
Onvruchtbaarheid door groeiremmers (ethinyl estradiol)

donderdag 13 december 2012 om 09:29
Goedemorgen.
ik schrok me gisteren het apezuur toen ik op TV hoorde dat groeiremmers onvruchtbaarheid kunnen veroorzaken. Ik ben van mijn 11e tot mijn 13e behandeld met (100 microgram) groeiremmers. Mijn lengte voorspelling lag op 195-200cm. Ik ben blijven steken op 1.75m.
Vanochtend heb ik naar het ziekenhuis gebeld waar ik ben behandeld. Zij verwezen me door naar deze website: Het onderzoek . Mijns inziens nogal genant, want ik betwijfel of ik veel van de werkelijke betekenis had begrepen als ik geen geneeskunde studeerde.
Zijn er hier meer vrouwen die behandeld zijn met groeiremmers? Zo ja, hebben jullie iets gemerkt van de vruchtbaarheidsproblemen? Ik merk dat ik er zelf echt heel erg van geschrokken ben. Ik heb 3 wensen in dit leven. Arts worden, een fijne partner hebben en moeder worden. Ik ben altijd een beetje bang geweest dat kinderen krijgen later misschien niet makkelijk zal gaan, maar nu heb ik ook nog een echte reden om dat te denken en ik merk dat ik het niet van me af kan schudden.
Het duurt nog een jaar of 6 a 7 (ben 23) voor dat ik er uberhaupt voor zou kunnen gaan, maar ik ben nu al zó bang dat het niet zal lukken.
Anyhoe, zijn er hier meer dames die deze behandeling gehad hebben? Met vragen zitten? Bang zijn (of juist niet)?
ik schrok me gisteren het apezuur toen ik op TV hoorde dat groeiremmers onvruchtbaarheid kunnen veroorzaken. Ik ben van mijn 11e tot mijn 13e behandeld met (100 microgram) groeiremmers. Mijn lengte voorspelling lag op 195-200cm. Ik ben blijven steken op 1.75m.
Vanochtend heb ik naar het ziekenhuis gebeld waar ik ben behandeld. Zij verwezen me door naar deze website: Het onderzoek . Mijns inziens nogal genant, want ik betwijfel of ik veel van de werkelijke betekenis had begrepen als ik geen geneeskunde studeerde.
Zijn er hier meer vrouwen die behandeld zijn met groeiremmers? Zo ja, hebben jullie iets gemerkt van de vruchtbaarheidsproblemen? Ik merk dat ik er zelf echt heel erg van geschrokken ben. Ik heb 3 wensen in dit leven. Arts worden, een fijne partner hebben en moeder worden. Ik ben altijd een beetje bang geweest dat kinderen krijgen later misschien niet makkelijk zal gaan, maar nu heb ik ook nog een echte reden om dat te denken en ik merk dat ik het niet van me af kan schudden.
Het duurt nog een jaar of 6 a 7 (ben 23) voor dat ik er uberhaupt voor zou kunnen gaan, maar ik ben nu al zó bang dat het niet zal lukken.
Anyhoe, zijn er hier meer dames die deze behandeling gehad hebben? Met vragen zitten? Bang zijn (of juist niet)?

