Gezondheid
alle pijlers
Onvruchtbaarheid door groeiremmers (ethinyl estradiol)
donderdag 13 december 2012 om 09:29
Goedemorgen.
ik schrok me gisteren het apezuur toen ik op TV hoorde dat groeiremmers onvruchtbaarheid kunnen veroorzaken. Ik ben van mijn 11e tot mijn 13e behandeld met (100 microgram) groeiremmers. Mijn lengte voorspelling lag op 195-200cm. Ik ben blijven steken op 1.75m.
Vanochtend heb ik naar het ziekenhuis gebeld waar ik ben behandeld. Zij verwezen me door naar deze website: Het onderzoek . Mijns inziens nogal genant, want ik betwijfel of ik veel van de werkelijke betekenis had begrepen als ik geen geneeskunde studeerde.
Zijn er hier meer vrouwen die behandeld zijn met groeiremmers? Zo ja, hebben jullie iets gemerkt van de vruchtbaarheidsproblemen? Ik merk dat ik er zelf echt heel erg van geschrokken ben. Ik heb 3 wensen in dit leven. Arts worden, een fijne partner hebben en moeder worden. Ik ben altijd een beetje bang geweest dat kinderen krijgen later misschien niet makkelijk zal gaan, maar nu heb ik ook nog een echte reden om dat te denken en ik merk dat ik het niet van me af kan schudden.
Het duurt nog een jaar of 6 a 7 (ben 23) voor dat ik er uberhaupt voor zou kunnen gaan, maar ik ben nu al zó bang dat het niet zal lukken.
Anyhoe, zijn er hier meer dames die deze behandeling gehad hebben? Met vragen zitten? Bang zijn (of juist niet)?
ik schrok me gisteren het apezuur toen ik op TV hoorde dat groeiremmers onvruchtbaarheid kunnen veroorzaken. Ik ben van mijn 11e tot mijn 13e behandeld met (100 microgram) groeiremmers. Mijn lengte voorspelling lag op 195-200cm. Ik ben blijven steken op 1.75m.
Vanochtend heb ik naar het ziekenhuis gebeld waar ik ben behandeld. Zij verwezen me door naar deze website: Het onderzoek . Mijns inziens nogal genant, want ik betwijfel of ik veel van de werkelijke betekenis had begrepen als ik geen geneeskunde studeerde.
Zijn er hier meer vrouwen die behandeld zijn met groeiremmers? Zo ja, hebben jullie iets gemerkt van de vruchtbaarheidsproblemen? Ik merk dat ik er zelf echt heel erg van geschrokken ben. Ik heb 3 wensen in dit leven. Arts worden, een fijne partner hebben en moeder worden. Ik ben altijd een beetje bang geweest dat kinderen krijgen later misschien niet makkelijk zal gaan, maar nu heb ik ook nog een echte reden om dat te denken en ik merk dat ik het niet van me af kan schudden.
Het duurt nog een jaar of 6 a 7 (ben 23) voor dat ik er uberhaupt voor zou kunnen gaan, maar ik ben nu al zó bang dat het niet zal lukken.
Anyhoe, zijn er hier meer dames die deze behandeling gehad hebben? Met vragen zitten? Bang zijn (of juist niet)?
vrijdag 14 december 2012 om 15:27
quote:Hydrofilia schreef op 14 december 2012 @ 14:25:
Hoi,
Ik meld me hier ook even... Heb hetzelfde nieuws gelezen, en op dezelfde manier geschrokken. Ik heb van mijn 11e tot 14/15 geloof ik groeiremmers gebruikt (ben nu 25), en ook mij hebben ze toen verzekerd dat er geen gevolgen zouden zijn voor vruchtbaarheid later.
Gisteren het ziekenhuis gebeld, want ik wil graag weten hoeveel van dat spul (hoge/lage) dosis ik hoe lang gekregen heb, en nu binnenkort een telefonisch consult. Ben benieuwd...
Ik ben wel bang dat mijn dosis vrij hoog is geweest, want ik leek wel echt heel erg lang te gaan worden (ben ook nu nog 1.86). Daarmee was niet doen ook niet echt een reële optie toentertijd, ik had 2 meter kunnen worden.
Ben iig blij dat ik het niet toen wist, dat was de keuze helemaal onmogelijk geweest (die keuze was vooral van mijn ouders, niet van mij) en om andere redenen had ik sowieso al over ivf na moeten denken, dus het hakt er ook weer niet zo ontzettend hard in, maar de kans om op mijn 35e in de overgang te zitten vind ik wel heel erg vervelend.
