Kinderen
alle pijlers
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin''
vrijdag 26 september 2008 om 14:00
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.''
Dit zinnetje kwam ik tegen in een topic en heeft me aan het denken gezet.
Momenteel ben ik zwanger van ons derde kindje.
Onze twee meiden zijn allebei na een goed verlopen zwangerschap van 40wkn en 3 dgn gezond ter wereld gekomen en ik moet zeggen dat ik beide bevallingen heel goed te doen vond.
Dit kindje dat ik nu draag zal hoogswaarschijnlijk ons laatste kindje worden.
Dit en omdat ik zulke 'fijne en goede' bevallingen heb gehad zit ik dr nu aan te denken om mijn moeder en schoonmoeder bij de bevalling te vragen.
(heb al voorzichtig gepeild wat ze er van vinden = geweldig!)
Alleen, mijn man zit het niet zitten...
Hij is bang dat ie dr dan maar 'bij hangt' en vind het echt iets van ons samen.
Ik ben van mening dat er duidelijke afspraken gemaakt kunnen worden met de moeders (die ook nageleefd zullen worden, daar ben ik van overtuigd)
Bijv. als ik het toch niet wil, het niet meer trek, direct na de geboorte/ navelstreng doorknippen dat ze de kamer even verlaten en na het hechten/wassen/aankleden ze weer welkom zijn enz.
Maar goed,
Nu las ik dus het zinnnetje:
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.''
Wat vinden jullie?
Geldt dit in onze situatie ook of heeft de vrouw in kwestie die moet bevallen het laatste woord ?
Groetjes!
Dit zinnetje kwam ik tegen in een topic en heeft me aan het denken gezet.
Momenteel ben ik zwanger van ons derde kindje.
Onze twee meiden zijn allebei na een goed verlopen zwangerschap van 40wkn en 3 dgn gezond ter wereld gekomen en ik moet zeggen dat ik beide bevallingen heel goed te doen vond.
Dit kindje dat ik nu draag zal hoogswaarschijnlijk ons laatste kindje worden.
Dit en omdat ik zulke 'fijne en goede' bevallingen heb gehad zit ik dr nu aan te denken om mijn moeder en schoonmoeder bij de bevalling te vragen.
(heb al voorzichtig gepeild wat ze er van vinden = geweldig!)
Alleen, mijn man zit het niet zitten...
Hij is bang dat ie dr dan maar 'bij hangt' en vind het echt iets van ons samen.
Ik ben van mening dat er duidelijke afspraken gemaakt kunnen worden met de moeders (die ook nageleefd zullen worden, daar ben ik van overtuigd)
Bijv. als ik het toch niet wil, het niet meer trek, direct na de geboorte/ navelstreng doorknippen dat ze de kamer even verlaten en na het hechten/wassen/aankleden ze weer welkom zijn enz.
Maar goed,
Nu las ik dus het zinnnetje:
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.''
Wat vinden jullie?
Geldt dit in onze situatie ook of heeft de vrouw in kwestie die moet bevallen het laatste woord ?
Groetjes!
vrijdag 26 september 2008 om 14:05
vrijdag 26 september 2008 om 14:10
Als jij de steun van je schoonmoeder absoluutnodig hebt tijdens de bevalling, zou ik denken van tja, ach, waarom niet. Als dat je steun is, moet je dat doen.
Maar je schrijft dat je altijd gemakkelijke bevallingen hebt, en dan zie ik het nut er niet van in. Al helemaal niet als je man daar geen zin in heeft: dit is jullie moment dat jullie weer ouders worden. Dat is heel bijzonder, heel uniek, en als je man dat niet wil delen, dan lijkt het me dat je dat respecteert en geniet van het feit dat jullie weer een kindje krijgen. Met z'n tweeen. Het is niet alleen jouw kind dat geboren wordt, ook het zijne.
