Kinderen
alle pijlers
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin''
vrijdag 26 september 2008 om 14:00
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.''
Dit zinnetje kwam ik tegen in een topic en heeft me aan het denken gezet.
Momenteel ben ik zwanger van ons derde kindje.
Onze twee meiden zijn allebei na een goed verlopen zwangerschap van 40wkn en 3 dgn gezond ter wereld gekomen en ik moet zeggen dat ik beide bevallingen heel goed te doen vond.
Dit kindje dat ik nu draag zal hoogswaarschijnlijk ons laatste kindje worden.
Dit en omdat ik zulke 'fijne en goede' bevallingen heb gehad zit ik dr nu aan te denken om mijn moeder en schoonmoeder bij de bevalling te vragen.
(heb al voorzichtig gepeild wat ze er van vinden = geweldig!)
Alleen, mijn man zit het niet zitten...
Hij is bang dat ie dr dan maar 'bij hangt' en vind het echt iets van ons samen.
Ik ben van mening dat er duidelijke afspraken gemaakt kunnen worden met de moeders (die ook nageleefd zullen worden, daar ben ik van overtuigd)
Bijv. als ik het toch niet wil, het niet meer trek, direct na de geboorte/ navelstreng doorknippen dat ze de kamer even verlaten en na het hechten/wassen/aankleden ze weer welkom zijn enz.
Maar goed,
Nu las ik dus het zinnnetje:
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.''
Wat vinden jullie?
Geldt dit in onze situatie ook of heeft de vrouw in kwestie die moet bevallen het laatste woord ?
Groetjes!
Dit zinnetje kwam ik tegen in een topic en heeft me aan het denken gezet.
Momenteel ben ik zwanger van ons derde kindje.
Onze twee meiden zijn allebei na een goed verlopen zwangerschap van 40wkn en 3 dgn gezond ter wereld gekomen en ik moet zeggen dat ik beide bevallingen heel goed te doen vond.
Dit kindje dat ik nu draag zal hoogswaarschijnlijk ons laatste kindje worden.
Dit en omdat ik zulke 'fijne en goede' bevallingen heb gehad zit ik dr nu aan te denken om mijn moeder en schoonmoeder bij de bevalling te vragen.
(heb al voorzichtig gepeild wat ze er van vinden = geweldig!)
Alleen, mijn man zit het niet zitten...
Hij is bang dat ie dr dan maar 'bij hangt' en vind het echt iets van ons samen.
Ik ben van mening dat er duidelijke afspraken gemaakt kunnen worden met de moeders (die ook nageleefd zullen worden, daar ben ik van overtuigd)
Bijv. als ik het toch niet wil, het niet meer trek, direct na de geboorte/ navelstreng doorknippen dat ze de kamer even verlaten en na het hechten/wassen/aankleden ze weer welkom zijn enz.
Maar goed,
Nu las ik dus het zinnnetje:
''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.''
Wat vinden jullie?
Geldt dit in onze situatie ook of heeft de vrouw in kwestie die moet bevallen het laatste woord ?
Groetjes!
vrijdag 26 september 2008 om 14:40
Bij ons geldt bij dit soort dingen (dus wel of niet nog een kindje/ willen we het geslacht weten van het kind in de buik/ wie mogen er bij de bevalling zijn) een veto recht. Degene die 'nee' zegt krijgt zijn zin. Ook al is het mijn lijf waar de frummel in moet groeien, ook al ben ik degene die het kind er strax weer uit moet gaan persen, het is ook zijn kind. En dus ook zijn bevalling. Jammer als ik dan bv mijn zus, beste vriendin of moeder erbij wil hebben. Als hij dat niet wil gaat het niet door. Neemt tuuk niet weg dat ik het er wel vaak met hem over zou hebben (ahum zeuren zoals man dat noemt ) zodat ie misschien toch van gedachten verandert .
Maar ja als ie niet om te praten is, is het pech voor mij (of voor hem, het hangt er maar net vanaf wie er nee zegt).
Maar ja als ie niet om te praten is, is het pech voor mij (of voor hem, het hangt er maar net vanaf wie er nee zegt).