Gaan jullie je nog laten onderzoeken, hoe het er nu mee staat? Of willen jullie het niet weten?
HydroWaarom is 2 meter worden geen optie?
Hoi,
Ik meld me hier ook even... Heb hetzelfde nieuws gelezen, en op dezelfde manier geschrokken. Ik heb van mijn 11e tot 14/15 geloof ik groeiremmers gebruikt (ben nu 25), en ook mij hebben ze toen verzekerd dat er geen gevolgen zouden zijn voor vruchtbaarheid later.
Gisteren het ziekenhuis gebeld, want ik wil graag weten hoeveel van dat spul (hoge/lage) dosis ik hoe lang gekregen heb, en nu binnenkort een telefonisch consult. Ben benieuwd...
Ik ben wel bang dat mijn dosis vrij hoog is geweest, want ik leek wel echt heel erg lang te gaan worden (ben ook nu nog 1.86). Daarmee was niet doen ook niet echt een reële optie toentertijd, ik had 2 meter kunnen worden.
Ben iig blij dat ik het niet toen wist, dat was de keuze helemaal onmogelijk geweest (die keuze was vooral van mijn ouders, niet van mij) en om andere redenen had ik sowieso al over ivf na moeten denken, dus het hakt er ook weer niet zo ontzettend hard in, maar de kans om op mijn 35e in de overgang te zitten vind ik wel heel erg vervelend.
Gaan jullie je nog laten onderzoeken, hoe het er nu mee staat? Of willen jullie het niet weten?
HydroWaarom is 2 meter worden geen optie?
vrijdag 14 december 2012 om 16:42
Omdat je lijf er niet voor gemaakt is om 2 meter te zijn. Een vriendin van mij is MET een hoge dosis groeiremmers alsnog ruim 1,95 en dat is echt niet handig. Broeken kopen is een ramp, rugklachten etcetera.
Zonder de groeiremmers was ze misschien nooit gestopt met groeien, de schatting was in elk geval minstens 2,10. Dat wil je echt niet hoor.
Zonder de groeiremmers was ze misschien nooit gestopt met groeien, de schatting was in elk geval minstens 2,10. Dat wil je echt niet hoor.
vrijdag 14 december 2012 om 17:29
quote:pyridine schreef op 14 december 2012 @ 16:42:
Omdat je lijf er niet voor gemaakt is om 2 meter te zijn. Een vriendin van mij is MET een hoge dosis groeiremmers alsnog ruim 1,95 en dat is echt niet handig. Broeken kopen is een ramp, rugklachten etcetera.
Zonder de groeiremmers was ze misschien nooit gestopt met groeien, de schatting was in elk geval minstens 2,10. Dat wil je echt niet hoor.
Ja, hier 1,93 m en nergens last van (ja broeken kopen is misschien minder makkelijk dan voor iemand van 1,76m, maar een ramp is echt wat anders, lichamelijke klachten heb ik ook niet). Zal dat door die 2 cm komen, denk je? Volgens mij verschilt het per persoon wat lichamelijk en psychisch acceptabel is.
Lang zijn op zich is natuurlijk geen ziekte en dan ga je medicijnen slikken waarvan onduidelijk is wat de gevolgen zijn. Ik snap wel dat er grenzen zijn, maar dat 2 meter worden geen reële optie is, is natuurlijk onzin of op zijn minst niet op iedereen van toepassing. Ik ken genoeg mensen die boven de 2 meter zijn en daar heel gelukkig mee zijn (ik ken zelfs iemand die heel bedroefd was toen hij te horen kreeg waarschijnlijk niet langer dan 1,95m te worden. Toen hij toch de 2 meter passeerde was dat een reden voor taart, en nu dus 2,10m happy en geen lichamelijke klachten, tja).
Omdat je lijf er niet voor gemaakt is om 2 meter te zijn. Een vriendin van mij is MET een hoge dosis groeiremmers alsnog ruim 1,95 en dat is echt niet handig. Broeken kopen is een ramp, rugklachten etcetera.
Zonder de groeiremmers was ze misschien nooit gestopt met groeien, de schatting was in elk geval minstens 2,10. Dat wil je echt niet hoor.
Ja, hier 1,93 m en nergens last van (ja broeken kopen is misschien minder makkelijk dan voor iemand van 1,76m, maar een ramp is echt wat anders, lichamelijke klachten heb ik ook niet). Zal dat door die 2 cm komen, denk je? Volgens mij verschilt het per persoon wat lichamelijk en psychisch acceptabel is.
