Relaties
alle pijlers
Is dit eerlijkheid of gewoon een laffe trap na?
woensdag 23 juli 2008 om 11:52
Ik ben een beetje verblind/verdoofd door allerlei emoties en gevoelens op dit moment maar wil wel graag jullie meningen horen over het volgende.
Ik mailde ex na radiostilte om te vragen of we weer eens wat af konden spreken in de toekomst, gewoon even kijken hoe het gaat ed. Voor de duidelijkheid, we zijn 3 weken uit elkaar nu nadat we elkaar te weinig zagen en teveel ons eigen leven hadden zegmaar, lukte niet goed om dat te veranderen, wel 3 jaar een relatie. Uitmaken ging redelijk in overleg met pijnpunten hier en daar.
Maargoed, nu dus een mail als antwoord op mijn vraag hetvolgende: Hee ik denk dat ik weet waarom ik niet extra meerwou investeren in onze relatie. Volgens mij vind ik al langere tijd iemandanders leuk. En volgens mij moet ik nu gewoon even zelf erachter komen watwaar hoe etc. En het spijt me dat laat wat weinig ruimte voor jou over. En ja dat betekend dat ik de komende tijd liever gewoon helemaal geencontact heb.Sorry het komt misschien een beetje bot over, maar mijn gevoelens zeggen dit.
Daarna mailde ik terug wie dat meisje dan was?
Hij reageerde daarop met: meisje van sportclub. sorry, maar loop er dusal wel tijdje mee rond. Niet dat ik jou wilde dumpen maar gewoon dat ikhaar al wel heel leuk vond, kan goed mee praten enzo
Sja dat ik me belazerd voelde begreep hij niet want tijdens onze relatie was er niets oneerbaars gebeurd. Nee oke maar je verzwijgt wel belangrijke info binnen onze relatie. En hoe laf en respectloos om dit zo te mailen zonder enigszins zich in te leven in mijn gevoelens of een irl conversatie te doen zodat ik ook mijn verhaal kan doen. Nouja de deur stond nog open voor vriendschap of wat ook omdat we elkaar respecteerden, maar nu is die dus dichtgeknald. Loser. bah.
Nou ik zou zeggen kom maar op met eyeopeners, tips, knuffels, kritieken ed. Zit ik er naast zit hij er naast, zijn we beiden fout?
Ik mailde ex na radiostilte om te vragen of we weer eens wat af konden spreken in de toekomst, gewoon even kijken hoe het gaat ed. Voor de duidelijkheid, we zijn 3 weken uit elkaar nu nadat we elkaar te weinig zagen en teveel ons eigen leven hadden zegmaar, lukte niet goed om dat te veranderen, wel 3 jaar een relatie. Uitmaken ging redelijk in overleg met pijnpunten hier en daar.
Maargoed, nu dus een mail als antwoord op mijn vraag hetvolgende: Hee ik denk dat ik weet waarom ik niet extra meerwou investeren in onze relatie. Volgens mij vind ik al langere tijd iemandanders leuk. En volgens mij moet ik nu gewoon even zelf erachter komen watwaar hoe etc. En het spijt me dat laat wat weinig ruimte voor jou over. En ja dat betekend dat ik de komende tijd liever gewoon helemaal geencontact heb.Sorry het komt misschien een beetje bot over, maar mijn gevoelens zeggen dit.
Daarna mailde ik terug wie dat meisje dan was?
Hij reageerde daarop met: meisje van sportclub. sorry, maar loop er dusal wel tijdje mee rond. Niet dat ik jou wilde dumpen maar gewoon dat ikhaar al wel heel leuk vond, kan goed mee praten enzo
Sja dat ik me belazerd voelde begreep hij niet want tijdens onze relatie was er niets oneerbaars gebeurd. Nee oke maar je verzwijgt wel belangrijke info binnen onze relatie. En hoe laf en respectloos om dit zo te mailen zonder enigszins zich in te leven in mijn gevoelens of een irl conversatie te doen zodat ik ook mijn verhaal kan doen. Nouja de deur stond nog open voor vriendschap of wat ook omdat we elkaar respecteerden, maar nu is die dus dichtgeknald. Loser. bah.