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
vrijdag 26 september 2008 om 14:44
vrijdag 26 september 2008 om 14:44
Ik zit er trouwens zelf over te denken om mijn schoonmoeder in huis te vragen als ik aan het bevallen ben. Om op de oudste te letten. Ik hoef haar niet direct aan mijn bed als ik aan het persen sla, maar dat ze wel in de buurt is. Heb dit nog niet met mijn man overlegd, want ik ben er nog niet helemaal uit. Misschien is het inderdaad wel zo dat ik me niet echt kan ontspannen als ze in de buurt is en om haar dan weer weg te sturen, zou ik niet kunnen. Aan de andere kant moet oudste toch ergens naartoe. Het is vast een illusie dat kind 2 snachts in alle stilte rust en kalmte ter wereld gebracht wordt. En stel dat ik onverwachts naar het ziekenhuis moet, dan is 2 toch nog iets te jong om alleen thuis te blijven.
Bovendien weet ik niet of ik het kan maken om wel schoonmoeder te vragen en niet mijn eigen moeder. En ik zit nu ook niet direct op een theekransje te wachten ofzo. Maar goed schoonmoeder is ook nog niet gepeild hoor. Zij zit wellicht ook niet op rondslingerende placenta's te wachten.
Bovendien weet ik niet of ik het kan maken om wel schoonmoeder te vragen en niet mijn eigen moeder. En ik zit nu ook niet direct op een theekransje te wachten ofzo. Maar goed schoonmoeder is ook nog niet gepeild hoor. Zij zit wellicht ook niet op rondslingerende placenta's te wachten.
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
vrijdag 26 september 2008 om 14:45
Ik zie een bevalling als iets van mijn vriend en mij samen. En dat hij even veel recht heeft op hoe hij dat graag wil. Dus als mijn vriend het niet zou zien zitten zou het niet doorgaan. Punt. Net zoals als ik dat niet zou zien zitten. Achter zoiets moet je samen staan.
In dit licht vind ik: ''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.'' wel terecht dus.
In dit licht vind ik: ''Maar ja, degene die niet wil, krijgt zijn zin.'' wel terecht dus.
vrijdag 26 september 2008 om 14:46
Ik vind het nog het meest bizar dat die moeders dat willen. Sorry, Dat vroeg je niet.
Behalve dat ik de mening van jouw man beter kan invoelen dan de jouwe is het misschien voor zijn band met jullie kind beter om zijn mening zwaarder te laten wegen. Als hij zich bij de bevalling al overtollig voelt, lijkt mij dat een achterstand opleveren en vaders hebben al een achterstand doordat ze het kind niet 9 maanden gedragen en er daarna uitgepoept hebben.
Behalve dat ik de mening van jouw man beter kan invoelen dan de jouwe is het misschien voor zijn band met jullie kind beter om zijn mening zwaarder te laten wegen. Als hij zich bij de bevalling al overtollig voelt, lijkt mij dat een achterstand opleveren en vaders hebben al een achterstand doordat ze het kind niet 9 maanden gedragen en er daarna uitgepoept hebben.
Wees blij!
vrijdag 26 september 2008 om 14:52
Voyager ; je vriend kan het wel prrrrachtig vinden als jij in bad bevalt , met blacklight en heavy metal muziek , punt is wel dat zodra jij je lekker(der ) voelt de bevalling vlotter verloopt .
Dat je in grote lijnen samen bespreekt hoe of wat lijkt me logisch , maar op het moment zelf kunnen dingen ineens heel anders voelen .
Dat je in grote lijnen samen bespreekt hoe of wat lijkt me logisch , maar op het moment zelf kunnen dingen ineens heel anders voelen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 26 september 2008 om 14:57
vrijdag 26 september 2008 om 15:01
The Nurse, goeie vraag!
Degene die nee zegt krijgt inderdaad vaak zijn zin. Meestal is dat natuurlijk een beetje verdeeld. Dan jij een nee en dan hij weer. In het geval dat iemand iets bij de ander wil doen wat de ander niet wil (bv op gebied van seks) en dan ander zegt nee! Dan ben ik blij dat die regel op gaat.
