** Longdistance relationships deel 11 **

quote:Jooles schreef op 27 september 2008 @ 18:21:

Heb wel LDR ervaring: tijdens studententijd 2,5 vriend in Londen Knap.

En de klapper (2 zelfs):quote:es1450 schreef op 27 september 2008 @ 00:04:

Ik heb een long-distance ervaring met een Panamees, maar mijn huidige Nederlander bevalt mij beter.



Vandaag in de musical Sunset Boulevard geweest. In '96 heb ik aan een tv-quiz meegedaan als musicalexpert. En gewonnen natuurlijk. Kaartjes voor Sunset Boulevard.



Ja, flauw, ik weet 't, maar ik moest er wel erg om lachen net.



En nu in 'n nieuw topic kan de foto van Gert ook wel weer 'n keer opgesnord worden hoor Yas.



En heel inhoudelijk lukt reageren verder ook effe niet nu, ik kom nog terug.

Leuk plaatje trouwens!



En ja: ik heb weinig te doen vanavond. Kom net thuis, kerel zit bij vrienden en ik heb geen zin in tv, behalve ER straks. Waarvan ik betwijfel of ik dat ga halen want vannacht 'n veel te kort nachtje gehad dus nu vallen m'n ogen al half dicht. Interessant om te lezen hè?



Fieje: n.a.v. opmerking bij die illegale vriend: . Geweldig.



RP: die zenuwachtigheid is wel herkenbaar, balen als je eindelijk hebt besloten om 't te zeggen en dat 't dan niet kan. Maar heb je eventueel plannen om terug naar NL te gaan? Of is 't effe minder leuk omdat er leuke mensen weggaan, en je bijna op vakantie gaat?



Bokstertje: wat 'n gedoe, dat visum aanvragen in Cuba!

En zonder met 'n vingertje te zwaaien (al klinkt dat wel zo): pas wel 'n beetje op met wat je zei, dat 't heel makkelijk en verleidelijk is om hem geld te sturen omdat jij veel meer hebt dan jij. Lijkt mij dat je er een heel scheve relatie van kan krijgen als er verwachtingen van gaan komen enzo.

Ik heb mijn post aangepast, maar nu staat hij niet meer bovenaan want Isiss heeft al veel geschreven .

Haha, dat zijn de betere posten met reacties, Marg. Dan is het overbodig als ik ook nog een keer zo op iedereen ga reageren.



't Trouwfeest gister was erg gezellig. Was de bruiloft van 'n collega, ze komt uit 'n dorp in Brabant (niks mis mee, ik schrijf het alleen als toevoeging in de situatieschets, ik weet dan altijd meteen wat iemand bedoelt als iemand dat zegt), en ze heeft echt de trouwdag gehad zoals ze graag wilde. Ze zegt zelf ook altijd dat ze traditioneel is en 'n dorpsmeisje is, en dat ze als klein meisje al hiervan droomde. Haar vriend heeft haar 'pas' gevraagd toen ze 9 jaar samenwaren (maakte de pastoor 'n hele vage opmerking over in de kerk: dat het dus een lange en moeilijke weg omdat hij er 9 jaar over heeft gedaan om haar te vragen, en dat het 9 jaar duurde voordat hij zeker wist voor hij met haar verder wilde. Vonden wij zo raar om te horen, kan je toch helemaal niet aan tijd afmeten? Ze hebben al jaren geleden 'n huis gekocht samen, etc.). In ieder geval, het was 'n bruiloft met álles erop en eraan, en alles 'zoals het hoort', te veel om op te noemen. Inclusief slapen bij de ouders, 's ochtends om 7.00u al bij de kapper, gemeentehuis, kerk, broodjes eten, foto's bij oldtimer, diner, 200 man receptie en heel groot feest met polonaiseband. En nu ik dit schrijf klinkt het heel denigrerend, maar zo bedoel ik dat niet, want ik vind het op zich wel grappig om aan sommige tradities vast te houden. Maar ik zou dat zelf gewoon helemaal niet willen.

