Minnaar deel 24.

@Zkotz: ik denk dat deze oneerlijkheid je zo triggert omdat je zelf zo hard ploetert om wel eerlijk te zijn in jou relatie en dat is dan niet eerlijk....

En dat stuk over gevaar en kinderleed. 1 op de 3 huwelijken strand sowieso. Soms helpt vreemdgaan om een huwelijk staande te houden , eerlijkheid is soms een overschat goed. Lees: soms

quote:dymo9 schreef op 09 juli 2014 @ 20:50: We zijn open en eerlijk over wat belangrijk is, maar gunnen elkaar ook een eigen plek, om ons hart te luchten. En we gunnen elkaar privacy, we hoeven niet iedere fantasie en elke geile gedachte over anderen te delen.Waak jij ervoor dat jij je dan niet weer op een hellend vlak gaat bevinden?

Jouw hart luchten zou jij óók bij jouw partner kunnen doen.

Vooral waar het jouw diepste (seksuele) wensen betreft.



Naar mijn ervaring werkt een open relatie alleen als beide partners openhartig kunnen en durven te delen met elkaar over àlles wat er onderhuids speelt.

@solair ik verwacht, nogmaals, niets. Is mijn doel ook niet. Gewoon mening droppen (okee, volgende keer netter) en dat was t. Ga lekker door met je nr.1,2, en wellicht meer. Ik zou graag zien dat je t deed op de manier van anderen hier: met medeweten van alle betrokken partijen. Zo niet, tja.



De woede komt door teveel felheid die ik in alle soorten discussies gooi (stom & verbeterpuntje). Maar deels óók omdat ik niet alleen dit topic lees, maar ook hartverscheurende verhalen van bedrogen partners. En daar leef ik harder mee dan bij iemand die nog nagenietend hier komt melden hoe lekker de meest recente 'illegale' wip was.

@roodkapje: klopt, veel huwelijken stranden. Maar ik denk dat bij de huwelijken die wegens vreemdgaan stuklopen, veel minder kans bestaat om 'als vrienden' uit elkaar te gaan. Teveel emotie, verdriet, woede.

@zkotz: niet 'stom & verbeterpuntje'. Als je te druk bent met jezelf veroordelen om wat er allemaal niet perfect aan jou is, heb je geen tijd om iets te leren of op te lossen. Dan onderdruk je alleen maar.



Ik ga nu even lekker op mijn preekstoel zitten als je het niet erg vindt (en als je het wel erg vindt negeer je me maar):

Je hebt woede in je. Dat is een gegeven. Dat is niet zozeer slecht of goed, dat is er nu eenmaal en dat komt ergens vandaan. Je wordt niet boos geboren.Waar komt die woede vandaan? Je leeft mee met mensen die verdriet hebben omdat ze bedrogen zijn. Dat kan een aanwijzing zijn. Is het een teleurstelling voor jou dat het romantische idee van nog lang en gelukkig leven met de ware zo vaak een deceptie blijkt? En waar voel je dan het meest in mee? Dat zo iemand zich verlaten voelt en alleen? Of dat iemand pijn heeft van de doorgeprikte illusie van lang en gelukkig leven met de ware? En hoe zit dat in je eigen relatie? Voldoet die aan je verwachting van ware liefde? Of merk je dat je je soms tekortgedaan voelt?

Was het maar zo simpel , veel exen blijven vast zitten in oude patronen waardoor vechtscheiding kunnen ontstaan. Vreemdgaan kan een pijnpunt zijn zoals zoveel onderwerpen kunnen zijn.

quote:zkotz schreef op 09 juli 2014 @ 21:23:

@solair ik verwacht, nogmaals, niets. Is mijn doel ook niet. Gewoon mening droppen (okee, volgende keer netter) en dat was t. Ga lekker door met je nr.1,2, en wellicht meer. Ik zou graag zien dat je t deed op de manier van anderen hier: met medeweten van alle betrokken partijen. Zo niet, tja.