In jouw geval vind ik het wat moeilijker. Ik neem toch aan dat jij als bevallende vrouw mag kiezen waar je bevalt, hoe je bevalt, wat je aan hebt of niet, welke muziek (als je daar behoefte aan hebt), etc. Waarom is het dan ook niet aan jou wie je erbij wilt hebben?
Maar als ik dan vanuit het standpunt van de man kijk, dan snap ik dat alle andere zaken makkelijker in te willigen zijn en dat "vreemde" bij je bevalling hebben voor een man misschien wel een bedreiging kan zijn. Hij kan al zo weinig doen en als datgene wat hij kan doen ook al verdeeld moet worden...
Moeilijk zeg, eerder nog niet zo over deze vraag nagedacht.
Succes me je keuze.
Degene die nee zegt krijgt inderdaad vaak zijn zin. Meestal is dat natuurlijk een beetje verdeeld. Dan jij een nee en dan hij weer. In het geval dat iemand iets bij de ander wil doen wat de ander niet wil (bv op gebied van seks) en dan ander zegt nee! Dan ben ik blij dat die regel op gaat.
In jouw geval vind ik het wat moeilijker. Ik neem toch aan dat jij als bevallende vrouw mag kiezen waar je bevalt, hoe je bevalt, wat je aan hebt of niet, welke muziek (als je daar behoefte aan hebt), etc. Waarom is het dan ook niet aan jou wie je erbij wilt hebben?
Maar als ik dan vanuit het standpunt van de man kijk, dan snap ik dat alle andere zaken makkelijker in te willigen zijn en dat "vreemde" bij je bevalling hebben voor een man misschien wel een bedreiging kan zijn. Hij kan al zo weinig doen en als datgene wat hij kan doen ook al verdeeld moet worden...
Moeilijk zeg, eerder nog niet zo over deze vraag nagedacht.
Succes me je keuze.
vrijdag 26 september 2008 om 15:03
Ik heb mijn moeder bij een bevalling gehad en inderdaad hing mijn man er maar wat bij. Zij wist net zo min als hij wat te doen toen ik krepeerde, maar ja, ze was nu eenmaal al bevallen en hij niet dus ze had toch een pre -en ze wist me toch tegen wil en dank uit een paniekaanval te coachen-
Denk dat je voor jezelf moet bepalen waarom je ze erbij wilt als jouw man dat niet ziet zitten. Heb je het gevoel dat hij je niet voldoende bijstaat?
Ik vond het wel heel intiem om de tweede bevalling alleen met man te doen -en de verpleegster en de gyn-
Al hing hij er evengoed maar wat bij. Hij wist echt niet wat 'ie moest doen.
My two cents. Ik denk dat inderdaad degene die nee zegt beslist, tenzij je echt hard kunt maken dat je die dames nódig hebt.
Denk dat je voor jezelf moet bepalen waarom je ze erbij wilt als jouw man dat niet ziet zitten. Heb je het gevoel dat hij je niet voldoende bijstaat?
Ik vond het wel heel intiem om de tweede bevalling alleen met man te doen -en de verpleegster en de gyn-
Al hing hij er evengoed maar wat bij. Hij wist echt niet wat 'ie moest doen.
My two cents. Ik denk dat inderdaad degene die nee zegt beslist, tenzij je echt hard kunt maken dat je die dames nódig hebt.
vrijdag 26 september 2008 om 15:05
He Nursie,
Misschien komt het juist door de band die je hebt met allebei de 'onsmams' dat hij bang is dat je tijdens de bevalling onbewust hen meer nodig hebt dan hem?
Of zijn 'de onsmams' normaal ook best aanwezig? Misschien dat hij bang is dat zij in hun enthousiasme hem onbewust minder belangrijk kunnen laten voelen? De rol van 'vader' onbewust over willen nemen? Zo van, oo maar ik weet wat ze voelt, en wat ze nodig heeft, dus ga jij maar koffie zetten voor ons.
