Minnaar
zondag 21 september 2008 om 23:41
quote:xana schreef op 21 september 2008 @ 23:10:
@AIL. Hoe gaat het nu met jouw relatie?
Bedankt voor je belangstelling!
Neem aan dat je die met mijn man bedoelt, Xana. Nog niet echt best, vrees ik. Sinds ik een SV heb, ben ik toch wel meer gaan nadenken (en ja, ook dankzij alle 'geweldige' reacties op dit forum) en ben toch in een fase van 'is dit alles?' beland. Weet zelf nog steeds niet wat ik wil.
@AIL. Hoe gaat het nu met jouw relatie?
Bedankt voor je belangstelling!
Neem aan dat je die met mijn man bedoelt, Xana. Nog niet echt best, vrees ik. Sinds ik een SV heb, ben ik toch wel meer gaan nadenken (en ja, ook dankzij alle 'geweldige' reacties op dit forum) en ben toch in een fase van 'is dit alles?' beland. Weet zelf nog steeds niet wat ik wil.
maandag 22 september 2008 om 08:42
@els ( en anderen
) Dat gevoel dat je het je zo veel energie kost dat vind ik ook zo herkenbaar. Vroeger, toen ik nog geen sv had, wilde ik constant mensen om me heen. Tegenwoordig vind ik het zo fijn om alleen te zijn om mijn emoties te kunnen verwerken. Soms om na te denken over waar ik nou eigenlijk mee bezig ben, of om zielig te zitten doen als hij me geen aandacht geeft en onzeker te zijn, of gewoon om te genieten van mijn andere leventje en te fantaseren over wat we allemaal nog kunnen gaan doen....
De ene keer is dat een heel eenzaam gevoel, de andere keer maakt het me dan ook heel gelukkig. Het is gewoon zo uiteenlopend in mijn hoofd. Aan de andere kant denk ik ook dat ik dat nodig heb, die spanning, dat nadenken, die ups en downs, het houdt met levend.
De ene keer is dat een heel eenzaam gevoel, de andere keer maakt het me dan ook heel gelukkig. Het is gewoon zo uiteenlopend in mijn hoofd. Aan de andere kant denk ik ook dat ik dat nodig heb, die spanning, dat nadenken, die ups en downs, het houdt met levend.
maandag 22 september 2008 om 08:54
@AIL – Ik heb dat ook zo sterk, dat het toch allemaal echt een teken is, mijn persoonlijke onrust, dat er iets fundamenteels mist in mijn relatie. En ja, dat komt er nu allemaal uit. En ik moet leren vertrouwen op mijn gevoel, maar is gewoon niet zo makkelijk als het lijkt, weet soms zelf niet eens precies wat mijn gevoel is...
De emoties die loskwamen na de breuk, die kon ik niet meer negeren en nu heb ik alles op tafel gegooid, dingen die ik nooit heb durven uitspreken (nee, geen biecht over SV), maar wel wat ik mis, dat ik twijfel, dat ik niet gelukkig ben. Het kan me ook allemaal niet meer schelen, ik weet dat ik zo niet door kan en nooit gelukkig zal worden zonder dit uit te spreken. Er moet iets veranderen in mijn leven en tegelijk ben ik daar ook vreselijk bang voor... Maar ja, ik kan het niet meer negeren, dan blijf ik altijd op zoek...
De emoties die loskwamen na de breuk, die kon ik niet meer negeren en nu heb ik alles op tafel gegooid, dingen die ik nooit heb durven uitspreken (nee, geen biecht over SV), maar wel wat ik mis, dat ik twijfel, dat ik niet gelukkig ben. Het kan me ook allemaal niet meer schelen, ik weet dat ik zo niet door kan en nooit gelukkig zal worden zonder dit uit te spreken. Er moet iets veranderen in mijn leven en tegelijk ben ik daar ook vreselijk bang voor... Maar ja, ik kan het niet meer negeren, dan blijf ik altijd op zoek...
maandag 22 september 2008 om 09:21
Altijd fijn om te lezen dat je begrepen wordt, GND, dat er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten, dat je zelf niet abnormaal bent.