maandag 14 oktober 2013 om 22:35
donderdag 17 oktober 2013 om 15:57
Hallo, bij deze meld ik me ook weer. Ik heb te horen gekregen, al heb ik anderhalf jaar de hoogste dosis geslikt (300 mcg) en ben ik nu 30, om eerst een jaar te proberen voordat ik me verder liet onderzoeken. Voor hetzelfde geld lukt het immers wel, was de strekking.
Ik ben nu 9 maanden geleden gestopt met de pil, vooralsnog zonder resultaat...
Ik ben nu 9 maanden geleden gestopt met de pil, vooralsnog zonder resultaat...
zaterdag 26 oktober 2013 om 21:13
Goede, uitgebreide informatie over het onderzoek naar en de gevolgen van groeiremmers, op 10 oktober gepubliceerd.
"Eind december 2012 kwam in het nieuws dat duizenden vrouwen, die in hun jeugd groeiremmers hebben geslikt, nu ernstig verminderd vruchtbaar zijn. Veel vrouwen kampen daarnaast nog met andere problemen. Afhankelijk van de dosering en leeftijd waarop met de behandeling is gestart. Wat zijn de effecten van de medicatie en wat kun je doen om de balans zo veel mogelijk te herstellen?"
http://www.healingfoods.nl/337-groeiremmers
"Eind december 2012 kwam in het nieuws dat duizenden vrouwen, die in hun jeugd groeiremmers hebben geslikt, nu ernstig verminderd vruchtbaar zijn. Veel vrouwen kampen daarnaast nog met andere problemen. Afhankelijk van de dosering en leeftijd waarop met de behandeling is gestart. Wat zijn de effecten van de medicatie en wat kun je doen om de balans zo veel mogelijk te herstellen?"
http://www.healingfoods.nl/337-groeiremmers
maandag 17 november 2014 om 12:56
Een reactie 2 jaar later, maar zag je bericht en ben er zelf ook erg mee bezig. Het bericht in 2012 ook gehoord en ook naar de dokter gegaan en die heeft me toen geadviseerd om niet te lang te wachten (was toen 23). Gewoon verder met me leven, maar onbewust kwam toen al heel snel de wens voor kinderen of het hier mee te maken heeft weet ik niet helemaal. Maar we besloten om er voor te gaan en inmiddels 15 maanden verder en nog niet zwanger. We zitten in de ziekenhuisonderzoeken en dat is lastig, maar voor mij een rust dat ik nog zo jong ben en hier toch aan begonnen bent. Dit zei de gynaecoloog ook al vrij snel.
Denk er nog eens over na en maak voor jezelf de juiste beslissing.
Denk er nog eens over na en maak voor jezelf de juiste beslissing.

zondag 3 mei 2015 om 17:59
Hoi Ephina, ik kan me een beetje voorstellen dat je het benauwd begint te krijgen.
Zelf heb ik de groeiremmers niet gekregen, ik was wel vrij lang, maar 'men' heeft blijkbaar besloten dat het toch niet nodig was. Ik ben nu 1.82m.
Ik proef uit je posts een zeer sterke kinderwens, in combinatie met een zeer strakke levens-planning.
Mijn advies aan jou zou zijn om het allemaal een beetje losser te gaan zien. Gooi de pil nu alvast overboord, en laat het je gewoon overkomen. Ga geen eitjes tellen, wees gewoon gezond totdat het moment komt.
Blijf niet wachten tot de tijd rijp is, zodra je kind zich aandient zorg jij wel dat het goedkomt.
Wat vind je belangrijker: je kind of je studie/carriere?
Nou ja, van mij geen oplossing, alleen maar het advies je planning los te laten.
Sterkte met je toekomst!
Zelf heb ik de groeiremmers niet gekregen, ik was wel vrij lang, maar 'men' heeft blijkbaar besloten dat het toch niet nodig was. Ik ben nu 1.82m.
Ik proef uit je posts een zeer sterke kinderwens, in combinatie met een zeer strakke levens-planning.
Mijn advies aan jou zou zijn om het allemaal een beetje losser te gaan zien. Gooi de pil nu alvast overboord, en laat het je gewoon overkomen. Ga geen eitjes tellen, wees gewoon gezond totdat het moment komt.
Blijf niet wachten tot de tijd rijp is, zodra je kind zich aandient zorg jij wel dat het goedkomt.
Wat vind je belangrijker: je kind of je studie/carriere?
Nou ja, van mij geen oplossing, alleen maar het advies je planning los te laten.
Sterkte met je toekomst!
Zo erg is het nou ook weer niet

