Relaties
alle pijlers
Hersenbloeding bij vriend
zaterdag 16 mei 2015 om 22:53
Dit is het derde topic in korte tijd die ik open over mijn vriend en tegelijk ook het topic dat ik nooit heb willen openen…
Vorige week vrijdag stond mijn vriend op met hevige hoofdpijn. Hij had wat slecht geslapen en schreef het daaraan toe. Hij ging nog wat op de zetel rusten en dan wat later naar zijn werk proberen gaan. Ik gaf hem een kus en ben zelf gaan werken. Ik heb hem nog een berichtje gestuurd, waar hij niet op antwoordde. Ik dacht dat hij in slaap was gevallen. Op de middag kreeg ik een telefoontje van mijn buurman met de mededeling dat er een ambulance en MUG voor mijn deur stond. Mijn vriend was zo onwel geworden dat hij een ambulance had gebeld.
Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Bij aankomst was mijn vriend niet meer bij bewustzijn. Hij heeft een hersenbloeding gehad op basis van een aneurysma. Mijn jonge, sportieve vriend lag in coma. Hij heeft dezelfde dag nog twee operaties gehad, één om de druk van zijn hersenen te halen en één waarbij een veertje in het aneurysma werd geplaatst om verdere bloeding te voorkomen.
Ik ben 24u bij hem gebleven. Toen ik terug thuis kwam om verse kledij te halen, zag ik pas hoe hard hij had afgezien. De ambulanciers hadden de voordeur achter zich dichtgetrokken en er was sindsdien niemand meer binnen geweest. Hij had overgegeven in de hal waar ze hem gevonden en hij heeft de controle over zijn darmen verloren. Ik heb alles opgepoetst terwijl ik dacht dat het misschien het laatste beeld was dat ik van mijn vriend zou onthouden in ons pas gekochte huis.
De laatste dagen zijn er wat voorzichtig positieve berichten. Zijn hersendruk steeg initieel toen de dokters hem van de sedatie haalden. Dit hebben ze enkele keren moeten proberen. Sinds donderdag hebben ze zijn medicatie wel sterk kunnen verminderen. Hij heeft zijn ogen geopend, maar hij lijkt toch niet echt wakker. Hij reageert op prikkels die de dokters hem geven. Ik zag zijn hartslag versnellen op de monitor toen ik mijn hand op zijn borst legde, alsof hij toch besefte dat ik er was.
Ik heb dit topic geopend om mijn gedachten eens te ordenen. Misschien zijn er hier ook mensen met positieve ervaringsverhalen?
Vorige week vrijdag stond mijn vriend op met hevige hoofdpijn. Hij had wat slecht geslapen en schreef het daaraan toe. Hij ging nog wat op de zetel rusten en dan wat later naar zijn werk proberen gaan. Ik gaf hem een kus en ben zelf gaan werken. Ik heb hem nog een berichtje gestuurd, waar hij niet op antwoordde. Ik dacht dat hij in slaap was gevallen. Op de middag kreeg ik een telefoontje van mijn buurman met de mededeling dat er een ambulance en MUG voor mijn deur stond. Mijn vriend was zo onwel geworden dat hij een ambulance had gebeld.
Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Bij aankomst was mijn vriend niet meer bij bewustzijn. Hij heeft een hersenbloeding gehad op basis van een aneurysma. Mijn jonge, sportieve vriend lag in coma. Hij heeft dezelfde dag nog twee operaties gehad, één om de druk van zijn hersenen te halen en één waarbij een veertje in het aneurysma werd geplaatst om verdere bloeding te voorkomen.
Ik ben 24u bij hem gebleven. Toen ik terug thuis kwam om verse kledij te halen, zag ik pas hoe hard hij had afgezien. De ambulanciers hadden de voordeur achter zich dichtgetrokken en er was sindsdien niemand meer binnen geweest. Hij had overgegeven in de hal waar ze hem gevonden en hij heeft de controle over zijn darmen verloren. Ik heb alles opgepoetst terwijl ik dacht dat het misschien het laatste beeld was dat ik van mijn vriend zou onthouden in ons pas gekochte huis.
De laatste dagen zijn er wat voorzichtig positieve berichten. Zijn hersendruk steeg initieel toen de dokters hem van de sedatie haalden. Dit hebben ze enkele keren moeten proberen. Sinds donderdag hebben ze zijn medicatie wel sterk kunnen verminderen. Hij heeft zijn ogen geopend, maar hij lijkt toch niet echt wakker. Hij reageert op prikkels die de dokters hem geven. Ik zag zijn hartslag versnellen op de monitor toen ik mijn hand op zijn borst legde, alsof hij toch besefte dat ik er was.
Ik heb dit topic geopend om mijn gedachten eens te ordenen. Misschien zijn er hier ook mensen met positieve ervaringsverhalen?
zaterdag 23 mei 2015 om 16:03
Plensbui, wat een nachtmerrie zeg.