Laten we hopen van niet, maar stel dat het minder vlekkeloos gaat als bij de vorige 2 keer. Geloof mij, dan wil je echt alleen je man bij je hebben, en niet twee moeders die dan ook in paniek schieten.
Het is natuurlijk heerlijk als je zo'n goede band hebt met elkaar, maar ik denk dat ik M. z'n gevoel hierbij toch belangrijker zou vinden.
Misschien komt het juist door de band die je hebt met allebei de 'onsmams' dat hij bang is dat je tijdens de bevalling onbewust hen meer nodig hebt dan hem?
Of zijn 'de onsmams' normaal ook best aanwezig? Misschien dat hij bang is dat zij in hun enthousiasme hem onbewust minder belangrijk kunnen laten voelen? De rol van 'vader' onbewust over willen nemen? Zo van, oo maar ik weet wat ze voelt, en wat ze nodig heeft, dus ga jij maar koffie zetten voor ons.
Laten we hopen van niet, maar stel dat het minder vlekkeloos gaat als bij de vorige 2 keer. Geloof mij, dan wil je echt alleen je man bij je hebben, en niet twee moeders die dan ook in paniek schieten.
Het is natuurlijk heerlijk als je zo'n goede band hebt met elkaar, maar ik denk dat ik M. z'n gevoel hierbij toch belangrijker zou vinden.
vrijdag 26 september 2008 om 15:16
vrijdag 26 september 2008 om 15:18
Ik zou de wens van mijn man respecteren, hij wil het niet, dan gebeurt het niet. Het is tenslotte ook zijn kind en ook al bevalt hij niet zelf, hij zal zich toch ook prettig erbij moeten voelen, zodat hij jou ten volle kan steunen waar nodig.
Andersom zou hij mijn wens moeten respecteren. Als hij de (schoon)moeders erbij wil hebben en ik niet, dan gebeurt het niet.
Andersom zou hij mijn wens moeten respecteren. Als hij de (schoon)moeders erbij wil hebben en ik niet, dan gebeurt het niet.
vrijdag 26 september 2008 om 15:27
vrijdag 26 september 2008 om 15:29
Zoals al eerder hier gezegd zou ik als man ook een beetje het gevoel krijgen dat ik niet voldoende ben en dat mijn vrouw liever de steun heeft van (schoon)moeders.
En ook al moet jij al 9 maanden het kind dragen en straks baren; ik ga er van uit dat je man straks ook een deel van de zorg opzich neemt.
Ik ga mijn moeder eens vragen of zij er uberhaupt bij had willen zijn. Denk het niet...
En ook al moet jij al 9 maanden het kind dragen en straks baren; ik ga er van uit dat je man straks ook een deel van de zorg opzich neemt.
Ik ga mijn moeder eens vragen of zij er uberhaupt bij had willen zijn. Denk het niet...
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 26 september 2008 om 15:36
Ik zou de wens van mijn man ook respecteren. Al denk ik dat hij er alleen maar heel blij mee zou zijn. Bij mijn bevalling zijn mijn beide ouders erbij geweest. Was niet gepland (hadden niet veracht dat de bevalling zo snel zou gaan). Maar mijn man was er maar wat blij mee. Mijn moeder heeft gekookt, zodat hij nog gezond heeft gegeten. Mijn man is niet zo van het bloed en zo en vindt het erg moeilijk om mij pijn te zien lijden en kon nu nog af en toe weglopen voordat de verloskundige er was. Dan was m`n vader of moeder bij me (had al 8 cm ontsluiting toen ze kwam en kon al vrij snel gaan persen). M`n vader heeft vroeger zelf als huisarts wel een aantal bevallingen gedaan en mijn moeder is verpleegkundige geweest, dus dat scheelt denk ik wel. We hebben er allebei verder geen moment bij stilgestaan, het liep gewoon zo. En achteraf vond ik het wel fijn en waren mijn ouders heel blij me de ervaring.
Mijn schoonouders had ik er dan weer niet bij willen hebben. Schoonmoeder denk ik niet eens dat me veel uit had gemaakt, maar schoonvader echt niet. Maar dat is denk ik ook heel wat anders.