Als je mij een half jaar geleden gezegd zou hebben dat ik het halve land zou afreizen voor een uurtje seks, zou ik je compleet voor gek verklaard hebben. En nu................af en toe herken ik mezelf niet eens, maar ik GENIET er zo van. De alter ego die het afgelopen half jaar naar boven is gekomen, gaat een steeds prominentere rol spelen, neemt mijn 'eigen' ik over.
En dat knaagt! Ik voel dat het van binnen borrelt om alles eruit te gooien, maar zoek nog naar het juiste moment.....................hoewel er is altijd wel weer een excuus te vinden om het niet te doen.
En wat gebeurt er met mijn relatie tot mijn SV als het thuis eruit knalt? Kan ik hem nog blijven zien? Kan ik dat dan eisen van mijn man? Of blijf ik liegen?
Zucht! Af en toe zou ik willen dat ik de moed had om in mijn auto te stappen en weg te rijden, weg van alles en iedereen, weg van het liegen en bedriegen, weg van het leventje hier.
Ben bang dat ik alleen niet ver kom en regelrecht naar mijn sv rijd!
GND: sterkte ermee, meid en als je eens behoefte hebt aan een schouder, mail me!
Als je mij een half jaar geleden gezegd zou hebben dat ik het halve land zou afreizen voor een uurtje seks, zou ik je compleet voor gek verklaard hebben. En nu................af en toe herken ik mezelf niet eens, maar ik GENIET er zo van. De alter ego die het afgelopen half jaar naar boven is gekomen, gaat een steeds prominentere rol spelen, neemt mijn 'eigen' ik over.
En dat knaagt! Ik voel dat het van binnen borrelt om alles eruit te gooien, maar zoek nog naar het juiste moment.....................hoewel er is altijd wel weer een excuus te vinden om het niet te doen.
En wat gebeurt er met mijn relatie tot mijn SV als het thuis eruit knalt? Kan ik hem nog blijven zien? Kan ik dat dan eisen van mijn man? Of blijf ik liegen?
Zucht! Af en toe zou ik willen dat ik de moed had om in mijn auto te stappen en weg te rijden, weg van alles en iedereen, weg van het liegen en bedriegen, weg van het leventje hier.
Ben bang dat ik alleen niet ver kom en regelrecht naar mijn sv rijd!
GND: sterkte ermee, meid en als je eens behoefte hebt aan een schouder, mail me!
maandag 22 september 2008 om 09:37
Uit wat ik hier lees, maak ik op dat ik dus geen SV heb, maar een relatie ernaast.
Ik deel veel meer dan seks en dat geeft, zoals ik hier merk, meer rust en meer voldoening.
Ik hoef niet stiekum te doen en heb ook veel vaker contact als de meesten hier.
Dat is erg prettig en geeft niet de stress die ik hier lees over het liegen, bedriegen en regelen van ontmoetingen en de kans op ontdekking.
Ik vermoed dat twinsoul en pinolover hetzelfde ervaren.
Ik deel veel meer dan seks en dat geeft, zoals ik hier merk, meer rust en meer voldoening.
Ik hoef niet stiekum te doen en heb ook veel vaker contact als de meesten hier.
Dat is erg prettig en geeft niet de stress die ik hier lees over het liegen, bedriegen en regelen van ontmoetingen en de kans op ontdekking.
Ik vermoed dat twinsoul en pinolover hetzelfde ervaren.
maandag 22 september 2008 om 10:07
Herkenbaar weer!
Ik heb weer sms-contact gehad en dat was behoorlijk heftig, maar op dat moment. Twee dagen later stuurde ik hem iets en daar moet ik nog antwoord op krijgen (tijdje geleden inmiddels)
En de twijfels nemen niet zo zeer af als je elkaar langer kent, het blijft. Je weet dat je geen toekomst met elkaar gaat delen dus dat er een einde aan zal komen, maar je zal nooit weten wanneer.
