Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
donderdag 21 augustus 2008 om 20:05
Dankjullie wel ladies, dat je er weer bent als ik jullie nodig heb.
Even een toelichting.
Hij weet me nog steeds te raken.
Maar hij heeft de wens uitgesproken mij kapot te willen maken.
Met de aktie die hij nu heeft uitgezet, zit de kans erin dat hem dat ook gaat lukken.
Maar het erge is, dat hij niet alleen mij ermee heeft.
Hij treft de kinderen des te meer.
Dat doet mij zo'n verdriet.
Hoe kan het dan dat een man die een nieuwe relatie heeft, inmiddels ook al meer dan drie jaar (ja jullie lezen het goed, zolang zijn wij nog niet uit elkaar), zich dan dáár niet op richt.
Wat wil die man nog met mij te maken hebben?
Zou ik hem voor zijn gevoel groot onrecht hebben aangedaan, kan hij mij dan niet links laten liggen?
Even een toelichting.
Hij weet me nog steeds te raken.
Maar hij heeft de wens uitgesproken mij kapot te willen maken.
Met de aktie die hij nu heeft uitgezet, zit de kans erin dat hem dat ook gaat lukken.
Maar het erge is, dat hij niet alleen mij ermee heeft.
Hij treft de kinderen des te meer.
Dat doet mij zo'n verdriet.
Hoe kan het dan dat een man die een nieuwe relatie heeft, inmiddels ook al meer dan drie jaar (ja jullie lezen het goed, zolang zijn wij nog niet uit elkaar), zich dan dáár niet op richt.
Wat wil die man nog met mij te maken hebben?
Zou ik hem voor zijn gevoel groot onrecht hebben aangedaan, kan hij mij dan niet links laten liggen?
donderdag 21 augustus 2008 om 20:19
Ik schaam me voor mijn zwakte, dat ik me toch weer láát raken.
Er gebeuren ook wat kleine dingetjes rond huis op vaste tijden, waarvan ik denk dat hij weer "aktief" is.
Ik zou er bijna paranoide van worden.
Doet hij dat?
Of is het die rare buurman van drie huizen verder (die eens een pakje voor mij had aangepakt van de PTT, en starnakend de deur opendeed, toen ik het bij hem afhaalde.., bovendien was het pakje opengemaakt)< hiervan hebben we wel gedrieën weer gehuild van het lachen, trouwens!
Maar goed, het zijn van die dingen allemaal bij elkaar, plus dat ik zodra ik me (bewust) probeer te ontspannen mijn hele ademhaling op hol slaat, krampachtig leef, op eieren loop, en dat ook wel moest toegeven dat het zo is met mij, dat ik dacht dat ik er was, maar eigenlijk dat mijn omhulsel er wel is, maar ikzelf ergens in een hoekje zit verstopt. Bang voor aandacht van anderen, schrik als iemand een arm om me heen slaat (die wil wat van me, back off!, en ik de deur dichthou.
Dat ik me schaam dat ik me heb ingeschreven op een datingsite en de emails niet lees, en iedereen gewoon bedank voor hun belangstelling maar verder geen contact.
Dat ik foto's daar dan zit te bekijken, en denk, wat zit er bij jou achter, hoe ga jij met je ex om?
Dat ik er gewoon helemaal niet aan toe ben. Aan mannen. Een relatie. Maar dat dat geen kwestie van tijd of verwerken is, maar een verworven handicap. Dat het niet meer goed komt.
Er gebeuren ook wat kleine dingetjes rond huis op vaste tijden, waarvan ik denk dat hij weer "aktief" is.
Ik zou er bijna paranoide van worden.
Doet hij dat?
Of is het die rare buurman van drie huizen verder (die eens een pakje voor mij had aangepakt van de PTT, en starnakend de deur opendeed, toen ik het bij hem afhaalde.., bovendien was het pakje opengemaakt)< hiervan hebben we wel gedrieën weer gehuild van het lachen, trouwens!
Maar goed, het zijn van die dingen allemaal bij elkaar, plus dat ik zodra ik me (bewust) probeer te ontspannen mijn hele ademhaling op hol slaat, krampachtig leef, op eieren loop, en dat ook wel moest toegeven dat het zo is met mij, dat ik dacht dat ik er was, maar eigenlijk dat mijn omhulsel er wel is, maar ikzelf ergens in een hoekje zit verstopt. Bang voor aandacht van anderen, schrik als iemand een arm om me heen slaat (die wil wat van me, back off!, en ik de deur dichthou.
