 27 en 23 weken zwanger vanons derde kindje. Ik wilde altijd al een hoop kinderen maar mijn man vond uiteindelijk 2 kindjes genoeg. We hadden een jongen en een meid dus wat wil je nog meer? Ik miste vanaf dat ze dochter geboren was "iets" maar hij wilde er echt niet aan. Toen onze dochter 2 werd begon het bij hemook weer wat te kriebelen en uiteindelijk was het na 6 maanden raak. Het voelt nu als genoeg en compleet. We zijn er super blij mee en ik voel me tot nu toe prima heb echt niks te klagen. We weten dat het eenmeisje wordt en over 17weken is ons gezinnetje compleet.
Succes met jullie beslissing/zwangerschap
Succes met jullie beslissing/zwangerschap
maandag 7 juli 2008 om 13:54
Hoi Cejo,
Kan ik me voorstellen dat het veel is, er altijd voor je kinderen zijn. Soms kom ik op mijn werk echt een beetje bij. Aan de andere kant ook prettig dat het kan. Mijn vriend heeft sinds een paar jaar een eigen zaak en echt aan het opbouwen, ik kan dus niet minderen. Mijn werk is dan ook een van de redenen dat ik twijfel: red ik het allemaal ook nog met een derde erbij? En vooral: kan ik dan iedereen de aandacht geven die ze verdienen en nodig hebben? Maar ook: ze zien me aankomen op mijn werk, weer een zwangerschap, al wil ik me door dat laatste eigenlijk niet laten beinvloeden. Slaapt jou kleintje ook s nachts slecht trouwens? Want dan kan ik je nog en goed boek aanbevelen hierover. Ik heb hier namelijk ook mee te maken gehad.
Hoi Ester,
Jouw verhaal deed me gisteren bedenken dat we gewoon voor een derde moeten gaan. Het kan dus blijkbaar wel, genoeg en compleet voelen. Geniet er van! En ook fijn: niemand zal zeggen: e wilt zeker nog een jongetje of meisje, omdat je van beiden al eentje hebt. Dat hoor ik zo vaak!
Kan ik me voorstellen dat het veel is, er altijd voor je kinderen zijn. Soms kom ik op mijn werk echt een beetje bij. Aan de andere kant ook prettig dat het kan. Mijn vriend heeft sinds een paar jaar een eigen zaak en echt aan het opbouwen, ik kan dus niet minderen. Mijn werk is dan ook een van de redenen dat ik twijfel: red ik het allemaal ook nog met een derde erbij? En vooral: kan ik dan iedereen de aandacht geven die ze verdienen en nodig hebben? Maar ook: ze zien me aankomen op mijn werk, weer een zwangerschap, al wil ik me door dat laatste eigenlijk niet laten beinvloeden. Slaapt jou kleintje ook s nachts slecht trouwens? Want dan kan ik je nog en goed boek aanbevelen hierover. Ik heb hier namelijk ook mee te maken gehad.
Hoi Ester,
Jouw verhaal deed me gisteren bedenken dat we gewoon voor een derde moeten gaan. Het kan dus blijkbaar wel, genoeg en compleet voelen. Geniet er van! En ook fijn: niemand zal zeggen: e wilt zeker nog een jongetje of meisje, omdat je van beiden al eentje hebt. Dat hoor ik zo vaak!
maandag 7 juli 2008 om 20:20
Ja ondanks dat ik me prima voel en een goede zwangerschap heb heb ik niet zoiets van hierna nog een keer. Dat had ik bij de vorige twee wel. Ikheb nu echt zoiets van het is goed zo en voelt echt als compleet. Het is inderdaad heerlijk dat je niet perse iets MOET fabriceren hahahaha Ik zei het laats ook tegen mijn moeder, niemand zal bij mij denken...oh die probeert vast een jongen te krijgen oid. Nee ik ben zwanger omdat ik echt een derde kindje wil. Al ben ik heel stiekem toch ook wel blij dat we straks twee meisjes hebben. Maar een jongen had ik ook geweldig gevonden.
maandag 7 juli 2008 om 22:29
Hoi Lois
om op je vraag terug te komen....mijn jongste heeft nog geen nacht doorgeslapen.
Okee als ze baby zijn is dat logisch maar als ze anderhalf zijn??
en dan niet 1 of 2 keer.een goede nacht is bij ons 7 keer eruit een slechte nacht 15 keer.