Ik wil je als tip geven een dagboek bij te houden. Je leeft nu in een roes, straks ben je veel vergeten. Je kunt dit nog eens nalezen. Uiteraard hoop ik ook dat jouw vriend dit ooit kan lezen. Het klinkt bizar, maar maak je ook af en toe een foto? Beiden dragen bij aan je eigen verwerking van deze hectische periode en kunnen je vriend helpen.
Maak gebruik van de maatschappelijk werkers in het ziekenhuis. Sterkte!
Ik wil je als tip geven een dagboek bij te houden. Je leeft nu in een roes, straks ben je veel vergeten. Je kunt dit nog eens nalezen. Uiteraard hoop ik ook dat jouw vriend dit ooit kan lezen. Het klinkt bizar, maar maak je ook af en toe een foto? Beiden dragen bij aan je eigen verwerking van deze hectische periode en kunnen je vriend helpen.
Maak gebruik van de maatschappelijk werkers in het ziekenhuis. Sterkte!
zaterdag 23 mei 2015 om 17:46
Die dagboektip kreeg ik ook, maar ik heb het gehouden bij mijn topics hier en op een ander forum. Het is wel fijn om die nog eens na te kunnen lezen, want een heleboel vergeet je toch weer (en gelukkig maar). We hebben wel veel foto's gemaakt, ook toen het nog helemaal niet zo rooskleurig was. Zoon is nu erg blij met de foto's, ze beantwoorden vele vragen en ze geven een mooi beeld van hoe hij gaandeweg opknapte.
Ik hoop heel erg dat jij over enige tijd ook kunt schrijven dat je vriend opknapt. Dat zijn bloedwaarden waren verbeterd is al positief te noemen, en in het begin zijn de stapjes echt nog heel klein maar niet minder belangrijk. En blijf aan je rust denken, je vriend heeft niks aan een ingestorte vriendin. Eet je wel goed? Dat schoot er bij ons nog wel eens bij in. Ik heb wel eens tollend van het bloedsuikertekort in het ziekenhuis rondgelopen, en dan maar heel eigenwijs weigeren als de verpleging aanbood een tosti voor me te bakken . Achteraf gezien niet zo handig natuurlijk, maar goed. Oh ja, en probeer toch wat afleiding te zoeken. Gewoon even een uurtje ergens wat drinken met een goede vriendin of zo. Het voelt misschien ongepast, maar je hebt het wel nodig om even op te laden.
Heel veel sterkte maar weer. Ik hou mijn vingers gekruist dat de voorzichtige verbetering gaat doorzetten!
Ik hoop heel erg dat jij over enige tijd ook kunt schrijven dat je vriend opknapt. Dat zijn bloedwaarden waren verbeterd is al positief te noemen, en in het begin zijn de stapjes echt nog heel klein maar niet minder belangrijk. En blijf aan je rust denken, je vriend heeft niks aan een ingestorte vriendin. Eet je wel goed? Dat schoot er bij ons nog wel eens bij in. Ik heb wel eens tollend van het bloedsuikertekort in het ziekenhuis rondgelopen, en dan maar heel eigenwijs weigeren als de verpleging aanbood een tosti voor me te bakken . Achteraf gezien niet zo handig natuurlijk, maar goed. Oh ja, en probeer toch wat afleiding te zoeken. Gewoon even een uurtje ergens wat drinken met een goede vriendin of zo. Het voelt misschien ongepast, maar je hebt het wel nodig om even op te laden.
Heel veel sterkte maar weer. Ik hou mijn vingers gekruist dat de voorzichtige verbetering gaat doorzetten!
zaterdag 23 mei 2015 om 18:18
Ik zie dit topic wel een beetje als mijn "dagboek". Het helpt om mijn gedachten te ordenen en niet alleen te negatieve dingen te zien.
Sorry trouwens dat ik niet persoonlijk op reacties inga. Ik lees ze wel allemaal en het doet me goed dat er aan mijn vriend gedacht wordt.
De toestand van mijn vriend blijft kritiek, maar er is in ieder geval geen achteruitgang meer, wat goed is.
Vanmorgen is de pastoraal werkster langs gekomen. Het was een erg lieve vrouw en we hebben een goed gesprek gehad. Op vraag van de familie van mijn vriend, heeft hij vanmiddag de Ziekenzalving gekregen. Ik ben nooit echt gelovig geweest, maar het voelt wel "fijn" om dit nog voor hem te kunnen doen, zeker omdat het zo belangrijk was voor zijn familie. En sindsdien lijkt het wel alsof hij er wat rustiger bij ligt.
Ik ga nu nog even langs bij hem in het ziekenhuis.
