Kinderen
alle pijlers
Vrijwillige keizersnede
zondag 20 februari 2011 om 20:24
Beste allemaal,
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.
dinsdag 17 juli 2012 om 16:22
quote:Miffy schreef op 17 juli 2012 @ 16:13:
[...]
Als ik jouw berichten hier zo lees, denk ik dat iedere gynaecoloog die je wijst op de nadelen van een ks direct in de tweede categorie gerangschikt wordt, en jij gewoon gaat shoppen tot je iemand vindt die onmiddellijk zijn scalpel trekt.Wat een dom geklets dit. Zou gewoon lekker niet meer reageren en op een ander topic mensen lastig vallen. Als ik voor de eerste de beste slager zou gaan, zou ik hier toch al helemaal geen vragen over stellen.. Ik sta hier toch ook open voor iedereens verhaal en zitten toch ook mensen tussen met minder positieve ervaringen met een KS en weer hele positieve bevallingsverhalen.
[...]
Als ik jouw berichten hier zo lees, denk ik dat iedere gynaecoloog die je wijst op de nadelen van een ks direct in de tweede categorie gerangschikt wordt, en jij gewoon gaat shoppen tot je iemand vindt die onmiddellijk zijn scalpel trekt.Wat een dom geklets dit. Zou gewoon lekker niet meer reageren en op een ander topic mensen lastig vallen. Als ik voor de eerste de beste slager zou gaan, zou ik hier toch al helemaal geen vragen over stellen.. Ik sta hier toch ook open voor iedereens verhaal en zitten toch ook mensen tussen met minder positieve ervaringen met een KS en weer hele positieve bevallingsverhalen.
dinsdag 17 juli 2012 om 16:25
quote:marjon71 schreef op 17 juli 2012 @ 16:08:
volgens mij is het al geopperd maar of je echt een gynaceloog vind dit open hier voor staat
al is het alleen maar vanwege de kosten die het met zich mee brengt zal een zware zoektocht worden en hoop voor je dat je het vind
nogmaals ik snap je angst hoor die had ik ook
ik verstijfde en tijdens de perswee en deed mijn benen stijfdicht volgens zuster hoorde ik later dat met een goede perswee de baby er met benen dicht ook wel uitkomt
ik was ook blij dat de arts een keizersnee voorstelde maar hij is mij tegengevallen maar heb geen vergelijkings materiaal
ik had wel van te voren in zon bevallingsplan aangegeven dat ze niet te lang moesten wacht met beslissen om spoed ks te voorkomen (verhaal van mijn vriendin in achter hoofd)
heb je al contact gehad me ZH misschien was mijn gyneacoloog wel een voorstander van ks
het was een bekend brandwonden zh haha mag geen namen noemen
sterkte ermee zou gewoon eens wat zh bellen als ik jou was gewoon brutaal zijnhaha, dat van die benen dicht is best grappig, kan me goed voorstellen Ik denk dat ik gewoon met meerdere artsen ga praten en dan een beeld ga vormen en kies voor de persoon waar ik me het meest op mn gemak voel. Dankjewel Marjon71!
volgens mij is het al geopperd maar of je echt een gynaceloog vind dit open hier voor staat
al is het alleen maar vanwege de kosten die het met zich mee brengt zal een zware zoektocht worden en hoop voor je dat je het vind
nogmaals ik snap je angst hoor die had ik ook
ik verstijfde en tijdens de perswee en deed mijn benen stijfdicht volgens zuster hoorde ik later dat met een goede perswee de baby er met benen dicht ook wel uitkomt
ik was ook blij dat de arts een keizersnee voorstelde maar hij is mij tegengevallen maar heb geen vergelijkings materiaal
ik had wel van te voren in zon bevallingsplan aangegeven dat ze niet te lang moesten wacht met beslissen om spoed ks te voorkomen (verhaal van mijn vriendin in achter hoofd)
heb je al contact gehad me ZH misschien was mijn gyneacoloog wel een voorstander van ks
het was een bekend brandwonden zh haha mag geen namen noemen
sterkte ermee zou gewoon eens wat zh bellen als ik jou was gewoon brutaal zijnhaha, dat van die benen dicht is best grappig, kan me goed voorstellen Ik denk dat ik gewoon met meerdere artsen ga praten en dan een beeld ga vormen en kies voor de persoon waar ik me het meest op mn gemak voel. Dankjewel Marjon71!
dinsdag 17 juli 2012 om 16:26
Ik begrijp deze dames erg goed, die een keizersnede prefereren.
Het valt mij erg op hoe fel er gereageerd wordt door vele vrouwen die vaginaal zijn bevallen. Typisch.
