Relaties
alle pijlers
Ik kan zoons geaardheid niet aanvaarden
zaterdag 7 november 2015 om 12:11
Ongeveer anderhalf jaar geleden vertelde mijn zoon voor het eerst dat hij denkt dat hij homoseksueel is. Hij was toen 19 jaar en we vonden dit nog veel te vroeg om zo’n dingen zeker te weten. Vooral mijn man vindt dit niet bespreekbaar. We hebben toen heel intensief gesproken over wat in hem omging en na een tijdje gaf zoon aan dat hij er niet helemaal over uit was en nog niet helemaal zeker was wat zijn geaardheid was. De relatie tussen zoon en zijn vader is hierdoor wel sterk bekoeld, alsof er toch een afstand is gekomen. We hebben het onderwerp in de maanden die erop volgde laten rusten. Zoon kreeg in die periode ook een vriendin.
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
zaterdag 7 november 2015 om 14:37
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Praat voor je zelf, ik kan mij namelijk totaal niet vinden in wat je kletst.
Enne, " iets van teleurstelling "? Jij noemt daadwerkelijk alles wat TO over haar kind zegt " iets van teleurstelling" ?!
Ze zegt nog net niet dat ze van hem walgt, maar het scheelt heel weinig!
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Praat voor je zelf, ik kan mij namelijk totaal niet vinden in wat je kletst.
Enne, " iets van teleurstelling "? Jij noemt daadwerkelijk alles wat TO over haar kind zegt " iets van teleurstelling" ?!
Ze zegt nog net niet dat ze van hem walgt, maar het scheelt heel weinig!
zaterdag 7 november 2015 om 14:37
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.Huh? Dat geloof je zelf toch niet mag ik hopen? Ik ben nu zwanger (van de 2de) en het boeit me voor geen ene meter of mijn kind home, hetero of bi is. Ik hoop ook niet dat mijn kinderen zich later moeten "outen" (of het gevoel hebben dat te moeten doen) maar gewoon thuis komen met een vriend of vriendin.
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.Huh? Dat geloof je zelf toch niet mag ik hopen? Ik ben nu zwanger (van de 2de) en het boeit me voor geen ene meter of mijn kind home, hetero of bi is. Ik hoop ook niet dat mijn kinderen zich later moeten "outen" (of het gevoel hebben dat te moeten doen) maar gewoon thuis komen met een vriend of vriendin.
zaterdag 7 november 2015 om 14:37
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Spreek voor jezelf.
Het interesseert mij in ieder geval helemaal niet of mijn kinderen homo, bi, of lesbisch zijn. Ik zou het zelfs enigszins komisch vinden dat de natuur z'n eigen gang gaat, het zoveelste bewijs dat je kinderen niet 'van jou' zijn, maar op zichzelf staande wezens.
Maar effe serieus, probeer je TO er nu echt van te overtuigen dat ze in een rouwproces zit? Is het niet beter om haar te laten zien dat ze aan waanbeelden lijdt?
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Spreek voor jezelf.
Het interesseert mij in ieder geval helemaal niet of mijn kinderen homo, bi, of lesbisch zijn. Ik zou het zelfs enigszins komisch vinden dat de natuur z'n eigen gang gaat, het zoveelste bewijs dat je kinderen niet 'van jou' zijn, maar op zichzelf staande wezens.
Maar effe serieus, probeer je TO er nu echt van te overtuigen dat ze in een rouwproces zit? Is het niet beter om haar te laten zien dat ze aan waanbeelden lijdt?
zaterdag 7 november 2015 om 14:38
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
zaterdag 7 november 2015 om 14:38
quote:jamie09 schreef op 07 november 2015 @ 12:57:
Ja, hij is hier al heel vaak over de vloer geweest, zogezegd als 'gewone' vriend. Ik vind het erg dat hij gelogen heeft om op die manier zijn zin te krijgen en zijn vriend over de vloer te laten komen en ja, hierdoor voel ik mij voorgelogen. Nu we het weten is hij niet meer welkom.