Lang zijn op zich is natuurlijk geen ziekte en dan ga je medicijnen slikken waarvan onduidelijk is wat de gevolgen zijn. Ik snap wel dat er grenzen zijn, maar dat 2 meter worden geen reële optie is, is natuurlijk onzin of op zijn minst niet op iedereen van toepassing. Ik ken genoeg mensen die boven de 2 meter zijn en daar heel gelukkig mee zijn (ik ken zelfs iemand die heel bedroefd was toen hij te horen kreeg waarschijnlijk niet langer dan 1,95m te worden. Toen hij toch de 2 meter passeerde was dat een reden voor taart, en nu dus 2,10m happy en geen lichamelijke klachten, tja).
vrijdag 14 december 2012 om 21:39
Ik heb groeiremmers geslikt van mijn 11de tot 13 de dacht ik. Op mijn 31ste zwanger geworden, na een maand stoppen met de pil en een maand na mijn promoveren bevallen (niet binnen de geneeskunde). Jaar later buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ook vrijwel direct na stoppen met de pil zwanger geworden. Twee maanden na OK weer zwanger (met 1 eileider). En deze zwangerschap ging goed.
vrijdag 14 december 2012 om 21:42
Ga eerst eens na met welke groeiremmer je precies behandeld ben en over welke het onderzoek gedaan is.
Over groeihormonen werd dit ook ooit beweerd. Ik dus ook in de stress, want ben daarmee behandeld, zou zo'n 1.50 worden, ben nu 1,61.
Uiteindelijk ook contact opgenomen met het ziekenhuis en toen bleek dat dit helemaal niet gold voor waar ik mee behandeld was.
Over groeihormonen werd dit ook ooit beweerd. Ik dus ook in de stress, want ben daarmee behandeld, zou zo'n 1.50 worden, ben nu 1,61.
Uiteindelijk ook contact opgenomen met het ziekenhuis en toen bleek dat dit helemaal niet gold voor waar ik mee behandeld was.
zondag 16 december 2012 om 10:30
Hallo Ephina,
Ook ik was behoorlijk van slag door het bericht, en nog. Ik ben 47 jaar en ben van mijn 13e jaar gedurende 15 maanden behandeld met maar liefst 300 mcg ethinylestradiol, blijkbaar was die hoge dosis nog normaal in de 70er jaren. Deze hogere dosis is niet eens meegenomen in het onderzoek van het Erasmus. Ik ben behandeld in het Binnengasthuis (nu AMC) en over de lange termijn effecten is weinig gezegd destijds.Het werd vergeleken met het slikken van de pil, kan ik me herinneren.Schatting was dat ik tussen de 1.85/1.90 zou worden. Met behandeling ben ik uiteindelijke 1.85m geworden. Me onbewust van de risico's heb ik tot mijn 33st gewacht tot ik stopte met de pil en het licht op groen zette voor kinderen. Het is nooit gelukt, mijn menstruatie is nooit meer echt regelmatig op gang gekomen. Op mijn 38ste bleek ik "midden in" de overgang te zitten. De gynaecoloog destijds legde geen link met de groeiremmingsbehandeling.
Sinds een paar jaar weet ik ook dat ik hypothyreoidie (Hashimoto's) heb, een te langzaam werkende schildklier. Ik heb zelf het vermoeden dat ook schildklierproblemen gelinkt zijn aan deze behandeling maar dat is niet meegenomen in dit recente onderzoek. Ik vraag me af of de hypofyse door deze behandeling niet ontregeld raakt. Verder heb ik sinds mijn behandeling destijds altijd erg geworsteld/gejojood met mijn gewicht, ben daarna erg veel aangekomen. Op een gegeven moment ben ik wel gaan vermoeden dat het één met het ander samenhing, omdat vrijwel al mijn klachten hormoongerelateerd zijn. Je kunt dus wel zeggen dat ik door de groeiremmingsbehandeling behoorlijk wat verlies heb ervaren, qua gezondheid en ongewilde kinderloosheid.
Hoe verdrietig en pijnlijk deze situatie ook is, jij hebt door de publicatie van dit artikel nu wel het (bittere) "voordeel" dat je weet dat je niet te lang moet wachten met je kinderwens. In de informatie van het Erasmus staat dat je eventueel ook je eicelvoorraad in kaart kunt laten brengen. Ik zou zeker naar een gynaecoloog gaan die dit serieus neemt.