De woede komt door teveel felheid die ik in alle soorten discussies gooi (stom & verbeterpuntje). Maar deels óók omdat ik niet alleen dit topic lees, maar ook hartverscheurende verhalen van bedrogen partners. En daar leef ik harder mee dan bij iemand die nog nagenietend hier komt melden hoe lekker de meest recente 'illegale' wip was.Meeleven is prima, niets mis mee, heel menselijk. Hier je mening verkondigen heeft blijkbaar een doel. Maar de felheid waarmee je het voor de bedrogenen opneemt roept vragen bij mij op. Vraag jezelf eens af wat daar onder zit, als je er achter komt leer je het herkennen en dan pas kan je het leren hanteren.

@annemariem, dat is niet preken wat je doet hoor. Je probeert iemand aan het denken te zetten en naar zichzelf te laten kijken om zo zijn zelfinzicht te vergroten. Maar volgens mij weet je dat wel

Annemariem: dank voor je reactie. Ik doe niet aan negeren, als je uitdeelt zoals ik moet je ook kunnen incasseren. Stof tot nadenken. Genoeg meegemaakt tijdens jeugd (niet op relatiegebied). Maar, ik ben altijd al een driftig kreng geweest...

@solair: dank je - ik voel me wel eens een preker, vandaar de 'disclaimer'...



@zkotz: ik herken het, ik ben ook heel lang een driftig kreng geweest. Daarom trigger jij mij waarschijnlijk om te reageren. Want ik weet inmiddels dat dat heel anders kan en dat je daar een leuker en vrolijker mens van wordt. Het kwam bij mij deels voort uit een soort perfectionisme, waar ik nog steeds af en toe tegenaan bots. Denk ze en wees niet te streng voor jezelf.

Ik ben ff de draad kwijt, drukke dagen, zal van het weekend alles proberen bij te lezen. Ben niet echt aan de egoposting toe, maar dit moet ik wel ff kwijt.



Dus ik ben ook in die 'ben-aan-een-pauze-toe' club. Denk dat het me goed zou doen. Maar, hellaas, loop ik nu al vast, en de zomer is nog niet eens goed begonnen. Afgegleden...





Al weken nu lop ik, letterlijk, met een 'kloppende' k*t rond. Echt, tot aan het vervelende toe!



Echtgenoot kan ik voor sex niet warmkrijgen. Hebben we ook 2 flinke gesprekken gehad (geen ruzzie, gewoon inzichtgevend gesprek). Maar ja, het waren ook geen productieve gesprekken: hij komt niet in de beweging. Ik zei hem nog: 'verdorie, nu al tweede keer reageer je nergens op. Je knikt alleen maar toe, dat het klopt wat ik zeg, maar je komt vervolgens niet met een uitspraak, geen plan, niets. Vind ik niet goed!' Waarop een hele vage uitleg komt dat hij zijn mening nog niet goed gevormd heeft. En dit duurt al jaren. JAREN zkotz, als je het nu nog niet begrijpt. Regelrechte bullshit! En ontkenning.



Wat er tegelijk speelt (en alles moeilijk maakt) is dat er geen radiostilte meer is met No2.



Ik heb echt 4wk gezwegen, hem vermeden, op geen manier contact gezocht. Maar ja, nu begint hij weer om me heen te draaien en ik loop al zo lang droog - het is gewoon niet te doen, die 'zomerpause' voornemen.



Ik verleg die vervolgafspraak al 10dagen steeds naar vooren, in de hoop dat ik het op zo manier zou kunnen volhouden, zonder echtelijke mis-stapje, helemaal tot de vakantie, tot het weggaan. En No2 is nu al heel concreet geworden, in de zin: 'zeg maar wanneer je het kan, dan vraag ik 48h vrij'. Daaraan kan ik zeer moeilijk ontwijken, wil ik hem geen definitieve nee verkopen.



Er komt een sexnacht binnenkort. Psychisch heb ik helemaal geen vrede mee. Maar, o-weee, elke cel in mijn lijf juicht!

quote:highlander schreef op 09 juli 2014 @ 21:20:

[...]

Waak jij ervoor dat jij je dan niet weer op een hellend vlak gaat bevinden?

Jouw hart luchten zou jij óók bij jouw partner kunnen doen.

Vooral waar het jouw diepste (seksuele) wensen betreft.