Dus je legt alle schuld bij je zoon neer, terwijl het door jullie bekrompenheid komt dat hij niet voor zijn gevoelens mag, kan en durft uit te komen. En dan verwijt je dat hem? Echt onvoorstelbaar!
Zijn vriend is nu niet meer welkom in jullie huis...??? Ik ben echt werkelijk verbijsterd over zo weinig liefde voor je kind. En natuurlijk ga je nu zeggen dat je juist heel veel van hem houdt, maar dat is dan blijkbaar alleen als hij aan jullie ideaalbeeld en jullie voorwaarden voldoet. Ik zei het in mijn vorige post al: Onvoorwaardelijke liefde voor je kind, dat is waar het om draait.
Ik zou willen dat ik je zoon een mail kon sturen om hem te laten weten dat het écht niet aan hem ligt, maar volledig aan jullie.
Ja, hij is hier al heel vaak over de vloer geweest, zogezegd als 'gewone' vriend. Ik vind het erg dat hij gelogen heeft om op die manier zijn zin te krijgen en zijn vriend over de vloer te laten komen en ja, hierdoor voel ik mij voorgelogen. Nu we het weten is hij niet meer welkom.
Dus je legt alle schuld bij je zoon neer, terwijl het door jullie bekrompenheid komt dat hij niet voor zijn gevoelens mag, kan en durft uit te komen. En dan verwijt je dat hem? Echt onvoorstelbaar!
Zijn vriend is nu niet meer welkom in jullie huis...??? Ik ben echt werkelijk verbijsterd over zo weinig liefde voor je kind. En natuurlijk ga je nu zeggen dat je juist heel veel van hem houdt, maar dat is dan blijkbaar alleen als hij aan jullie ideaalbeeld en jullie voorwaarden voldoet. Ik zei het in mijn vorige post al: Onvoorwaardelijke liefde voor je kind, dat is waar het om draait.
Ik zou willen dat ik je zoon een mail kon sturen om hem te laten weten dat het écht niet aan hem ligt, maar volledig aan jullie.
zaterdag 7 november 2015 om 14:40
quote:dadelduifje schreef op 07 november 2015 @ 13:46:
[...]
Ach ik ben alles behalve vervelend en naar. Het is werkelijk weerzinwekkend wat je allemaal over je heen krijgt als je homoseksualiteit afkeurt.Ik vind mensen die denken dat ze wat te beslissen hebben over andermans seksualiteit weerzinwekkend. Mensen die zich zo druk maken over wat anderen uitspoken in of buiten het bed, hebben gewoon teveel tijd en er schort duidelijk iets aan hun eigen leven.
[...]
Ach ik ben alles behalve vervelend en naar. Het is werkelijk weerzinwekkend wat je allemaal over je heen krijgt als je homoseksualiteit afkeurt.Ik vind mensen die denken dat ze wat te beslissen hebben over andermans seksualiteit weerzinwekkend. Mensen die zich zo druk maken over wat anderen uitspoken in of buiten het bed, hebben gewoon teveel tijd en er schort duidelijk iets aan hun eigen leven.
zaterdag 7 november 2015 om 14:40
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.Wat een regelrechte onzin. Ik hoor in ieder geval niet bij de NIEMAND, Het zou mij werkelijk geen biet uitmaken.
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.Wat een regelrechte onzin. Ik hoor in ieder geval niet bij de NIEMAND, Het zou mij werkelijk geen biet uitmaken.
zaterdag 7 november 2015 om 14:40
quote:slekire schreef op 07 november 2015 @ 14:36:
Nou ja, niemand wil dit inderdaad, in de zin dat iedere ouder graag ziet dat zijn/haar kind zo soepel mogelijk door de wereld kan bewegen. En helaas is dat moeilijker als je homoseksueel bent. Dus maak je je daar meer zorgen over, dat is begrijpelijk.
Is dat zo?