Mijn ouders zijn trouwens wel aan de zijkant gebleven tijdens de bevalling zelf, mijn man bleef bij mij en heeft de navelstreng doorgeknipt. Uiteindelijk was een extra opinie ook nog wel fijn na de bevalling (verloskundige heeft nog wat overlegd met m`n vader).
Ik kan me jouw wens wel voorstellen, maar ik kan me jouw man ook wel voorstellen en in deze zou ik hem denk ik toch volgen. Misschien dat ze idd in huis op de andere twee kunnen passen en als het nodig is kunnen koken en andere dingen om te helpen en als de kleine geboren is dat je man ze dan gelijk ophaalt (met de kinderen). Lijkt me wel lastig hoor. Blijft altijd moeilijk als de een iets wel wil en de ander niet. Compromissen zijn dan lastig te vinden.
Mijn schoonouders had ik er dan weer niet bij willen hebben. Schoonmoeder denk ik niet eens dat me veel uit had gemaakt, maar schoonvader echt niet. Maar dat is denk ik ook heel wat anders.
Mijn ouders zijn trouwens wel aan de zijkant gebleven tijdens de bevalling zelf, mijn man bleef bij mij en heeft de navelstreng doorgeknipt. Uiteindelijk was een extra opinie ook nog wel fijn na de bevalling (verloskundige heeft nog wat overlegd met m`n vader).
Ik kan me jouw wens wel voorstellen, maar ik kan me jouw man ook wel voorstellen en in deze zou ik hem denk ik toch volgen. Misschien dat ze idd in huis op de andere twee kunnen passen en als het nodig is kunnen koken en andere dingen om te helpen en als de kleine geboren is dat je man ze dan gelijk ophaalt (met de kinderen). Lijkt me wel lastig hoor. Blijft altijd moeilijk als de een iets wel wil en de ander niet. Compromissen zijn dan lastig te vinden.
vrijdag 26 september 2008 om 15:42
quote:Nee, de band is niet close, verre van dat zelfs. Maar dan nog vind ik bevallen iets van samen. Moeder en schoonmoeder hebben behoorlijk lopen mekkeren over dat ze erbij wilden zijn (het is onze laatste kans, want onze andere kinderen willen geen kinderen). Ik heb ze toen gevraagd of ze er ook graag bij wilden zijn toen het gemaakt werd. Nee, dat zeker niet. Dat was intien, tussen man en vrouw. Oke, dan is het eindresultaat van die actie ook tussen man en vrouw. Wie B zegt moet ook A zeggen...
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 26 september 2008 om 16:41
Nurse, als je moeilijke bevallingen zou hebben, zou ik het snappen, omdat je schoon & moeder je man dan kunnen bijstaan in het ondersteunen. Dat als hij het even niet trekt, zij het over kunnen nemen zodat je nooit alleen bent. Dat bedoel ik.
Tuurlijk heb je als barende het recht om te bepalen wat er gebeurt. Voor een groot deel. Want het is niet alleen jouw ding, het is ook van je man. Stel dat jij een vriendin erbij zou willen hebben. En hij kan haar niet luchten of zien. Dan mag hij nee zeggen, lijkt me. Want ook al doe jij het meeste werk, heb jij het meeste pijn, het is ook zijn ding. En als hij ontspannen is, kan hij je beter helpen.
Ik vind het bij een bevalling aanwezig zijn heel bijzonder. Toen mijn schoonzus mij vroeg, heb ik alleen wel eerst aan mijn broer gevraagd of hij dat okee vond. Als hij nee had gezegd, had ik voor de eer bedankt: ik vind dat de vader in deze vetorecht heeft. En daar heb je je als barende dan maar in te schikken. En als publiek al helemaal.
(mijn broer vond het okee, ik heb mijn schoonzus kunnen steunen bij de bevalling, ik heb mijn neefje geboren zien worden, het was echt prachtig. Maar hoe prachtig ook, as mijn broer het niet gewild had, was het niet doorgegaan.)
