Hoe noemen jullie jullie ouders?

26-12-2015 09:23 217 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Gewoon even het volgende uit nieuwsgierigheid...

Gisteravond, voordat we aan tafel gingen voor het kerst diner, zat ik met mijn broer (allang en breed de 30 jaar gepasseerd) te kletsen. We hadden het over onze ouders.

Toen hij het over onze vader had noemde hij mijn vader steeds ''papa''. 'hoe was het bij papa gisteravond'?

Toen zei ik tegen hem: kom op, we zijn geen 10 jaar meer, als je het over hem hebt tegen mij noem hem gewoon lekker bij zijn voornaam ipv 'papa en mama' .

Ik vind het persoonlijk een klein beetje kinderachtig namelijk. Maar nu vroeg ik mij af, hoe noemen jullie je ouders als jullie met je broer/zus over je ouders praten? Hebben jullie het dan ook over 'papa en mama' of noemen jullie hen wel bij de voornaam?



Niet dat het nou echt belangrijk is, maar ik ben gewoon even nieuwsgierig
quote:Nouschi schreef op 26 december 2015 @ 14:40:

Zolang je ze op een forum of tegen vrienden maar geen papa en mama noemt.Zo is het Moeders.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders leven al lang niet meer. En dat werd van papa en mama toen ik klein was pa en moeder (of te wel hoe we dat heir in het brabants doen spa en smoeder.

Nu hier de kinderen al groot worden vind ik eerlijk gezegd papa en mama ook niet meer zo klinken. Neem zelf de telefoon gewoon op met mijn naam. Mijn partner doet dat niet maar neemt op met papa en dat vind ik best raar klinken. Briefjes die ik achterlaat onderteken ik altijd gewoon met mijn naam. Mijn kinderen noemen mij mama (jongste) , moeder of bij mijn naam de iets ouderen. Overigens vind ik niets afstandelijk aan mijn naam hoor. Het is tenslotte een roepnaam. Overigens gebruikte mijn kinderen in drukke gelegenheden al van jongs af aan mijn naam. Want ja in een ballenbak zijn heel veel mama's dus de kans dat ik gelijk op baukje reageer is vele malen groter en dus ook praktischer. Helemaal raar vind ik het als partners elkaar papa en mama gaan noemen.
quote:jellybelly schreef op 26 december 2015 @ 14:46:

Ik zeg ook papa en mama.



Maar waar ik eigenlijk benieuwder naar ben is hoe jullie je grootouders noemen/noemden (naar anderen)? Mijn vriend die refereert naar zijn opa's en oma's met de voornaam. Dus opa Piet en oma Ria. Wij deden dat nooit, altijd de achternaam, dus opa en oma Jansen. Voornamen voor grootouders vind ik wat vrijpostig eerlijk gezegd.



Ik had maar 1 stel grootouders. Mamie en Papie.

Mijn moeder refereert naar haar ouders als "Moeke en Vake" (allebei heel kort uitgesproken, dus niet als Vaa-ke). Maar zij stierven allebei lang voor ik geboren was.



Gewoon 2 stel verschillende namen geven en je hebt minder problemen .



De voornaam gebruiken was hier toch des duivels. En de familienaam klinkt zo afstandelijk.



Mijn moeder heeft al aangegeven dat de kleinkinderen hen ook maar moeten aanspreken met mamie en papie.

Mijn nichtje is 1 en langs de kant van mijn schoonbroer wordt 't sowieso oma en opa of oma en opa plaatsnaam.
Alle reacties Link kopieren
quote:jellybelly schreef op 26 december 2015 @ 14:46:

Ik zeg ook papa en mama.