Nou heb ik 't alleen maar op z'n marokkaans gedaan, en was dat ook niet wat ik me er bij voor zou stellen. En ben ik ook wel 'n zeikerd qua muziek op 'n feest, dus klinkt het allemaal meteen heel negatief. Zo'n polonaise-guus meeuwis-dans je de hele nacht met mij-band die allerlei flauwe grapjes tussendoor maakt en waar 't voetbalelftal achter elkaar in 'n trein op de grond gaat zitten meebewegen als de jostiband is niet mijn ding. Ik vind 't goeie dj echt 100 keer leuker, maar dat werkt weer niet heel goed als er constant vriendengroepen sketches tussendoor gaan doen.

Maar dat ik dat niet zo wil, wil ook niet zeggen dat 't geen supergezellig feestje met (eindelijk!) meer dan 2 wijntjes was. Dus maar goed dat iedereen het op z'n eigen manier doet, anders zou het wel erg saai worden.

Grrrr, nu nog steeds geen ontslag kunnen nemen. Nu weet ik dus niet wat ik moet doen. Via sms is ook zo wat, haha. Maar moet het bespreken, en eigenlijk voor maandag. Want mijn werkvisum loopt 1 oktober af, en voor die tijd moet ik het gaan vernieuwen. Maar ja, als ik het vernieuw met deze baan en dan na een paar weken weg ga, moet ik zelf alles betalen. Is 100 euro, bijna een kwart van mijn salaris. Dat kan ik echt niet zomaar gaan betalen. Dus ik wil, nou ja, moet direct met haar overleggen wat te doen. Ik wil ook helemaal niet per direct weg. Ga eerst naar Nederland, kom dan 20 oktober weer op kantoor. En wil per 20 november weg. Dan heb ik een maand om iemand mijn werk te leren. Niemand heeft namelijk ook maar enig idee wat ik doe, en vooral hoe het moet. Ook mijn baas niet. Dus om ´buena onda´ te zijn, ga ik niet per direct weg. Daarna 3 weken reizen met een vriendin en dan reisleideren. Staan nog heel veel kerstreizen open, aangezien niemand die wil doen. En ik wil, aangezien hier met kerst en oud en nieuw helemaal niemand is. Ik wil niet alleen hier thuis gaan zitten. Dus ja. Heb het allemaal wel bedacht, maar moet nog kijken hoe het gaat.



Marg, heb toen nog wel een keer gesprek gehad met die headhunter, maar het was mij allemaal veel te serieus. Ik ben al wel 25, maar helemaal nog niet klaar voor een serieuze, echte baan. Wil veel liever beetje klooien, niet al te veel verantwoordelijkheid en reizen. Niet iets wat ik ga doen voor zeg maar ´altijd´. Zoals jij op je 30ste baan, huis, kindje etc wil hebben. Ik heb als doel dat ik op mijn 30ste moet stoppen met ´niks doen´. Niet dat ik nu niks doe, zeker niet. Maar dan moet ik van mezelf wel serieuzer gaan leven. Kan het niet zo goed uitleggen, maar heb het helemaal bedacht, haha.



Isiss, het is niet minder leuk omdat ik bijna naar Nederland ga. Al heb ik daar heel veel zin in, maar ik wil helemaal nog niet altijd terug. Daar ben ik helemaal niet mee bezig. Wil het liefst nog wel een tijd in dit gebied blijven. Maar ook niet meer altijd op deze plek. Het is heel leuk, maar niemand blijft hier lang. Ook de mexicanen hier niet. Iedereen is vooral op doortocht, naar geen idee wat. Veel mensen komen een half jaar, een jaar, en gaan dan weer weg. Mexicanen terug naar hun familie. Buitenlanders hier lopen vooral stage en gaan terug naar hun land. En ik blijf hier altijd maar zitten. Zit hier alweer 1 jaar en 9 maanden. Heb het gevoel dat ik ook door moet. Dus ja, daarom.



Boksertje, wat leuk een Jamaicaan. Gister toevallig een documentaire gezien over Jamaica. Vind dat taaltje geweldig. Net als in Belize. Wel lastig te verstaan, maar zo leuk! Documentaire was trouwens niet heel positief. Heet Rent a Rasta, over het sekstoerisme. Dat vele blanke vrouwen daar naar toe gaan om zich een paar dagen te vermaken met een leuke rastafari en dan weer te vertrekken. En wat voor invloed het op het land heeft. Heel interessant, maar krijgt er meteen zo´n naar gevoel van. Wil je hem voor vakantie naar Nederland laten komen of echt om daar te blijven wonen? Of heb ik daar gewoon overheen gelezen?