Dat ik me schaam dat ik me heb ingeschreven op een datingsite en de emails niet lees, en iedereen gewoon bedank voor hun belangstelling maar verder geen contact.
Dat ik foto's daar dan zit te bekijken, en denk, wat zit er bij jou achter, hoe ga jij met je ex om?
Dat ik er gewoon helemaal niet aan toe ben. Aan mannen. Een relatie. Maar dat dat geen kwestie van tijd of verwerken is, maar een verworven handicap. Dat het niet meer goed komt.
donderdag 21 augustus 2008 om 20:19
Lieve Perel,
zet alsjeblieft die knop om en ga zelf leven!
Laat je niet leiden door zijn dreigementen in je gevoel
Handel ernaar
Licht je vangnet in en zorg dat je mensen kunt bereiken als er echt iets gebeurt.
Ga desnoods praten met hulpverlening voor jezelf.
Maar bovenal gun jezelf het plezier van leven, doe leuke dingen, en besef dat als hij het echt in zijn hoofd heeft om jou iets aan te doen jij daar helemaal geen invloed op hebt, wat je ook doet!
Hoe moeilijk ook, zet opzij die angst! Maak het bespreekbaar!
Hij richt zich ook op jou omdat hij merkt dat hij nog steeds vat op je heeft, daar heeft hij voelsprieten voor. Zorg dat je dit patroon doorbreekt!
Verdiep je niet meer in gedachten van wat hij nog met je wil, zo blijf je met hem bezig. Ga echt gewoon je eigen leven leiden. Met je kinderen en dat hij uiteindelijk de kinderen treft met zijn gedrag is echt zijn verantwoordelijkheid, niet de jouwe!
Als je nog steeds zo van slag bent door veel dingen, zoek hulp en open de post samen zodat je je gevoel kwijt kunt. Probeer er rationeler mee om te gaan. Natuurlijk, soms lukt dat gewoon niet maar als jij er maar wel een stijgende lijn in ziet en niet steeds op dezelfde manier blijft reageren!
liefs Zonlicht
zet alsjeblieft die knop om en ga zelf leven!
Laat je niet leiden door zijn dreigementen in je gevoel
Handel ernaar
Licht je vangnet in en zorg dat je mensen kunt bereiken als er echt iets gebeurt.
Ga desnoods praten met hulpverlening voor jezelf.
Maar bovenal gun jezelf het plezier van leven, doe leuke dingen, en besef dat als hij het echt in zijn hoofd heeft om jou iets aan te doen jij daar helemaal geen invloed op hebt, wat je ook doet!
Hoe moeilijk ook, zet opzij die angst! Maak het bespreekbaar!
Hij richt zich ook op jou omdat hij merkt dat hij nog steeds vat op je heeft, daar heeft hij voelsprieten voor. Zorg dat je dit patroon doorbreekt!
Verdiep je niet meer in gedachten van wat hij nog met je wil, zo blijf je met hem bezig. Ga echt gewoon je eigen leven leiden. Met je kinderen en dat hij uiteindelijk de kinderen treft met zijn gedrag is echt zijn verantwoordelijkheid, niet de jouwe!
Als je nog steeds zo van slag bent door veel dingen, zoek hulp en open de post samen zodat je je gevoel kwijt kunt. Probeer er rationeler mee om te gaan. Natuurlijk, soms lukt dat gewoon niet maar als jij er maar wel een stijgende lijn in ziet en niet steeds op dezelfde manier blijft reageren!
liefs Zonlicht
donderdag 21 augustus 2008 om 20:22
Hij dreigt toch geld aan je te verliezen? Nu, as we speak, een half jaar geleden nog niet?
Was hij een half jaar geleden ook zo venijnig?
Jouw lot interesseert hem niet, niet in positieve zin in elk geval.
De kinderen zal hij liever zelf iets toestoppen dan dat jíj bepaalt dat hij aan jullie meer verschuldigd is.
Hij zou nog in staat zijn om de kinderen bij zich te nemen zodat hij straffeloos jou het leven zuur kan maken zijn eigen belang na kan jagen
Zijn nieuwe relatie zal by the way net zo'n hel zijn als die van jullie. Daar haalt hij ook geen voldoening uit, dus. Dat kan 'ie nu eenmaal niet.