Hier een ervaring met een keizersnede. Kindje lag in stuit, ik kon de keuze maken tussen laten draaien, een stuitbevalling of een keizersnede. Ik was er erg snel over uit. Het laten draaien gaven ze erg weinig kans, ik had veel harde buiken en zeer weinig vruchtwater. Ik ging het dus al niet eens proberen. De stuitbevalling gaf veel risico;s voor het kindje, zoals zuurstofgebrek (ze lag in een onvolkomen stuit). Ik zei meteen: keizersnede, en de artsen gaven mij groot gelijk. Bovendien zag ik inderdaad ook veel voordelen om niet vaginaal te bevallen, zoals eerder genoemd uitscheuren, uitrekken, incontinentie, etc. Ik weet ook waar ik het over heb want ik ken 3 dames die chronische problemen hebben gehouden. De complicaties na een kz zijn weliswaar ernstiger maar komen veel minder snel voor.
De kz werd gepland in week 39, echter braken mijn vliezen bij 35 weken. Paniek!
Het werd toen een spoedkz en ondanks een aantal puntjes heb ik er vrede mee.
Eerder zei iemand hier: je kan het zo erg/dramatisch maken als je wil qua emoties wbt de keizersnede. Hier ben ik het volledig mee eens: Nee, het is niet leuk dat je kindje snel wordt meegenomen en jij achterblijft, nee het is niet leuk dat je man al veel meer aan het hechten is dan jij, nee het is niet leuk dat je man de eerste 1 a 2 weken de meeste zorg op zich neemt en jij je een grote kluns voelt met je pijn en je onhandigheid (want je hebt immers nog nooit een badje gegeven/luier verschoond, etc).
En nee het was niet leuk dat ze me vergeten waren op te halen van de ic na de bevalling, zodat ik mijn kindje pas weer 4 uur na de geboorte kon zien.
Maja, daar kun je over blijven piekeren en jammeren maar het is nu eenmaal zo gegaan. Ik ben een heel nuchter persoon, en het viel mij wel op dat ik dat gevoel van ongenoegen een beetje had wbt bovenstaande punten. Had ik niet verwacht van mezelf, hormonen waren sterker dan gedacht. Dus je moet dit in je achterhoofd houden.
Het herstel is pittig (ben nu ruim 8 weken verder) maar zonder complicaties verlopen tot nu toe. Het litteken krijg je, pijn krijg je ook, en je kan er jarne later nog last van hebben.
Als ik een 2e kindje mag krijgen, laat ik dit weer via een kz doen (dit mag als je al eerder een kz heb gehad, omdat je bij een natuurlijke bevalling meer kans hebt op het scheuren van je baarmoeder door het litteken).
Ik zeg doe waar jij je het beste bij voelt.
Het valt mij erg op hoe fel er gereageerd wordt door vele vrouwen die vaginaal zijn bevallen. Typisch.
Hier een ervaring met een keizersnede. Kindje lag in stuit, ik kon de keuze maken tussen laten draaien, een stuitbevalling of een keizersnede. Ik was er erg snel over uit. Het laten draaien gaven ze erg weinig kans, ik had veel harde buiken en zeer weinig vruchtwater. Ik ging het dus al niet eens proberen. De stuitbevalling gaf veel risico;s voor het kindje, zoals zuurstofgebrek (ze lag in een onvolkomen stuit). Ik zei meteen: keizersnede, en de artsen gaven mij groot gelijk. Bovendien zag ik inderdaad ook veel voordelen om niet vaginaal te bevallen, zoals eerder genoemd uitscheuren, uitrekken, incontinentie, etc. Ik weet ook waar ik het over heb want ik ken 3 dames die chronische problemen hebben gehouden. De complicaties na een kz zijn weliswaar ernstiger maar komen veel minder snel voor.
De kz werd gepland in week 39, echter braken mijn vliezen bij 35 weken. Paniek!
Het werd toen een spoedkz en ondanks een aantal puntjes heb ik er vrede mee.
Eerder zei iemand hier: je kan het zo erg/dramatisch maken als je wil qua emoties wbt de keizersnede. Hier ben ik het volledig mee eens: Nee, het is niet leuk dat je kindje snel wordt meegenomen en jij achterblijft, nee het is niet leuk dat je man al veel meer aan het hechten is dan jij, nee het is niet leuk dat je man de eerste 1 a 2 weken de meeste zorg op zich neemt en jij je een grote kluns voelt met je pijn en je onhandigheid (want je hebt immers nog nooit een badje gegeven/luier verschoond, etc).
En nee het was niet leuk dat ze me vergeten waren op te halen van de ic na de bevalling, zodat ik mijn kindje pas weer 4 uur na de geboorte kon zien.
Maja, daar kun je over blijven piekeren en jammeren maar het is nu eenmaal zo gegaan. Ik ben een heel nuchter persoon, en het viel mij wel op dat ik dat gevoel van ongenoegen een beetje had wbt bovenstaande punten. Had ik niet verwacht van mezelf, hormonen waren sterker dan gedacht. Dus je moet dit in je achterhoofd houden.
Het herstel is pittig (ben nu ruim 8 weken verder) maar zonder complicaties verlopen tot nu toe. Het litteken krijg je, pijn krijg je ook, en je kan er jarne later nog last van hebben.