Wat als hij het nou heel bijzonder en fijn zou vinden om zijn 2 broers bij de bevalling te hebben. Omdat hij dan het gevoel van vader worden kan delen. En jij wil dat niet. Mag hij het dan doorzetten?
Maar je schrijft dat je altijd gemakkelijke bevallingen hebt, en dan zie ik het nut er niet van in. Al helemaal niet als je man daar geen zin in heeft: dit is jullie moment dat jullie weer ouders worden. Dat is heel bijzonder, heel uniek, en als je man dat niet wil delen, dan lijkt het me dat je dat respecteert en geniet van het feit dat jullie weer een kindje krijgen. Met z'n tweeen. Het is niet alleen jouw kind dat geboren wordt, ook het zijne.
Wat als hij het nou heel bijzonder en fijn zou vinden om zijn 2 broers bij de bevalling te hebben. Omdat hij dan het gevoel van vader worden kan delen. En jij wil dat niet. Mag hij het dan doorzetten?
vrijdag 26 september 2008 om 14:10
Publieke attractie?
Dat heeft meer met je eigen schaamte gevoel te maken vind ik zo.
Daarbij, ze gaan niet met zaklampen tussen mun benen liggen maar zullen zich, zoals ik het zou willen, aan het hoofdeinde bevinden.
Mee doen aan een programma zoals 'De bevalling' dat snap ik persoonlijk niet, dat vind ik wel een pubieke attractie; jan en allemaal die zoiets prive's kunnen volgen.
Mijn moeder en schoonmoeder vallen niet onder de categorie 'Jan en Alleman'..... vandaar.
Dat heeft meer met je eigen schaamte gevoel te maken vind ik zo.
Daarbij, ze gaan niet met zaklampen tussen mun benen liggen maar zullen zich, zoals ik het zou willen, aan het hoofdeinde bevinden.
Mee doen aan een programma zoals 'De bevalling' dat snap ik persoonlijk niet, dat vind ik wel een pubieke attractie; jan en allemaal die zoiets prive's kunnen volgen.
Mijn moeder en schoonmoeder vallen niet onder de categorie 'Jan en Alleman'..... vandaar.
vrijdag 26 september 2008 om 14:11
quote:elninjoo schreef op 26 september 2008 @ 14:06:
Ontopic: wie er in dit geval ook z'n zin krijgt, het is maar van korte duur dus zal de verliezer er vast geen trauma aan overhoudenIk denk dat de vader daar wel degelijk pissig om kan worden. Mijn man zou het absoluut niet leuk hebben gevonden als ik van iets van ons tweeen een grootse familie-aangelegenheid zou hebben gemaakt.
Ontopic: wie er in dit geval ook z'n zin krijgt, het is maar van korte duur dus zal de verliezer er vast geen trauma aan overhoudenIk denk dat de vader daar wel degelijk pissig om kan worden. Mijn man zou het absoluut niet leuk hebben gevonden als ik van iets van ons tweeen een grootse familie-aangelegenheid zou hebben gemaakt.
vrijdag 26 september 2008 om 14:12
vrijdag 26 september 2008 om 14:12
Ik moet er persoonlijk niet aan denken om van een bevalling een gezellige familiegebeurtenis te maken, maar ik vind het wel bijzonder dat jij blijkbaar zo'n intieme en goede band hebt met je moeder en schoonmoeder.
Ik snap beide standpunten van jou en je man wel. Lastig hoor. Jij ziet het waarschijnlijk als een oervrouwelijk moment waar ook vorige generaties vrouwen bij aanwezig horen te zijn (wat in andere culturen ook zo is).
Maar je man heeft tijdens de zwangerschap waarschijnlijk het gevoel er maar een beetje bij te hangen, en nou wordt de unieke ervaring van de bevalling van zijn kind hem ook nog ontnomen. Of is het ook schaamte, geneert hij zich een beetje naar zijn moeder en schoonmoeder toe?