Dat is ook de hoofdreden dat ik gestopt ben met werken.
Ik kon gewoon echt niet meer.
Nu is het nog bar en boos met slapen maar ik" hoef" overdag ook niks.
ben toevallig vorige week bij de huisarts geweest en die heeft menatoline voorgeschreven...hoop dat ik het goed schrijf.
Vanavond heeft hij het voor het eerst gehad dus ben benieuwd of we goed slapen vannacht.
Het slaapgebrek is dus de grootste boosdoener dat ik soms zo het gevoel dat de andere 2 te kort komen.
om op je vraag terug te komen....mijn jongste heeft nog geen nacht doorgeslapen.
Okee als ze baby zijn is dat logisch maar als ze anderhalf zijn??
en dan niet 1 of 2 keer.een goede nacht is bij ons 7 keer eruit een slechte nacht 15 keer.
Dat is ook de hoofdreden dat ik gestopt ben met werken.
Ik kon gewoon echt niet meer.
Nu is het nog bar en boos met slapen maar ik" hoef" overdag ook niks.
ben toevallig vorige week bij de huisarts geweest en die heeft menatoline voorgeschreven...hoop dat ik het goed schrijf.
Vanavond heeft hij het voor het eerst gehad dus ben benieuwd of we goed slapen vannacht.
Het slaapgebrek is dus de grootste boosdoener dat ik soms zo het gevoel dat de andere 2 te kort komen.
maandag 7 juli 2008 om 22:33
hallo ik heb 2 jongens 1 van 4 een van 5........ sonds kort hou ik me hier ook erg mee bezig,..maa rik woon in amerika werk fulltime (kan ik dan nog wel fulltime werken?) school is hier duur we betalen nu 288 per week! en ook een kontje meer in het vliegtuig is pervakantie $800 duurder.... dus het heeft veel concequenties..... maar de mijne rammelen best erg...
dinsdag 8 juli 2008 om 12:56
Ik wist tijdens de tweede zwangerschap al dat het niet de laatste zou zijn. Mijn 2 jongens zijn in november en december geboren en ik wilde graag een kindje nog in de zomer. Natuurlijk weet ik dat het niet te plannen is, maar ik ben 3x heel snel zwanger geraakt en nu dus in de zomer uitgerekend van onze derde zoon.
Dit is ons laatste kindje, ons gezin is compleet hierna. Al zou het wel leuk hebben gevonden als we een meisje hadden, maar met 3 jongens ben ik ook heel gelukkig natuurlijk. Nu maakt het geslacht mij helemaal niet uit en ik wilde geen derde kindje omdat ik zo graag een meisje wil. Ik weet zeker dat ik geen vierde kind wil want daar hebben we gewoon geen plaats voor en 3 kan ik nog aan voor mijn gevoel.
Deze zwangerschap voelt ook als laatste, heb alles afgesloten en vind het genoeg geweest. Het gaat allemaal goed en lichamelijk gezien zou ik best nog 3 kinderen kunnen krijgen, maar ik ben er klaar mee.
Dit is ons laatste kindje, ons gezin is compleet hierna. Al zou het wel leuk hebben gevonden als we een meisje hadden, maar met 3 jongens ben ik ook heel gelukkig natuurlijk. Nu maakt het geslacht mij helemaal niet uit en ik wilde geen derde kindje omdat ik zo graag een meisje wil. Ik weet zeker dat ik geen vierde kind wil want daar hebben we gewoon geen plaats voor en 3 kan ik nog aan voor mijn gevoel.
Deze zwangerschap voelt ook als laatste, heb alles afgesloten en vind het genoeg geweest. Het gaat allemaal goed en lichamelijk gezien zou ik best nog 3 kinderen kunnen krijgen, maar ik ben er klaar mee.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:45
Duckie je brengt een goed punt op,... kijk mijn hubbi een ik praten er over en hij zegt altijd ...ooo a girl would be great,...en daar heb ik een probleem mee want je neemt een 3e kind omdat je nog een kind wilt ... hij maakt zo erg duidelijk aan mij dat hij nog een dochter wilt.... en dat is voor mij geen rede om voor een 3e te gaan....
dinsdag 8 juli 2008 om 20:19
We hebben twee kinderen: 4 en 2 jaar oud.