Als ik een 2e kindje mag krijgen, laat ik dit weer via een kz doen (dit mag als je al eerder een kz heb gehad, omdat je bij een natuurlijke bevalling meer kans hebt op het scheuren van je baarmoeder door het litteken).
Ik zeg doe waar jij je het beste bij voelt.
dinsdag 17 juli 2012 om 16:27
http://vorige.nrc.nl/wete ... _drie_tot_vijf_keer_hoger
dinsdag 17 juli 2012 om 16:51
Ik heb ook niet echt de indruk dat je op zoek bent naar een objectief advies. Je zet artsen wel erg snel weg als vaginalebevallingsmaffia. En verder baseer je je alleen op indianenverhalen van je omgeving. Verhalen over complicaties bij keizersnedes wuif je weg. Toch zijn die er zeker. Nederlandse artsen zijn terughoudend met keizersnedes, en dat zijn ze niet omdat ze vaginaal bevallen zo belangrijk vinden, of omdat ze totaalrupturen als normale kwaaltjes wegvuiven, maar omdat een keizersnede een grote, risicovolle operatie is. De risico's van een vaginale bevalling zijn simpelweg kleiner.
Enfin, mijn ervaringen. Ik heb twee kinderen, beide per keizersnede ter wereld gekomen. Beide niet gepland, en zonder complicaties verlopen. De eerste bevalling was een uitputtingslag. Toen ik na 36 uur eindelijk volledige ontsluiting had, bleek bij het persen dat het helemaal niet paste. Keizersnede dus. Op dat moment was ik daar alleen maar blij mee. Toen twee jaar later de volgende bevalling in zicht kwam, moest ik nadenken over een geplande keizersnede. Ik kreeg de keus. In eerste instantie wilde ik een geplande is. Ik was als de dood voor een vaginale bevalling. Niet voor mijzelf trouwens, ik ben groot en sterk en reparabel, maar ik was bang voor mijn kind. Dat het klem kwam te zitten en het zondagavond was en het operatieteam te laat zou zijn. Toen de gyn vertelde dat een vaginale bevalling ook een optie was, wuifde ik dat dan ik onmiddellijk weg. Maar, op haar verzoek, zou ik erover nadenken. Ik heb veel onderzoeken gelezen over de risico's, maar uiteindelijk zeggen de statistieken niets over mij, en de ervaringen van anderen ook niet. Ook tot mijn eigen verbazing heb ik besloten om het toch vaginaal te proberen. Mijn belangrijkste argumenten daarvoor waren:
-Angst is een slechte raadgever. Ik moet niet voor een keizersne kiezen omdat ik bang ben.
-Het is wenselijk om een onnodige operatie te voorkomen. Ook omdat ik misschien nog wel een kind wil, en de risico's lopen alleen maar op bij herhaalde keizersnedes.
De gyn had er vertrouwen in, en als zij dat had, dan durf ik dat aan. Wel is afgesproken snel in te grijpen als het niet gaat zoals het hoort. En aldus geschiedde. De weeen begonnen, binnen no time had ik volledigenontsluiting en ook deze kreeg ik er niet uit. Dus meteen door naar de operatietafel.
Het is zoals gezegd allemaal goed gegaan, maar de gyn wist mij wel te vertellen dat ik fikse verklevingen had van de eerste keizersnede. Ze heeft er daardoor langer over gedaan om open te snijden, en ze zei dat het maar goed was dat er geen foetale nood was. Dan is die tijd er niet.
Ik raad je aan om inderdaad met een arts een afspraak te maken en een en ander te bespreken. Maar ga daar dan ook echt met een open geest heen, en niet met de aanname dat je toch een keizersnee wil. Dat je vriendinnen allemaal complicaties hadden zegt namelijk niets over jou. Je loopt echt meer risico met een keizersnede, zeker als je meer kinderen wil. En wat iemand anders ook al zei, bijna niemand komt zonder gevolgen uit een zwangerschap. Ik heb een litteken, en verklevingen, aambeien en constipatie. Het heeft mijn leven bepaald niet ondraaglijk gemaakt. Ikzelf beschouw het niet eens als gevolgen. Misschien zouden jiuw vriendinnen dat wel doe. En voor wat het waard is, de enige totaalruptuur die ik ken heeft nergens meer last van.