Nou ik zou zeggen kom maar op met eyeopeners, tips, knuffels, kritieken ed. Zit ik er naast zit hij er naast, zijn we beiden fout?
zaterdag 26 juli 2008 om 00:28
hey bitter&sweet... ja je hebt gelijk (en pink nu paar traantjes weg..) Bah zeg, ik weet dat het zo is en zelfs al zegt hij het wel (wat me ook niet zal verbazen) hij heeft mijn leven al een paar jaar in bedwang, en heeft nooit 100% voor mij gekozen en zal dat waarschijnlijk ook nooit doen. Het pijn gedaan worden is niet de 1e keer, soms lijk ik er wel verslaafd aan bij hem, hij maakt(e) dingen bij me los die ik nooit eerder heb gevoeld (in negatieve en positieve zin). Heb vaker in dit loslatingsproces gezeten (van hem) en weet dus ook hoe moeilijk het is. Alleen zit ik er nu dieper in dan ooit, want we hadden nu een toekomst uitgestippeld voor ons samen en opeens is die "droom" voorgoed aan diggelen. Pluspunt is dat ik hem niet meer ga tegenkomen, iets waar ik zeker van ben (hij woont niet in NL op dit moment).
Ik weet dat je gelijk hebt in alles wat je zegt, maar een sms van hem ontvangen is wat ik momenteel heel graag zou willen! Even voelen dat hij ook nog aan mij denkt..
Ik weet dat je gelijk hebt in alles wat je zegt, maar een sms van hem ontvangen is wat ik momenteel heel graag zou willen! Even voelen dat hij ook nog aan mij denkt..
zaterdag 26 juli 2008 om 00:28
Pluk, helemaal niet gek dat je zo zakelijk kunt vertellen. Niet iedereen reageert emotioneel naar anderen toe en misschien ben je wel een beetje in een soort shock nog. Dat als je er over gaat vertellen, je geest automatisch een soort van afstand tussen jou en je verhaal creëert. Ik kijk nergens meer van op. Ik heb in de periode net na de breuk met mijn ex beslissingen genomen waarvan ik me nauwelijks meer iets kon herinneren en die heb ik heel weloverwogen genomen en (blijkbaar) met mijn volle verstand.
Op een dag loop je misschien wel een keer helemaal leeg. Op een raar moment is dat meestal (beware hahaha!) in de supermarkt als zijn favoriete chips in de aanbieding is, of als je een voetmassage krijgt (dat overkwam mij, de dame die me masseerde bleef tissues aanreiken). Kán, hoeft niet.
Dat schrijven doe je gewoon een keer als je niet naar het papier kijkt en je afvraagt wat je in godsnaam moet oppennen aan die ex van je. Dat doe je bijvoorbeeld als je een keer leegloopt met je favoriete muziek op de achtergrond. Het mooie er van is dat niemand het hoeft te snappen wat je schrijft, het hoeft niet foutloos, niks, gewoon pennen en al schrijf je 100 x dezelfde zin, ook dat mag gewoon. Het is voor jou en het is heel ontroerend en vertederend om terug te lezen
Op een dag loop je misschien wel een keer helemaal leeg. Op een raar moment is dat meestal (beware hahaha!) in de supermarkt als zijn favoriete chips in de aanbieding is, of als je een voetmassage krijgt (dat overkwam mij, de dame die me masseerde bleef tissues aanreiken). Kán, hoeft niet.
Dat schrijven doe je gewoon een keer als je niet naar het papier kijkt en je afvraagt wat je in godsnaam moet oppennen aan die ex van je. Dat doe je bijvoorbeeld als je een keer leegloopt met je favoriete muziek op de achtergrond. Het mooie er van is dat niemand het hoeft te snappen wat je schrijft, het hoeft niet foutloos, niks, gewoon pennen en al schrijf je 100 x dezelfde zin, ook dat mag gewoon. Het is voor jou en het is heel ontroerend en vertederend om terug te lezen
zaterdag 26 juli 2008 om 00:29
Dat is ook het allermoeilijkst. Je wilt een logische verklaring voor iets dat niet logisch te verklaren is. Als hij helemaal heeft uitgelegd hoe en wat en waar, dan heb je rust. Denk je. Het is niet meer dan normaal dat je nog niet op het punt van acceptatie bent. Dat kun je niet afdwingen.
Rouw gaat in fases, toch? Om jezelf te beschermen ontken je het in het begin. Misschien omdat je nog niet meer aankunt. Het komt vanzelf wel, hoor! Ik zei het net al, het is zo kort geleden en je zit nog zo vol van alles. Waarschijnlijk weet je zelf niet eens wat je allemaal voelt.
Rouw gaat in fases, toch? Om jezelf te beschermen ontken je het in het begin. Misschien omdat je nog niet meer aankunt. Het komt vanzelf wel, hoor! Ik zei het net al, het is zo kort geleden en je zit nog zo vol van alles. Waarschijnlijk weet je zelf niet eens wat je allemaal voelt.
zaterdag 26 juli 2008 om 00:32
quote:plukvandepetteflat schreef op 26 juli 2008 @ 00:24:
En het allerstomste is, het is nu 3 dagen verder en hoevaak ik ook tegen mezelf zeg, dat ik er om mag huilen maar dat het echt over is en dat ik het los moet laten... volgens mij doe ik het niet.