Ik wens je heel veel sterkte en succes.
Liefs, Caroline
Links naar het onderzoek van het Erasmus:
http://www.erasmusmc.nl/5 ... nieuwsbrief_lengte_studie
http://www.erasmusmc.nl/5 ... nde_brief_bij_nieuwsbrief
Ook ik was behoorlijk van slag door het bericht, en nog. Ik ben 47 jaar en ben van mijn 13e jaar gedurende 15 maanden behandeld met maar liefst 300 mcg ethinylestradiol, blijkbaar was die hoge dosis nog normaal in de 70er jaren. Deze hogere dosis is niet eens meegenomen in het onderzoek van het Erasmus. Ik ben behandeld in het Binnengasthuis (nu AMC) en over de lange termijn effecten is weinig gezegd destijds.Het werd vergeleken met het slikken van de pil, kan ik me herinneren.Schatting was dat ik tussen de 1.85/1.90 zou worden. Met behandeling ben ik uiteindelijke 1.85m geworden. Me onbewust van de risico's heb ik tot mijn 33st gewacht tot ik stopte met de pil en het licht op groen zette voor kinderen. Het is nooit gelukt, mijn menstruatie is nooit meer echt regelmatig op gang gekomen. Op mijn 38ste bleek ik "midden in" de overgang te zitten. De gynaecoloog destijds legde geen link met de groeiremmingsbehandeling.
Sinds een paar jaar weet ik ook dat ik hypothyreoidie (Hashimoto's) heb, een te langzaam werkende schildklier. Ik heb zelf het vermoeden dat ook schildklierproblemen gelinkt zijn aan deze behandeling maar dat is niet meegenomen in dit recente onderzoek. Ik vraag me af of de hypofyse door deze behandeling niet ontregeld raakt. Verder heb ik sinds mijn behandeling destijds altijd erg geworsteld/gejojood met mijn gewicht, ben daarna erg veel aangekomen. Op een gegeven moment ben ik wel gaan vermoeden dat het één met het ander samenhing, omdat vrijwel al mijn klachten hormoongerelateerd zijn. Je kunt dus wel zeggen dat ik door de groeiremmingsbehandeling behoorlijk wat verlies heb ervaren, qua gezondheid en ongewilde kinderloosheid.
Hoe verdrietig en pijnlijk deze situatie ook is, jij hebt door de publicatie van dit artikel nu wel het (bittere) "voordeel" dat je weet dat je niet te lang moet wachten met je kinderwens. In de informatie van het Erasmus staat dat je eventueel ook je eicelvoorraad in kaart kunt laten brengen. Ik zou zeker naar een gynaecoloog gaan die dit serieus neemt.
Ik wens je heel veel sterkte en succes.
Liefs, Caroline
Links naar het onderzoek van het Erasmus:
http://www.erasmusmc.nl/5 ... nieuwsbrief_lengte_studie
http://www.erasmusmc.nl/5 ... nde_brief_bij_nieuwsbrief
zondag 16 december 2012 om 18:51
Ach Carolina, wat een verdrietig verhaal
Het is altijd even schrikken als je medisch gezien een verhoogd risico op een aandoening hebt. Kinderwens, maar ook vele andere ziekten/afwijkingen/aandoeningen. En als je dan tot degenen die pech hebben behoord, is dat altijd een klap.
Het is altijd even schrikken als je medisch gezien een verhoogd risico op een aandoening hebt. Kinderwens, maar ook vele andere ziekten/afwijkingen/aandoeningen. En als je dan tot degenen die pech hebben behoord, is dat altijd een klap.
Eccoci qua, a guardare le nuvole su un tappeto di fragole
dinsdag 18 december 2012 om 20:54
Ik ben ook erg geschrokken hv artikel in de Volkskrant. Vanaf groep 8 heb ik zo'n 2jr groeiremmers geslikt omdat ik rond de 1.95m zou worden. Ben nu 1.85m dus wat dat betreft hebben ze hun werk goed gedaan . Mijn ouders hebben toen de tijd nadrukkelijk gevraagd of er risico's waren vd toekomst. Hierop werd door de kinderarts aangegeven dat ze zich geen zorgen om mijn ontwikkeling etc. Hoefde te maken. Nu geeft het onderzoek toch wat anders aan, waarvan ik best schrok. Heb nu contact met de huisarts opgenomen en moet donderdag terugbellen. Ik ben 29 en heb net zoals de meeste vrouwen een kinderwens. Hopelijk valt het allemaal mee wat er in de media staat. Dus ff afwachten wat de dokter zegt.
donderdag 20 december 2012 om 01:54
Ethinylestradiol is hetzelfde hormoon wat ook in mijn anticonceptiepil zit (ben toevallig een maand geleden gestopt met de pil, dus zat, moet ik eigenlijk zeggen).