Tuurlijk heb je als barende het recht om te bepalen wat er gebeurt. Voor een groot deel. Want het is niet alleen jouw ding, het is ook van je man. Stel dat jij een vriendin erbij zou willen hebben. En hij kan haar niet luchten of zien. Dan mag hij nee zeggen, lijkt me. Want ook al doe jij het meeste werk, heb jij het meeste pijn, het is ook zijn ding. En als hij ontspannen is, kan hij je beter helpen.
Ik vind het bij een bevalling aanwezig zijn heel bijzonder. Toen mijn schoonzus mij vroeg, heb ik alleen wel eerst aan mijn broer gevraagd of hij dat okee vond. Als hij nee had gezegd, had ik voor de eer bedankt: ik vind dat de vader in deze vetorecht heeft. En daar heb je je als barende dan maar in te schikken. En als publiek al helemaal.
(mijn broer vond het okee, ik heb mijn schoonzus kunnen steunen bij de bevalling, ik heb mijn neefje geboren zien worden, het was echt prachtig. Maar hoe prachtig ook, as mijn broer het niet gewild had, was het niet doorgegaan.)
vrijdag 26 september 2008 om 17:09
quote:Mette Mare schreef op 26 september 2008 @ 15:05:
Laten we hopen van niet, maar stel dat het minder vlekkeloos gaat als bij de vorige 2 keer. Geloof mij, dan wil je echt alleen je man bij je hebben, en niet twee moeders die dan ook in paniek schieten.
Even me verplaatsend in de situatie als ik zou gaan bevallen: mijn moeder zou juist níet in paniek raken, mijn moeder zou ons beide uit de paniek helpen en ná de bevalling een stevig potje janken om van de schrik te bekomen.
Mijn moeder zou dus juist een rustpunt kunnen zijn op momenten van paniek... dus ik kan me voorstellen dat veel afhangt van het karakter van de moeders en natuurlijk van de band die je met ze hebt (en die je man met ze heeft).
Laten we hopen van niet, maar stel dat het minder vlekkeloos gaat als bij de vorige 2 keer. Geloof mij, dan wil je echt alleen je man bij je hebben, en niet twee moeders die dan ook in paniek schieten.
Even me verplaatsend in de situatie als ik zou gaan bevallen: mijn moeder zou juist níet in paniek raken, mijn moeder zou ons beide uit de paniek helpen en ná de bevalling een stevig potje janken om van de schrik te bekomen.
Mijn moeder zou dus juist een rustpunt kunnen zijn op momenten van paniek... dus ik kan me voorstellen dat veel afhangt van het karakter van de moeders en natuurlijk van de band die je met ze hebt (en die je man met ze heeft).
vrijdag 26 september 2008 om 17:30
Toen ik zwanger was van de tweede hoopten we dat we genoeg geld zouden hebben om m'n schoonmoeder over te vliegen. Jammer genoeg niet gelukt.
Vond m'n oudste ook heel jammer want die had al helemaal gepland naar welke speeltuinen ze kon gaan met grandma terwijl ik lag te bevallen.
En als het fout zou gaan en m'n man zou niet thuis zijn en de telefoon werkte niet en de vk zou niet komen en we hadden geen geld voor een taxi naar het ziekenhuis en de trams reden niet dan kon grandma mooi helpen want ze hielp ook de llama's en de koeien als die babies kregen.
Juist, het leven is lekker simpel als je 5 jaar bent
Maar ze had wel gelijk, schoonmama is iemand waar je wat aan hebt in een noodgeval.
M'n eigen moeder zou ik echt niet in de buurt willen hebben. Verwachtte ze gelukkig niet dus geen ruzie daarover.
Mijn moeder is niet echt iemand waar je wat aan hebt in een noodgeval. Ze zou haar best doen en proberen rustig te blijven maar of het zou lukken?
En manlief is makkelijk, die vind dat ik moet beslissen omdat ik degene ben die het moeilijke werk moet doen. Dus als ik er een circus van wil maken dan zal hij zo goed mogelijk helpen om een paar tijgers en olifanten te regelen.