Was hij een half jaar geleden ook zo venijnig?
Jouw lot interesseert hem niet, niet in positieve zin in elk geval.
De kinderen zal hij liever zelf iets toestoppen dan dat jíj bepaalt dat hij aan jullie meer verschuldigd is.
Hij zou nog in staat zijn om de kinderen bij zich te nemen zodat hij straffeloos jou het leven zuur kan maken zijn eigen belang na kan jagen
Zijn nieuwe relatie zal by the way net zo'n hel zijn als die van jullie. Daar haalt hij ook geen voldoening uit, dus. Dat kan 'ie nu eenmaal niet.
donderdag 21 augustus 2008 om 20:24
Een relatie hebben is niet verplicht hoor Perel, je merkt vanzelf wel wanneer je daar weer aan toe bent, maar nu dus duidelijk nog niet, dus uitschrijven van die datingsites, vertrouwen in jezelf terugwinnen en dan vertrouwen in anderen opbouwen. En op een dag merk je vanzelf wel of je weer toe bent aan een relatie en anders maar niet.
Dan zorg je gewoon voor een spannend pakje
Dubio kan je vast vertellen hoe je dat langs de kinderen krijgt
Dan zorg je gewoon voor een spannend pakje
Dubio kan je vast vertellen hoe je dat langs de kinderen krijgt
donderdag 21 augustus 2008 om 20:26
En wat betreft de datingsites, of andere contacten met mannen. Je bent de juiste nog niet tegengekomen.
Ik heb die ook nog niet ontmoet. En al zeker niet op zo'n vleesmarkt als een datingsite.
Zekersteweten dat als jij een man tegen komt met een twinkel in zijn ogen, die je blij maakt, dat ook jij met je handicap en met hem kunt leven.
Kil ben je nog lange niet. Voorzichtig wel. En dat mag ook wel na zo'n relatie.
Ik heb die ook nog niet ontmoet. En al zeker niet op zo'n vleesmarkt als een datingsite.
Zekersteweten dat als jij een man tegen komt met een twinkel in zijn ogen, die je blij maakt, dat ook jij met je handicap en met hem kunt leven.
Kil ben je nog lange niet. Voorzichtig wel. En dat mag ook wel na zo'n relatie.
donderdag 21 augustus 2008 om 21:04
quote:mamzelle schreef op 21 augustus 2008 @ 20:22:
Hij dreigt toch geld aan je te verliezen? Nu, as we speak, een half jaar geleden nog niet?
Was hij een half jaar geleden ook zo venijnig?
Het is behoorlijk ingewikkeld. Het voert te ver om er hier op in te gaan. Het komt er op neer dat ik in een soort financiele-wurgconstructie zit, waar ik me bij een mediator heb laten in manoevreren. Er is een simpele oplossing voorhanden, maar dat kan alleen als je nog vriendjes met elkaar bent.
Een paar maanden na de scheiding is hij vanuit het niets compleet uit zijn dak gegaan, nadat hij 'gehoord' had dat ik een relatie met iemand had. (wat niet zo was). Vanaf dat moment is het bergafwaarts gegaan.
Er zijn tijden geweest dat ik erg bang was, omdat ik hem niet zo kende, dus ook niet kon inschatten hoe ver hij zou gaan.
[/Jouw lot interesseert hem niet, niet in positieve zin in elk geval.
De kinderen zal hij liever zelf iets toestoppen dan dat jíj bepaalt dat hij aan jullie meer verschuldigd is.
Hij zou nog in staat zijn om de kinderen bij zich te nemen zodat hij straffeloos jou het leven zuur kan maken zijn eigen belang na kan jagen
Ze kunnen in principe ervoor kiezen om bij hun vader te gaan wonen.
Ik moet er niet aan denken. Hij draagt niks bij aan de opvoeding.
Tenminste niks opbouwends.Zijn nieuwe relatie zal by the way net zo'n hel zijn als die van jullie. Daar haalt hij ook geen voldoening uit, dus. Dat kan 'ie nu eenmaal niet.Hij ziet er niet uit als een man met een bloeiende relatie, die gelukkig in het leven staat. Of hij moet dat gezicht afzetten zodra hij bij mij de straat in rijdt....