Ik las de titel van dit topic en dacht, waar ken ik die naam toch van? Oja van mijn pil....die heet ethinylestradiol/ desogestrel (merkloze variant. De merknaam was Marvelon, en daar zat hetzelfde in aan hormonen en hoeveelheid als in de merkloze variant: 0,03 mg ethinylestradiol en 0,15 mg desogestrel).
Heeft die ethinylestradiol in de pil ook invloed op de vruchtbaarheid (na het stoppen met de pil dan
)? Of heeft het geen invloed omdat het in de pil misschien maar heel lage doseringen zijn en/of het gecombineerd wordt met desogestrel?
Ik heb wel ooit eens gelezen dat het met Marvelon langer duurt voor je weer je normale cyclus terug hebt als je ermee stopt (dat het wel een jaar kan duren voordat je dan weer ongesteld wordt) en dat dit bij andere pillen zoals microgynon minder lang duurt. Heeft dat hier iets mee te maken misschien?
Ik las de titel van dit topic en dacht, waar ken ik die naam toch van? Oja van mijn pil....die heet ethinylestradiol/ desogestrel (merkloze variant. De merknaam was Marvelon, en daar zat hetzelfde in aan hormonen en hoeveelheid als in de merkloze variant: 0,03 mg ethinylestradiol en 0,15 mg desogestrel).
Heeft die ethinylestradiol in de pil ook invloed op de vruchtbaarheid (na het stoppen met de pil dan
)? Of heeft het geen invloed omdat het in de pil misschien maar heel lage doseringen zijn en/of het gecombineerd wordt met desogestrel?Ik heb wel ooit eens gelezen dat het met Marvelon langer duurt voor je weer je normale cyclus terug hebt als je ermee stopt (dat het wel een jaar kan duren voordat je dan weer ongesteld wordt) en dat dit bij andere pillen zoals microgynon minder lang duurt. Heeft dat hier iets mee te maken misschien?
vrijdag 28 december 2012 om 22:18
Goedenavond, ik heb ook een paar jaar groeiremmers geslikt.
Op mijn dertigste wilden mijn vriend en ik graag aan kinderen beginnen. Twee jaar later was ik zwanger, ik heb daarbij wel clomid geslikt. Weer een jaar later was ik weer zwanger. Zeer onverwachts, maar wel gewenst. Bij de tweede zwangerschap heb ik geen clomid geslikt. Mijn zusje heeft ook groeiremmers geslikt en zij heeft vier kinderen gekregen tussen haar 24e en 32e jaar.
Erg vervelend voor de mensen die zich nu zorgen maken over hun vruchtbaarheid. Ik kan me dat zo goed voorstellen!
Op mijn dertigste wilden mijn vriend en ik graag aan kinderen beginnen. Twee jaar later was ik zwanger, ik heb daarbij wel clomid geslikt. Weer een jaar later was ik weer zwanger. Zeer onverwachts, maar wel gewenst. Bij de tweede zwangerschap heb ik geen clomid geslikt. Mijn zusje heeft ook groeiremmers geslikt en zij heeft vier kinderen gekregen tussen haar 24e en 32e jaar.
Erg vervelend voor de mensen die zich nu zorgen maken over hun vruchtbaarheid. Ik kan me dat zo goed voorstellen!
vrijdag 28 december 2012 om 22:23
Onze dochter van drie jaar is nu ook al lang en de kans is erg groot dat ze later erg lang wordt. Nu moeten wij als ouders, samen met de dokters, een beslissing gaan nemen voor haar. Met alle informatie die we nu hebben brrrr niet leuk. Ik weet dat we nog wel even de tijd hebben en dat we eerst maar moeten horen hoe lang ze wordt, maar toch...
vrijdag 28 december 2012 om 22:34
Waarom een beslissing nemen VOOR haar? Als ze 10 of 11 is kan ze echt wel meebeslissen. Bovendien is ze pas drie dat is echt nog veel en veel te jong om er iets over te zeggen. Ik ben vroeger ook afgeremd, heb twee dochters en vooral mijn jongste is erg uit de kluiten gewassen, ze is 4. Mijn oudste is 6 maar met wat er nu allemaal bekend is zal ik mijn dochters niet stimuleren om te laten behandelen en ze heel goed laten voorlichten.