Vanavond is het Eurovision, waar ik vroeger altijd samen met mijn vriend naar keek, terwijl we er wat lacherig over deden (maar stiekem het eigenlijk wel leuk vonden). In vergelijking met vorig jaar, is alles zoveel anders nu. Dan hadden we nog volop plannen om te gaan samenwonen.
Sorry trouwens dat ik niet persoonlijk op reacties inga. Ik lees ze wel allemaal en het doet me goed dat er aan mijn vriend gedacht wordt.
De toestand van mijn vriend blijft kritiek, maar er is in ieder geval geen achteruitgang meer, wat goed is.
Vanmorgen is de pastoraal werkster langs gekomen. Het was een erg lieve vrouw en we hebben een goed gesprek gehad. Op vraag van de familie van mijn vriend, heeft hij vanmiddag de Ziekenzalving gekregen. Ik ben nooit echt gelovig geweest, maar het voelt wel "fijn" om dit nog voor hem te kunnen doen, zeker omdat het zo belangrijk was voor zijn familie. En sindsdien lijkt het wel alsof hij er wat rustiger bij ligt.
Ik ga nu nog even langs bij hem in het ziekenhuis.
Vanavond is het Eurovision, waar ik vroeger altijd samen met mijn vriend naar keek, terwijl we er wat lacherig over deden (maar stiekem het eigenlijk wel leuk vonden). In vergelijking met vorig jaar, is alles zoveel anders nu. Dan hadden we nog volop plannen om te gaan samenwonen.
zaterdag 23 mei 2015 om 18:38
quote:Plensbui5 schreef op 23 mei 2015 @ 18:28:
@ Lady-Voldemort: ik lees net dat je zoon sinds vandaag thuis is. Wat geweldig! Geniet ervan.
Wat lief! Dank je wel .
Wat fijn dat je vriend er nu wat rustiger bij ligt. Misschien kun je hem wat vertellen over het songfestivalgedoe, gewoon wat praatjes voor de vaak. Je weet maar nooit wat ie ervan mee krijgt (net als van alle onrust en bezorgdheid rondom zijn persoon, vandaar).
@ Lady-Voldemort: ik lees net dat je zoon sinds vandaag thuis is. Wat geweldig! Geniet ervan.
Wat lief! Dank je wel .
Wat fijn dat je vriend er nu wat rustiger bij ligt. Misschien kun je hem wat vertellen over het songfestivalgedoe, gewoon wat praatjes voor de vaak. Je weet maar nooit wat ie ervan mee krijgt (net als van alle onrust en bezorgdheid rondom zijn persoon, vandaar).
zaterdag 23 mei 2015 om 18:57
zaterdag 23 mei 2015 om 23:00
zondag 24 mei 2015 om 08:13
quote:Suze02 schreef op 24 mei 2015 @ 07:41:
Morgen Plensbui. Hoe waren zijn bloedwaarden vanmorgen vroeg?
De infectiewaarden zijn opnieuw lichtjes verbeterd. Alleen zijn nierfunctie blijft slecht. Hij heeft vannacht wel meer dan 100cc geplast, wat meer is dan in de 24u ervoor. Vanmorgen was de eerste morgen in drie dagen dat hij geen koorts had.
Ze zullen de test herhalen om zijn hersenfunctie te meten, omdat hij lang een lage bloeddruk heeft gehad. Hierdoor kan er een verminderde bloedvoorziening naar de hersenen zijn en kan zijn hersenfunctie opnieuw achteruitgaan. Ik weet niet of dit vandaag gaat gebeuren (want het is zondag). Afhankelijk van de resultaten zal de verdere intensiteit van de behandeling worden bepaald. Ik ben bang, want de laatste twee dagen heeft hij geen heldere momenten meer gehad. Ik ben bang dat nu het lijkt dat de antibiotica zou kunnen aanslaan, het toch allemaal voor niets is geweest.
Morgen Plensbui. Hoe waren zijn bloedwaarden vanmorgen vroeg?
De infectiewaarden zijn opnieuw lichtjes verbeterd. Alleen zijn nierfunctie blijft slecht. Hij heeft vannacht wel meer dan 100cc geplast, wat meer is dan in de 24u ervoor. Vanmorgen was de eerste morgen in drie dagen dat hij geen koorts had.
Ze zullen de test herhalen om zijn hersenfunctie te meten, omdat hij lang een lage bloeddruk heeft gehad. Hierdoor kan er een verminderde bloedvoorziening naar de hersenen zijn en kan zijn hersenfunctie opnieuw achteruitgaan. Ik weet niet of dit vandaag gaat gebeuren (want het is zondag). Afhankelijk van de resultaten zal de verdere intensiteit van de behandeling worden bepaald. Ik ben bang, want de laatste twee dagen heeft hij geen heldere momenten meer gehad. Ik ben bang dat nu het lijkt dat de antibiotica zou kunnen aanslaan, het toch allemaal voor niets is geweest.