Enfin, mijn ervaringen. Ik heb twee kinderen, beide per keizersnede ter wereld gekomen. Beide niet gepland, en zonder complicaties verlopen. De eerste bevalling was een uitputtingslag. Toen ik na 36 uur eindelijk volledige ontsluiting had, bleek bij het persen dat het helemaal niet paste. Keizersnede dus. Op dat moment was ik daar alleen maar blij mee. Toen twee jaar later de volgende bevalling in zicht kwam, moest ik nadenken over een geplande keizersnede. Ik kreeg de keus. In eerste instantie wilde ik een geplande is. Ik was als de dood voor een vaginale bevalling. Niet voor mijzelf trouwens, ik ben groot en sterk en reparabel, maar ik was bang voor mijn kind. Dat het klem kwam te zitten en het zondagavond was en het operatieteam te laat zou zijn. Toen de gyn vertelde dat een vaginale bevalling ook een optie was, wuifde ik dat dan ik onmiddellijk weg. Maar, op haar verzoek, zou ik erover nadenken. Ik heb veel onderzoeken gelezen over de risico's, maar uiteindelijk zeggen de statistieken niets over mij, en de ervaringen van anderen ook niet. Ook tot mijn eigen verbazing heb ik besloten om het toch vaginaal te proberen. Mijn belangrijkste argumenten daarvoor waren:
-Angst is een slechte raadgever. Ik moet niet voor een keizersne kiezen omdat ik bang ben.
-Het is wenselijk om een onnodige operatie te voorkomen. Ook omdat ik misschien nog wel een kind wil, en de risico's lopen alleen maar op bij herhaalde keizersnedes.
De gyn had er vertrouwen in, en als zij dat had, dan durf ik dat aan. Wel is afgesproken snel in te grijpen als het niet gaat zoals het hoort. En aldus geschiedde. De weeen begonnen, binnen no time had ik volledigenontsluiting en ook deze kreeg ik er niet uit. Dus meteen door naar de operatietafel.
Het is zoals gezegd allemaal goed gegaan, maar de gyn wist mij wel te vertellen dat ik fikse verklevingen had van de eerste keizersnede. Ze heeft er daardoor langer over gedaan om open te snijden, en ze zei dat het maar goed was dat er geen foetale nood was. Dan is die tijd er niet.
Ik raad je aan om inderdaad met een arts een afspraak te maken en een en ander te bespreken. Maar ga daar dan ook echt met een open geest heen, en niet met de aanname dat je toch een keizersnee wil. Dat je vriendinnen allemaal complicaties hadden zegt namelijk niets over jou. Je loopt echt meer risico met een keizersnede, zeker als je meer kinderen wil. En wat iemand anders ook al zei, bijna niemand komt zonder gevolgen uit een zwangerschap. Ik heb een litteken, en verklevingen, aambeien en constipatie. Het heeft mijn leven bepaald niet ondraaglijk gemaakt. Ikzelf beschouw het niet eens als gevolgen. Misschien zouden jiuw vriendinnen dat wel doe. En voor wat het waard is, de enige totaalruptuur die ik ken heeft nergens meer last van.
dinsdag 17 juli 2012 om 17:02
quote:Wat een dom geklets dit. Zou gewoon lekker niet meer reageren en op een ander topic mensen lastig vallen. Als ik voor de eerste de beste slager zou gaan, zou ik hier toch al helemaal geen vragen over stellen.. Ik sta hier toch ook open voor iedereens verhaal en zitten toch ook mensen tussen met minder positieve ervaringen met een KS en weer hele positieve bevallingsverhalen.En ondertussen maar vragen naar namen van artsen die zonder meer een ks doen. Komt een beetje kosmetisch over, dat "open staan" van jou.
dinsdag 17 juli 2012 om 17:14
quote:olli schreef op 20 februari 2011 @ 20:24:
Beste allemaal,
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.Onder welke steen leef jij (ja, ik weet het; oud topic maar ik vond het nu pas toen ik die gristen mama loepte). Een ks is geen feestje en je krijgt er al helemaal geen op verzoek. Ik heb er zelf twee gehad en het is heus geen pretje. Erg is het ook niet, maar als het niet hoeft, dan moet je het ook niet willen. Als je bang bent om er op de normale manier een kind uit te persen moet je er vooral niet aan beginnen.
Beste allemaal,
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.Onder welke steen leef jij (ja, ik weet het; oud topic maar ik vond het nu pas toen ik die gristen mama loepte). Een ks is geen feestje en je krijgt er al helemaal geen op verzoek. Ik heb er zelf twee gehad en het is heus geen pretje. Erg is het ook niet, maar als het niet hoeft, dan moet je het ook niet willen. Als je bang bent om er op de normale manier een kind uit te persen moet je er vooral niet aan beginnen.
dinsdag 17 juli 2012 om 17:15
quote:Booyahh schreef op 17 juli 2012 @ 16:54:
tut tut, ik moet op een volwassen manier meedoen met de discussie?! Zelf wil je alleen maar horen dat vaginaal bevallen kut is (pun intended) je beweegredenen voor een ks zijn slecht onderbouwd en oppervlakkig en je denkt totaal niet logisch na over de praktische aspecten. Stel je vindt je arts die je wil helpen in, zeg, Leeuwarden en jij woont in Tilburg. Wat als je vliezen met 37 weken breken en je weeen komen regelmatig? Met de traumaheli naar Leeuwarden? Of daar gewoon je hele verlof tijdelijk gaan wonen?