Naar mijn ervaring werkt een open relatie alleen als beide partners openhartig kunnen en durven te delen met elkaar over àlles wat er onderhuids speelt.Oh deze relatie is zo anders, we kunnen nu open zijn naar elkaar, hebben niet de behoefte om iets achter te houden. Maar we komen allebei uit een relatie met een controlerende partner, die alle aandacht opeiste, alles samen wou doen, op ieder forum meelas, etc. En dat werkte zo verstikkend. Dat hoeft nu niet meer, juist omdat we open zijn naar elkaar. Het is moeilijk uitleggen wat ik bedoe, zo laat...

quote:JAREN zkotz, als je het nu nog niet begrijpt.



Ik had allang aangegeven dat ik heel anders kijk naar mensen die vanwege problemen in de relatie een nr.2 hebben, dan naar mensen die aangeven dat er eigenlijk niet zoveel mis is in de relatie en dan toch maar stiekem buiten de deur wippen.



Maar heb je nooit aangegeven dat jarenlang 'droogstaan' voor jou onhoudbaar is, en dat je wilt kijken naar alternatieve relatievormen? Hoe reageert-ie dan?

Zkotz. Ik vermoed dat jouw heftigheid over eerlijk zijn in je relatie te maken heeft met angst dat jouw relatie ooit verslechterd. Angst dat de relatie die je nu hebt iets overkomt, zoals bijvoorbeeld vreemd gaan. Sinds je partner minder seks wil ben je aan het denken gezet. Het "wat nu effect"! Je leest verhalen dat relaties ontploffen, kinderen de dupe worden, veel verdriet en ruzie. Daar reageer je denk ik heftig op omdat je het voor jezelf niet wil in de toekomst. Een afkeer dat je zelf stiekem wordt of dat je partner stiekem word. En je overtuiging dat je dat zou merken. Mensen kunnen heel goed geheimen bewaren en verbergen. Het komt op mij over dat je erg bezig bent hoe je jouw relatie moet vorm geven.

Hoi Krimp, nee, mijn heftigheid heb ik ook op andere onderwerpen. Politiek, economie, etc. Ben idd. wel gevoelig voor, wat ik dan noem, volstrekt a-sociaal en egoïstisch gedrag ten koste van anderen. Vooral als het ongegeneerd wordt bejubeld (niet dat ik het beter vind om er stiekem over te zijn). Het komt op mij echt zó bizar over dat je zegt 'ik kom thuis eigenlijk niets te kort, toch belazer ik mijn man, breng mijn gezin in gevaar, maar oh wat was de seks met nr.2 gisteren weer hemels'.



Ik heb verder geen 'wat nu' gevoel hoor (annemariem is een betere psycholoog-van-de-koude-grond dan jij, denk ik). En al helemaal niet bang dat mijn partner stiekem wordt. Is één van haar vele voordelen. Ik zou het, zeker na het lezen van diverse minnaars-topics, ook never nooit zonder medeweten 'buiten de deur' zoeken. Heb verhalen gelezen van partners die elkaar 'vrijlaten' op dat gebied. Mocht het ooit zo ver komen (ik kan me er nu geen enkele voorstelling bij maken hoor, laat ons maar huisje-boompje-beestje-monogaam), dan is dat wel de route, en niet het belazeren.

Hahaha, ga je mij nu vergelijken met annamariem. Ik zeg enkel hoe je overkomt op mij. Ik heb geloof ik een onzichtbare snaar geraakt.



Het feit dat jij je in deze topic over minnaars werpt. Betekent iets. Jij beweert dat het enkel een normen en waarden dingetje is dat je in deze topic rond hangt? Dat noem ik naïef en oogkleppen ophebben.



Maar veel succes verder met het oordelen over anderen. Ik geef het op.

Mag ik een oude koe uit de sloot halen? Is laatste posting van mijn kant in de 'minnaars' topics, heb alles wel gezegd en gehoord inmiddels.

Betreft ene 'jasmijnblauw'. Ik ga zomaar wat quotes uit verschillende topics posten, zonder oordelen of felheid.



27-5-2009quote:Ik ben al 10 jaar gelukkig met mijn man .Het gaat prima tussen ons en ik zou hem voor geen goud willen missen.