Rest ga ik nu terug lezen, want weet niet meer wat er stond

Trouwen in de kerk heb ik zelf ook wat moeite mee, maar ook hier: ieder zijn ding. Op de een of andere manier lijken pastoren allemaal monotone saaie stemmen te hebben waarbij je na 1 zin al niet meer kan volgen waar het eigenlijk over gaat. Dat die man gaat zeggen dat het bruidspaar door god's toedoen elkaar heeft gevonden, en zo'n soort dingen. Terwijl ze elkaar gewoon in de kroeg hebben ontmoet. Ik denk dat ik er te nuchter voor ben.

Haha, die bruiloft. Klinkt ook precies zoals ik het NOOIT zou willen. Mocht ik ook gaan trouwen, wat ik niet denk, dan worden stukjes en polonaise verboden

Inderdaad.

Haha ja dat vind ik ook, hoewel ik mezelf dan op het einde van zo´n avond wel terugvindt tussen de andere van-voor-naar-achter-van-links-naar-rechtsers op de vloer . Ik was eens bij een jubileum waar de openingsdans een polonaise was! Hahahaha!!!!! En één iemand van het paar kwam meteen op mij af of mij voorop te laten gaan. Wat ik dan overigens ook gezellig doe



Ik wil graag een bigband, met trompet en al, en ik wil eigenlijk een band die zowel europese liedjes kan spelen als salsa. En eigenlijk wil ik dan de europeanen een middagje salsaworkshop geven, en de caribeño´s een middagje quickstep en wals En dan is mijn droom dat er veel gemingled wordt en iedereen met iedereen danst.



Slapen bij je ouders vind ik wel heel romantisch, foto´s wil ik ook en een witte jurk ook. De kerk is het grootste struikelblok, waar vind je een priester waar je het mee eens bent? De priester bij mijn ouwe parochie in Brabant is echt een idioot (mag je dit zeggen over een priester ). En hier vind ik ze allemaal véél te conservatief. En welke spreekt twee talen? Of moet ik dan een vertaler hebben?



Dus ik moet wel een lange termijn planning hebben want voor je dit allemaal uitgewerkt hebt....



Een oplossing zou zijn trouwen voor de gemeente (hier rechter), gewoon in een mooie, niet witte jurk, met familie en vrienden eten en daarna een bescheiden feestje. En dan kan je daarna rustig alles voorbereiden voor in de kerk, en is het niet erg als dat een of twee jaar later pas kan.

Jeemig, dames, wat schrijven jullie absurd veel sinds de laatste keer dat ik las (gisteren ofzo!)

Leuk dat er een nieuw topic is, kan me voorstel dat 116 paginas toch een beetje een drempel is voor alle ´nieuwen´

Dus bij deze, aan alle nieuwen: welkom! en zoals Nemo ook al zei: wel blijven schrijven he?



Ok, eerst even voorstellen: ik ben Spees (moet mn hele naam echt eens veranderen, iemand enig idee hoe?) 22 jaar, en heb sinds bijna 2 een LDR (die niet heel erg Long-LD meer is, maar toch) met een Duitser. Heb hem leren kennen tijdens uitwisseling in Engeland, en we wonen nu sinds ruim 1,5 jaar allebei weer ´thuis´.



Jooles: fijn dat Duitsland leuk was! HH is ook een hele leuke stad vind ik. Mijn vader nog tegengekomen? Dit weekend even lekker uitrusten en niks doen dan he?

Met lief gaat t nog niet geweldig, nog steeds koorts en gewoon algeheel lamlendig , eet ook vrijwel niks, maar alles wat ik kook gelukkig wel.. Hij vind het geloof ik niet meer heel vervelend dat ik hier ben (wilde eigenlijk niet dat ik langskwam, maar ik ben erg eigenwijs soms) en maakt nu al wel weer grapjes over het feit dat ik soms dingen wat slecht begrijp..