Dat is toch niet stom meid?
Wat is nou drie dagen? Geef het nog maar drie weken hoor voordat dat loslaten wat beter gaat. Mág je misschien stomverbaasd zijn over de gang van zaken? Dacht het wel!
Tijd meid, de tijd moet er overheen. Je gaat me niet geloven misschien maar over een paar maanden kan het je al veel minder schelen waarom en hoe en hoelang je ex deed wat hij deed. Maar nu nog niet. Nu is je hart een open wond en een open wond doet zeer.
En het allerstomste is, het is nu 3 dagen verder en hoevaak ik ook tegen mezelf zeg, dat ik er om mag huilen maar dat het echt over is en dat ik het los moet laten... volgens mij doe ik het niet.
Dat is toch niet stom meid?
Wat is nou drie dagen? Geef het nog maar drie weken hoor voordat dat loslaten wat beter gaat. Mág je misschien stomverbaasd zijn over de gang van zaken? Dacht het wel!
Tijd meid, de tijd moet er overheen. Je gaat me niet geloven misschien maar over een paar maanden kan het je al veel minder schelen waarom en hoe en hoelang je ex deed wat hij deed. Maar nu nog niet. Nu is je hart een open wond en een open wond doet zeer.
zaterdag 26 juli 2008 om 00:32
quote:Tarantelle schreef op 26 juli 2008 @ 00:21:
En Pluk, als je alleen bent is het het moeilijkst. Zo lang je er over praat, is ie er nog een beetje. Zo ervaar ik dat tenminste. Alleen thuis dan kun je tegen niemand meer stoer doen en dan komt het echte werk. En het is nog zo vers bij jou en je had best een lange relatie. Ik vind dat je het ontzettend goed doet!
Er over praten houdt hem levend ja. Dat ie toch niet helemaal exit is. Maar thuis ben jij het en jij alleen. En in bed idem dito, en als je je dan rot voelt om hem dan is hij er niet om je van dat rot gevoel af te helpen. En dat is dus zo verdomde rot.
Bovendien is er niemand om je voor groot te houden en de emoties die je onderdrukt hebt omdat je moest werken of omdat je bij vrienden was de zinnen verzetten, moeten er dan ineens voor het slapen uit. Alsof je een emmer onder een lekkend dak zet, en die eens in de zoveel tijd moet legen, anders overstroomt ie toch wel.
En Pluk, als je alleen bent is het het moeilijkst. Zo lang je er over praat, is ie er nog een beetje. Zo ervaar ik dat tenminste. Alleen thuis dan kun je tegen niemand meer stoer doen en dan komt het echte werk. En het is nog zo vers bij jou en je had best een lange relatie. Ik vind dat je het ontzettend goed doet!
Er over praten houdt hem levend ja. Dat ie toch niet helemaal exit is. Maar thuis ben jij het en jij alleen. En in bed idem dito, en als je je dan rot voelt om hem dan is hij er niet om je van dat rot gevoel af te helpen. En dat is dus zo verdomde rot.
Bovendien is er niemand om je voor groot te houden en de emoties die je onderdrukt hebt omdat je moest werken of omdat je bij vrienden was de zinnen verzetten, moeten er dan ineens voor het slapen uit. Alsof je een emmer onder een lekkend dak zet, en die eens in de zoveel tijd moet legen, anders overstroomt ie toch wel.
zaterdag 26 juli 2008 om 00:35
Tarantelle, dat over het proberen te verkrijgen van info over hem herken ik erg goed... Hyves is zoiets, gelukkig kan ik zijn profiel niet zien, maar ja via via valt er soms nog wel het 1 en ander te achterhalen. Je weet dat het niet goed is, maar toch probeer en doe je het. Ik probeer het wel steeds minder, want je weet dat het je eigenlijk alleen maar pijn doet.
zaterdag 26 juli 2008 om 00:41
zaterdag 26 juli 2008 om 00:42
Mennnn, wat posten jullie rap achter elkaar steeds, tiepmiepen Heel leuk juist, maar ben ik de enige die het amper bij kan benen?
En ja tijd heelt alle wonden en ik denk dat het nog heftig gaat worden. Maar deze meid weet wel dat ze de komende maanden dus geen voetmassage gaat plannen en meer van dat soort persoonlijke dingen die ex ook altijd bij mij deed zegmaar.
En dat van het oppennen aan mn ex, die tip zal ik in mn achterhoofd houden. Ga gauw slapen nu. Ben kapot.
Bedankt weer voor alle late-night stukjes. Kan ik ook weer goed slapen.