Misschien als je achterlijke ouders hebt ja.
Ik denk echter niet dat homo's dusdanig gebukt gaan onder het leven dat je je het je kind niet aan wil doen.
Net alsof zwarte ouders geen kindje willen omdat ze wel eens gediscrimineerd worden.
Nou ja, niemand wil dit inderdaad, in de zin dat iedere ouder graag ziet dat zijn/haar kind zo soepel mogelijk door de wereld kan bewegen. En helaas is dat moeilijker als je homoseksueel bent. Dus maak je je daar meer zorgen over, dat is begrijpelijk.
Is dat zo?
Misschien als je achterlijke ouders hebt ja.
Ik denk echter niet dat homo's dusdanig gebukt gaan onder het leven dat je je het je kind niet aan wil doen.
Net alsof zwarte ouders geen kindje willen omdat ze wel eens gediscrimineerd worden.
zaterdag 7 november 2015 om 14:45
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Toen ik zwanger was hoopte ik heel erg dat mijn kind gezond ter wereld zou komen. Dat ze in een wereld terecht zou komen waar hoop zou zijn op betere tijden en dat wij haar op een goede manier naar de volwassenheid zouden kunnen begeleiden. Geen enkel moment heb ik eraan gedacht wat de geaardheid van mijn kind zou zijn.
Ze is nu 7 en het is een giecheltante die jongens en meisjes even lief vind. Alhoewel er een paar verschrikkelijke jongetjes in haar klas zitten. Pas had ik een gesprek met andere moeders over onze kinderen en wat we voor ze wensten. Nou, dat ze gezond oud zouden worden, dat de wereld een veilige plek bleef en hoe mooi het is dat je met een kind opeens onderdeel bent van de mensheid en niet een eindpunt. Dat we hoopten dat ze ware liefde zouden vinden, dat als ze homoseksueel zouden zijn wij de eerste zouden wezen met wie ze dat zouden delen. Dat ze zich nooit ongewenst zouden voelen en vriendschappen zouden sluiten met andere lieve mensen. Dat ze nooit, nooit nooit andere mensen pijn zouden doen, moorden zouden plegen, misbruiken, of stelen. Dat ze een ander niet zouden veroordelen.
Maar er was werkelijk geen enkele moeder die zei dat ze hoopte dat haar kind geen homo zou zijn.
En ter ondersteuning: we wonen niet in Amsterdam, en ook niet in een hippie-commune, maar in een heel saai behoudend dorp midden in de bible-belt.
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Toen ik zwanger was hoopte ik heel erg dat mijn kind gezond ter wereld zou komen. Dat ze in een wereld terecht zou komen waar hoop zou zijn op betere tijden en dat wij haar op een goede manier naar de volwassenheid zouden kunnen begeleiden. Geen enkel moment heb ik eraan gedacht wat de geaardheid van mijn kind zou zijn.
Ze is nu 7 en het is een giecheltante die jongens en meisjes even lief vind. Alhoewel er een paar verschrikkelijke jongetjes in haar klas zitten. Pas had ik een gesprek met andere moeders over onze kinderen en wat we voor ze wensten. Nou, dat ze gezond oud zouden worden, dat de wereld een veilige plek bleef en hoe mooi het is dat je met een kind opeens onderdeel bent van de mensheid en niet een eindpunt. Dat we hoopten dat ze ware liefde zouden vinden, dat als ze homoseksueel zouden zijn wij de eerste zouden wezen met wie ze dat zouden delen. Dat ze zich nooit ongewenst zouden voelen en vriendschappen zouden sluiten met andere lieve mensen. Dat ze nooit, nooit nooit andere mensen pijn zouden doen, moorden zouden plegen, misbruiken, of stelen. Dat ze een ander niet zouden veroordelen.
Maar er was werkelijk geen enkele moeder die zei dat ze hoopte dat haar kind geen homo zou zijn.