vrijdag 28 december 2012 om 22:37
quote:joosmoose schreef op 28 december 2012 @ 22:23:
Onze dochter van drie jaar is nu ook al lang en de kans is erg groot dat ze later erg lang wordt. Nu moeten wij als ouders, samen met de dokters, een beslissing gaan nemen voor haar. Met alle informatie die we nu hebben brrrr niet leuk. Ik weet dat we nog wel even de tijd hebben en dat we eerst maar moeten horen hoe lang ze wordt, maar toch...Ja, irritant he?
Onze dochter van drie jaar is nu ook al lang en de kans is erg groot dat ze later erg lang wordt. Nu moeten wij als ouders, samen met de dokters, een beslissing gaan nemen voor haar. Met alle informatie die we nu hebben brrrr niet leuk. Ik weet dat we nog wel even de tijd hebben en dat we eerst maar moeten horen hoe lang ze wordt, maar toch...Ja, irritant he?
vrijdag 28 december 2012 om 22:40
vrijdag 28 december 2012 om 22:54
quote:zwanenmeer schreef op 28 december 2012 @ 22:34:
Waarom een beslissing nemen VOOR haar? Als ze 10 of 11 is kan ze echt wel meebeslissen. Bovendien is ze pas drie dat is echt nog veel en veel te jong om er iets over te zeggen. Ik ben vroeger ook afgeremd, heb twee dochters en vooral mijn jongste is erg uit de kluiten gewassen, ze is 4. Mijn oudste is 6 maar met wat er nu allemaal bekend is zal ik mijn dochters niet stimuleren om te laten behandelen en ze heel goed laten voorlichten.
Zo'n beslissing neem je samen denk ik. Je moet je als ouder toch verdiepen in de risico's van zo'n behandeling, dat kun je niet overlaten aan een 10 jarige.
Ik ben zeker niet voor groeiremming, ook omdat lang zijn geen ziekte is, maar ik ben 1,93 man 2.07, dus hoe lang worden onze dochters? Ik vind dat best lastig, want het liefst heb ik gewoon geen gepruts aan een gezond lichaam, dus geen groeiremming, maar wat nou als ze 2.10 worden, of elke avond liggen te huilen in bed omdat ze zo lang zijn. Ik heb zelf geen moeite met mijn lengte, maar ik kan me o.a. hier een topic herinneren van een klein meisje (1.82 ofzo) die het zo vreselijk vond dat ze zo lang was. Het zal je dochter maar zijn en dan wordt ze 2.04m
Waarom een beslissing nemen VOOR haar? Als ze 10 of 11 is kan ze echt wel meebeslissen. Bovendien is ze pas drie dat is echt nog veel en veel te jong om er iets over te zeggen. Ik ben vroeger ook afgeremd, heb twee dochters en vooral mijn jongste is erg uit de kluiten gewassen, ze is 4. Mijn oudste is 6 maar met wat er nu allemaal bekend is zal ik mijn dochters niet stimuleren om te laten behandelen en ze heel goed laten voorlichten.
Zo'n beslissing neem je samen denk ik. Je moet je als ouder toch verdiepen in de risico's van zo'n behandeling, dat kun je niet overlaten aan een 10 jarige.