Ps. een vriendin stelde voor om die nieuwe vlam (ja hoe moet ik het noemen, meisje wat ie leuk vindt iig) op te gaan zoeken op hyves. Heb gezegd haar naam niet te kennen (is ook zo) en niet de behoefte had om dat allemaal uit te vissen omdat ik er toch niets mee opschoot. Ik was zo trots op mezelf op dat moment! Yeah, go girl.
En ja tijd heelt alle wonden en ik denk dat het nog heftig gaat worden. Maar deze meid weet wel dat ze de komende maanden dus geen voetmassage gaat plannen en meer van dat soort persoonlijke dingen die ex ook altijd bij mij deed zegmaar.
En dat van het oppennen aan mn ex, die tip zal ik in mn achterhoofd houden. Ga gauw slapen nu. Ben kapot.
Bedankt weer voor alle late-night stukjes. Kan ik ook weer goed slapen.
Ps. een vriendin stelde voor om die nieuwe vlam (ja hoe moet ik het noemen, meisje wat ie leuk vindt iig) op te gaan zoeken op hyves. Heb gezegd haar naam niet te kennen (is ook zo) en niet de behoefte had om dat allemaal uit te vissen omdat ik er toch niets mee opschoot. Ik was zo trots op mezelf op dat moment! Yeah, go girl.
zaterdag 26 juli 2008 om 00:45
Pluk, 1 tip...niet aan beginnen!! Ik heb dat in het verleden ook gedaan, en het kan je totaal kapotmaken... hoe verleidelijk en "leuk" het nu kan zijn, ik begrijp je nieuwsgierigheid, maar hoop dat je de verleiding kunt weerstaan, echt! Je bent zo beter af.
Kan het ook nauwelijks bijhouden hier hoor!!
Ga ook slapen, welterusten iedereen!
Kan het ook nauwelijks bijhouden hier hoor!!
Ga ook slapen, welterusten iedereen!
zaterdag 26 juli 2008 om 00:48
zaterdag 26 juli 2008 om 00:51
Kan de verleiding zeer eenvoudig weerstaan. Ken haar niet, haar naam niet, zou niet weten wie het is. En heb ook geen contact met vrienden van ex ofzo zodat ik via via kan uitvissen hoe en wat en kom haar ook niet op een andere manier tegen ofzo (we wonen ver uit elkaar ex en ik). Daarnaast hebben ex en ik geen hyves, dusja dat beperkt de mogelijkheden
Heb ook mn ex van msn geschopt en telnr en smsjes uit mn foon verwijderd. Wat een rust zeg! Heerlijk. En de verleiding is echt stukken minder. Helpt ook dat mijn ex geen contact met mij zocht afgelopen weken, veel radiostilte en anders was ik degene die eerst het contact opnam. Daar ook geen trek meer in.
Heb ook mn ex van msn geschopt en telnr en smsjes uit mn foon verwijderd. Wat een rust zeg! Heerlijk. En de verleiding is echt stukken minder. Helpt ook dat mijn ex geen contact met mij zocht afgelopen weken, veel radiostilte en anders was ik degene die eerst het contact opnam. Daar ook geen trek meer in.
maandag 28 juli 2008 om 00:35
Hee, Pluk, lees nog even wat terug... wat goed van je dat je die nieuwe vlam niet gaat achterhalen... ooit heb ik ook gezocht naar informatie over nieuwe vriendin van een ex, ben nog steeds blij dat ik die niet heb kunnen vinden, achteraf dus he.
Wat ik nu ook weet: in het begin had ik nog hoop. Hoewel ik rationeel wist dat de hoop een valse was, heeft het me wel er doorheen geholpen, hoe raar het ook klinkt. Als ik nl. toen geweten had dat het heel serieus met nieuwe vriendin zou worden en dat ie er 3 jaar op zn minst (dat is het nu) mee zou gaan, dan had ik daar niet mee kunnen dealen.
En langzaam aan afkicken met nog een beetje hoop ging gemakkelijker. Een mens kan niet te grote schokken in 1 keer bevatten, dat is ook de reden dat mensen traumatische gebeurtenissen soms verdringen.
Hoop heeft dus een functie, hoe irrationeel ook. Echte hopeloosheid kan je niet aan, zou je ontzettend down maken. Vandaar dat je nu steeds het gevoel hebt dat je het nog niet echt gelooft/loslaat. Dat hoeft dus ook niet in 1 keer. Kan je me nog volgen?
Heb veel bewondering voor de manier waarop jij naar jezelf kijkt!
Wat ik nu ook weet: in het begin had ik nog hoop. Hoewel ik rationeel wist dat de hoop een valse was, heeft het me wel er doorheen geholpen, hoe raar het ook klinkt. Als ik nl. toen geweten had dat het heel serieus met nieuwe vriendin zou worden en dat ie er 3 jaar op zn minst (dat is het nu) mee zou gaan, dan had ik daar niet mee kunnen dealen.