Toch vraag ik me wel eens af hoe dat gaat, of liever de kinderen vertellen wel eens dingen. Zij vindt een hoop goed waar ik tegen protesteerde, en dan begrijp ik waarom hij met haar is.
Alleen denk ik dan: je hebt nu toch iemand die precies doet wat jij altijd wilde dat ik deed, is het nou nog niet goed.
Maar zoals je zegt, hij is niet in staat om ergens voldoening uit te halen. Alleen als hij een trap uit kan delen.
Hij dreigt toch geld aan je te verliezen? Nu, as we speak, een half jaar geleden nog niet?
Was hij een half jaar geleden ook zo venijnig?
Het is behoorlijk ingewikkeld. Het voert te ver om er hier op in te gaan. Het komt er op neer dat ik in een soort financiele-wurgconstructie zit, waar ik me bij een mediator heb laten in manoevreren. Er is een simpele oplossing voorhanden, maar dat kan alleen als je nog vriendjes met elkaar bent.
Een paar maanden na de scheiding is hij vanuit het niets compleet uit zijn dak gegaan, nadat hij 'gehoord' had dat ik een relatie met iemand had. (wat niet zo was). Vanaf dat moment is het bergafwaarts gegaan.
Er zijn tijden geweest dat ik erg bang was, omdat ik hem niet zo kende, dus ook niet kon inschatten hoe ver hij zou gaan.
[/Jouw lot interesseert hem niet, niet in positieve zin in elk geval.
De kinderen zal hij liever zelf iets toestoppen dan dat jíj bepaalt dat hij aan jullie meer verschuldigd is.
Hij zou nog in staat zijn om de kinderen bij zich te nemen zodat hij straffeloos jou het leven zuur kan maken zijn eigen belang na kan jagen
Ze kunnen in principe ervoor kiezen om bij hun vader te gaan wonen.
Ik moet er niet aan denken. Hij draagt niks bij aan de opvoeding.
Tenminste niks opbouwends.Zijn nieuwe relatie zal by the way net zo'n hel zijn als die van jullie. Daar haalt hij ook geen voldoening uit, dus. Dat kan 'ie nu eenmaal niet.Hij ziet er niet uit als een man met een bloeiende relatie, die gelukkig in het leven staat. Of hij moet dat gezicht afzetten zodra hij bij mij de straat in rijdt....
Toch vraag ik me wel eens af hoe dat gaat, of liever de kinderen vertellen wel eens dingen. Zij vindt een hoop goed waar ik tegen protesteerde, en dan begrijp ik waarom hij met haar is.
Alleen denk ik dan: je hebt nu toch iemand die precies doet wat jij altijd wilde dat ik deed, is het nou nog niet goed.
Maar zoals je zegt, hij is niet in staat om ergens voldoening uit te halen. Alleen als hij een trap uit kan delen.
donderdag 21 augustus 2008 om 23:04
Zon toch, begrijp ik nou goed dat je Perel adviseert een vibrator te nemen en daaraan te denken als haar ex de kinderen komt ophalen, zodat ze hen met een grote grijns kan uitzwaaien?
Nou ja, je hebt in elk geval wel wat te doen als de kinderen weg zijn
Voor de duidelijkheid Perel, ik heb van Leo de 'prijs' gekregen die zij kreeg als forummer van de maand, namelijk een rode vibrator. (Langs de kinderen krijgen was een makkie trouwens, ze hebben er niet eens naar gevraagd ).
A gift that keeps giving, and giving...
Anders is het misschien een idee die buurman eens uit te nodigen om de deur open te doen als je ex komt.
Zo, en nu ga ik even serieus reageren
Nou ja, je hebt in elk geval wel wat te doen als de kinderen weg zijn
Voor de duidelijkheid Perel, ik heb van Leo de 'prijs' gekregen die zij kreeg als forummer van de maand, namelijk een rode vibrator. (Langs de kinderen krijgen was een makkie trouwens, ze hebben er niet eens naar gevraagd ).
A gift that keeps giving, and giving...
Anders is het misschien een idee die buurman eens uit te nodigen om de deur open te doen als je ex komt.
Zo, en nu ga ik even serieus reageren
Ga in therapie!
donderdag 21 augustus 2008 om 23:23
Lieve Perel, haal eens even heel diep adem. En nu uitademen.
Ontspan je buik. Laat je schouders zakken. Sluit je ogen even.