Wens voor een 3e kindje? Jazeker, die is er. Ook ons gezin voelt nog niet compleet. Maar gaat dat kindje er ook komen? Waarschijnlijk niet. Door zeer moeizame zwangerschappen, waarbij ik wekenlang volledig uitgeschakeld ben en het idee dat ik het nu toch af en toe wel erg druk vindt. En nu de kinderen wat groter worden wordt het allemaal wat makkelijker en kunnen we meer ondernemen.
Wens voor een 3e kindje? Jazeker, die is er. Ook ons gezin voelt nog niet compleet. Maar gaat dat kindje er ook komen? Waarschijnlijk niet. Door zeer moeizame zwangerschappen, waarbij ik wekenlang volledig uitgeschakeld ben en het idee dat ik het nu toch af en toe wel erg druk vindt. En nu de kinderen wat groter worden wordt het allemaal wat makkelijker en kunnen we meer ondernemen.
woensdag 9 juli 2008 om 13:47
Wat heftig Cejo: hebben de medicijnen geholpen? Mijn tweede was ook geen slaper: ik heb best veel gehad aan het boek: Lekker slapen zonder huilen van E. Panthly (zie Bol.com). Maar je zult vast al een hele hoop geprobeerd hebben.
The Nurse: hij laat het aan mij maar wil op zich wel, hij vindt het wel heel gezellig. Maar hij is weinig thuis dus het komt veel meer op mij neer. Als hij er is helpt hij overigens wel altijd. Het eerste jaar vindt hij alleen weinig aan, zoals zoveel mannen.
Ik zag net in de supermarkt de laatste 'Kinderen' liggen waarop stond: afscheid van de babytijd. Ik heb het artikel heel vluchtig gelezen. Een paar moeders aan het woord die zeker weten dat het bij een of twee kinderen blijft.
Wat ik nog graag wil weten van degenen die 3 kinderen hebben: wat is er anders aan, al dan niet van tevoren verwacht?
Is het zo dat er eentje meer alleen is en de andere twee meer samen?
The Nurse: hij laat het aan mij maar wil op zich wel, hij vindt het wel heel gezellig. Maar hij is weinig thuis dus het komt veel meer op mij neer. Als hij er is helpt hij overigens wel altijd. Het eerste jaar vindt hij alleen weinig aan, zoals zoveel mannen.
Ik zag net in de supermarkt de laatste 'Kinderen' liggen waarop stond: afscheid van de babytijd. Ik heb het artikel heel vluchtig gelezen. Een paar moeders aan het woord die zeker weten dat het bij een of twee kinderen blijft.
Wat ik nog graag wil weten van degenen die 3 kinderen hebben: wat is er anders aan, al dan niet van tevoren verwacht?
Is het zo dat er eentje meer alleen is en de andere twee meer samen?
donderdag 10 juli 2008 om 17:59
Heel herkenbaar al die vragen over een derde. Ik ben 33 jaar, heb een zoon van 4 jaar en een dochter van 4 maanden. Geluk compleet, zeggen mensen om ons heen. Maar we genieten zo van de kinderen dat we er nog wel 1 willen. Het voelt nog niet 'af'. Aan de andere kant zijn er de praktische bezwaren:
- Redden we het financieel? We willen iets meer bieden dan alleen het noodzakelijke, maar ook vakantie, muziekles, sportclub, enz. als ze dat willen.
- Huisvesting: 2 kinderen past precies in ons huis, 3 wordt veel, dan moeten we iets creatiefs bedenken of verhuizen.
- Vervoersproblemen: We hebben geen auto. Wel kopen betekent extra lasten. Plus: de school is redelijk ver weg, met een baby in de bus elke dag geeft een hoop gedoe. Met 2 kleintjes en een kleuter helemaal.
- Tijd en aandacht: het is nu al erg druk. Minder werken kan niet (we werken 3 en 4 dagen, 2 dagen opvang). We hebben geen familie die in kan springen.
- Werk: Zou er tegenop zien m'n chef te moeten vertellen dat ik weer zwanger ben.