En langzaam aan afkicken met nog een beetje hoop ging gemakkelijker. Een mens kan niet te grote schokken in 1 keer bevatten, dat is ook de reden dat mensen traumatische gebeurtenissen soms verdringen.
Hoop heeft dus een functie, hoe irrationeel ook. Echte hopeloosheid kan je niet aan, zou je ontzettend down maken. Vandaar dat je nu steeds het gevoel hebt dat je het nog niet echt gelooft/loslaat. Dat hoeft dus ook niet in 1 keer. Kan je me nog volgen?
Heb veel bewondering voor de manier waarop jij naar jezelf kijkt!
maandag 28 juli 2008 om 10:49
Bitterandsweet: Ik volg je theorie helemaal. Kan me er ook wel in vinden in wat je zegt. Hoop doet leven was het gezegde nietwaar? En dat dat idd dan stukje bij beetje afbrokkelt. Nu lijkt het wat meer op een klimaatverandering, alsof ineens niet een klein stukje maar de halve pool afbrokkelt/smelt. Ergens goed ook, want juist daarom wil ik geen contact meer met hem (voorlopig) en omgekeerd. Maar de shocktoestand van dinsdag en woensdag was nou ook weer niet zo prettig om in te verkeren.
Eleonora: Het gaat eigenlijk goed met me. Wat jij ook zei, hou het bij jezelf. Zolang ik dat doe, gaat het best prima. Ik zie de goede dingen en de slechte dingen in de relatie. Ik zie ook hoe bepaalde dingen nooit veranderden, hoe graag ik dat ook wou. We denken gewoon anders over bepaalde (belangrijke) zaken. En dat ik daarbij het gevoel had ,dat hij daarom niet de ware voor mij was. En dat ik ook snap waarom de relatie uitging, het ging al een tijdje niet meer echt samen, maar meer ieder apart. Maar als we dan samen waren, en we gingen wat leuks doen, dan was het leuker dan met wie ook. Maar ik merkte ook aan mezelf dat ik me nooit helemaal in de relatie gaf, miss omdat ik ergens wist dat dit hem niet was of omdat ik nog niet klaar was voor huisje boompje beestje en hij zo overduidelijk wel. Ergens lucht het op om dit toe te geven, maar ergens is het ook moeilijk, het klinkt miss haast alsof ik hem aan het lijntje hield, maarja ergens was dat omgekeerd ook zo denk ik. En het was niet uit kwade wil, maar omdat we elkaar nog niet eerder los konden laten, menselijk lijkt me. Ws heeft mede dat meisje er voor gezorgd dat hij dat ineens wel kon, dat hij niet koste wat het kost de relatie in stand moest houden, omdat er miss wel een andere ware voor hem rondliep. Dat is hard en doet pijn om erachter te komen, vooral als het dus net uit is. Want je wil er nog niet helemaal aan, rouwen komt eerst. En dan lijkt het net alsof hij al verder is, hij beseft niet alleen dat wij miss niet de ware voor elkaar waren, maar doet er ook gelijk iets mee door zich op een ander te storten. Maargoed, dat moet je loslaten want dat mag hij zelf bepalen. Belangrijker is dat ik naar mezelf kijk en hoe ik weer gelukkig kan worden ipv me met zijn leven te bemoeien waardoor je niet aan jezelf toe komt.
Heb ook een soa-test gedaan trouwens (gewoon ff checken de boel), om er een soort van letterlijke punt achter te zetten. Fijn om zo met mezelf en voor mezelf opkomend bezig te zijn. Het helpt het verdriet te verwerken.