En ter ondersteuning: we wonen niet in Amsterdam, en ook niet in een hippie-commune, maar in een heel saai behoudend dorp midden in de bible-belt.
zaterdag 7 november 2015 om 14:47
Weet je wat ik echt triest vind....
Jullie zoon heeft er 19 jaar over gedaan om te vertellen wie hij is.
Al die jaren is hij waarschijnlijk ongelukkig geweest omdat hij niet uit kon komen voor zijn gevoelens.
De eerste veilige plek is je thuis, bij je ouders.
Als die dan teleurgesteld reageren dan denk ik dat je als kind de wereld om je heen voelt weg zakken.
Wist je dat homo jongeren vaker suïcidaal zijn en depressief.
Ga je er eens in verdiepen, ga met je zoon in gesprek.
Ga desnoods zelf ergens op gesprek, respecteer hem om wie hij is.
Hij is al homo vanaf dag 1 dat hij geboren is.
Je hebt zelfs bijeenkomsten voor ouders waarvan het kind homo is.
Je gaat hem echt verliezen.... Ik zie dit nu in mijn omgeving en deze jongen is zwaar suïcidaal.
Hou van je kind, hij houdt namelijk zo veel van jullie om te doen alsof hij op meisjes valt en dit 19 jaar te verbergen
Jullie zoon heeft er 19 jaar over gedaan om te vertellen wie hij is.
Al die jaren is hij waarschijnlijk ongelukkig geweest omdat hij niet uit kon komen voor zijn gevoelens.
De eerste veilige plek is je thuis, bij je ouders.
Als die dan teleurgesteld reageren dan denk ik dat je als kind de wereld om je heen voelt weg zakken.
Wist je dat homo jongeren vaker suïcidaal zijn en depressief.
Ga je er eens in verdiepen, ga met je zoon in gesprek.
Ga desnoods zelf ergens op gesprek, respecteer hem om wie hij is.
Hij is al homo vanaf dag 1 dat hij geboren is.
Je hebt zelfs bijeenkomsten voor ouders waarvan het kind homo is.
Je gaat hem echt verliezen.... Ik zie dit nu in mijn omgeving en deze jongen is zwaar suïcidaal.
Hou van je kind, hij houdt namelijk zo veel van jullie om te doen alsof hij op meisjes valt en dit 19 jaar te verbergen
zaterdag 7 november 2015 om 14:47
Nee kadanz, dat bedoel ik niet. Ik denk dat iedere ouder hoopt dat het leven van zn kinderen niet al te moeilijk of gevaarlijk zal zijn. Ik denk zelfs dat je misschien wel nog meer van je kind zult houden als het afwijkt, op welke manier dan ook, en dan moet je ook nog uitkijken dat je niet overbezorgd en veel te beschermend gaat doen.
zaterdag 7 november 2015 om 14:48
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Wat klets jij ongelooflijk uit je nek joh.
Echt, zeldzaam.
Hoe kom je er op.
Mijn kind is wat ze is, qua geaardheid. Net als jij, net als ik.
Het maakt mij echt geen moer uit of ze hé, ho of bi is.
En niet omdat dat zo modern is, gewoon omdat ik nog nooit een probleem heb gehad met iets anders dan heteroseksualiteit.
Komt ze met een jongen thuis, prima, wordt het een meisje, ook goed, het is me om het even.
Ik vind het beledigend wat jij stelt.
Dat álle ouders het liefst een heteroseksueel kind krijgen.
Wens jij voor jezelf, doe ik dat ook.
Ik wens dat mijn dochter gelukkig wordt, met iemand die van haar houdt.
Welke sekse die persoon heeft kan me geen klap schelen.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Wat klets jij ongelooflijk uit je nek joh.
Echt, zeldzaam.
Hoe kom je er op.
Mijn kind is wat ze is, qua geaardheid. Net als jij, net als ik.
Het maakt mij echt geen moer uit of ze hé, ho of bi is.
En niet omdat dat zo modern is, gewoon omdat ik nog nooit een probleem heb gehad met iets anders dan heteroseksualiteit.