Ik heb weer sms-contact gehad en dat was behoorlijk heftig, maar op dat moment. Twee dagen later stuurde ik hem iets en daar moet ik nog antwoord op krijgen (tijdje geleden inmiddels)
En de twijfels nemen niet zo zeer af als je elkaar langer kent, het blijft. Je weet dat je geen toekomst met elkaar gaat delen dus dat er een einde aan zal komen, maar je zal nooit weten wanneer.
maandag 22 september 2008 om 10:17
@Mac, Ja wat als het ophoudt met de ene SV, komt er dan toch weer betrekkelijk snel een volgende? En dan blijf je bezig, toch? Het is een zeker vlucht, althans voor mij wel (hoewel ik graag wilde geloven dat het niet zo was). En dan ook nog eentje tegenkomen die meer is dan SV alleen. Sommige van jullie hebben nog het "geluk" dat je weet dat je SV niet bij je past... dat maakt het misschien makkelijker ja.
Ik ben twee dingen door elkaar aan het verwerken en dat is vrij heftig ja. Maar ik ben wel blij dat ik wel mensen heb waarbij ik mijn hart kan luchten.
@AIL, Krijg zo bezoek, dus mail krijg je wat later
Ik ben twee dingen door elkaar aan het verwerken en dat is vrij heftig ja. Maar ik ben wel blij dat ik wel mensen heb waarbij ik mijn hart kan luchten.
@AIL, Krijg zo bezoek, dus mail krijg je wat later
maandag 22 september 2008 om 10:17
@Mac: ik weet op dit moment nog niet echt waar ik sta met mezelf. Ik stond wel achter de beslissing, die was het verstandigste (ook voor mezelf) wat ik op dat moment kon doen. Nou ja, ik kón gewoonweg niet anders. Maar kan niet zeggen dat ik blij ben.
Twijfel er nog over of ik mijn kant van het verhaal hier neer ga zetten, misschien vanavond, moet er nog even over denken.
Twijfel er nog over of ik mijn kant van het verhaal hier neer ga zetten, misschien vanavond, moet er nog even over denken.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 22 september 2008 om 11:11
quote:Girl_Next_Door schreef op 22 september 2008 @ 10:17:
@Mac, Ja wat als het ophoudt met de ene SV, komt er dan toch weer betrekkelijk snel een volgende?
Nee, dat denk ik niet. Ik heb ook zeker gevoel voor mijn SV en kan me ook even niet voorstellen om met een ander het bed te delen. Ben de laatste tijd heel veel uit geweest en veel aandacht gehad maar had geen enkele behoefte om met een van hen te zoenen. Laat staan de rest.
Ik heb denk ik je volledige verhaal gemist, kan ik dat ergens vinden op het forum?
@Mac, Ja wat als het ophoudt met de ene SV, komt er dan toch weer betrekkelijk snel een volgende?
Nee, dat denk ik niet. Ik heb ook zeker gevoel voor mijn SV en kan me ook even niet voorstellen om met een ander het bed te delen. Ben de laatste tijd heel veel uit geweest en veel aandacht gehad maar had geen enkele behoefte om met een van hen te zoenen. Laat staan de rest.
Ik heb denk ik je volledige verhaal gemist, kan ik dat ergens vinden op het forum?
maandag 22 september 2008 om 11:59
ik ga ook maar meeschrijven met jullie. Het lijkt wel of we allemaal dezelfde sv hebben. Ik heb al 2 jaar dezelfde. Maar heb al eerder iets met hem gehad, 4 jaar geleden. Na 2 jaar elkaar weer tegen gekomen en nu zijn we 2 jaar verder. De ene periode is het meer V, de laatste tijd veel S. Maar ook altijd radiostilte na die tijd. Soms weken van stilte. Ik sms hem vaak wel even na een date, maar nooit antwoord. Dan wacht ik altijd maar tot hij weer begint. Nu is het dus al bijna 4 weken. Dit ook door vakanties en zo. Ik wil hem dus niet sms-en, omdat ik dan zoveel met die telefoon bezig ben, dat ik gek word van mezelf. Dan maar geen contact denk ik dan.