Maar waar ik eigenlijk benieuwder naar ben is hoe jullie je grootouders noemen/noemden (naar anderen)? Mijn vriend die refereert naar zijn opa's en oma's met de voornaam. Dus opa Piet en oma Ria. Wij deden dat nooit, altijd de achternaam, dus opa en oma Jansen. Voornamen voor grootouders vind ik wat vrijpostig eerlijk gezegd.Hier gebruikte wij inderdaad opa plus voornaam en oma plus voornaam. Bij mijn kleinkind wordt het ook zo gedaan. Bij mijn eigen op en oma was ik al redelijk op leeftijd voordat ik eigenlijk hun voornaam wist. Maar ik had ook maar een opa en een oma dus er hoefde geen onderscheidt gemaakt te worden.
Ik heb maar 1 opa en oma gekend, en die heetten dus ook opa en oma. Geen achternamen o.i.d.



Oma zelf neemt trouwens wel op met 'oma achternaam' als ze ons ziet bellen. Nou ja, dat zit er ook al 27 jaar in



Toen ik ouder werd en het verhaal over de ouders van mijn moeder hoorde, werden dat opa en oma achternaam moeder. Heel sporadisch kwam dat naar boven, als mijn moeder iets zei over vroeger.
Ik spreek over mijn vader als zijnde "mijn vader" of "papa". Hij is overleden maar ik noemde hem altijd papa.



Mijn moeder noem ik mama maar ik bulder ook gerust "mammie" door een winkel wanneer we samen winkelen. Tegenover anderen noem ik haar "mijn moeder".



Ik vind daar niets raars of kinderachtigs aan. Ik vind eerder mensen die hun ouders bij hun voornaam willen noemen een beetje afwijkend.
Alle reacties Link kopieren
Ik noem ze pap en mam. Als ik verdrietig ben wil er nog wel eens 'mama, mama' uitkomen bij mij. Als ik mijn moeder roep en ze hoort me niet roep ik 'Moeder!!' en als ik het met anderen over mijn ouders heb dan zeg ik mijn ouders maar meestal ons pap en ons mam. Bij ouders van anderen wordt het jullie pap en jullie mam.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook nog altijd papa of pap.

En als ik het over hem heb idd mijn vader.

Maar hoe iemand zijn ouders wil noemen gaat buiten de ouders en kind niemand toch geen ruk aan? Ook als zus zijnde niet.

Waar maak je je druk om.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders noem ik heit en mem.

Met mijn broers heb ik het ook over heit en mem. Tegen anderen is het mijn ouders, mijn vader/moeder.



Mijn grootouders noem ik:

opa en oma met voornaam

Pake en beppe (hier geen namen).
..........
Alle reacties Link kopieren
Pa of pap, als ik papa zeg dan vraagt hij wat kost het me?



Ma, mam of minima (ze is 1m dwerg)
Alle reacties Link kopieren
Gewoon pap en mam, ook als ik met m'n zus&broer over ze praat.



Als ik iets van ze 'nodig heb' zeg ik altijd papaaaaaa/mamaaaaaa. Dan beginnen ze altijd al te lachen. M'n vader maakt dan met liefde weer eens m'n fiets ofzoiets :)!

M'n zus spreek ik ook wel vaker aan met Zus. Klinkt lief vind ik!
Lach hard, duik diep, kom terug..
Alle reacties Link kopieren
quote:GateKeeper schreef op 27 december 2015 @ 00:15:

Pa of pap, als ik papa zeg dan vraagt hij wat kost het me?



Ma, mam of minima (ze is 1m dwerg)



herkenbaar.

Ik zeg dan paaaaaaps ( knipper knipper) of nog erger: mijn lieve papsieflapsie.

Dan begint hij al lachend te zuchten: Wat kost dat? Of moet je?
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
Alle reacties Link kopieren
quote:jellybelly schreef op 26 december 2015 @ 14:46:

Maar waar ik eigenlijk benieuwder naar ben is hoe jullie je grootouders noemen/noemden (naar anderen)? Mijn vriend die refereert naar zijn opa's en oma's met de voornaam. Dus opa Piet en oma Ria. Wij deden dat nooit, altijd de achternaam, dus opa en oma Jansen. Voornamen voor grootouders vind ik wat vrijpostig eerlijk gezegd.