Komt ze met een jongen thuis, prima, wordt het een meisje, ook goed, het is me om het even.
Ik vind het beledigend wat jij stelt.
Dat álle ouders het liefst een heteroseksueel kind krijgen.
Wens jij voor jezelf, doe ik dat ook.
Ik wens dat mijn dochter gelukkig wordt, met iemand die van haar houdt.
Welke sekse die persoon heeft kan me geen klap schelen.
zaterdag 7 november 2015 om 14:48
quote:kadanz schreef op 07 november 2015 @ 14:40:
[...]
Is dat zo?
Misschien als je achterlijke ouders hebt ja.
Ik denk echter niet dat homo's dusdanig gebukt gaan onder het leven dat je je het je kind niet aan wil doen.
Net alsof zwarte ouders geen kindje willen omdat ze wel eens gediscrimineerd worden.De homowereld is een hele harde wereld en het idee dat je kind daarin terecht komt is niet fijn. Dan komt er nog de toenemende homohaat bij. Ook niet prettig. Daar heb je geen achterlijke ouders voor nodig hoor. Zelf zou ik nog beschermender worden als mijn kind homo of lesbienne bleek te zijn en hopen dat hij of zij een lieve partner vindt.
[...]
Is dat zo?
Misschien als je achterlijke ouders hebt ja.
Ik denk echter niet dat homo's dusdanig gebukt gaan onder het leven dat je je het je kind niet aan wil doen.
Net alsof zwarte ouders geen kindje willen omdat ze wel eens gediscrimineerd worden.De homowereld is een hele harde wereld en het idee dat je kind daarin terecht komt is niet fijn. Dan komt er nog de toenemende homohaat bij. Ook niet prettig. Daar heb je geen achterlijke ouders voor nodig hoor. Zelf zou ik nog beschermender worden als mijn kind homo of lesbienne bleek te zijn en hopen dat hij of zij een lieve partner vindt.
zaterdag 7 november 2015 om 14:49
quote:Manonna schreef op 07 november 2015 @ 14:48:
[...]
De homowereld is een hele harde wereld en het idee dat je kind daarin terecht komt is niet fijn. Dan komt er nog de toenemende homohaat bij. Ook niet prettig. Daar heb je geen achterlijke ouders voor nodig hoor. Zelf zou ik nog beschermender worden als mijn kind homo of lesbienne bleek te zijn en hopen dat hij of zij een lieve partner vindt.Das wel heel dubbelzinnig
[...]
De homowereld is een hele harde wereld en het idee dat je kind daarin terecht komt is niet fijn. Dan komt er nog de toenemende homohaat bij. Ook niet prettig. Daar heb je geen achterlijke ouders voor nodig hoor. Zelf zou ik nog beschermender worden als mijn kind homo of lesbienne bleek te zijn en hopen dat hij of zij een lieve partner vindt.Das wel heel dubbelzinnig
zaterdag 7 november 2015 om 14:51
quote:Miskotto schreef op 07 november 2015 @ 14:30:
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Belachelijk en ronduit kwetsend. Waar haal je dit soort gegevens vandaan??
Echt complete onzin
Jeetje ts, allereerst krijg je van mij een dikke , ik proef heel veel teleurstelling in jou OP, en mag het effe? Jullie gaan nu door een soort rouwperiode heen, jullie zullen je verwachtingen bij moeten stellen, en dat kan frustrerend zijn, je zoon zal met zijn vriend aan het kerstdiner aanschuiven ipv zijn vriendin, op verjaardagen zal jou zoon met zijn vriend aanwezig zijn, en ondertussen zal nieuwsgierige tante Bep een blik van verstandhouding uitwisselen met haar dochter, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Niemand hoeft jou erop te wijzen dat je het vroeg of laat zult moeten accepteren, maar als moeder heb jij het recht om iets van teleurstelling voelen, dat is een hele normale emotie dus laat het toe.