Eleonora: Het gaat eigenlijk goed met me. Wat jij ook zei, hou het bij jezelf. Zolang ik dat doe, gaat het best prima. Ik zie de goede dingen en de slechte dingen in de relatie. Ik zie ook hoe bepaalde dingen nooit veranderden, hoe graag ik dat ook wou. We denken gewoon anders over bepaalde (belangrijke) zaken. En dat ik daarbij het gevoel had ,dat hij daarom niet de ware voor mij was. En dat ik ook snap waarom de relatie uitging, het ging al een tijdje niet meer echt samen, maar meer ieder apart. Maar als we dan samen waren, en we gingen wat leuks doen, dan was het leuker dan met wie ook. Maar ik merkte ook aan mezelf dat ik me nooit helemaal in de relatie gaf, miss omdat ik ergens wist dat dit hem niet was of omdat ik nog niet klaar was voor huisje boompje beestje en hij zo overduidelijk wel. Ergens lucht het op om dit toe te geven, maar ergens is het ook moeilijk, het klinkt miss haast alsof ik hem aan het lijntje hield, maarja ergens was dat omgekeerd ook zo denk ik. En het was niet uit kwade wil, maar omdat we elkaar nog niet eerder los konden laten, menselijk lijkt me. Ws heeft mede dat meisje er voor gezorgd dat hij dat ineens wel kon, dat hij niet koste wat het kost de relatie in stand moest houden, omdat er miss wel een andere ware voor hem rondliep. Dat is hard en doet pijn om erachter te komen, vooral als het dus net uit is. Want je wil er nog niet helemaal aan, rouwen komt eerst. En dan lijkt het net alsof hij al verder is, hij beseft niet alleen dat wij miss niet de ware voor elkaar waren, maar doet er ook gelijk iets mee door zich op een ander te storten. Maargoed, dat moet je loslaten want dat mag hij zelf bepalen. Belangrijker is dat ik naar mezelf kijk en hoe ik weer gelukkig kan worden ipv me met zijn leven te bemoeien waardoor je niet aan jezelf toe komt.
Heb ook een soa-test gedaan trouwens (gewoon ff checken de boel), om er een soort van letterlijke punt achter te zetten. Fijn om zo met mezelf en voor mezelf opkomend bezig te zijn. Het helpt het verdriet te verwerken.
woensdag 30 juli 2008 om 08:11
Hej pluk,
Het is goed te lezen dat je het zo bij jezelf houdt. Als ik zo lees hoe het met je gaat...dan denk ik je komt er wel meis, en je bent al een eind op weg!
Soms moet het even heel hard zijn om te ervaren dat dingen echt niet gaan of goed voelen. En daar zijn soms van die shocktoestanden voor nodig...helaas, want ik zou liever hebben dat niemand dat zou hebben.
Maar het is je wel duidelijk nu!
Meis je kunt het!
x
Het is goed te lezen dat je het zo bij jezelf houdt. Als ik zo lees hoe het met je gaat...dan denk ik je komt er wel meis, en je bent al een eind op weg!
Soms moet het even heel hard zijn om te ervaren dat dingen echt niet gaan of goed voelen. En daar zijn soms van die shocktoestanden voor nodig...helaas, want ik zou liever hebben dat niemand dat zou hebben.
Maar het is je wel duidelijk nu!
Meis je kunt het!
x
woensdag 30 juli 2008 om 16:29
Mjah het was moeilijk vandaag, op mn werk enzo. Heb het gevoel dat de emoties nu pas een beetje loskomen na een week (sinds DE mail). Op mn werk weten ze het wel, weet niet in hoeverre ze er rekening mee houden. Maar ach ik doe mn werk nog wel fatsoenlijk.
Ben de verontwaardiging , verbijstering en verdoving wel voorbij nu na de mail vorige week. Voel me nu gewoon rot en vervelend behandeld door die mail, onpersoonlijk. Alsof ie nog iets vergeten was te melden en het als een boodschap doormailde. Respectloze l*l. Nouja dit is ook weer een fase, en ik zal er weer doorheen moeten. Word misselijk als ik denk dat zij straks door zijn huis loopt en in zijn bed ligt. Is gewoon MIJN bed enzo, mijn plek. Maarja vooral niet aan denken en mijn eigen leven leiden en regelen is de beste remedie. We zullen zien wie er het laatst lacht...
Ben de verontwaardiging , verbijstering en verdoving wel voorbij nu na de mail vorige week. Voel me nu gewoon rot en vervelend behandeld door die mail, onpersoonlijk. Alsof ie nog iets vergeten was te melden en het als een boodschap doormailde. Respectloze l*l. Nouja dit is ook weer een fase, en ik zal er weer doorheen moeten. Word misselijk als ik denk dat zij straks door zijn huis loopt en in zijn bed ligt. Is gewoon MIJN bed enzo, mijn plek. Maarja vooral niet aan denken en mijn eigen leven leiden en regelen is de beste remedie. We zullen zien wie er het laatst lacht...
woensdag 30 juli 2008 om 16:32
quote:xxroosjexx schreef op 30 juli 2008 @ 08:11:
Hej pluk,
Het is goed te lezen dat je het zo bij jezelf houdt. Als ik zo lees hoe het met je gaat...dan denk ik je komt er wel meis, en je bent al een eind op weg!
Soms moet het even heel hard zijn om te ervaren dat dingen echt niet gaan of goed voelen. En daar zijn soms van die shocktoestanden voor nodig...helaas, want ik zou liever hebben dat niemand dat zou hebben.
Maar het is je wel duidelijk nu!