Ik snap beide standpunten van jou en je man wel. Lastig hoor. Jij ziet het waarschijnlijk als een oervrouwelijk moment waar ook vorige generaties vrouwen bij aanwezig horen te zijn (wat in andere culturen ook zo is).
Maar je man heeft tijdens de zwangerschap waarschijnlijk het gevoel er maar een beetje bij te hangen, en nou wordt de unieke ervaring van de bevalling van zijn kind hem ook nog ontnomen. Of is het ook schaamte, geneert hij zich een beetje naar zijn moeder en schoonmoeder toe?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 26 september 2008 om 14:16
Ik moet er persoonlijk niet aan denken als mijn moeder of schoonmoeder in een straal van 5 kilometer in de buurt van de verloskamer was geweest tijdens de bevallingen. Al helemaal niet omdat het leuk zou zijn voor hen. Ik vind bevallen een behoorlijk intiem moment. De geboorte van een kindje daar horen uiteraard moeder en vader bij en de dokter/vk/gyn/whatever aan professionele begeleiders, maar géén familie, vrienden, kinderen, buren weet ik veel wie. Als je man het niet wil, niet doen.
vrijdag 26 september 2008 om 14:17
Mijn eerste reactie: hoe kun je nou ff gaan peilen bij je (schoon)moeder en daarmee uiteraard een verwachting neerzetten zonder dit eerst met je man afgetikt te hebben. Echt ongelovelijk! Ik zou echt pissed zijn als ik je man was.
Natuurlijk gun je je (schoon)moeder een pleziertje, maar er zijn wel meer leuke dingen in de wereld te bedenken hoor.
Echt. Ik kan hier met mijn pet niet bij.
Natuurlijk gun je je (schoon)moeder een pleziertje, maar er zijn wel meer leuke dingen in de wereld te bedenken hoor.
Echt. Ik kan hier met mijn pet niet bij.
vrijdag 26 september 2008 om 14:18
@Tilalia2:
Dus je vind alleen een logische keuze als je lastige bevallingen hebt?
Dat vind ik juist weer niet... dan zet ik mijn man pas echt buitenspel, lijkt het net alsof hij me niet genoeg kan coachen oid. en daarom meerdere mensen nodig heb...
En daarbij, het lijkt me absoluut niet prettig voor de moeders in kwestie om je (schoon) dochter echt te pijn te zien lijden.
(niet dat het bij mij geen zeer deed hoor )
Op een 1 of andere manier vind ik een broer van mn man dan weer anders dan de moeders...
Nee, ik denk niet, ookal zou hij dat echt heel graag willen, dat zijn broer er bij mag zijn.
Waarom niet?
Omdat ik degene ben die moet bevallen en met zijn broer dr bij me niet zou kunnen ontspannen.
Dus je vind alleen een logische keuze als je lastige bevallingen hebt?
Dat vind ik juist weer niet... dan zet ik mijn man pas echt buitenspel, lijkt het net alsof hij me niet genoeg kan coachen oid. en daarom meerdere mensen nodig heb...
En daarbij, het lijkt me absoluut niet prettig voor de moeders in kwestie om je (schoon) dochter echt te pijn te zien lijden.
(niet dat het bij mij geen zeer deed hoor )
Op een 1 of andere manier vind ik een broer van mn man dan weer anders dan de moeders...
Nee, ik denk niet, ookal zou hij dat echt heel graag willen, dat zijn broer er bij mag zijn.
Waarom niet?
Omdat ik degene ben die moet bevallen en met zijn broer dr bij me niet zou kunnen ontspannen.
vrijdag 26 september 2008 om 14:21
Nurse, de oma's vinden het leuk, je man niet. Wat weegt voor jou zwaarder?
Er zijn wel betere manieren om tot een beslissing te komen dan dat degene die niet wil, per se zijn zin moet krijgen. Begin eens met het erover te hebben wie wat waarom wil, en beslis dan samen wat het zwaarste weegt. Als dat niet lukt, kun je altijd nog een muntje opgooien of beslissen dat wie niet wil, zijn zin krijgt.