Aan de andere kant lijkt het me geweldig om nog een keer zwanger te zijn. De laatste zwangerschap werd overschaduwd door familie-omstandigheden. Zou zo graag nog een keer onbezorgd willen genieten. Een derde kind lijkt me super, jongen of meisje maakt niet uit. Ik wil niet te lang wachten, want ik wil niet te oud zijn en niet weer zo'n groot leeftijdsverschil hebben. Dan zitten we zo lang in de kleine kinderen. Als we voor een derde gaan, dan snel. (Dat laatste is wel lastig, want ik heb m'n cyclus nog niet terug (geef volledige borstvoeding)).
Wat zouden jullie doen? Wel of niet? Ervaringsdeskundigen? Wie heeft die keus gemaakt?
Sorry voor het lange verhaal.
- Redden we het financieel? We willen iets meer bieden dan alleen het noodzakelijke, maar ook vakantie, muziekles, sportclub, enz. als ze dat willen.
- Huisvesting: 2 kinderen past precies in ons huis, 3 wordt veel, dan moeten we iets creatiefs bedenken of verhuizen.
- Vervoersproblemen: We hebben geen auto. Wel kopen betekent extra lasten. Plus: de school is redelijk ver weg, met een baby in de bus elke dag geeft een hoop gedoe. Met 2 kleintjes en een kleuter helemaal.
- Tijd en aandacht: het is nu al erg druk. Minder werken kan niet (we werken 3 en 4 dagen, 2 dagen opvang). We hebben geen familie die in kan springen.
- Werk: Zou er tegenop zien m'n chef te moeten vertellen dat ik weer zwanger ben.
Aan de andere kant lijkt het me geweldig om nog een keer zwanger te zijn. De laatste zwangerschap werd overschaduwd door familie-omstandigheden. Zou zo graag nog een keer onbezorgd willen genieten. Een derde kind lijkt me super, jongen of meisje maakt niet uit. Ik wil niet te lang wachten, want ik wil niet te oud zijn en niet weer zo'n groot leeftijdsverschil hebben. Dan zitten we zo lang in de kleine kinderen. Als we voor een derde gaan, dan snel. (Dat laatste is wel lastig, want ik heb m'n cyclus nog niet terug (geef volledige borstvoeding)).
Wat zouden jullie doen? Wel of niet? Ervaringsdeskundigen? Wie heeft die keus gemaakt?
Sorry voor het lange verhaal.
donderdag 10 juli 2008 om 19:59
Wij hebben er van tevoren niet zo veel over nagedacht of het finacieel wel lukt met 3 kinderen.
We hebben nu een huis met 5 slaapkamers, dus ruimte is er wel. Alleen is de woonkamer best klein, dus op den duur gaan we wel verhuizen, maar dat moet dan een huis zijn met ook weer minstens 4 slaapkamers en dan betaal je wel gelijk veel meer geld.
In de auto wordt het heel krap, maar past wel met 3 kinderen.
Ik heb denk ik het geluk dat ik elke dag de auto heb en dus makkelijk weg kan, naar school ed en ik werk zelf niet, dus tijd genoeg voor iedereen. Waarschijnlijk dat we er daarom ook niet echt over hebben hoeven nadenken.
Maar ik ben van mening dat je altijd wel een oplossing vind. Misschien een fietskar aanschaffen?
We hebben nu een huis met 5 slaapkamers, dus ruimte is er wel. Alleen is de woonkamer best klein, dus op den duur gaan we wel verhuizen, maar dat moet dan een huis zijn met ook weer minstens 4 slaapkamers en dan betaal je wel gelijk veel meer geld.
In de auto wordt het heel krap, maar past wel met 3 kinderen.
Ik heb denk ik het geluk dat ik elke dag de auto heb en dus makkelijk weg kan, naar school ed en ik werk zelf niet, dus tijd genoeg voor iedereen. Waarschijnlijk dat we er daarom ook niet echt over hebben hoeven nadenken.