Newsflash;zwangerschap en geboorte zijn nog altijd natuurlijke processen en laten zich niet altijd plannen of vormgeven. En laat je niet leiden door ervaringen van anderen, zij hebben jouw lijf en bevalling niet. Erg cliche maar iedereen bevalt anders
JIJ maakt hier vele aannames en bent negatief, ik niet.Je vind geen arts die dat wil doen als daar geen medische noodzaak voor is, echt niet. Ja, de koningin, die wel. Maar dat is dan ook de koningin. Pffff.
tut tut, ik moet op een volwassen manier meedoen met de discussie?! Zelf wil je alleen maar horen dat vaginaal bevallen kut is (pun intended) je beweegredenen voor een ks zijn slecht onderbouwd en oppervlakkig en je denkt totaal niet logisch na over de praktische aspecten. Stel je vindt je arts die je wil helpen in, zeg, Leeuwarden en jij woont in Tilburg. Wat als je vliezen met 37 weken breken en je weeen komen regelmatig? Met de traumaheli naar Leeuwarden? Of daar gewoon je hele verlof tijdelijk gaan wonen?
Newsflash;zwangerschap en geboorte zijn nog altijd natuurlijke processen en laten zich niet altijd plannen of vormgeven. En laat je niet leiden door ervaringen van anderen, zij hebben jouw lijf en bevalling niet. Erg cliche maar iedereen bevalt anders
JIJ maakt hier vele aannames en bent negatief, ik niet.Je vind geen arts die dat wil doen als daar geen medische noodzaak voor is, echt niet. Ja, de koningin, die wel. Maar dat is dan ook de koningin. Pffff.
dinsdag 17 juli 2012 om 17:39
Wat een primitieve discussie is dit zeg ! Veel landen kan je gewoon kiezen hoe je wil bevallen , wat een grote onzin, dat een keizersnede risicos met zich mee brengt dat weet we al maar dat is elke operatie ! En een normale bevalling ook , gaan niet voor niks zo veel babys dood bij de geborten in Nederland . Nederland loopt gewoon achter en is wel heel erg primitief bezig en dat is een feit ! Maar je kunt wel degelijk een keizersnede krijgen als je dat zou willen , en niet elke gyn kijk daar tegen op ,en is zeker begrijpelijk dat ze een natuurlijke bevalling aanmoedigen , maar tegewoordig hoeft een vrouw niet meer pijn te lijden , bij mij als het makelijker en pijnloos kan , waarom dan niet ?!
dinsdag 17 juli 2012 om 17:55
Lislislislis zo simpel zijn de cijfers niet. Het is echt heel lastig vergelijken tussen landen met verschillend beleid. Een voorbeeldje: in Nederland wordt er eerder gestopt met behandelen als duidelijk is dat een kind niet zal overleven. Geen nodeloos lijden rekken is in Nederland meer het devies dan daarbuiten. Een baby zonder overlevingskansen gaat daarom in Nederland sneller dood. Als een kind binnen 4 weken na de bevalling sterft, heet dat neonatale sterfte. Rek je het leven van het kind tot daarna en sterft het na bijvoorbeeld 6 weken, of krijg je een kasplantje, dan heb je als land dus een lager percentage neonatale sterfte zonder dat je nu medisch echt wezenlijk beter bezig bent. Er is dan alleen sprake van andere keuzes.
dinsdag 17 juli 2012 om 19:42
Ik heb al eens eerder in dit topic gereageerd, maar blijkbaar blijft het een actueel onderwerp.
Mijn mening: ik zou nooit vrijwillig voor een keizersnede kiezen als er geen medische reden voor is. Waarom, in hemelsnaam, zou je een grote buikoperatie ondergaan, als het niet hoeft? Ik ben zelf vaginaal bevallen van mijn eerste kind en nee, het was heus geen pretje. Ik moest ingeleid worden, de bevalling duurde erg lang en was pijnlijk. Maar ik heb er niks aan overgehouden. Ik had twee kleine hechtinkjes waar ik niks van gevoeld heb. De eerste dagen wat aambeien, maar die gingen snel weer weg. Ik ben niet incontinent en ik heb geen pijn bij het vrijen. Een paar uur na de bevalling stond ik alweer op mijn benen.
De complicaties die kunnen optreden bij een keizersnede zijn niet gering. Je litteken kan scheuren bij een volgende zwangerschap, er kunnen verklevingen optreden, er is risico op infectie (mijn schoonzusje is op die manier haar benen en haar baarmoeder kwijt geraakt). Natuurlijk, die complicaties zijn zeldzaam. Maar je moet dus niet denken dat wat je overhoudt aan een keizersnede per definitie minder vervelend is dan wat je overhoudt aan een vaginale bevalling.
Ik ben nu 36 weken zwanger van de tweede en ik hoop dat ik ook dit keer weer een vaginale bevalling kan hebben. Als het toch een keizersnede moet worden, om wat voor reden dan ook, is dat geen ramp, maar ik zou er nooit bij voorbaat voor kiezen.