Er zijn wel betere manieren om tot een beslissing te komen dan dat degene die niet wil, per se zijn zin moet krijgen. Begin eens met het erover te hebben wie wat waarom wil, en beslis dan samen wat het zwaarste weegt. Als dat niet lukt, kun je altijd nog een muntje opgooien of beslissen dat wie niet wil, zijn zin krijgt.
vrijdag 26 september 2008 om 14:22
Petrokia:
Ik heb volgens mij nergens gezegd (toch?) dat ik het eerst aan de moeders heb gevraagd en toen pas aan m'n man.
Is iig niet het geval geweest.
Heb het ook niet 'officeel' aan de moeders gevraagd hoor, gewoon tussen de soep en de piepers een keer een balletje opgegooid toen het toch over bevallingen en dergelijke ging.
Fluffy:
Het is mij bekend dat je band met je (schoon)moeder niet zo close is.
Dejavu:
Ja, je verwoord het best heel goed, wat ik bedoel!
Enne, nee, het is niet dat mijn man zich schaamt oid
Ik heb volgens mij nergens gezegd (toch?) dat ik het eerst aan de moeders heb gevraagd en toen pas aan m'n man.
Is iig niet het geval geweest.
Heb het ook niet 'officeel' aan de moeders gevraagd hoor, gewoon tussen de soep en de piepers een keer een balletje opgegooid toen het toch over bevallingen en dergelijke ging.
Fluffy:
Het is mij bekend dat je band met je (schoon)moeder niet zo close is.
Dejavu:
Ja, je verwoord het best heel goed, wat ik bedoel!
Enne, nee, het is niet dat mijn man zich schaamt oid
vrijdag 26 september 2008 om 14:23
vrijdag 26 september 2008 om 14:27
quote:TheNurse schreef op 26 september 2008 @ 14:22:
Ik heb volgens mij nergens gezegd (toch?) dat ik het eerst aan de moeders heb gevraagd en toen pas aan m'n man.
Is iig niet het geval geweest.
Heb het ook niet 'officeel' aan de moeders gevraagd hoor, gewoon tussen de soep en de piepers een keer een balletje opgegooid toen het toch over bevallingen en dergelijke ging.
Dan nog had je daar beter mee kunnen wachten tot je man en jij er uit waren of ze er inderdaad bij mogen zijn.
Ik vind ook dat de gevoelens van je man in een kwestie als deze toch wel zwaarder zouden moeten wegen dan de gevoelens van je (schoon)moeder. Híj is tenslotte de vader van het kind, jouw man en steun en toeverlaat als het goed is. De oma's staan verder weg wat mij betreft en hoeven echt niet op de eerste rang te staan als zijn kind geboren wordt.
Ik heb volgens mij nergens gezegd (toch?) dat ik het eerst aan de moeders heb gevraagd en toen pas aan m'n man.
Is iig niet het geval geweest.
Heb het ook niet 'officeel' aan de moeders gevraagd hoor, gewoon tussen de soep en de piepers een keer een balletje opgegooid toen het toch over bevallingen en dergelijke ging.
Dan nog had je daar beter mee kunnen wachten tot je man en jij er uit waren of ze er inderdaad bij mogen zijn.
Ik vind ook dat de gevoelens van je man in een kwestie als deze toch wel zwaarder zouden moeten wegen dan de gevoelens van je (schoon)moeder. Híj is tenslotte de vader van het kind, jouw man en steun en toeverlaat als het goed is. De oma's staan verder weg wat mij betreft en hoeven echt niet op de eerste rang te staan als zijn kind geboren wordt.
vrijdag 26 september 2008 om 14:27
Valt me op dat sommige vrouwen zich zien als een attractie als ze liggen te bevallen.
Geloof niet dat de aanwezige die live bij een bevalling mogen/moeten zijn, het zo zien.