Ik noemde mijn opa en oma van mijn vaders kant altijd opa en oma (plus achternaam). De opa en oma van mijn moeders kant noemde ik vroeger opa en oma (naam dier die mijn opa jarenlang heeft gehad, later werd dit ook gewoon de achternaam).

Hoe noemt jullie partner jouw opa('s) en oma('s), wanneer deze nog fijn in leven zijn, eigenlijk? Mijn vriend noemt mijn opa en oma's (ruim 9 jaar samen) eigenlijk ook altijd gewoon opa en oma. Zelf heeft hij al jaren geen opa's en oma's meer.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
Alle reacties Link kopieren
Ik noem de opa van mijn man ook 'opa'. Ze hebben altijd maar 1 opa gehad dus hoefde er geen naam nog achter.



Zelf noemde we onze opa's en oma's vroeger oma.... (Voornaam). Maar wel U.
Mamma of Mam. Ook als ik met een familielid of mijn vriend over mijn moeder praat zeg ik Mamma of Mam. En tegen mensen die geen familie zijn zeg ik ons mam, of smam. Tenzij het geen Brabanders zijn, dan zeg ik mijn moeder. Ik gebruik haar voornaam eigenlijk nooit, ik zou dat heel raar vinden.
Nu ik er over nadenk, bij vrienden die familie zijn heb ik het ook over Mamma. En als ik word gebeld staat er Mamma op het scherm. Dat is heel handig gebleken want toen ik mijn telefoon in de bus heb laten liggen hebben de mensen die hem vonden gebeld naar de contact die Mamma heette en met haar een afspraak gemaakt om mijn telefoon af te geven.
Alle reacties Link kopieren
Zegt niemand Piepert? Of deed alleen Joop ter Heul dat?
Ik vind hier dingen van.
quote:Annelaure schreef op 27 december 2015 @ 10:30:

Nu ik er over nadenk, bij vrienden die familie zijn heb ik het ook over Mamma. En als ik word gebeld staat er Mamma op het scherm. Dat is heel handig gebleken want toen ik mijn telefoon in de bus heb laten liggen hebben de mensen die hem vonden gebeld naar de contact die Mamma heette en met haar een afspraak gemaakt om mijn telefoon af te geven.



Ik heb dan weer 2 "mama's" in mijn gsm staan.

Mijn eigen moeder en "mama A." wat mijn schoonmoeder is.



Ze kunnen nog wel es verward raken dus.

Mijn zus kleeft ook letterlijk onder Zus in mijn telefoon.



Ik heb mijn vader ook in mijn gsm als Papa.

Ik hoop alleen dat ze hem nooit bellen, want hij gebruikt zijn gsm echt zowat nooit en hoort hem meestal ook niet / te laat.

Heel onze omgeving weet dat je beter naar mijn moeder of naar de vaste lijn belt als je hem te pakken wil krijgen.

Ik heb dan ook nog een "Mama en Papa" (de vaste lijn) in mijn gsm staan .



Als ik ooit mijn gsm kwijtspeel en iemand vindt hem gaan ze 't moeilijk hebben om te kiezen .
Alle reacties Link kopieren
Ik had een Grote oma en een Kleine oma. Geen idee waar dat vandaan kwam, want ze scheelden niet of nauwelijks in lengte, maar goed. Als ik ze aansprak zei ik gewoon 'oma', maar als ik het over hen had tegen anderen dus Grote of Kleine erbij. Opa's heb ik nooit gehad (al lang voor mijn geboorte overleden), dus die hadden niet echt een naam.



Voornamen gebruiken was in hun generatie nog echt veel hele erg not-done, dus oma Jannie zat er bij mij echt niet in.



