
Rust zacht "Konijntje"
zaterdag 19 juli 2008 om 01:49
Lieve mensen, op dinsdag 2 juli j.l. is ons dochtertje van ruim 6 maanden plotseling overleden. Ze ademde heel vreemd en at heel slecht verder geen koorts of iets anders we zijn twee keer naar de huisarts geweest die dag en toen wij haar 's avonds in bad deden viel ze weg waarna we direct naar de 1e hulp gereden....5 uur later is ze overleden (nadat ze 10 á 15 keer is gereanimeerd). We hebben toestemming gegeven aan het ziekenhuis om de doodsoorzaak te achterhalen. Dit kan maanden gaan duren dus we wachten af....We zijn kapot van verdriet en ik weet niet wat ik moet doen.....ik kijk naar haar foto's, ruik aan haar vuile kleertjes (in de wasmand)die ik nog steeds niet heb gewassen en staar 's morgens naar haar lege bedje. Het is allemaal zo snel gegaan en nu zijn we twee weken verder en het huis is zo leeg.....Ik denk niet dat ik dit trek.....ik mis haar zo erg ik kan het gewoon niet beschrijven aan jullie wat ik nu allemaal voel.Sorryyyyyyyyyy......................
zaterdag 19 juli 2008 om 10:22
Jij bent wel de laatste die sorry hoeft te zeggen!
Pak een schrift en schrijf al je emoties van je af, wie weet helpt dat met het verwerken ervan. Of blijf hier van je af schrijven. Kom je er echt niet zelf uit, ga dan naar de huisarts, daar hoef je je echt niet voor te schamen!
Maar onthou: je bent en blijft de mama van een ontzettend lief, mooi meisje en dat zal ook altijd zo blijven!!
Dikke knuffel!
Pak een schrift en schrijf al je emoties van je af, wie weet helpt dat met het verwerken ervan. Of blijf hier van je af schrijven. Kom je er echt niet zelf uit, ga dan naar de huisarts, daar hoef je je echt niet voor te schamen!
Maar onthou: je bent en blijft de mama van een ontzettend lief, mooi meisje en dat zal ook altijd zo blijven!!
Dikke knuffel!
zaterdag 19 juli 2008 om 10:27
Die vijf uur, waarin het kindje gereanimeerd werd, wat moet dat met jullie gedaan hebben.....ik ben er nog steeds helemaal stil van. Ik heb in het verleden gewerkt op een afdeling die families begeleiden in/bij een dergelijk onderzoek. Wel een 'administratieve' functie, niet in de zin van psycholoog ofzo. Maar het is zó aangrijpend. Potverdorie.

zaterdag 19 juli 2008 om 11:02
Kippenvel en tranen in de ogen, dit is de ergste nachtmerrie die je als ouders mee kan maken.
Hier zijn verder geen woorden voor, dit is niet te verwerken en zal je nooit vergeten, je zal ermee moeten leren leven met je verdriet en pijn. Je zal ernaast gaan functioneren, maar vergeten en verwerken zal je dit nooit.
Lieve javaantje en man, heel veel sterkte met het geven van een plaatsje aan dit grote verlies. Koester alle mooie momenten die je gehad hebt met je dochter en met elkaar. Heel veel sterkte en een dikke knuffel.....
Hier zijn verder geen woorden voor, dit is niet te verwerken en zal je nooit vergeten, je zal ermee moeten leren leven met je verdriet en pijn. Je zal ernaast gaan functioneren, maar vergeten en verwerken zal je dit nooit.
Lieve javaantje en man, heel veel sterkte met het geven van een plaatsje aan dit grote verlies. Koester alle mooie momenten die je gehad hebt met je dochter en met elkaar. Heel veel sterkte en een dikke knuffel.....
zaterdag 19 juli 2008 om 11:03