Kreeg vandaag wel superveel complimentje van z´n ouders, vonden t toch wel heel goed dat ik nu hier ben..



Margh: post aangepast? wat is er veranderd dan, snap t even niet?



Rianne: kan me goed voorstellen dat je zenuwachtig bent. Kan echt niet tegen om zulk soort dingen te moeten uitstellen.. Succes!



Isiss. nav Margh, ook ik ben nieuwsgierig, wat zou je wel of niet zo doen dan?



Ga zo ook maar eens richting bed (naja, slaapzak, ben verbannen.. ) Had ik jullie trouwens al verteld dat ik duitse toetsenborden echt zoooo irritant vind?!



Zwaai naar iedereen!

Oh haha stukjes vind ik SUPER leuk. Ik maak in onze familie altijd de stukjes, I´m a fan!



Rianne, Buena Onda, zooooo Mexicaans . Grappig dat je bedenkt dat je op je dertigste moet beginnen met serieus te leven. We zijn dus tegenpolen Je had het toch laatst ook over een vacature op de Dominicaanse Republiek? Dat lijkt me ook erg leuk! Of Costa Rica? Of de Antillen...?

Spees, ik had eerst alleen mezelf voorgesteld, en toen ging ik verderlezen, heb ik op post aanpassen geklikt en na een kwartier pas kunnen verzenden maar toen was er natuurlijk alweer meer geschreven!

Ja Dominicaanse republiek lijkt me ook nog steeds geweldig. Maar ik weet dus niet wat ik moet! Ik kan echt geen beslissingen meer nemen sinds ik uit Nederland weg ben. Echt heel irritant. Denk ik, als ik daar heen ga, dan dit en dit en dat. Maar als ik hier blijf dan dit en dit en dat. En als ik zus doe, dan zo. En uiteindelijk kan ik niet kiezen, en blijf ik maar weer op dezelfde manier door gaan. Daarom moet ik ook gewoon ontslag nemen, dan moet ik iets anders, en gaat het vast beter. Dan moet ik iets kiezen, anders heb ik geen geld meer. Maar ja, stomme baas. Is het heel erg om via sms te zeggen dat ik ontslag neem???

Mijn idee van m'n trouwdag zou zijn: niet bij m'n ouders slapen (vind het in theorie heel leuk, maar ik ken m'n ouders, heel relaxed zal dat niet worden), maar gewoon lekker samen uitslapen en uitgebreid ontbijten. Mooie jurk aan, geen sissi-trouwjurk met sleep maar 'n soort avondjurk-achtig iets, (gebroken) wit vind ik wel heel mooi. Samen naar 't stadhuis, als het kan gewoon op de fiets, waar dan m'n mini-familie en naaste vrienden zijn. Geen hele kermis. 'n Leuke ambtenaar die er een kort maar persoonlijk ceremonietje van maakt, en daarna met 'tzelfde groepje mensen lekker uitgebreid gaan eten in m'n lievelingseetcafé. M'n beste vriendin maakt foto's. Voor mij voelt trouwen heel erg als iets wat ik zelf graag wil (en daarom heb gedaan), en wat ik wel wil vieren met familie en vrienden (wat ik niet heb gedaan), maar ik heb geen behoefte aan bij wijze van spreke het voetbalelftal en de barkeepers uit de kroeg waar ik iedere week kom.

Ik zit er de laatste tijd wel aan te denken dat ik wel heel graag zoiets in NL zou willen doen, omdat we 't zo snel en met zeer weinig inbreng van mezelf in Marokko hebben gedaan. Moet ik dan m'n echtgenoot nog ten huwelijk gaan vragen? Dat zou ook wel bizar zijn.

Haha ja Rianne, dat is heel erg!!!

Maar misschien kan je haar via sms laten weten dat je haar heel hoognodig moet spreken en dat ze haar telefoon niet opneemt en wanneer je een afspraak kan maken?



Isiss, dat klinkt ook als een heerlijke dag!!! Ik zou er ook niet allemaal halve bekenden bij willen, maar hou wel van grote feesten (maarja mijn familie bestaat al uit meer dan 50 man dus dan wordt het al gauw grootschalig). Ik wil dat iedereen komt, groot en klein, en zou evt. bv. een oppas inhuren voor de kids en een kamertje inrichten met bedjes, films, speelgoed, etc.