Ik ben zeker niet voor groeiremming, ook omdat lang zijn geen ziekte is, maar ik ben 1,93 man 2.07, dus hoe lang worden onze dochters? Ik vind dat best lastig, want het liefst heb ik gewoon geen gepruts aan een gezond lichaam, dus geen groeiremming, maar wat nou als ze 2.10 worden, of elke avond liggen te huilen in bed omdat ze zo lang zijn. Ik heb zelf geen moeite met mijn lengte, maar ik kan me o.a. hier een topic herinneren van een klein meisje (1.82 ofzo) die het zo vreselijk vond dat ze zo lang was. Het zal je dochter maar zijn en dan wordt ze 2.04m
vrijdag 28 december 2012 om 22:55
quote:Lebowski schreef op 28 december 2012 @ 22:40:
Ik vraag me af of ze vandaag de dag betere schattingen doen dan vroeger. Toen ik jong was, is er ook besproken om mij groeiremmers te geven, omdat ik heel lang zou worden. Mijn moeder was daar geen voorstander van, en uiteindelijk heb ik niets genomen. Toch ben ik 'maar' 1,80 geworden.Goeie vraag. Ik zou zeker niet langer worden dan 1.85 volgens de kinderarts
Ik vraag me af of ze vandaag de dag betere schattingen doen dan vroeger. Toen ik jong was, is er ook besproken om mij groeiremmers te geven, omdat ik heel lang zou worden. Mijn moeder was daar geen voorstander van, en uiteindelijk heb ik niets genomen. Toch ben ik 'maar' 1,80 geworden.Goeie vraag. Ik zou zeker niet langer worden dan 1.85 volgens de kinderarts
vrijdag 28 december 2012 om 22:57
Ook ik heb vanaf mijn 11e tot eind 13 groeiremmers geslikt, gevolgd door marvelon (de pil). Ik heb heel veel moeite moeten doen om zwanger te worden. Bij 1e zijn we na een jaar doorgestuurd naar de gyn. Clomid geslikt en zwanger. Bij de 2e eerst 2x BBZ en door middel van IUI zwanger geworden van onze tweeling (een kindje overleden) Mijn zus heeft ze ook geslikt. Ook zeer veel moeite. Eerste kindje na 4 miskramen daarna 3 jaar lang geprobeerd en nu na IUI eindelijk dan toch zwanger van haar tweede.
Mijn ouders hebben toedertijd uitdrukkelijk gevraagd naar de beinvloeding van de vruchtbaarheid. Was allemaal al doorgetest in de 3e generatie dus geen zorgen. Nou mijn ouders voelen zich nu dus vreselijk. Twee dochters allebei aan de groeiremmers en allebei heel veel ellende met zwanger worden.
Toen ik begon met behandelingen heb i het aan de gyn gevraagd, was allemaal niet erg die groeiremmers en nu dit.
Wat ik mij afvraag ik heb toendertijd gevraagd aan de huisarts welke groeiremmers ik heb gebruikt (ik herrinner mij een wit met oranje doosje en 1 x per maand een blauw pilletje erbij slikken voor een week lang) maar hij kon het niet meer opzoeken. Weet iemand hoe ik hoer achter kan komen?
Mijn ouders hebben toedertijd uitdrukkelijk gevraagd naar de beinvloeding van de vruchtbaarheid. Was allemaal al doorgetest in de 3e generatie dus geen zorgen. Nou mijn ouders voelen zich nu dus vreselijk. Twee dochters allebei aan de groeiremmers en allebei heel veel ellende met zwanger worden.
Toen ik begon met behandelingen heb i het aan de gyn gevraagd, was allemaal niet erg die groeiremmers en nu dit.
Wat ik mij afvraag ik heb toendertijd gevraagd aan de huisarts welke groeiremmers ik heb gebruikt (ik herrinner mij een wit met oranje doosje en 1 x per maand een blauw pilletje erbij slikken voor een week lang) maar hij kon het niet meer opzoeken. Weet iemand hoe ik hoer achter kan komen?
vrijdag 28 december 2012 om 23:06
quote:knorretje28 schreef op 28 december 2012 @ 22:57:
Ook ik heb vanaf mijn 11e tot eind 13 groeiremmers geslikt, gevolgd door marvelon (de pil). Ik heb heel veel moeite moeten doen om zwanger te worden. Bij 1e zijn we na een jaar doorgestuurd naar de gyn. Clomid geslikt en zwanger. Bij de 2e eerst 2x BBZ en door middel van IUI zwanger geworden van onze tweeling (een kindje overleden) Mijn zus heeft ze ook geslikt. Ook zeer veel moeite. Eerste kindje na 4 miskramen daarna 3 jaar lang geprobeerd en nu na IUI eindelijk dan toch zwanger van haar tweede.
Mijn ouders hebben toedertijd uitdrukkelijk gevraagd naar de beinvloeding van de vruchtbaarheid. Was allemaal al doorgetest in de 3e generatie dus geen zorgen. Nou mijn ouders voelen zich nu dus vreselijk. Twee dochters allebei aan de groeiremmers en allebei heel veel ellende met zwanger worden.
Toen ik begon met behandelingen heb i het aan de gyn gevraagd, was allemaal niet erg die groeiremmers en nu dit.
Wat ik mij afvraag ik heb toendertijd gevraagd aan de huisarts welke groeiremmers ik heb gebruikt (ik herrinner mij een wit met oranje doosje en 1 x per maand een blauw pilletje erbij slikken voor een week lang) maar hij kon het niet meer opzoeken. Weet iemand hoe ik hoer achter kan komen?Ja, lastig, gek ook dat de huisarts het niet kan vinden, je zou toch denken dat dat in een brief van een specialist zou staan. Misschien het ziekenhuis/ de arts waar je destijds behandeld bent?