Als ik het rustig wil houden dan zorgt hij dat iedereen z'n mond houdt.
Vind ik dus ook, degene die moet bevallen mag beslissen hoe, waar en wie.
Vond m'n oudste ook heel jammer want die had al helemaal gepland naar welke speeltuinen ze kon gaan met grandma terwijl ik lag te bevallen.
En als het fout zou gaan en m'n man zou niet thuis zijn en de telefoon werkte niet en de vk zou niet komen en we hadden geen geld voor een taxi naar het ziekenhuis en de trams reden niet dan kon grandma mooi helpen want ze hielp ook de llama's en de koeien als die babies kregen.
Juist, het leven is lekker simpel als je 5 jaar bent
Maar ze had wel gelijk, schoonmama is iemand waar je wat aan hebt in een noodgeval.
M'n eigen moeder zou ik echt niet in de buurt willen hebben. Verwachtte ze gelukkig niet dus geen ruzie daarover.
Mijn moeder is niet echt iemand waar je wat aan hebt in een noodgeval. Ze zou haar best doen en proberen rustig te blijven maar of het zou lukken?
En manlief is makkelijk, die vind dat ik moet beslissen omdat ik degene ben die het moeilijke werk moet doen. Dus als ik er een circus van wil maken dan zal hij zo goed mogelijk helpen om een paar tijgers en olifanten te regelen.
Als ik het rustig wil houden dan zorgt hij dat iedereen z'n mond houdt.
Vind ik dus ook, degene die moet bevallen mag beslissen hoe, waar en wie.
vrijdag 26 september 2008 om 18:10
Mijn man, moeder en schoonmoeder zijn bij de bevalling van Zwiepje geweest (ik beviel van hem en ik hoop dat hij nooit hoeft te bevallen). Dat mijn man en mijn moeder er bij zouden zijn heb ik altijd gewild. Manlief MOET er gewoon bijzijn en mijn mama had ik hard nodig. Mijn schoonmoeder was ongepland. Mijn moeder moest tussendoor namelijk weg voor een belangrijke doktersafspraak. Toen belde schoonmoeder voor de 10e keer om te vragen hoe het ging. Ik heb toen gevraagd of zij even wilde invallen voor mijn moeder (zij was vroeger verpleegster in een kinderziekenhuis en had alles al gezien aan bevallingen wat er was te zien, dat speelde wel mee). Wilde ze heel graag.
Uiteindelijk waren ze er dus alledrie bij toen Zwiepje geboren werd (met vader zat maar ijsberend op de gang doodsangsten uit te staan). Schoonmoeder barstte bijna in tranen uit. Ik ben heel blij dat ze er alledrie bij zijn geweest. Had je me het van tevoren gezegd dat mijn schoonmoeder er bij zou zijn, dan had ik je voor gek verklaard, maar je weet hoe het is, vrouwen midden in de bevalling willen nog wel eens van gedachten veranderen.
Overigens had ik dus een bevalling met strippen, opwekken, ruggeprik en medische indicatie dus echt fijn was het niet. Juist daarom was ik zo blij met alle steun.
Manlief heeft er zeker niet bijgehangen! Hij heeft actief meegeholpen en was natuurlijk wel de eerste waar je je naar toe wendt. Moeders en schoonmoeders hangen er eerder bij onder het motto standby staan als je nodig bent.
Ik weet nog dat de gyn binnen kwam rennen, ons zo zag en zei: "jeetje, je maakt er een hele bioscoop voorstelling van! Moet ik nog een paar stoelen erbij halen?" HIj was een beetje melig die avond...
Doe wat je het fijnst vind, jij bevalt, dus JIJ hebt het laatste woord. En als je je op het laatst bedenkt moet dat ook kunnen.
Uiteindelijk waren ze er dus alledrie bij toen Zwiepje geboren werd (met vader zat maar ijsberend op de gang doodsangsten uit te staan). Schoonmoeder barstte bijna in tranen uit. Ik ben heel blij dat ze er alledrie bij zijn geweest. Had je me het van tevoren gezegd dat mijn schoonmoeder er bij zou zijn, dan had ik je voor gek verklaard, maar je weet hoe het is, vrouwen midden in de bevalling willen nog wel eens van gedachten veranderen.