Isiss, ik zou niet meer ten huwelijk gaan vragen nee, maar wel peilen hoe hij er over denkt. Misschien kan een deel van zijn familie ook komen (zoals zijn ouders).



Als ik ga trouwen zou ik willen dat allebei de families erbij zijn, dus dat zal nog wel een duur grapje worden. (maarja ik ben ook nog niet gevraagd dus alle tijd )

Ohja en ik wil liever geen van voor naar achters, polonaise mag maar één keer, en ook geen spijkerbroeken. Moet dus een strenge ceremoniemeester. En ik wil ook geen gruwelijk vrijgezellenfeest, met strippers en bonbons in de vorm van penissen, en ik wil ook niet zoals hier een sjerp omdoen en belachelijk gaan doen. Ik zou het wel leuk vinden om met vriendinnen wat leuks te gaan doen, lekker kletsen, heerlijk uitgebreid te eten, en eventueel ´s avonds gaan dansen.

Jeetje zeg! Ik moet vaker hier komen, vind het nu al leuk!

@Marg: het klopt idd dat er veel geweld is tegen vrouwen in Nicaragua en dat is een negatieve kant van de macho-cultuur. Mijn lover is echter niet zo macho, hij is vooral erg lief! Ik ben er ook bekend mee dat er veel vrouwen in Spanje door hun (ex)partner vermoord worden, de kranten stonden er altijd vol mee toen ik daar was. Ik wist echter niet dat de daders voornamelijk Latijns-Amerikaans waren, heb toen ik in Madrid woonde wel vaak het nieuws hierover gevolgd en en in mijn herinnering waren het vooral Spanjaarden maar moet eerlijk zeggen dat ik er te weinig vanaf weet.

@ Isiss; ik ken je idd ook nog van dat vorige topic, net als Findingnemo. Leuk om te horen dat jullie nu samen zijn en niet langer meer een LDR.

@Rianne; ik zou liever ook het ontslag persoonlijk willen zeggen maar als het echt niet anders kan, dan moet je gewoon die sms sturen. Anders ben je gewoon een dief van je eigen portemonnee en zoals je zegt kun je de nieuwe persoon dan ook inwerken. Dus je huidige baas heeft er ook profijt van.

@ iedereen: ik moet ff nog wennen aan al die personen hier op het topic... haha maar dat komt vanzelf wel!

Welterusten!

p.s. oh dat klinkt wel erg stom, maar ben vaker op het Viva-forum te vinden sinds ik mijn Nica heb. We msnen behoorlijk veel maar ik kan mij niet alleen focussen op msn alleen dus forum ik daarnaast nog wel rond.

Ohoh, ik heb net tot tranen toe zitten lachen om de quotes van Isiss (en dan met name die van Es). En nu moet ik weer eigenlijk. Echt briljant. Doordat ik er nu weer om moet lachen vergeet ik alleen wel waarop ik nog wilde reageren.



Eerst mijn bruiloft dan maar.Ik was eerst anti-huwelijk, maar ik draai langzaam bij (misschien doe ik het andersom en word ik met de jaren minder cynisch?). Qua vrijgezellenfeest wil ik gewoon zuipen. Desnoods stripper e.d. Ik ga in ieder geval niet boetseren, bloemschikken,mozaïeken enzo. Dat lijkt me meer iets voor je vijftigjarig huwelijk. Desalniettemin doen allerlei twintigjarigen het. Waarom toch?

Bruiloft wil ik gewoon papiertje halen en dan gezellig met leuke mensen en enkele verplichte mensen (degene die je toch maar uit moet nodigen) bbq'en met de nodige drank. Geen stukjes, op een vriend na die ik een alfabet toegezegd heb, geen receptie en geen foto's voor molens en in tulpenvelden. En ik verder in kekke jurk.

Marg, ik maakte ooit ook veel stukjes voor bruiloften. Maar vaak werden er ook (voor de minder leuke mensen) stukjes gerecycled en dan is het gewoon mega-suf. Stukjes met humor zouden wel mogen, maarja je kan moeilijk zeggen 'nee tante Nel, u bent zo suf, u mag geen stukje doen'. Dus geheel in de ban maar. Bovendien zijn stukjes erg moeilijk uit te leggen aan buitenlanders (are there gonna be any stukjes?' vraagt mijn zwager weleens). Dus dat. Alcohol zal mijn bruiloft kenmerken. Laten we maar bidden dat ik niet in het Midden-Oosten ga trouwen.