Jij staat bol van de spanning hè lieverd? Zon zegt iets heel waars: hij blijft jou tergen omdat jij blijft reageren. Het blijft hem iets opleveren. Jouw energie. Jij loopt een hele dag te balen van een vuile blik, hij loopt na te genieten van jouw reactie, wetend dat hij je dag heeft verpest. Al die energie van jou gaat rechtstreeks naar hem. Dat levert het hem op.
Het is moeilijk, ik herken het ook zo. Je wordt kwaad op jezelf omdat je je zo laat raken. Maar je weet niet wat je ertegen kan doen. Afleiding, punt 1. Zorg ervoor dat je leuke dingen plant op je kinderloze dagen. Morele steun is 2. Bel direct iemand op als hij weg is en je van slag bent, of ga bij iemand langs. Of schrijf het hier op het forum, of in de mail.
En schakel dan over op een ander onderwerp. Weg moet het, eruit en dan wat anders. Ik heb ook wel eens keihard muziek opgezet en heel hard meegezongen. Idioot lopen salsadansen in de kamer. In de auto stappen en heel hard gillen. Sporten kan ook een manier zijn. Vind de manier om die negatieve energie kwijt te kunnen.
Investeer in jezelf, vooral op die dagen dat de kinderen er niet zijn. Een uitgelezen gelegenheid om weer je oude zelf terug te vinden, dingen te doen waar je anders nooit aan toekomt. Dat is wat je eigenwaarde en zelfvertrouwen weer doet groeien.
Jij bent sterk Perel, hij kan jou helemaal niet kapotmaken. Hij doet net alsof en jij speelt mee. Maar jij weet net zo goed als ik dat jij dat alles best wel kan overleven. Je hebt hem niet nodig. Je weet hoe mijn situatie is, niet veel beter dan de jouwe, zo niet slechter. En toch leef ik mijn leven nu en het gaat echt goed met me. Mensen snappen het niet Ik heb de angst losgelaten. En daarmee stopt ook de manipulatie.
Hij hoeft niet voor de kinderen te zorgen, dat doe jij wel. Zolang jij er bent, komen die kinderen niks te kort. Ja, ook als de poep de ventilator raakt, want jij komt er wel doorheen en als de nood aan de man is heb je wel mensen die bijspringen. Jij redt het wel.
Het belangrijkste is dat jij blijft functioneren. Als je zo doorgaat, maak jij jezelf kapot. Met die angst voor hem. Hij kan je niet raken, als jij dat niet toelaat. Nu laat je het toe.
Begin ook eens met toe te laten wat je voelt. Geen schaamte of schuldgevoel daarover. Het is je gevoel, laat het toe en accepteer het. Het is maar een gevoel. Je gaat echt geen huurmoordenaar op je ex afsturen (hoewel... je wil niet weten hoeveel mensen me die suggestie hebben gedaan ). Jij wil je leven rustig leiden en hij zit in de weg. Natuurlijk krijg je dan zulke gedachten. Niks geks aan hoor.
Je schaamt je tegenover je kind. Ik vind het juist zo prachtig om te lezen hoe hij aanvoelt hoe jij je voelt, je op zo'n lieve manier probeert te vertellen dat hij dat ziet en je probeert te troosten... Echt prachtig. Probeer het mooie in die dingen te zien. Het geluk ligt voor het oprapen, het zit in zulke kleine momenten. Grijp die momenten, ze zullen je opvullen en daardoor groei je en en word je steeds sterker.
dubio
Ontspan je buik. Laat je schouders zakken. Sluit je ogen even.
Jij staat bol van de spanning hè lieverd? Zon zegt iets heel waars: hij blijft jou tergen omdat jij blijft reageren. Het blijft hem iets opleveren. Jouw energie. Jij loopt een hele dag te balen van een vuile blik, hij loopt na te genieten van jouw reactie, wetend dat hij je dag heeft verpest. Al die energie van jou gaat rechtstreeks naar hem. Dat levert het hem op.
Het is moeilijk, ik herken het ook zo. Je wordt kwaad op jezelf omdat je je zo laat raken. Maar je weet niet wat je ertegen kan doen. Afleiding, punt 1. Zorg ervoor dat je leuke dingen plant op je kinderloze dagen. Morele steun is 2. Bel direct iemand op als hij weg is en je van slag bent, of ga bij iemand langs. Of schrijf het hier op het forum, of in de mail.