Ik heb ook zeker gevoel voor mijn SV. Meer dan ik zou willen.
Maar ik lees mee met jullie. Lees heel veel herkenbare dingen.
Ik heb ook zeker gevoel voor mijn SV. Meer dan ik zou willen.
Maar ik lees mee met jullie. Lees heel veel herkenbare dingen.
maandag 22 september 2008 om 12:09
quote:Mac123 schreef op 22 september 2008 @ 10:12:
AIL: ben je echt 'ongelukkig'? Dan moet je er echt wat aan gaan doen, het is zo zonde van je leven. SV is een vlucht, geen vervanging, dus daar kom je dan ook niet verder mee.
Ik weet het, Mac, ik weet het! Maar ben nog niet toe aan die stap, bang voor de consequenties (zowel van partner als SV). Ik ben er zelf nog niet uit.................en zolang geniet ik dus gewoon maar van de mooie momenten!
@leeuw76: join the club! you're welcome!
AIL: ben je echt 'ongelukkig'? Dan moet je er echt wat aan gaan doen, het is zo zonde van je leven. SV is een vlucht, geen vervanging, dus daar kom je dan ook niet verder mee.
Ik weet het, Mac, ik weet het! Maar ben nog niet toe aan die stap, bang voor de consequenties (zowel van partner als SV). Ik ben er zelf nog niet uit.................en zolang geniet ik dus gewoon maar van de mooie momenten!
@leeuw76: join the club! you're welcome!
maandag 22 september 2008 om 16:53
quote:koka schreef op 21 september 2008 @ 20:58:
[...]
Grappig dat we toch allemaal hetzelfde voelen he. Het zou inderdaad gewoon leuk moeten zijn en spannend een SV maar toch slaat de twijfel bij iedereen toe he als je even niets hoort.
Heel herkenbaar hoor ! vorige week klaagde ik dat mn sv niets van zich liet horen en een week verder weet ik inmiddels wat hiervan de (zeer acceptabele) reden was ... Aan de andere kant: hij is mij uiteindelijk niets verplicht, hij is mij geen verantwoording schuldig, ik ben zijn S-vtje en niet zijn no1, werkgever etc. En dat geldt ook andersom. Natuurlijk zegt t iets over hem als mens als ie de reden van de berichtenstilte geeft, maar iets van je laten horen kun je in dit geval niet claimen .....En om nou te zeggen dat ik echt sjacherijnig word als ik niets hoor gaat me te ver, maar natuurlijk geeft het me wel een beetje vervelend gevoel en slaat zo nu dan de twijfel ook echt wel toe ...
[...]
Grappig dat we toch allemaal hetzelfde voelen he. Het zou inderdaad gewoon leuk moeten zijn en spannend een SV maar toch slaat de twijfel bij iedereen toe he als je even niets hoort.
Heel herkenbaar hoor ! vorige week klaagde ik dat mn sv niets van zich liet horen en een week verder weet ik inmiddels wat hiervan de (zeer acceptabele) reden was ... Aan de andere kant: hij is mij uiteindelijk niets verplicht, hij is mij geen verantwoording schuldig, ik ben zijn S-vtje en niet zijn no1, werkgever etc. En dat geldt ook andersom. Natuurlijk zegt t iets over hem als mens als ie de reden van de berichtenstilte geeft, maar iets van je laten horen kun je in dit geval niet claimen .....En om nou te zeggen dat ik echt sjacherijnig word als ik niets hoor gaat me te ver, maar natuurlijk geeft het me wel een beetje vervelend gevoel en slaat zo nu dan de twijfel ook echt wel toe ...
maandag 22 september 2008 om 17:02
Ik zei vanmiddag nog dat ik misschien mijn verhaal hier neer zou zetten, over de 'breuk' tussen GND en mij. Maar ik zie daar vanaf.