Wat interessant die eerwraak! (dit meen ik serieus mocht het sarcastisch klinken).



Zo, nu ga ik nog zes keer om de Es-gequote-door-Isiss lachen en dan lijkt het me wel weer genoeg.

Rianne, ik vind tip van Marg erg goed: kaart per sms aan dat je iets moet bespreken.



Isiss, stel het gewoon zelf voor. Zie het als een viering van jullie liefde/huwelijk dus daar is geen aanzoek voor nodig.



Es, waarom was jij dan musicaldeskundige? Ben je stiekem die Pia Douwes van Duitsland?



Ik heb net in de trein geslapen en daarna gefietst, dus ben nu helemaal weer wakker.

Net een heel eind getypt en toen viel de stroom uit. Grrrr. Nu weet ik het allemaal niet meer. En wat ik nog weet is nu niet grappig meer



Maar ieder geval, niet via sms ontslag genomen. Want zat tv te kijken, een bijzonder intellectuele programma, de real life soap van Denise Richards. Daar nam haar persoonlijk assistent ontslag via sms en was ze heel kwaad over. Dus met dank aan Denise Richards dat toch niet gedaan Net smsje gestuurd dat ik wil praten voor ik naar migratie. Kreeg meteen bericht terug waarom ik daar op dit tijdstip over sms (zaterdagavond 20:00 uur), en waar het over gaat. Gezegd dat ik heb besloten wat ik met mijn leven ga doen. Het woord ontslag niet gebruikt, maar ik combinatie met migratie is het wel duidelijk. Daarom gaan we nu morgen, zondag, praten. Ben benieuwd!



En omdat ik morgen dus moet praten, moet ik niet te brak zijn. Dus niet teveel stappen vanavond. Gaat waarschijnlijk ook niet gebeuren, want het regent. En als het regent kan je nergens heen want alles is open. En het regent al de hele dag. En dan kan je niks. Want geen strand. In Nederland ga ik gerust in de regen shoppen. Maar hier zijn geen winkels. Alleen tientallen souverirwinkels. maar ik wil geen sombrero, en ook geen lelijke nep mayakalender. En ook geen authentiek Inca beeldje. De inca´s woonden hier niet eens!!! Maar ja. Als ik me daar ook al druk over moet maken....



Heb net trouwens nog vijf keer de quote van Es doorgelezen en eindelijk heb ik het ook door En nu heb ik ook tranen van het lachen!

Fille: jouw bruiloft klinkt ook erg goed. Bij mij kwam de bbq niet in me op omdat ik 'n balkonnetje heb van 80 cm breed, maar we kunnen 't natuurlijk ook ergens anders gaan doen. En idd (vergeten te schrijven): er moet zeker drank bij. En dansen na 't eten. Dus ik breid m'n dag nog 'n beetje uit.



Marg: familie van R. hierheen is niet heel realistisch. Zijn moeder wil dat echt niet (ze is 73, en oud), en eerlijk gezegd zie ik zijn broers & zussen helemaal niet zitten hier, op eventueel 1 zus na. Een paar neven en nichtjes misschien wel. Want wat Fille zegt: er moet alcohol bij, en ik weet dat R. uit respect voor zijn familie geen bier & wijn tevoorschijn haalt als zij er ook zijn.

'n Gemengde bruiloft lijkt me wel heel grappig, maar dat moet dan in Marokko. R's familie wil nog heel graag 'n groot trouwfeest voor ons regelen daar (is heel normaal, je doet eerst het papierwerk, en als er geld is later het feest), maar ik heb daar echt totaal geen zin in, of mijn familie & vrienden moeten er dan zijn, en ik moet heel veel inbreng in het geheel hebben.

R. heeft er (gelukkig) ook geen behoefte aan, en als ze het straks in december weer gaan voorstellen gaan we nu zeer beslist zeggen dat we willen dat zijn moeder het geld moet gebruiken om naar Mekka te gaan. En niet aan een feest wat we zelf niet willen.