En schakel dan over op een ander onderwerp. Weg moet het, eruit en dan wat anders. Ik heb ook wel eens keihard muziek opgezet en heel hard meegezongen. Idioot lopen salsadansen in de kamer. In de auto stappen en heel hard gillen. Sporten kan ook een manier zijn. Vind de manier om die negatieve energie kwijt te kunnen.
Investeer in jezelf, vooral op die dagen dat de kinderen er niet zijn. Een uitgelezen gelegenheid om weer je oude zelf terug te vinden, dingen te doen waar je anders nooit aan toekomt. Dat is wat je eigenwaarde en zelfvertrouwen weer doet groeien.
Jij bent sterk Perel, hij kan jou helemaal niet kapotmaken. Hij doet net alsof en jij speelt mee. Maar jij weet net zo goed als ik dat jij dat alles best wel kan overleven. Je hebt hem niet nodig. Je weet hoe mijn situatie is, niet veel beter dan de jouwe, zo niet slechter. En toch leef ik mijn leven nu en het gaat echt goed met me. Mensen snappen het niet Ik heb de angst losgelaten. En daarmee stopt ook de manipulatie.
Hij hoeft niet voor de kinderen te zorgen, dat doe jij wel. Zolang jij er bent, komen die kinderen niks te kort. Ja, ook als de poep de ventilator raakt, want jij komt er wel doorheen en als de nood aan de man is heb je wel mensen die bijspringen. Jij redt het wel.
Het belangrijkste is dat jij blijft functioneren. Als je zo doorgaat, maak jij jezelf kapot. Met die angst voor hem. Hij kan je niet raken, als jij dat niet toelaat. Nu laat je het toe.
Begin ook eens met toe te laten wat je voelt. Geen schaamte of schuldgevoel daarover. Het is je gevoel, laat het toe en accepteer het. Het is maar een gevoel. Je gaat echt geen huurmoordenaar op je ex afsturen (hoewel... je wil niet weten hoeveel mensen me die suggestie hebben gedaan ). Jij wil je leven rustig leiden en hij zit in de weg. Natuurlijk krijg je dan zulke gedachten. Niks geks aan hoor.
Je schaamt je tegenover je kind. Ik vind het juist zo prachtig om te lezen hoe hij aanvoelt hoe jij je voelt, je op zo'n lieve manier probeert te vertellen dat hij dat ziet en je probeert te troosten... Echt prachtig. Probeer het mooie in die dingen te zien. Het geluk ligt voor het oprapen, het zit in zulke kleine momenten. Grijp die momenten, ze zullen je opvullen en daardoor groei je en en word je steeds sterker.
dubio
Ga in therapie!
donderdag 21 augustus 2008 om 23:26
quote:dubiootje schreef op 21 augustus 2008 @ 23:04:
Zon toch, begrijp ik nou goed dat je Perel adviseert een vibrator te nemen en daaraan te denken als haar ex de kinderen komt ophalen, zodat ze hen met een grote grijns kan uitzwaaien?
Nou ja, je hebt in elk geval wel wat te doen als de kinderen weg zijn
Voor de duidelijkheid Perel, ik heb van Leo de 'prijs' gekregen die zij kreeg als forummer van de maand, namelijk een rode vibrator. (Langs de kinderen krijgen was een makkie trouwens, ze hebben er niet eens naar gevraagd ).
A gift that keeps giving, and giving...
Anders is het misschien een idee die buurman eens uit te nodigen om de deur open te doen als je ex komt.
Zo, en nu ga ik even serieus reageren 'k vond het al zo lang duren voor je reageerde
Zon toch, begrijp ik nou goed dat je Perel adviseert een vibrator te nemen en daaraan te denken als haar ex de kinderen komt ophalen, zodat ze hen met een grote grijns kan uitzwaaien?
Nou ja, je hebt in elk geval wel wat te doen als de kinderen weg zijn
Voor de duidelijkheid Perel, ik heb van Leo de 'prijs' gekregen die zij kreeg als forummer van de maand, namelijk een rode vibrator. (Langs de kinderen krijgen was een makkie trouwens, ze hebben er niet eens naar gevraagd ).
A gift that keeps giving, and giving...
Anders is het misschien een idee die buurman eens uit te nodigen om de deur open te doen als je ex komt.