Toch heb ik gevoelens voor een man binnen onze organisatie. Ik vind hem ontzettend leuk , vind het erg leuk als ik aandacht van hem krijg en heb ook het idee dat hij mij ook erg leuk vind.

We hebben allebei een relatie en ik zou ook zeker nooit mijn geluk met mijn man op het spel zetten .

Maar is het niet stom dat ik deze gevoelens heb terwijl ik zoveel van mijn man houdt?? Ik dacht dat de meesten verliefd op een ander werden als hun relatie minder goed liep??16-9-2009quote:Ik ben al een tijd "verliefd"op een collega binnen ons bedrijf. We kunnen leuk praten en ouwehoeren en hebben contact via hyves. Gisteren liet ik iets doorschemeren over mijn gevoel voor hem en hij vroeg me te sms en , ivm privacy.

Dat hebben we heen en weer gedaan en morgenmiddag belt hij me.

Ik ben al 10 jaar samen met mijn partner van wie ik veel houd en ik zou ook nooit mijn huwelijk opgeven en ik heb altijd gezegd dat vreemdgaan vreselijk is , maar ik krijg "hem"niet uit mijn hoofd.

Hij heeft mij gevraagd wat ik wil en wat ik wil is zoenen , gewoon zoenen met de man die mij het hoofd op hol brengt.

Zelf heeft hij ook een relatie . Ik heb al veel topics gezien over minnaars etc. Maar ik ben gewoon geschrokken van mezelf en weet niet wat ik moet...19-9-2009quote:Ik ben me goed bewust van de gevolgen. Ik hoef in de relatie in elk geval niet te concureren met een andere vrouw.

Hij is net uit een relatie en wil even niks vast. Maar goed , hij sms t wel steeds en kan het volgens mij ook niet loslaten.

Ik weet niet waar mijn huwelijk op uit draait. Want als ik heel eerlijk ben gaat het toch minder goed tussen ons dan ik deed voorkomen. Maar goed , ik geniet nu van mijn "minnaar"en zie wel hoe het loopt...

Ik wil iedereen bedanken voor jullie mening en denk niet dat het er niet toe deed omdat ik nu toch gezoend heb...

En voor iedereen in het zelfde schuitje ; veel geluk!!25-9-2009quote:Ben gisteren bij hem geweest en we zijn heel ver gegaan .Het was erg lekker en er zal nog wel een vervolg komen.

Maar mijn verliefdheid ben ik aan de kant gaan zetten. Er is geen toekomst voor ons als stel .Ten eerste omdat hij in zijn laatste relatie zichzelf helemaal is kwijt geraakt en dat voorlopig niet weer wil , maar ook omdat we heel verschillend zijn .

Ik heb met mijn man gesproken over dat ik niet weet wat ik met ons huwelijk wil en zijn ogen zijn eindelijk open gegaan en hij doet weer zijn best voor ons.

Hoe raar dit ook klinkt , ik denk dat dit mijn huwelijk uiteindelijk zal gaan redden. Ik neem wat afstand van mijn "minnaar"en ga keihard werken aan mijn huwelijk , want ik ben er wel achter dat ik in mijn gezin hoor en niet ergens gescheiden , alleen op een flatje.

En mijn ideaalbeeld van mijn minnaar wordt zo langzamerhand ook wel bijgesteld....17-10-2010quote:Na een lange tijd van twijfel heb ik de knoop doorgehakt en besloten te gaan scheiden. Dat is nu ongeveer 5 maanden geleden. Omdat ik ook iemand anders heb ontmoet en daar nu mee ben is mijn aanstaande ex erg boos.5-3-2011quote:Zoals sommigen misschien weten waren mijn ex en ik in een scheiding verwikkeld.

Hij kon het leven zonder mij en fulltime zijn zoon bij hem niet aan en heeft gisteren zelfmoord gepleegd. Ik ben boos en verdrietig en vind het zo erg voor ons kind!!

Hij heeft een brief geschreven over zijn uitvaart en ik ben niet welkom , ook niet met ons kind. Omdat we nooit tot echtscheiding zijn gekomen en geen aanvraag hebben ingediend , ben ik nu weduwe en heb volgens mij recht op alles mbt huis etc , wat hij ook opgeschreven heeft. Maar zijn familie heeft een sleutel en ik niet , ik wil er heen om spullen voor mijn kind op te halen en ben moe , zo moe.Natuurlijk, dit is maar 1 verhaal en zo dramatisch als hier zal het niet altijd lopen. Maar het is wel de keiharde en rauwe realiteit die kan gebeuren. En het kan best dat er ook zonder vreemdgaan 'iets' mis was in die relatie. Maar dat lees ik niet uit de verhalen. Dus ik concludeer (en daar mag je het gerust mee oneens zijn) dat het vreemdgaan an sich een verwoestende factor in die levens en die relatie is geweest, niet slechts een uitingsvorm van reeds aanwezige problemen en een katalysator van wat toch wel onvermijdelijk zou gebeuren.

Dus??? So What??? Waar maak je je druk om??? Dat het jezelf overkomt!!! Echt serieus, je hebt oogkleppen op.

quote:krimp schreef op 10 juli 2014 @ 09:59:

Dus??? So What??? Waar maak je je druk om??? Dat het jezelf overkomt!!! Echt serieus, je hebt oogkleppen op. ahum....wie heeft hier nou oogkleppen op???

Verklaar je nader als je wil..... Ik ben niet bang voor een spiegel en waardeer input altijd wel. Ik werd gewoon even heel erg moe van zkotz.

Lady Aurora, welkom terug, hoe staat het met jouw verlangens?

Vreemdgaan ontdekken is een van de ergste momenten van iemands leven. Je eigen kind verliezen schijnt qua emoties net iets hoger te scoren dan de ontdekking dat je eigen vaste partner vreemdgaat. De vernedering is groot: diegene die je vertrouwt heeft tegen je gelogen en heeft je bedrogen.



Sommige hier weten dat ik ook geen 'heilig boontje' ben... maar ik ga niet iets recht lullen wat krom is.

Diver, jouw relatie gaat steeds meer op één grote frustratie lijken, hoe lang ga je dit nog volhouden jôh. Nu kan je je kloppende onderkant nog sussen met een verschuiving van je date, waardoor je ook je eigen beloften/principes moet verbreken maar zo kan je toch geen jaren door?

Alleen al omdat je man gewoon 0,00 tegenreactie geeft, niet oplossingsgericht is en je eigenlijk gewoon maar een beetje laat zwemmen in je ongenoegen.



Heeft iedereen dat, die kloppende onderkanten? Ben ik een uniek geval met mijn slapende libido als het goed uitkomt? En helpt een feestje voor één daar niet tegen?

quote:lady-aurora schreef op 10 juli 2014 @ 10:36:

Vreemdgaan ontdekken is een van de ergste momenten van iemands leven. Je eigen kind verliezen schijnt qua emoties net iets hoger te scoren dan de ontdekking dat je eigen vaste partner vreemdgaat. De vernedering is groot: diegene die je vertrouwt heeft tegen je gelogen en heeft je bedrogen.



Sommige hier weten dat ik ook geen 'heilig boontje' ben... maar ik ga niet iets recht lullen wat krom is.En je denkt dat ik dat niet besef? Dat heb je fout.

Lady, hou op zeg. Maandenlang hebben we hier je frustratie kunnen lezen over je non-experimentele man en je zin om het buiten de deur te doen, met werkelijk elke man hier op viva heb je geflirt en je hengel uitgegooid, ik heb het voor mijn ogen zien ontvouwen en hee jôh, good for you... maar ook dat had aardig mis kunnen gaan, dan was je vreemd gegaan en dan was je partner er misschien achter gekomen en had hij zelfmoord gepleegd?



Ik ben zelf ook wel eens achter vreemdgaan gekomen en dat doet pijn. Maar vergelijken met een gestorven kind? In geen 700 jaar. Nog niet in de verste verte.

Ik denk dat er maar weinigen een eind aan hun leven maken enkel en alleen omdat hun partner vreemdgaat. Wat overigens niet wil zeggen dat het niet ontzettend rot is. En ik mag dan ook hopen dat mevrouw 2009 zich goed op haar kersenpit gekrabt heeft.