RP: ik wilde gisteravond ook nog effe zeggen dat ik de sms-optie van Marg ook de beste vond. Maar je hebt 't nu al goed geregeld, dankzij Denise. Ik duim mee voor 'n goed gesprek vandaag.



Kikkerjet: de naam Nica is wel handig ja.

Hoe lang zijn jullie nu samen? Ben je ook voor je studie naar Nicaragua geweest? (ai, hoop niet dat dat allemaal al is geschreven)



Lekker weer vandaag ja! Man ligt nog in bed, die maakt het zichzelf in 't weekend tijdens de ramadan wat makkelijker en staat zo laat mogelijk op. Nog 2 dagen geloof ik, ben blij als 't voorbij is. Hij zegt dat ie me mee uit eten gaat nemen, dat is dan wel weer lief. En geldtechnisch onverstandig want heb gister 'n half maandsalaris aan de automonteur moeten betalen, én ik moet maandagavond nog terug omdat de radiateur vervangen moet worden. Auw.

En wat dan zo frustrerend is: als je geen geld hebt hangt de hele stad vol met zo'n leuke kleren! Echt, als ik iets moet gaan zoeken dan is er niks te vinden, en nu kan ik in iedere leuke winkel wel enorm veel kopen. Denk dat ik ga beginnen met 'n staatslot.



Wie vroeg het trouwens gister, hoe we elkaar hebben leren kennen?

Heel cliché: vakantieliefde. Het begin hing wel aan elkaar van toevalligheden, dat was erg grappig. We hebben 3 dagen gevakantieliefded, vonden elkaar wel meer dan gewoon leuk en hadden allebei het idee dat er echt iets bijzonders gaande was (ik las later in 'n boek over longdistanceliefdes dat echt iedereen dat over zijn/haar eigen liefde zei ). Toen ik naar huis, en zijn we heftig gaan smsen en bellen. Na 'n paar weken van letterlijk buikpijn & pijn in 't hart heb ik besloten dat ik 'n weekje terug wilde om te zien of het de aandacht was die zo leuk was, of dat er echt iets aan de hand kon zijn. Het laatste bleek het geval, vanaf de eerste minuut Liefde. R. heeft me (zonder dat ik dat wist) toen al bij z'n familie voorgesteld als de vrouw met wie hij zou gaan trouwen (ik was 1 dag daar toen ), en dat hebben we uiteindelijk na heel veel op-en-neer gereis ook gedaan.

Ben ik nu de enige, die niet weet waarom mijn post zo grappig was dat Fille hem zes-keer moet lezen?



Nog eens lezen, nee ik weet echt niet wat er zo grappig is. Wat onhandig geformuleerd? Of heb ik weer een fout in het Nederlands? HELP!



Zo dames, jullie kunnen kletsen! Ik was gisteren aan het oppassen, heb daar wel even de pc aan gehad, maar wilde niet inloggen om te reageren. Bovendien heb ik daar vooral heel hard gestudeerd. Fijn hoor, betaald studeren. Gisteren toch maar weer 50 Euro binnengehaald. De ouders wilden eigenlijk al om 23.30 terig zijn, maar om 0.00 kreeg ik een sms dat het iets later werd. Mochtik om 2.30 een paar dronken ouders in ontvangst nemen, die duidelijk een leuke avond gehad hadden, Ze hadden hele verhalen en bleven maar kletsen Arme mensen, de kinderen zijn namelijk wel op tijd gaan slapen en die zijn altijd al om 6 uur wakker. Ik wil niet weten hoe pa en ma zich nu net voelen.....

Daarna was ik nog even bezig om de auto uit hun garage te krijgen. Ik heb in het centrum van Amsterdam opgepasst, waar het parkeren op straat onbetaalbaar is, maar ik had wel weer een volle auto bij me. Die hele garage had geen een rechte muur en er stonden veel meer autos dan toen ik erin reed. Ik vind het een wonder dat ik er überhaupt uit ben gekomen. Die ouders waren nu niet bepaald een hulp met hun aanwijzingen ... maar ik zit weer heelhuids in Alkmaar op de bank.