Vraag aan 1000 zwangere vrouwen of ze een homosexueel ( maar verder gezond) kind willen, en ze zullen allemaal neen zeggen. Want NIEMAND wil dit, zolang het de zoon of dochter van de buren is , dan is het goed, en mocht het ons overkomen, ach dat geeft dan niet, zolang ons kind maar gelukkig is, heel erg sociaal wenselijk allemaal, maar als we diep in ons hart kijken, dan willen we eigenlijk allemaal een Hetro Sexueel kind die lang en gelukkig leeft met zijn of haar partner.
Tot zover mijn mening.
Belachelijk en ronduit kwetsend. Waar haal je dit soort gegevens vandaan??
Echt complete onzin
zaterdag 7 november 2015 om 14:52
Zoals gezegd, hier een zoon waarvan de kans groot is dat hij op mannen valt. Dat heeft ons als zijn ouders werkelijk nooit iets uitgemaakt. Intelligente vent, studeert met niet bekrompen mensen en zal later ook werken met niet bekrompen mensen. We zijn er nog niet, maar hier in NL is er al een hoop veranderd en zal dat nog meer veranderen. Mensen die homosexualiteit 'afkeuren' zijn nu al stellig in de minderheid, en de huidige generaties verdriedubbelen die acceptatie. Het is inmiddels omgedraaid en 'vies' om homosexualiteit openlijk af te keuren en de mensen die dat doen weten dat en zullen ook niet zo stom zijn om dat te doen in werkkring oid. Het is namelijk onacceptabel in onze samenleving om iemand af te keuren op sexuele geaardheid. En dat is maar goed ook. Zij die dat wel doen worden verbaal met de grond gelijk gemaakt zoals ook hier gebeurd. Dat geeft mij als moeder het gevoel dat mijn zoon er wel komt. Niet alleen omdat het zelf een intelligente vent is, maar omdat het overgrote deel van de samenleving hem gewoon accepteert later.
zaterdag 7 november 2015 om 14:52
quote:Manonna schreef op 07 november 2015 @ 14:48:
[...]
De homowereld is een hele harde wereld en het idee dat je kind daarin terecht komt is niet fijn. Dan komt er nog de toenemende homohaat bij. Ook niet prettig. Daar heb je geen achterlijke ouders voor nodig hoor. Zelf zou ik nog beschermender worden als mijn kind homo of lesbienne bleek te zijn en hopen dat hij of zij een lieve partner vindt.
Huh? een hele harde wereld? Leven homo's in een andere wereld? Ja er zijn mensen die moeite hebben met homoseksualiteit, maar dat zegt meer over die mensen dan over homo's. Homohaat is er ook, net zoals haat tegen buitenlanders en vrouwenhaat. Dus je mag hopen dat jouw homokind man en blank is, dan valt het nog wel mee. Hopen dat je kind een lieve partner vindt is niet anders voor ouders van homo's van ouders van hetero's.
Al die gedachten over homoseksuelen snijden niet zoveel hout hoor
[...]
De homowereld is een hele harde wereld en het idee dat je kind daarin terecht komt is niet fijn. Dan komt er nog de toenemende homohaat bij. Ook niet prettig. Daar heb je geen achterlijke ouders voor nodig hoor. Zelf zou ik nog beschermender worden als mijn kind homo of lesbienne bleek te zijn en hopen dat hij of zij een lieve partner vindt.
Huh? een hele harde wereld? Leven homo's in een andere wereld? Ja er zijn mensen die moeite hebben met homoseksualiteit, maar dat zegt meer over die mensen dan over homo's. Homohaat is er ook, net zoals haat tegen buitenlanders en vrouwenhaat. Dus je mag hopen dat jouw homokind man en blank is, dan valt het nog wel mee. Hopen dat je kind een lieve partner vindt is niet anders voor ouders van homo's van ouders van hetero's.
Al die gedachten over homoseksuelen snijden niet zoveel hout hoor