Zo, en nu ga ik even serieus reageren 'k vond het al zo lang duren voor je reageerde
vrijdag 22 augustus 2008 om 08:04
Goeiemorgen ladies,
Ben vroeg op vanochtend, want zéér vroeg wakker.
Zit hier met dikke ogen van de slaap te lachen achter mijn beeldscherm.
Ik dacht aan wat anders bij een spannend pakje, ik dacht iets van antracietkleurig glimmend latex, met kijk annex voelgaatjes hier en daar en bij elkaar gehouden met zwart fluweel door stalen ringen of i.d.
Over een uurtje ga ik beginnen met bellen en informeren, doen wat er gedaan moet worden, en ik hoop dat het wat oplevert.
Kom later nog terug,
Perel.
Ben vroeg op vanochtend, want zéér vroeg wakker.
Zit hier met dikke ogen van de slaap te lachen achter mijn beeldscherm.
Ik dacht aan wat anders bij een spannend pakje, ik dacht iets van antracietkleurig glimmend latex, met kijk annex voelgaatjes hier en daar en bij elkaar gehouden met zwart fluweel door stalen ringen of i.d.
Over een uurtje ga ik beginnen met bellen en informeren, doen wat er gedaan moet worden, en ik hoop dat het wat oplevert.
Kom later nog terug,
Perel.
vrijdag 22 augustus 2008 om 13:16
Tja, zo kun je natuurlijk ook de deur opendoen (ik kan het me je avatar een beetje moeilijk voorstellen hoor ). Of jij en buurman in matching speelpakjes, kan ook nog. Heb je meteen een zweep bij de hand voor als het uit de hand dreigt te lopen.
Opties zat, dat zie je maar weer
Ben blij dat je lacht Perel, dat was ook de bedoeling Humor gaat je hier onder andere doorheen slepen. Wat ga je doen vandaag? Heb je iets leuks voor het weekend in het vooruitzicht?
Opties zat, dat zie je maar weer
Ben blij dat je lacht Perel, dat was ook de bedoeling Humor gaat je hier onder andere doorheen slepen. Wat ga je doen vandaag? Heb je iets leuks voor het weekend in het vooruitzicht?
Ga in therapie!
zondag 24 augustus 2008 om 16:54
zondag 24 augustus 2008 om 18:25
Hoi meisjes,
Een redelijk druk weekend, ben wel bezig om veel praktische dingen alvast te regelen voordat over een week het echte leven weer volop van start gaat.
Het is een beetje alsof ik in een droomwereld leef, nadat ik van de schrik bekomen ben.
Ik doe wat ik doe, maar het is net of het allemaal onwerkelijk is.
Het is wel fijn dat het op die manier wat meer langs me heen gaat.
Is dat gewenning?
Ik ben wel heel emotioneel. Vanochtend hoorde ik een nummer op de radio, dat al heel vaak voorbij is gekomen, maar het was alsof ik het eigenlijk nu pas voor het eerst hoorde: something inside so strong van Labi Siffre. En See the Sun van Didi zing ik voor mezelf, maar krijg het niet uitgezongen zonder dat de tranen over mijn wangen rollen.
Kippevel.
Verder probeer ik me voor te houden dat mijn hele wereld niet gedomineerd moet gaan worden door de negativiteit van mijn ex.
Perel.
Een redelijk druk weekend, ben wel bezig om veel praktische dingen alvast te regelen voordat over een week het echte leven weer volop van start gaat.
Het is een beetje alsof ik in een droomwereld leef, nadat ik van de schrik bekomen ben.
Ik doe wat ik doe, maar het is net of het allemaal onwerkelijk is.
Het is wel fijn dat het op die manier wat meer langs me heen gaat.
Is dat gewenning?
Ik ben wel heel emotioneel. Vanochtend hoorde ik een nummer op de radio, dat al heel vaak voorbij is gekomen, maar het was alsof ik het eigenlijk nu pas voor het eerst hoorde: something inside so strong van Labi Siffre. En See the Sun van Didi zing ik voor mezelf, maar krijg het niet uitgezongen zonder dat de tranen over mijn wangen rollen.
Kippevel.
Verder probeer ik me voor te houden dat mijn hele wereld niet gedomineerd moet gaan worden door de negativiteit van mijn ex.
Perel.
zondag 24 augustus 2008 om 19:12