Maar ik ben van mening dat je altijd wel een oplossing vind. Misschien een fietskar aanschaffen?
vrijdag 11 juli 2008 om 10:59
vrijdag 11 juli 2008 om 14:42
Hoi Droommeisje.
ik lees jouw verhaal, en denk dat het over mij gaat. Ik wil graag een 3e kindje. Maar ook bij ons spelen praktische dingen mee. Onze kinderen ( 6 en 3 jaar) hebben nu allebei een eigen kamer, 2 kinderen achter in de auto is goed te doen, financieel redden we het nu, ze worden al aardig zelfstandig dus meer tijd voor onszelf, en wat als ze groot worden? Studie-kosten, heloen als ze op kamers gaan, etc. Praktisch gezien zouden we het bij 2 kinderen moeten houden. Maar.... mijn gevoel zegt nog 1 keer zwanger te willen zijn, nog 1 keer bevallen (is 2 x prima vlot verlopen) en nog 1 x borstvoeding geven! Mijn man kan niet zeggen dat hij géén 3e wil, maar heeft wel de praktische 'bezwaren' bovenaan staan. Af en toe breng ik het onderwerp weer ter sprake. Maar we komen er gewoon niet uit. Moet ik me erbij neerleggen en gaan genieten van alle dingen die met 2 kinderen ideaal zijn? Ik weet het niet...
Ben jij/zijn jullie er al uit?
Groet, kakeutel
ik lees jouw verhaal, en denk dat het over mij gaat. Ik wil graag een 3e kindje. Maar ook bij ons spelen praktische dingen mee. Onze kinderen ( 6 en 3 jaar) hebben nu allebei een eigen kamer, 2 kinderen achter in de auto is goed te doen, financieel redden we het nu, ze worden al aardig zelfstandig dus meer tijd voor onszelf, en wat als ze groot worden? Studie-kosten, heloen als ze op kamers gaan, etc. Praktisch gezien zouden we het bij 2 kinderen moeten houden. Maar.... mijn gevoel zegt nog 1 keer zwanger te willen zijn, nog 1 keer bevallen (is 2 x prima vlot verlopen) en nog 1 x borstvoeding geven! Mijn man kan niet zeggen dat hij géén 3e wil, maar heeft wel de praktische 'bezwaren' bovenaan staan. Af en toe breng ik het onderwerp weer ter sprake. Maar we komen er gewoon niet uit. Moet ik me erbij neerleggen en gaan genieten van alle dingen die met 2 kinderen ideaal zijn? Ik weet het niet...
Ben jij/zijn jullie er al uit?
Groet, kakeutel
vrijdag 11 juli 2008 om 15:14
Hoi Kakeutel,
Heel herkenbaar. Het verstand zegt: laat het bij 2. Ieder een eigen slaapkamer, financiële situatie, praktische bezwaren, enz. Het lijkt ook zo ondankbaar. We hebben 2 gezonde kinderen, een jongen en een meisje. Waarom dan nog één?
En dan de grote vragen: wat als het kindje niet gezond is? Dan gaat de zorg ten koste van de andere 2. Of als het een huilbaby is? De andere 2 zijn/waren makkelijke baby's, zo makkelijk wordt het waarschijnlijk niet weer.
Een andere overweging is dat ik eigenlijk weer verder wil: een andere baan zoeken bijvoorbeeld. Ik werk nu bij de overheid in een goede baan. Als ik weer zwanger werd zou ik weer blijven vanwege de goede verlofregelingen. Dan kom ik er nooit weg, werk er nu al 8 jaar. Lijkt me ook niet prettig om m'n chef weer te moeten vertellen dat ik zwanger ben, vooral niet als het nog zo kort na de vorige is.
We zijn er nog niet uit. Dit soort overwegingen blijft door m'n hoofd spoken.
Heel herkenbaar. Het verstand zegt: laat het bij 2. Ieder een eigen slaapkamer, financiële situatie, praktische bezwaren, enz. Het lijkt ook zo ondankbaar. We hebben 2 gezonde kinderen, een jongen en een meisje. Waarom dan nog één?
En dan de grote vragen: wat als het kindje niet gezond is? Dan gaat de zorg ten koste van de andere 2. Of als het een huilbaby is? De andere 2 zijn/waren makkelijke baby's, zo makkelijk wordt het waarschijnlijk niet weer.
Een andere overweging is dat ik eigenlijk weer verder wil: een andere baan zoeken bijvoorbeeld. Ik werk nu bij de overheid in een goede baan. Als ik weer zwanger werd zou ik weer blijven vanwege de goede verlofregelingen. Dan kom ik er nooit weg, werk er nu al 8 jaar. Lijkt me ook niet prettig om m'n chef weer te moeten vertellen dat ik zwanger ben, vooral niet als het nog zo kort na de vorige is.
We zijn er nog niet uit. Dit soort overwegingen blijft door m'n hoofd spoken.