zondag 3 mei 2015 om 19:49

zondag 3 mei 2015 om 21:29
Ik lees half een beetje mee omdat ik weet dat mijn nichtje hiermee te maken heeft. Ze heeft groeiremmers gehad weet ik en is al heel lang bezig. Precies weet ik het niet, het is zo'n onderwerp waar je beter niet naar kan vragen.
Ephina, ik zou als ik jou was wel laten onderzoeken wat mogelijk is. Als je dan hoort dat je haast moet hebben, neem je die kosten misschien voor lief. Als je hoort dat het wel mee valt, krijg je wat rust in je hoofd.
Balen hoor, die onzekerheid
Ephina, ik zou als ik jou was wel laten onderzoeken wat mogelijk is. Als je dan hoort dat je haast moet hebben, neem je die kosten misschien voor lief. Als je hoort dat het wel mee valt, krijg je wat rust in je hoofd.
Balen hoor, die onzekerheid
maandag 4 mei 2015 om 12:31
Hee Ephina,
De onderzoeken doen ze niet zomaar, ik heb de groeiremmers geslikt. Inmiddels al bijna 2 jaar bezig om zwanger te worden en nu in het ziekenhuis terecht gekomen, maar ze willen er niet vanuit gaan dat het door de groeiremmers komt dus ik ga het normale proces in. Al zal het er echt mee te maken hebben komen wij er waarschijnlijk pas achter met IVF. Dit proces met elke maand weer een teleurstelling dat het niet zo is, is een erg zware periode. Ik hoop hier binnenkort een succesverhaal neer te zetten...
De onderzoeken doen ze niet zomaar, ik heb de groeiremmers geslikt. Inmiddels al bijna 2 jaar bezig om zwanger te worden en nu in het ziekenhuis terecht gekomen, maar ze willen er niet vanuit gaan dat het door de groeiremmers komt dus ik ga het normale proces in. Al zal het er echt mee te maken hebben komen wij er waarschijnlijk pas achter met IVF. Dit proces met elke maand weer een teleurstelling dat het niet zo is, is een erg zware periode. Ik hoop hier binnenkort een succesverhaal neer te zetten...

maandag 11 mei 2015 om 15:22
Ze gaan gewoon de procedure doen, die ze bij iedereen doen. Nu is uit de eerste onderzoeken gebleken dat het zaad van mijn man iets verminderd is en zeggen ze ook dat het nu waarschijnlijk niks met de groeiremmers te maken heeft. Zelf wil ik het echt zeker weten, want heb ze wel ruim 2 jaar geslikt en de zwaardere dosis. Elke maand heb ik een eisprong, super regelmatig dus dat weet ik zeker.. Ik zal niet alles aan de kant zetten en gelijk aan kinderen beginnen, maar houdt er rekening mee. Toen ik voor het eerst het nieuws in de krant las, dacht ik ook nu ben ik er nog niet aan toe. Maar nu ik er aan toe ben en alles geplant dat het mag komen, komt het tot nu toe niet. Ookal hebben wij er nu 2 jaar opzitten, waarbij we elke maand nee kregen, heb ik toch alle vertrouwen dat het toch een keer gaat lukken. Maak je van te voren niet teveel zorgen, want anders wordt het echt een "ding".