Meis je kunt het!
x
Bedankt. En ja dat ik er overheen kom al voel ik me vandaag rot, daar ben ik wel van overtuigd, gelukkig. Ben niet helemaal kapot van de breuk (geweest) ook, dus dat scheelt. De koek was al wel even een beetje op.
Samen komen we er wel weer bovenop.
Hej pluk,
Het is goed te lezen dat je het zo bij jezelf houdt. Als ik zo lees hoe het met je gaat...dan denk ik je komt er wel meis, en je bent al een eind op weg!
Soms moet het even heel hard zijn om te ervaren dat dingen echt niet gaan of goed voelen. En daar zijn soms van die shocktoestanden voor nodig...helaas, want ik zou liever hebben dat niemand dat zou hebben.
Maar het is je wel duidelijk nu!
Meis je kunt het!
x
Bedankt. En ja dat ik er overheen kom al voel ik me vandaag rot, daar ben ik wel van overtuigd, gelukkig. Ben niet helemaal kapot van de breuk (geweest) ook, dus dat scheelt. De koek was al wel even een beetje op.
Samen komen we er wel weer bovenop.
woensdag 30 juli 2008 om 20:31
quote:eleonora schreef op 28 juli 2008 @ 08:07:
Pluk en Liefmeisje, hoe is het met jullie?Hoi Eleanora, wat lief dat je naar me vraagt! Hier gaat het met de nodige ups en downs... heb nu weer zooooooo enorm de behoefte om iets van hem te horen en dus om hem te smsen... moet mezelf echt dwingen om het niet te doen, maar zit met veel vraagtekens en merk dat ik daar onrustig van ben en zelfs steeds meer wordt. Lijkt wel alsof mijn boosheid en teleurstelling minder wordt maar de drang om weer van hem te horen des te groter! Ik zou ook niet goed weten wat ik zou smsen, misschien alleen vragen hoe het met hem gaat, maar ja misschien ben ik dan wel weer bij af??
Pluk en Liefmeisje, hoe is het met jullie?Hoi Eleanora, wat lief dat je naar me vraagt! Hier gaat het met de nodige ups en downs... heb nu weer zooooooo enorm de behoefte om iets van hem te horen en dus om hem te smsen... moet mezelf echt dwingen om het niet te doen, maar zit met veel vraagtekens en merk dat ik daar onrustig van ben en zelfs steeds meer wordt. Lijkt wel alsof mijn boosheid en teleurstelling minder wordt maar de drang om weer van hem te horen des te groter! Ik zou ook niet goed weten wat ik zou smsen, misschien alleen vragen hoe het met hem gaat, maar ja misschien ben ik dan wel weer bij af??
donderdag 31 juli 2008 om 19:29
vandaag weer een zware dag... heb nu meer dan ooit gevoel dat ik hem wil smsen en ben bang dat ik dat dus ga doen en daarna weer enorme spijt heb! Waarom toch die enorme drang?? Hij heeft me de laatste keer zoveel pijn en verdriet gedaan, dus waarom wil ik dan toch zo graag weer even wat van hem horen... ? Misshcien omdat ik gewoon weer zo verlang naar zijn aandacht...?? Voel me rot wil hem terug, al weet ik beter is van niet...bah
donderdag 31 juli 2008 om 22:49
Gek, ik heb precies hetzelfde nu. Moet echt de post van eleonora doorlezen over dat koekje en mogen bellen enzo. Wil echt zwaar dat ex sorry zegt over de manier waarop hij dingen gezegd/gebracht heeft. Dat ik daardoor minder boos op hem ben en dat ik weer besef waarom ik hem ook weer opzich een leuke jongen vond. Daarmee bedoel ik te zeggen dat ik van het twijfelgevoel af wil of het nou over het algemeen een leuke jongen is met wat foutjes, of dat het een l*l is die de schijn zo mooi kan ophouden soms. Vind het erg moeilijk, maarja aan de andere kant, uit blijft het en ik moet toch verder met mijn eigen leven, werk zat op dat vlak. Contact hebben kan nu gewoon eigenlijk niet, krijgen we toch weer ruzie, ben je weer verder van huis. En iemand loslaten is ook een soort houden van las ik ergens, dus dat hou ik mezelf dan ook maar voor. Zo hou ik het al 2 dagen uit, maar weet niet hoe lang ik nog tegen die drang kan vechten...
vrijdag 1 augustus 2008 om 16:42
Pluk, ik heb niet heel je topic gelezen maar geloof dat ik de grote lijnen wel heb meegekregen.