Ook ik heb vanaf mijn 11e tot eind 13 groeiremmers geslikt, gevolgd door marvelon (de pil). Ik heb heel veel moeite moeten doen om zwanger te worden. Bij 1e zijn we na een jaar doorgestuurd naar de gyn. Clomid geslikt en zwanger. Bij de 2e eerst 2x BBZ en door middel van IUI zwanger geworden van onze tweeling (een kindje overleden) Mijn zus heeft ze ook geslikt. Ook zeer veel moeite. Eerste kindje na 4 miskramen daarna 3 jaar lang geprobeerd en nu na IUI eindelijk dan toch zwanger van haar tweede.
Mijn ouders hebben toedertijd uitdrukkelijk gevraagd naar de beinvloeding van de vruchtbaarheid. Was allemaal al doorgetest in de 3e generatie dus geen zorgen. Nou mijn ouders voelen zich nu dus vreselijk. Twee dochters allebei aan de groeiremmers en allebei heel veel ellende met zwanger worden.
Toen ik begon met behandelingen heb i het aan de gyn gevraagd, was allemaal niet erg die groeiremmers en nu dit.
Wat ik mij afvraag ik heb toendertijd gevraagd aan de huisarts welke groeiremmers ik heb gebruikt (ik herrinner mij een wit met oranje doosje en 1 x per maand een blauw pilletje erbij slikken voor een week lang) maar hij kon het niet meer opzoeken. Weet iemand hoe ik hoer achter kan komen?Ja, lastig, gek ook dat de huisarts het niet kan vinden, je zou toch denken dat dat in een brief van een specialist zou staan. Misschien het ziekenhuis/ de arts waar je destijds behandeld bent?
vrijdag 28 december 2012 om 23:09
Navragen bij het ziekenhuis waar je destijds bent behandeld? Of bij de huisarts waar je ouders en jullie bij waren / zijn? Ik herinner me het blauwe pilletje ook, ik dacht de eerste 10 dagen van de maand ofzo? Verder kreeg ik de medicijnen in poedervorm afgepast in een opgevouwen papiertje omdat de apotheek ze niet in pilvorm maakte. Ik ben na het stoppen verdrr niet aan de pil gegaan.
vrijdag 28 december 2012 om 23:10
Ik zie nu pas dit topic, ben ook geschrokken van het bericht een paar weken geleden. Ik heb zelf ook groeiremmers geslikt en heb meegewerkt aan het onderzoek. Dat is inmiddels al een jaar of vier a vijf geleden, en toen had ik nog geen kinderen en geen poging daartoe gedaan. Inmiddels heb ik twee gezonde zoons, en beide keren was ik heel snel zwanger (respectievelijk binnen 2 maanden en 1 maand). Ik was ontzettend blij dat de resultaten nu pas bekend waren, en niet een paar jaar eerder. Dan zou ik net zo in de rats gezeten hebben als jij, TO. Wat ik me nog wel afvroeg, is in hoeverre de resultaten beïnvloed zijn doordat juist vrouwen die nog geen kinderen hadden of die moeite hadden met kinderen krijgen meegedaan hebben met het onderzoek.
Knorretje, bij mij konden ze het opvragen in het Erasmus, ik ben destijds in het Sophia kinderziekenhuis behandeld, en voor het onderzoek hadden ze die gegevens ook nodig. Ik weet niet of je daar of ergens anders behandeld bent, maar misschien kun je bij het ziekenhuis dus nog de gegevens krijgen?
Overigens heb ik deze nieuwsbrief gekregen, misschien voor anderen ook interessant: http://www.erasmusmc.nl/a ... wsbrf_lange_lengte_studie
Knorretje, bij mij konden ze het opvragen in het Erasmus, ik ben destijds in het Sophia kinderziekenhuis behandeld, en voor het onderzoek hadden ze die gegevens ook nodig. Ik weet niet of je daar of ergens anders behandeld bent, maar misschien kun je bij het ziekenhuis dus nog de gegevens krijgen?
Overigens heb ik deze nieuwsbrief gekregen, misschien voor anderen ook interessant: http://www.erasmusmc.nl/a ... wsbrf_lange_lengte_studie
zaterdag 29 december 2012 om 20:03