dinsdag 7 juli 2015 om 11:56
Hoi dames, TO hier met een nieuwe nick .
Hoe gaat het hier? Zijn er al succesverhalen?
Ik heb inmiddels een antrale follikelmeting gehad. Ik zat op 11-12. Iets reduced dus. Dat was behoorlijk schrikken! Gisteren de gyn gesproken en die zei dat ze het niet dramatisch vond. Die eiceltelling en de voorspelling die daaraan hangt is gebaseerd op vrouwen die IVF gaan krijgen. >10 is meer kans op zwangerschap dan <10. Op mijn leeftijd had ze echter wel ongeveer 15 follikels verwacht, maar ze hebben dus geen idee hoeveel "normale" vrouwen van 25 met 11-12 rondlopen en wel probleemloos zwanger raken.
Gelukkig blijken mijn FSH, LH en oestradiol volstrekt normaal te zijn. Vervroegde overgang = hoog FSH. Daarnaast kan het zijn dat de hypofyse verkeerd wordt ingesteld door de groeiremmers en dat je daarom grote hoeveelheden FSH aan maakt. Bij mij blijkt dat dus niet zo te zijn. Ik heb op 20 juli een belafspraak voor de uitslag van het AMH en inhibine B. Deze twee zullen het beste zicht geven op mijn eicel voorraad en de toekomst plannen.
Mijn vriend was het er niet mee eens dat ik de boel zou gaan laten tellen. Hij is net 30 geworden maar wil graag nog even samen "YUBpen". M.a.w. samen jong, welvarend en vrij zijn. Lachen, maar ik moet nog 1.5jr aan de studie, en daarna ben ik 27jr. Vriend is bang dat we nu gedwongen worden eerder te beginnen. Maar hey, het is mijn lijf . Hij heeft de stomme gewoonte soms bozig te worden ipv uit te leggen dat'ie bang en gefrustreerd is .
De gyn sloot gisteren het gesprek af met :" Op basis van je AFC (antral follicle count) en deze bloedwaarden kan ik jouw angsten en paniek niet ondersteunen. Het is niet zo dat ik zeg dat je er over na moet denken om dit jaar nog zwanger te raken. Wel zou ik niet wachten tot je 35e. Maar dat geldt voor iedereen."
In principe nu nog positief bericht dus.
Ik hoor graag hoe het jullie vergaat!
Hoe gaat het hier? Zijn er al succesverhalen?
Ik heb inmiddels een antrale follikelmeting gehad. Ik zat op 11-12. Iets reduced dus. Dat was behoorlijk schrikken! Gisteren de gyn gesproken en die zei dat ze het niet dramatisch vond. Die eiceltelling en de voorspelling die daaraan hangt is gebaseerd op vrouwen die IVF gaan krijgen. >10 is meer kans op zwangerschap dan <10. Op mijn leeftijd had ze echter wel ongeveer 15 follikels verwacht, maar ze hebben dus geen idee hoeveel "normale" vrouwen van 25 met 11-12 rondlopen en wel probleemloos zwanger raken.
Gelukkig blijken mijn FSH, LH en oestradiol volstrekt normaal te zijn. Vervroegde overgang = hoog FSH. Daarnaast kan het zijn dat de hypofyse verkeerd wordt ingesteld door de groeiremmers en dat je daarom grote hoeveelheden FSH aan maakt. Bij mij blijkt dat dus niet zo te zijn. Ik heb op 20 juli een belafspraak voor de uitslag van het AMH en inhibine B. Deze twee zullen het beste zicht geven op mijn eicel voorraad en de toekomst plannen.
Mijn vriend was het er niet mee eens dat ik de boel zou gaan laten tellen. Hij is net 30 geworden maar wil graag nog even samen "YUBpen". M.a.w. samen jong, welvarend en vrij zijn. Lachen, maar ik moet nog 1.5jr aan de studie, en daarna ben ik 27jr. Vriend is bang dat we nu gedwongen worden eerder te beginnen. Maar hey, het is mijn lijf . Hij heeft de stomme gewoonte soms bozig te worden ipv uit te leggen dat'ie bang en gefrustreerd is .
De gyn sloot gisteren het gesprek af met :" Op basis van je AFC (antral follicle count) en deze bloedwaarden kan ik jouw angsten en paniek niet ondersteunen. Het is niet zo dat ik zeg dat je er over na moet denken om dit jaar nog zwanger te raken. Wel zou ik niet wachten tot je 35e. Maar dat geldt voor iedereen."
In principe nu nog positief bericht dus.
Ik hoor graag hoe het jullie vergaat!
dinsdag 7 juli 2015 om 12:09
Hoi Enora,
Ik heb in 2012 al eens op dit topic gereageerd. Inmiddels ben ik 35 en heb ik nog altijd slechts 1 kind. Ik ben namelijk alleenstaand en heb tot op heden nog niet geprobeerd weer zwanger te worden.
Wel heb ik sinds 2 jaar ook de diagnose endometriose gekregen. Die hoogstwaarschijnlijk niets te maken heeft met de groeiremmers, maar dat is niet met zekerheid te zeggen. Van overgangsverschijnselen is nog geen sprake bij mij, gelukkig.
Ik snap jouw gevoel met betrekking tot zwanger willen worden heel goed. Ik zou dan in jouw situatie ook niet al te lang willen wachten. Hopelijk kom je er uit met je vriend!
Ik heb in 2012 al eens op dit topic gereageerd. Inmiddels ben ik 35 en heb ik nog altijd slechts 1 kind. Ik ben namelijk alleenstaand en heb tot op heden nog niet geprobeerd weer zwanger te worden.
Wel heb ik sinds 2 jaar ook de diagnose endometriose gekregen. Die hoogstwaarschijnlijk niets te maken heeft met de groeiremmers, maar dat is niet met zekerheid te zeggen. Van overgangsverschijnselen is nog geen sprake bij mij, gelukkig.
Ik snap jouw gevoel met betrekking tot zwanger willen worden heel goed. Ik zou dan in jouw situatie ook niet al te lang willen wachten. Hopelijk kom je er uit met je vriend!