Overigens had ik dus een bevalling met strippen, opwekken, ruggeprik en medische indicatie dus echt fijn was het niet. Juist daarom was ik zo blij met alle steun.
Manlief heeft er zeker niet bijgehangen! Hij heeft actief meegeholpen en was natuurlijk wel de eerste waar je je naar toe wendt. Moeders en schoonmoeders hangen er eerder bij onder het motto standby staan als je nodig bent.
Ik weet nog dat de gyn binnen kwam rennen, ons zo zag en zei: "jeetje, je maakt er een hele bioscoop voorstelling van! Moet ik nog een paar stoelen erbij halen?" HIj was een beetje melig die avond...
Doe wat je het fijnst vind, jij bevalt, dus JIJ hebt het laatste woord. En als je je op het laatst bedenkt moet dat ook kunnen.
vrijdag 26 september 2008 om 19:22
Ik ben bevallen met mijn moeder erbij, en ik snap dus juist weer niks van al die vrouwen die hier roepen "eeeeeccccchhhhhttttt niet!" alsof het om iets heel verschrikkelijks gaat.
Ik vond het geweldig dat mijn moeder erbij was en ik weet dat zij het het allermooiste moment uit haar leven heeft gevonden, nog mooier dan zelf bevallen. Net wat Bianca al zegt zei mijn moeder ook "je eigen kind een kind zien baren is het geweldigste wat er is".
Ik ben dolblij dat ik dat moment met mijn moeder heb gedeeld, helemaal omdat ze er niet meer is. Dus ja, TheNurse, ik snap heel goed dat jij het wil, zeker gezien het feit dat je geen kinderen meer gaat krijgen na deze. En ik vind dus niet dat jouw man's nee zwaarder weegt. Als jij je moeder en schoonmoeder dat plezier wil doen en je fijn voelt bij hen je bevalling mee laten maken vind ik dat hij daarin in zou moeten stemmen. En trouwens, iemand anders vroeg "wat nou als je man zijn broers of vader erbij zou willen hebben" , ik zou dat als vrouw ook goed vinden als het mijn derde bevalling was. Zelf weet je dan wat je te wachten staat (okee, elke bevalling is anders, maar je kunt gewoon afspraken maken dat ze er alleen bij mogen zijn als het voorspoedig gaat en anders niet, dat zullen ze heus respecteren) en het is onwijs bijzonder om een kind geboren te zien worden. Ik zou er dus voor gaan, het is echt een extra dimensie die je in je band samen krijgt.
Ik vond het geweldig dat mijn moeder erbij was en ik weet dat zij het het allermooiste moment uit haar leven heeft gevonden, nog mooier dan zelf bevallen. Net wat Bianca al zegt zei mijn moeder ook "je eigen kind een kind zien baren is het geweldigste wat er is".
Ik ben dolblij dat ik dat moment met mijn moeder heb gedeeld, helemaal omdat ze er niet meer is. Dus ja, TheNurse, ik snap heel goed dat jij het wil, zeker gezien het feit dat je geen kinderen meer gaat krijgen na deze. En ik vind dus niet dat jouw man's nee zwaarder weegt. Als jij je moeder en schoonmoeder dat plezier wil doen en je fijn voelt bij hen je bevalling mee laten maken vind ik dat hij daarin in zou moeten stemmen. En trouwens, iemand anders vroeg "wat nou als je man zijn broers of vader erbij zou willen hebben" , ik zou dat als vrouw ook goed vinden als het mijn derde bevalling was. Zelf weet je dan wat je te wachten staat (okee, elke bevalling is anders, maar je kunt gewoon afspraken maken dat ze er alleen bij mogen zijn als het voorspoedig gaat en anders niet, dat zullen ze heus respecteren) en het is onwijs bijzonder om een kind geboren te zien worden. Ik zou er dus voor gaan, het is echt een extra dimensie die je in je band samen krijgt.
Am Yisrael Chai!