Ik heb ongeveer iets soortgelijks meegemaakt met ex. Hij gaf aan te twijfelen en omdat hij volgens eigen zeggen geen keuze kon maken, heb ik er na een tijdje zelf een punt achter gezet. We kozen er toen voor om geen contact te hebben, alleen zou ik nog een aantal weken later bij iets heel belangrijks van hem zijn, omdat ditgene tijdens onze relatie heel erg speelde en ik hierin volgens hem heel belangrijk altijd was geweest.
Toen ik hem een week hiervoor aansprak op msn, omdat ik nog geen uitnodiging had gehad, begon hij er omheen te draaien. Uiteindelijk gaf hij toe dat er iets speelde met een ander meisje en dat zij bij die gebeurtenis aanwezig zou zijn. Dat was al hard en toen ik toevallig op wat meer info stuitte vielen alle puzzelstukjes op zijn plek. Hij had gelogen over waarom hij twijfelde, er speelde al iets toen wij nog niet uit elkaar waren (ik weet niet of hij ook echt is vreemdgegaan).
Ondanks mijn boosheid over zijn 'liegen', was ik ook wel blij dat ik kort nadat het uit was al wist dat hij een ander had. Liever het nu horen, dan over een paar maanden wanneer ik mezelf weer op de rit zou hebben.
Je schrijft over je boosheid, dat herken ik wel. Je kan je boosheid nu ook 'gebruiken' om van hem los te komen. Ook al is het volgens je verstand misschien niet helemaal terecht, vindt hem maar lekker een lul en een loser. Vaak lucht het op en kan je afstand creëren.
Omdat ik uiteindelijk niet boos wilde 'afsluiten' met mijn ex heb ik hem na een tijdje nog een mailtje gestuurd. Daarin heb ik uitgelegd dat ik bedrogen voelde, dat hij geen dingen voor me had moeten verzwijgen, maar dat ik op deze manier niet de mooie jaren die we hadden wilde afsluiten. En dat ik dus, ondanks wat er was gebeurd, met een goed gevoel terugkeek op onze relatie en op wie hij was toen.
Ik zou je dus willen adviseren om voor nu je boosheid te koesteren, maar ga je ex hier niet mee 'lastig' vallen. Dat levert voor jou niks op. Ben boos, schrijf het van je af, verwerk het. En als je de behoefte hebt om het op een later tijdstip alsnog goed af te sluiten doe dat dan ook. Maar gun jezelf eerst de tijd.
Ik heb ongeveer iets soortgelijks meegemaakt met ex. Hij gaf aan te twijfelen en omdat hij volgens eigen zeggen geen keuze kon maken, heb ik er na een tijdje zelf een punt achter gezet. We kozen er toen voor om geen contact te hebben, alleen zou ik nog een aantal weken later bij iets heel belangrijks van hem zijn, omdat ditgene tijdens onze relatie heel erg speelde en ik hierin volgens hem heel belangrijk altijd was geweest.
Toen ik hem een week hiervoor aansprak op msn, omdat ik nog geen uitnodiging had gehad, begon hij er omheen te draaien. Uiteindelijk gaf hij toe dat er iets speelde met een ander meisje en dat zij bij die gebeurtenis aanwezig zou zijn. Dat was al hard en toen ik toevallig op wat meer info stuitte vielen alle puzzelstukjes op zijn plek. Hij had gelogen over waarom hij twijfelde, er speelde al iets toen wij nog niet uit elkaar waren (ik weet niet of hij ook echt is vreemdgegaan).
Ondanks mijn boosheid over zijn 'liegen', was ik ook wel blij dat ik kort nadat het uit was al wist dat hij een ander had. Liever het nu horen, dan over een paar maanden wanneer ik mezelf weer op de rit zou hebben.
Je schrijft over je boosheid, dat herken ik wel. Je kan je boosheid nu ook 'gebruiken' om van hem los te komen. Ook al is het volgens je verstand misschien niet helemaal terecht, vindt hem maar lekker een lul en een loser. Vaak lucht het op en kan je afstand creëren.
Omdat ik uiteindelijk niet boos wilde 'afsluiten' met mijn ex heb ik hem na een tijdje nog een mailtje gestuurd. Daarin heb ik uitgelegd dat ik bedrogen voelde, dat hij geen dingen voor me had moeten verzwijgen, maar dat ik op deze manier niet de mooie jaren die we hadden wilde afsluiten. En dat ik dus, ondanks wat er was gebeurd, met een goed gevoel terugkeek op onze relatie en op wie hij was toen.
Ik zou je dus willen adviseren om voor nu je boosheid te koesteren, maar ga je ex hier niet mee 'lastig' vallen. Dat levert voor jou niks op. Ben boos, schrijf het van je af, verwerk het. En als je de behoefte hebt om het op een later tijdstip alsnog goed af te sluiten doe dat dan ook. Maar gun jezelf eerst de tijd.