Het is sowieso ondoenlijk om alles wat er is gepasseerd helder weer te geven, zonder terughouden, of later iets weghalen
Buiten dat heeft het verhaal nu dermate persoonlijke consequenties gekregen, dat het me beter lijkt als we allebei een tijdje rust nemen, nadenken over wat er is losgekomen en heeft gespeeld. Het is immers echt nog supervers, te vers...
Dus helaas... wat mij betreft gaat het 'zware' gedeelte van ons verhaal even jullie neus voorbij. Als er nog dingen uitgesproken moeten worden kunnen we dat beter onderling doen. Is een stuk beter denk ik, voor onszelf.
Het is sowieso ondoenlijk om alles wat er is gepasseerd helder weer te geven, zonder terughouden, of later iets weghalen
Buiten dat heeft het verhaal nu dermate persoonlijke consequenties gekregen, dat het me beter lijkt als we allebei een tijdje rust nemen, nadenken over wat er is losgekomen en heeft gespeeld. Het is immers echt nog supervers, te vers...
Dus helaas... wat mij betreft gaat het 'zware' gedeelte van ons verhaal even jullie neus voorbij. Als er nog dingen uitgesproken moeten worden kunnen we dat beter onderling doen. Is een stuk beter denk ik, voor onszelf.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 22 september 2008 om 17:27
Waarom kunnen velen van jullie nou niet gewoon sex hebben met een ander. Waarom moeten er altijd gevoelens bij komen kijken..........waarom nou altijd die weg opgaan naar pijn, twijfels en onrust. Het is toch onderhand wel duidelijk dat een sv never nooit een oplossing is voor de problemen binnen je huwelijk, nee ze zorgen juist nog voor meer problemen.
waarom nou niet gewoon neuken, hoog uit twee keer met dezelfde en dan weer verder. En geloof me, het is mogelijk, het gebeurt en dan blijft het leuk en het is de prettigste weg.
Niks delen met een neukpassant, alleen geile sex en dan opzouten.
en het is absoluut als wat stewardes zegt, je kan alleen er maar een sv opnahouden als je huwelijk heeeeeeeeeeel erg goed is, en van gewapend beton is gemaakt.............anders wordt het een hel.
of neem een voorbeeld aan mij, rondwippen en single blijven
waarom nou niet gewoon neuken, hoog uit twee keer met dezelfde en dan weer verder. En geloof me, het is mogelijk, het gebeurt en dan blijft het leuk en het is de prettigste weg.
Niks delen met een neukpassant, alleen geile sex en dan opzouten.
en het is absoluut als wat stewardes zegt, je kan alleen er maar een sv opnahouden als je huwelijk heeeeeeeeeeel erg goed is, en van gewapend beton is gemaakt.............anders wordt het een hel.
of neem een voorbeeld aan mij, rondwippen en single blijven
maandag 22 september 2008 om 17:33
maandag 22 september 2008 om 18:21
@ GND en vriend Roland...............ik begrijp goed dat jullie nu overlopen van emoties en vreselijk hartzeer hebben, en hieruit voorvloeiend ontstaat er bijna een onbedwingbaar verlangen om er maar over te blijven praten / schrijven.......neem van een ouwe rot in het vak aan.doe dat niet. Sluit al het moois wat jullie elkaar gegeven hebben op in je hart, en koester dat voor later, als je in het bejaardehuis zit, en mijmer dan nog eens lekker over elkaar. Maar voor nu, het was jullie geluk, en nu is het jullie pijn en verdriet, en hou dat ook voor jezelf, richt je hoofd op neem je verlies en ga verder.
zorg er niet voor dat je van dingen geen spijt krijgt, en ga geen dingen hier vertellen in je emoties waar je later ook spijt van zou kunnen krijgen.
loop verder, vervolg je weg, kijkt niet meer om, ..........ga nieuw geluk tegemoet.
sterkte
zorg er niet voor dat je van dingen geen spijt krijgt, en ga geen dingen hier vertellen in je emoties waar je later ook spijt van zou kunnen krijgen.
loop verder, vervolg je weg, kijkt niet meer om, ..........ga nieuw geluk tegemoet.
sterkte