Mijn mening: ik zou nooit vrijwillig voor een keizersnede kiezen als er geen medische reden voor is. Waarom, in hemelsnaam, zou je een grote buikoperatie ondergaan, als het niet hoeft? Ik ben zelf vaginaal bevallen van mijn eerste kind en nee, het was heus geen pretje. Ik moest ingeleid worden, de bevalling duurde erg lang en was pijnlijk. Maar ik heb er niks aan overgehouden. Ik had twee kleine hechtinkjes waar ik niks van gevoeld heb. De eerste dagen wat aambeien, maar die gingen snel weer weg. Ik ben niet incontinent en ik heb geen pijn bij het vrijen. Een paar uur na de bevalling stond ik alweer op mijn benen.
De complicaties die kunnen optreden bij een keizersnede zijn niet gering. Je litteken kan scheuren bij een volgende zwangerschap, er kunnen verklevingen optreden, er is risico op infectie (mijn schoonzusje is op die manier haar benen en haar baarmoeder kwijt geraakt). Natuurlijk, die complicaties zijn zeldzaam. Maar je moet dus niet denken dat wat je overhoudt aan een keizersnede per definitie minder vervelend is dan wat je overhoudt aan een vaginale bevalling.
Ik ben nu 36 weken zwanger van de tweede en ik hoop dat ik ook dit keer weer een vaginale bevalling kan hebben. Als het toch een keizersnede moet worden, om wat voor reden dan ook, is dat geen ramp, maar ik zou er nooit bij voorbaat voor kiezen.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
dinsdag 17 juli 2012 om 20:14
1 je krijgt alleen een keizersnede als gyn het nodig vindt. ( is een zware operatie )
2 heb nu 2 prachtige jongens en allebei met een keizersnede geboren. De eerste moest na 28 uur weeën en totaal geen vooruitgang gehaald worden via een keizersnede. Heb een half jaar na de bevalling nog last van gehad. Doordat mijn eerste bevalling een drama was mocht ik wel kiezen gewoon bevallen of een keizersnede. Omdat dat voor mij/ons nog al traumatisch was geweest heb ik dus voor de laatste gekozen. toen de gyn m'n kleine man gehaald had zei ze gelijk dat het littekenweefsel van de eerste er niet goed uit zag en dat het maar goed is dat hij niet met spoed gehaald moest worden, anders had het mis een probleem geworden. Dus verzin voor dat je er aan begint
2 heb nu 2 prachtige jongens en allebei met een keizersnede geboren. De eerste moest na 28 uur weeën en totaal geen vooruitgang gehaald worden via een keizersnede. Heb een half jaar na de bevalling nog last van gehad. Doordat mijn eerste bevalling een drama was mocht ik wel kiezen gewoon bevallen of een keizersnede. Omdat dat voor mij/ons nog al traumatisch was geweest heb ik dus voor de laatste gekozen. toen de gyn m'n kleine man gehaald had zei ze gelijk dat het littekenweefsel van de eerste er niet goed uit zag en dat het maar goed is dat hij niet met spoed gehaald moest worden, anders had het mis een probleem geworden. Dus verzin voor dat je er aan begint
dinsdag 2 oktober 2012 om 08:15
quote:Pelikaan schreef op 16 juli 2012 @ 16:39:
Tuurlijk, het gaat te ver om te stellen dat Afrikaanse vrouwen in de bosjes bevallen en dat wij dus ook geen medische hulp nodig hebben.
Vooral niet omdat 1 op de 30 vrouwen daar overlijdt bij dat natuurlijke proces.
http://www.amref.nl/wat-d ... tsgebieden/moedersterfte/
Tuurlijk, het gaat te ver om te stellen dat Afrikaanse vrouwen in de bosjes bevallen en dat wij dus ook geen medische hulp nodig hebben.
Vooral niet omdat 1 op de 30 vrouwen daar overlijdt bij dat natuurlijke proces.
http://www.amref.nl/wat-d ... tsgebieden/moedersterfte/
dinsdag 20 november 2012 om 17:02
Beste allemaal,
Ik wilde toch even een update geven, want wie weet zit iemand later met helzelfde en is ze ermee geholpen.
Ik heb mijn verhaal (redelijk zenuwachtig gezien de felle reacties op dit forum) aan zowel mijn verloskundige als aan mijn gyn voorgelegd en beide ondersteunen volledig de vrije beschikking van de vrouw, met andere woorden: ze vinden dat een vrouw zelf de keuze moet hebben (binnen veilige randvoorwaarden en goed geinformeerd uiteraard) hoe zij wenst te bevallen (of dat nou thuis in bed is zonder verdoving, in het ziekenhuis met ruggeprik via de vagina of via een ks).