Mijn ex noemde mijn oma trouwens ook oma, maar jij kwam uit het buitenland. Hij had dus zelf niemand die hij oma noemde (wel in zijn eigen taal natuurlijk, maar dat is een heel ander woord). Dan heb je minder emotie bij zo'n woord denk ik, en is het toch minder gek. Ik zou mijn schoonouders nooit pap en mam noemen, het zijn mijn ouders niet. Maar stel dat het Friezen zouden zijn, zouden pake en bake veel minder gek klinken. Omdat ik die woorden niet met mijn eigen ouders associeer.
Ik zeg altijd mam en pap. Maar als ik het met anderen over ze heb zeg ik mijn ouders of mijn vader/ moeder. Verder noem ik mijn vader ook vaak ouwe, maar dat is meer een grapje omdat hij mij ook zo noemt en ik het dan terug zeg.



Mijn oma's en opa's noemde ik oma/opa (achternaam 1) en oma/opa (achternaam 2). Tantes en ooms noem ik dan wel weer tante (naam) en ome (naam). Maar bij mijn ouders en opa's en oma's gebruik ik dus nooit de voornaam
Alle reacties Link kopieren
quote:jellybelly schreef op 26 december 2015 @ 14:46:

Ik zeg ook papa en mama.



Maar waar ik eigenlijk benieuwder naar ben is hoe jullie je grootouders noemen/noemden (naar anderen)? Mijn vriend die refereert naar zijn opa's en oma's met de voornaam. Dus opa Piet en oma Ria. Wij deden dat nooit, altijd de achternaam, dus opa en oma Jansen. Voornamen voor grootouders vind ik wat vrijpostig eerlijk gezegd.

Mijn oma van vaderskant was niet zo´n prettig persoon. Wij noemden haar bij haar achternaam. ´Oma Bakker´ (niet haar echte naam) heeft voor ons een negatieve klank en mijn moeder wilde persé niet zo genoemd worden, zij is dus oma Voornaam.

Mijn schoonouders worden opa en oma Achternaam genoemd, omdat zij dat zo willen.

Wij noemen iedereen u. Vind ik voor mezelf niet meer nodig tegen mijn moeder, maar zo ben ik opgevoed. Ik vind wel dat mijn kinderen moeten leren dat je niet tegen iedereen jij en jou mag zeggen, dus dat leren ze dan maar vast.

O en in tegenstelling tot velen hier noem ik mijn schoonouders ook pa en ma. We hebben een prettige relatie, ik kom al 20 jaar bij ze over de vloer en zij stellen het op prijs. Waarom zou ik ze dat plezier niet doen?
Alleen kalmte kan ons redden.
Ik had Oma en Opa, Andere Oma en Opa en Oma en Opa in het buitenland.
Wij noemen thuis mijn ouders gewoon bij de voornaam. Altijd gedaan. Beste ouders die ik me kan wensen, dus niet 'kil en afstandelijk'.

Als ik het over ze heb met anderen is het gewoon 'mijn moeder' en 'mijn vader'. Andere kennen tenslotte hun voornamen niet altijd.

Als andere mensen het over hun ouders hebben met de woorden 'mijn mama en papa' vind ik dit inderdaad wat kinderlijk overkomen.
Mijn broer laat zijn dochter Tante Annelaure tegen mij zeggen. Maar dat doet ze alleen als bij in de buurt is, anders zegt ze Annelaure. Ik ben volgens haar sowieso haar zusje of dochter, in ieder geval niet haar tante.
quote:bumbly schreef op 27 december 2015 @ 00:30:

Gewoon pap en mam, ook als ik met m'n zus&broer over ze praat.



Als ik iets van ze 'nodig heb' zeg ik altijd papaaaaaa/mamaaaaaa. Dan beginnen ze altijd al te lachen. M'n vader maakt dan met liefde weer eens m'n fiets ofzoiets :)!

M'n zus spreek ik ook wel vaker aan met Zus. Klinkt lief vind ik!Haha als ik wat nodig heb zeg ik altijd maaaam /paaap en beginnen ze te lachen. Verder altijd mam/ pap en opa... En oma... Met achternaam. En u tegen tantes, ooms, opa's en oma's

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven