Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
zondag 17 augustus 2014 om 19:19
Hi annabel_k (en anderen).
Ik heb lang getwijfeld of ik hier nog iets wilde posten. Heb hier eigenlijk niets meer te zoeken, denk ik. Ik heb geen minnaar, ik wil geen minnaar. Ik zou beter op mijn plaats zijn in een topic met de titel "verliefd op een ander".
Dat zegt wel genoeg, denk ik. Maar ik heb echt wel steun gehad aan jullie en aan dit topic, toen ik net op het punt stond aan dit avontuur te beginnen. En nu je het je zo afvraagt hoe het met me is, net als ik voor het eerst in lange tijd weer eens wat kom lezen... dan moet ik maar een update geven. Ik geloof niet dat ik erg zit te wachten op goede adviezen. Ik weet allang wat juist is en wat niet.
Ben inmiddels terug van de lange vakantie. De eerste weken heb ik regelmatig mailcontact met de vlam gehad, en dat werd af en toe zeer heftig. Het is wel duidelijk dat we allebei verliefd geworden zijn. Op elkaar, of op het beeld dat we van elkaar gemaakt hebben (ik denk het laatste; we hebben elkaar in totaal 6 keer gezien in de periode maart-juni van dit jaar, daarvoor iets van 15 jaar niet). Verder is het verlangen naar seks met elkaar enorm groot. We hebben zogenaamd nog steeds niet besloten of het daar van gaat komen, maar ik weet wel wat ik doe als ik de kans zou krijgen. En volgens mij is dat voor hem net zo.
Voor ons allebei is het nu dus ook een periode van nadenken over onze huidige relaties.
Al met al kom ik steeds meer tot de conclusie dat ik toch echt zal moeten kiezen (en hij ook), voor één van beide relaties. Hem-voor-erbij: ik zou dat nooit lang volhouden, daar ben ik realistisch genoeg voor. Als ik alleen voor mezelf hoefde te kiezen, dan koos ik voor hem ipv voor mijn nr1. Ik vind alleen niet dat ik dat recht heb, wetend dat er twee gezinnen uit elkaar gehaald moeten worden om hem en mij bij elkaar te brengen.
Het is nogal heftig dus, alles bij elkaar.
Rooss had weer eens gelijk, dat die vlam levensgevaarlijk voor mij en mijn relatie is - spelen met vuur, en zo.
Het is niet fraai allemaal, maar ik kies er toch maar voor mijn verhaal hier wel te doen...
Ik heb lang getwijfeld of ik hier nog iets wilde posten. Heb hier eigenlijk niets meer te zoeken, denk ik. Ik heb geen minnaar, ik wil geen minnaar. Ik zou beter op mijn plaats zijn in een topic met de titel "verliefd op een ander".
Dat zegt wel genoeg, denk ik. Maar ik heb echt wel steun gehad aan jullie en aan dit topic, toen ik net op het punt stond aan dit avontuur te beginnen. En nu je het je zo afvraagt hoe het met me is, net als ik voor het eerst in lange tijd weer eens wat kom lezen... dan moet ik maar een update geven. Ik geloof niet dat ik erg zit te wachten op goede adviezen. Ik weet allang wat juist is en wat niet.
Ben inmiddels terug van de lange vakantie. De eerste weken heb ik regelmatig mailcontact met de vlam gehad, en dat werd af en toe zeer heftig. Het is wel duidelijk dat we allebei verliefd geworden zijn. Op elkaar, of op het beeld dat we van elkaar gemaakt hebben (ik denk het laatste; we hebben elkaar in totaal 6 keer gezien in de periode maart-juni van dit jaar, daarvoor iets van 15 jaar niet). Verder is het verlangen naar seks met elkaar enorm groot. We hebben zogenaamd nog steeds niet besloten of het daar van gaat komen, maar ik weet wel wat ik doe als ik de kans zou krijgen. En volgens mij is dat voor hem net zo.
Voor ons allebei is het nu dus ook een periode van nadenken over onze huidige relaties.
Al met al kom ik steeds meer tot de conclusie dat ik toch echt zal moeten kiezen (en hij ook), voor één van beide relaties. Hem-voor-erbij: ik zou dat nooit lang volhouden, daar ben ik realistisch genoeg voor. Als ik alleen voor mezelf hoefde te kiezen, dan koos ik voor hem ipv voor mijn nr1. Ik vind alleen niet dat ik dat recht heb, wetend dat er twee gezinnen uit elkaar gehaald moeten worden om hem en mij bij elkaar te brengen.
Het is nogal heftig dus, alles bij elkaar.
Rooss had weer eens gelijk, dat die vlam levensgevaarlijk voor mij en mijn relatie is - spelen met vuur, en zo.
Het is niet fraai allemaal, maar ik kies er toch maar voor mijn verhaal hier wel te doen...
zondag 17 augustus 2014 om 19:38
Fijn om van je te horen! Ik heb regelmatig aan je gedacht omdat je verhaal zo op het mijne lijkt. Ik ga je geen advies geven hoor, ik weet maar al te goed hoe lastig je situatie is. Bij jou nog veel lastiger dan bij mij trouwens, want de afstand is er bij jou niet waardoor kiezen voor je vlam een serieuze optie is. Maar ik herken je gevoelens zeker wel, en wens je ontzettend veel sterkte met je keuze. Ik hoop wel oprecht dat je je niet teveel door verliefdheid laat verblinden, dat ben je aan je kinderen verplicht..
zondag 17 augustus 2014 om 20:03
Dank voor je reactie. Ik doe ook heus mijn best om alles in het juiste perspectief te blijven zien. Vooral vanwege mijn (en zijn) kinderen, maar ook vanwege de nrs1. Het realiteitsgehalte van deze verliefdheid is buitengewoon gering, dat realiseer ik mij enorm goed.
Het is op zich wel fijn te weten dat er anderen zijn, zoals jij, die zich kunnen voorstellen hoe lastig het is. Dat voelt toch wat minder eenzaam.
Het is natuurlijk ook bezopen om uberhaupt te overwegen je relatie van 15+ jaar te beëindigen voor iemand die je goedbeschouwd nauwelijks kent...
Desondanks heb ik een heerlijke vakantie gehad, ook echt veel genoten met nr1 en met de kinderen. Hoe raar dat ook mag overkomen, als je weet wat zich intussen in mijn hoofd afspeelde...
Het is op zich wel fijn te weten dat er anderen zijn, zoals jij, die zich kunnen voorstellen hoe lastig het is. Dat voelt toch wat minder eenzaam.
Het is natuurlijk ook bezopen om uberhaupt te overwegen je relatie van 15+ jaar te beëindigen voor iemand die je goedbeschouwd nauwelijks kent...
Desondanks heb ik een heerlijke vakantie gehad, ook echt veel genoten met nr1 en met de kinderen. Hoe raar dat ook mag overkomen, als je weet wat zich intussen in mijn hoofd afspeelde...
zondag 17 augustus 2014 om 20:32
Ik ga verder onder een andere nick ivm herkenning, maar de oplettende lezer herkent me vast wel.
Blauwevrouw, mag ik vragen wat er precies niet lekker zit in je nr 1 relatie waarom je twijfelt? Als ik naar mezelf kijk: ja, ik ben wel verliefd op een ander. Maar ik zie heel helder dat die ander net zo goed negatieve kanten heeft, hoewel het heel andere kanten zijn dan nr 1. Zou ik dus gelukkiger worden van een relatie met hem? Nee. Nou ja, in het geval van geen gezinnen en geen afstand zou ik het er vast wel op wagen. Dan had ik namelijk niets te verliezen. Maar nu? Geen haar op mijn hoofd.
Roos, met mij gaat het goed. Zeer relaxte vakantie gehad. Situatie met buitenlander ongewijzigd, in de zin dat we nog steeds regelmatig contact hebben en beide de behoefte elkaar nog eens te zien, hoewel dat voorlopig zeker niet gaat gebeuren. Wel een stuk minder onzekerheden dan in "het begin" en een helderder hoofd, en dat is heel prettig.
Blauwevrouw, mag ik vragen wat er precies niet lekker zit in je nr 1 relatie waarom je twijfelt? Als ik naar mezelf kijk: ja, ik ben wel verliefd op een ander. Maar ik zie heel helder dat die ander net zo goed negatieve kanten heeft, hoewel het heel andere kanten zijn dan nr 1. Zou ik dus gelukkiger worden van een relatie met hem? Nee. Nou ja, in het geval van geen gezinnen en geen afstand zou ik het er vast wel op wagen. Dan had ik namelijk niets te verliezen. Maar nu? Geen haar op mijn hoofd.
Roos, met mij gaat het goed. Zeer relaxte vakantie gehad. Situatie met buitenlander ongewijzigd, in de zin dat we nog steeds regelmatig contact hebben en beide de behoefte elkaar nog eens te zien, hoewel dat voorlopig zeker niet gaat gebeuren. Wel een stuk minder onzekerheden dan in "het begin" en een helderder hoofd, en dat is heel prettig.
zondag 17 augustus 2014 om 21:06
karamella: ik was tot voor kort dik tevreden met mijn nr1 relatie. Was ervan overtuigd dat hij de man was met wie ik samen oud zou gaan worden. We hebben moeilijke tijden gehad, maar nu liep het eigenlijk allemaal goed. Zelfs de seks is weer dik in orde (mijn libido heeft een paar jaar in de vriezer gelegen maar is weer helemaal terug). Ik kom dus niks te kort.
Behalve dat ik het verliefd-zijn mis. De vlinders in mijn buik, het spel van jagen en bejaagd worden. En dat heb ik nu gevonden bij de vlam. Lang leven mijn ontdooide libido - het kijkt ook waar het niks te zoeken heeft.
Daar komt dan nog bij dat ik een aardig rooskleurig beeld van de vlam heb ontwikkeld: hij doet allemaal ontzettend leuke dingen die ik ook in mijn leven wil, en waar nr1 helemaal niet van houdt. Borrelen en weekendtrips met vrienden, zeilen, skiën, uberhaupt sporten, dat soort dingen. En hij lijkt een stuk relaxter in het leven te staan dan nr1. Die dingen maken dat ik me toch afvraag of ik van een leven met hem uiteindelijk niet toch gelukkiger zou worden.
En ja, hij is een oude vlam. Er kleeft een enorm 'what if' gehalte aan ons. En nu, eindelijk, lopen onze gevoelens voor elkaar gelijk op. Járen te laat.
Tegelijk weet ik dat ieder mens tekortkomingen heeft, dus ook die geweldige vlam van me. Sommige ken ik zelfs al. Hij rookt en hij ehhh... gaat vreemd. Perfect is hij dus allerminst. Toch zit er genoeg twijfel of ik niet gelukkiger zou kunnen worden van een relatie met hem.
Maar ja, die gezinnen he. Ik heb alles te verliezen, hij ook, en onze kinderen nog het allermeest.
En ik ken mezelf goed genoeg; uiteindelijk zou ik een bij-relatie niet volhouden. Heb iets te veel ervaring met (deels) geheime relaties om te weten dat dit aan mij zal gaan vreten. Niet meteen, maar op den duur wel. Ik zal mezelf dus ook ergens in bescherming moeten nemen.
Behalve dat ik het verliefd-zijn mis. De vlinders in mijn buik, het spel van jagen en bejaagd worden. En dat heb ik nu gevonden bij de vlam. Lang leven mijn ontdooide libido - het kijkt ook waar het niks te zoeken heeft.
Daar komt dan nog bij dat ik een aardig rooskleurig beeld van de vlam heb ontwikkeld: hij doet allemaal ontzettend leuke dingen die ik ook in mijn leven wil, en waar nr1 helemaal niet van houdt. Borrelen en weekendtrips met vrienden, zeilen, skiën, uberhaupt sporten, dat soort dingen. En hij lijkt een stuk relaxter in het leven te staan dan nr1. Die dingen maken dat ik me toch afvraag of ik van een leven met hem uiteindelijk niet toch gelukkiger zou worden.
En ja, hij is een oude vlam. Er kleeft een enorm 'what if' gehalte aan ons. En nu, eindelijk, lopen onze gevoelens voor elkaar gelijk op. Járen te laat.
Tegelijk weet ik dat ieder mens tekortkomingen heeft, dus ook die geweldige vlam van me. Sommige ken ik zelfs al. Hij rookt en hij ehhh... gaat vreemd. Perfect is hij dus allerminst. Toch zit er genoeg twijfel of ik niet gelukkiger zou kunnen worden van een relatie met hem.
Maar ja, die gezinnen he. Ik heb alles te verliezen, hij ook, en onze kinderen nog het allermeest.
En ik ken mezelf goed genoeg; uiteindelijk zou ik een bij-relatie niet volhouden. Heb iets te veel ervaring met (deels) geheime relaties om te weten dat dit aan mij zal gaan vreten. Niet meteen, maar op den duur wel. Ik zal mezelf dus ook ergens in bescherming moeten nemen.
zondag 17 augustus 2014 om 22:11
Ik meld me hier even netjes aan. Ik lees al een tijdje mee en heb een relatie. Ik heb geen minnares, maar zoals zovelen mis ik de spanning, het flirten en... afijn, ik hoef het jullie ook niet uit te leggen denk ik.
Wat ik me afvraag is of jullie minnaars toevallig op jullie pad terecht zijn gekomen of zijn jullie bewust op zoek gegaan (via datingsites bijv.)?
Wat ik me afvraag is of jullie minnaars toevallig op jullie pad terecht zijn gekomen of zijn jullie bewust op zoek gegaan (via datingsites bijv.)?
zondag 17 augustus 2014 om 22:28
Hoi Liam, ik ben niet expliciet op zoek geweest naar een minnaar. Wel reageerde ik op een 'vrouw zoekt vrouw' advertentie op een zoekertjes site, omdat het om een stel ging die een vrouw zochten voor een trio. Omdat ik daar nieuwsgierig naar was en het contact goed verliep hadden we afgesproken. Voor haar was het een eenmalig iets. Met hem heb ik daarna nog contact gehouden en ook een paar keer afgesproken. Maar als er geen klik was geweest en als die 1e trio-ervaring niks was geweest......had ik waarschijnlijk nooit een minnaar gehad.
maandag 18 augustus 2014 om 08:27
Roos,
Nee was niet in dit huwelijk maar vorige relatie.Daar heb ik mijn best voor gedaan maar bedrog ging door toen relatie verbroken.Ik denk niet dat ik een verkeerde man keuze heb.Het verschil met mijn huidige man is heel groot.Van Player naar liefdevol gezinstype.
Ik weet wel waar de gevoeligheid voor de ander vandaan komt en besef me dat het gevoel wat hij mij geeft niet bij man meer te vinden is.
Wij gaan dan datefrequentie niet terugschroeven.We hebben maar wat aan gerommeld.Stoppen,doorgaan,stoppen,doorgaan.Alles gebaseerd op toevalligheden.Nu moet er duidelijkheid komen.Doorgaan en ook echt eens een date gaan plannen of stoppen zonder contact om het jojo effect eruit te halen.Het voelt als een tweede beslismoment en het is zeker even een puinhoop in mijn hoofd.
Nee was niet in dit huwelijk maar vorige relatie.Daar heb ik mijn best voor gedaan maar bedrog ging door toen relatie verbroken.Ik denk niet dat ik een verkeerde man keuze heb.Het verschil met mijn huidige man is heel groot.Van Player naar liefdevol gezinstype.
Ik weet wel waar de gevoeligheid voor de ander vandaan komt en besef me dat het gevoel wat hij mij geeft niet bij man meer te vinden is.
Wij gaan dan datefrequentie niet terugschroeven.We hebben maar wat aan gerommeld.Stoppen,doorgaan,stoppen,doorgaan.Alles gebaseerd op toevalligheden.Nu moet er duidelijkheid komen.Doorgaan en ook echt eens een date gaan plannen of stoppen zonder contact om het jojo effect eruit te halen.Het voelt als een tweede beslismoment en het is zeker even een puinhoop in mijn hoofd.
maandag 18 augustus 2014 om 09:42
Het is voorbij. Zowel de minnaarsrelatie als de vriendschap. Ik merkte al een tijdje dat dit er aan zat te komen, dat ik voor mezelf moest gaan kiezen en nu ik iemand ontmoet heb waar het eigenlijk wel heel erg leuk mee klikt, heb ik de knoop doorgehakt.
Het is mooi geweest en ik wist dat ik er mee moest stoppen als ik er ongelukkig van werd en dat werd ik de laatste week. Hij is compleet van de kaart en wil graag vrienden blijven, en zien wat de tijd gaat brengen. Geen idee wat hij bedoelt met 'wat de tijd zal brengen', maar vrienden zijn gaat nu even niet.
Waar het nieuwe contact naartoe gaat, weet ik niet.
Het is mooi geweest en ik wist dat ik er mee moest stoppen als ik er ongelukkig van werd en dat werd ik de laatste week. Hij is compleet van de kaart en wil graag vrienden blijven, en zien wat de tijd gaat brengen. Geen idee wat hij bedoelt met 'wat de tijd zal brengen', maar vrienden zijn gaat nu even niet.
Waar het nieuwe contact naartoe gaat, weet ik niet.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
maandag 18 augustus 2014 om 10:57
Goedemorgen allemaal.
Ook ik lees hier al een tijdje mee en zit ondertussen ook helemaal in het nr2 gebeuren. Totaal niet gepland maar er op een gegeven moment wel voor gekozen (want overkomen daar geloof ik ook niet meer in)
Mijn verhaal:
Nr 2 begin dit jaar ontmoet bij de sport.
Klikte meteen enorm, maar als gewone vrienden. Ook onze nrs 1 hebben toen kennis met elkaar gemaakt. Via onze sport gingen wij met enige regelmaat met elkaar weg. Waar overigens ook vaak (zijn) kinderen bij aanwezig waren. We hadden veel lol samen en hebben veel overeenkomsten. De gespreksonderwerpen worden dan ook vanzelf anders. Wij voelden ons heel vertrouwd bij elkaar. En nog steeds was er toen totaal niets aan de hand. Wel verwonderde wij ons erover dat wij elkaar zo goed aanvoelde.
Eind mei een demonstratie-avond gehad mbt onze sport. Daarna wat gaan drinken samen. En op de een of andere manier veranderde er iets.
Ondertussen hadden we ook een weekend weg geboekt met onze sport. Daar zat nog drie weken tussen. En in die drie weken werd alles anders.
Het weekend was dus fantastisch !
En nu zit ik dus middenin een minnaarsrelatie. Wat heerlijk is, maar wat (zoals jullie weten) ook enorm verwarrend is.
Hij is getrouwd en kinderen en ik ook.
Kunnen en willen absoluut niet weg bij onze nrs 1, maar tjemig na dit weekend wordt het wel steeds moeilijker allemaal.
En ik weet het, wij zijn totaal verkeerd bezig, maar het is wel gewoon zo.
Door het meelezen van jullie berichten voel ik me niet zo alleen in het hele gebeuren en heb ik ook al wat tips van jullie kunnen gebruiken. Ik vond dat het nu wel tijd werd om mij ook bij jullie te melden. Heb ik tenminste ook een uitlaatklep voor alle leuke en minder leuke ervaringen.
Ook ik lees hier al een tijdje mee en zit ondertussen ook helemaal in het nr2 gebeuren. Totaal niet gepland maar er op een gegeven moment wel voor gekozen (want overkomen daar geloof ik ook niet meer in)
Mijn verhaal:
Nr 2 begin dit jaar ontmoet bij de sport.
Klikte meteen enorm, maar als gewone vrienden. Ook onze nrs 1 hebben toen kennis met elkaar gemaakt. Via onze sport gingen wij met enige regelmaat met elkaar weg. Waar overigens ook vaak (zijn) kinderen bij aanwezig waren. We hadden veel lol samen en hebben veel overeenkomsten. De gespreksonderwerpen worden dan ook vanzelf anders. Wij voelden ons heel vertrouwd bij elkaar. En nog steeds was er toen totaal niets aan de hand. Wel verwonderde wij ons erover dat wij elkaar zo goed aanvoelde.
Eind mei een demonstratie-avond gehad mbt onze sport. Daarna wat gaan drinken samen. En op de een of andere manier veranderde er iets.
Ondertussen hadden we ook een weekend weg geboekt met onze sport. Daar zat nog drie weken tussen. En in die drie weken werd alles anders.
Het weekend was dus fantastisch !
En nu zit ik dus middenin een minnaarsrelatie. Wat heerlijk is, maar wat (zoals jullie weten) ook enorm verwarrend is.
Hij is getrouwd en kinderen en ik ook.
Kunnen en willen absoluut niet weg bij onze nrs 1, maar tjemig na dit weekend wordt het wel steeds moeilijker allemaal.
En ik weet het, wij zijn totaal verkeerd bezig, maar het is wel gewoon zo.
Door het meelezen van jullie berichten voel ik me niet zo alleen in het hele gebeuren en heb ik ook al wat tips van jullie kunnen gebruiken. Ik vond dat het nu wel tijd werd om mij ook bij jullie te melden. Heb ik tenminste ook een uitlaatklep voor alle leuke en minder leuke ervaringen.
maandag 18 augustus 2014 om 11:20
Tja die griepverschijnselen heb ik mezelf ook een tijd voorgeschoteld. Maar helaas.
Wellicht moet ik er even bij vermelden dat mijn sexleven met nr1 nihil is. En dat is het al jaren. Had er geen problemen mee. Tot ons weekendje weg met nr2. Wauw. Toen wist ik weer wat ik mis.
En echt tijdens de vakantie er alles aan gedaan om met nr1 leuke dingen te doen. Is ook aardig gelukt. Maar nr1 vindt het niet zo nodig meer om wat extra aandacht aan mij te besteden.
Voorbeeld: vorige week in bed geprobeerd de aandacht te krijgen (en te geven). Wordt gewoon afgewimpeld.
De aandacht die ik nu krijg van nr2 is gewoon heerlijk.
Wellicht moet ik er even bij vermelden dat mijn sexleven met nr1 nihil is. En dat is het al jaren. Had er geen problemen mee. Tot ons weekendje weg met nr2. Wauw. Toen wist ik weer wat ik mis.
En echt tijdens de vakantie er alles aan gedaan om met nr1 leuke dingen te doen. Is ook aardig gelukt. Maar nr1 vindt het niet zo nodig meer om wat extra aandacht aan mij te besteden.
Voorbeeld: vorige week in bed geprobeerd de aandacht te krijgen (en te geven). Wordt gewoon afgewimpeld.
De aandacht die ik nu krijg van nr2 is gewoon heerlijk.