Je bent in mijn ogen pas een attractie als je op tv bent of als je langs de snelweg ligt te puffen en mensen waar je totaal niets mee hebt je op je kwestbaarste zien.
Geloof niet dat de aanwezige die live bij een bevalling mogen/moeten zijn, het zo zien.
Je bent in mijn ogen pas een attractie als je op tv bent of als je langs de snelweg ligt te puffen en mensen waar je totaal niets mee hebt je op je kwestbaarste zien.
vrijdag 26 september 2008 om 14:28
[quote]TheNurse schreef op 26 september 2008 @ 14:22:
Fluffy:
Het is mij bekend dat je band met je (schoon)moeder niet zo close is.
Nee, de band is niet close, verre van dat zelfs. Maar dan nog vind ik bevallen iets van samen. Moeder en schoonmoeder hebben behoorlijk lopen mekkeren over dat ze erbij wilden zijn (het is onze laatste kans, want onze andere kinderen willen geen kinderen). Ik heb ze toen gevraagd of ze er ook graag bij wilden zijn toen het gemaakt werd. Nee, dat zeker niet. Dat was intien, tussen man en vrouw. Oke, dan is het eindresultaat van die actie ook tussen man en vrouw.
Fluffy:
Het is mij bekend dat je band met je (schoon)moeder niet zo close is.
Nee, de band is niet close, verre van dat zelfs. Maar dan nog vind ik bevallen iets van samen. Moeder en schoonmoeder hebben behoorlijk lopen mekkeren over dat ze erbij wilden zijn (het is onze laatste kans, want onze andere kinderen willen geen kinderen). Ik heb ze toen gevraagd of ze er ook graag bij wilden zijn toen het gemaakt werd. Nee, dat zeker niet. Dat was intien, tussen man en vrouw. Oke, dan is het eindresultaat van die actie ook tussen man en vrouw.
vrijdag 26 september 2008 om 14:30
Ik geloof dat ik in jou geval mijn mening zwaarder had laten wegen.. Het is jouw lijf en hoe dan ook jou lichaam waar nieuw leven uit komt.. Ik snap ook waarom je het wilt.. het is ergens ook zo;n bijzonder vrouwending.. wel zou ik duidelijke afspraken maken met man en moeders wat er van ze verwacht word en wat manlief en jij absoluut niet willen!
vrijdag 26 september 2008 om 14:30
quote:Capibara schreef op 26 september 2008 @ 14:27:
[...]
Ik vind ook dat de gevoelens van je man in een kwestie als deze toch wel zwaarder zouden moeten wegen dan de gevoelens van je (schoon)moeder. Híj is tenslotte de vader van het kind, jouw man en steun en toeverlaat als het goed is. De oma's staan verder weg wat mij betreft en hoeven echt niet op de eerste rang te staan als zijn kind geboren wordt.
Het gaat me dr ook niet om dat de oma's het leuk zouden vinden waardoor ik het zou willen...dat is nu eenmaal iets dat ik nu al weet omdat ik het tussen neus en lippen heb gevraagd.
De vraag is niet ofdat ik de wens van mn man belangrijker vind dan de oma's maar de vraag is ofdat de wens van mij 'belangrijker' dan de wens van mijn man? (mede omdat ik degene ben die moet bevallen)
[...]
Ik vind ook dat de gevoelens van je man in een kwestie als deze toch wel zwaarder zouden moeten wegen dan de gevoelens van je (schoon)moeder. Híj is tenslotte de vader van het kind, jouw man en steun en toeverlaat als het goed is. De oma's staan verder weg wat mij betreft en hoeven echt niet op de eerste rang te staan als zijn kind geboren wordt.
Het gaat me dr ook niet om dat de oma's het leuk zouden vinden waardoor ik het zou willen...dat is nu eenmaal iets dat ik nu al weet omdat ik het tussen neus en lippen heb gevraagd.