dinsdag 7 juli 2015 om 21:25
dinsdag 7 juli 2015 om 21:29
Ik ben behandeld met groeiremmers, maar ik weet niet welke dosering.
Omdat ik alleenstaand moeder wilde worden was ik sowieso aangewezen op een medisch traject en het liep allemaal niet zo soepeltjes, maar is uiteindelijk wel gelukt. Ík had een zeer regelmatige cyclus.
Omdat ik alleenstaand moeder wilde worden was ik sowieso aangewezen op een medisch traject en het liep allemaal niet zo soepeltjes, maar is uiteindelijk wel gelukt. Ík had een zeer regelmatige cyclus.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning

dinsdag 7 juli 2015 om 21:35
Wat fijn Solo . Ik heb idd wel vaker gelezen dat jij je kinderen alleen opvoed. Ik weet niet precies hoe het medische traject zit met een donorvader. Ben je makkelijk zwanger geraakt? Gaat dat altijd via IUI? Of moest je zelf ook prikken e.d.?
In principe zou puur IUI e.d. geen verschil moeten uitmaken omdat het probleem ligt bij de eisprong van de vrouw. T'is geloof ik natuurlijk, IVF of niks .
In principe zou puur IUI e.d. geen verschil moeten uitmaken omdat het probleem ligt bij de eisprong van de vrouw. T'is geloof ik natuurlijk, IVF of niks .
dinsdag 7 juli 2015 om 21:41
quote:Enora schreef op 07 juli 2015 @ 21:35:
Wat fijn Solo . Ik heb idd wel vaker gelezen dat jij je kinderen alleen opvoed. Ik weet niet precies hoe het medische traject zit met een donorvader. Ben je makkelijk zwanger geraakt? Gaat dat altijd via IUI? Of moest je zelf ook prikken e.d.?
In principe zou puur IUI e.d. geen verschil moeten uitmaken omdat het probleem ligt bij de eisprong van de vrouw. T'is geloof ik natuurlijk, IVF of niks .
Het traject verschilt geloof ik nogal per kliniek, bij mij is eerste een jaar geprobeerd met 'normale' indeminaties.
Daarna verder onderzoek, waarbij alles normaal leek.
En toen IUI, met hormooninjecties, waarna ik zwanger raakte.
Eisprong was normaal bij mij.
Wat fijn Solo . Ik heb idd wel vaker gelezen dat jij je kinderen alleen opvoed. Ik weet niet precies hoe het medische traject zit met een donorvader. Ben je makkelijk zwanger geraakt? Gaat dat altijd via IUI? Of moest je zelf ook prikken e.d.?
In principe zou puur IUI e.d. geen verschil moeten uitmaken omdat het probleem ligt bij de eisprong van de vrouw. T'is geloof ik natuurlijk, IVF of niks .
Het traject verschilt geloof ik nogal per kliniek, bij mij is eerste een jaar geprobeerd met 'normale' indeminaties.
Daarna verder onderzoek, waarbij alles normaal leek.
En toen IUI, met hormooninjecties, waarna ik zwanger raakte.
Eisprong was normaal bij mij.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning

dinsdag 7 juli 2015 om 21:52