Uiteraard en heel logisch hebben we er heel open over gesproken en moest ik uitleggen waarom ik daar de voorkeur aan gaf en is mij uitgelegd wat de voor- en nadelen zijn van een ks en van natuurlijk bevallen. Maar beiden benadrukten dat een geplande ks minstens zo veilig is als een natuurlijke bevalling en dat de verschillende manieren van bevallen zo hun eigen, andere risico's met zich meebrengen en dat het aan de vrouw is om een weloverwogen besluit te nemen. De meest risicovolle wijze van bevallen is overigens de natuurlijke bevalling die eindigt in een ks en in NL laten ze het daar te vaak op uitdraaien, omdat vrouwen vaak het advies krijgen (tegen hun eigen gevoel in vaak) om het eerst te proberen op de natuurlijke manier "en dan kan er altijd nog een ks worden gedaan indien de bevalling niet lukt". Maar dat is dus een teken aan de wand dat je slecht geadviseerd wordt!
Anyways, ik heb dus gelukkig helemaal geen gyn hoeven zoeken, want mijn eigen gyn stond al gelijk open voor mijn verhaal en had ook wel in de gaten dat ik hier al heel goed over had nagedacht en mezelf goed had geinformeerd
Hoe dan ook, mocht iemand meer willen weten, dan kun je mij emailen op acht2twaalf@gmail.com
Ik wilde toch even een update geven, want wie weet zit iemand later met helzelfde en is ze ermee geholpen.
Ik heb mijn verhaal (redelijk zenuwachtig gezien de felle reacties op dit forum) aan zowel mijn verloskundige als aan mijn gyn voorgelegd en beide ondersteunen volledig de vrije beschikking van de vrouw, met andere woorden: ze vinden dat een vrouw zelf de keuze moet hebben (binnen veilige randvoorwaarden en goed geinformeerd uiteraard) hoe zij wenst te bevallen (of dat nou thuis in bed is zonder verdoving, in het ziekenhuis met ruggeprik via de vagina of via een ks).
Uiteraard en heel logisch hebben we er heel open over gesproken en moest ik uitleggen waarom ik daar de voorkeur aan gaf en is mij uitgelegd wat de voor- en nadelen zijn van een ks en van natuurlijk bevallen. Maar beiden benadrukten dat een geplande ks minstens zo veilig is als een natuurlijke bevalling en dat de verschillende manieren van bevallen zo hun eigen, andere risico's met zich meebrengen en dat het aan de vrouw is om een weloverwogen besluit te nemen. De meest risicovolle wijze van bevallen is overigens de natuurlijke bevalling die eindigt in een ks en in NL laten ze het daar te vaak op uitdraaien, omdat vrouwen vaak het advies krijgen (tegen hun eigen gevoel in vaak) om het eerst te proberen op de natuurlijke manier "en dan kan er altijd nog een ks worden gedaan indien de bevalling niet lukt". Maar dat is dus een teken aan de wand dat je slecht geadviseerd wordt!
Anyways, ik heb dus gelukkig helemaal geen gyn hoeven zoeken, want mijn eigen gyn stond al gelijk open voor mijn verhaal en had ook wel in de gaten dat ik hier al heel goed over had nagedacht en mezelf goed had geinformeerd
Hoe dan ook, mocht iemand meer willen weten, dan kun je mij emailen op acht2twaalf@gmail.com
maandag 15 april 2013 om 11:04
quote:acht2twaalf schreef op 20 november 2012 @ 17:02:
Beste allemaal,
Ik wilde toch even een update geven, want wie weet zit iemand later met helzelfde en is ze ermee geholpen.
Ik heb mijn verhaal (redelijk zenuwachtig gezien de felle reacties op dit forum) aan zowel mijn verloskundige als aan mijn gyn voorgelegd en beide ondersteunen volledig de vrije beschikking van de vrouw, met andere woorden: ze vinden dat een vrouw zelf de keuze moet hebben (binnen veilige randvoorwaarden en goed geinformeerd uiteraard) hoe zij wenst te bevallen (of dat nou thuis in bed is zonder verdoving, in het ziekenhuis met ruggeprik via de vagina of via een ks).
Uiteraard en heel logisch hebben we er heel open over gesproken en moest ik uitleggen waarom ik daar de voorkeur aan gaf en is mij uitgelegd wat de voor- en nadelen zijn van een ks en van natuurlijk bevallen. Maar beiden benadrukten dat een geplande ks minstens zo veilig is als een natuurlijke bevalling en dat de verschillende manieren van bevallen zo hun eigen, andere risico's met zich meebrengen en dat het aan de vrouw is om een weloverwogen besluit te nemen. De meest risicovolle wijze van bevallen is overigens de natuurlijke bevalling die eindigt in een ks en in NL laten ze het daar te vaak op uitdraaien, omdat vrouwen vaak het advies krijgen (tegen hun eigen gevoel in vaak) om het eerst te proberen op de natuurlijke manier "en dan kan er altijd nog een ks worden gedaan indien de bevalling niet lukt". Maar dat is dus een teken aan de wand dat je slecht geadviseerd wordt!
Anyways, ik heb dus gelukkig helemaal geen gyn hoeven zoeken, want mijn eigen gyn stond al gelijk open voor mijn verhaal en had ook wel in de gaten dat ik hier al heel goed over had nagedacht en mezelf goed had geinformeerd
Hoe dan ook, mocht iemand meer willen weten, dan kun je mij emailen op acht2twaalf@gmail.com
Hoi acht2twaalf,
ik weet niet of je nog wel eens actief bent op dit forum, of via je maildres? Ik heb je een pm gestuurd en hoop dat je zou willen reageren.
Groetjes
Beste allemaal,
Ik wilde toch even een update geven, want wie weet zit iemand later met helzelfde en is ze ermee geholpen.
Ik heb mijn verhaal (redelijk zenuwachtig gezien de felle reacties op dit forum) aan zowel mijn verloskundige als aan mijn gyn voorgelegd en beide ondersteunen volledig de vrije beschikking van de vrouw, met andere woorden: ze vinden dat een vrouw zelf de keuze moet hebben (binnen veilige randvoorwaarden en goed geinformeerd uiteraard) hoe zij wenst te bevallen (of dat nou thuis in bed is zonder verdoving, in het ziekenhuis met ruggeprik via de vagina of via een ks).
Uiteraard en heel logisch hebben we er heel open over gesproken en moest ik uitleggen waarom ik daar de voorkeur aan gaf en is mij uitgelegd wat de voor- en nadelen zijn van een ks en van natuurlijk bevallen. Maar beiden benadrukten dat een geplande ks minstens zo veilig is als een natuurlijke bevalling en dat de verschillende manieren van bevallen zo hun eigen, andere risico's met zich meebrengen en dat het aan de vrouw is om een weloverwogen besluit te nemen. De meest risicovolle wijze van bevallen is overigens de natuurlijke bevalling die eindigt in een ks en in NL laten ze het daar te vaak op uitdraaien, omdat vrouwen vaak het advies krijgen (tegen hun eigen gevoel in vaak) om het eerst te proberen op de natuurlijke manier "en dan kan er altijd nog een ks worden gedaan indien de bevalling niet lukt". Maar dat is dus een teken aan de wand dat je slecht geadviseerd wordt!
Anyways, ik heb dus gelukkig helemaal geen gyn hoeven zoeken, want mijn eigen gyn stond al gelijk open voor mijn verhaal en had ook wel in de gaten dat ik hier al heel goed over had nagedacht en mezelf goed had geinformeerd
Hoe dan ook, mocht iemand meer willen weten, dan kun je mij emailen op acht2twaalf@gmail.com
Hoi acht2twaalf,
ik weet niet of je nog wel eens actief bent op dit forum, of via je maildres? Ik heb je een pm gestuurd en hoop dat je zou willen reageren.
Groetjes
maandag 15 september 2014 om 18:12
Halo, is deze onderwerp nog actief? Hopelijk kan iemand nog reageren. Sorry mijn nederlands is niet perfect. Ik ben expat, paar jaren al woon ik in Nederland en ik ben nu zwanger. Ik weet nog niet wat ik kan verwachten over de bevalling hier. Een collega van mij had heftig ervaring dat ze moest uuren lang, meer dan 30uur pijn te leiden tot ze echt uitgeput was en daarna werd alles emergency (na mislukte vacuumpoging uitendelijk was het spoedkaizersnede). Ze vond het echt niet prettig hoe de gyne haar behandelt dat ze mag geen kaizersnee, terwijl haar intuitie zei dat het moest echt gebeuren met kaizersnee. Dit maakt mij zorgen dat de medische team in Nederland toch zoiets doen met mijn bevalling. Tot nu toe loopt alles goed met mij en ik wil toch graag geplande kaizersnee in plaats van spoedks. Tuurlijk ben ik bang voor pijn maar dat is helemaal niet de echte reden. Ik heb altijd lage bloeddruk en oogproblemen, die kan ook leiden tot flauwvallen of netvlieslos als mijn bevalling niet goed loopt en ik mag niet hard persen. Nu wil ik weten of er zijn wel gyne hier in NL die openbaar en supportief zijn over bespreking en begeleiding van dit soort geplande kaizersnede. Ik hoop dat iemand hier me verder informatie kan geven...
maandag 15 september 2014 om 18:15
Applepie, als jij vanwege medische redenen (je ogen) niet mag persen kan dat een reden zijn voor een geplande keizersnee. Een medische reden dus.
Als die medische reden er niet is zal geen enkele gyn voor een geplande keizersnee kiezen, omdat daarbij nu eenmaal de risico's voor moeder en kind groter zijn dan bij een vaginale bevalling.
Als die medische reden er niet is zal geen enkele gyn voor een geplande keizersnee kiezen, omdat daarbij nu eenmaal de risico's voor moeder en kind groter zijn dan bij een vaginale bevalling.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