De vraag is niet ofdat ik de wens van mn man belangrijker vind dan de oma's maar de vraag is ofdat de wens van mij 'belangrijker' dan de wens van mijn man? (mede omdat ik degene ben die moet bevallen)
vrijdag 26 september 2008 om 14:31
Geen schaamte dus. Het gaat je man puur om de unieke ervaring. Ik zou hem die, denk ik, dan ook gunnen. Alhoewel, jij ligt daar te creperen en hij krijgt zomaar een kind zonder een centje pijn. Hij zou jou je zin moeten geven! Kortom, ik weet het echt niet. Aan mij heb je niet zoveel, sorry (ik moet trouwens ook echt aan het werk...)
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 26 september 2008 om 14:33
quote:shyte schreef op 26 september 2008 @ 14:30:
Ik geloof dat ik in jou geval mijn mening zwaarder had laten wegen.. Het is jouw lijf en hoe dan ook jou lichaam waar nieuw leven uit komt.. Ik snap ook waarom je het wilt.. het is ergens ook zo;n bijzonder vrouwending.. wel zou ik duidelijke afspraken maken met man en moeders wat er van ze verwacht word en wat manlief en jij absoluut niet willen!
Kijk, jij hebt mn vraag begrepen.
(en neeeeeee, dat zeg ik niet omdat je vind dat de moeders er bij mogen zijn )
Dankjewel voor je reactie.
Ik geloof dat ik in jou geval mijn mening zwaarder had laten wegen.. Het is jouw lijf en hoe dan ook jou lichaam waar nieuw leven uit komt.. Ik snap ook waarom je het wilt.. het is ergens ook zo;n bijzonder vrouwending.. wel zou ik duidelijke afspraken maken met man en moeders wat er van ze verwacht word en wat manlief en jij absoluut niet willen!
Kijk, jij hebt mn vraag begrepen.
(en neeeeeee, dat zeg ik niet omdat je vind dat de moeders er bij mogen zijn )
Dankjewel voor je reactie.
vrijdag 26 september 2008 om 14:35
quote:Dejavu schreef op 26 september 2008 @ 14:31:
Geen schaamte dus. Het gaat je man puur om de unieke ervaring. Ik zou hem die, denk ik, dan ook gunnen. Alhoewel, jij ligt daar te creperen en hij krijgt zomaar een kind zonder een centje pijn. Hij zou jou je zin moeten geven! Kortom, ik weet het echt niet. Aan mij heb je niet zoveel, sorry (ik moet trouwens ook echt aan het werk...)
Moeilijk he?
Oh, damn, ik moet ook echt iets in huis gaan doen!
Lees straks weer bij!
xx
Geen schaamte dus. Het gaat je man puur om de unieke ervaring. Ik zou hem die, denk ik, dan ook gunnen. Alhoewel, jij ligt daar te creperen en hij krijgt zomaar een kind zonder een centje pijn. Hij zou jou je zin moeten geven! Kortom, ik weet het echt niet. Aan mij heb je niet zoveel, sorry (ik moet trouwens ook echt aan het werk...)
Moeilijk he?
Oh, damn, ik moet ook echt iets in huis gaan doen!
Lees straks weer bij!
xx
vrijdag 26 september 2008 om 14:37
Gaat het je man alleen om het erbij hangen ? Daar kunnen inderdaad goede afspraken over gemaakt worden ; met de oma's zelf en met de verloskundige en de kraamhulp .
Als je man het écht iets voor jullie tweeén vindt wordt het nogal lastig om te schipperen .
Zou een tussenweg kunnen zijn dat beide oma's wel komen zodra jij in de weeën vliegt om op de meiden te passen en erbij worden gehaald zodra nummer drie geboren is ?
Als je man het écht iets voor jullie tweeén vindt wordt het nogal lastig om te schipperen .
Zou een tussenweg kunnen zijn dat beide oma's wel komen zodra jij in de weeën vliegt om op de meiden te passen en erbij worden gehaald zodra nummer drie geboren is ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
